Crisis, recessie, faillissementen, dalende beurskoersen. Je zou bijna vergeten dat er ook nog af en toe wél wat gehandeld wordt. In tijden van economische tegenwind kijk je natuurlijk wat scherper naar de marges, en probeer je wat scherper in te kopen. Maar hoe heb jij je inkoopbeleid nu eigenlijk geformuleerd? Ga je voor de absoluut laagste prijs? Of koop je uitsluitend in via je netwerk? Wellicht heb je een heel andere (originele) invalshoek op je inkoop ontwikkeld.
De babbelbox vraagt zich daarom af: Hoe heb jij je inkoopbeleid geformuleerd?
Om zelf maar meteen de aftrap te geven: Wat ooit is begonnen als bittere noodzaak, heeft uiteindelijk een ideologisch karakter gekregen. Ik probeer zo min mogelijk nieuw aan te schaffen. Computers, kantoormeubelen, auto's... you name it. Waarom? Omdat het enerzijds veel geld scheelt. Anderzijds omdat ik van mening ben dat er ook zakelijk te veel geconsumeerd wordt. Dat er veel te makkelijk gewoon maar gekocht wordt. Nieuw kantoor? We rijden met het busje even naar IKEA en laden een zooi Zweeds naaldhout in en denken verder weinig na over hoe het anders kan. Dat er een stuk verderop containers vol hagelnieuwe ASPA en AHREND kantoormeubelen worden afgevoerd naar de vuilverbranding omdat het bedrijf in kwestie is gefuseerd en de kantoorinrichting die vorig jaar is aangeschaft nu niet meer voldoet aan het huisstijlhandboek. Zijn we met zijn allen helemaal gek geworden ofzo?
Marktplaats en online veilingen zijn voor mij een ideale bron voor alles wat ik nodig heb. En ja, meestal gewoon met BTW bon. Vorige week nog een laptop van anderhalf jaar oud voor de helft van de nieuwwaarde. Ik heb niet de snelste of nieuwste nodig. Brieven schrijven, spreadsheets en internet, kon ik tien jaar geleden ook op een computer, dus waarom zou nu een computer van 2 jaar oud niet meer voldoen?
Een auto schrijft gemiddeld de helft van de nieuwwaarde af in de eerste 4, 5 jaar. Een beetje automerk zet probleemloos een ton of drie op de klok. Sommige merken zijn dan pas ingereden. (Mijn Volvo 740 met 380.000 km had een storing. De wegenwacht vroeg wat 'ie had gelopen en op mijn antwoord kwam het gortdroge commentaar: "Nee, dat kan het dus ook niet zijn").
Inmiddels is mijn inkoopbeleid wel een sport geworden. Het komt zelden voor dat ik nieuw koop. Dat gebeurt eigenlijk alleen maar als het gaat om heel bedrijfskritische zaken, verbruiksmaterialen (maar wel met een voorkeur voor refurbished tonercardridges bijvoorbeeld) en wanneer ik gewoon niet kan vinden wat ik zoek.
Dat brengt me op een ander neveneffect: Omdat het soms even duurt dat ik gevonden heb wat ik zoek, komt het ook regelmatig voor dat achteraf blijkt dat ik het eigenlijk helemaal niet zo hard nodig had als ik dacht....
We hebben cookies geplaatst op je toestel om deze website voor jou beter te kunnen maken. Je kunt de cookie instellingen aanpassen, anders gaan we er van uit dat het goed is om verder te gaan.
r.i.p. Ruben van den Oord
r.i.p. Ruben van den Oord
Crisis, recessie, faillissementen, dalende beurskoersen. Je zou bijna vergeten dat er ook nog af en toe wél wat gehandeld wordt. In tijden van economische tegenwind kijk je natuurlijk wat scherper naar de marges, en probeer je wat scherper in te kopen. Maar hoe heb jij je inkoopbeleid nu eigenlijk geformuleerd? Ga je voor de absoluut laagste prijs? Of koop je uitsluitend in via je netwerk? Wellicht heb je een heel andere (originele) invalshoek op je inkoop ontwikkeld.
De babbelbox vraagt zich daarom af: Hoe heb jij je inkoopbeleid geformuleerd?
Om zelf maar meteen de aftrap te geven: Wat ooit is begonnen als bittere noodzaak, heeft uiteindelijk een ideologisch karakter gekregen. Ik probeer zo min mogelijk nieuw aan te schaffen. Computers, kantoormeubelen, auto's... you name it. Waarom? Omdat het enerzijds veel geld scheelt. Anderzijds omdat ik van mening ben dat er ook zakelijk te veel geconsumeerd wordt. Dat er veel te makkelijk gewoon maar gekocht wordt. Nieuw kantoor? We rijden met het busje even naar IKEA en laden een zooi Zweeds naaldhout in en denken verder weinig na over hoe het anders kan. Dat er een stuk verderop containers vol hagelnieuwe ASPA en AHREND kantoormeubelen worden afgevoerd naar de vuilverbranding omdat het bedrijf in kwestie is gefuseerd en de kantoorinrichting die vorig jaar is aangeschaft nu niet meer voldoet aan het huisstijlhandboek. Zijn we met zijn allen helemaal gek geworden ofzo?
Marktplaats en online veilingen zijn voor mij een ideale bron voor alles wat ik nodig heb. En ja, meestal gewoon met BTW bon. Vorige week nog een laptop van anderhalf jaar oud voor de helft van de nieuwwaarde. Ik heb niet de snelste of nieuwste nodig. Brieven schrijven, spreadsheets en internet, kon ik tien jaar geleden ook op een computer, dus waarom zou nu een computer van 2 jaar oud niet meer voldoen?
Een auto schrijft gemiddeld de helft van de nieuwwaarde af in de eerste 4, 5 jaar. Een beetje automerk zet probleemloos een ton of drie op de klok. Sommige merken zijn dan pas ingereden. (Mijn Volvo 740 met 380.000 km had een storing. De wegenwacht vroeg wat 'ie had gelopen en op mijn antwoord kwam het gortdroge commentaar: "Nee, dat kan het dus ook niet zijn").
Inmiddels is mijn inkoopbeleid wel een sport geworden. Het komt zelden voor dat ik nieuw koop. Dat gebeurt eigenlijk alleen maar als het gaat om heel bedrijfskritische zaken, verbruiksmaterialen (maar wel met een voorkeur voor refurbished tonercardridges bijvoorbeeld) en wanneer ik gewoon niet kan vinden wat ik zoek.
Dat brengt me op een ander neveneffect: Omdat het soms even duurt dat ik gevonden heb wat ik zoek, komt het ook regelmatig voor dat achteraf blijkt dat ik het eigenlijk helemaal niet zo hard nodig had als ik dacht....
In Memoriam - Ruben van den Oord
Link naar reactie
https://www.higherlevel.nl/forums/topic/19826-babbelbox-hoe-is-jouw-inkoop-beleid-geformuleerd/Delen op andere sites
Aanbevolen berichten
3 antwoorden op deze vraag