De bank doet moeilijk?

[Marco van den Maagdenberg]

Is dat zo? En waarom doet de bank dan zo moeilijk?

 

Als een bank een vraag voor een financiering ontvangt, zal deze een aantal zaken bekijken en beoordelen.

 

In het kort: een bank ontvangt van zijn spaarders spaargelden, die als krediet weer uitgeleend worden. Het zal duidelijk zijn dat de bank goed op die spaargelden zal moeten passen, want de spaarder zal het een keer nodig hebben en om komen vragen.

 

Bij het verstrekken van een financiering zal de hamvraag ook zijn:

-Wat zijn de risico’s dat het uitgeleende geld niet terugbetaald gaat worden.

Als dan die risico’s in kaart gebracht zijn, wordt de volgende vraag gesteld:

-Hoe kan ik ervoor zorgen dat die risico’s zo klein mogelijk zijn en blijven.

 

Voor de particulier is het allemaal niet zo spannend, een loonstrook geeft meestal voldoende garantie. Voor een ondernemer ligt dat beslist heel anders.

 

Om de risico’s van non-betaling in te schatten, zal de bankier beginnen met zichzelf de volgende korte vraag stellen:

 

Wie heeft wat, waarom en wanneer nodig:

 

WIE, is de ondernemer? In hoeverre is deze in staat om als ondernemer zijn plannen succesvol uit te voeren? Hierbij hoort ook de vraag in welke vorm (eenmanszaak, vof, bv, etc.) hij gaat ondernemen. Is deze vorm het meest geschikt? Wat heeft hij/zij tot nu toe gedaan om zijn/haar plannen te verwezenlijken? Is er 'gespaard' of niet en wordt het volledige risico 'elders' weggelegd?

 

WAT, heeft die ondernemer nodig? Met welke kredietvorm kan hij het beste uit de voeten? Is dat een rekening courant krediet of een middellange lening? Een machine financier je in de vorm van een middellange lening, afhankelijk van de levensduur/afschrijvingstermijn. Voorraden en debiteuren financier je met een rekening courant. De oplettende lezer ziet dat het karaker van de financiering overeenkomsten vertoont met de plaats van het te financieren goed op de balans (vaste activa financier je lang en vlottende activa kort).

 

WAAROM, is die financiering nodig? Wat wil die ondernemer daarmee bereiken? Als hij of zij een machine wil financieren; wat/hoeveel gaat deze machine bijdragen aan het exploitatieresultaat? De ondernemer voorziet een omzetgroei; welke gevolgen heeft dat op zijn voorraad, debiteuren en crediteurenposities en eveneens niet onbelangrijk: wat zijn de gevolgen voor de exploitatie? Of moet er een verlies gefinancierd worden? Hoe komt dat, welke gevolgen heeft dat voor de vermogenspositie?

 

WANNEER, zijn de middelen nodig? Bij een seizoensgevoelig bedrijf zal alleen gedurende dat seizoen een krediet nodig zijn. Als uit een liquiditeitsprognose blijkt dat de cashflow meer dan voldoende is en er geen directe (vervangings-) investeringen zijn, kan het zijn dat een rekening courantkrediet in de loop van de tijd afgebouwd/ingeperkt kan of zal worden.

 

Om dit alles te kunnen beoordelen, is een persoonlijk gesprek met de ondernemer noodzakelijk, daarbij een goed onderbouwd plan, zo mogelijk aangevuld met historische gegevens in de vorm van accountantsrapporten van de afgelopen 2 of 3 jaar.

 

Uit al deze gegevens komt een risico-inschatting en wordt beoordeeld in hoeverre de ondernemer zelf risico kan en wil lopen. Met andere woorden: wat is zijn of haar financiële inbreng? Je moet dan denken aan 20 tot 30 % eigen vermogen ná financiering.

 

Stel dat de eigen inbreng als voldoende wordt beoordeeld, dan komen de zekerheden aan de orde.

Deze zekerheidsvraag is altijd het sluitstuk van een kredietaanvraag. Hoe groter het risico wordt ingeschat, hoe meer waarde aan de zekerheidspositie wordt toegekend. Zekerheid kan o.m. gevonden worden in het verpanden van activa, waaraan afhankelijk van het 'soort' een dekkingspercentage wordt toegekend. Deze berekening is maar een 'momentopname' en geeft slechts een idee van de opbrengsten voor de bank indien het echt fout mocht gaan.

 

Mochten de zekerheden voor de bank onvoldoende zijn, maar er is wel geloof in de plannen, dan heeft de bank de mogelijkheid om een gedeelte van de financiering te verstrekken in de vorm van een Staatsgegarandeerd krediet, waaraan door de staat voorwaarden zijn gesteld. Deze laatste vorm zal m.i. alleen ingebracht worden voor wat hogere te verstrekken bedragen vanwege de werkzaamheden/kosten (en de uiteindelijke opbrengsten van de bank) die daaraan verbonden zijn.

 

Als dan uiteindelijk het huiswerk door zowel ondernemer als financier positief is afgesloten, gaat de ondernemer met een blij gemoed van start en de financier heeft er een tevreden klant aan overgehouden.

 

Na lezing van het bovenstaande zal duidelijk zijn dat je bij een bank niet ver komt met een simpel verzoek als: “ik ben die en die, wil dat en dat gaan doen en heb zus en zo nodig”.

 

Gezien de huidige financiële perikelen is het toch zo vreemd niet dat hier en daar een aantal beoordelingsknoppen wat strakker aangedraaid worden. Ik kan me ook goed voorstellen dat op dit moment een aantal ondernemers een financiering aanvragen vanwege een geleden verlies. Als banken ergens een bloedhekel aan hebben, is dat verliesfinanciering! Dus dat zal je op een andere wijze moeten oplossen (bijv. risicokapitaal!)

 

De ondernemer zal zich als starter of doorstarter terdege moeten voorbereiden om zijn kredietvraag gehonoreerd te krijgen. Dat was vroeger zo en dat is nu nog steeds zo.

 

[bob0172]

Wordt er door banken ook nog naar de resale value gekeken van de middelen die aangeschaft worden van het geleende geld?

 

[R.I.P. - Fred Wiersma]

Mooie column, Marco!

 

Vraagje: waarom hebben banken zo'n hekel aan verliesfinanciering? Ik kan me voorstellen dat als ondernemer X er (aantoonbaar) met de pet naar heeft gegooid, de banken terecht dat niet willen financieren.

 

Maar als ondernemer Y met een jaren goed lopend bedrijf (netjes afgelost op krediet etc), door omstandigheden buiten zijn schuld toch eens een verlies lijdt, waarom zou een bank (mits onderbouwd met een goed plan) zo'n ondernemer niet financieren? Zeker als het bedrijf (en de markt) gezond zijn?

[Marco van den Maagdenberg]

Wordt er door banken ook nog naar de resale value gekeken van de middelen die aangeschaft worden van het geleende geld?

 

Jazeker, daar wordt ook naar gekeken.

Alleen, de waarde die er door een bank aan gekoppeld wordt is een andere dan de betreffende ondernemer dat zal doen.

 

Als ondernemer kan je je actief als het noodzakelijk meestal voor een redelijke prijs verkopen, omdat je de tijd hebt om een goede prijs te krijgen én omdat je de markt kent.

Voor een bank werkt dat niet. In het geval er verkocht moet worden, is dat niet uit luxe, dan gaat dat meestal geforceerd, en dan krijgt de bank, niet de prijs die voor dat actief gangbaar is.

 

Maar nogmaals, de exploitatie en de ondernemer zijn de meest belangrijke criteria,

[Marco van den Maagdenberg]

Mooie column, Marco!

 

Dank je Fred.

 

Vraagje: waarom hebben banken zo'n hekel aan verliesfinanciering? Ik kan me voorstellen dat als ondernemer X er (aantoonbaar) met de pet naar heeft gegooid, de banken terecht dat niet willen financieren.

 

Maar als ondernemer Y met een jaren goed lopend bedrijf (netjes afgelost op krediet etc), door omstandigheden buiten zijn schuld toch eens een verlies lijdt, waarom zou een bank (mits onderbouwd met een goed plan) zo'n ondernemer niet financieren? Zeker als het bedrijf (en de markt) gezond zijn?

 

Het is niet zo dat verliezen nooit gefinancierd worden, maar het zijn uitzonderingen. !

 

Verliezen hebben direct invloed op de solvabiliteit van het bedrijf en dient dan ook middels het aantrekken van risicokapitaal gefinancierd te worden en niet door bancaire middelen.

 

Als er jaren goed verdiend is geworden, het bedrijf is gezond en met de markt is ook niets mis, wat zou dan een reden van verlies kunnen zijn die buiten de schuld van de ondernemer is geleden ?

[R.I.P. - Fred Wiersma]

 

...

Als er jaren goed verdiend is geworden, het bedrijf is gezond en met de markt is ook niets mis, wat zou dan een reden van verlies kunnen zijn die buiten de schuld van de ondernemer is geleden ?

 

In het geval van een klein bedrijf met zeg 5 mensen in dienst: langdurige ziekte van 1-2 ervaren mensen?

 

Er zijn er vast nog wel meer. Ergens anders op dit forum schrijft iemand (ben de naam kwijt) dat het bedrijf waar hij werkt een omzetdaling heeft van 50-60% omdat de klanten die producten niet meer gefinancierd krijgen.

 

Maar in de meeste gevallen zullen verliezen te voorkomen zijn geweest, logisch dat een bank dar geen geld in wil steken. Het eigenaardige is wel dat naarmate een bedrijf groter is, er meer geld beschikbaar lijkt te zijn. Denk aan Fortis...

[Henk de Greef]

Als er jaren goed verdiend is geworden, het bedrijf is gezond en met de markt is ook niets mis, wat zou dan een reden van verlies kunnen zijn die buiten de schuld van de ondernemer is geleden ?

 

Er zijn tal van situaties te bedenken, waarin een ondernemer niet het verwachte resultaat bereikt. Er kan bijvoorbeeld een keuze gemaakt zijn voor een (op papier) goede verkoper, die vervolgens wel salaris en een auto consumeert, maar geen klant binnenbrengt. Dat slaat een enorm gat in je cash-flow prognose. Een ondernemer die bij de pinken is, onderneemt dan actie, ontslaat de verkoper en zoekt daar een alternatief voor, maar blijft wel zitten met het begrotingsgat.

 

Nu is mijn vraag: Is deze ondernemer schuldig aan slecht management en daardoor niet meer kredietwaardig?

 

Henk

[bob0172]

Ey Henk,

Ik las laatst op dit forum het verhaal van een retailer wiens straat 4 maanden opgebroken is geweest waardoor zijn winkel nauwelijks toegankelijk was. Heeft omzet verlies geleden van ruim 40% ten opzichte van vorig jaar dezelfde tijd met ook nog eens de kredietcrisis eroverheen.

[bob0172]

Wordt er door banken ook nog naar de resale value gekeken van de middelen die aangeschaft worden van het geleende geld?

 

Jazeker, daar wordt ook naar gekeken.

Alleen, de waarde die er door een bank aan gekoppeld wordt is een andere dan de betreffende ondernemer dat zal doen.

 

Als ondernemer kan je je actief als het noodzakelijk meestal voor een redelijke prijs verkopen, omdat je de tijd hebt om een goede prijs te krijgen én omdat je de markt kent.

Voor een bank werkt dat niet. In het geval er verkocht moet worden, is dat niet uit luxe, dan gaat dat meestal geforceerd, en dan krijgt de bank, niet de prijs die voor dat actief gangbaar is.

 

Maar nogmaals, de exploitatie en de ondernemer zijn de meest belangrijke criteria,

Nuttige info dit!

Er wordt dan naar de executiewaarde gekeken van de spullen ipv de dagwaarde neem ik aan.

 

Vandaar het makkelijker is om geld te lenen voor vastgoed (pre-credietcrisis dan)

[Frank L.]

Een bank zal hooguit kijken naar de executiewaarde van het met de financiering aangeschafte middelen.

Als je de media volgt dan doen banken er steeds minder moeilijk over om de stekker ergens uit te trekken.

[Henk de Greef]

Ey Henk,

Ik las laatst op dit forum het verhaal van een retailer wiens straat 4 maanden opgebroken is geweest waardoor zijn winkel nauwelijks toegankelijk was. Heeft omzet verlies geleden van ruim 40% ten opzichte van vorig jaar dezelfde tijd met ook nog eens de kredietcrisis eroverheen.

 

Vaak staan dit soort feiten niet op zichzelf alleen. Als dat wel zo is, dat er verlies geleden is, door een opgebroken straat, is er nu dus een duidelijke verandering in de omstandigheden, waardoor een beter resultaat verwacht mag worden.

Wel moet men daarbij in ogenschouw nemen, dat door een verhoogde kredietbehoefte, de rendementen in verhouding kleiner worden. En soms, helaas, is het dan niet meer voldoende.. om eruit te komen..

 

Henk

[Marco van den Maagdenberg]

Er zijn tal van situaties te bedenken, waarin een ondernemer niet het verwachte resultaat bereikt. Er kan bijvoorbeeld een keuze gemaakt zijn voor een (op papier) goede verkoper, die vervolgens wel salaris en een auto consumeert, maar geen klant binnenbrengt. Dat slaat een enorm gat in je cash-flow prognose. Een ondernemer die bij de pinken is, onderneemt dan actie, ontslaat de verkoper en zoekt daar een alternatief voor, maar blijft wel zitten met het begrotingsgat.

 

Nu is mijn vraag: Is deze ondernemer schuldig aan slecht management en daardoor niet meer kredietwaardig?

 

Henk

 

Henk,

In de door jou geschetste situatie is er door de ondernemer een verkeerde inschatting gemaakt, waardoor resultaten achterbleven en zoals jij zegt een gat in de cash flow prognose is geslagen.

 

Vanwege één verkeerde inschatting kan je niet spreken van slecht management. En daarom is deze ondernemer nog niet niet-kredietwaardig. De bank zal in zo'n verliessituatie ook niet direct alle kredietfaciliteiten intrekken, maar het gat ontstaan door het verlies zal meestal op een andere wijze gefinancierd moeten worden.

 

Waar het eigenlijk op neer komt, als ondernemer ben je altijd zelf verantwoordelijk voor het welslagen van je onderneming. Ik zie te dikwijls dat de oorzaken van verliezen buiten de ondernemer zelf gezocht worden. In heel specifieke situaties kan dat zo zijn, maar meestal ben je er als ondernemer toch zelf bij.

 

Terugkomend op verliesfinanciering: Eerder heb ik geschreven dat een bank zuinig moet zijn met de aan haar toevertrouwde middelen. Het gevolg is dat te grote risico’s niet gefinancierd zullen worden door een bank. Een bedrijf in een verliessituatie is zo’n risico, dat zal op een andere wijze gefinancierd moeten worden. Een wijze waaraan ook vanwege het risico een ander prijskaartje zal hangen.

 

[Henk de Greef]

Marco,

 

Wat mij triggerde, was inderdaad de schuldvraag. Hoewel ik het met je eens ben, dat een afhankelijke houding niet past bij een ondernemer, denk ik ook dat een ondernemer nu eenmaal niet alles in de hand heeft. Een fout is snel gemaakt, maar de oplossing ervan is vaak kostbaar.

Als we dan terechtkomen in de patstelling, waarbij de een het niet kan en de ander het niet wil financieren, kruisen we onherroepelijk op en faillissement aan, dat niet strikt noodzakelijk zou hoeven zijn (tenzij de ondernemer inderdaad in staat is om "andere"financiering te vinden, maar we weten hoe lastig dat is..). Kosten voor beide partijen lopen op tot maximaal.

 

In die zin, denk ik dat de schuldvraag, niet het meeste soulaas biedt. Het veroorzaakt een prisoners dilemma, waar beide partijen de dupe van worden. Goed ondernemerschap is in mijn ogen sturen op resultaat. Dat betekent dat een foute beslissing hersteld moet worden, ook al kost dat geld. Bij een rigide houding van de financier, wordt dat onmogelijk gemaakt, terwijl die financier juist het idee voor ogen heeft om een goede ondernemer te maken. Het middel, niet financieren van verlies, streeft in dat geval het doel voorbij. Dus "wie zijn billen brandt, moet op de blaren zitten", helpt niet altijd om het gewenste doel te bereiken.

 

De afweging van de bank, om niet het verlies te financieren, zal daarom van geval tot geval goed beoordeeld moeten worden. Want het zou zomaar kunnen betekenen, dat je een op zich goede ondernemer om zeep helpt, terwijl je hem juist een lesje in ondernemerschap wilde geven.

 

Henk

[Marco van den Maagdenberg]

De afweging van de bank, om niet het verlies te financieren, zal daarom van geval tot geval goed beoordeeld moeten worden. Want het zou zomaar kunnen betekenen, dat je een op zich goede ondernemer om zeep helpt, terwijl je hem juist een lesje in ondernemerschap wilde geven.

 

Henk

 

Henk,

 

Ik ben het helemaal met je eens !

Een ondernemer moet per definitie fouten maken, want hij loopt dikwijls op het scherp van de snede. Alleen de perfecte ondernemer onderkent tijdig fouten/problemen en voorkomt daardoor onherstelbare verliessituaties.

Maarja, wie is perfect ?.

 

In mijn beleving wordt financiering van verliezen ook van `geval tot geval` bekeken,

maar veel ondernemers in een verliessituatie denken te makkelijk: Ik heb een verlies doe mij maar een emmertje Euro´s

en bij een negatief advies heeft de bank het gedaan, is de kwaaie pier !

[Marco van den Maagdenberg]

 

Maar in de meeste gevallen zullen verliezen te voorkomen zijn geweest, logisch dat een bank dar geen geld in wil steken. Het eigenaardige is wel dat naarmate een bedrijf groter is, er meer geld beschikbaar lijkt te zijn. Denk aan Fortis...

 

Zo gek is dat niet volgens mij. Bij grotere bedrijven spelen vaak veel andere belangen mee dan die bij de winkelier om de hoek.

Of dat allemaal terecht is, ik weet dat zo net niet, daarvoor zouden die belangen openbaar zijn of gemaakt moeten worden. (old boys network ?)

[R.I.P. - Fred Wiersma]

 

Maar in de meeste gevallen zullen verliezen te voorkomen zijn geweest, logisch dat een bank dar geen geld in wil steken. Het eigenaardige is wel dat naarmate een bedrijf groter is, er meer geld beschikbaar lijkt te zijn. Denk aan Fortis...

 

Zo gek is dat niet volgens mij. Bij grotere bedrijven spelen vaak veel andere belangen mee dan die bij de winkelier om de hoek.

Of dat allemaal terecht is, ik weet dat zo net niet, daarvoor zouden die belangen openbaar zijn of gemaakt moeten worden. (old boys network ?)

 

Toch ontkracht je daar ween beetje je eigen argumenten tegen verliesfinanciering mee, of lijkt dat zo?

 

Een ondernemer die een halve ton verlies moet overbruggen, of een ondernemer die 5 miljoen verlies moet overbruggen, zouden qua risicomanagement door de bank gelijk behandeld moeten worden, toch? Als er dan andere zaken gaan meespelen is dat toch raar?

[Marco van den Maagdenberg]

 

Maar in de meeste gevallen zullen verliezen te voorkomen zijn geweest, logisch dat een bank dar geen geld in wil steken. Het eigenaardige is wel dat naarmate een bedrijf groter is, er meer geld beschikbaar lijkt te zijn. Denk aan Fortis...

 

Zo gek is dat niet volgens mij. Bij grotere bedrijven spelen vaak veel andere belangen mee dan die bij de winkelier om de hoek.

Of dat allemaal terecht is, ik weet dat zo net niet, daarvoor zouden die belangen openbaar zijn of gemaakt moeten worden. (old boys network ?)

 

Toch ontkracht je daar ween beetje je eigen argumenten tegen verliesfinanciering mee, of lijkt dat zo?

 

Een ondernemer die een halve ton verlies moet overbruggen, of een ondernemer die 5 miljoen verlies moet overbruggen, zouden qua risicomanagement door de bank gelijk behandeld moeten worden, toch? Als er dan andere zaken gaan meespelen is dat toch raar?

 

Dat ik mijn argumenten enigszins ontkracht, klopt wel. Daarom mijn vraag of dat allemaal terecht is. Kredietverlenen is geen exacte wetenschap.

 

Een verliesfinanciering van een halve ton op pak ‘m beet een paar ton of miljoen omzet, met x aantal werknemers, of een verlies van 5 miljoen bij een omzet van een aantal honderden miljoenen en een veelvoud van x aantal werknemers.

 

Ik vind dat bankiers een maatschappelijke rol hebben in de samenleving en niet alleen moeten kijken naar kosten en opbrengsten die overigens volgens mij wel in balans met de risico’s moeten zijn. ( maar dat is een discussie van een geheel andere orde.)

 

Ik kan me dan voorstellen dat er bij besluitvorming wel of niet dat verlies financieren andere elementen een rol gaan spelen, zoals wat zijn de consequenties voor werknemers en toeleveranciers en hoe valt ons besluit in de samenleving.

 

[Marcel (Up)]

Wat ben ik vaak boos geweest op de bank..... Kwaad, teleurgesteld, ontmoedigd..... Verd..... ik heb nú geld nodig, en ik krijg het niet !

Ook jaren geknokt voor een hypotheek, en iedere keer weer : We wachten toch nog een keer de kwartaalcijfers af....

 

 

Voornamelijk dat "krijg" is natuurlijk een helemaal foute instelling. Misschien dat vele ondernemers in spé, of zelfs al langer mee draaiende ondernemers, niet meer het besef hebben, dat je blij mag zijn dat iemand je wilt helpen met je onderneming. In het meeste geval de bank dus.

 

Nu kijk ik er allemaal wat genuanceerder op terug. Ze hebben toch verdorie ook gelijk, wanneer ze serieuze onderbouwing vragen ? Het is HUN geld waarmee je gaat spelen ! Velen zullen de insteek hebben, dat ze "er toch meer hebben dan ik, dus wat doen ze nou moeilijk" .....

 

Tuurlijk, de bank is "gewoon" een grote crediteur en verdient (veel) geld aan je. Ja, en... ? Dat mag toch ? Dat doe jij toch ook met jouw klanten ?

 

Achteraf gezien heeft de bank mij al die jaren ontzettend geholpen. Ik had geen onderpand of niets, en kreeg door mijn enthousiasme toch een starterskrediet, behoorlijk fors achteraf.

Ook na enkele jaren, puur op mijn bruine ogen en verloop van cijfers, wederom een financiering, nog steeds omdat men vertrouwen had. Ook een seizoenskrediet was geen probleem.

En, oh ja, ze hebben tussentijds ook zekerheden en borgstellingen afgedwongen. Toendertijd vond ik dit zwaar overdreven en belachelijk. Maar nee, hoor, verplaatst je maar eens in hun schoenen.....

 

Mede door een gigantisch personeelverloop binnen de afdeling, zijn er bij mij door de bank serieuze fouten gemaakt. Zelfs toen de onderneming al bij Bijzonder Beheer verliep, en er sprake was van stoppen, kwam gewoon vol-automatisch het seizoenskrediet vrij.

Maar toen we eenmaal op het hoogste niveau gingen praten over het liquideren van de onderneming, en bleek dat de bank er dik mee in zou zitten, bleek er gewoon met deze mensen te praten.

 

Eigenlijk zie ik de banken nu een beetje als top-ondernemers. Ik zou niet graag in hun schoenen staan....