De term Timemanagement ben ik een aantal keren tegengekomen op HL. Ik ben geinteresseerd in wat jullie hier aan doen. Ik ben op zoek naar ideeen om efficienter te werk te kunnen gaan. Ik ben ook op zoek naar manieren om meer gedisciplineerd te werken.

 

Concreet ben ik op zoek naar technieken, methoden en tools. Hoe plannen jullie, hoe delen jullie je dag in, hoe prioriteren jullie activiteiten. Wat doe je er aan om je efficiency meetbaar te maken? Interessante links zijn ook welkom.

Timemanagement bestaat niet. Je kunt tijd niet managen. Iedere dag bestaat nou eenmaal uit 24 uur. Wat je wel kunt managen is de manier hoe je met je beschikbare tijd omgaat. Zelfmanagement is dus een betere term.

 

In het verleden heb ik veel trainingen gegeven op dit gebied. Meestal vanuit de vraag van mensen; geef me slimme trucjes om meer in minder tijd te doen (want ik heb het zo druk). Dit werkt (helaas) slechts op korte termijn. Zelfmanagement is een proces, een gedragsverandering. Ze zeggen wel eens to change a habit takes 21 days or 21 times doing it different.

 

Een absolute aanrader is het boek: De zeven eigenschappen van effectief leiderschap (met leiderschap wordt hier bedoeld persoonlijk leiderschap), van Stephen Covey. In het engels: 7 habits of highly effective people.

 

Belangrijkste grondgedachte uit dit boek, dat me nog iedere dag helpt is; Begin aan alles met het einde in gedachten! (hierdoor wordt automatisch duidelijk wat belangrijk is en hoe je prioriteiten zouden moeten liggen).

 

Succes :D

Maar leer te focusen op wat gebeuren en niet wat er moet zijn. Anders ga je te snel naar je eind doel en vergeet je de tussenliggende momenten goed bezig te zijn.

Timemanagement bestaat niet. Je kunt tijd niet managen. Iedere dag bestaat nou eenmaal uit 24 uur. Wat je wel kunt managen is de manier hoe je met je beschikbare tijd omgaat. Zelfmanagement is dus een betere term.

 

Er zijn ook mensen die beweren dat tijd niet bestaat ;D

Je Covey quote klinkt zo uit z'n context best abstract-- wat bedoel je er precies mee? (Ik ken het principe hoor, maar hoe vertaal jij dat naar de praktijk?)

 

Wat ik mooi vind aan je beschrijving is dat je de macht weer bij de persoon neerlegt, in plaats van tijd als een soort 'te temmen factor' definiëren.

Het verschil tussen geleefd worden en pro-actief keuzes maken.

 

Mag ik nog even een term coinen:

Stressstress.

Dat is altijd gestressd zijn uit angst dat je gestressd raakt.

;)

 

 

 

De zeven eigenschappen van effectief leiderschap volgens Stephen Covey zijn:

1. Wees pro-actief

2. Weet wat je wilt bereiken...

3. ...maar begin bij het begin

4. Maak win-win situaties

5. Probeer eerst te begrijpen alvorens begrepen te worden

6. Werk synergetisch

7. Houd de zaag scherp

 

overigens is covey mormoon, heeft negen kinderen en enkele tientallen kleinkinderen. dus kijk dus uit met zijn tips. ;)

 

overigens is covey mormoon, heeft negen kinderen en enkele tientallen kleinkinderen.

 

Is dat wat hij bedoelt met de zaag scherp houden?

 

Dan zoiets als 'werk synergetisch'.

Hoe doe je dat?

(Of moet ik het boek maar eens uitlezen? :)

 

 

(Of moet ik het boek maar eens uitlezen?

 

dit is ook leuk om te lezen als inleiding: http://www.mt.nl/artikel.jsp?art=33712

Covey heeft nog een boek (wel meer waarschijnlijk), dat op dezelfde theorie gebaseerd, en zeker zo interessant is. Prioriteiten, de titel zegt het allemaal.

 

Hij verwijst het zgn "timemanagement" naar het ronde archief en geeft aanwijzingen hoe je je leven kunt indelen op basis van "urgentie" en "belang".

 

Heel heel heel erg in het kort : het blussen van brandjes wordt minder naarmate je proaktiever met je prioriteiten omgaat.

 

(9 kinderen) Is dat wat hij bedoelt met de zaag scherp houden?

 

Hiermee bedoelt hij dat het een voortdurend proces moet zijn, en je je kwaliteiten op dit vlak moet blijven slijpen.

Er zijn ook mensen die beweren dat tijd niet bestaat

 

Inderdaad. Als je mensen vraagt hoe laat het is, krijg je een redelijk duidelijk antwoord op basis van wat op hun horloge staat. Stel je echter de vraag; Wat is tijd? Is het antwoord een stuk moeilijker.

 

Iedereen kent wel een soort ochtendritueel, vanaf het moment dat je wekker gaat en je opstaat, tot het moment dat je de deur uitgaat, of achter je pc kruipt. Je bent je niet bewust van de tijd op elk moment, en toch kun je op basis van de opeenvolging van gebeurtenissen een redelijk accurate inschatting maken van de tijd.

 

Het kleinste element van tijd zie ik dan ook als een gebeurtenis.

Management wordt door managementguru Peter Drucker omschreven als "leading, organizing, planning and controlling".

 

Sleutels tot goed timemanagement zijn dus persoonlijk leiderschap (heeft weer heel erg te maken met zelfmanagement; pro-actief handelen, zelf verantwoordelijkheid nemen, je eigen visie en doelstellingen helder krijgen). In tweede instantie gaat het om goed te organiseren en plannen (wat weer veel meer tijdgerelateerd is, en wat te maken heeft met het stellen van prioriteiten op basis van belang en urgentie). En in derde instantie is een sleutel tot effectief timemanagement (ik prefereer nog steeds de term zelfmanagement), het controle uitoefenen over gebeurtenisssen.

 

Als je goed nadenkt over de zaken waar je echt controle over hebt, kom je al snel tot de conclusie dat je die alleen maar hebt over je eigen denken en handelen. Hoogstens kun je proberen invloed uit te oefenen op je omgeving. Veel mensen verspillen veel kostbare tijd met het zich druk maken over dingen waar je toch geen controle of invloed op hebt. Pro-actieve mensen zijn zich hiervan bewust en focussen hun energie en aandacht op zaken waar ze wel controle (eigen denken en handelen) en invloed op uit kunnen oefenen. En dit voelt een stuk beter.

 

Covey zegt hier verder over:

Wij kunnen weliswaar onze handelingen vrij kiezen, maar de consequenties daarvan kunnen wij niet sturen. De consequenties worden bepaald door natuurwetten en principes

Ok, helder :)

 

Hoe veel mensen kennen wérkelijk hun prioriteiten?

"Some people went around interviewing dying patients, but not one person said they regretted not making more money or working harder. They all seemed to say their regrets were not spending more time with the people they loved and not traveling more…and relating more to the world and the planet.”

 

--Van het album van “One Giant Leap” (Ta Moko)--

 

Het mooie van een eigen onderneming vind ik dat je hier zelf helemaal invulling aan kunt geven. Dit potentieel van mogelijkheden ook echt benutten is vers 2, als je (inderdaad!) gewoon aan de slag gaat vanuit een gewoonte of omdat er ook aardig wat korte-termijn-brandjes zijn die geblust moeten worden. Voor veel mensen is het echt "come to a grinding halt" om over zulke dingen te gaan nadenken.

Als je alleen werkt is het bovendien praktisch gezien ook nog eens een hele uitdaging om zulke vragen in je eentje te gaan beantwoorden. Als iemand je de vragen stelt en je wordt "gedwongen" na te denken is dat een stuk gemakkelijker dan dat je dit voor jezelf moet doen, ook al is er op internet en in de boekenwinkel genoeg over te vinden en kan je overal vragenlijsten en pointers vandaanplukken. Als er geen 'juf' is slaan we veel gemakkelijker de (wel essentiële) vragenlijsten en oefeningen over.

En natuurlijk zie je je eigen blinde vlekken niet, ook best lastig.

Hoewel een manier om dat op te lossen natuurlijk een coach inhuren is, vraag ik me af of het mogelijk is om een dusdanige noodzaak te voelen om zulke dingen ook voor jezelf te doen en je 'dagelijkse dingetje' hiervoor te onderbreken....wat dan redenen zijn om dat NIET te doen...en wat manieren zijn om het wél te doen.

 

 

 

 

 

 

 

 

Hoe veel mensen kennen wérkelijk hun prioriteiten?

 

Goeie vraag. Ik ken heel veel mensen, die er rond hun dertigste achter komen dat ze van alles hebben gedaan in hun leven; gestudeerd, baan, relatie, huis gekocht, etc. En dan komt het moment van de vraag; Is dit het nou? Is dit wel wat ik ECHT wil? Heb ik niet teveel het pad gevolgd wat er van me 'verwacht' werd, vanuit ouders, omgeving etc. Een soort early midlife crisis dus. In Amerika hebben ze er inmiddels zelf een officiele naam voor: Quarterlife Crisis.

 

Ze zeggen wel eens dat er een crisis nodig is om te groeien. Is helaas vaak waar. Dus als je vraagt wat redenen voor mensen zijn om serieus te kijken naar zichzelf en hun innerlijke drijfveren en het achterhalen van hun daadwerkelijke prioriteiten, is het vaak als gevolg van een crisis (vastlopen, depressie, ontslag, burnout, sterfgeval dichtbij, ziekte). En inderdaad is het dan vaak lastig om dat allemaal in je eentje (met een zelfhulpboek) te gaan zitten bedenken. Zelf heb ik op bepaalde momenten in mijn leven heel veel baat gehad van diverse coaches. Wat lastig is om de juiste coach te vinden, aangezien het aanbod enorm en de methodieken enorm gevarieerd zijn.

 

Beter zou natuurlijk zijn als mensen eerder (voor de crisis) inzien dat leven vanuit jouw unieke zelf, met de daarbij behorende drijfveren en talenten, absoluut meer energie en passie oplevert. En dat het de moeite waard is om dit te onderzoeken.

 

Higherlevelers zijn denk ik al een stap verder dan de gemiddelde nederlander. Zij hebben al een keuze gemaakt om voor zichzelf te beginnen. Om de dingen op hun manier te willen doen. Om bezig te zijn met datgene dat ze leuk vinden.

 

Vraag je af wat je geinspireerd heeft om voor jezelf te beginnen. Als daar antwoorden uitkomen als; meer geld, meer aanzien, makkelijker, omdat mijn broer ook zelfstandig ondernemer is; dan kun je je afvragen in hoeverre die keuze een interne motivatie is.

 

Volgende keer meer...

Ik ken heel veel mensen, die er rond hun dertigste achter komen dat ze van alles hebben gedaan in hun leven; gestudeerd, baan, relatie, huis gekocht, etc. En dan komt het moment van de vraag; Is dit het nou? Is dit wel wat ik ECHT wil? Heb ik niet teveel het pad gevolgd wat er van me 'verwacht' werd, vanuit ouders, omgeving etc.

 

kennen wij elkaar?

Ik ken heel veel mensen, die er rond hun dertigste achter komen dat ze van alles hebben gedaan in hun leven; gestudeerd, baan, relatie, huis gekocht, etc. En dan komt het moment van de vraag; Is dit het nou? Is dit wel wat ik ECHT wil? Heb ik niet teveel het pad gevolgd wat er van me 'verwacht' werd, vanuit ouders, omgeving etc.

 

kennen wij elkaar?

 

Ik ken ook veel mensen die door de opvoeding van ouders en andere invloedrijke personen heel prima terechtgekomen zijn. Als je het maar eens bent met de aangeleerde principes is daar niets mis mee.

Ik moet ook nog is zo'n programmaatje gaan gebruiken.

Om bij te houden wat ik allemaal doe.

Aan de ene kant wel prettig, kan ook goed inzicht geven in hoelang je daadwerkelijk met projecten bezig bent.

Aan de andere kant lijkt het me wel irritant.

Bedoel vind het juist wel prettig om niet een vast schema te hebben ( verveelt snel... :D) En als ik een hele dag zit te rommelen aan me nieuwe website wil ik dat misschien wel niet ergens terug zien. ;D

Je kunt tijd niet managen. Iedere dag bestaat nou eenmaal uit 24 uur.

 

Of toch niet? Op http://www.dbeat.com/28/ is te vinden hoe een 6 daagse week er uit zou zien, dat betekent dus dagen van 28 uur. Een beetje vreemd idee, maar niet zonder voordelen.

 

Nou ben ik gezegend met werk waar ik helemaal m'n eigen uren kan indelen en communicatie voornamelijk via email verloopt. Ik ga het samen met een vriend voor een week uitproberen. (Helaas is langer niet mogelijk.)

 

Naast dat het niet handig is als niet iedereen het 6 daagse ritme volgt is het grootste argument tegen dat je bio klok op (ongeveer) 24 uur per dag loopt en zich niet makkelijk laat verzetten. Er zijn mensen die het maanden (of zelfs jaren) hebben volgehouden dus blijkbaar kun je daar overheen komen. Daarnaast is mijn dag-nacht ritme sowieso al jaren instabiel.