Wie een nieuwe discussie wil beginnen over de kwaliteit van wijn vanuit marketingperspectief: count me in!

 

 

Ik pas. Daarover hoef ik geen discussie te voeren omdat de criteria voor mij duidelijk zijn:

 

1. Hij smaakt me of hij smaakt me niet.

 

2. Ik heb de volgende dag koppijn als ik wakker wordt of ik sta fluitend op.

 

Als ie me smaakt en ik de volgende dag fluitend opsta, was het voor mij een goeie kwaliteit.

 

Groet

 

René

 

PS. Ik fluit nooit als ik koppijn heb.

@1. Smaak ontwikkelt zich.....steeds een stapje verder in de wijnwereld en die gaat open voor je.

Mijn vrouw dronk alleen Moezelwijnen en nu bekritiseert ze de Barolo's ..

@1. Smaak ontwikkelt zich.....steeds een stapje verder in de wijnwereld en die gaat open voor je.

Mijn vrouw dronk alleen Moezelwijnen en nu bekritiseert ze de Barolo's ..

 

Ik ben al wat ouder en heb in mijn leven al heel wat wijnen gedronken. Ik heb in China, bei een leverancier die barstte van het geld en zo ongeveer niet meer wist hoe hij anderen moest imponeren, de kans gehad een 1961-er Chateau Latour te drinken. En ik moet zeggen, dat die me smaakte en ik er geen koppijn van heb gekregen. Maar dezelfde ervaring heb ik met een fles "Great Wall" van omgerekend 6 Euro of een Tempranillo van net 4 Euro uit de supermarkt.

 

Bij wijn wordt voor mij de kwaliteit enkel en alleen subjectief bepaald door de smaak en objectief hoe ik de volgende dag wakker wordt.. Bij andere producten door duurzaamheid en/of functionaliteit. En daar gaat het in de meeste gevallen toch om.

Tja als hoofdpijn of niet het criterium is ...

Uiteraard is er wel degelijk wat te zeggen over de kwaliteit van wijn vanuit een marketing perspectief. Heb daar ooit weleens met een wijnmarketeer over gedebatteerd.

 

Het begint met het land waar de wijn vandaan komt. Een wijn uit Bulgarije heeft een andere kwaliteitsstatus dan een wijn uit Frankrijk. Hoewel er veel goede wijnen uit Zuid Afrika komen heeft die herkomst voor mij een vrij negatieve connotatie door de bekende Kaapse pracht die ik ronduit vies vind. Dat laat al zien dat het heel persoonlijk is want ik ken ook mensen die zweren bij Kaapse pracht. Was laatst nog op een feestje waar alleen deze wijn werd geschonken. Biertje is ook lekker denk ik dan. ;D

 

Dan heb je de streek. Een Cote du Rhone staat bijvoorbeeld bekend als een streek waar veel kwaliteitswijnen worden gemaakt. De kans op een misser is dus relatief klein. Bij een Chateauneuf du Pape (ook een Rhone wijn) weet je dat je een krachtige en smakelijke kwaliteits-wijn kan verwachten.

 

Vervolgens heb je de vorm en de dikte (zwaarte) van de fles. Een zwaardere fles is duurder dus daar verwacht de consument een betere wijn in. Ook de (echte) kurk, liefst met specifieke opdruk, is belangrijk en het "lood" over de kurk. Gelukkig zie je ook steeds meer goede wijnen met een schroefdop maar de top kan daar niet mee aankomen.

 

Uiteraard is het het etiket belangrijk. Een mooi kasteel midden tussen de (oude) wijnstokken in de volle zon op de voorkant geeft de koper het idee dat de wijn kwalitatief goed moet zijn.

 

En volgens de wijnmarketeer was een "gewonnen prijs", liefst een gouden medaille, erg goed voor de kwaliteitsperceptie.

 

In combinatie van alle positieve genoemde zaken, kan een (veel) hogere prijs worden gevraagd. Ook deze hoge prijs wordt op zichzelf gezien als een kwaliteitskenmerk. Voor de echte kenner zijn er nog de Parker points . Als je hoog scoort zet je het op het etiket uiteraard. Of nog beter maak er een gouden medaille van.

 

Over smaak valt niet de twisten (zie opmerking Kaapse pracht) maar het is duidelijk dat je vrijwel elke wijn met goede marketing een beter kwaliteitsimago kan geven. En een wijn met een beter imago smaakt ook beter.