Staking eenmanszaak en verwachte vordering

[Vermeer]

Dit jaar moet ik mijn eenmanszaak staken vanwege langdurige ziekte. Ik kan me geen boekhouder veroorloven. Omdat de zaak inmiddels al geen vaste activa, vorderingen of reserves meer heeft verwacht ik wel dat ik zelf de staking fiscaal kan afhandelen. Daarbij heb ik de afgelopen jaren zelf de boekhouding en aangiftes al gedaan. Er is maar één ding waar ik geen raad mee weet:

 

Ik verwacht nog een flinke terugbetaling van voorschot, in verband met een opdracht die ik door mijn ziekte niet naar wens heb kunnen uitvoeren. Ik heb het al eens nagevraagd bij de klant maar tot nu toe geen reactie.

 

Wat kan ik nu het beste doen bij staking? Wat ik zelf had bedacht is:

- Zelf alvast een creditfactuur aanmaken en deze als overlopende passiva naar de privé? Hoe lang moet ik dan wachten voordat het 'vervalt'. En mocht ik het geluk hebben nooit te moeten terugbetalen, moet ik dat t.z.t. dan alsnog opgeven als inkomen? En wat met de BTW?

- Of moet deze worden opgenomen als een soort reservering, en dan als zodanig naar de privé? Hoe moet ik dat doen, het is immers geen 'nog te ontvangen factuur'.

 

Ik heb dit nog nooit voorgehad. Denk ik hiermee eigenlijk wel in de goede richting?

[Easy does it]

 

Hallo,

Verdrietig dat je wegens je ziekte de onderneming moet staken.

Sterkte toegewenst.

 

Dit jaar (2017!?) moet ik mijn eenmanszaak staken vanwege langdurige ziekte. Ik kan me geen boekhouder veroorloven. Omdat de zaak inmiddels al geen vaste activa, vorderingen of reserves meer heeft verwacht ik wel dat ik zelf de staking fiscaal kan afhandelen.

 

Je blijft ondernemer voor de IB en de BTW totdat alle bedrijfsactiviteiten zijn beëindigd.

Ik zou formeel dus niet te snel staken.

 

Ik verwacht nog een flinke terugbetaling van voorschot, in verband met een opdracht die ik door mijn ziekte niet naar wens heb kunnen uitvoeren. Ik heb het al eens nagevraagd bij de klant maar tot nu toe geen reactie.

 

 

Als je de klant persoonlijk wat beter kent zou ik hem persoonlijk benaderen.

Misschien kent hij je situatie en vindt hij het pijnlijk om een vergoeding te vragen.

Anders zou ik de klant een voorstel sturen met een uiterste termijn waarbinnen hij moet reageren en dat hij anders instemt met het voorstel.

Heel vervelend maar noodzakelijk.

 

Wat kan ik nu het beste doen bij staking? Wat ik zelf had bedacht is:

- Zelf alvast een creditfactuur aanmaken en deze als overlopende passiva naar de privé? Hoe lang moet ik dan wachten voordat het 'vervalt'. En mocht ik het geluk hebben nooit te moeten terugbetalen, moet ik dat t.z.t. dan alsnog opgeven als inkomen? En wat met de BTW?

 

Een credit nota is een formeel stuk dat je naar de klant moet sturen om de onderlinge rechtsverhouding te regelen.

Als je een credit nota alleen intern gebruikt en daarom de klant de voorbelasting niet kan corrigeren ga je de fout in (valsheid in geschrifte) en benadeel je de fiscus.

Dat kan nare gevolgen hebben.

 

- Of moet deze worden opgenomen als een soort reservering, en dan als zodanig naar de privé? Hoe moet ik dat doen, het is immers geen 'nog te ontvangen factuur'.

 

Voor de IB werkt een voorziening het maar blijft het een schatting voor de BTW is de datum credit nota bepalend voor de aangifte periode. Ik zou dus het BTW nummer nog even aanhouden.

 

Ik heb dit nog nooit voorgehad. Denk ik hiermee eigenlijk wel in de goede richting?

 

Het is een beetje een grijs gebied op de belastingsite gaan ze ervan uit dat op stakingsdatum alles bekend en afgewikkeld is.

Sommigen zeggen daarom houd de onderneming voor IB en BTW nog even aan en stel de staking daarom uit totdat alles bekend is en afgewikkeld.

Anderen zeggen als er nagekomen kosten en/of BTW zijn doe een verzoek tot ambtshalve aanpassing van inkomen en BTW aangiftes of indien mogelijk maak je alsnog bezwaar tegen de aangifte of aanslag.

Jurisprudentie bevestigt het standpunt dat na (fiscale) staking en overdracht naar privévermogen alsnog aftrekken van kosten lastiger is (In geval van rente bijvoorbeeld).

Ik zou overleg plegen met de Inspecteur en zo lang mogelijk uitstel vragen indien je met de aangifte over 2017!? nog geen zekerheid hebt..

Zorg wel voor een zo nauwkeurig mogelijke voorlopige aanslag zodat je de Belastingrente beperkt.

Zaak is natuurlijk dat je er met je klant zo snel mogelijk uitkomt.

Aangezien je in 2017 wil staken zou dat nog goed mogelijk moeten zijn.

 

Succes!

 

 

[Ward van der Put]

Ik verwacht nog een flinke terugbetaling van voorschot, in verband met een opdracht die ik door mijn ziekte niet naar wens heb kunnen uitvoeren. Ik heb het al eens nagevraagd bij de klant maar tot nu toe geen reactie.

Wat is "een flinke terugbetaling"?

- Heb je de opdracht in het geheel niet uitgevoerd?

- Of heb je de opdracht slechts deels uitgevoerd?

- Of heb je de opdracht volledig uitgevoerd maar was de klant niet tevreden?

 

Onder welke (algemene en specifieke) voorwaarden heb je die opdracht aangenomen?

 

Kun je iemand anders de opdracht laten uitvoeren?

 

Hoe heb je het voorschot gefactureerd? (In voorkomende gevallen factureer ik zelf namelijk uitdrukkelijk een niet-terugvorderbaar voorschot. Dat staat zo in de overeenkomst van opdracht en op de factuur.)

 

Heb je een bedrijfs- of beroepsaansprakelijkheidsverzekering?

[Vermeer]

Hartelijk dank voor uw reacties op mijn bericht. Ik wil de onderneming eigenlijk echt staken dit jaar, dat is misschien te emotioneel gedacht maar ik wil dat hoofdstuk afsluiten.

 

Het gaat om een voor mij groot bedrag, ongeveer 14.000 euro. De opdracht was verdeeld over een aantal jaren, de voorbereidende werkzaamheden heb ik grotendeels uitgevoerd, maar omdat ik uitviel voordat er kon worden uitgevoerd is dit achteraf verspilde moeite. Nadat ik een aantal malen vergeefs contact heb gezocht betreffende de verdere afhandeling, heb ik besloten het daarbij te laten. De klant is een grote en stroperige instelling, mijn contactpersoon is inmiddels zelfs al vertrokken. Het zou daarom ingewikkeld zijn aan te tonen in hoeverre ik de opdracht al heb uitgevoerd en in hoeverre dit het niet terugbetalen van het betaalde voorschot rechtvaardigt. Belangrijker is dat ik geen behoefte heb aan zo'n discussie. Er zijn helaas geen duidelijke voorwaarden over niet-terugvorderbaarheid, ik had indertijd wel een bedrijfsaansprakelijkheidsverzekering. Maar ik heb mijn portie inmiddels wel gehad dus wil daar het liefst verre van blijven.

 

De kans dat het hierbij blijft schat ik 10% en die wil ik eigenlijk graag nemen. De kans dat ze binnen enkele jaren contact opnemen is volgens mij erg groot en ik wil daarop voorbereid zijn. Ik wil dan geen discussies en procedures, ik wil dan het geld kunnen terugstorten en daarmee klaar. Misschien niet heel zakelijk van me, maar hopelijk wel begrijpelijk.

 

Uit de eerste reactie maak ik op dat ik het beter nu als kosten kan opvoeren dan het risico te nemen dat dit later alsnog tot allerlei ingewikkelde procedures met de fiscus zou gaan leiden. Dat heeft ook mijn voorkeur, ik zou over 2016 fiscaal nog wat voordeel kunnen hebben van een verliespost door zo'n voorziening. Later waarschijnlijk niet meer - voorzover ik er dan fiscaal nog iets mee zou kunnen - want het ziet er niet naar uit dat ik snel weer een behoorlijk inkomen zal hebben. En een klein meevallertje zou nu ook erg wenselijk zijn.

 

Ook bedankt voor het duidelijke antwoord wat betreft de BTW. Daarom ben ik voornemens om per 2016 een voorziening op te nemen van 90% van de som. Deze schuift dan bij staking door naar de privé. Als ik het goed begrijp moet ik het bedrag daarna zowel als vermogen als schuld opgeven in box 3? Zodra de klant me benadert stort ik het terug en is het dossier gesloten.

 

En stel dat ze er niet op terugkomen, hoe lang duurt het voor zoiets verjaard is (20 jaar sinds opdrachtverlening?) en ik het niet meer als schuld hoef op te nemen? Het lijkt me logisch dat ik het op dat moment alsnog als inkomsten moet opgeven, moet dat dan als resultaat overige werkzaamheden?

 

 

 

[prinsrachid]

Ik heb het idee dat hier toch wel een aantal dingen mis gaan. En ook het afsluiten om het afsluiten is geen steekhoudend argument. Want hoeveel moeite is het nou om gewoon een aangifte te doen mét de onderneming? Als er namelijk niets meer gebeurt in de onderneming, kun je gewoon telkens dezelfde balans invullen. En ook het fiscaal afsluiten zal het hoofdstuk niet sluiten, omdat die claim nog steeds boven de markt hangt.

 

Het opnemen van een voorziening kan volgens mij niet zo maar. Het opnemen daarvan zorgt voor een aanzienlijke verliesneming, die je vervolgens ook nog via privé wil wegsluizen. Maar dat kan natuurlijk niet zo maar. Stel dat de claim nooit komt. Hoe ga je dan die de facto kwijtschelding weer in de winst laten vallen?

 

En met die 'stel dat'-vraag heb je meteen ook een ander punt te pakken. Je kunt alleen een voorziening treffen, als er een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid is dat die (waar je de voorziening gaat treffen) kosten daadwerkelijk gaan vallen.

 

Volgens mij moet je gewoon niets doen. Mocht er nog een claim komen, dan is het vroeg genoeg om dan een creditfactuur uit te schrijven en met de btw om te gaan. Komt de claim niet binnen de verjaringstermijn, dan kun je de zaak afsluiten zonder enige voorziening te hoeven treffen.

[Highio]

Dit is m.i. meer een moreel vraagstuk over 'mijn en dijn'. Als je namelijk nog iets tegoed zou hebben, dan laat zich makkelijk raden wat je zou doen. En dat ligt niet aan de opdrachtgever.

 

Fiscale afhandeling kun je gewoon aan laten sluiten op hoe je in voorgaande jaren met deze voorschotbetaling/verplichting tot werkzaamheden bent omgegaan. Stakingsaftrek bekend? (en volstaat die dan niet?)

 

Formele positie van eisers in dit soort situaties is natuurlijk een lastige. Hoe heb je dit aangekaart? Schriftelijk en telefonisch?

 

Groet,

 

Highio

 

[Anouk V]

Mijn inziens kan je het bedrag al wel als voorziening opnemen. Dit volgens het voorzichtigheidsbeginsel van het goedkoopmansgebruik. Mochten ze er nooit meer mee komen dan moet je er wel alsnog belasting over betalen.

 

Sterkte met de ziekte die je hebt!

[prinsrachid]

Mijn inziens kan je het bedrag al wel als voorziening opnemen. Dit volgens het voorzichtigheidsbeginsel van het goedkoopmansgebruik. Mochten ze er nooit meer mee komen dan moet je er wel alsnog belasting over betalen.

Ik denk dat goodkoopmansgebruik was geweest als de omzet überhaupt nog niet (volledig) in de winst was meegenomen voor de inkomstenbelasting. Het niet gerealiseerde deel staat dan gewoon op de balans als een overlooppost. Dat is op zich gebruikelijk, zeker als het om een project gaat van meerdere jaren. Maar er is ook nog zo iets als het volgen van een bestendige gedragslijn. Je kunt niet een aantal jaren de omzet al hebben meegenomen, om vervolgens een voorziening te treffen op het moment dat het je opeens beter uitkomt. Het lijkt me beter als die transactie dan gewoon volledig wordt gecorrigeerd.

 

Een voorziening moet je overigens fiscaal ook verantwoorden (omschrijven, dotatie, onttrekking). Bij een voorziening heb ik persoonlijk altijd de voorwaarde dat ik wel zeker moet weten voor welk moment ik die voorziening tref (dus niet voor een eventualiteit).

 

Hoewel het fiscaal uiteindelijk op hetzelfde neerkomt (overlopende passiva of een voorziening), komt het achteraf gebruiken van een voorziening toch niet helemaal goed over. Maar in beide gevallen (met overloopposten of een voorziening) lijkt het me dat je de eenmanszaak niet echt goed kunt afsluiten, omdat je de eventuele winst niet meer meeneemt (nog afgezien van de omzetbelasting). Bovendien kan TS dan juist zichzelf nog in de vingers snijden voor de inkomstenbelasting, omdat die eventuele winstneming (als er uiteindelijk geen claim komt) voor 14% is vrijgesteld van belasting. Als de eenmanszaak voortijdig is afgesloten, is die vrijstelling er niet meer.

 

Maar zoals gezegd: ik zie het probleem niet zo. Gewoon de eenmanszaak fiscaal in de lucht houden totdat alles definitief is afgewikkeld. In de tussentijd gebeurt er toch niets in de onderneming, waardoor TS kan volstaan met het klakkeloos overnemen van de cijfers van het vorige jaar.

[Vermeer]

Weer hartelijk dank voor al uw reacties. Is het echt mogelijk om de onderneming hiervoor fiscaal in de lucht te houden als deze verder niet meer actief is en al uitgeschreven uit het handelsregister? En zo ja: hoe lang zou ik dit moeten doen voordat ik met zekerheid kan vaststellen dat ik hem ook fiscaal kan beëindigen?

[prinsrachid]

Weer hartelijk dank voor al uw reacties. Is het echt mogelijk om de onderneming hiervoor fiscaal in de lucht te houden als deze verder niet meer actief is en al uitgeschreven uit het handelsregister? En zo ja: hoe lang zou ik dit moeten doen voordat ik met zekerheid kan vaststellen dat ik hem ook fiscaal kan beëindigen?

Ja, voor zover ik weet kun je de onderneming gewoon fiscaal blijven aangeven, ook als het bedrijf op zich al is uitgeschreven. Zo werkt het bij een faillissement ook. Het bedrijf is dan al lang en breed uitgeschreven, maar na die tijd vinden er nog allerlei transacties plaats in verband met de afwikkeling. Ook zonder faillissement kan het simpelweg zo zijn dat je nog zaken (fiscaal in ieder geval) moet afwikkelen. De termijn zal afhangen van de verjaringstermijn. Ik gok dat die in jouw geval 5 jaar na opeisbaarheid is.

[Vermeer]

Ik ben het met u eens dat de verjaringstermijn 5 jaar zal zijn. Maar wanneer zou u deze datum van opeisbaarheid dan stellen? Is dat de datum dat de opdracht is verleend of de datum dat ik de klant per email heb gevraagd mij te contacteren als ze nog verdere afhandeling wensten?

[Vermeer]

In de aangifte kan ik aanklikken dat ik IB ondernemer was in 2016, zoals u heeft geadviseerd.

Nu vraag ik me alleen af dit ook tot gevolg heeft dat ik t.z.t. - mocht ik weer gaan ondernemen en voldoen aan het urencriterium - geen recht zal hebben op startersaftrek of startersaftrek bij arbeidsongeschiktheid?