Politiek in beeld

[Sancho Panza]

Dat wij tegenwoordig in een beeldcultuur leven is duidelijk. Het vormen van een imago of een "brand" is nu belangrijker dan de inhoud. Zo ook voor onze vaderlandse politici. Was het al zo dat de frequentie waarmee je op televisie verschijnt belangrijker is dan wat je hebt te melden, dan moeten er nu heuse videoclips ten tonele worden gebracht.

 

Vanavond in het Nos journaal was ik getuige van politici, die lachend als een boer met kiespijn, tussen de hossende mensen carnaval stonden te vieren. Zij vieren niets natuurlijk, voor hen is carnaval één van die gelegenheden waar je een televisiecamera tegen kunt komen en gezellig met "de burger" hossend op tv kunt verschijnen. Dat de carnaval voor de mensen die het werkelijk vieren van oorsprong een sociaal feest is, waar je met de hele gemeenschap naar uitziet, dat begrijpen ze niet. De verkiezingen zijn op komst en er moet gescoord worden, liefst net even iets meer dan de concullega, die ook met een biertje in zijn hand en een fout mutsje op de camera probeert te vangen. Zotter (carnavalsterm) kan het niet worden! Of waarschijnlijk wel, de tijd zal het leren.

 

Kijk zelf even naar de videoclips van onze politici. Dit geeft een betrouwbaar beeld van mensen die geen belang hechten aan hun eigen imago en slechts het beste voor hebben met "de burger". Of ben ik dan naïef? ???

 

http://www.nos.nl/nosjournaal/artikelen/2006/2/25/250206_politiek_rapt.html

 

Sancho (die zich zorgen maakt) Pancho

[Ilja van Roon]

Dat wij tegenwoordig in een beeldcultuur leven is duidelijk. Het vormen van een imago of een "brand" is nu belangrijker dan de inhoud.

 

Ik zie dit anders. Dat we nu in een beeldcultuur leven vooronderstelt dat dat vroeger niet was, maar er is een rechte lijn van pre-historische grottekeningen via (even puur vanuit Europees perspectief gezien) Christelijke symboliek tot aan de patatgele M naast de snelweg.

 

En dat een merk nu opeens belangrijker is dan inhoud bestrijd ik. Sterker nog, ik voel meer voor het tegenovergestelde. Het is juist na 6 decenia paternalistische overheden, autocratische ondernemingen en medogenloze bushok propaganda dat individuen strontziek worden van dit soort onechte inmening.

 

Vraag jezelf af: waarom is het beeld van meehossende politici zo pathetisch? Waarom is Erica Terpstra wel sympathiek als ze op het podium meeklapt?

 

Antwoord: omdat de eerste groep zichtbaar hypocritiet is, omdat deze mensen zich anders voordoen dan ze werkelijk zijn. Kijkers voelen intuitief aan dat de inhoud niet aansluit bij het beeld. Erica Terpstra wordt, daarentegen, wel gezien als oprecht en autentiek: ze is zoals ze overkomt, ze is oprecht in wat ze voelt en uit.

 

Inhoud is nooit onbelangrijk geweest. Het beeld heeft wellicht - door de slimheid van advertentieboeren en de gemakszucht van de gemiddelde burger - een tijd meer kracht gehad dat de inhoud. Kijkbuiskinderen zijn een tijdje in slaap gesust, maar hun intrinsieke capaciteit om bullshit te ontmaskeren is nooit weggeweest.

 

Die kracht komt terug, with a vengeance. Kijk naar de impact van blogs, van RSS, aan hoe direct en medogenloos elke publieke kreet wordt ontleed op waarheid en consistentie. Burgers, boeren en buitenlui voelen het op hun klompen aan dat er een spel met ze wordt gespeeld, en nu worden ze a) wakker, b) pissig en c) machtiger door technologie.

 

Neem een stap terug en kijk naar wat er echt gebeurt. Beeld en inhoud moeten, juist nu, op elkaar worden afgestemd. Want hypocritie, meeloperij en mediageilheid vallen steeds meer in het verkeerde keelgat. "We" worden wakker, pikker het niet meer om onderuitgezakt in de stoel gevoed te worden met gesponsorde boodschappen.

 

 

[nonex.nl]

Topverhaal Ilja! Wie gaat de basedrum eronder zetten?

[Nico Schouten]

Bijpassend stukje film

 

Om met Cruijff te spreken, het zijn geen echte mensen.

[perry]

Valt me op dat er momenteel eigenlijk wel veel draadjes over communicatie gaan.:

 

Minister Peijs,

Politiek in beeld,

Toon inschatten e-mail,

 

Het beeld heeft wellicht - door de slimheid van advertentieboeren en de gemakszucht van de gemiddelde burger - een tijd meer kracht gehad dat de inhoud.

 

Ik moet zeggen dt ik ook knap moeite heb om heel kort te vertellen wie ik ben wat ik doe en waar ik voor sta.

 

Komt dat nou omdat we communcieren verleerd zijn?

 

Betekent dat mischien dat een ieder eigenlijk zelf maar weer logo's en beeldmerken zou moeten gaan maken? Gewoon uit eigen hand en niet van die gelikte profie logo's door anderen bedacht? Geen media trainingen waar je alleen maar scheef van gaat staan kijken!

Terug naar die grot tekeningen? Praat maar gewoon binnensmonds als je nu eenmaal introvert bent, maar ga niet proberen opeens extravert te zijn! Dan heb je wel what you see is what you get!

 

Perry

 

 

 

[R.I.P. - Benm]

Vraag jezelf af: waarom is het beeld van meehossende politici zo pathetisch? Waarom is Erica Terpstra wel sympathiek als ze op het podium meeklapt?

 

Het plaatje moet natuurlijk kloppen, en dat doet het voor Terpsra blijkbaar nog steeds - ongeacht inmiddels wat minder sportieve proporties.

 

Dat Leers rond carnaval een plaatje opneemt, tja, ik ben geen zuiderling, maar ik heb het idee dat dat nog wel passend is.

 

Maar een rappende Donner? Die man heeft daar toch het imago helemaal niet voor? Ik zie het als een wat strenge oude calvinistische man, die vaak op een fiets gesignaleerd wordt.

 

[Ilja van Roon]

Zijn wie je bent is handelen in lijn met je normen, waarden, passies en talenten. Daarom is Terpstra zo'n tof mens: alles aan haar zegt dat ze tot in haar tenen geniet. Dat is toch aanstekelijk? Een rappende Donner steekt je aan, maar meer als een ziekmakend virus. Hem zie je denken "ik ga straks mijn PR adviseur ontslaan."

 

Authenticiteit, oprechtheid - noem het hoe je wil - is geen excuus voor amateurisme. Dus als je slecht commmuniceert, binnesmonds lispelt of gewoon slecht luistert, dan moet je daar wat aan doen. Een professioneel logo en vlotte babbel helpen je misschien 1 keer aan een klant, maar als je je beloftes niet inwisselt komt zo iemand nooit meer terug.

 

 

[Ilja van Roon]

 

Ik moet zeggen dt ik ook knap moeite heb om heel kort te vertellen wie ik ben wat ik doe en waar ik voor sta.

 

Komt dat nou omdat we communcieren verleerd zijn?

 

Mijn ervaring is dat ondernemers het moeilijk kunnen vinden om tot de kern van een zaak te komen. Soms kijken ze niet verder dan een eerste zelfbeschrijving, bv: 'ik bouw websites' of 'ik ben administrateur'.

 

Wat dan helpt is jezelf vragen te stellen als "waarom is dit belangrijk" en "voor wie". En als je het antwoord daarop hebt, stel je nog een keer de vraag over die antwoorden. En nog een keer, en nog een keer, totdat je echt niet verder komt.

 

Als je echt niet meer verder komt, ben je vaak op je waarden gestuit of de meest belangrijker drijfveer van je klant. En als je dat nu neemt als uitgangspunt van je (beeld)taal, ben je al een stuk verder dan waar je eerst was.

 

 

[perry]

Wat dan helpt is jezelf vragen te stellen als "waarom is dit belangrijk" en "voor wie". En als je het antwoord daarop hebt, stel je nog een keer de vraag over die antwoorden. En nog een keer, en nog een keer, totdat je echt niet verder komt.

 

Dit is eenvoudiger dan gezegd, althans ik heb daar knap moeite mee omdat ik nogal veel verschillende dingen doe die voor velen niet met elkaar te rijmen zijn. Laten we nou niet over focus beginnen dat heb ik uit mijn missie verbannen.

 

Perry

 

[Sancho Panza]

Dat is wat ik interessant vind! Echte reakties van Echte mensen. En dat terwijl ik hier lekker anoniem zit te zijn..

 

Ilja, ik ben het helemaal met je eens! Maar hoeveel mensen zijn er in staat om de patatcultuur te ontstijgen. Hoeveel mensen lezen een goed boek in plaats van zich te laten bedienen door Goede Tijden Slechte Tijden?

We worden de hele dag door bediend met vele services waar we al of niet om vragen. Vaak ligt de keuze bij het gemak, het gemak van jezelf niet in te hoeven spannen, of zelf na te denken. Denk aan de vele "opinie" praatprogramma's op televisie. De meningen worden geserveerd en het is vreselijk makkelijk. Je hoeft alleen maar te kiezen welke mening je het meeste aanspreekt, dan kan je de volgende ochtend in je kantoortuin die mening verkondigen alsof je het zelf bedacht hebt. Zo gemakkelijk is dat.

 

Stel je voor dat je de deur uit gemoeten had om bijvoorbeeld in de kroeg met echte mensen een echte discussie te voeren. Daar wordt je toch doodmoe van!

 

Nu kan je, als je voldoende geld hebt tenminste, zelfs een reis naar de maan boeken. Je stapt dan "gewoon" in Richard Bransons ruimteveer en de experience wordt je op een dienblaadje aangereikt. Dat is wat de patatcultuur wenst. Dienblaadjes vol met experience waar je voorheen moe van werd.

 

Ik hoop, net als jij, dat er een kentering gaat plaatsvinden. Alleen ben ik er nog niet zo zeker van!

 

Sancho (moet zich niet zo druk maken) Pancho

[Christine]

Komt dat nou omdat we communceren verleerd zijn?

 

Dat lijkt me niet, mensen communiceren altijd overal, hoe dan ook. Wel communiceren we anders, zoals communicatie door de eeuwen heen steeds is veranderd. We communiceren sneller, en meer voortdurend ipv in intervallen. Vandaag vertelde iemand van 77 me dat hij met leeftijdgenoten op de golfclub tot de conclusie was gekomen dat hun generatie duidelijk merkt dat het tempo van onze maatschappij ze veel te hard gaat, dat ze voelen dat ze naar niet meer in passen. Maar dat zullen mensen van 77 100 jaar geleden ook wel hebben gezegd.

 

Kan het zijn dat politici die fake hossen in een carnavalsmenigte in het verleden leven? En daardoor een foute boodschap uitstralen?

 

dagdag

Christine

[R.I.P. - Benm]

Kan het zijn dat politici die fake hossen in een carnavalsmenigte in het verleden leven? En daardoor een foute boodschap uitstralen?

 

Of ze in het verleden leven durf ik niet te zeggen, maar misschien zijn ze wel de aansluiting met de jongste generatie(s) verloren. Zo'n rap maken lijkt misschien erg modern/hip/cool/whatever, maar je slaat als politicus toch een beetje een modderfiguur en wordt zeker niet geindentificeerd met de idolen van de generatie die je ermee wou aanspreken.