OlafJ

In de voorgestelde vorm niet echt origineel. Maar hoor ik hier regionaliteit in doorklinken? Als je de inhoud van het pakket toespitst op de regio van de starter en de aard van zijn of haar bedrijf, maak je volgens mij meer kans. Wanneer je het heel algemeen doet (Rabobank, BDO etc) dan heeft het meer iets weg van een Felicitas voor bedrijven. Dat zie ik nog geen succes worden. Met name banken hebben namelijk al veel van die onpersoonlijke voorzieningen voor starters. Ik denk dat een starter juist veel meer op zoek is naar zijns gelijke: Een boekhouder in de regio, een computerwinkel in de buurt, verzekeringsagent uit de stad etc. Dit is commercieel en kostentechnisch interessant voor bedrijven met kleine marketingbudgetten en leerzamer voor de starter. Maar nogmaals: mijn eerste reactie was 'daar heb je er weer een'. Mijn tweede is 'hmm, als dat nou toegespitst wordt, wie weet....'

Volg jij het nog, Edward? Een browser is een browser. Als je HTML 4 hanteert, dan moet het werken in een browser die HTML 4 beweert te ondersteunen. Doet het dat niet, dan heeft de maker van de browser gelogen. SIC! Het W3C is het orgaan dat dit soort standaarden vaststelt. Daar hoort iedereen zich aan te houden. Anders wordt het een zootje. Maar ik merk daar wel bij op dat in de hevige strijd tussen IE en NN het W3C een beetje een volgende derde is geworden. Houd je je aan de richtlijnen van het5 W3C, dan hoort het ook fatsoenlijk te werken. Dat doet het natuurlijk niet, dus leer je voor het gemak even drie JavaScript dialecten en loopt je HTML-code een jaar of wat achter... Als je platform onafhankelijk wilt emailen, dan kun je eens kijken naar Opera 7 en Netscape 7. Deze zijn voor beide platformen verkrijgbaar. Ik weet alleen even niet uit mijn hoofd of je daarbij ook gebruik kunt maken van dezelfde berichtenmap. Pegasus is ongeveer de beste mailer die er is, maar als je het simpel wilt houden en geen systeembeheerder of handige buurjongen hebt, raad ik het niettemin af.

Van mij krijg je een reusje vanwege je durf om zo een confronterende vraag te stellen, Macro. Wat in deze thread opvalt is dat iedereen je gelijk afvalt omdat je de mogelijkheid oppert dat er losers onder de higherlevelaars zijn. De algemene teneur van de reacties heeft iets weg van 'Wij higherlevelaars zijn nimmer losers'. "Wie de schoen past, trekke hem aan..." Als je wat rondkijkt in de diverse fora, dan vind je weleens leuke discussies over beweegredenen om een bedrijf te starten enzo. Er is inderdaad geen database waarin je kunt grasduinen. Alleen de urls bij de personen, zoals 2thepoint al aangeeft. De centrale functionaliteit in higherlevel is het forum. Wanneer je daarin de weg een beetje weet, kom je een heel eind. Ik kijk bijvoorbeeld vaak in 'nieuwe berichten'. De optie 'zoeken' wil ook weleens helpen.

Ergens heb je wel gelijk, maar ik vraag me dan toch af hoe ik dit in een internet winkel ga oplossen. Er zijn hier toch genoeg internetwinkeliers die dezelfde vragen tegenkomen? Hoe lossen jullie het probleem praktisch op? En dan bedoel ik niet de implementatie in de web-app, maar de logistiek enzo. Wat zijn je ervaringen met het inschrijven bij zoiets als paypal en tegen welke (on)aangenaamheden ben je opgelopen?

Klopt als een bus. Als je de agenda hanteert als een soort logboek, dan is dat in principe voldoende. Houd gewoon je afspraken goed bij en schrijf andere activiteiten en de tijdsduur in. Noteer eventueel dagelijks het aantal uren dat je totaal hebt besteed en maak een wekelijkse optelsom. Dat telt later ook gemakkelijker. De computer zet je m.i. in voor je eigen inzicht en om deftige rapportjes te draaien. Bedenk wel dat een slordig overzicht slecht inzicht kan opleveren en dat kan op zijn beurt weer vraagtekens bij de fiscus oproepen en daar zit je nou net effe niet op te wachten, want dan gaan ze (lastige) vragen stellen.

Lijkt wel wat op paypal. Is ook in termen van percentages. Ik zag een 2.99% aanbod voor het merchant-account. Dat is ook niet mis. Ik snap wel dat ze centen willen vangen, maar ze maken internet transacties wel ingewikkeld hoor, want je moet weer eens gaan zitten rekenen: als ik een tientje ontvang moet het in een enveloppie, is het honderd piek, dan kan het met plastic en daarboven moet het over de draad. Gek word ik ervan.Maar ja, het is dan ook in feite een soort incassoregeling of een kredietverzekering, niet waar?

In de winkel worden die kosten toch ook niet aan de klant doorberekend. Als ik in de winkel of het restaurant met plastic betaal kost me dat net zoveel als in papieren vorm. Dus doorbelasten is volgens mij ook op Internet geen optie. Wat Wired transfers betreft: Ik heb in Indonesië ook voorgesteld om de ge-eikte weg van de airwaybill of lading en letter of credit te volgen, maar dat werd niet geaccepteerd. De klant wilde een CC-betaling. Had ik dat gedaan, dan zou ik inderdaad de kosten hebben doorbelast.

3.4% + 35 cent. Ken ik effe lachuh ??? Die lui worden slapend rijk. Als je geld de grens over moet betaal je nog eens een dollar/euro. Nou ja, als ik de kosten voor die betaling overhevel op de gebruiker wordt het misschien iets anders. Maar dat tast mijn concurrentiepositie weer aan. Wanneer iemand iets koopt voor 2000 euro dan is dat domweg (afgerond) 2000/100*3.5=70 euro en 35 cent plus 1 dollar transferkosten!!! Okay, in het geval dat ik hierboven noemde is het winst minus 70 euro of helemaal niks. Maar als je winst 300 euro is en je moet er 70 van afdragen wordt het een ander verhaal. Bovendien waren de laptops effe wat duurder. Dan hebben we het al gauw over het drie tot viervoudige van dit voorbeeld. Dat komt dus neer op 210 tot 280 euro voor die ene transactie. Dat zijn toch gewoon woekerbedragen, of niet soms? Zijn er mensen die hier in de praktijk echt gebruik van maken? Kijk ik misschien te zwart-wit?

Ik vind het een tof idee. Maar als je het 'voor weinig' doet, valt inderdaad dat 'no free lunches' gevoel weg. Ik zou best bereid zijn om 'weinig' te betalen. Je zou het misschien ook kunnen opdelen: - 'Gratis uitleg over hoe je dit of dat doet' - 'Voor weinig begeleiding bij wat je doet' - 'Voor iets minder weinig doe ik het voor je' ...ofzo....

Ik kan me wel vinden in PWierdsma's betoog. Je begint een zaak met een notie van wat je wilt doen. Ik heb wel ervaren dat het belangrijk is om deze notie in een soort missie of bedrijfsformule te vatten. Als je dan gevraagd wordt wat je doet, kun je in één zin een antwoord geven. Dat bepaalt mede de richting waarin je specialisatie zich zal doorontwikkelen. Je kunt bijvoorbeeld zeggen dat je websites bouwt en daarbij de nadruk legt op informatieve of educatieve inhoud. Na verloop van tijd merk je, zoals Wierdsma terecht opmerkt, waar je interesses liggen en waar je goed in bent (die twee liggen m.i. meestal niet ver van elkaar) Dat bepaalt de richting waarin je doorgroeit, al dan niet bewust. Hoe ik bij mijn bedrijfsidee gekomen ben? Ik merkte dat op heel veel plaatsen bedrijfsprocessen en IT-oplossingen elkaar meer tegenspreken dan dat ze het werk gemakkelijker maken. Vaak wordt gekozen voor een veelvoud aan programmaatjes om het werk te kunnen doen. Een onherroepelijk gevolg is dat er gegevens dubbelop worden ingevoerd en zo ontstaan er verschillen. Ik richtte me daarom op het adviseren in de inrichting van bedrijfsprocessen, daarbij de nadruk leggend op de ondersteunende en sturende rol die IT oplossingen daarin spelen. Intussen is deze vage notie verder doorgegroeid, maar het idee op zich is gewoon uit de werkomgeving gekomen.

Het kan erg lucratief zijn om via Internet te handelen. Maar het ontvangen van betalingen is altijd een probleem. Een aantal weken terug heb ik een deal in Indonesië moeten laten varen omdat ik geen goede credit card voorziening kon viden. Master en Visa vragen iets van vier of vijf procent van de prijs. Dat vind ik gewoonweg schandalig veel. Wat zijn jullie ervaringen met verkoop via Internet en de manier waarop je de betaling ontvangt?

Nou heb ik toch even niet goed opgelet. Ik las online betalingsmogelijkheden als 'ontvangen van creditcard betalingen en paypal faciliteiten'. Silly me ::) De ChipKnip is de parkeerders uitvinding van de eeuw. Heerlijk om niet met een dubbeltje te staan bij een automaat die pas bij een munt van 20 cent begint. En als je regelmatig het vraagtekentje aantikt, zie je een leegloop van de knip ook aankomen. Maar ik heb ook al wel in Rotterdam gestaan bij een automaat die riep 'betaal anders'. Toen bracht inderdaad de credit card uitkomst. Op Internet iets kopen komt steeds meer voor bij mij. Laatst nog twee vliegtickets, maar ook andere, vaak dure dingen. Telebankieren is natuurlijk ook een digitale vorm van geldzaken regelen. verder nog de pinpas, credit card etc.... Maar wat is nu eigenlijk de beste manier om geld via internet in ontvangst te nemen? Daar ga ik maar eens een discussie over starten, denk ik. Daar ben ik erg benieuwd naar.

Juist als startende ondernemer heb je er belang bij om te weten waar je tijd in gaat zitten. En juist in het eerste jaar moet je reflecteren. Maar ook daarna is het van groot belang. Uren registreren is geen omslachtige bezigheid. Als je voor een klant werkt is het toch al essentieel dat je het doet. Dat geldt onverminderd voor een fixed price opdracht. In geval van een conflict kun je dan op je urenlijst wijzen. Het verdient aanbeveling om ook dan dus je urenbriefjes te laten ondertekenen. Het helpt je bovendien bij je nacalculatie die anders toch maar natte-vingerwerk wordt (net als alles waarbij je geen registraties voert). Ondernemers die denken dat ze het uit d'r hoofd kunnen doen lopen vroeg of laat tegen een groeigrens aan of tegen een pensioen dat door inefficiëntie lager uitvalt dan mogelijk was geweest. Ook rittenadministraties zijn van belang. Als je een auto van de zaak hebt wil je immers weten voor hoeveel kilometer je een bijtelling hebt en als je declareert gebeurt dat op basis van je kilometeradministratie. Kortom: meten is weten! Als je meer dan 15 minuten per dag kwijt bent aan het bijwerken van je lijstjes, dan moet je de registratieprocedures nog maar eens nakijken (en tellen, want het hoeven er nooit veel te zijn). Of registreren zinvol is merk je pas wanneer je het een tijdje gedaan hebt. Zonder registraties weet je namelijk domweg NIKS

Uren registreren is ook voor jezelf van belang. Het bijhouden van uren is voor jezelf om te kunnen reflecteren. Je kunt dan achteraf nagaan waaraan je je tijd hebt besteed. Een basic urenverantwoording geeft aan dat je op een bepaalde dag x uur aan activiteit a en y uur aan activiteit b hebt besteed. Als je zo een lijst hebt en die met een datum ondertekent, komt de bewijslast in principe bij de fiscus te liggen (namelijk bewijzen dat je lijst frauduleus is) Daar kun je nog de soort activiteit aan toevoegen en eventueel project/order/ etc Ook kun je ter controle je rittenadministratie ernaast leggen, samen met je agenda, maar een gedateerde en ondertekende urenlijst is m.i. in principe voldoende.

Zou het kunnen dat we bij de slechte kijkcijfers van columns moeten denken aan de volgende twee oorzaken? - Niet erg glamoureuze presentatie / marketingtechnisch zorgekindje - Weinig aanbod en weinig lezen bevorderen elkaar in negatieve richting. Of de weblogs een idee zijn om hier verandering in te brengen waag ik te betwijfelen. Eens per week een nieuwe column is misschien een goede start. Dan is het nog de vraag of die lange feuilletons aan te raden zijn. Dat deel van het publiek wat niet in het onderwerp is geïnteresseerd verliest over de daaropvolgende weken de aandacht voor columns i.h.a. In een later stadium zouden rubrieken hiervoor een plaats kunnen bieden. Als we beginnen met regelmatige columns, waarbij iedere week iemand iets bijzonders schrijft, dan trekt dat ook meer lezers. Is het deze week iets wat me niet boeit, dan kijk ik volgende week weer...

Als je het niet erg vindt, ben ik dit keer alleen de brenger van de boodschap en ga ik er niet achteraan. Te veel dingen die ik een hogere prioriteit geef. Ik zou dus toch geen tijd maken....

Ik zie hier twee tegenovergestelde reacties. Welleke heeft het over een gloeilamp en ideeën. Dat is misschien de symboliek die ik zocht. Msteer spreekt van creativiteit en plaatst betrouwbaarheid daar tegenover. Hier krab ik toch even aan mijn... kin. Zijn creatievelingen per definitie onbetrouwbaar? Is IT-consultancy saai?

Ja.

Moet dat dan?

Ongeloofelijk, hoe snel dit topic is volgelopen zeg. Als ik dat zo lees over al die verschillende social software sites, begin ik me af te vragen of het niet eens tijd wordt voor een industrienorm. Dan kun je lid worden van zo een site en in contact komen met leden van een andere site. Maar ach, eerst moeten ze mekaar bijna dood geconcurreerd hebben voor ze d'r achter komen dat samenwerken ook voordelen biedt. Affijn, voor mij hoeft het allemaal niet zo. Het wekt bij mij de indruk dat de kwantiteit van sociale activiteit zwaar opweegt tegen de kwaliteit. Dat kan een ongekende sociale erosie ten gevolge hebben en aangezien ons individualistische ideaal toch al een daad van sociale ontbossing is weet ik niet of dergelijke communities een goede ontwikkeling zijn. Het Internet kan wel nuttig zijn als communicatiemiddel tussen personen die elkaar ook in levende lijve ontmoeten. Dat is een van de redenen waarom ik over de BeachMeeting begon en al meer dan eens met mensen van HL ben samengekomen om ideëen met elkaar door te nemen.

Je bent er zelf al snel bij te herkennen dat je meer over programmeren nadenkt dan over ontwerpen. Mij valt een andere valkuil sterker op: grenzeloos aanvullen van functionaliteit. Is het niet handiger om eerst te beginnen met een fakturatiesysteem? Dat was immers de primaire inzet. Wat ik genoemd heb is de basisblauwdruk voor ieder fakturatiesysteem. Wat je daarbuiten nog toevoegt hoort niet meer bij het strikte fakturatiesysteem. Als je een goed relateringssysteem hanteert voor je tabellen, is alles later nog aan elkaar te koppelen. Misschien dat er HL-leden zijn die mijn lijstje eens willen uitdiepen. Daarna kunnen we de functionele gegevens omzetten in technische data-structuren. De issue php of wat dan ook hoort m.i. meer thuis in een ICT topic.

Poe hee, genoeg stof gelezen om weer zo'n elle(n)lang verhaal te schrijven. Ik probeer het kort te houden. Adverteren met een klein budget levert de meeste ondernemers die ik spreek slechte tot zeer slechte ervaringen op. In plaats van te struikelen over je budget zou je ook kunnen kijken naar wat ervoor nodig is om je produkt te vermarkten en dan je creativiteit en de hulp op HL aanwenden om je plan uit te voeren. Concentreer je bijvoorbeeld op een eerste order die je een succes story en wat geld oplevert. Bellen, connecties aantappen, Artikel schrijven in een of ander blad, deelnemen aan internet-forums, evenementen bezoeken, whatever.... als je die ene order maar binnen haalt Wat is precies de GGZ? Is dat de Geestelijke GezondheidsZorg? Als je iets bijzonders te bieden hebt en kunt zorgen dat je daarin redelijk uniek bent, hoef je niet je onafhankelijkheid op te geven wanneer je met een leverancier in zee gaat. Als je kijkt naar mijn voorbeeld, is er dan geen mogelijkheid om je doelgroep een voorproefje te geven van je USP? (toch weer een lang verhaal...)

Yeah Yeah, Daar was ik vandaag toevallig ook mee bezig. Ik ben een echte tandarts met een slecht gebit. Verkondig overal dat je een backup moet hebben van je data en av's moet hanteren, maar zelf doen.... Ik zit in de IT en gebruik voor consultancy en projecten de FENIT voorwaarden. Voor de internetwinkel zijn die echter totaaaaaaal niet geschikt. Daar gaat het alleen maar om de levering van hardware. Dozen schuiven en garantie afhandelen. Daarom is het ook allemaal een stuk goedkoper. Die tip over je concurrenten is wel aardig, maar staar je er niet blind op. Ik heb al snel ontdekt dat die ook allemaal leentjebuur spelen en soms grove fouten overnemen. Het is wel aan te raden om je produkt een keer snel te laten scannen door een jurist die in contractenrecht binnen jouw branche is gespecialiseerd. Als jij je werk goed gedaan hebt, kost je dat niet veel meer dan 200-300 euro. Laatste vraag: Over wat voor soort bedrijf hebben we het? PS, die backup is intussen ook in orde hoor.... Binnenkort eens eksperimenteren met een USB 2.0 harddisk en een cron daemon

Vergeet ik in mijn enthousiasme om werkelijk op je idee te reageren. Een faktureringssysteem is hartstikke simpel te maken: 1. Bedrijfsgegevens 2. Klantenbestand 3. Fakturen 4. Faktuurregels Bedrijfsgegevens zijn NAW, KvK, BTW, Bank, Giro , Telefoon, Fax, eventueel buitenlandse eisen Klantgegevens zijn ongeveer hetzelfde. Je moet tegenwoordig wat meer gegevens over je klant vermelden als het een bedrijf is. Faktuurgegevens: Vooral faktuurnummer, datum, koppeling naar bedrijfsgegevens en koppeling naar klant Faktuurregels: Regelnummer, Artikelnummer, Omschrijving, Opmerking. Aantal, Stuksprijs, Korting, btw-tarief. Je kunt wel gegevens uit een artikelbestand halen, maar je moet je regel niet koppelen. Haal echt de prijs op en het btw-tarief. Die gegevens moeten namelijk vast liggen en niet referentieel zijn. Het faktuurnummer is een beetje tricky. Er zijn verschillende systemen. Ik vind zelf jaar-maand-volgnummer het beste werken, maar er zijn legio boekhouders die daar anders over denken. Je zou diverse mechanismen kunnen maken, waarvan er één moet zijn met een periodiek handmatig in te stellen deel en een automatisch oplopend deel (bijvoorbeeld 2004-1, 204-2 ... 2004-1021 ... 2005-1 ) Belangrijk is dat iedere faktuur een uniek nummer heeft. Dat willen jij, je boekhouder en de controleur van de belasting die je vroeg of laat wel een keer op de stoep krijgt.

Het valt me op dat er op Higherlevel veel van dit soort initiatieven zijn. Nog opmerkelijker is het feit dat voor de meeste initiatieven ook een breed interesse bestaat bij mogelijke eindgebruikers. Ik heb al meegemaakt: CRM, enquete, webwinkels en nu weer jouw vraag over een faktureringssysteem. Dan begin ik mij af te vragen of we die krachten niet moeten bundelen om eens te gaan praten/nadenken over een manier om diverse initiatieven nader tot elkaar te brengen. Is een apart forum misschien interessant?