Hans v N

Je hebt een product gezien in Amerika of bijv. Ebay.com en wil het na laten maken in China en zelf op de markt brengen? Heb je al een formulering? Is die formulering toegestaan in Europa? Zitten er risico's aan, bijv mbt allergie? Heb je een verpakking? Vervolgens moet de formulering getest worden op stabiliteit en conservering. Dan moet hij in een verpakking. De combinatie van verpakking met product moet ook weer getest worden. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Als alles klopt kan je weer een stap verder. Dan moet je een leverancier zoeken, bijv in China. Hier op het forum zijn vast mensen die je in de goede richting kunnen wijzen. Je moet dan de kwaliteit borgen en transport regelen inclusief douane ed. Maar heb je geld, kennis en tijd om dat allemaal in je eentje te doen? Zo niet dan zou ik minder ingewikkeld starten. Bijvoorbeeld door het US product hier op de markt te brengen. Is al ingewikkeld genoeg want ook als importeur moet je bewijzen dat je product toegestaan is en ben je verantwoordelijk als zaken fout gaan. Kortom. Deze vraag is veel te algemeen. Wat weet je al?

Ik heb dit jaar veel boeken over Neuromarketing gelezen. Een stak er wat mij betreft met kop en schouders bovenuit: Brainfluence van Roger Doodley. Geen gemakkelijke recepten voor succes maar een boek dat je aan het denken zet in een soort van hapklare brokken. Fijn om even te pakken, een stukje te lezen en bedenken hoe je het zelf zou kunnen toepassen. De vruchten van de wetenschap worden eerst gewogen en daarna vertaald naar praktijk. Aanrader.

Je moet in principe belasting betalen over inkomsten maar als er volgens de handelswet geen sprake is van een onderneming mag je de kosten van het niet bestaande ondernemerschap niet in mindering brengen. Dat is de crux in deze discussie. Natuurlijk is de intentie om wat bij te verdienen of om zelf tegen lage kosten aan producten te komen. Maar er is een grijs gebied bewust of onbewust door de wetgever gemaakt. Noem het door oranje rijden of 104 op de snelweg. Het is niet helemaal goed maar ook niet fout genoeg. Niemand zal een aquarium liefhebber als ondernemer zien, ook niet als hij soms wat zelf gekweekte visjes via marktplaats verkoopt. Maar als dezelfde mijnheer opeens door heeft hoe je zeldzame vissen kweekt en daar duizenden euro's mee verdiend is er wellicht wel sprake van ondernemerschap en moet BTW en inkomstenbelasting worden afgedragen. Maar dan mag hij ook de kosten in mindering brengen en de BTW van aankopen aftrekken als voorbelasting.

Dit is wel een van de meest curieuze draadjes die ik op HL ben tegengekomen. We hebben blijkbaar een fundamenteel verschil van mening over de vraag of iemand wel of geen (BTW) ondernemer is als hij uit hobby wat producten uit China laat komen en die in beperkte mate doorverkoopt? Er zijn geen harde grenzen maar de belastingdienst en de KvK willen volgens mij niet eens inschrijven of een BTW nummer toekennen aan mensen die (incidenteel) een paar honderd euro (bij) verdienen.Een bijverdiener zou namelijk als ondernemer ook meteen BTW kunnen aftrekken en kosten in mindering op de winst. Als je dan een PC aanschaft en een zakelijke telefoon met abonnement zit je meteen zwaar in de verliezen. Bij de omvang van activiteiten gaat de KvK uit van gemiddeld minimaal 15 uur per week. Er moet ook sprake zijn van een regelmatige deelname aan het economische verkeer. Voor omzet is dat minder duidelijk maar daar schat ik zelf dat er eerder sprake moet zijn van duizenden dan honderden euro's. En, nogmaals, het is eerder voordelig om kleine ondernemer te kunnen zijn dan om dat niet te zijn. Vandaar dat er drempels gelden. Er zijn inderdaad heel veel ondernemers gestart met een "handeltje". Ook onze eigen Wouter is zo begonnen. ;D En uiteraard is dit geen oproep om de wet te overtreden of daar mazen in te vinden. Maar bang maken hoeft echt niet.

Tja, je kan het allemaal heel ingewikkeld worden gemaakt. Maar als TS producten koopt bij bijvoorbeeld Dealextreme dan worden die gratis thuis gebracht en blijft de Douane in vrijwel alle gevallen buiten beeld. Een product van 3 Euro verkopen voor 5 levert dan gewoon 2 Euro (excl verzendkosten) op. Bij verkoop tussen particulieren zijn andere regels van toepassing dan tussen bedrijf en particulier. Dus het aansprakelijkheidsrisico is, of beperk, of vrijwel afwezig. Uiteraard moet je deugdelijk spul kopen en verkopen. Bij DX kan je daarvoor naar de reviews kijken of een paar producten kopen en testen. Dan de vraag hoeveel je dan kan omzetten voor de belastingdienst in actie gaat komen? Zolang het gaat om verdiensten van een paar honderd euro zou ik me geen zorgen maken. Om meer omzet te maken moet je gaan investeren in marketing, opslag en distributie en volgt ondernemerschap vanzelf.

"Cowboy blend" is dan volgens mij weer te duidelijk een impliciete verwijzing naar het merk die moeilijkheden op zou kunnen leveren. Maar het is al wel een stap in de goede richting.

/offtopic Zag van de week Kees van Kooten bij DWDD. Die was daar in het kader van de GROOT dictee. Nu heb ik daar helemaal niets mee als dyslect maar het gaat nu niet om spelling maar om verhaspeling van de taal. Zoals hierboven. "Iets publiekelijk maken" moet natuurlijk zijn "iets publiek maken" of "iets publiekelijk verkondigen". Toch? ;D /ontopic Het refereren aan een bepaald merk mag dus heel vaak niet. Daar zijn we het over eens. Dus hoe kan TS dan wel duidelijk maken dat zijn e sigaret als MB smaakt? Bij whisky hebben de diverse smaken ook weer verzamelnamen zoals bourbon, schotse whisky en single malt. Die hebben dan weer een omschrijving van de smaak zoals fruitnoten, rook en karamel. Ik ken ook een Tenesee bourbon (Jack Daniels) en een American bourbon extract om zelf van (goede) wodka boubon te maken. Creatief zijn dus. Ik ben geen roker maar TS zou m.i. iets in die richting moeten doen. Dus niet het merk noemen, ook niet in een afkorting, maar zo omschrijven dat het voor de consument duidelijk is wat de smaakrichting is.

Kan zo de beschrijving "past op het bekende steentje" nergens vinden maar denk dat bij een procedure de gebruiker van een impliciete verwijzing naar een merk niet zal worden toegestaan als bewezen kan worden dat er meegelift wordt op de bekendheid van dat merk. Ook de visuele hints zou ik persoonlijk niet snel gebruiken omdat dat ook een impliciete verwijzing naar een merk oplevert als dat te opzichtig gebeurd. En waar ligt de grens? De vraag is natuurlijk wat het risico is dat TS loopt afgezet tegen de winst die door het bezigen van "close to the edge marketing" kan worden behaald? Je zou verwachten dat Philip Morris wacht tot een voor hen kritische grens is overschreden. Ik las dat ze zelf ook een elektronische sigaret hebben en dat voorspelt niet veel goeds voor TS. Aan de andere kant zit Philip Morris niet te wachten op (negatieve) publiciteit. Mij lijkt het overigens niet erg slim om hier publiekelijk te maken dat bepaalde afkortingen voor een bepaald merk staan. Of tracht TS hier een reactie van PM uit te lokken? ;)

Ik ben ook voor een kleine dienstverlenende overheid laat daar geen misverstand over bestaan maar de overheid heeft ook of zelfs vooral de taak om het een beetje leuk voor iedereen te houden. Noem het voor mijn part het afdwingen van beschaving. Zaken die wettelijk vastliggen geven iedereen, ook werkgevers, zekerheid. Ik denk dat meer dan 90% het bevallingsverlof ook in goed overleg zal regelen maar als het vast ligt dan hoeft er geen discussie meer te zijn. Ik kan me haast geen beter voorbeeld bedenken waar de wetgever JUIST de beschaving moet afdwingen bij de horken. Wat is er nu belangrijker dan de geboorte (en de binding eraan) van je kind? In de tijd dat ik vader werd ging je als man zo snel mogelijk weer werken (na 1 dag) om de periode na de kraamhulp je vrouw bij te kunnen staan. Maar of ik die eerste dagen, met beschuit, foto's en in de wolken, erg productief was waag ik te betwijfelen. Het is trouwens niet verplicht om de eerste dagen vrij te nemen. Als het praktischer is, zoals bij mij, om dat later te doen kan dat gewoon. Maar als je het nodig of prettig vindt om thuis te zijn moet dat kunnen.

Blijkbaar zijn er horken van werkgevers die deze wet nodig maken. Dat is op zich al sneu. En dat je als werkgever nu niet meer de toffe peer kan spelen door, goed als je bent, als werkgever enkele (niets kostende) vrije dagen toe te staan vind ik een non argument pur sang. Dat er in een kleine organisatie vervanging moet komen overigens ook. Je ziet deze dagen namelijk al maanden aankomen.

Ook ik denk dat je weinig tot geen kans hebt bij een eventuele procedure. De redenen zijn hierboven voldoende benoemd. Je kan het ook omgekeerd zien. Die andere mensen die de naam Bruidswerkspecialist gebruiken zorgen voor een groter gebruik van die naam in Google, waar jullie bovenaan staan. Lijkt me trouwens typisch een product wat je in je eigen regio zoekt. Is het niet mogelijk om juist samen te gaan werken met andere specialisten zodat Internetters via jullie website kunnen bestellen bij de specialist in de buurt?

Een handelsnaam wordt niet sterk door inschrijven maar door marketing. Zorg dus dat de naam bekend wordt. Je mag dus hem gewoon inschrijven maar nodig is het niet. Je kan gewoon voor een merkinschrijving van het US trademark gaan. In het ergste geval komt de US merkhouder naar Europa en eist vervolgens de merknaam met de domeinen op. Die moet dan wel aannemelijk maken dat jij te kwader trouw het merk hebt geregistreerd. Ik neem trouwens aan dat het om dezelfde producten gaat. Het is natuurlijk verre van slim om veel geld en tijd te stoppen in een merk wat je vervolgens moet inleveren. Je kan veel beter zelf een goede merknaam bedenken, die vervolgens goed beschermen en daarmee de markt op gaan.

Moet bevordert zijn natuurlijk zie ik nu. ;) Waar kan je dan zien welke contracten volgend jaar gelden, vraag ik me af? Bovendien geldt ook bij sommigen een plafond en dan kan je in december alsnog naar een ander ziekenhuis. Ik heb overigens nog nooit gehoord van iemand die niet bij zijn of haar eigen "buurt"ziekenhuis terecht kon. Behalve een enkele keer als het in het nieuws was. Toen is daar een oplossing voor gevonden. Bij privéklinieken is het oppassen maar dat weet vrijwel iedereen.

Dat hoop ik toch niet John. Als DSW een hogere prijs vraagt met het argument dat ze de zorgverleners een hogere vergoeding geven voor hetzelfde werk voor de zelfde kwaliteit dan zou dat niet erg slim zijn. Dat bevorderd alleen ondoelmatigheid in de ziekenhuizen. Als ze een hogere vergoeding vragen voor extra en uitmuntende service dan zou dat voor mij eerder een reden zijn om niet voor een lagere premie te gaan. Ik ben inmiddels ook wel overtuigd dat collectiviteit een uitgeholde marketingterm is. Blijft echter een feit dat je als je niets doet en gewoon blijft zitten bij de verzekeraar of energie- of telefoonmaatschappij waar je al jaren zit, je veel te veel betaald. De maatschappijen hebben vaak ook een prijsvechter. De passieve klanten, ook wel slapers genoemd, betalen dan voor de actieve overstappers. Geldt overigens ook voor je bank, je supermarkt, de vliegtuigmaatschappij en ga zo maar door. Je kan heel veel geld besparen, en dus meer leuke dingen doen met je geld, door je ogen open te houden en op zoek te gaan naar de beste deal.

Als je aan bedrijven verkoopt kan je overeenkomen (in ruil voor lagere prijs) dat er geen garantie geldt. Bij verkoop aan consumenten geldt volgens de Nederlandse wet dat een product deugdelijk moet zijn. Een paar kinderschoenen gaan korter mee dan een wasmachine. hier lees je er over op HL Kopen op veilingen is inderdaad gevaarlijk. Mensen houden vaak geen rekening met de veilingkosten en de kosten voor transport. En dan moet je ook nog kosten maken om het product te verkopen. Waar een aankoopbeslissing voor een ondernemer rationeel hoort te zijn, gaan er bij aankoop op veilingen emoties mee spelen waardoor je (veel) te veel betaalt. Een enkele keer heb je geluk en betaal je heel weinig voor goede handel. Oppassen dus. Als je zelf rechtstreeks inkoopt of laat produceren kan je afspraken maken met de fabrikant of importeur over garantie.

Als het goed is geeft de nVWA geen enkele informatie over zaken die wel of niet mogen. Je moet als ondernemer zelf de kennis hebben of inhuren. Pas bij een controle naar aanleiding van een brancheonderzoek of nav een klacht komen ze in actie. In mijn branche komen ze minimaal één keer op bezoek voor een steekproef om te kijken of je de zaken op orde hebt. In mijn geval kwam er een specialist mee uit de regio Groningen. Dus als je al een soort van (vriendelijk) antwoord krijgt van een medewerker van de nVWA zal dat in algemene termen zijn. Dat zou ik niet amateuristisch noemen, eerder beknopt. Er zijn genoeg bedrijven die je kunnen helpen bij het opstellen van een veiligheidsdossier. Vaak kan je ook veel informatie halen bij de leverancier of bij de branchevereniging of andere speciale groeperingen. Persoonlijk heb ik veel aan de Sepawa waar de nVWA overigens regelmatig voordrachten geeft. Maar ook hier altijd in algemene zin. Je bent zelf verantwoordelijk voor specifieke zaken.

Volgens mij kan je nooit navraag doen bij de VWA met zulke zaken. Die controleren alleen of je jezelf aan de wet houdt. Op basis van een Amerikaans MSDS kan je niet bepalen of een product is toegestaan en ook geen CE keuring laten doen. Daarvoor moet je de beschikking hebben over de receptuur. Vervolgens aan de hand van EU wetgeving nagaan (of laten gaan) of het is toegestaan en hoe moet worden geëtiketteerd. Je kan natuurlijk wel de risico's inschatten op basis van een Amerikaans MSDS. Als daar geen waarschuwingen van toepassing zijn zal de kans klein zijn dat het product hier niet is toegestaan. Maar het kan wel degelijk het geval zijn. Ik ken stoffen die al vele jaren verboden zijn in de EU en destijds op grote schaal in Amerika werden gebruikt. Die verschillen worden wel steeds kleiner. En vergeet niet dat je als importeur verantwoordelijk bent voor eventuele schade door een product.

Je bent duidelijk een vakman en geen man van punten en komma's en dat is prima. ;) Hoe zou je er over denken om mij een foto van het betreffende product sturen en een foto van de kopie? Ben geen jurist maar heb genoeg praktijkervaring om dit soort zaken redelijk in te schatten. Hier posten kan natuurlijk ook maar ik kan me voorstellen dat je dat in dit stadium onverstandig vindt. Je mag veel, zeker als er geen sprake is van een octrooi, maar zeker niet alles. Als ik op je site kijk dan zie ik zaken met een vrij expliciete vormgeving waarbij het beroepen op auteursrecht, die je gratis krijgt voor creativiteit, wellicht tot de mogelijkheden behoort. Een korte brief met een vriendelijk doch dringend verzoek de verkoop te staken kan dan al genoeg zijn. Bovendien zal dat bekend worden in de branche en zullen anderen niet snel in de verleiding komen om huidige en toekomstige producten na te maken.

Of TS wat kan met slaafse nabootsing (ook een vorm van ongeoorloofde mededinging) hangt af van de vraag of de klant, nu concurrent, ook een andere vormgeving had kunnen kiezen zodat er geen gevaar voor verwarring meer zou zijn. Dan ga ik er even vanuit dat de vormgeving uniek is en dus niet geïnspireerd op de vormgeving elders op de wereld. De enige aanvullende passieve bescherming van IE die ik zo kan bedenken is de handelsnaam. Ook daar moet afstand van worden genomen om verwarring te voorkomen. Veel hangt dus af van de vragen: Hoe uniek en nieuw is de vormgeving? Kan met een andere vormgeving het zelfde resultaat worden bereikt? In hoeverre lijkt de merk of handelsnaam van de kopieerder? In hoeverre is gebruik gemaakt van de inspanning van TS?

Uit de manier van vragen maak ik op dat er geen sprake is van een octrooi. Dan kom je eigenlijk meteen in een gebied waar niets meer zwart wit is. Het gaat dus om een bepaald gereedschap. Mogelijk is de vormgeving voor zover die duidelijk het stempel van de maker draagt en niet voortvloeit uit de functionaliteit beschermd via het auteursrecht. En dan is er volgens mij ook nog een mogelijkheid, al is dat waarschijnlijk zeer moeilijk te bewijzen, dat je de klant kan betichten van ongeoorloofde mededinging. Het is soms niet toegestaan om de vruchten te plukken van andermans harde werk. Zeker als er sprake is van een vuil spelletje. Dat kan m.i. sprake van zijn als u het gereedschap en de markt hebt ontwikkeld en de klant met die kennis aan de haal gaat. Je mag, ook als concurrent, een heleboel wel. Dat is het principe van vrijheid van bedrijf en beroep maar er kan sprake zijn van onrechtmatig handelen als er sprake is van sterke overschrijding van handelsnormen. Ik zou me verdiepen in bovenstaande zaken, dan dingen afwegen en mogelijk naar een jurist gaan die hierin is gespecialiseerd. Je kan natuurlijk ook hier met meer details komen om eerst zelf een beter inzicht te krijgen. Een andere mogelijkheid is om keihard de concurrentie aan te gaan. Je hebt vast mogelijkheden om het product verder te verbeteren en/of om de prijs lager te krijgen.

Ik zie dat toch een stuk genuanceerder. Als de vaste lasten inclusief een flinke rente worden betaald uit de opbrengsten en de schulden niet noemenswaardig oplopen, is er sprake van winst. Ik zou eens met de boekhouder en de bank rond de tafel gaan om te kijken of de rentelast niet lager kan door bijv een extra hypotheek. Dan is de schuld ook meteen weer verdeeld. Ook eens goed naar de kosten kijken en samen met je vriend de schuld af proberen te bouwen. Dat hij zelf aangeeft dat hij medeverantwoordelijk is voor de schuld is m.i. ook positief. Het echte probleem is het naderende einde van de relatie die TS ziet aankomen en waarvan vriend mogelijk nog geen enkel idee heeft. Maar dat is een probleem dat hier niet opgelost kan worden.

Inderdaad heel troebel allemaal. Strikt genomen ben je als EZ als enige verantwoordelijk voor eventuele schulden. Als je een samenlevingscontract hebt waarin jullie hebben vastgelegd dat alle schulden ook gezamenlijke schulden worden kan je bij beëindiging relatie de schulden verdelen. Is dat niet zo dan blijft het troebel maar heb je volgens mij niet zo veel kans op verdeling van de restschuld als eventuele zaken zijn verkocht. Dat er schulden zijn hoeft natuurlijk niet te betekenen dat er geen winst was. Als de winst op ging aan privéopnamen of naar voorraad of af te schrijven zaken, blijft de schuld. Als je aannemelijk kan maken dat de schuld is ontstaan door het verteren door beide van de inkomsten kan je mogelijk je (ex) vriend aansprakelijk stellen voor een deel van de schuld. Maar dat is voer voor een gespecialiseerde jurist. Denk niet dat dit vaak voorkomt. Het is voor mij vooral troebel wat de status van je vriend is in dit geheel. Is dat een personeelslid? Denk van niet. Of is hij feitelijk ondernemer omdat hij zelfstandig (jouw) onderneming drijft? Maar dan zou hij zelf aangifte moeten doen................

Promovendum. Hoezo is dit eigenlijk geen collectieve verzekeraar?? Niet scherp dat ik me dat niet eerder afvroeg. ::)

Heb nog eens nagedacht over de stelling dat collectieve polissen asociaal zouden zijn. Eerder stelde Norbert dat bij vrijwel alle verzekeraars collectieve polissen aangevuld worden met duurdere individuele polissen. De laatste groep betaalt dan de collectieve korting. Maar is dat ook zo? Je gaat er dan vanuit dat de kosten in termen van marketinginspanning en uitkeringen voor beide groepen gelijk zijn. En dat is natuurlijk niet zo. Statisch hebben de groep huizenbezitters of werkenden een veel lager risicoprofiel. Hoe meer collectieven in de totale mix, hoe lager de uitgaven. En als je minder uitgeeft, zo weet iedere ondernemer, hoef je ook minder binnen te krijgen. Bovendien gaan de 83 miljoen die zorgverzekeraars aan reclame besteden niet naar de vrijwel gratis binnenkomende collectieven maar naar de individuele klanten op drift. Die kosten dus veel meer. Het zou m.i. juist asociaal zijn om de mensen die minder kosten meer dan nodig te laten betalen. Er is namelijk gekozen voor marktwerking en concurrentie. De overheid zorgt voor solidariteit in de vorm van belastingen. Uiteindelijk krijgt de groep met het hoger risicoprofiel waarvoor meer reclame gemaakt moet worden dus gewoon de zorg die nodig is en betalen vooral de werkenden de rekening. En daar is niets mis mee.

Zit met verbazing de laatste bijdragen te lezen. Enerzijds wordt de nieuwe mores in verzekeringsland, met eed en al, benadrukt inclusief de regels die veel strenger zouden zijn. Om vervolgens de grote concurrent te beschuldigen van misleiding. En zo impliciet het vertrouwen, wat ik nooit zomaar heb in wat voor product dan ook, te schaden. Leg mij nu eens uit waarom je hier een blog over maakt zonder man en paard en geen klacht neerlegt bij de AFM of hiermee naar de werkgeversorganisaties of de pers stapt? Overigens is ergens een stikker op plakken om de verkoop te stimuleren allerminst uitzonderlijk. Maar het moet wel kloppen. Niet zolang geleden sprak ik een wijnmarketeer die verklaarde vrijwel elke wijn goed of slecht tegen een goede prijs te kunnen verkopen door een kasteel met druivenstokken op de verpakking te zetten en een sticker met een 1e prijs of gouden medaille. Hij adviseerde om desnoods 2 wijnen uit een pak van 1 Euro in een test te stoppen met de "redelijke" wijn die de test natuurlijk glansrijk, en bewijsbaar, wint. En de consument vindt een dure wijn die een prijs gewonnen heeft ook nog eens objectief (hersenscan) lekkerder.