DrSok

De afgelopen maanden ben ik behoorlijk op de hoogte gebracht in de wetenschappelijke literatuur omtrent semantiek en de voortgang hiervan. Mijn algemene indruk is deze: Het is behoorlijk op gang, maar we zijn er nog niet! Er zijn nog veel hordes te nemen zoals de volgende: Upperlevel-ontologies ontwikkelen is lastig en vermoeiend werk, omdat zuiver semantische applicaties (gebaseerd op 'pure logica') ingewikkeld zijn en vaak niet met de 'werkelijkheid' overeenkomen. Voor sommige wetenschappelijke onderzoeksgebieden is een relatie niet altijd 1-op-1 (Een voorbeeld uit de medische wetenschap: Hoofdpijn komt vaak bij dehydratie, maar niet altijd bij een verkoudheid.) Er zijn enkele ontologieen van een aantal wetenschappelijke vakgebieden gereed, maar dat zijn zulke grote databases/applicaties dat ze bijna niet meer bruikbaar zijn. Vandaar dat men terugvalt op RDF/SKOS in plaats van OWL, maar de eerstgenoemden zijn dan weer niet zuiver semantisch. Daarnaast is er de wildgroei aan verschillende standaarden niet bevorderend voor web 3.0; semantische relaties kunnen niet alleen in verschillende ontologieen verschillende beschreven worden, maar ook de wijzen van het beschrijven van semantische relaties verschilt zeer. Het integreren van deze verschillende standaarden is een hoofdpijndossier en kan alleen opgelost worden als er een nieuwe uberstandaard ontwikkeld is, maar daar zijn we helaas nog niet. Mijn derde punt ben ik even kwijt, :P, maar een vierde kan ik je wel geven: Het wachten is op de volgende ontwikkeling die al de bovengenoemde punten gemakkelijker zal maken: Natural Language Processors. NLP's zouden in staat moeten zijn om een tekst perfect te analyseren en meteen de relevantie in te schatten en de relaties met andere entiteiten automatisch aan te geven. De eerste proeven worden gedraaid, resultaten worden halverwege dit jaar verwacht. Ik dacht dat we allang van Plato's Ideeenwereld waren afgestapt? 8) -M

Beste Nils, Met alle respect, maar de kern van het betoog is helemaal langs me heen gegaan. Komt waarschijnlijk doordat ik weinig had geslapen. Mvg, DrSok

Je hebt ondernemers en je hebt ondernemers. Graag zou ik iets recht willen zetten. Klanten blijmaken is in de, op diensten, gebaseerde huidige economie een van de sleutelfactoren tot succes. Laat het achterwege en de klant weet zijn heil wel ergens anders te vinden. Hard werken is daarvoor absoluut een vereiste. Tachtig procent van je klanten is makkelijk te bedienen, 15% vergt veel onderhoud en 5% zijn onmogelijk in de omgang. En juist voor de twee laatstgenoemden ben je waarschijnlijk 80% van je tijd kwijt. Nu! Ondernemers verlenen elkaar diensten en gunsten, dat is een feit. De (sub)topondernemers in Amsterdam (en dan spreek ik m.n. over de horeca) zaten dertig jaar geleden in hetzelfde schuitje: begin twintigers met een onophoudelijke drang tot ondernemen, elkaar kennende van het Amsterdamse 'netwerkje', feitelijk niets meer ons-kent-ons onder jongeren. In de loop der jaren ontstaan er banden, vriendschappen, die ook vergaan, intrigues en steekspelletjes zijn dan niet van de lucht. En zo krijg je al gauw een groep bevriende ondernemers die de tand des tijds hebben doorstaan en samen, bij wijze van spreke, de dienst uitmaken. Beste Niels, ik denk dat je meerdere zaken door elkaar haalt. Een onderneming runnen doe je niet vanuit je ivoren toren, maar je moet je mensen kennen in het circuit. De felbegeerde, doch weinig bezeten, eigenschappen zijn wat topondernemers tot de top laten behoren. De eigenschappen? Charme en flair. En laat roddelen daar nu net niet bijpassen. Ook niet naar (potentiele) klanten toe. Met vriendelijke groet, DrSok

Exacte hetzelfde verhaal hier bij mijn vader! Sinds enige tijd besloten om er werk van te maken. Ondanks dat ik een totaal andere bezigheid heb (studie geneeskunde), borrelt het ondernemersbloed tot ongekende hoogtes en is deze branche niet geheel vreemd. Doen! Hij blij, jij blij. Mag ik vragen of de prestatie-afhankelijke beloning wel naar huidige maatstaven zijn?