StevenK

Ja, je kunt het faillissement beëindigen door alle schulden te betalen, maar zoals hierboven terecht opgemerkt wordt: ook het salaris van de curator moet daarbij betaald worden. De van zaken is eenvoudig: curator vragen hoeveel er in totaal nodig is om alle schulden te betalen en als dat vast ligt, dat bedrag betalen. Het is wel zaak daarbij te zorgen dat goed vastgelegd wordt dat dat bedrag dan ook definitief genoeg is en daarmee het faillissement opgeheven wordt. Uiteraard mag je met de crediteuren contact opnemen. Voor een akkoord gelden wel regels en bij een akkoord moet je ook rekening houden met datzelfde salaris van de curator (en iets meer omdat hij ook werk moet doen voor een akkoord) en griffierecht. Sowieso wil je de curator zo min mogelijk gebruiken in dit proces want alle tijd die je van hem vraagt moet betaald worden. Verstandigst lijkt mij eerst die 'onbehoorlijk bestuur' claim door een deskundige te laten beoordelen. Want dat je de crediteuren wil betalen is nog we te begrijpen, maar de kans dat het salaris van de curator meer is dan de totale crediteurenpositie maakt het een heel wrange situatie in dat geval.

Het idee zou kunnen werken, maar vereist in deze concrete omstandigheid wel een leugen in de werkgeversverklaring. Dat neemt niet weg dat banken heel bizarre beoordelingscriteria hebben. een zelfstandige moet door honderd hoepels springen, maar een statutair directeur (die dus geen ontslagbescherming heeft) krijg probleemloos een hypotheek.

Mooi Wat heb je hierover in je ondernemingsplan opgenomen? En wat is er op tegen meteen al die kleinhandelszaak te beginnen? Door te ondernemen en zorgen dat je geld binnen haalt. Het is heel gebruikelijk dat je in zo'n situatie afspreekt dat je huur pas ingaat op het moment dat het gehuurde geschikt is voor waar je het voor wilt gebruiken. Dat heb je kennelijk niet gedaan en ik mag toch hopen dat je daar in je plannen rekening mee hebt gehouden? In ieder geval is er niet een externe bron die je lijkt te zoeken gezien je TT. Je zult het zelf op moeten lossen. Ga in gesprek met je verhuurder en ga intussen zolang je niet kunt ondernemen zoals je wilt ondernemen zoals je kunt in je huidige situatie en zorg dat er geld binnen komt. Want dit laatste is toch wel de essentie van ondernemen: zorgen dat er geld binnen komt, ongeacht de precieze omstandigheden.

Als jij de partij waar je de e-herkenning aanvraagt niet vertrouwt met jouw gegevens en de manier waarop ze die verwerken, moet je een andere zoeken. Bij Quovadis lees ik dat je gebruik mag maken van een kopie gemaakt met de KopieID app. Overigens vind ik het wat vreemd dat je moeite hebt met het verstrekken van je identificerende gegevens ten behoeve van een identificatiemiddel. Dat komt op mij over als geld storten bij de bank, maar het geld niet door de bank willen laten tellen.

Als je ze naar privé haalt, zul je er een reële economische waarde (dus niet de boekwaarde) aan moeten hangen en daarover BTW af moeten dragen. Als die reële waarde hoger is dan de boekwaarde kost het je daarnaast IB, maar als die reële waarde lager is dan de boekwaarde, levert het een boekverlies op. Als je ervoor kiest je hele voorraad als partij te verkopen zal de opbrengst waarschijnlijk laag zijn en heb je eerder een boekverlies dan een boekwinst.

Het maakt niet uit hoe het beestje heet. Als een onderneming de auto betaald, is het een 'auto van de zaak' en is het forfait van toepassing zoals dat ook van toepassing zou zijn bij een auto in eigendom van de onderneming.

Dan geef je de werknemer een waarschuwing. Maar verder kun je er niks mee, behalve je eigen procedures beter op orde hebben.

Ik zie (https://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/bldcontentnl/belastingdienst/zakelijk/btw/bijzondere_regelingen/margeregeling/margeregeling_aangifte_doen/aangifte_doen_bij_handel_in_margegoederen) dat de belastingdienst zegt dat je het voor de OB juist doet. Voor de IB is je omzet 182,64, want anders kun je de kostprijs van je omzet niet verantwoorden in je boekhouding en komt je bankboek niet overeen met je facturering.

Zoals je het nu doet, ben je heel onhandig bezig, want als de inruil op de factuur aan de BV staat, betekent het een BTW-belaste levering door de BV aan de garage. Je kunt beter de auto apart door de garage laten inkopen. Als de garage dat tenminste wil.

Nee, want voor die 0% moet je ook echt uitvoeren.

De normale gang van zaken zal zijn dat na het overlijden de activa, waaronder de auto, verkocht worden, tenzij natuurlijk je vrouw de onderneming alsdan voortzet. Als jouw vrouw de auto niet verkoopt en niet de onderneming voortzet, zal ze BPM *en* BTW af moeten dragen op het moment dat zij de auto naar privé haalt. Fiscaal is dat niet anders dan wanneer je dat zelf bij leven zou doen.

Huur een boekhouder in of lees in ieder geval het Handboek Ondernemen want je toont geen enkel initiatief om ook maar te laten zien dat je een beetje begrijpt wat je vraagt. Je wekt sterk de indruk het forum als een vraagbaak te gebruiken. Om te beginnen: als je de kosten ten laste van de winst brengt, wordt het privégebruik geregeld via de bijtelling. Daarnaast is er ook nog een dingetje met BTW, dat je een forfaitair percentage aan BTW af moet dragen. Wat je kosten zijn is bij de twee vormen nogal verschillend: bij een operational lease betaal je normaal gesproken een all-in bedrag en daarnaast de brandstof / stroom. Al die kosten zijn aftrekbaar. Bij financial lease regel je zelf onderhoud & verzekering, dus heb je de volgende posten die ten laste van de winst gebracht kunnen worden: - rente - afschrijving - onderhoud - MRB - verzekering - brandstof/stroom

Over productontwikkeling en productie zijn genoeg boeken te vinden. In de basis: ontwerp, prototype, testen, ontwikkelen tot een een werkbaar iets hebt, dan opnieuw ontwerpen als een produceerbaar iets en dat te koop aanbieden...

Kun je doen, maar stel je vordert een verbod op straffe van een dwangsom om nog te leveren aan mensen die geen KvK uittreksel overleggen en je hebt genoeg bewijs om ook een verplichting te krijgen dat 'ie jaarlijks een accountantsverklaring moet overleggen dat 'ie zich daaraan gehouden heeft. De enige zekerheid die je daarmee hebt is dat deze leverancier niet meer aan jou gaat leveren.

Maar juist dat kan dus niet in een kort geding en betekent dat je zomaar anderhalf jaar aan het procederen bent. Ja, mogelijk wel.

Het is niet onlogisch een kort geding te starten om hem te dwingen mee te werken aan de afwikkeling. Het is wel zaak een advocaat daarvoor in te schakelen die goed weet hij hoe die vorderingen moet verwoorden, omdat juist in een kort geding over een kwestie als deze dat van groot belang is om werkelijk vooruit te komen. Het nadeel van een kort geding is dat je daarin geen vaststelling van een situatie kunt vragen zoals 'spreek de ontbinding uit' of 'verklaar voor recht dat er ontbonden is'. Wat zegt de maatschapsovereenkomst over hoe er ontbonden en/of voortgezet wordt?

Over de marktwaarde. Boekwaarde is een theoretische waarde, maar juist in een situatie als deze zit je vast aan de waarde in net economisch verkeer.

Nee, dat zie je al helemaal verkeert. De particulier koopt een auto van 121k, de ondernemer koopt diezelfde auto voor 100k (en fungeert daarnaast voor de omzetbelasting als doorgeefluik.). Dat maakt dat in het vervolg die particulier en die ondernemer elk een ander uitgangspunt hebben in hoe ze kijken naar de waarde van de auto op enig moment in de tijd. Dat bepaalt de markt. Gaat het om een auto die ook voor particulieren interessant is, dan zal die invloed niet heel groot zijn, maar gaat het om een auto die feitelijk alleen voor ondernemers interessant is, dan is die invloed groot. En juist dankzij de margeregeling zijn de auto's in beide gevallen redelijk goed te verkopen. Jij zit veel te moeilijk te denken, doordat je uit het oog verliest dat nadat de factuur betaald en verwerkt is, niemand meer naar die oorspronkelijke factuur va de nieuwe auto kijkt. Daarnaast ga je ook nog eens uit van de hypothetische situatie dat iemand na heel korte tijd een auto terug verkoopt aan zijn leverancier.

Nee, die BTW is onderdeel van de kostprijs geworden op het moment dat de dealer die auto inkoopt. Je moet niet uit het oog verliezen dat waar de BPM een speciaal deel is dat 'blijft bestaan', de BTW dat niet is. BTW is puur een heffing van een belasting door een verkoper. Die verkoper draagt die belasting af. Als de koper die BTW niet kan verrekenen, vormt die afgedragen BTW gewoon een onderdeel van de kostprijs voor die koper. Eigenlijk is het met BTW heel simpel: BTW kan alleen maar een rol spelen als die op een factuur gespecificeerd is (en die factuur ook overigens voldoet aan de wettelijke vereisten voor een BTW factuur)

Jij begrijpt het goed. Als die dealer die auto terug koopt, is het een marge auto geworden. Echter kan de dealer dan de margeregeling toepassen, dus die 21k btw is niet ineens 'weg'. Uiteraard heb je wel met afschrijving te maken en - bijzondere situaties daar gelaten - zal dat op een auto van 120k na een maand al snel in de orde van grootte van 25k liggen. Dus dealer zegt tegen klant: 'ik geef 95k'. De dealer verkoopt hem daarna voor pak 'm beet 110k en draagt dan de btw die in die 15k winst zit af en vermeldt geen btw op de verkoopfactuur.

Ik denk dat je gelijk hebt en dat de betreffende uit het vetgedrukte concludeert dat er sprake is van een boete, terwijl dat niet het geval is. Overigens zie ik in deze tekst ook staan 'in beginsel wordt daarvoor januari 2020 genomen'. Dat betekent dat afwijking mogelijk is.

Nee, dat weet je niet. Want de NOW uitkering is gebaseerd op de genormaliseerde loonsom over de periode waarop die NOW betrekking heeft. Als echter de loonsom over die periode *lager* is dan het loon over de referentieperiode, dan is de *onjuiste* conclusie 'er zijn mensen ontslagen', dus wordt de NOW-ontslag-boete-korting toegepast. Het probleem is dat bij het begin van de regeling nog volstrekt onduidelijk was op welke wijze zowel de omzet als de loonsom bepaald zouden worden. Wat nu geschetst wordt is echt een kromme situatie, want voor de loonsom waarvan je een percentage onder de NOW vergoed krijgt, geldt dat bijzondere beloningen niet meetellen. Maar nu blijkt achteraf dat voor de referentieloonsom dat onderscheid niet wordt gemaakt. En dat lijkt me juridisch niet houdbaar.

https://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/bldcontentnl/themaoverstijgend/brochures_en_publicaties/handboek_ondernemen lees dit 'ns ff door, want je laat zien dat je vooralsnog de plank misslaat ten aanzien van de hoofdlijnen van administratie van een onderneming. De basis is heel simpel: als je iets koopt of verkoopt kan er sprake zijn van BTW, die BTW bedragen staan los van je verdere administratie. De meeste van die BTW posten zijn voor de BTW aftrekbaar, maar soms zijn ze dat niet en soms gelden er forfaits. In die verdere administratie bepaal je of je geld verdient, je winst of verlies. En daarvoor zijn allerlei regels van toepassing.

De norm is niet 'genoeg bewijs', maar 'administratieplicht'. Zoals hierboven al gezegd: alle correspondentie behoort tot je administratie. Dus bij een marktplaatsaankoop maak je schermafdrukken van de chats, bij Whatsapp net zo. Daarnaast moet je ook structuur aanbrengen in je betalingen. Dat kan een goed kasboek zijn, maar ook tikkie of andere betaalsystemen kunnen daarbij helpen. Wat betreft het niet willen tekenen van een kwitantie: als jij goederen verhandelt die gestolen blijken te zijn en je hebt niet de identiteit van jouw leverancier bewaard, dan ben in beginsel al snel schuldig aan schuld- of opzetheling.

Of je een frietje verkoopt of een auto maakt voor je BTW aangifte niet uit. Je maakt een BTW factuur en dus draag je BTW af. Dat je tegenover die verkoop een mutatie op je balans hebt staan (de 'kosten' die je noemt) heeft met je BTW aangifte niks te maken.