admiraal

@ john, Even een punt: ik stelde dat er geen twistpunt was en nog steeds niet is. Dit even terzijde. Verder is er inderdaad geen sprake van aanbod onder voorwaarden. @ Dennis, Het aanhalen van het BW heeft in deze weinig relevantie. Formeel bezien is er geen noodzaak om te spreken over een overeenkomst ter zake van terugbetaling. De terugbetaling kan alleen gebeuren uit hoofde van ondeugdelijke levering, indien: - het als zodanig een tekortkoming vormt die aan de leverancier toegerekend kan worden EN - indien nakoming van verplichtingen (levering goed dat in opdracht geleverd wordt na of voor ontvangst betaling) tijdelijk of blijvend onmogelijk is Kortom, indien de leverancier alsnog levert, dan is er zeker geen twistpunt. Normaliter zou de leverancier kunnen volstaan door alsnog te leveren (en de ondeugdelijke levering terug te ontvangen). Desalniettemin is in casu door partijen overeengekomen om de levering te vervangen door een prestatie in geld, gelijkwaardig aan de levering, hetgeen in de onderhavige situatie inhoudt: ongedaanmaking. Er is dus sprake van een annulering, met bijbehorende terugbetaling. Terugbetaling dient dus nog te geschieden uit hoofde van de overeengekomen LEVERING (en de annulering daarvan). Partijen zijn er dus BEIDEN debet aan dat levering alsnog onmogelijk is. Daarmee hebben partijen met iets ingestemd dat nakoming van verplichtingen (levering) onmogelijk maakt en vervangen dient te worden door vergoeding van schade uit hoofde van de tekortkoming. Dat is het meest zorgwekkende van het verhaal, de kern van hetgeen partijen overeengekomen zijn ziet op: 1 - de erkenning van leverancier dat er sprake is van een tekortkoming zijnerzijds 2 - de nakoming van verplichtingen (levering) alsnog onmogelijk is 3 - de schadeloosstelling (geld, te weten terugbetaling) noodzakelijk is Dit terwijl er van 1 vermoedelijk geen sprake is, laat staan dat de tekortkoming aan de leverancier toegerekend kan worden gegeven het vermelde onder 2 (gevolg van overeenstemming). Schadeloosstelling was derhalve vermoedelijk niet eens nodig geweest, laat staan tot het volledige bedrag (de terugbetaling ziet op het gehele bedrag dat door de klant betaald was). Het had dus ook gewoon mogelijk kunnen zijn dat de leverancier een korting had gegeven en ik vermoed dat de klant daarmee vermoedelijk had willen instemmen, indien de korting significant (maar niet 100%) was. Eigenlijk dus jammer, de onderhavige zaak. MVG

@Allen, Ik onderschrijf zonder meer de kritische opmerkingen, die terecht geplaatst worden. @Geertd, Blijkbaar wil je een onderneming starten en daartoe zelfs investeringen doen (begreep ik). Het vreemde is dat je in de kern wil investeren in een onderneming voor je vriendin. Een nobel streven, maar als je vriendin de ondernemer dient te zijn, dan dient zij de zaak als ondernemer te drijven en dient het een en ander haalbaar en realistisch te zijn, ongeacht de schulden die er nu zijn. Ik begrijp wel dat je het idee hebt opgevat om de vriendin de mogelijkheid te bieden om de kans te vergroten snel van haar schulden af te zijn en misschien kan dat lukken via een onderneming. Ik begrijp er ook uit dat jij op Higherlevel advies inwint om de eventuele nadelige consequenties van de schulden (van de vriendin) te voorkomen. Het vreemde is dat je uitgangspunt een beetje apart is. In mijn opinie heb je er meer aan om zelf de onderneming te starten, wat het eigendom van investeringen ook duidelijk aan jou doet toekomen (en geheel terecht, daar moet je ook NOOIT van afwijken). In mijn opinie is het dan niet onverstandig om je vriendin dan in dienst te nemen en uit de loonopbrengsten de aflossing van schulden te bespoedigen. Het voordeel daarvan is dat je je vriendin een arbitrair (dus hoog) salaris kan toekennen en eventuele winsten uit onderneming kan gebruiken om aflossing van schulden te bespoedigen. Bijkomend voordeel is dat de kosten van loon (voor zover redelijk) aftrekbaar voor de onderneming zijn, dus de te betalen winstbelasting (vennootschaps- of inkomstenbelasting) drukken. Al met al is de eigen onderneming dan een vehikel waarmee de schulden van de vriendin sneller afgelost kan worden, met name doordat de vriendin meer loon-naar-werken kan krijgen dan bij een reguliere werkgever. Goed, de fiscus betaalt mee via aftrekposten, de afnemers betalen mee aan de kosten en winst en jij houdt mogelijkerwijs ook een stukje ondernemingsvermogen over van het nobele streven om je vriendin te ondersteunen. Maar dat moet nooit de insteek zijn. De laatste post van Marco van den Maagdenberg heeft de enige goede motivering weergegeven (als ik het omdraai): de onderneming moet gezien worden als mogelijkheid om op korte termijn (paar jaar) schuldenvrij te zijn. Dat zou echt je enige motief moeten zijn, de verhalen over het weghouden van vermogen van schuldeisers dienen op GEEN ENKELE WIJZE een rol te spelen in je overwegingen. Wees gewoon zakelijk. En dat gezegd hebbende, vergeet vooral niet een onderneming te starten die haalbaar is, aangezien een onderneming twee kanten op kan gaan: a) je bent over een paar jaar schuldenvrij OF b) jij (als ondernemer) hebt extra schulden over een paar jaar, naast de schulden van je vriendin Al met al, als je van mening bent dat je met een onderneming op realistische wijze kan bereiken dat de schuldenlast aanzienlijk wordt terug gebracht binnen een acceptabele termijn, doe dat dan gerust. Maar begin er gewoon op een goede manier aan, als ondernemer EN hou het ondernemerschap gescheiden van persoonlijke omstandigheden (ook al kan het ondernemerschap je/jullie persoonlijke situatie verbeteren). Mocht je vragen hebben, mail me dan gerust (via de PM button) MvG (en dat je op Higherlevel advies inwint om de nadelen van schulden te voorkomen).

@Rene, Een bijzonder interessante vraagstelling van jouw zijde. Desalniettemin is het een soort van retorische vraag. De leverende partij dient ook terug te betalen, op grond van de toezegging (en overigens ook op andere gronden). De klant wenst terugbetaling en daarover is overeenstemming met de leverende partij. Er is dus niet echt een twistpunt tussen partijen, dat is het vreemde in deze materie, vandaar dat ik in mijn post sprak over "misverstanden over en weer", vermoedelijk de enige reden die ten grondslag ligt aan de huidige gang van zaken. Er kan dus ook niet echt sprake zijn van een principe (waarnaar jij vraagt). In alle eerlijkheid, beide partijen hebben de zaak onnodig hoog laten oplopen. Zowel de leverende partij als de klant had, in de aanzienlijke tijd die inmiddels verstreken is, opnieuw contact kunnen opnemen en/of tot gepaste actie (corresponderen dus) kunnen overgaan. Dat is niet gebeurd en vermoedelijk hebben beide partijen daarin te goeder trouw gehandeld. Het probleem zit dus niet in een geschil, want dat is er niet echt. Het probleem zit dus ook niet in het ontbreken van een oplossing, want terugbetaling kan alsnog volgen. Als er al een probleem is (in mijn opinie is daar geen sprake van), dan is het vooral het gevolg van de inschakeling van een (vermeend) advocaat door de tegenpartij, inzake een vordering die de kosten van griffierecht niet eens overstijgt. De originele poster kan dus niet meer informeel de zaak afhandelen, aangezien deze originele poster mogelijkerwijs geconfronteerd kan worden met een niet-wijze klant (inschakeling advocaat) EN een niet-wijze advocaat (die de kosten van deze procedure nimmer binnen haar/zijn kantoor kan rechtvaardigen, laat staan richting de klant). Als er dus al sprake is van een principe, dan stoelt de onderhavige zaak vooral op het principe van de klant, te weten dat hem recht gedaan dient te worden door terugbetaling (al dan niet in rechte te vorderen). En daar (terugbetaling) is nu juist overeenstemming tussen partijen over. Vandaar het retorische karakter van je vraagstelling: rechten (en plichten) worden in de kern over en weer erkend, alleen door de huidige gang van zaken vooralsnog niet of niet geheel nagekomen (door beide partijen overigens). Nu mijn persoonlijke mening: ik vind het ongepast van beide kanten (en daarmee onderschrijf ik grotendeels jouw visie ook) Nu mijn persoonlijke interpretatie: de originele poster vindt het inmiddels "wel welletjes" met de klant en voelt de druk van de advocaat en/of aangekondigde dagvaarding. Ik neem aan dat zowel jij als ik daar begrip voor kunnen opbrengen. En ik neem aan (gezien de aanhef van je post) dat we toch allebei de mening kunnen delen dat het rechtssysteem niet gebruikt kan worden om oneigenlijke druk te zetten en/of vorderingen in rechte af te handelen, waarvan de gerechtelijke en buitengerechtelijke kosten de waarde van de vordering ruimschoots overstijgen. MVG

@Tropical Alex, De voordelen van een dergelijke Curacao constructie zijn legio, maar in vele gevallen zie je dat de op voorhand veelal onduidelijke nadelen over het hoofd gezien worden en uiteindelijk het verre van aantrekkelijk maken. In je post heb je veel vragen gesteld, die op bedrijfsvoering en fiscaliteit betrekking hebben. In het algemeen dienen je vragen als volgt beantwoord te worden: eerst de bedrijfsvoering, dan pas fiscaliteit. Ik zal deze volgorde hieronder hanteren en een aantal aspecten van het door jou vermelde behandelen. Eerst de bedrijfsvoering, welke als volgt samen te vatten is: - De partner heeft de eenmanszaak (zo begrijp ik het) en daar wil je mee samenwerken, - Gezamenlijk bezitten jullie een NV, - Bestuur en management dient in Curacao plaats te vinden, - Productie in Nederland - Verkoop (website) in Nederland Nimmer dien je de verkoop via de eenmanszaak van de partner te laten verlopen, dat is fiscaal en juridisch gezien gewoon nooit aan te bevelen. Mijn advies, laat de NV een dochteronderneming (werkmaatschappij) in Nederland oprichten en in het Nederlandse Handelsregister (Kamer van Koophandel) inschrijven. Betalingen dienen dan gewoon te geschieden aan de werkmaatschappij. De werkmaatschappij, als dochteronderneming van de moeder (de NV), is dan ook gewoon gezamenlijk eigendom en uitermate geschikt voor een (relatief) veilige samenwerking. Daarmee is je vraag inzake inschrijving ook beantwoord: eenmanszaak en NV gewoon ingeschreven waar het moet en inschrijving van een werkmaatschappij in Nederland. In principe is je vraag inzake belastingtechnische "handigheid" ook al beantwoord. Daarbij kan ik je toch alleen maar adviseren om ingewikkelde BTW constructies te voorkomen, aangezien er vroeg of laat een backfire zal ontstaan en eventuele voordelen achteraf gewoon verdampen (even afgezien overigens van het feit dat er vermoedelijk geen enkele noodzaak is om het ingewikkelder dan nodig te maken). Nu de fiscaliteit, welke ogenschijnlijk vrij eenvoudig lijkt te zijn (maar niet is). In principe kan je fiscaal voordeel behalen door de winsten van de dochtermaatschappij linksom of rechtsom over te hevelen naar de moeder (de NV), maar dat is een ander verhaal. Daarmee is wel je vraag inzake "fiscaliteit" volledig beantwoord, in de zin dat de Omzetbelasting waar mogelijk in Nederland geheven dient te worden en de Vennootschapsbelasting (winstbelasting) te relateren dient te zijn aan de NV in Curacao. Besef alleen wel dat het lood om oud ijzer is, aangezien de fiscale voordelen veelal niet anders zijn dan de voordelen die een Nederlandse moeder met een Nederlandse dochter (werkmaatschappij) geniet. De fiscaliteit heeft derhalve niet betrekking op winsten die binnen de (al dan niet fiscale) eenheid van moeder en dochter gerealiseerd zullen worden. De fiscaliteit heeft vooral betrekking op de wijze waarop winsten binnen de NV en/of inkomen (van eigenaren) uit de NV in Curacao behandeld zullen worden. Alleen al daarom is het verstandig om een Nederlandse werkmaatschappij te hebben, aangezien: - de partner vanuit diens eenmanszaak gewoon aan de Nederlandse werkmaatschappij kan factureren (indien gewenst) - de moeder(NV) de dochter (bijvoorbeeld) facturen kan verzenden voor geleverde diensten (management, verhuur van intellectuele eigendom van het concept en website etc etc) - de dochter de moeder (NV) dividend kan uitkeren - jij persoonlijk misschien vanuit een eigen (nader op te richten bedrijf) in Curacao werkzaamheden kan factureren aan de moeder (de NV in Curacao) en/of de dochter (werkmaatschappij in Nederland) Er is in het onderhavige geval gewoon een heel belangrijke opmerking te maken, die betrekking heeft op een uitgangspunt dat je nimmer mag vergeten vanuit het bedrijfstechnische EN fiscaaltechnische perspectief: " Maak de kosten daar waar het belastingpercentage het hoogste is en maak winst (dus realisatie van vermogen) daar waar de winst het laagste belast zal worden" Het gaat dus niet alleen om belastingpercentages, maar ook om aftrekposten. Het gaat dus niet alleen om de hoogte van belastingpercentages, maar vooral om het nut of voordeel van hoge dan wel lage belastingpercentages. Al met al kan je rustig stellen dat: A - kosten in Nederland gemaakt dienen te worden (binnen een gezamenlijk bedrijf, al dan niet werkmaatschappij) (lees: facturen voor werkzaamheden door jou of je partner te verzenden aan Nederlandse werkmaatschappij) B - winst waar mogelijk gerealiseerd dient te worden in de NV C - er niet automatisch sprake is van een voordeel of nadeel van een specifieke constructie, zolang de alternatieven niet zijn doorgerekend (en daar zijn er veel van): voordelen of nadelen bestaan alleen ten opzichte van een alternatief. (lees: voor je partner is het bijvoorbeeld vervelend om facturen te verzenden, aangezien daarmee voor hem omzet in de eenmanszaak ontstaat, welke tegen een vrij hoog tarief wordt afgerekend. Indien jij vanuit Curacao factureert, dan is er misschien sprake van lagere tarieven, maar vermoedelijk ook van een heleboel extra regels en/of rompslomp, welke alle eventuele fiscale voordelen teniet kunnen doen). Besef dat in het onderhavige geval het knelpunt bij de Nederlandse partner zit en de afspraken waarmee hij akkoord kan gaan, aangezien de Nederlandse partner in vele gevallen fiscaaltechnisch een nadeel ondervindt ten opzichte van jou (gezien de mogelijkheden die jij fiscaal in Curacao kan hebben). Het lijkt me dan ook handig om eerst in overleg te treden met de Nederlandse partner en eerst de uitgangspunten voor bedrijfsvoering vast te leggen, alvorens te gaan "onderhandelen" over hoe je werkzaamheden uitbetaalt en/of winsten verdeelt en vanuit welk bedrijf de winsten verdeeld worden (en in welke vorm). Mocht je die uitgangspunten voor de bedrijfsvoering hebben vastgelegd, dan is er altijd een fiscaal expert te vinden die een goed doordacht fiscaal plan kan opstellen, gegeven de vastomlijnde bedrijfsvoering. Indien je vragen naar aanleiding van het voorgaande hebt, mail me gerust persoonlijk (PM knop). MvG

@ Allen en de originele poster in het bijzonder, In het onderhavige geval is er weinig sprake van een grond tot dagvaarding, laat staan dat dagvaarding in casu relevant geacht kan worden. De juridische werkelijkheid wordt in sommige posts gedeeltelijk aangestipt, vandaar dat ik allereerst tracht een samenvatting te maken (voor zover nodig overigens). De feiten volgen hieronder. 1. Er is een toezegging gedaan door de originele poster, welke als zodanig in alle redelijkheid en billijkheid een verplichting vormt, indien en alleen indien de tegenpartij kan aantonen met afdoende bewijsstukken dat de te ontvangen goederen in slechte staat ontvangen zijn EN de staat van ontvangst aan verzender (de originele poster) toe te rekenen valt. 2. Er is een verplichting (zie 1), waarvan de nakoming tot op heden onmogelijk is, aangezien er blijkbaar op geen enkele wijze duidelijk is naar welke rekening het terug te geven bedrag overgemaakt dient te worden en binnen welke termijn. 3. De verplichting (zie 1) is een verbintenis jegens de tegenpartij, op grond waarvan de tegenpartij evengoed een verplichting jegens de originele poster zal verkrijgen, te weten het retourneren van de geleverde goederen. (lees: de terugbetaling is feitelijk een ongedaanmaking, welke vereist dat goederen en betaling in beide richtingen hersteld zullen worden, iets wat de tegenpartij vermoedelijk niet zal willen, of zal kunnen) De onderstaande punten zijn geen (juridische) feiten, maar opmerkelijke details die opgemerkt dienen te worden. I. De tegenpartij heeft een persoon ingeschakeld, die weliswaar van beroep advocaat is, maar in deze (gezien het voorgaande) nimmer geacht kan worden hem/haar in rechte te vertegenwoordigen. II. De (vermeend) advocaat van de tegenpartij is een Belgische advocaat en handelt dan ook geheel volgens verwachting, namelijk de wijze waarop een advocaat gewend is om in Belgie te opereren. Trek dus geen conclusies uit punten I en II, aangezien dat een soort van "terzijdes" zijn. Niet relevant dus. Nu even de kern van het probleem, althans, een samenvatting waar de originele poster wat aan heeft. De gronden van rechtsgang zijn dun gezaaid en daarbij kan alleen het bewijs aangedragen worden door de tegenpartij dat er een toezegging is gedaan, alsmede dient de tegenpartij aan te tonen dat hij/zij op afdoende wijze de nakoming van verplichtingen mogelijk heeft gemaakt EN dan is er alleen nog maar een grond voor rechtsgang indien: a. de tegenpartij de vordering heeft ingesteld, b. de tegenpartij de originele poster op afdoende wijze heeft aangemaand, c. de tegenpartij de originele poster gesommeerd heeft tot betaling, op straffe van rechtsgang d. de advocaat van de tegenpartij, indien vertegenwoordigd door een advocaat (al dan niet in rechte), op afdoende wijze kenbaar heeft gemaakt namens de tegenpartij te handelen Naar ik nu begrijp is er op geen enkele wijze sprake van punten a tot en met d. Nu een mogelijke oplossing voor het onderhavige probleem, althans een advies aan de originele poster. In mijn opinie dien je nu schriftelijk aan de (vermeend) advocaat kenbaar te maken dat je het aanbod doet om het bedrag alsnog over te maken, onder de voorwaarden dat: 1) de oorspronkelijke goederen (al dan niet in slechte staat) teruggestuurd worden, de kosten waarvan (verzending) voor de rekening van de originele poster zullen zijn (lees: het te vergoeden bedrag dient verhoogd te worden met de verzendingskosten die de tegenpartij aantoonbaar op overlegde bonnen heeft gemaakt) 2) de (vermeend) advocaat op afdoende wijze (schriftelijk!) bevestigt af te zien van verdere procedures, alsmede schriftelijk akkoord geeft op de te ondernemen stappen, vrijwaring afgeeft etc (lees: al de gebruikelijke relevante elementen die een advocaat normaliter schriftelijk zou vastleggen) Het voorgaande even daar gelaten, het moge duidelijk zijn dat de (vermeend) advocaat in kwestie op geen enkele wijze kan procederen voor een dergelijk bedrag, laat staan voor een bedrag dat door partijen erkend wordt en waarvan de voldoening eigenlijk alleen maar is uitgebleven als gevolg van misverstanden over en weer. In lekentermen: er is geen grond voor procederen. In advocatentermen: er is geen belang bij procederen, wel een belang om ellende te voorkomen en af te zien van rechtsgang. Dus, originele poster, maak je vooral niet druk. Het is niet van belang of de tegenpartij niet te goeder trouw handelt: het is alleen maar van belang dat de tegenpartij redelijkerwijs diens verplichtingen (retourneren van goederen waarvoor terugbetaling ontvangen kan worden) kan en zal nakomen EN BOVENDIEN dat hij jou in staat stelt om jouw verplichting (betaling) na te komen. Het moge duidelijk zijn dat inmiddels op geen enkele wijze goederen terug verzonden zullen worden (ook niet als de klant te goeder trouw is geweest, gezien het verstrijken van aanzienlijke tijd). Dat foutje van de onbekende bankrekening is zo hersteld door de tegenpartij. Maak het bedrag NIET over, BEHALVE als je de goederen (al dan niet kapot) terug ontvangen hebt of daartoe door de (vermeend) advocaat een toezegging is gedaan. En nogmaals, iets wat minder duidelijk naar voren komt in mijn verhaal, als de originele poster de goederen heel verzonden heeft en de goederen zijn door transport (de transporteur) kapot gemaakt, dan is het verhaal helemaal anders. In geval dat de goederen tijdens transport kapot zijn gegaan, dan dient de transporteur de schade te vergoeden aan de originele poster (in vele gevallen, maar niet alle) en dient de originele poster, naar keuze van de tegenpartij in Belgie, tot terugbetaling over te gaan OF tot levering (alsnog) van goederen over te gaan. Andere situatie dus, lijkt me dus eerst ook belangrijk om vast te stellen of er misschien sprake is van een mogelijk defect als gevolg van transport. Maar in ieder geval, maak je niet druk. Mochten er vragen zijn, mail gerust (stuur een PM) of reageer op deze post. MvG

@Allen, Naar aanleiding van deze post het volgende. Het is me (wederom) opgevallen dat er weer bijzonder veel posts zijn, waarin gereageerd wordt met antwoorden die in de kern relevant zijn voor grotere implementaties. Colocated, Dedicated, Cloud etc etc........ Mooi, maar de originele poster heeft een relatief kleine behoefte aan capaciteit en kan volstaan met een goede VPS, oftewel een virtual server of een dedicated virtual server (zoals de termen tegenwoordig veelal zijn). Dat de originele poster een slechte VPS provider heeft (duur en te weinig capaciteit), vormt verder geen reden om bepaalde issues aan te snijden. Colocated, Dedicated, Cloud? Niet van toepassing. De originele poster wenst alleen maar een nieuwe machine (met voldoende capaciteit) en tegen normale (lage) prijs. En vreemd genoeg, dat is blijkbaar onmogelijk op de server markt OF de originele poster is het niet tegengekomen. Des te meer reden om te adviseren in welke richting gezocht moet worden. En als je het mij vraagt, die richting wordt nergens aangegeven. Maar goed, het lijkt me opportuun om eens concreet richting aan te geven. De oplossing die ik persoonlijk zou willen geven luidt: "vertel me wat je wilt, je krijgt het tegen de beste prijs" Misschien dat deze topic er eigenlijk over zou moeten gaan dat service providers vergeten zijn dat de klant koning dient te zijn. In mijn opinie is dat het probleem dat ten grondslag ligt aan deze post. Zonde. Alle mooie woorden (dedicated, co-located en vooral cloud) ten spijt. MvG

@R van Putten, Sorry hoor, je betaalt 65 euro voor een 2GB VPS met 40 GB harddisk? Ter indicatie, ik betaal 69 euro per maand voor een quad core (AMD), 2 x 1.5TB harddisks, 12GB Ram Dedicated Server. Niet te vergeten, een dedicated server in een goed datacenter (snelle backbone) en met unlimited traffic. En nog makkelijker: contractsduur is een maand (niet jaren of andere soorten van ongemak) Al met al krijg ik de indruk dat er diverse overwegingen zijn, die weinig relevant zijn. Wat mij betreft kan je gewoon tegen kostprijs die server bij me afnemen, stuur me daarvoor gerust een mail. MvG

@TwaBla, Naar aanleiding van je laatste reactie het volgende. Een proefproces in deze is bedoeld om de rechter te laten vaststellen of en in welke mate wetten overtreden zijn en/of worden, met dien verstande dat daarbij slechts een oordeel vastgelegd zal worden. De mate waarin de ondernemers dit oordeel zullen delen is de opmaat voor de eventuele rechtszaken die zullen volgen en daarbij is het vanzelfsprekend aan voornoemde ondernemers of zij daartoe over zullen gaan. Naar alle waarschijnlijkheid zal daarvan weinig sprake zijn, aangezien de kosten van rechtsgang in individuele gevallen veelal de voordelen van rechtsgang zullen overschaduwen. Het voordeel van een proefproces is dientengevolge dat de kosten van rechtsgang veelal voorkomen kunnen worden en de voornoemde ondernemers in hun correspondentie met telecom providers kunnen verwijzen naar een uitspraak, in de hoop dat de betreffende telecom providers deze uitspraak niet naast zich neer zullen leggen. Bovendien zal de OPTA op een soortgelijke wijze gewezen kunnen worden op de jurisprudentie, waardoor het algemene belang van de individuele klachten en/of meldingen alleen maar zal toenemen en de OPTA derhalve eerder (maar niet automatisch) een onderzoek zal instellen of, in casu beter gezegd, zal kunnen instellen. Het moge inmiddels duidelijk zijn dat er geen sprake van kan zijn dat ik een verwijt heb uitgesproken richting ondernemers, maar meer het "gebrek aan effectieve mogelijkheden" betreur. Natuurlijk kan de ondernemers niets verweten worden, indien zij amper wijzigingen van de status quo kunnen afdwingen. En voor de volledigheid, datzelfde is van toepassing voor de telecom providers en de OPTA. Immers, deze partijen zijn bewust van hun verplichtingen en komen deze in hoofdlijnen na. Overtredingen van het bepaalde bij wet zijn veelal eerder uitzondering dan regel. Feit is alleen dat de telecom providers en de OPTA de laatste jaren geconfronteerd zijn met toenemende mondigheid van met name particuliere consumenten, wijzigingen in Europese richtlijnen en/of gewijzigde (overige) regelgeving. Overtredingen zijn dan ook veelal een onbedoeld gevolg van de transitie naar een nieuwe status quo. Maar elke overtreding is er een te veel en daarvoor bestaat geen rechtvaardiging. Vanzelfsprekend kent eenieder zijn eigen verantwoordelijkheid in deze materie en deze verantwoordelijkheid wordt in hoofdzaak door alle betrokken partijen genomen op korte of op lange termijn. De wijze en het tijdstip waarop verantwoordelijkheden genomen worden is natuurlijk aan keuzes onderhevig. In mijn geval heb ik de keuze gemaakt om enerzijds te informeren via Higherlevel (daar een informerende partij voor zakelijke consumenten amper aanwezig is, in tegenstelling tot de situatie geldend voor particuliere consumenten) en anderzijds via een voorgenomen rechtsgang. Lijkt me vooralsnog een meer dan redelijk uitgangspunt. MvG

@John, Alhoewel ik de kernpunten uit je reactie onderschrijf, een reactie en toelichting bij deze. Vooropgesteld dient te worden dat er geen handdoek in de ring gegooid zal worden, daar een proefproces overwogen wordt en naar alle waarschijnlijkheid het een en ander aan een bevoegd rechter overlegd zal worden. In principe zijn de Higherlevel leden meer gebaat bij een bindende uitspraak van de bevoegd rechter, dan bij advisering per individueel geval (zoals de oorspronkelijke intentie was van de forum topic). De keuze om het "dossier Telfort" als eerste op te pakken is in zekere zin willekeurig, maar niet geheel: in dit dossier zijn diverse bewijzen aan te dragen welke als zodanig aantoonbare gronden bevatten om succesvol actie te ondernemen. Natuurlijk kan gesteld worden dat de conclusies mijnerzijds over het gebrek aan animo voorbarig zijn, maar dat valt eenvoudigweg op te lossen door meerdere reacties van Higherlevel gebruikers en mijn reactie daarop. Het moge inmiddels duidelijk zijn dat er geen sprake kan zijn van een dubbele agenda, laat staan dat er sprake is van oneigenlijk gebruik van een forum als Higherlevel. Higherlevel is een forum bedoeld voor uitwisseling en bespreking van relevante informatie over vele topics. Daar wijk ik ook niet van af en in deze specifieke forum topic heb ik relevante informatie gegeven over een probleem waar zakelijke partijen mogelijkerwijs (ongemerkt) de nadelen van ondervinden en heb ik bovendien aangeboden om de aanvullende informatie te geven die in individuele gevallen misschien vereist is. De informatie is in het kader van openheid verstrekt, terwijl (voornoemd) aanvullend aanbod natuurlijk geheel onverplicht gedaan is, met dien verstande dat partijen vanzelfsprekend vrij zijn om daarvan gebruik te maken. Al met al, mocht de animo alsnog ontstaan om op deze topic te reageren, dan kan men alhier of via een persoonlijk bericht reageren (zoals al eerder aangeboden is). MvG

@TwaBla, Er is niet zozeer een "ervaring met Telfort", maar des te meer een ervaring met de "passiviteit van partijen" (Telfort, haar klanten en/of toezichthouders) als het gaat om naleving van hetgeen bij wet vastgelegd is. Telfort (en overigens alle grote partijen) kunnen in grote mate genieten van bekendheid op het web, als het gaat om klachten van consumenten, welke veelal een vertroebeling van de juridische werkelijkheid weergeven. Dezelfde hoeveelheid "online" verhalen ontbreken als het gaat om zakelijke consumenten. Dat blijft me hogelijk verbazen, gezien de grote hoeveelheden uitspraken van rechtbanken in deze materie. In mijn persoonlijke opinie is het eenieders goed recht om af te zien of te beroepen op rechten die feitelijk aanwezig zijn. Het is alleen onmogelijk om daarin een beslissing te nemen, indien de rechten onbekend zijn. Vanzelfsprekend kan een forum topic als deze bijdragen aan het wegnemen van die onbekendheid. Dat er weinig animo tot op heden is, mag misschien jammer zijn, maar is tevens een impliciete beslissing (van velen). Helaas wordt daarmee de onmiskenbare kracht van een forum als Higherlevel weggenomen. Mede op grond daarvan zullen de andere "dossiers" inzake overige telecom providers niet gepost worden en zal ik verdere response op deze topic achterwege laten en kunnen geinteresseerden mij een persoonlijk bericht sturen. MvG

Joost en Guido, Nogmaals: er is iets niet geheel duidelijk aan de originele vraagstelling. Enerzijds is er de wens: registratie op eigen naam van een oldtimer. Anderzijds is er de "vraag": op naam van de (Nederlandse) VOF. Dat bijt elkaar nogal, aangezien de VOF meerdere vennoten kent (vermoedelijk het in Nederland wonende familielid EN de Nederlandse vennoot die in Belgie woonachtig is) en registratie op de VOF geen registratie op eigen naam is. Bovendien wordt er gesproken over "prive betaling", waarvan de ratio mij ontgaat, behalve als er sprake is van een prive-auto. Guido, is het de bedoeling dat je de auto prive betaalt en vervolgens inbrengt in de VOF (welke registraties verzorgt)? MvG

@Joost, Naar ik begrepen heb is er jurisprudentie inzake "marktconform loon", welke mij enigszins vreemd overkomt, maar in de kern natuurlijk onweerlegbaar is: de basis van een dergelijke redenering is dat de ondernemer zelf van mening is dat een bepaald loon normaal is (48K in casu). Daar valt dan moeilijk wat aan te weerleggen, mocht de belastingdienst dit overnemen. Hoe dan ook, dank voor de aanvullende informatie en links. En ik blijf toch ook de vraag houden: waarom 41K hanteren voor een 16 of 30 uur? MvG

@Robbert, Wat mij betreft mag je mijn berekening helemaal weg halen, die ik in mijn haast op een vrij onzinnige wijze heb vermeld. De kern van mijn betoog had moeten zijn dat er diverse overwegingen te maken zijn (fiscale eenheid of niet), hoogte van fee (welke als gebruikelijk loon in aanmerking genomen zal worden) en het al dan niet heffen van VpB over de fee. In reactie op jouw response, die klopt ook niet: de kosten zijn in dit geval 48.000 euro, aangezien de fiscus bij gebrek aan tegenbewijs het gebruikelijk loon op 48.000 euro zou gaan stellen. Nog steeds 0 euro VpB in de holding, maar wel 48.000 euro in de Inkomstenbelasting (gebruikelijk loon). Kortom, de factuurconstructie was en is volkomen nutteloos, zo niet extreem onnodig indien de inspecteur bereid is om het gebruikelijk loon op 16.400 euro te stellen (0.4 fte). Ik maak me alleen druk over het feit dat er een factuurconstructie is voorgesteld en reageer daarbij gehaast en op de verkeerde wijze, waarvoor mijn excuses. MvG

@adlasko, De factuurconstructie waarover je spreekt is in dit geval niet echt aan te raden. Een toelichting: - de fee zal onmiskenbaar leiden tot een gebruikelijk loon van 41.000 euro (of meer) in de " holding", wat misschien totaal niet nodig is en daardoor misschien onnodig (fiscaal) kostbaar is - de fee is mogelijkerwijs belast via de Vennootschapsbelasting, waarna bovendien 41.000 euro (of meer) aan gebruikelijk loon als inkomen onder de Inkomstenbelsting zal vallen. Het is volkomen onverstandig om zoiets te doen, als het gebruikelijk loon vermoedelijk op 16.400 euro gesteld kan worden en daarmee vermoedelijk (na aftrek van diverse posten en drempels) geen of weinig belasting betaald dient te worden. Geen Vennootschapsbelasting (als er geen opbrengsten op factuur zijn) en geen tot weinig Inkomstenbelasting. Nog maar niet te spreken over het gat (schuld) dat bij de BV zal ontstaan, indien de facturen tot heffingen VpB leiden. MvG

@Robbert1975, Even een recapitulatie van hetgeen je beoogt: - je richt een BV op - de op te richten BV verkrijgt een deelneming in een andere BV (10%) Daarmee ontstaat: - je verkrijgt een aanmerkelijk belang in de eigen (op te richten) BV van 100% en daar geniet je een (zogenaamde) fictieve dienstbetrekking met een (zogenaamd) fictief loon van 41.000 euro bij full-time dienstbetrekking in 2011. - je kan pensioen opbouwen in de eigen (op te richten) BV en daarbinnen dien je ook jezelf te verzekeren, voor zover dat gewenst en/of wettelijk verplicht is Mijn adviezen in deze: - neem als natuurlijk persoon geen aanmerkelijk belang (10%) in de BV waarin je nu werkzaam bent (om diverse redenen) - geniet de deelnemingsvrijstelling (die je hebt als je een eigen BV opricht en laat deelnemen in de BV waarin je nu werkzaam bent en 10% belang zal nemen) - factureer eventuele werkzaamheden zoveel mogelijk uit de eigen (op te richten) BV naar de BV waarin je een deelneming van 10% zal verkrijgen Mochten je vragen hebben naar aanleiding van het bovenstaande, reageer dan in dit forum of stuur me een persoonlijk bericht via de PM button. MvG