Wim Haarsma

Mooie plek om de winnaar, op gepaste hoogte, te eren en een aantal mooie plaatjes van de start-finish van de "Roparun" (oid op het bakje) te laten schieten terwijl hij boven de start hangt, op de arm zal wellicht al een reclame uiting van de sponsor staan. Kun je een fotograaf de mogelijkheid geven om van een plek, die normaal niet beschikbaar is, zijn plaatjes te schieten.

Alleen hiervan zijn al legio voorbeelden op te noemen, zo zag ik vandaag een "fotowedstrijd" voorbijkomen met een eventueel vervolg idee. De kat van de buren keek mij nog eens vragend aan en vroeg zich daarna af waarom ze niet opgegeven was. Feit is echter wel dat de kleine ondernemer vaak moeilijk antwoord op bepaalde vragen krijgt. Zo wordt een vraag over subsidies en IE vaak beantwoord met: "Bekijk even SenterNovem, Novu, Syntens of andere sites." Om vervolgens weer met de vraag: "Jaah.......en nou?" te komen zitten. Van de grote jongens zouden we toch mogen verwachten dat er meer dan 4 ogen naar een "innovatie" kijken. Daarnaast zijn zij vaak beter met het vastleggen en uitwerken van deze ideeën waarbij nog komt dat zij, door opgedane kennis uit het verleden, makkelijker de wegen van subsidies e.d. weten te bewandelen en over het algemeen over de nodige financiële middelen beschikken.

Een eenvoudige schildknaap zij gisteren nog tegen mij: "Enkel die initiatieven die aansluiten bij de (banale) menselijke behoefte, komen in aanmerking voor aanhang." Maken we het ons vaak niet gewoon te moeilijk of is het ons te moeilijk gemaakt? Hoe vertaal je een initiatief/innovatie op een zodanige manier dat het "toekomstig behoefte effect" ook duidelijk is voor een groter publiek? Waarom wordt deze beloning (zoals zo vaak) gezien als doel? Daar is de laatste bubbel toch door gespat. Door veilig te vrijen verlaag je het risico iets op te lopen of zwanger te worden. Bij mij komt dan ook bij seedfunding dan ook altijd een ander soort bank in mijn gedachten naar boven. In incubators worden veelal te vroeg geboren innovaties kunstmatig in leven gehouden. Mijn gevoel is dan ook dat er nog te weinig "liefde" is voor innovatie en uitvinden, een liefde die gedeeld moet worden door moeder (uitvinder) en vader (geldverstrekker) (of omgekeerd/gelijk). De geboorte en zwangerschap worden vaak als bijzaak gezien, daar een van de ouders het liefst direct een semi-volwassene naar de universiteit stuurt. En de innovatieve bevruchting eindigt in een miskraam of abortus, als de uitvinder (die door het bos van regels, subsidieaanvragen, etc. de bomen niet meer ziet) of als jonge wees in de goot.(als blijkt dat toch niet de gans met gouden eieren geboren is) Of ze zoeken verder naar andere oplossingen. En als deze oplossingen niet dicht bij huis gevonden kunnen worden zullen enkelen de stap nemen om verder van huis op zoek te gaan. Vroegâh, lieten ze deze mensen gaan, zwaaiden ze uit vanaf de wal en zo snel als ze aan de horizon verdwenen waren werd er gezegd "Zo daar benne we vanaf!". Volgens sommigen heeft 's werelds machtigste man de eerste steen gelegd voor deze innovatie vrijstaat door diep in de (belasting)buidel te tasten en toch enkele vingers op de knip te houden. Hij loopt daarbij (ongewenst) het risico voor de banken, hedgefunds en alles wat op snelle winst uit is een nieuwe bel te blazen. Ogen zullen zich nu richten op Solar i.p.v. Silicon Valley en de ratrace kan opnieuw van start gaan. Oplossing : De innovatieve LoveShack Verlagen we de risico's of verduidelijken we de gevolgen zoals we vandaag de dag een lening aanduiden als "blok aan je been". @Merkava: Maximaal 18 maanden.

[zibb] Bijna de helft van de Nederlandse werknemers is bereid salaris in te leveren als ze daarmee ontslag kunnen voorkomen. Een op de zeven werknemers (14 %) wil zelfs 10 procent inleveren.Lees hier verder Nu nog 9 werknemers vinden die "voor deze 10e werkplek" bereid zijn 10% van hun salaris in te leveren om deze wekplek al dan niet te behouden of te creëren en te vullen met een nieuwe werknemer.

Eigenlijk laat je zelf al zien de basis voor "jobless growth" binnen jullie organisatie gelegd te hebben. Door te switchen van maatwerk naar investeren in producten en die vaker te verkopen, heb je tijd binnen je team vrijgemaakt. Tijd die gebruikt kan worden voor samenwerken, trainen, scholing, brainstormsessies, etc. Niet zo zeer door te investeren in nieuwe oplossingen maar door (indirect ook) te investeren in je personeel kun je in mijn ogen een jobless growth binnen je organisatie doorvoeren. Een schilder kan natuurlijk altijd een bredere kwast of roller nemen om een groter oppervlak binnen kortere tijd te kunnen schilderen in veel sectoren is het echter denk ik slechts moeilijk mogelijk om tot een jobless growth te komen tenzij je vanuit een helicopterview je bedrijfsvoering aan de tand durft te voelen. In elk proces zul je altijd moeten kijken naar efficienter werken met de mensen die je hebt, echter heeft dit niet altijd een bedrijfsgroei danwel een (kosten-, tijdsbesparing) "winstgroei" tot gevolg. Hoe jij als ondernemer deze "winst" gebruikt zal uiteindelijk uitmaken of je ook een "jobless growth" kunt realiseren. En om heel eerlijk te zijn is niet elke eenmanszaak, met slechts de ondernemer/eigenaar als medewerker, op zoek naar een vorm jobless growth?

- Gaan we er van uit dat deze mensen iets op een 3 1/5 inch floppy downloaden. - Thuis of bij de buurman beschikken over het meest basic textverwerkingsprogramma. Dan zou je wellicht kunnen kiezen voor volgende oplossing: - Laat een Handleiding maken in .txt of .doc formaat waarin je uitlegt hoe ze op de gestelde vragen moeten antwoorden Eenvoudig te vertalen, klein formaat, uit te printen op die oude matrixprinter - Maak naast de handleiding een Invulformulier, in .txt of .doc formaat, waarin je al een .xml of andere basis legt. Hierin vullen ze aan de hand van de handleiding hun antwoorden in. Saven het document. Op een later tijdstip kun je dit document zeker uitlezen, eventueel omzetten naar een ander formaat, printen en opslaan vanaf het internet.

Je praat dus in eerste instantie over een "investering" in een geautomatiseerd proces, wat een uiteindelijke "kostenbesparing" van 36 manuren met zich meebrengt. Is het dan niet zo dat in de huidige "economie", eerst gekeken wordt naar de besparing? Er wordt toch in de meeste gevallen 1 fte geschrapt, en de 4 uur onderhoud wordt bij (een) andere werknemer(s) ondergebracht? De achterligende gedachte, het doel, van veel investeringen is in de meeste gevallen toch een "besparing". Kan ik bovenstaande toepassen op 10 werkplekken dan heb ik uiteindelijk nog slechts 1 fte nodig om het hele proces te laten onderhouden. Wat voor "groei" heb je dan voor de 9 anderen voor ogen?