Jonny Doe

Lijkt mij dat de de factuur inderdaad ongeldig is als hij niet aan de factuurvereisten voldoet. Je mag die ook niet in je administratie opnemen en al helemaal de ten onrechte in rekening gebrachte BTW als voorbelasting aftrekken. Lees ook dat als er inderdaad bewust een verkeerd BTW nummer is gebruikt er dan ook sprake is of kan zijn van valsheid in geschrifte. In ieder geval niet betalen en afwachten hoe de zaak zich verder ontwikkelt.

Er is inderdaad nog een heel kleine kans dat het om een bonafide bedrijf gaat dat na onhandige acquisitie te hebben gedaan, een tikfoutje in het BTW nummer heeft zitten en geen tijd heeft om klachten van klacht.nl in behandeling te nemen of daar ook maar op te reageren. Uiteraard zullen we dan onze welgemeende excuses maken.

Hopelijk doen er snel enkele mensen aangifte met de vermelding dat naast mogelijke acquisitie fraude of in ieder geval misleiding ook om BTW fraude gaat. Vervolgens proces-verbaal mailen naar klantmonitoring@ing.nl of bellen naar 0900 0933 (10 cent per minuut) dan kan de rekening worden bevroren en kunnen de mensen die al betaald hebben mogelijk nog hun geld terug krijgen. Het is dus wel heel waarschijnlijk dat het om acquisitiefraude en BTW fraude gaat die heel goed in elkaar is gezet. Een spammail met een heel mooi vormgegeven gratis aanbod en een even mooie landingspagina die zo is opgezet dat minimaal een groot deel niet in de gaten heeft dat er een addertje (python) onder het gras zit. Ook de vermelding zelf ziet er zo (verbazend) goed uit dat mensen hem graag laten staan. En dan komt de factuur. Op klacht.nl lopen de klachten binnen zonder dat die in behandeling worden genomen, laat staan opgelost. Ook dat is natuurlijk een teken aan de wand. Hoewel de kans klein lijkt dat er nog meer (verse) mensen de dupe worden is het wellicht toch ook interessant om te kijken of de site uit de lucht genomen kan worden. Dit zou je samen met diverse gedupeerden moeten doen denk ik omdat op basis van één klacht er niets of niet veel gedaan zal worden. Succes.

Dan zou je ook melding kunnen maken van BTW fraude bij : fiod.fraudemelden@belastingdienst.nl Heb voor de zekerheid mijn eigen BTW nummer gecontroleerd en dat werkte perfect. Hier kan je een BTW nummer controleren. Toch handig als je fraude oid vermoedt.

Het BTW nummer op de factuur toch maar eens gecontroleerd. Kunnen andere gedupeerden bevestiggen dat het om dit nummer gaat? Als dat zo is en ik heb geen tikfout gemaakt dan is er dus (ook) sprake van grootschalige BTW fraude. Op de diverse sites heb ik geen BTW nummer gevonden. De fraudehelpdesk is niet bereikbaar op dit moment. Mensen die al betaald hebben zouden meteen aangifte moeten doen en het proces-verbaal sturen naar klantmonitoring@ing.nl dan kan de rekening worden geblokkeerd tot uitgezocht is of er daadwerkelijk sprake is van fraude.

Heb gisteren een paar ondernemers in mijn woonplaats gebeld. Als iedereen dat doet en je vraagt of de gene die je belt ook even belt dan heb je kans dat er soms dubbel wordt gebeld maar dat is nog het minst erge. Iedereen die er voor de 30 dagen vanaf komt bespaart in elk geval het gevoel dat er nog een staartje aan zou kunnen zitten. Natuurlijk komt dan de vraag wat er zou kunnen gebeuren als je niet betaalt en de Regiobedrijvengids geeft de vordering uit handen naar een incassobureau. De extra kosten die in rekening gebracht kunnen worden zijn 15% in dit geval €45,-. In dat geval stuur je een aangetekende brief naar het incassobureau met daarin een verwijzing (bijlage) naar je eerdere brief waaruit blijkt dat je de vordering betwist. In theorie zou men dan naar de rechter kunnen gaan maar dat zal zelden gebeuren. Een incassobureau zal pas gaan procederen als ze vrijwel zeker zijn van winst en als het om een aanzienlijk bedrag gaat. De kans dat het zover zal komen acht ik vrijwel uitgesloten. Je moet dus zeker niet betalen want de kans dat je daarna je geld nog terug kan vorderen is ook vrijwel nihil.

Ik zou zeker melding maken bij de fraudehelpdesk. Mogelijk helpt het ook om aangifte te doen bij de politie. Daar kunnen ze bij de helpdesk over adviseren. Voor mensen die interesse hebben, heb ik naar aanleiding van de posts van RT waarvan ik de inhoud geheel onderschrijf, een conceptbrief opgesteld die je eventueel kan sturen om de factuur te betwisten. Wellicht kunnen de juristen hier nog aanvullen of wijzigingen voorstellen. Een andere mogelijkheid is de factuur gewoon negeren. Normaal gesproken moet de BTW die op de facturen vermeld wordt aangegeven worden in het 4e kwartaal. Als er heel veel worden betwist, zoals het er nu naar uitziet, kan dat Proned in de problemen brengen. Hopelijk leest de Belastingdienst mee. ;) regiobedrijvengids.pdf

Wat mij persoonlijk nog het meest bevreemde is dat hier ongegeneerd grote bedrijven bij betrokken zijn. Ten eerste Essent natuurlijk die het blijkbaar best vindt dat de kleine ondernemer (via de KvK) een energiecontract aangesmeerd zonder vermelding dat de tarieven ex BTW zijn en er een giga verschil is in vastrecht. Maar ook vreemd dat Nuon en Eneco (inclusief logo) het blijkbaar over hun kant laten gaan. Je kan nog argumenteren dat het feit dat door je KvK nummer is genoemd het om een zakelijk (ex BTW) voorstel gaat, al moet je dat volgens mij wettelijk aangeven, maar het niet noemen van het verschil in vastrecht en dit verschil niet meenemen in de berekening is heel onfris. Uiteraard is de gehele mail ter beschikking voor belangstellenden.

In het topic over MKB clickservice kwam een wetsvoorstel aan de orde dat zogenaamde misleidende omissie aan zou pakken. 10 minuten na het lezen kreeg ik telefoon. Een aardige mevrouw belde namens Essent naar aanleiding van mijn inschrijving KvK en kon me maar liefst (in de eerste zin) 29% korting op de Elektriciteit en 24% op de gasprijs geven op basis van mijn huidige tarieven. Whow denk je dan. Hoe kan dat? Ik vraag nog of ze me niet voor de gek houdt, maar nee ik kon het voorstel binnen een minuut in de mail hebben of meteen afsluiten dat was nog beter. Toch maar gekozen voor de mail. 8) En er mijn recente voorstel van de VEH namens Eon er bij gepakt. In het gesprek heb ik expliciet gevraagd of de prijzen inclusief of exclusief waren en die zijn exclusief BTW. Echter in de mail staat helemaal niets over BTW dus dat is instinker nummer 1. Dan heeft mevrouw het helemaal niet over vastrecht gehad. Die is in mijn offerte van VEH €2,40 incl BTW per jaar en bij de superprijzen van Essent 5 Euro excl per maand, dus dat is 60 Euro (72,60incl). En dan de kale prijzen van Eon (3 jaarscontract) er maar bijgepakt. Voorstel "essent" niet goedkoper gecorrigeerd voor BTW maar DUURDER. Vervolgens blijkt dat ik ook niet gebeld ben door Essent maar door DBP. uit de mail Stel dat ik meteen ja had gezegd. Dan had was ik een overeenkomst aangegaan als bedrijf op een privé adres. Op zich een vreemde zaak want het kunnen (in mijn geval) geen zakelijke kosten zijn. Dikke kans dat ik toch geen beroep kan doen op de wettelijke bedenktijd want die is alleen voor consumenten. Hopelijk wordt het wetsvoorstel snel wet.

Waarop is deze stellingname gebaseerd? Waar spreekt men over "de eerste verschijning" behalve in Lourdes? 8) bron Hier ben ik het dan weer niet helemaal mee eens omdat uit jurisprudentie blijkt dat alleen opgetreden mag worden tegen commercieel gebruik. Commercieel is voor mij met een zeker winst oogmerk en dus zakelijk.

Schenken is niet echt het probleem. Je mag overigens meer dan 4000 euro schenken . Ik neem aan dat een webshop met een beperkte omzet en nog beperktere winst geen enkel probleem is. Het uitblijven van reacties en het feit dat ik niets kan vinden over het beperken van handelsrelaties binnen het gezin laten wellicht zien dat ik geen beren moet zien waar ze niet zijn. Er zijn natuurlijk heel veel bedrijven waar handelsrelaties zijn binnen de familie of het gezin. Zolang dat allemaal volgens de regels gaat, wellicht moeten we daar juist extra aandacht aangeven, is er dus niet aan de hand is mijn (voorlopige) conclusie.

Situatie: Zoon (19, student) zoekt een bijbaan. Ik wil aan hem een webshop overdragen en om fiscale redenen (KOR, inkomsten belasting) hem een eigen EZ laten starten. Hij koopt zaken bij mij in tegen mijn kostprijs en krijgt daarvoor maandelijks een (BTW) factuur. Hij werkt met Mollie/Ideal en krijgt ook daar 1 x per maand een factuur. Totale omzet zal zo'n 5 a 6 duizend euro zijn. Allemaal heel simpel dus. Zijn er zaken waar ik rekening mee moet houden? Is het feit dat hij mijn zoon is en op het zelfde adres woont een probleem voor bijv. de belastingdienst, factuur gaat naar hetzelfde adres als afzender? Iemand nog tips? [titel ingekort - mod]

Is inmiddels opgelost. Door diverse memoriaal boekingen. Topic kan worden verwijderd.

Het zou een fluitje van een cent moeten zijn maar ik begrijp niet hoe ik het voor elkaar krijg. Ook bij de Reeleezee helpdesk wil men het niet zeggen omdat het een boekhoudkundig probleem zou zijn. Ik lees: bron De enige grootboekrekening die ik kan vinden waar "kapitaal" in zit is bedrijfskapitaal venoot 1 (of 2) maar ik ben een EZ. Nu lopen de post op de balans gewoon op en trek ik elk jaar het saldo van vorig jaar af maar dat zou toch niet zo moeten. Moet ik een speciale kapitaalrekening aanmaken? En hoe gaat dan de memoriaal boeking?

Eigenlijk moet je na eerst grondig uitgezocht te hebben of het echt nieuw en innovatief is een werkend model bouwen en dan pas een octrooi (laten) schrijven door bijv. Cees die overigens ook kan helpen bij het onderzoek. Dat zorgt ervoor dat het octrooi veel scherper geschreven kan worden en er ook meteen naar de nawerkbaarheid (een van de eisen) kan worden gekeken. Persoonlijk zou ik zoiets zeker eerst voorleggen aan een deskundige bijvoorbeeld Wilfried van Sark. Die kan, naast beoordelen of het echt nieuw is, waarschijnlijk ook vrij eenvoudig in zijn netwerk zorgen voor een prototype en de nodige testen doen. De apparatuur daarvoor is al voor handen. Uiteraard wel met een geheimhoudingsverklaring werken maar dat was al duidelijk.

Het idee om specifieke groepen al da niet tijdelijk van een basisinkomen te voorzien is helemaal niet zo slecht. Om dat door te trekken naar alles en iedereen geeft weerstand, om praktische redenen omdat laag betaald onplezierig werk wellicht blijft liggen maar vooral ook omdat er grenzen zijn aan solidariteit. Vrijwel niemand heeft moeite om bij te dragen aan gratis geld voor ouderen. Al staat de AOW als netto uitkering flink op de tocht. Ook voor het helpen van zieken en gehandicapten is er een breed draagvlak. Dat draagvlak ontbreekt totaal als het gaat om luie mensen of om mensen die de kluit belazeren door én een uitkering op te strijken en een extra inkomen krijgen uit zwart werk of criminaliteit. We willen als samenleving mensen helpen maar verwachten daarvoor wel een bijdrage naar vermogen en eerlijkheid.

Ik heb slechts een deel van de discussie gelezen en het eerste deel van de openingspost (link). Wat mij dan meteen opvalt is de gedachte dat een klein geslaagd experiment met een kleine specifieke groep mogelijk universeel toepasbaar wordt geacht. Het is alsof je een experiment in een woestijn met op zich vruchtbare grond doet waarbij je met alleen wat water (geld) opeens een behoorlijke opbrengst hebt. Dus water, is de conclusie, is hét wondermiddel om de opbrengst te verhogen. Om er later achter te komen dat extra water in natte omgevingen tot overstromingen leidt, geen opbrengst geeft in koude gebieden omdat het bevriest, zo van de rotsen loopt, geen effect heeft als er te weinig zon is en vul zelf maar aan. De conclusie moet natuurlijk zijn dat gratis geld kan werken bij bepaalde groepen en onder specifieke omstandigheden. Helemaal eens met Paul dat iemand die voor een klein loon achter de lopende band staat of schoonmaakt daarmee meteen stopt als hij hetzelfde gratis krijgt. Mensen zijn niet per definitie lui maar doen van nature graag dingen die zin hebben. Dat je een baan hebt met zingeving én die leuk betaalt is meegenomen. Een baan die leuk is en slecht betaald is acceptabel. Een niet leuke baan is alleen acceptabel als je daarvoor wordt gecompenseerd.

Het koelen van zonnepanelen geeft een beter rendement. Tenminste, als het (erg) warm is én de zon schijnt. Koelen heeft dus niet altijd zin. Als de extra kosten en grotere kans op "techniekfaal" niet opwegen tegen de rendementsverbetering is het goedkoper een extra paneel te plaatsen bijvoorbeeld 5 ipv 4 (20% extra maar dan altijd, ook bij hitte ;) ) dan de bestaande panelen van koeling te voorzien. Heel veel vindingen zijn op zich prima maar het vertalen naar de praktijk is vaak het grootste probleem. Dacht zelf nog niet zo lang geleden om zonnepanelen van Peltier elementen te voorzien om extra stroom te genereren. Al snel kom je er dan achter dat een extra paneel veel goedkoper is. Neemt niet weg dat onderzoeken nooit kwaad kan. Als je maar niet de klassieke fout maakt ergens heel veel tijd en geld in te stoppen om er vervolgens achter te komen dat het toch niet zo'n goed idee was. Ga dus eerst kritisch na waarom er nergens in de wereld iemand op het zelfde idee is gekomen terwijl er talloze universiteiten bergen onderzoek in stoppen.

Ik heb de algemene voorwaarden van een aantal bladen voor het adverteren bekeken en daar werd diverse keren verwezen naar de voorwaarden van de ROTA. Maar kan het best mis hebben. TS kan natuurlijk ook de voorwaarden vragen bij het blad zelf en daarin zal wel staan dat een advertentie geweigerd kan worden. De vraag was volgens mij niet of er een advertentie afgedwongen kon worden maar of er sprake kon zijn van een claim wegens omzetderving. NicoBouwman gaf aan dat er mogelijkheden voor zouden kunnen zijn als hij of een andere jurist alle details zou kennen. Ik zou graag zijn reactie zien op mijn opmerking dat er tussen blad en adverteerder geen sprake is van een "bestendige handelsrelatie". Nico gaf zelf al aan dat het in de praktijk vaak om distributieovereenkomsten gaat. Of ziet hij dat anders?

In de algemene voorwaarden voor adverteren in het betreffende blad zal ongetwijfeld staan dat men vrij is om een advertentie te weigeren als die in strijd is met de belangen van het blad. Bij klachten en/of opzeggingen is dat al snel het geval. Over wat legaal en vooral netjes is zijn de meningen over het algemeen verdeeld. Een blad zou wel gek zijn om een betalende adverteerder te weigeren zonder zware redenen. Je zou informatie kunnen vragen over de algemene voorwaarden bij het overkoepelende orgaan, stichting ROTA. Wellicht kan je daar ook klagen. Ik zie niet in waar er eventueel een onbenoemde duurovereenkomst zou zijn ontstaan zoals NicoBouwman dat benoemd. Volgens de rechtspraak zou er dan sprake moeten zijn van een bestendige handelsrelatie. De relatie tussen blad en adverteerder zou ik geen handelsrelatie willen noemen.

Door de overvloed aan door amateurs uitgespuugde troep ben je blijkbaar niet meer bij machte om een scheiding te maken tussen kwalitatief goed beeld, vakmanschap en matige niets zeggende kiekjes. Het kan natuurlijk ook dat je er nooit kijk op hebt gehad, tja, dan zie je het niet. Verder; wat een zielig en kneuterig gezeur toch weer. Ondernemers hebben het in hun genen om hun bezit te beschermen, of dat nu tastbaar of intellectueel bezit is. Maar even de knop omdraaien en te beseffen dat dat voor een andere ondernemer/bedrijf ook het geval is lukt blijkbaar niet. Verdiep je in materie. Lukt je dat niet en je gaat vervolgens amateuristisch om met bepaalde zaken dan is het te verwachten dat iets niet goed gaat. Geef dan gewoon toe dat je fout zit. De meeste (kleine) ondernemers zullen meteen toegeven dat ze fout zaten en de fout herstellen door de foto of soms de hele site offline te halen. Dat is de discussie helemaal niet. Waar ik en heel veel mensen met mij moeite mee heb is de schijnbare exploitatie van onkunde van kleine vaak startende ondernemers door grote jongens als GI met intimiderende brieven. Dat fotografen opkomen voor hun boterham is uiteraard geen enkel probleem. Ben trouwens zelf amateurfotograaf en heb ooit met de gedachte gespeeld om zelf mijn foto's aan te bieden op Internet. Het is er nooit van gekomen.

Tja wanneer valt iets onder het auteursrecht? Daarvoor moet het wettelijk oorspronkelijk zijn. Er moet feitelijk sprake zijn van een creatieve daad. Vreemd genoeg wordt dat zelden betwist in de relevante jurisprudentie rond (stock)foto's. De stelling dat auteursrecht ontstaat bij elke druk op de ontspanningsknop zoals eerder gesteld in dit topic is m.i. sterk overdreven of zelfs gewoon onjuist. Niet alle (stock) foto's zijn te zien als een creatieve uiting. Vroeger was het redelijk duidelijk. De beroepsfotograaf had het negatief en alle bijbestellingen gingen via hem. Ook een foto in de krant moest aan minimale kwaliteitseisen voldoen die door de gemiddelde thuisfotograaf niet kon worden benaderd. En moest er een vergroting gemaakt worden dan werden de verschillen nog veel groter. Tegenwoordig is het zo eenvoudig om een goede foto te maken met een digitale camera met standaardinstellingen dat ik me afvraag wat er dan nog echt creatief en oorspronkelijk aan is. Alleen al op Facebook stonden in 2011 100 miljard foto's. Je kan toch moeilijk volhouden dat dit 100 miljard creatieve en oorspronkelijke werken zijn. Ook mag vakmanschap m.i. niet worden verward met creativiteit. Een foto van een fles wijn tegen een witte achtergrond met een zeer hoge kwaliteit (scherpte/scherpte diepte/belichting) kan elke vorm van creativiteit ontberen maar vraagt wel een zeer hoge vorm van vakmanschap. De gemiddelde fotograaf zal wel auteursrecht en creatieve inbreng claimen maar is dat terecht?

Je eenzijdig belicht verhaal is begrijpelijk omdat je fotograaf bent. 8) Dat je als fotograaf je eigen toko beschermt en je inkomsten veilig stelt kan ik helemaal billijken. Maar om het als fotograaf op te nemen voor een partij die de kleine onnozelaar een stevige poot uit wil draaien is minder voor de hand liggend. Deze advocaat stelt: Of lees hier. Hier lees je o.a. dat Getty Roalty Free foto's aanbiedt waar vervolgens toch voor moet worden betaald en veel meer zaken niet op orde zou hebben. Zal morgen eens naar de recente jurisprudentie kijken. Ik las op zijn minst 1x dat de juridische kosten niet doorbelast konden worden omdat de procedure achteraf niet nodig omdat de gedaagde een redelijk aanbod had gedaan de werkelijke kosten te vergoeden.

Zo zijn onze wetten wel gemaakt. Op basis van democratische besluiten. Uiteraard wel met oog voor het algemeen belang als het bijvoorbeeld om belastingen gaat. Redelijkheid en billijkheid zijn in mijn ogen en in de ogen van heel veel mensen in het spel bij de Getty claims. Strikt genomen kan een bedrijf als Getty iedereen aan het auteursrecht houden maar een rechter zal ook moeten beoordelen of het feit voldoende bewezen is en de sanctie redelijk en billijk is. Dat Getty (nog) niet procedeert heeft m.i. alles te maken met het risico op het slachten van de gans met de gouden eieren. Ook als het gaat om een website van bijvoorbeeld een startende eenmanszaak waar amper sprake is geweest van enige opbrengst is de redelijkheid van een torenhoge claim in het geding. De rechter zal uiteindelijk moeten vaststellen of de bewijsvoering deugt en of de schadevergoeding redelijk is. Wat mij betreft zou Getty of haar advocaten beter naar de omstandigheden moeten kijken en hard optreden waar dat redelijk is (echt commercieel gebruik) en mild als het gaat om een onnozelaar. Waarbij meteen aangetekend dat dat niet eenvoudig is omdat ook de echte misbruiker onnozelheid zal veinzen.

Goed dat je als fotograaf opkomt voor de rechten van fotografen. Maar je vergelijking gaat volgens mij niet helemaal op. Wat dacht je van deze: Je loopt met je vrouw in de natuur op een stuk land, in dit geval een enorme wei (Internet), van Natuurmonumenten. Je plukt een van de talloze bloemen (foto) en steekt die bij je vrouw in het haar. Na een tijdje verwelkt de bloem en je gooit hem weg (verwijderen van site). Op de parkeerplaats staat een advocaat van Natuurmonumenten en die presenteert een rekening. Voor het gemak rekent hi-zij 3 x de prijs van de gemiddelde bloem bij een goede bloemist + kosten. In eerste instantie doe alsof je neus bloedt maar de man blijkt met een telelens een foto te kunnen presenteren van de bloem in het haar. Iedereen zal daar schande van spreken en niemand zal het begrijpen. Natuurmonumenten heeft gelijk volgens de letter van de wet maar er is ook nog zoiets als redelijkheid. Wat nu als er een bloemist al het knoopkruid zou komen snijden om die in zijn winkel te verkopen? Als die een rekening en een boete krijgt zal de meerderheid dat heel redelijk vinden. Iedereen weet dat je niet mag stelen. Maar als iets niet als stelen wordt gevoeld door de grote meerderheid is het dan stelen? Er zou dus veel meer gekeken moeten worden naar de aard van het gebruik. Dat Getty niet procedeert is volgens mij een teken aan de wand.