Bert.

Begrijp ik het goed dat je voorstelt om een factuur op te maken aan een bedrijf en daarbij het BTW-nummer van een ander bedrijf met NAW-gegevens te vermelden? Dat kan dus niet, je factureert aan een bedrijf en geeft daarbij het BTW-nummer op van datzelfde bedrijf. Of niet, maar dan factureer je inclusief BTW. Er zijn overigens EU en nationale regels waaraan een factuur v.w.b. de BTW moet voldoen. Waar je allemaal rekening mee moet houden als je met 0% wil factureren staat beschreven in het beleidsbesluit Heffing van omzetbelasting met betrekking tot intracommunautaire leveringen, http://wetten.overheid.nl/BWBR0014081/geldigheidsdatum_01-02-2014, onder punt 3 "Zorgvuldigheid".

Hallo, niet 123 te beantwoorden denk ik, in theorie zijn ongebruikte goederen die van een particulier gekocht worden ook margegoederen, al kopen telecomhandelaren hun voorraad normaliter niet in bij particulieren. Misschien gaat het om toestellen die verkocht zijn en opgeopend geretourneerd worden? Valt m.i. trouwens ook niet onder de margeregeling. Met import van buiten de EU zal het niet te maken hebben want daarbij kan de margeregeling alleen toegepast worden bij kunst, antiek en verzamelvoorwerpen.

Het doel van het controleren van het BTW nummer is om enige zekerheid te verkrijgen dat de zending in het land van aankomst op de correcte manier voor de BTW aangegeven wordt. Formeel gezien wordt dat ook geeist. Omdat je als NL ondernemer natuurlijk nooit 100% zekerheid hierover hebt is het de praktijk om het BTW nummer te controlen en te gebruiken op de factuur en ICP-listings e.d. Als jouw afnemer het BTW-nummer opgeeft van een vriend/kennis of de bakker op de hoek dan mag je niet met 0% BTW factureren. Als de belastingdienst vast stelt dat je onterecht het 0-tarief hebt toegepast krijg je een naheffing van de BTW, eventueel vermeerderd met een boete. Het belangrijkste bewijs om het 0-tarief te claimen blijft trouwens wel het aantonen dat de goederen fysiek Nederland verlaten hebben, het BTW-nummer van de afnemer is iets minder spannend. De afnemer, die zeer waarschijnlijk de goederen in zijn land ook niet aangegeven heeft, loopt ook kans op naheffing/boete.

Inderdaad, de regelbevestigende uitzondering die waarschijnlijk voor velen hier niet opgaat, dus lieiver veel BTW betalen, dan heb je ook veel omzet!

Mischien is het bij je eerste BTW aangifte wel leuk om BTW terug te krijgen maar daarna niet meer.....

Het komt nu dus neer op de vraag of de showroom beschouwd kan worden als een vaste inrichting voor de omzetbelasting. Als de showroom alleen dient voor ondersteunende activiteiten zoals het maken van reclame en verstrekken van inlichtingen zal dit niet het geval zijn. Dit wordt anders als er vanuit de showroom ook producten verkocht worden.

Dit is inderdaad wel de manier om het aan te pakken. Wat wel belangrijk is dat je moet kunnen aantonen dat de goederen fysiek in Duitsland afgeleverd zijn, alleen een BTW-nummer van de Duitse afnemer is onvoldoende. Ik heb geen idee van je omzet maar als je aan particulieren levert moet je in de gaten houden dat je niet boven het drempelbedrag voor afstandsverkopen uitkomt, anders moet je met Duitse BTW gaan factureren. Het drempelbedrag voor Duitsland is 100.00 Euro (nog vrij hoog in vergelijking met sommige andere lidstaten).

Oops, iets te snel gelezen, dank voor je oplettendheid. Ik vraag me dan wel af wat de dienst die Pay.nl verleend precies inhoudt?

Een niet in Nederland gevestigde leverancier mag bij een levering binnen Nederland of een levering die door hem in Nederland is ingevoerd/bij de douane aangegeven aan jou geen BTW in rekening brengen. Op de factuur moet hij vermelden dat de BTW verlegd is, je moet zelf het bedrag uittrekenen en als "verlegde BTW" in de aangifte opvoeren

Je kunt alleen BTW terugvragen als je die betaald hebt. BTW die naar je verlegd is heb je niet betaald, je moet wel het bedrag zelf uitrekenen en opvoeren in de OB-aangifte. Overigens loopt hier ergens ander nog een post over Paypal waarbij Payapl blijkbaar helemaal geen BTW in rekening brengt omdat ze vrijgestelde diensten leveren.

Nog twee weken dan zal de douane zich er ook wel weer mee gaan bemoeien.....

50 US dollar, scheelt toch weer wat. Ik ben trouwens nog wel benieuwd naar de goederencode van een "metalen riem".

Ik moet mezelf even corrigeren over dit bericht. De vermelding op de website van de douane dat deze waardegrenzen alleen invoer voor particulieren betreft is onterecht. De EU-verordening (1189/2009) waarin de vrijstelling voor invoerrechten bij een waarde van <150 Euro (excl. transport/verzekering) is geregeld heeft het over goederen met een te verwaarlozen waarde die uit een derde land rechtstreeks aan een geadresseerde in de Gemeenschap worden gezonden. Een geadresseerde kan een particulier zijn maar ook een bedrijf (met EORI-nummer). Voor de zekerheid nog even gecheckt bij de douane die dit hebben bevestigd.

ik ben niet van plan om iets door te verkopen. Deze regel stond er in om aan te duiden dat er belastingtechnisch wel onderscheid maakt tussen particulieren en ondernemers voor inkomsten-en omzetbelasting. Volgens de douanewetgeving mag iedere persoon (mits in de EU gevestigd, enkele uitzonderinen nagelaten) een douaneaangifte doen. De vraag was dacht ik of ik als particulier goederen mag invoeren in een hoeveelheid die erop duidt dat de goederen niet bestemd zijn voor prive-gebruik. Wie gaat dat dat bepalen en aan de hand waarvan?

Het verschil tussen bedrijfsmatige invoer en invoer als particulier wordt pas interessant als je de waardegrenzen toe gaat passen waaronder een particulier geen invoerrechten/accijns/BTW af hoeft te dragen. Boven die waardegrenzen betaalt iedereen, dus particulier en bedrijfsmatig, evenveel. De douane kan mij niet verbieden als particulier een zending goederen in te voeren, ongeacht de hoeveelheid, als ik gewoon het volle pond aan invoerrechten/BTW/accijnzen betaal. Als ik die spullen in Nederland door ga verkopen zal de belastingdienst er wel weer interesse in hebben vanwege de af te dragen BTW, maar dat is geen douane-aangelegenheid. Verder is de vermelding van het EORI-nummer in de aangifte voor een bedrijf inderdaad vereist. Op de website van de douane staat een overzicht, ingekorte link

Bij deze bedragen is dat toch helemaal niet relevant (of mis ik hier iets)?

Als je wil weten wat het echt gaat kosten (dus met een reële factuur) zul je eerst moeten weten hoeveel invoerrechten er op dit product (metalen riem???) geheven worden. Invoerrechten kunnen varieren van 0 tot >100% van de waarde, zeker als het een product is waarop antid-dumpheffing geheven wordt. Je zult dus eerst moeten bepalen wat de goederencode is van dit product. De kosten zullen uiteraard hoger uitvallen als de leverancier bewust een lagere waarde opgeeft en de douane hierachter komt, dan betaal je alsog de volle mep aan invoerrechten plus een boete. Ondanks dat de leverancier de waarde opgeeft blijf je zelf (cq. DHL) aansprakelijk voor een juiste douaneaangifte, tenzij de Chinese leverancier DDP levert.

Over productaansprakelijkheid e.d. zal ik me niet uitlaten maar als je geen goederen (internationaal) vervoert heb je in ieder geval niet te maken met transportkosten, douaneformulieren en invoerrechten e.d. Vanuit die optiek geen slechte gedachte. De belangrijkste reden om te gaan importeren zal sowiesoe zijn dat een zelfde product in een ander land voor een lagere kostprijs gemaakt kan worden.

Je zou ook nog eens kunnen kijken op http://www.kvk.nl/download/Brochure%20startende%20ondernemer_tcm14-370777.pdf Theoretisch gezien zou je zelf in eigen persoon aangifte mogen doen, in sommige gevallen zelfs mondeling, Praktisch gezien is dat onuitvoerbaar, tenzij je de goederen zelf in je bagage vervoert. Maar zelfs in die gevallen kan het voorkomen dat de douane je doorstuurt naar een douane-expediteur.....

Je hebt helemaal gelijk, FOB maar ook CFR en CIF komen nog regelmatig voor bij containerzendingen, ik zie ze zelf ook regelmatig. Als je aansluit bij wat de ICC in het boek schrijft (in ieder geval sinds 2010) lijkt het erop dat weinig vervoerders het boek gelezen hebben. Maar zolang het geen problemen oplevert en iedereen zijn rekeningen netjes betaalt of uitbetaald krijgt kun je net zo goed XYZ op de factuur zetten. Ter lering en vermaak een stukje uit het "officiele" Incoterms boek FOB may not be appropriate where goods are handed over to the carrier before they are on board the vessel, for example goods in containers, which are typically delivered at a terminal. In such situations, the FCA rule should be used. Eenzelfde geldt voor CFR/CIF, in geval van containervervoer raadt de ICC aan CPT/CIP te gebruiken.

Zo gaat het helaas de meeste Incoterm discussies..... Punt blijft wel dat FOB niet geschikt is voor containervervoer en ook niet voor LC's.

Nee zo gemakkelijk maakt de belastingdienst/douane het nu ook weer niet,,,, De aangifte wordt gedaan door een douane-expediteur of door de vervoerder (DHL,UPS, en dergelijke). Voor je BTW aangifte moet je de factuur gebruiken die je van de expediteur/vervoerder hetbt ontvangen. Op deze factuur moeten de juiste bedragen aan invoerrechten en BTW vermeld staan.

Hoi Maarten, Toch even een paar internet linkjes http://www.incotermsexplained.com/incoterms_letters_of_credit2.htm en http://www.incotermsexplained.com/incoterms_letters_of_credit_f_terms.html

Inderdaad, het voordeel van internet is dat je er alles kunt vinden en het nadeel is hetzelfde.... Als dan toch wil gaan Googelen zoek dan minimaal op FOB ICC Incoterms 2010. Deze "FOB definition" is voor lokaal gebruik binnen de USA en heeft weinig meer te maken met de Incoterms 2000 en 2010 van de ICC>

Met alle respect voor wikipedia, de beste bron voor Incoterms is en blijft de "officiele" ICC-publicatie. Bij FOB is het de verplichting van de koper om een overeenkomst te sluiten voor het vervoer van de goederen vanuit de overeengekomen haven van verscheping.De koper kan wel verzoeken om door de verkoper en vervoersovereenkomst af te sluiten, maar dan voor rekening en risico van de koper. Zelfs in dat geval heeft mijns inziens de verkoper geen recht op het BL. Het is verder zinloos te discussieren over welke verplichtingen een Incoterm inhoudt als de koper een verkoper een Incoterm afspreken die niet past bij wat ze voor ogen hebben (lees: verkeerd is).