Ward van der Put

Dat geldt met name voor productpagina's. Wanneer die goed ranken op bepaalde keywords, kun je wegzakken zodra je hetzelfde product via meer kanalen gaat aanbieden. Marktplaats is er daarvan inderdaad één, maar het geldt bijvoorbeeld ook voor prijsvergelijkingssites.

In een gunstig geval zak je dan bijvoorbeeld van positie 2 naar positie 3, maar het algoritme van Google gebruikt geen lineaire rekenkunde en kan je evengoed verplaatsen naar pagina 2.

Je kunt daar dan nog tegen inbrengen dat het niet uitmaakt omdat je product nog steeds wordt gevonden, maar die vlieger gaat niet helemaal op: je maakt voor dezelfde positie immers meer kosten.

Als je in het tweede jaar nog méér moet investeren, waarvoor heb je al die hardware en software dan nodig? Op "bedrijfsmiddelen die zijn bestemd voor verhuur" mag je namelijk geen investeringsaftrek toepassen.

Houd in je berekeningen daarnaast rekening met de desinvesteringsbijtelling. Op bedrijfsmiddelen waar je bij aanschaf een investeringsaftrek toepast, moet je bij verkoop een deel van die aftrek terugbetalen in de vorm van een bijtelling. Computerhardware veroudert snel, maar is bij verkoop nog wel wat waard. Daardoor valt het effectief fiscaal voordeel lager uit dan max. 52% IB x 28% aftrek.

Zo te zien heb je silkmood.nl ondergebracht bij Luondo. Met de "Meertalen module" van Luondo kun je Duits toevoegen en daaraan een tweede domein silkmood.de koppelen.

In Duitsland verkopen via eBay en Amazon is vergelijkbaar met in Nederland verkopen via Marktplaats en bol.com. Er zijn echter, juist voor webwinkels, goede redenen om daar niet zomaar aan te beginnen. Je pleegt dan bijvoorbeeld roofbouw op je eigen posities in Google en begeeft je in een omgeving waarin het assortiment van meerdere concurrenten pal naast dat van jou staat.

Het lijkt een kip-en-ei-probleem, maar juist daarom mag je oorzaak en gevolg niet verwisselen.

- Dóórdat prijsvergelijkers hun businessmodel veranderen, veranderen hun sites.

- Dóórdat prijsvergelijkers dáárdoor klanten verliezen, veranderen ze hun SEO en SEA.

- Dóórdat adverteerders dáármee een kanaal verliezen, veranderen ze hun SEO en SEA.

- Enzovoort...

Zo leidt het een tot het ander en wordt een stabiele periode plotklaps onderbroken door een instabiele verandering. In de geschiedenis hadden we daarvoor oorlogen en epidemieën; hier hebben we daarvoor SEO-cowboys en Google-updates.

Met name op IT-afdelingen gaan er wekelijks heel wat afgeschreven laptops en andere computerapparatuur de deur uit. Relevante vraag is dan met wie je nu eigenlijk echt zaken doet: een ICT'er in loondienst die zijn werkgever vertegenwoordigt of een privé-persoon die wat afdankertjes uit een elektronica-recyclebak verkoopt?

Als daarvan vervolgens niets op papier mag staan en je "dus" ook nog contant moet betalen, lijkt me dat een praktijk waaraan je wijselijk niet zomaar je medewerking moet verlenen.

En 1 van die punten in mijn gebrekenlijstje is dus: omvang/diepgang

Mogelijk werd je daarmee indirect iets anders verweten: selectief citeren.

Je kunt twee bronnen vinden die een stelling bewijzen en tegelijk twee andere bronnen die dezelfde stelling weerleggen negeren.

Juist bij marktonderzoek voor ondernemingsplannen komt dit namelijk veelvuldig voor. Iemand die een ondernemingsplan beoordeelt en erin geoefend is, zal daar alert op zijn.

Symptomen ervan zijn gebrek aan zelfreflectie en zelfkritiek: een ondernemingsplan dat vooral positief is gekleurd en rooskleurig ruikt, maar waarin te weinig kritisch geluid te horen is. Dan gaat men "effe gauw" verder graven en krijg je kort-door-de-bocht een: "Zie je wel, we hebben een afwijkend tegengeluid gevonden." Bijvoorbeeld dit:

De adviseur zegt wij hebben marktgegevens gebruikt en de concurrentiepositie bekeken. Maar het enige dat ze aanvoeren is dat in jaar xx, yy vacatures zijn ontstaan.

Dat zijn gelukkig slechts symptomen, maar probeer niet de haalbaarheid van je plan te bewijzen door enkel de pluspunten nog eens extra aan te zetten. Dat is een herhaling van zetten in een doodlopende straat.

Ik vraag me af of dit font wellicht ook beter te lezen is voor mensen zonder dyslictsie?

Eerlijk gezegd vind ik het als niet-dyslect onprettig lezen. Zo'n lettertype legt de nadruk misschien té veel op de afzonderlijke letters. Daar lijden het woordbeeld en de zinsstructuur onder.

Voor gebruikersinterfaces vind ik de doordachte typografie van Android bijvoorbeeld beter. Langere leesteksten, zoals artikelen en blogs, kun je vermoedelijk beter in een schreefletter (serif) zetten.

Enkele jaren geleden heb ik me hier zelf in verdiept, ook voor het verbouwen van een garage tot kantoor met magazijn.

Zowel fiscaal als juridisch zijn alle horden wel te nemen, bijvoorbeeld met een taxatie door een beëdigd taxateur en eventueel zelfs een notariële splitsingsakte, zodat je een apart onroerend goed hebt.

De grootste hindernissen liggen echter helemaal aan het einde van de rit. Bij de verkoop is de verkoopopbrengst belastbare omzet. De overwaarde is dan in de regel hoog, omdat er na jarenlang afschrijven op de vaste activa een groot verschil ontstaat tussen de verkoopopbrengst en de boekwaarde. Dat is dan echter meteen ook fiscaal winst, waarover je eventueel vennootschapsbelasting en vervolgens inkomstenbelasting moet betalen.

Per saldo is het daarom bedrijfseconomisch meestal onaantrekkelijk. Jaarlijkse financiële voordelen, zoals afschrijvingen, worden uiteindelijk in één klap tenietgedaan.

Wat je het beste kunt doen, is dit (laten) doorrekenen, maar dan niet slechts voor de komende jaren, maar voor de volledige economische levensduur van het onroerend goed. Wellicht kun je dit vragen aan de specialist waarmee je een afspraak hebt?

Er is een gratis open-source lettertype voor mensen met dyslexie: OpenDyslexic.

Geen typografisch feest voor het oog, maar over smaak valt niet te twisten.