Branko Collin

Alle diensten zijn met 21% btw belast (behalve als je niet ondernemer voor de omzetbelasting bent of hoort te zijn). Daarop bestaan wat uitzonderingen. Zo zijn sportverenigingen vrijgesteld, maar daar val jij niet onder. Aangezien niet al je spelers professionals zijn die als eenmanszaak meespelen, moet je de prijs inclusief btw adverteren/rekenen. Van dat totaalbedrag reken je vervolgens 17,36% als btw (21/121e). Je hebt te maken met consumenten, dus je hoeft geen factuur uit te reiken. Mocht iemand zakelijk meespelen, dan moet je hem of haar een factuur uitreiken, maar die persoon zal daar dan wel zelf om vragen. Wel ben je verplicht een betalingsbewijs te verstrekken. Bij evenementen neemt dit vaak de vorm aan van een stempel of een polsbandje. Waar je hier op moet letten is dat de prijzen voornamelijk het resultaat zijn van behendigheid en niet van kans, want dan krijg je met de Wet op kansspelen te maken. Bij elke sport en bij elk spel zit wel een element kans ingebakken, dus je zult moeten uitzoeken in hoeverre kans de uitkomst beïnvloedt. Heb je een wedstrijdreglement dat beschrijft hoe het winnen van de prijs zal worden beoordeeld, wanneer een prijs moet zijn geclaimd en hoe geschillen worden beoordeeld? Als dit toernooi een zakelijke activiteit is, zijn de kosten die je ervoor maakt, zakelijke kosten (de gebruikelijke uitzonderingen daargelaten). Niet dat ik weet, maar omdat je doelgroep jong is, zou het me niet verbazen als er in jouw geval wel spelregels zijn. Kinderen mogen uitgaven doen die voor iemand van hun leeftijd gebruikelijk zijn. Ik vind 20 euro voor een kind van 13 jaar of ouder geen schokkend bedrag. Wel komt de wet op allerlei andere punten om de hoek kijken: - Voor kansspelen heb je de toestemming van de ouders nodig. - Voor het verwerken van persoonsgegevens heb je (soms?) toestemming van de ouders nodig. - Als je foto's maakt van het evenement, heb je bij publicatie toestemming van de deelnemers nodig, en bij kinderen betekent dat de ouders. - Enzovoort. Ook zul je wellicht op andere manier de ouders erbij willen betrekken. Wat als er ouders mee willen komen? Moeten die dan toegang betalen of mogen die als begeleider mee? Als een kind+ouder-combinatie meer betaalt, verhoog je zo de drempel voor jonge deelnemers.

Ook?

De vraagsteller kan ook zelf taaltrainingen gaan aanbieden, dan blijft er bij het Panamese bedrijf niets aan de strijkstok hangen. Je uurtarief is je eigen keuze, niet die van de klant.

Dit is volgens mij best een complex issue als je het antwoord zou moeten beredeneren. Als je jurisprudentie kunt vinden hierover, is dat denk ik makkelijker. De wet zegt dat de klant duidelijk en begrijpelijk moet worden geïnformeerd over retourvoorwaarden. Daar wringt het al, want ze zetten in een opvallende kleur en soms in een opvallend kader dat je binnen 30 dagen gratis mag retourneren, ook op productpagina's van hygiënische producten. Dat dat toch niet mag, verstoppen ze ergens in 'de kleine lettertjes'. Kleine lettertjes zijn in het consumentenrecht al eerder door rechters op de korrel genomen, en nu er een wet is die verplicht tot duidelijk en begrijpelijk te communiceren, lijkt me dat je een dergelijke kritische houding alleen maar meer gaat zien. Daarnaast kun je je ook nog eens afvragen: als in de AV staat dat iets niet mag, maar je zet op de productpagina dat het wel mag, mag je als consument dan niet aannemen dat wat op de productpagina staat, voorrang heeft op wat in de AV staat? Zeker als het op alle productpagina's staat, want dan is het gewoon zelf een algemene voorwaarde. Is er een manier waarop je zelf bij de producten kunt zetten dat voor bepaalde producten een uitzondering geldt?

Er zijn bedrijven met 2 ton omzet en 20 000 euro winst en er zijn bedrijven met 2 ton omzet en 190 000 euro winst (voor de belastingen). In welke hoek zit jij?

Dat maakt het niet een minder rare naam.

Wat meevallers betreft, in de praktijk kun je natuurlijk wel wat schuiven. Als jij een opdracht van 3 weken à 20 uur krijgt, kun je best met de opdrachtgever onderhandelen dat dat 4 weken à 15 uur wordt. Al kun je je afvragen of je dan wel een echte ondernemer bent. Ik heb het zelf meegemaakt, na ontslag WW aangevraagd, maar ik was zo druk met klussen dat ik volgens mij geen cent heb ontvangen. Dacht je nou echt dat ik me daar zorgen over heb gemaakt? Hooguit een beetje over de administratieve rompslomp die dat meebracht. (Al moet ik daarbij aantekenen dat mijn klussen meestal wat langer duren - de modus is 3 weken -, en dat de volgende klussen zich al hadden aangediend.)

Wat een rare naam, Strijkstok. Als X een dienst afneemt bij Y, is X de klant. Als X een dienst afneemt voor werknemer A bij Y, is X de klant, niet A. Als echtgenote B van werknemer A van bedrijf X een dienst afneemt bij Y, is B de klant, niet X of A. Waar het ingewikkeld wordt is dat X in dit geval blijkbaar iets van een regeling heeft? Waar B gebruik van mag maken? Dan wordt het al gauw een kwestie van met wie je de afspraak maakt. Kan NLX jou aanwijzingen geven in jouw relatie met Student? Aan wie stuur jij de facturen? Als er een betalingsgeschil is, wie spreek jij dan aan? Wie accordeert/verleent de opdracht? En namens wie spreekt die persoon dan?

Wat heeft dit met ondernemen te maken?

Bedrijf X kan de verplichtingen en vorderingen van bedrijf Y overnemen, ook tijdens een faillissement. Sterker nog, een curator zal proberen vorderingen te verkopen, zodat de schuldeisers kunnen worden betaald. Als je een website van een bedrijf koopt, wil dat nog niet zeggen dat je daarmee ook de contracten overneemt. De vraag hier is, of je een offerte hebt aangevraagd bij het eerste of het tweede bedrijf. Dat is uit je verhaal niet duidelijk. De faillissementsaanvraag was in oktober 2018. Wanneer is de website verkocht? Wanneer hebben jullie de offerte aangevraagd? Wanneer hebben jullie je met de offerte akkoord verklaard? Om wat voor product/dienst gaat het, en is de nieuwe partij in staat te leveren?

Een boekhouder, gok ik.

Je mag best adverteren met het feit dat je Pepsi Cola verkoopt. Je mag niet doen alsof je Pepsi Cola bent. Daartussen ligt een groot, grijs gebied waarover we het al vaker op dit forum hebben gehad. Ik raad daarom aan dat je de zoekfunctie gebruikt.

Kan de opdrachtgever de materialen niet kopen? Eventueel dat jullie meehelpen bij de selectie en het vervoer.

Mja, een vierjarige opleiding kan ook het zakelijk doel dienen om een eenmanszaak flexibeler en robuuster te maken, maar de belastingdienst ziet dat als (en de jurisprudentie bevestigt die zienswijze) het uitbreiden van de persoonlijke bagage en daarom niet als zakelijke kosten. Als de ondernemer erop vooruit gaat, heeft de onderneming daar vaak voordeel van. Maar dat wil niet zeggen dat daarmee alles wat de ondernemer beter maakt, als zakelijk kan worden bestempeld. De vraag is: is er jurisprudentie over aandelen in de eenmanszaak? Geen jurisprudentie, maar een eerdere discussie vind je hier. Daar ging het overigens over iemand die als enige activiteit vermogensbeheer had.

Als een vennoot uittreedt, houdt de VOF van rechtswege op te bestaan. Er moet dan afgerekend worden en over de stakingswinst belasting worden betaald. Dit kan anders uitpakken als er een voortzettingsbeding is afgesproken. Het toetreden tot de VOF levert bij mijn weten geen bijzondere situatie op.