Sinds wanneer is reclame echt relevant voor je? Uiteraard als je specifieke productinformatie zoekt, maar dan ga je waarschijnlijk naar de website van de producent of verkoper, om daar informatie over het product van jouw keuze te vinden. Dan heb je dus geen banners, gesponsorde content, televisiereclame's of wat dan ook nodig. Gesponsorde content is waarschijnlijk wat je bedoelt met relevante informatie: relevante informatie, bijvoorbeeld over VC's, met in de marge de naam van een sponsor, die betaalt voor het in de marge noemen van zijn naam, en waarvan het geld gebruikt kan worden om de redacteur aan het werk te houden. Het wordt in mijn ogen heel kwalijk als de VC bijvoorbeeld (misschien niet het beste voorbeeld, maar de strekking is naar elk bedrijf uit te leggen), onder het mom van een redactioneel artikel, content levert die bewust of onbewust toch gekleurd is, omdat men het ziet als reclame-uiting. Het klopt dat het dan meer invloed heeft op de lezer, meer dan een simpele banner, maar of het een toe te juichen idee is, nee.

Sorry, had inderdaad verkeerde woorden gebruikt. De marge ligt veel lager dan de 25 euro cent. De markt waar we op doelen zijn de mensen die geen gebruik maken van IR en dergelijke. Dus niet syncen of in ieder geval niet meer syncen dan hun palmtop. Het doel van het idee is om op een ontzettend simpele manier je nummer veilig op te slaan te. Het downloaden van telefoonsoftware is al te ingewikkeld voor velen. even de berekening. 25 eurocent betaald de klant, ongeveer 8 eurocent zijn onze kosten per sms, 700 euro per maand abbo kosten, 2200 setup kosten en dan lonen, inboedel, vetiging etc. Dat moet natuurlijk allemaal van die 25 eurocent af. Ik zal proberen een liq.prog. op te zetten waar Arjan vast en zeker vele fouten in zou kunnen vinden ;)

Het gaat mij net even te lang duren om de hele discussie te lezen. Er zijn al alternatieven om een back-up van tel.nrs te maken. Je kan al via IR of datakabel jouw telefoon synchroniseren met bijvoorbeeld outlook. Ook is er speciale software om een back-up van sim en tel.geheugen te maken, deze software wordt vaak geleverd bij de telefoon is is te downloaden van internet. Nog een opmerking over de berekening van Zrski: De 0,25 EUR is niet de marge voor de onderneming. Hier moet een inkoopbedrag van de telco af en de gateway. Marge zal in de eurocenten gaan zitten. Hier moet vervolgens de overhead van worden betaald. Als je kijkt naar het aantal sms-gateways die het niet hebben overleefd, zie je meteen dat dit een moeilijke business is. Als 3-G ooit aanslaat is een dergelijke dienst m.i. niet meer nodig. Sla telefoonboek op, op internet.

Ha Lunatix, Voor sommige bedrijven is het een "marketing truc". Maar dat helpt niet. Dat is een korte termijn actie die als een boomerang bij je terug komt als je het niet meent. Andere bedrijven hebben het "in zich" omdat ze zo zijn. Bij Ben & Jerry's waren het de ondernemers die duurzaam dachten. Oude hippies die moeder aarde willen redden. Bij Shell en Ikea is het meer defensief. Zij richten zich op de consumentenmarkt en hebben hun imago verbonden aan hun duurzame bedrijfsvoering. Of het bij Ikea gemeend is of een marketing truc, dat weet ik niet. Bij Shell is het denk ik wel gemeend. Hun miljarden investeringen worden afgeschreven over 40 jaar. Dat maakt hen per definitie lange termijn denkers die voldoende tijd hebben om van hun investeringen in duurzaamheid te profiteren. De Bodyshop vind ik persoonlijk een beetje verdacht. Niet Bodrick, die is volgens mij wel oprecht, maar de kapitaalverschaffers en de managers gebruiken het duurzaamheids argument om inferieure producten met een hogere marge te verkopen. Dat vind ik dus weer geen duurzame gedachte omdat hij op de korte termijn gericht is. Misschien is Shell wel het meest gericht op "echte" duurzaamheid. Groeten, Nils

Ik denk dat het nog het meeste afhankt van de kosten die je moet maken. Je moet zowiezo een dekking voor je maandelijkse kosten in je uurtarief hebben verwerkt. (kantoor, telefoon, computer afschrijving, marketing, reiskosten, etc.) Daarbovenop komt een marge waar jouw maandelijkse loon van moet worden betaald, tevens een deel reserve voor mindere tijden (zomermaanden), een deel voor je pensioen (lijfrentepremie) en een deel reserve voor belastingen (vennootschapsbelasting, inkomstenbelasting). Vind ik persoonlijk niet van belang voor elke sector. Dit is voornamelijk van belang voor advocaten, accountants oftewel adviseurs in het algemeen. Advies is niet echt in prijzen uit te drukken, maar productie wel, dus bereken die dan ook. Als je het lastig vindt een uurtarief voor jezelf te verzinnen, reken dan eerst uit hoeveel je per jaar nodig hebt (omzet). Vervolgens reken je uit hoeveel uren je in het slechtste geval zal werken. De omzet delen door je uren en dan heb je een aardig idee.

Meneer Blom van Graydon verspreidt al minsten 10 jaar horror stories over de kwaliteite van startende bedrijven. Dat doet hij om zijn werkgever (Graydon) van nieuwe klanten te voorzien. Ik heb er een jaar of 5 geleden al een stukje over geschreven. Is nog steeds courant. ;D Groeten, Nils ------------------------------- Starterlicentie verplicht De heer Robbert J. Blom houdt klaarblijkelijk niet van MKB’ers. Hij werkt voor de firma Graydon (financiële bedrijfsinformatie) en hij komt jaarlijks met nieuwe en zeer verontrustende cijfers over het aantal faillissementen. Op 20 mei jl. was het weer eens zover. Weer meer faillissementen, weer meer faillissementsschade (4,5 miljard op jaarbasis) met de waarschuwing dat het nog wel eens toe zou kunnen nemen. Dit alles voorzien van een dringende oproep aan de overheid om daar eens wat aan te doen. De heer Blom zegt in de Telegraaf: "Starters bereiden zich slecht voor op hun bestaan als zelfstandig ondernemer. Het nieuwe bedrijf wordt haastig, lichtzinnig en vaak zonder opleiding en ervaring opgericht. Daardoor vermindert de kwaliteit van het ondernemerschap zienderogen." En verder: "Als dit zo doorgaat zal het gerommel in de marge enorm toenemen en staat het bedrijfsleven een grote ramp te wachten." De heer Blom wijt de toename van het aantal faillissementen aan het versoepelen van de vestigingseisen door Minister Wijers. Persoonlijk ben ik het niet altijd eens met de heer Wijers, maar hij doet wel geweldig zijn best nieuwe bedrijvigheid aan te moedigen. Verder vraag ik me serieus af waar de heer Blom het over heeft. Leeft hij van het feit dat bedrijven failliet gaan - hij verkoopt immers informatie over kredietwaardigheid van bedrijven ? Startende ondernemers zijn inderdaad zelden ervaren en nooit hiertoe opgeleid. Er bestaat echter geen opleiding tot ondernemer en ervaren word je alleen door het te doen en, als het mislukt, nog eens over te doen. Die grote ramp, daar snap ik helemaal niets van: 4,5 miljard aan onbetaalde rekeningen? Ik denk dat de helft van die rekeningen de belastingdienst betreft en als ik mij niet vergis, zijn de kosten die het bedrijfsleven maakt voor het verzamelen van financiële bedrijfsinformatie minstens van dezelfde orde als de resterende schade. Die grote ramp voor het bedrijfsleven is een grote zegen! Dankzij allerlei maatregelen kiezen steeds meer mensen voor het zelfstandig ondernemerschap. Met name een hoop mensen zonder werk, of zonder vooruitzichten besluiten het lot in eigen hand te nemen en doen een poging ondernemer te worden. Een aanzienlijk aantal van hen slaagt. Hun onderneming floreert, ze nemen nieuwe mensen aan en investeren (worden afnemer en/of leverancier van de grote bedrijven). 50% van de nieuwe werkgelegenheid komt van dit soort jonge bedrijven. Ze maken omzet (btw) en winst (vennootschapsbelasting). Ze dragen sociale premies af en de besparingen op de werkloosheids- en bijstandsuitkeringen zijn enorm. Iedereen is blij dat er meer dynamiek ontstaat in de onderkant van de markt. Deze nieuwe dynamiek ontstaat echt niet dankzij, maar eerder ondanks de houding van banken, grote bedrijven en de advieswereld (de klanten van de heer Blom). De helft van de starters moet het stellen zonder bankkrediet. Aangevoerd door de heer Blom draaien we gewoon de klok weer terug. Als het aan hem ligt, dan moet je, voor je mag beginnen als ondernemer zul je over een starterslicentie moeten beschikken. Dat betekent eerst drie jaar naar school en dan nog twee jaar praktijkervaring opdoen (bij een andere starter?) Vervolgens word je de eerste vijf jaar van je bestaan verplicht begeleid door een adviseur van het IMK (hebben die ook weer wat te doen), en dan ben je eindelijk zelfstandig. Ik vind deze methode, om de klanten van de heer Blom wat onbetaalde facturen te besparen, wat omslachtig en erg duur. Mijn suggestie aan de klanten van de heer Blom? Zeg uw abonnement bij Graydon op en boek niet betaalde facturen bij faillissement af onder: "Bijdrage aan de nieuwe werkgelegenheid". Goed voor uw gemoed, voordelig en veel minder omslachtig. De groeten, Beuk

Nee er is nog een bovenliggend probleem dat eerst overwonnen moet worden. Dat is dus dat er online een lagere marge op de producten zit, omdat de concurrentie ook lager kan zitten. Dus dan krijg de situatie die ik omschreef. Ze gaan in de winkel passen en vragenstellen etc. En vorvolgens kopen ze het voor minder online.

De genoemde winkelstraten welke zich in Nederland bevinden zien er meer uit als een reclamefolder. Maar qua service en gemak blijft er niets van over. :'( Mijn mening is eerder wanneer zich grote winkelketens met elkaar verenigen. zoals bijenkorf, V&D, Blokker enz.... Men een virtuele winkelstraat kan creëren waar de toevallige bezoeker wat aan heeft. Hiermoet ik ook bij vertellen dat de grote ketens de knaken hebben om dit op te zetten. (Aan de andere kant zal dat waarschijnlijk niet gebeuren, ze concureren elkaar liever de tent uit dan te denken over samenwerking) De enige die met deze site's wat is opgeschoten is de designer. Zouden deze genoemde virtuele winkelstraten wel gemeengoed worden. Scheelt het wel veel papier en is het beter voor het milieu. Maar dan mag er zeker wel meer gepromote worden. Om bijvoorbeeld wat meer interactie te krijgen bij deze virtuele winkelstraten, bied de bezoeker dan de mogelijkheid om een reactie te geven wat hij of zij van een desbetreffende winkel vindt. Daar heeft de winkelier (die het toch vaak al moeilijk heeft) ook wat aan. Bestel opties zou voor deze ideeën denk ik niet werken, dan zouden de winkeliers ook al gezamelijk een couriers bedrijf moeten betalen zoals ook voor de virtuele winkelstraat van de weinige marge die ze overhouden van hun core business 'verkopen'.

Het nut van zo'n straat zie ik niet echt, want de vrijheid is wat internet zo uniek maakt. Maar het samenwerken van verschillende winkels lijkt mij iets wat je in de toekomst steeds meer zal zien. Kijk maar naar Albert die omvat gall&gall, AH, etc. Zo kunnen ze een hogere beladingsgraad halen. En marge per rit.

Decorum, Sorry, ik heb je vraag niet helemaal beantwoord. Een stijgende verkoopcurve is absoluut gewenst. Een hockestick is een de marge tussen omzet en kosten. Indien de omzet explosief groeit maar de kosten niet onstaat een hockeystick. Veel prognoses kennen een zeer bescheiden hockeystick omzet stijgt een paar procenten harder dan de kosten.

Tarieven in de dienstverlening kun je voor zover ik weet zelf het beste samenstellen. Er zijn wel adviezen hoe je zo'n tarief het beste kunt opbouwen (free-lance-gidsen e.d.) maar met een beetje boerenverstand kun je een aardig eind komen. Bedenk eerst wat je als brutojaarloon wilt verdienen, vermeerder dat met de werkgeverslasten, evt. kosten leaseauto en andere leuke extra's (GSM van de zaak etc.). Deel dat bedrag door 1200 (er zijn ca. 1600 werkbare uren in een jaar, maar je wilt naast werken ook nog acquisitie plegen, neem ik aan) en je hebt een basis-uurloon. Zet daar vervolgens nog wat marge op en voila: een uurloon. Succes! Rob.

"Het worden lastige jaren voor ondernemers." Ik denk dat er maar weinig woorden zijn die zo stimulerend en motiverend zijn voor mensen-die-ondernemen als deze. Natuurlijk is het geen leuk idee; de ondernemers met bijvoorbeeld weinig marge of hoge overheadkosten, die ineens drastisch zullen moeten gaan ingrijpen, mensen op straat zetten en meer van die moeilijke dingen. Maar...die horen er toch ook bij? Dat is business, dat is de dynamiek van ondernemen, dat is het risico dat je weet dat je neemt op het moment dat je voor meer mensen dan alleen jezelf verantwoordelijk bent. Ik denk ook dat het strijdlust aanwakkert bij mensen! Mensen die 'lef' genoeg hebben om te gaan ondernemen zijn voor zichzelf vaak bereid meer klappen te incasseren dan bijvoorbeeld 'your typical employee'. En uiteindelijk is toch alles onderhevig aan natuurwetten, eb en vloed, groei en krimp, what goes up must come down. (Waarbij ik zelf overigens in gedachten de kreten die ik op het journaal hoor, zoals "economische mailaise" graag zie in het licht van landen, waar de mensen met gemiddeld $2 per dag moeten rondkomen, zoals 60% van de wereldbevolking...dan vind ik dit ineens niet meer zo'n mailaise.) In reactie op Gratiënne wil ik graag zeggen dat ik het een bijzondere post vind temidden van de meer pragmatische discussies. Het signaleren en uitspreken van minder explicite stromingen, motivaties en het kijken naar ondernemerschap op het niveau van energie (en de uitwisseling daarvan en de vormen die het aan kan nemen) spreken me erg aan. De parallel met dichters en schrijvers (en schilders en musici) kan ik helemaal onderschrijven; ook omdat ik die processen zelf ervaar. In het verlengde hiervan zou ik Gratiënne (en wie maar interesse heeft) graag en enthousiast uitnodigen eens te kijken op de outline van een website, http://www.impulsant.nl/MTWABP, waarvoor ik nog een database-ondersteuning zoek en contact met mensen die zich geïnspireerd voelen door het concept. Een neergang in de conjunctuur vind ik in die zin positief, dat het mensen dwingt na te denken over de manier waarop ze zaken doen. Wat niet wegneemt dat veel ondernemers en managers waarschijnlijk voorspelbaar zullen reageren en hun disfucntionele strategieën nog wat harder en vasthoudender zullen proberen te laten werken. Ik hoop, dat dezelfde overheden die deze scenarios en voorspellingen openbaar maken zich ook geroepen voelen voor vangnetten en 'inspiratie' te zorgen om ondernemers hier doorheen te helpen. Ondernemerschap wordt gestimuleerd, mensen over de drempel geholpen. Als nu zou blijken dat dit stimuleringsbeleid niet samengaat met steun in moeilijke tijden en het winstoogmerk voor mooiweervriendschap heeft gezorgd ligt er nog een mooie taak voor mede-ondernemers (wederzijdse loyaliteit) en natuurlijk voor diezelfde overheden hun beleid aan te vullen met nieuwe prioriteiten. Het is ook een mooie gelegenheid om te zien welk soort bedrijven, welke vormen en visies, het rédden. Het is een leermoment .

MKB-ers hebben wel degelijk meer aan de WBSO dan grote bedrijven. Ze genieten namelijk van een hoger percentage subsidie. Waar de door Bengel bedoelde (grote)bedrijven gemiddeld iets meer dan 13% van de loonkosten vergoed krijgen, kan het voordeel voor een technostarter oplopen tot 70%. Het argument dat grote bedrijven er meer aan hebben omdat ze hun marge met de WBSO kunnen opkrikken, geldt daarom in een nog sterkere mate voor kleinere bedrijven. Ik blijf bij het standpunt: kleine bedrijven profiteren meer! Ook verdedig ik de stelling dat een WBSO-aanvraag een goed vertrekpunt is voor andere subsidies. De adviseur krijgt door zo'n WBSO-aanvraag namelijk direct een goed beeld van de ontwikkelingen binnen een bedrijf. In de tijd dat de WBSO-aanvraag wordt gemaakt, wordt eigenlijk een technologie/subsidiescan uitgevoerd. Een goede subsidie-adviseur is in staat om na de WBSO de verdere (on)mogelijkheden te benoemen. Ook mag je dan een kosten/baten-overzicht van een vervolgaanvraag verwachten.

Het worden inderdaad lastige jaren voor sommige ondernemers, maar dan bedoel ik de invalshoek toch heel anders. Met ondernemers bedoel ik verder sowieso niet de bankier, de adviseur, de boekhouder, de belastingdienst of de kvk. Die weten niet wat ondernemen is, of ................lees verder en huiver. Sommige reacties in dit forum stellen het ondernemersschap ter discussie en alles wat daarbij nodig is. Het blijft mijns inziens te vaak hangen in obligate, procedurele antwoorden. Het is in deze tijd, die ik voel als een duidelijke trendbreuk met het verleden ook noodzakelijk je eens wat diepere vragen te stellen. Hieronder doe ik een poging tot het blootleggen van de fundamenten. Ik chargeer daarbij heel bewust hier en daar. Laten we ook eens proberen innovatief naar onszelf te kijken. En een nieuwe vorm te vinden. Wat is ondernemerschap? Is dat in een gespreid bedje komen en achterover leunen. Voor sommigen wel, maar dat is geen ondernemerschap. Het is een kopietje maken. Een trucje dat inderdaad veel geld kan opleveren, maar…... Ondernemerschap heeft veel te maken met in hoeverre jouw nagestreefde doelstelling overeenkomt met een maatschappelijk nut,…… en dat is niet meteen ook gelijk aan jouw persoonlijk belang. Wij worden van jongs af aan voortdurend verteld dat we nog niets zijn en dat we een aantal patronen en blauwdrukken van anderen vooral goed moeten bestuderen om iets te kunnen worden. De “kopieerder” is ontstaan. Maar de kopiërende ondernemer pleegt een trucje, in de hoop snel net zo succesvol, rijk te zijn als zijn voorbeeld. Daarbij zijn helaas steeds vaker alle middelen geoorloofd. “Doorbrékers” vindt je vaak bij die categorie die de school niet heeft afgemaakt of van school is geschopt wegens obstinaat gedrag (Einstein). Deze wijzen ons op onze eigen sterkten en ons eigen vermogen om zaken te verbeteren in de maatschappij. Hier ligt het ontstaan van de ware ondernemer. Ondernemerschap, het wordt vaak vergeten is, een geestelijke bevlogenheid. Je krijgt een idee, een ingeving en je gaat vol enthousiasme aan de slag. Midden in de nacht word je wakker en je zult en moet eerst dit uitwerken voordat je weer rust kunt vinden. Het is vergelijkbaar met processen die schrijvers en dichters doormaken. Eerst moet het kind geboren worden. Het is een strijd, een gevecht. In deze fase lever je alles wat je hebt aan: energie, geld voor investeringen (zo zuinig mogelijk je geld besteden), vooral veel tijd, vooral veel doorzettingsvermogen en vertrouwen dat het lukt. En het lijkt nooit op te raken. Elke tegenslag vang je op met een innerlijke energiereserve die niemand vermoedt. Juist dan ben je op je sterkst. Naarmate je idee meer overeenkomt met je idealen zul je meer innerlijke energie beschikbaar hebben. Een productielijn opstarten voor de zoveelste versie van een asbak moet heel snel ROE (return on energy) geven anders haak je af. Bijv. een manier bedenken waarop gehandicapte mensen plots gemakkelijker deel kunnen blijven nemen aan de maatschappij levert je gigantische energievoorraden op. Waar komen die vandaan? Mijn persoonlijke ervaring is dat de bronnen verscholen liggen in je geest. Ik zal je hier niet verder mee vermoeien of je moet er mij naar vragen. Tijdens dit hele proces is er nauwelijks sprake van dromen over rijk worden. Eerder over het realiseren van het concept. Soms wordt gezegd een uitvinder is niet commercieel. Ik betwijfel dat. Maar hij/ zij is dat zeker niet alleen en zeker niet ten koste van alles. Evenwicht moet er zijn, een holistische benadering. Dit hele proces is feitelijk een proces van “geven”. En dat is waar de rest van de wereld (excl. de mens) wel op draait. Wij kennen het ondernemerschap vooral vanuit een proces van “pakken”. Dat is een proces dat mensen uitholt, vermoeit, ziek maakt, teleurstelt, uitbuit, misleidt, onrechtvaardig verdeeld, en uiteindelijk doodt. Het is mensonwaardig, een misdaad tegen de menselijkheid zelfs …ik besef dat ik hiermee emotie oproep. Dat proces is enkel gebaseerd op geldenergie, een afgeleide misschien substituut van de geestelijke energie. Zolang wij ondernemingen puur materieel beschouwen bekijken we de werkelijkheid als met oogkleppen op. De nadelige effecten daarvan krijgen wij of andere wereldbewoners nu of over 100 jaar als een boemerang terug. Duidelijke voorbeelden zijn de vele en groeiende gezondheids-, milieu-, en arboaspecten die de maatschappij jaarlijks moet ophoesten als gevolg van ondermeer een verkeerd ondernemerschap. Is dat hier geschetste oorspronkelijke type ondernemersschap dan niet winstgevend? Natuurlijk wel! In veel, veel grotere mate zelfs als je de immateriële voordelen beschouwt, maar wel zeker in geringere mate als je het puur materieel beschouwt. Overmatige winst kan alleen als iemand of iets tekort wordt gedaan óf in de introductiefase van een spilsplinternieuw proces/product waar vraag naar is. Alleen in die introductiefase wordt de jarenlange beloning voor de uitvinder of initiator verdisconteerd in de marge dus prijs. Stof tot nadenken en reageren hoop ik. Vooral reageren, want jij bent het waard om gehoord te worden. Gratienne

Voordat je als ondernemer begint aan een business plan en het daadwerkelijk opzetten van je business, doorstaan de meeste startende ondernemers een lange periode van wikken en wegen. Is het wel wat voor mij? Is mijn idee wel goed genoeg? etc. etc. Om deze groep twijfelaars een hart onder de riem te steken (of juist niet) een aantal kernpunten waar je mijn inziens goed over na moet denken: - Je Kennis & Expertise: Is het idee in lijn met mijn ervaring en kennis en wat is mijn perceptie van mijn business-idee. Je kennis en kunde is vaak de basis van je onderscheidende vermogen in de markt en daarom essentieel. Daarnaast is je persoonlijke beleving van een idee niet altijd de juiste. Praat er met mensen over en je zult er verbaasd over zijn dat deze personen er vaak een heel ander beeld op na zullen houden. - Tijd & Timing Ben je bereid om minimaal 90%, maar vaak 150% van je tijd in je onderneming te stoppen? Kortom, ben je fit en voel je je gezond. Past het in je priveleven? Onderschat het niet. Is de markt klaar voor je idee of ben je te vroeg? Zo heeft het Hilton bijvoorbeeld plannen om hotels op de maan te bouwen en daarvoor ook al rechten voor opgekocht (USA!.....). Je kunt je vraagtekens hierbij zetten. - Schaalbaarheid van je idee Hoe kun je je idee schalen? En is het te schalen? Een freelancer is wellicht juridisch gezien in veel gevallen een ondernemer maar bodyshoppen is over het algemeen niet schaalbaar. Dus denk na hoe je je idee kunt vermenigvuldigen zonder proportioneel overhead en mankracht toe te moeten voegen. - Netwerk Ken is genoeg mensen in deze business die ik kan raadplegen voor hulp en advies? Heb ik contacten in het bedrijfsleven voor het sluiten van eventuele partnerships? Kan ik netwerken? - Finance Kan ik mijn eerste investering betalen zonder het aantrekken van kapitaal (zeker in deze tijd al snel een must)? Is je financiele planning goed en wanneer maar met name hoe denk je inkomsten te verwerven? Kun je genoeg marge halen op je idee en zijn mensen er uberhaupt voor bereid om te betalen? - Management Ben je goed in het motiveren van jezelf en mensen. Kun je andere mensen aansturen en kun je jezelf dwingen om deadlines te halen? Hoe ga je om met een crisis en problemen? Kun je zowel op lange termijn als op korte termijn denken? Vaak wordt de lange termijn uit het oog verloren door de beslommering en de drukte van de dagelijkse bezigheden. Hoe ga je dit voorkomen? Dit zijn slechts een aantal initele kerngedachten die je de revue kunt laten passeren in je zoektocht naar het ondernemerschap. Wat ook vaak werkt is om niet al te lang te wachten met dingen opstarten, met name het business plan. Dit neemt vaak twijfel weg en geeft je als beginnend ondernemer vertrouwen in je eigen gedachten. Zonder dat je actief begint om over dingen na te denken gaat het ook niet leven! Bovendien kun je dit al doen in je avonduren terwijl je wellicht nog een baan daarnaast hebt (en kun je meteen ook je alter ego laten wennen aan het feit dat je 'savonds aan het werk bent...).

Hierbij een eenvoudige maar zeer doeltreffende opzet voor een businessplan gericht op het aantrekken van 'seed capital'. Het staat ook in de gids startkapitaal. Vriendelijke groeten, Nils Het business model (een soort businessplan) Investeerders lezen niet zomaar businessplannen. Particulieren en professionals hebben een grote hekel aan die dingen. Het lezen (en doorgronden van de plannen kost veel tijd en het levert weinig op. Het “plan” is sowieso maar voor maximaal 20% bepalend voor het succes van de onderneming. De overige 80% kan op het conto van de ondernemer(s) worden geschreven. Maar businessplannen zijn wel degelijk belangrijk. Ze komen uitgebreid aan de orde. Echter pas nadat de ondernemer de persoonlijke toetsing heeft doorstaan. De eerste zakelijke vraag die een investeerder tegenwoordig stelt, is: “Wat is je business model”. Wat moet er dan geantwoord worden? Het is een concrete vraag, wordt er dan ook een concreet antwoord verwacht? Ja en nee. De kreet Business Model is in 1998 over komen waaien uit de Verenigde Staten. De eerste “gebruikers” van de term wisten waarschijnlijk ook niet precies wat er bedoeld werd. Maar het klonk aardig en je kreeg altijd een ander antwoord. In ieder geval een antwoord waaraan je kon afmeten hoe de ondernemer over zijn business dacht. Dat laatste is nog steeds het geval. Er is geen sprake van goede of slechte antwoorden. Iedere investeerder wil eigenlijk net iets anders horen. Een duidelijk Business Model helpt dan ook de “juiste” investeerder te vinden. Vandaag de dag is het Business Model een zeer belangrijk instrument. De ondernemer gebruikt het om zijn positie in de markt vorm te geven en in te schatten of en hoe het geïnvesteerde vermogen terug verdiend zal worden. En dat is nu juist wat de investeerders als eerste willen weten. “Hoe” ga je het geïnvesteerde vermogen terugverdienen. Dat “hoe” heeft dan vooral te maken met producten, klanten en aanpak. Rendementsbeloften en wezenloze marktanalyses dragen weinig bij aan die duidelijkheid. De beste manier om een business model te ontwikkelen is je af te vragen, waar het met de onderneming naar toe moet. Maak een schets van de positie, die de onderneming in de markt inneemt, over een periode van 3 tot 5 jaar. Die positie wordt gedefinieerd door 4 vragen: 1. Wie zijn de klanten. Er moet een duidelijk beeld zijn van de soort, aard en hoeveelheid van de klanten. Als de ondernemer geen helder beeld heeft van zijn (potentiële) klanten, dan is bij voorbaat de hele onderneming tot de ondergang gedoemd. 2. Wie zijn de concurrenten. ER ZIJN ALTIJD CONCURRENTEN. Want als er geen concurrenten zijn is er waarschijnlijk ook geen markt. Daarnaast zal een klant het geld dat hij uitgeeft aan een andere bestemming onttrekken. Dus er is altijd spraken van concurrentie. En een ondernemer moet zijn concurrenten kennen anders kan hij ze niet “verslaan”. Onderschatting van de concurrentie is een veel gemaakte fout. Investeerders zijn er erg alert op. Wie geen adequaat antwoord geeft op de vraag “wie zijn je concurrenten” kan meteen vertrekken. Voor alle duidelijkheid, zelfs producten die geen geld kosten ondervinden concurrentie. Zij concurreren namelijk op “aandacht”. Ook een schaars goed in de nieuwe economie. 3. Wat is het product. De meeste producten hebben meer attributen dan alleen de voor de hand liggende. Een auto bijvoorbeeld is meer dan een vervoersmiddel. Comfort, status en emotie spelen ook een grote rol. Het blijkt dat zelf in het zakelijke verkeer, de emotionele aspecten (imago en uiterlijk) een grote rol spelen bij de aankoop beslissing. Wie denkt dat klanten uitsluitend rationeel besluiten (goede waar verkoopt zichzelf) hebben het mis. Het is belangrijk te weten, “wat het product betekent voor de koper”. 4. Waarom kopen de klanten het product bij mij en niet bij mijn concurrenten. De argumentatie bij deze vraag is één van de belangrijkste aspecten bij het businessplan. Zijn er voldoende “harde” argumenten voor punt 4, dan is er sprake van concurrentieel voordeel. Concurrentieel voordeel is een voorwaarde voor het realiseren van “marge”, en marge is weer een vereiste voor een winstgevend bedrijf. Voor de startende innovatieve ondernemer zijn de antwoorden op bovenstaande vragen de start voor zijn businessmodel (en later zijn businessplan). De antwoorden geven een aantal concrete aspecten aan die getoetst moeten worden in de markt. Markttoetsing · Eerst moet de beschikbaarheid van het product getoetst worden. Kan het gemaakt worden (bij diensten: kan het geleverd worden) is de productie schaalbaar, d.w.z. als de vraag ineens toeneemt, kan het product of de dienst dan ook geleverd worden. Is de techniek realiseerbaar, zijn er licenties af te sluiten op eventueel gebruikte patenten. Is de techniek betrouwbaar. Startende ondernemers kunnen beter gebruik maken van een (nieuwe) combinatie van bestaande technieken, dan proberen om op eigen kracht geheel nieuwe technieken op de markt te brengen. · Vervolgens moet de kwaliteit van het product (of de dienst) getoetst worden. Blijft de functionaliteit ook na verloop van tijd overeind, blijven de klanten tevreden. Krijgen ze geen spijt van hun aankoop. · De kostprijs van het product moet goed onderzocht worden. Wat zullen uiteindelijk de kosten zijn voor productie en distributie van het product. Wat kost het in kleine oplagen en wat kost het in grote oplagen. · De haalbare marktprijs moet worden onderzocht. Het maakt een groot verschil of er een lage of een hoge penetratiegraad wordt nagestreefd. Houd rekening met het feit dat succes zijn eigen concurrentie schept. De marktprijs heeft de nijging om na verloop van tijd sterk te dalen. · De haalbare afzet moet bekeken worden. Is de klantengroep überhaupt groot genoeg om de beoogde afzet te realiseren. Zijn de klanten makkelijk te lokaliseren, bevinden ze zich geografisch in een klein of groot gebied. Zijn ze goed te benaderen en tot kopen bereid. Bovenstaande toetsing vindt voortdurend plaats. De eerste toetsing vindt al plaats op de dag na het ontstaan van het eerste idee. Doorstaat het idee de toetsing niet, dan wordt het aangepast naar bevinding van zaken en opnieuw getoetst. Vlotte toetsing voorkomst dat de ondernemer te lang op een doodlopend pad blijft doorgaan. De ideeën die ontstaan na diverse toetsingrondes zijn beter doordacht en daardoor “makkelijker” te verkopen aan investeerders. Heeft het model de markttoetsing naar tevredenheid doorstaan, dan moet de mogelijkheid voor realisatie van de plannen getoetst worden. Realisatie toetsing 1. Wat moet er gebeuren om de bovenstaande plan te realiseren (plan van aanpak) Wie de eindbestemming kent, kan ook beargumenteren wat er moet gebeuren om daar te komen. Maak een activiteiten planning, wat moet er morgen gebeuren, wat moet er volgende week gebeuren, wat moet er volgende maand gebeuren etc. Formuleer ook alternatieven, voor als er zaken mis gaan of achteraf niet blijken te kloppen. 2. Wat is er nodig om het plan te realiseren. Om bovenstaand actieplan uit te voeren zijn allerlei “middelen” nodig. Maak een boodschappenlijstje en breng dat terug tot de drie hoofdbestanddelen, mensen, kennis en geld. Zet die behoefte aan mensen kennis en geld af tegen de tijd. 3. Waar komt het vandaan. Als duidelijk is wat er nodig is om de doelstellingen te realiseren moet worden vastgesteld waar die zaken vandaan moeten komen. “middelen” kunnen zelf worden ingebracht (door de ondernemers) ze kunnen verdiend worden door de onderneming (winst), ze kunnen bestaan uit kredieten (banken en crediteuren) of subsidies, ze kunnen ook “aangetrokken” worden in de vorm van risicodragend vermogen, zoals participaties en personeelsopties. Bartering (ruilhandel) en samenwerking zijn ook manieren om “middelen” aan te trekken. 4. Maak proposities voor het aantrekken van de verschillende “middelen”. Zo ontstaat een beeld van de verschillende aandelenverhoudingen in de loop van de tijd. Subsidies zijn een moeilijk in te schatten bron van vermogen. De opbrengst is in veel gevallen de moeite van de inspanning niet waard. Investeerders houden nauwelijks rekening met subsidiemogelijkheden. Meestal wordt de onderneming risicodragend gefinancierd en worden eventuele toegekende subsidies gebruikt voor extra impuls. Bankkrediet is lastig te verwerven in de startfase. Banken stellen prijs op voorspelbaarheid of onderpand. Bij de start is van beide meestal geen sprake. Het is beter te starten met 100% risicodragend vermogen en later, als er kasstromen zijn bancaire financiering te gebruiken voor financiering van debiteuren, voorraden en kapitaalgoederen. Als er sprake is van een “Track Record” valt er met banken goed te onderhandelen. Dan kan er ook gesproken worden over “overbruggingskredieten”, om het liquiditeitengat te vullen dat kan ontstaan tussen twee financieringsronden. De financiële bijlage Op basis van bovenstaande argumentatie kan in een bijlage een globale financiële prognose gemaakt wordt. Gedetailleerde financiële plannen komen in een later stadium aan de orde. In de eerste kennismakingsfase zijn investeerders vooral geïnteresseerd in de uitgaven. Dat is namelijk het gedeelte van de begroting die altijd waargemaakt wordt. De inkomsten uit verkoop zijn meestal onzeker. Prognoses daarover krijgen dan ook de vorm van “scenario’s”. Er worden 4 eenvoudige overzichten gemaakt. Meer dan 2 of 3 jaar voor uit plannen is zinloos. (zie verder attachement!) Het_business_model.doc

In de geschetste situatie blijft het onduidelijk wat de waarde is, die de onderneming toevoegd. De producten worden ingekocht en daarna direct via internet verkocht aan de klant (B2C leveringen). Als je het bezorgen dan uitbesteed, voeg je dus niets toe. Aangezien dit product ook al gewoon in de winkels te koop is, kan er geen marge op de verkoopprijs genomen worden. Dus je zal je winst ergens anders uit moeten halen. Omdat het bezorgen, de service is (ofwel de dienst) die je levert is dat de core-business van de onderneming. Even een voorbeeld dat Kermie al aangehaald heeft, de levensmiddelensector. Online foodretailers zoals Max Foodmarket halen hun winst uit efficientie en niet uit een marge op de prijzen. Je betaald er als consument geen kosten voor het thuisbezorgen. Het verschil zit in de kosten: De online retailer heeft aan B2C distributie een hoge kostenpost. Maar de traditionele retailer heeft winkel- en hogere personeelskosten. De winst is dus te behalen door een efficiente distributie. Als we nu even kijken naar onze situatie, zie je dat hier het zelfde verhaal voor op gaat. Het verschil en daarmee het probleem zit in de efficiente distributie, want op dit gebied zijn levensmiddelen een beter product (hoge bestel frequentie, minimaal 1 wekelijks per klant en veel orderregels). Ik kan dus ook tot geen andere conclusie komen dat zrski gelijk heeft. Zelf ben ik ook bezig met een concept, omdat ik van mening ben dat er een markt is voor B2C leveringen en dat de optimale oplossing (op levensmiddelen na dan) nog niet is gevonden. Zo wordt er nu nog veel met afhaalpunten (http://www.viacollect.nl) gewerkt, die toch niet helemaal aan de consumenteneisen voldoen. Voor meer informatie De laatste loodjes wegen het zwaarst http://www.ecp.nl Een verkennende studie naar E-commerce http://www.minvenw.nl