-
Communicatieplan
Mikky Vrolijk plaatste een vraag in Commercie en marketing
Er wordt veel gesproken en gevraagd naar businessplannen. Dit is en blijft een belangrijke issue! Maar waar ik weinig over hoor is het businessplan omschrijven in een communicatieplan. Hierin zit duidelijk een verschil, want in een businessplan beschrijf je je goals en core business en in een communicatieplan beschrijf je hoe deze te bereiken. Daar komt nog bij dat je per marketingissue aparte communicatieplannen kan opstellen. Plannen schrijven is voor de meeste ondernemers het "borring paperwork" maar geeft je wel inzicht in de 5 W's van verkopen (Wie, Wat, Waar, Waarom, Wanneer). Op Zibb.nl staan een aantal tips om je communicatieplan goed in te richten. -
Oproep: Help elkaar !!!!
Mikky Vrolijk plaatste een vraag in Onderwijs- en universiteitsbeleid
Nebib (Nils) heeft het idee geopperd om "peer group meetings" te organiseren Vanuit HL (Dreamstart) is hierop positief gereageerd! Nebib en HL willen inventariseren of jullie (pré-starters) daar behoefte aan hebben en graag uitnodigen hieraan deel te nemen! Wat is een "peer group meeting"? * Ondernemen is een vak dat je vooral leert van andere ondernemers, die in het zelfde schuitje zitten en van ervaren ondernemers. * In groepsverband innovatieve ondernemers (liefst wel op hetzelfde techgebied en dezelfde ontwikkelingsfase, maar hoeft niet) bij elkaar zetten. * Innovatieve ondernemers hebben vaak dezelfde problemen (m.n. de niet-technologische aspecten). Het probleem waar de één tegenaan loopt heeft de ander misschien net opgelost. * Per meeting kan een specifiek probleem aangepakt worden (bijv. IPR, businessplan, juridisch gedoe e.d.). De groep bepaald waar de behoefte naar uitgaat en spreekt af wat er voor de volgende bijeenkomst geregeld moet worden (huiswerk of gastsprekers) * Per bijeenkomst zal "huiswerk" uitgewerkt moeten worden voor de volgende meeting. * Er zal altijd een moderator/adviseur/coach bij aanwezig zijn die de discussie ondersteunt/adviseert. Dit kan een ervaren ondernemer zijn of een (gast)specialist * De coach zal alleen adviseren ... immers ondernemen moet je zelf doen! * De groep (1st meeting) zal bestaan uit ca. 10-15 personen en regelmatig bijeen komen. Frequentie en aantal bijeenkomsten is afhankelijk van de groep. * Nils zorgt voor ruimte en moderators in Breukelen (goed bereikbaar met OV) Voorwaarde: Geïnteresseerden moeten al concrete plannen hebben om van start te gaan of reeds in de startfase zitten. Uiteindelijke doel: Gezond van start gaan en (indien gewenst) binnen het netwerk van VC terecht komen. Investering: Ben je geïnteresseerd, dan is deelname kosteloos (excl. de koffie, thee, limonade en Haags Hopjes). Algemene info: De eerste "peer group meeting" zal de trial zijn voor meerdere bijeenkomsten. Immers, het grove concept is aanwezig en zal de toekomst uitwijzen wat de beste formule is voor deze bijeenkomsten. Uiteraard geheel afgestemd aan de behoeften van de innovatieve ondernemers (vraag versus aanbod)! Met de peer group meetings willen we zowel off als on line ondersteuning bieden aan de starters. Geïnteresseerd? Gedacht wordt om een groep van 10-15 (pré)starters. Heb je interesse, laat dan wat van je horen ! Vul het aanmeldingsformulier in. Na inventarisatie van jullie behoeften, houden we jullie op de hoogte wanneer de bijeenkomst is gepland. -
Kabinet van de kaasschaaf op gebied van innovatie
Gast plaatste een vraag in Columns en octrooiblogs
Ik had nu een column willen schrijven over het wetenschaps- en technologiebeleid van het nieuwe kabinet. Nou dan ben je snel kaar. In het strategisch akkoord van Balkenende I komt het woord innovatie niet voor. Technologische vernieuwing evenmin. En wetenschappelijk onderzoek alleen in de mededeling dat de bestaande beperkingen voor het onderzoek met embryonaal weefsel en stamcellen worden gehandhaafd. Sinds het aantreden van het kabinet gaat het, tussen de afleveringen van de LPF-soap door, vooral over de noodzaak meer te bezuinigen. En minister van EZ Heinsbroek heeft het alleen nog maar gehad over lastenverlichting. De discussies over het stimuleren van onderzoek en ontwikkeling, over hightech starters, over de noodzaak tenminste 3 procent van het BBP te bestemmen voor R&D (nu 2 procent), over octrooibeleid en kennisutilisatie, zijn stilgevallen. En het is onduidelijk wanneer ze weer op gang komen. Tot voor kort waren vrijwel alle partijen het erover eens dat het budget van NWO, de belangrijkste uitvoerder van het wetenschapsbeleid van de overheid, moest worden verhoogd met 100 miljoen euro. Maria van der Hoeven was als CDA-kamerlid een van de felste pleitbezorgers van die verhoging. Van der Hoeven is nu minister van OC&W, maar op haar begroting zal zij het extra geld voor onderzoek niet kunnen vinden. Op de derde dinsdag van september kan de zon natuurlijk nog doorbreken, maar gevreesd moet worden dat dit het kabinet is van de kaasschaaf, waaraan onderzoekend en innoverend Nederland weinig plezier zal beleven. We moeten afwachten. Intussen wil ik terugkomen op de discussie over het Zesde Kaderprogramma van de EU (KP6) en de Brusselse subsidiepotten. Uit de reacties op mijn stukje daarover spreekt frustratie. Frustratie over de hoge drempels, de administratieve last, lange procedures en weinig vruchten. Voor kleine ondernemingen valt de lust van een onderzoeksubsidie al gauw in het niet bij de last van de subsidiemolens. Dan maar geen subsidie aanvragen, concluderen sommigen. Misschien terecht. Maar bij de beslissing al dan niet deel te nemen aan een subsidieprogramma, moet in ieder geval het strategisch belang worden meegewogen. CRAFT kwam ter sprake in de discussie, het EU-onderzoeksprogramma voor midden- en kleinbedrijf, dat ook onderdeel zal zijn van KP6. Er zijn verscheidene evaluaties gemaakt van CRAFT, en die wijzen uit dat ondernemers voordelen zien in hun deelname. Die voordelen liggen niet zozeer in de subsidie die ze krijgen, maar in het feit dat zij via Europese projecten in contact komen met nieuwe partners (kennisinstellingen, andere ondernemingen), en hun toegang tot markten buiten het eigen land weten te verbeteren. De vraag die ik me de vorige keer stelde was of deze voordelen ook te halen zijn in de grote, geïntegreerde projecten waarop in KP6 de nadruk zal liggen. Nu, enkele maanden voor de start van KP6, verschillen de meningen daarover. Sommige experts vrezen dat de consortia die in KP6 de grote geïntegreerde projecten gaan leiden, closed shops worden, waar bijzonder weinig calls uit zullen komen voor nieuwe deelnemers of deelprojecten. Weinig kansen dus voor kleine onderzoeksgroepen en ondernemingen. Anderen wijzen echter op de afspraak dat 15 procent van het KP6-budget ten goede komt van R&D in het MKB. En dat bovendien de consortia verplicht zijn innovatie (kennisutilisatie) tot een integraal onderdeel te maken van hun project. En in het innovatietraject spelen kleine innovatieve ondernemingen een belangrijke rol. De pessimist zegt: als je er nu niet bij bent, kom je er nooit meer tussen. De optimist zegt: ook grote consortia zullen straks niet zonder kleine innovatieve ondernemingen kunnen. Zeker is dat de nieuwe opzet van het Kaderprogramma het R&D-landschap in Europa zal veranderen. Bij de afweging of er geld, tijd en energie moet worden gestoken in deelname daaraan, gaat het niet meer om die subsidies maar om een inschatting van het strategisch belang voor de eigen onderneming. -
Niveau startende ondernemers zorgwekkend
Ronald Kleverlaan reageerde op Mikky Vrolijk's vraag in Onderwijs- en universiteitsbeleid
Ben het er inderdaad mee eens, dat de meeste ondernemers slecht zijn voorbereid op het ondernemerschap. Ik vraag me dan alleen af wat de oorzaken hiervan zijn en hoe we het op kunnen lossen. Want om nu te zeggen dat je door het volgen van een cursusje AOV opeens een "goede" ondernemer wordt..... Ik merk zelf dat er vooral in het onderwijs (van basis- tot universitair) te weinig aandacht aan ondernemerschap wordt besteed. Als je ziet hoe innovatief en ondernemend kinderen zijn (wie heeft er geen winkeltje gespeeld), waar blijven al deze ondernemerskwaliteiten dan? Ik pleit er daarom voor om door het hele onderwijs meer aandacht te besteden aan ondernemerschap. Waarom komt er wel een brandweerman/piloot op school vertellen wat de uitdagingen van zijn beroep zijn en niet een ondernemer? En als personen tijdens de hele studieperiode niet in aanraking kunnen komen met ondernemerschap, wanneer moeten ze het dan leren? En ondernemerschap is niet alleen goed voor personen die echt voor zichzelf willen beginnen, maar ook binnen organisaties is het nuttig om een aantal "ondernemers" te hebben die de boel aanjagen en in beweging houden. Ronald -
Virtuele winkelstraat
I.Smid reageerde op Ridler's vraag in ICT, Automatisering en internet
Beiden zijn (tot nu toe) weinig aansprekend. bedoel je ook virtueel? Wat zou dat wel niet kosten... Maar het is wel iets om mee te nemen in een afweging, wat je belangrijk vind en denkt dat haalbaar en betaalbaar is: bezoekers trekken/verkopen online en offline. Met lage opstartkosten bedoel ik idd snel te realiseren, er zijn voldoende leuke scripts die in eerste instantie gebruikt kunnen worden voor het 'opleuken'. Ook de ondernemers kunnen zo in de bussiness groeien, en ik denk dat dat ook erg belangrijk is. Meestal is het zo dat als je goed (met een 'klapper') begint, dit ook aanslaat, het probleem is dan vaak, eenmaal een 'klapper' dan verwacht de bezoeker de volgende keer ook weer verrast te worden met een nog betere 'klapper'. Zou het zo kunnen zijn dat wanneer je rustig, maar leuk begint maar steeds nieuwe leuke dingen bedenkt, de bezoeker langer vasthoud en ook vaker? -
ondergeschoven kindje.
BestlinQ reageerde op BestlinQ's vraag in Operationeel en logistiek
Ik kan me voorstellen wat je voelt. Dat komt uit de gedachte gang van 'get rich quick'. Je hebt helemaal gelijk snel rijk bestaat niet. Niet met MLM en ook niet conventioneel (en de uitzonderingen daar gelaten) De verklaring hiervoor is heel duidelijk. In conventioneel zaken doen (zoals mijn eigen onderneming) pas je op met wat je zegt. Vaak omdat er heel wat kapitaal mee gemoeid is (en meestal van de bank) een faillisement komt harder aan dan een mislukte poging in een mlm structuur. Daarin tegen in mlm heb je zulke lage investerings kosten, dat het voor iedereen toegankelijk is. Dus ook voor de mensen die denken snel rijk te worden zonder enige actie te plegen. Dat is de kern waar de slechte 'naam' vandaan komt. Over dat men in de TOP het meest verdient gaat niet in alle organisaties op. Dat heeft puur te maken hoe de mlm/bonus structuur is opgebouwd. Maar dit was niet mijn idee van Topic. (ondanks de aandacht die ik sinds 1996 er aan besteed) Maar ik krijg de reacties die ik min of meer al verwacht had. Maar wanneer we als conventioneel ondernemers naar het fenomeen kunnen we mischien een aantal opvattingen verhelderen. Het blijft een logistiek process (Een product van A naar B) Ik wou die kern niet uit het oog verliezen. Ik kan ook veel over AKZO Nobel vertellen gezien mijn ervaringen als Logistiek Coördinator aldaar (1995). Maar dat leren ook een hoop mensen op school. -
Opzetten SMS onderneming
Ridler reageerde op zrski's vraag in Ondernemingsplan en businessplanning
De doelgroep rijke ondernemers lijkt me nou juist een die allemaal wel zinken. Met allemaal een drukke agenda en belangrijke contacten. Die willen ze vast niet kwijtraken. Daarnaast zijn ze vast allemaal in bezit van een laptop met IR. Maar wat mij wel weer een goed idee lijkt is om het te combineren met een telefoon verzekering. Die worden nu altijd aangeboden bij het afsluiten van een abonnement. Als je daarbij kan garanderen dat ze alle nummers op een print krijgen wanneer ze een nieuwe telefoon komen halen dan heb je wel een mooie service denk ik. -
Samen met een vriend probeer ik een v.o.f. op te zetten voor een e-commerce bedrijf. We hebben een toepassing bedacht, en willen dit in de markt gaan zetten. Nu willen we echter totdat ons bedrijf lekker begint te draaien, bij onze huidige baas blijven werken. Dit geeft in ieder geval zekerheid kwa inkomsten ;). Nu hebben we ons ingeschreven bij de kvk, tot zover geen centje pijn. Echter, nu willen we ons inschrijven bij de belastingdienst en worden overrompeld met regels en informatie e.d. We zien gewoon door de bomen het bos niet meer :-\. Ieder voorbeeld wat we onder ogen krijgen gaat over het opzetten van een BV (handelsonderneming) of over een eenmanszaak (full-time). Dit is niet op ons van toepassing. Een van de dingen waar we tegenaan lopen is het feit dat de ziekenfondsgrens voor ondernemers een stuk lager (EUR19.650) ligt dan wanneer je geen ondernemer bent. Nu word volgens de belastingdienst de grens berekend door je winst uit onderneming op te tellen bij je brutojaarloon. Die grens bereik je dus eigenlijk altijd! Jezelf partikulier verzekeren kost aanzienlijk meer dan via het ziekenfonds. :( En zo zijn er natuurlijk nog veel meer (Waz e.d.) Nu is mijn vraag: Zijn er mensen die net als ons ook ooit een v.o.f. begonnen terwijl ze voor een baas werkten? Zo ja. Hoe was jullie ervaring? Waar moeten we op letten? -
Mijn laatste berichtje, voordat we richting rechtbank gaan. Werd vanochtend doodziek wakker. Maar dan ook écht ziek. Ziek zijn, doen we niet aan als ondernemer, maar ik kreeg mezelf niet eens het bed uit om te douchen..... was kapot, op.... Tussendoor tóch uit bed moeten komen, zodat mijn vader de stukken bij de rechtbank kon inleveren, en na een kop thee terug in bed. Na 16.00 uur eruit. Ik móest eruit. Wie gaat er nu toch heel de dag in bed liggen. Ineens begreep ik het. Het waren de sluimerende griep, die al weken lang in huis rond hangt, maar voornamelijk de spanningen die er nu ineens uitkwamen. Wat een lichamelijk effect kan dit hebben, niet te geloven ! Nu is het vooralsnog over. Wanneer er geen andere rotzooi voorbij komt, tot na dinsdag ! Down Toch nog een PS erachteraan.... Heb besloten mijn onbewuste ondernerschap even op een laag pitje te zetten. Niet zo nodig meer "willen". Eerst werken, de boel weer op orde krijgen, en in de avonduren doorgaan met mijn ideeën... mijn folder, mijn andere dingen... Eerst zorgen uit de sores te komen. -
Hallo allemaal, Alweer even geleden, maar door diverse ontwikkelingen in het afrondingstraject kan ik daar momenteel niet te veel over uitwijden. Doordat bijna alle leveranciers/crediteuren akkoord zijn gegaan, behalve diegene die niet hebben gereageerd, of niet akkoord hebben getekend, ga je proberen via een gang richting rechtbank, ook deze schuldeisers te dwingen akkoord te gaan. (ja , lees nog maar eens....) Dit kan op verschillende manieren, en geen van allen is natuurlijk ok te noemen. Een dwangakkoord is gewoon kl..., zeker richting je schuldeisers. Kijk, er zitten er ook bij, die mij al 8 jaar of langer dwarszitten, die maakt het mij niet uit. Maar er zit ook een leverancier tussen, die tot op de laatste dag geleverd heeft, en voor zo iemand vind ik het echt rot. Deze kerel is met mij zaken gaan doen, op het moment dat het al niet goed ging, en dat wist hij. Hij kreeg ook wekelijks een envelop met contant geld, en het verhaal hoe de vlag erbij stond. Natuurlijk kun je dan zeggen dat hij ook zakelijk gezien niet goed bezig was, maar die vent heeft me wél geholpen. Zoals eerder aangegeven, een situatie als deze ken alleen maar verliezers... In aanvulling op mijn vorige bericht (en als antwoord aan de kneuzer) : Ik had de moeite genomen om diverse winkels te bezoeken en verbeterpunten te noteren. Ik heb deze verbeterpunten alsnog doorgezonden, aangezien ik er niets aan had, en zij er misschien nog iets mee konden doen. Mijn eigen krantenknipsels had ik inderdaad meegestuurd, met een heel klein sprankje hoop op herziening van het vonnis, hoewel ik eigenlijk wel wist dat dit geen nut had.... Ook vroeg ik naar een aanvullende reactie op mijn afwijzing, zodat ik hier een leer uit kon trekken bij volgende gesprekken. En inderdaad.... men heeft mij teruggebeld ! Heel leuk gesprek gehad, en precies wat ik al vermeldde na het tweede gesprek : Ook aan hun kant was gewoon de klik niet gevallen. Men vind artikelkennis en branchekennis/ervaring helemaal geweldig, maar men was bang, dat ik toch binnen afzienbare tijd niet de kerel was/zou worden zoals zij voor ogen hadden. Achteraf ben ik misschien ook wel blij dat het zo gelopen is. Toch weer een ervaring rijker, na 15 jaar niet solliciteren ! Heel, heel, heel, hééél langzaam (het lijkt verdorie die reclame wel...) lijk ik een beetje mijn weg te vinden. Nog niets concreets, maar overal komen er wat speldenpuntjes. Ook door divers contact en hulp (thanks, jullie weten wel wie ik bedoel) lijkt er zich "iets" te vormen. Ik zit vaker wel goed in mijn vel, dan niet... Vandaag was oudste dochter jarig, morgen prinsessenfeestje met een stel giebermeiden en zaterdag de familie e.d. Mooi om de gedachten even te verzetten en lekker in de keuken te staan. (ben echte hobby kok en hou van kleine hapjes te presenteren tussendoor. Ben nooit op eigen fesst, maar sta in de keuken en voor de oven en geniet van de gezichten wanneer er weer iets lekkers voorbij komt) Oja, mede door het te volgen nieuwe traject, sta ik weer ingeschreven bij de KvK. Tenminste, maandag dan. Ook wel een lekker gevoel moet ik zeggen, toch weer een stukje ondernemer terug ! Greetz !
-
Goh, ineens weet ik weer waarom ik dit soort van dagboek bij ben gaan houden, en wat mij het besluit heeft doen nemen een handleiding voor de stoppende ondernemer te gaan schrijven.... We weten allemaal dat ons land bestaat uit regelgeving, wetjes, en voorschriften die soms te gek voor woorden zijn. Ik denk dat de ondernemer in de breedste zin van het woord er ook het meeste last van heeft. Enkele maanden geleden, toen ik besloot ermee te stoppen, kon niemand mij goed van dienst zijn. Ga gewoon failliet of ga gewoon de WSNP in, effe 3 jaar sappelen, en je bent overal van af. Net zo makkelijk. Dus : naar de gemeente, schuldsanering aanvragen. Dan moet je bij de KvK uitgeschreven staan, en een inschrijving CWI hebben. Volgens CWI is dit weer niet waar, maar men heeft toch geholpen. Ingeschreven als werkzoekende die niet kan werken. Hoppa, laat maar weer geld kosten, een nietszeggend formullier. Doordat ik Ruben tegenkwam, die andere mogelijkheden zag, is de aanvraag WSNP niet doorgegaan. Doordat er een aantal trajecten ivm de afwikkeling mogelijk zouden zijn, moet je nog steeds ondernemer zijn, dus....inschrijven KvK ! Kost een half uurtje, niet eens en 38,94 voor de inschrijving en 11 piek voor het uitreksel. En weer 50 euro weggegooid.... Maar, een dwangakkoord kan eventueel ook via WSNP lopen, dus moet je je weer uitschrijven. Niet dat je dan de WSNP in komt hoor, neeeeee, maar....je moet wel het traject volgen, wat door één of andere bureaucraat ooit eens uitgeschreven is. Het is op zijn boerenjongenskrentenbrood super simpel : Volgens Art....blablabla, voldoe ik aan de wettelijke eisen. Kijk eens meneer de rechter.... MMMHHH uhuhu, ja, OK, TIK. Klaar. En iedereen gaat verder met zijn leven. Ik ben dit nu eens echt goed aan het uitspitten, want ook KvK kan geen passend antwoord geven : wanneer moet je ingeschreven staan ivm je bevoegdheden, maakt dit uit aangezien het een EMZ was en dus persoonlijk aansprakelijk, wat zoveel wil zeggen dat je net zo goed uitgeschreven kunt worden. Waarom moet je persé uitschrijven om een WSNP aanvraag te doen. Dit traject behelst ook een behoorlijke poos, terwijl je intussen nog ingeschreven staat, en je verplichtingen na (probeert) te komen. Dus laat die inschrijving voor wat het is, en ga aan het werk met dat dossier ! En waarom moet dat verd... zo lang duren !!!!!!!! Je wordt van dit soort bureaucratie toch verschrikkelijk moedeloos en pisnijdig.... Kruisgekoppeldekruisbestuiving van regelwetgevertjes bureaucratischedoemdenkertjes.... >:(
-
Even tussen door : Wat heb ik gemist de laatste jaren, of heb ik oogkleppen gehad en het gewoon niet gezien ??? Vroeger (toen we nog jong waren) ging je werken, en verdiende je salaris. Er waren er altijd bij die bij de "soos" liepen enzo. maar JIJ werkte voor je geld. (geen misverstanding over diegene die NIET werkten, je weet nooit hoe hun situatie was/is) Maar wanneer je op straat kwam te staan, de zak kreeg zogezegd, ging je een uitkering aanvragen, die kreeg je, en was nog helemaal niet slecht... Nou heb ik g.... heel mijn leven (tot nu toe dan) gewerkt, en ik krijg niks...! Ja. 130 piek en de rotzooi er gratis erbij... Er wordt nu gekeken naar een gezinsinkomen. Maar IK sta nu toch zonder werk ? IK heb toch recht op uitkering of wat dan ook ?? Kom ik nog eens terug : dacht dat ik het al eens vermeld had : IK heb toch de boel verkl.... , niet mijn vrouw. Dus IK ga failliet of de WSNP in en niet de rest van mijn gezin.... Echt waar, ik ga hier iets mee doen, dit is gewoon te gek voor woorden. Al jullie opmerkingen neem ik mee, wát ik ga doen , weet ik nog niet, maar in ieder geval iets positiefs voor de stoppende ondernemer... Kl...zooi .... :(
-
Wat is het rustig hier, trouwens ? Iedereen aan het werk of zo ? Een kleine update in de wazige wereld van de hersenkronkels van Down (going up..) Men beginne bij het begin : ga ik wel of niet naar de Calimero-meeting… Gelukkig hebben Karen en Nico mij kunnen overhalen om te gaan. Gelukkig, omdat ik mezelf per direct verrekte thuis voelde ! Wanneer een Mikkie (thanks ! ) zomaar zegt : “Hé, Mars, ga je mee een peukie doen ?” (terwijl we elkaar voor de eerste maal ontmoeten...) dan lijkt het wel of ook zij mij al jaren kent. Nu was ik eerlijk gezegd niet zo heel wereldvreemd, maar die middag ….!? En door een wildvreemde opgehaald worden, die je alleen maar telefonisch kent, en je hele hart uitstoot, omdat je elkaar “kent” …. Geweldig hoe verschillende mensen naar me toe kwamen ! Ik wist niet wat voor impact mijn verhaal hier op HL hier had ! Snap het ook niet zo goed, ik ben wie ik ben, en doe wat ik doe, en hoef daar zeer zeker geen complimenten voor. (maar diegene die dat wel gedaan hebben…deed me verrekte goed !) Ik heb mezelf goed gehouden, had gelukkig twee vangnetten. Helaas, voor mij, ging het heel even fout, laat op de avond, door een iets te diep gesprek. Gelukkig had ik super geweldige gesprek partners, en na een lange, zeer frisse neus, was ik er weer. Helaas moet ik het daarna 2 dagen afgeven. De inspanning die het mij gekost heeft om de beslissing te nemen daar naar toe te gaan, het spelletje wat je in beginsel speelt, daarna een stukje ontlading,….. een beetje te veel van het goede… en toch…. 9 januari was het toch hé ? Ben nu al 48 uur op een rij bezig om met BD uit de sores te komen. Heb nu een dossier van (pak ‘m beet) 500 pagina’s en het einde begint in zicht te komen. Heel misschien kan ik nog een uurtje slaap pikken dadelijk. Na de meeting van afgelopen week voelde ik 2 dingen : door de presentatie van Karen was ik wel (door Karen) en géén (door mezelf) ondernemer, En ik voelde me niet meer zo alleen…. Marcel Ps Oja, Maandag en super belangrijk soll. Gesprek, filiaalhouder voor een toko helemaal in mijn branche !!
-
Hallo Down (en de rest), Ik was wat druk, maar hierbij toch nog even mijn eigen reactie. Want mijn ervaringen met een failissement zijn heel anders dan hoe Christine ze beschrijft en ik heb liever niet dat jij en de andere lezers alhier een plaatje op mij plakken dat voor mijn gevoel niet bij mij hoort. Het grote verschil tussen jouw en mijn situatie is namelijk dat ik DGA van een BV was, waardoor ik de schuldeisers niet heb hoeven betalen. Van onze accountant mochten wij destijds dat bedrijf alleen starten als we het in BV-vorm deden. Hij vond het risico te groot om als privepersonen te lopen. Ik heb bij de start van dat bedrijf dingen dus anders geregeld dan jij en daar bij het einde profijt van gehad. Wat overigens niet wegneemt dat ik 2,5 jaar heb gevochten om een faillissement te voorkomen. Toen de (financiële) situatie onhoudbaar werd en ik op aanraden van mijn investeerders op pad ging om een crediteurenakkoord te sluiten, begon ik bij diezelfde accountant. Hij wilde daar niet aan meedoen. Hij vond dat akkoord prima voor de investeerders die meer hadden tegengewerkt dan meegewerkt, maar niet voor mij. Hij wist hoe zwaar ik het had met alle financiële problemen en zag geen uitweg meer voor me. Hij zei dat een goede ondernemer weet wanneer hij moet starten en dat een goede ondernemer ook weet wanneer hij moet stoppen. Zijn advies aan mij was om in enkele weken toe te gaan werken naar een faillissementsaanvraag zodat ik binnen afzienbare tijd weer verder kon met mijn leven. Daar heb ik braaf naar geluisterd en bleef achter met iets van 25-30 duizend gulden schuld aan twee banken waarvoor ik betalingsregelingen trof (goh, ik weet na 7 jaar niet eens precies meer hoeveel schuld ik toen had). Toen ik enkele maanden na het faillissement had bedacht dat ik mezelf per uur ging verhuren (alleen voor zedelijke zaken uiteraard), belde ik diezelfde accountant met de vraag of hij nog ondernemers kende die klussen hadden liggen waar ze zelf niet aan toekwamen. Hij belde me een dag later terug dat hij zelf zo'n klus had en hij werd daarmee mijn eerste klant voor wie ik drie maanden twee dagen per week heb gewerkt. Omdat ik altijd open en eerlijk zaken had gedaan wisten mensen hoe het ervoor stond met mijn bedrijf en wilden diverse voormalige klanten al heel snel weer zaken met me doen. Daarnaast had ik alle leveranciers (op advies van de curator) zelf gebeld over het faillissement en ben ik redelijk snel daarna met mijn eenmanszaakje ook met een aantal van hen weer zaken gaan doen. Ik was van een aantal namelijk een zeer tevreden klant. Ongeveer een jaar na mijn faillissement heb ik mijn huis met kantoorruimte verkocht en toen kon ik niet alleen de rest van mijn schulden in een keer aflossen, maar bleek ook dat ik nog nooit zoveel verdiend had als met de bewuste drie maanden schilderen. Mijn huis was daardoor namelijk veel meer waard geworden (en binnen 2 weken verkocht). Omdat ik een heel clean faillissement (zonder ongeregeldheden of verwijtbare zaken van mijn kant) heb gehad, had ik toen ik enkele jaren later een BV wilde oprichten de verklaring van geen bezwaar van het Ministerie van Justitie binnen 4 dagen in huis. Het enige dat ik daarvoor heb moeten doen is de stukken van de afronding van het faillissement bij de aanvraag voegen. Een banklening heb ik echter nadien niet meer aangevraagd (muv een hypotheek wat geen problemen opleverde). Een van de lessen van mijn faillissement is namelijk dat ik voortaan liever met eigen geld onderneem. Hoewel ik al een jaar of drie/vier wekelijks tijdens presentaties vertel dat ik een faillissement heb meegemaakt, zijn de negatieve reacties daarop - en de suggesties dat voortaan niet meer te vertellen - die ik in al die jaren heb gehoord op de vingers van één hand te tellen. Terugkijkend besef ik dat die periode tot een van de moeilijkste uit mijn leven behoort, maar ook tot een van de meest leerzame. Als mens ben ik er enorm door gegroeid, vooral omdat ik allerlei zaken en mensen in een ander perspectief heb leren zien. Daar trek ik nu dagelijks profijt van. Zo, en nu stop ik met jouw draadje vervuilen. Want mijn faillissement is het verleden en jouw situatie het heden. Ik hoop dat je uit mijn epistel positieve dingen voor jezelf haalt, dat je ziet dat ieder faillissement anders is en dat je eruit kunt destilleren dat je je inderdaad nergens voor hoeft te schamen. Met open en eerlijk over je situatie vertellen maak je dit drama voor jezelf en de mensen om je heen zo makkelijk mogelijk. Maar het blijft natuurlijk %^*. Succes met je door deze moeilijke periode heenslaan. Karen (wel benieuwd welk tentje in welke stad...) -
Hallo allemaal…. Als “deler” van dit forum, nog een stukje dagboek. Voor diegene die het niet weten, “deler”komt van een ander topic,. Je hebt op dit forum “vragers” en “beantwoorders”, maar ik ben een “deler” genoemd, iets waar ik zeer trots op ben. Buiten de vaste forum leden, zie ik aan de teller dat er ook vele bezoekers zich aan mijn topic wagen. Dat geeft me de moed en kracht hiermee door te gaan. Het is ook een groot stuk ondernemerschap om je toko goed te kunnen sluiten, laten we wel wezen, weglopen kan iedereen….toch ? Het begint ook steeds meer een stuk te worden over het persoonlijke treffen, wat je overkomt, wanneer je in een situatie als deze verzeilt. Een faillissement of een aankomend faill. Geeft wel zo’n diepe impact op iemands persoonlijkheid en persoonlijke omstandigheden, welke je niet mag en kan onderschatten. Het beëindigen van je onderneming is niet zo maar gedaan. Het feit van letterlijk je lampen uitdoen en voor de laatste maal de deur op slot, wat al heftig is, is voor de ondernemer al een sluitpost van minimaal een jaar. Dit doe je niet van de één op andere dag. Wanneer je je hele ziel en zaligheid voor die hut hebt gegeven, je relatie op het spel hebt gezet om die tent draaiende te houden, en je moet dan, voor je eigen (gezin) bestwil besluiten om te stoppen….. Wanneer gaan die oogkleppen af ? Ik weet het niet. Ik weet het écht niet. Ik ben nu bijna 4 maanden thuis en heb er veel over nagedacht. Wat is er fout gegaan, wat heb IK fout gedaan….Oh, ik weet wel dingen, maar die waren al en reactie op het feit dat ik al in die neerwaartse spiraal zat… Dan nog eens iets : Zélf weet je eigenlijk allang dat het niet goed gaat, toch ? Maar…. Er komen altijd betere tijden…. Dus tegen je omgeving vertel je hoe lekker het loopt, hoe druk je het hebt, enzovoorts. Je kunt toch ook niet anders ? Je zou wel gek zijn om te zeggen dat het niet goed gaat ! Maar… die mensen in je vaste kring (die je dan nog hebt) weten wel beter, en prikken er dwars door heen…Want je verandert..! Wist jezelf wel niet, maar schijnbaar dus toch wel… Je wordt stiller, trekt jezelf terug, geeft overdreven reactie’s, over enthousiast enzovoorts. Jammer genoeg zie je dit zelf niet, maar je omgeving des te meer. En dan… de winkel gaat echt definitief dicht… een dag janken, maar per direct ook weer gigantisch druk ! Want je moet brieven schrijven, uitleg geven, nogmaals een brief schrijven, telefoontjes beantwoorden, mail blijft maar binnen komen enzovoorts… En dan ineens, wanneer alles loopt.. stilte…. Je kunt niets meer doen dan wachten. Gaat men akkoord, gaat men niet akkoord ? En dan ? Welk traject volgen we dan ? Wanneer het toch tot een gerechtelijke uitspraak moet komen, hoe valt die dan uit ? Alsnog faillissement ? Alsnog WSNP ? Zijn we weer terug bij af ? Net als 4 maanden geleden….?????? Alles voor niets gedaan ? Maar wanneer je altijd 80 tot 100 uur gewerkt hebt (prima hoor !) en je moet nu ineens afhankelijk, achterover in je stoel gaan zitten wachten, tot dat iemand eens de tijd heeft gevonden om te reageren op een simpel briefje…… MOEDELOOS…. Dit is een heel klein stukje van wat er speelt bij een stoppende ondernemer. Ieder verhaal is een verhaal apart, en ook ik zou nog wel een uur door kunnen typen… Wacht maar op mijn boek…! Marcel
-
Allemaal super bedankt voor de reactie's...! (ook de vele PM-ers in welke berichten wat duidelijker taal werd gebezigd dan gebruikelijk op een openbaar forum ;D) Zat er echt heftig doorheen gistermiddag.....! Als het van de indruk af moest hangen, had men geen week hoeven wachten om een mailtje te sturen..... Ach ja, en niet commercieel genoeg... diverse grote beursen georganiseerd, zwaar actief binnen winkeliersvereniging, nachtelijke openingstijden ivm actie, grote namen uit de boekenwereld met signeersessie's.... laat maar ! Ben nu nog zwaar aan het twijfelen, om inderdaad te bellen voor meer info. Misschien leer ik er iets van voor een volgend gesprek. Men vroeg trouwens ook nog verkopers....mmmmhhhh..... misschien maar op reageren.... >;( Mijn vrouw is zo'n vrolijke, cartoonachtige legpuzzel aan het maken. Gisteravond ben ik er ook eens voor gaan zitten, had echt nergens geen zin in, en heb die duizenden stukjes effe aan elkaar gelegd. Misschien wel 20 jaar geleden, zo'n puzzeltje ! Half 4 geworden, maar hij was af ! Nu straks weer afbreken, want het was natuurlijk niet de bedoeling dat ik HAAR ding ging zitten doen... ;D Gelukkig had ik vanochtend vroeg al een afspraak met de psych. Zag er behoorlijk tegenop en zat nog niet lekker in mijn vel. Maar ja, na zo'n sessie ben je wel gelijk een stuk lichter ! Even een uurtje plat gelegen, en ik ben weer behoorlijk opgeladen. Het is ook zo : de eerste keer zo'n stevige afwijzing doet zeer, heel zeer. Maar de volgende keer weet ik al niet beter meer. De eerste keer dat er een deurwaarder aan de deur stond, stortte ik ook in, nadien vroeg ik ze om het bij de rest van het stapeltje te leggen....! En de eerste keer dat ik van Ruben een leverancier moest bellen, en de eerste keer dat.... Nu heb ik mijn eerste brief binnen van een weigerachtige crediteur, die vandaag of morgen faillissement gaat aanvragen. Ook niet tof, maar ook hier zal wel weer een goed of kwaadschikse oplossing voor komen. Doordat het vooruitzicht op die baan zeer goed was, begon de druk op de afwikkeling zeer sterk toe te nemen. Ik wil natuurlijk ook zien te voorkomen, dat men op voorhand alvast een Vastgesteld Bedrag gaat eisen of toekennen. (dit blijkt dus te kunnen...) Dit heeft in ieder geval geleid tot een doorbraak en een nieuw inzicht in het proces, waardoor het, met een beetje geluk, binnen nu en 4 - 6 weken afgerond kan zijn ! Vanochtend had ik echt het idee dat alles langzaam uit mijn handen begon te glijden, alles begon af te brokkelen. Ik heb er geen grip of houvast meer op. Wat onenigheid binnen familie/vriendenkring, geen zicht op nieuwe baan, poen is nu toch echt verdampt, en ik kan er even niets aan doen ! Die oneigheid laat ik even rusten, even genoeg aan het eigen gezin om dat op de rails te houden. Gelukkig hebben we de laatste maanden diverse bezwaren bij de BD in kunnen dienen, welke allen goedgekeurt zijn, dus daar hebben we van kunnen leven. Ja, en dan maar weer verder gaan zoeken naar een job... En ineens heb ik er verdomme weer zin in ! (Nouja, zin...) In ieder geval heb ik net mijn eerste brief weer de deur uit gedaan, ben weer papierwerk aan het opruimen en ga verder met mijn opzet voor de genoemde brochure ! U hoort van mij ! @Romano : Kl... voor je man ! Maar zo'n bedrag is gelukkig te overzien. Maar failliet ben je nog lang niet hoor ! Ga eerst eens met je schuldeisers praten, wie weet hoe ver je hiermee komt. Zeker wanneer je die drive nog hebt, zijn er oplossingen. Maar anderzijds heb je volgens mij al de beslissing gemaakt door ook een afspraak met het CWI te maken.... Misschien kun je wel werk vinden dat je in combi kunt doen... Succes iig. (en de woorden die ik in het begin van het traject geleerd heb : Een goede ondernemer weet ook wanneer hij moet stoppen) Marcel PS Misschien moet je de mods vragen dit stuk af te splitsen.....(ivm 2 eventuele verhaallijnen)
-
Hey Fred en Nick.....(en de rest natuurlijk...) Soms is het zo verrekte moeilijk iets neer te willen zetten, zonder iets los te laten..... Puur in het belang van de afloop van de zaak, kan ik hier niet dieper op ingaan. Ook voor mij is het allemaal zeer wazig en onduidelijk. In het kort komt het erop neer, dat ik die WSNP aanvraag nodig heb, om een dwangakkoord aan te vragen. Mocht dit dus doorgang vinden, kan die WSNP ook weer linea recta richting het ronde archief. Heel omslachtig allemaal, maar zo schijnt het te moeten werken. Heeft natuurlijk de bedoeling (die omslachtigheid) om mensen te weerhouden, "zomaar" , even snel een akkoord e.d. af te laten dwingen. Van één kant heel begrijpelijk, maar zit je daadwerkelijk met de zooi, is het alleen maar lastig. In ieder geval; deze kerel heeft mij gebeld n.a.v. een open soll.eind december, begin januari. Nooit iets van gehoord, tot hij donderdag ineens belde, dat er een vacature was. Lijkt zeer gunstig over te komen, niet dan ? Na de eerste, voorzichtige, euforie volgde daarna de onzekerheid. Jullie zullen het waarschijnlijk niet geloven, maar ik ben een ontzettende binnenvetter, zoals ze dat noemen. Dat borrelt en borrelt van binnen, ik knaag de binnenkant van mijn wangen kaal, en zit heel stilletjes alleen maar te peinzen.... Ook prettig voor je stofwisseling, weeg nog zeker 56 kilo ! Wanneer zo'n kerel mij belt, kan ik natuurlijk niet vragen, of het OK is, wanneer ik pas over een week of zes begin. Het wordt al lastig om te vertellen, dat ik regelmatig vrij nodig heb, omdat ik me weer moet melden bij de rechtbank o.i.d.. Hij is natuurlijk ook ondernemer, dus ik kan alleen maar hopen op een stukje begrip..... Wat in die onzekerheid ook meespeelt, is dat ik altijd al zeer zelfstandig gericht was. Ik dop mijn eigen boontjes wel, daar heb ik geen hulp bij nodig. Niemand was dan ook echt verrast, toen ik daadwerkelijk voor mezelf begon. Wel trots, gelukkig. Daarom was ook iedereen zo onaangenaam verrast, toen het fout liep. Ik had het op lopen vreten. Nu heb ik de touwtjes niet meer in handen, maar ligt mijn leven en toekomst in handen van een ander, en moet mezelf daaraan overgeven. Dit is heel, heel, heel moeilijk..... Zeker dus, wanneer je het laatste stukje traject niet meer helemaal begrijpt. Wanneer alles achter de rug is, zal ik een boekje opendoen over hoe het werkt achter de schermen. Zo'n forum is dan toch iets te openbaar. Ik heb besloten morgen toch voor die baan te gaan, al komen we alsnog in de wsnp of wordt ik failliet verklaard, heb ik in ieder geval een redelijke stabiliteit en rust in het gezin. Dan lever ik maar de helft van mijn salaris in, maar ik ben in ieder geval niet iemand die met zijn handje open staat.....Ik draag mijn eigen consequenties.... Marcel PS : Wanneer je trouwens in zo'n geestelijke toestand verkeert, moet je geen HL verhalen lezen, of op de WSNP-site rondstruinen met een bak bier naast je stoel.... Dan kun je echt inderdaad in 10 minuten tijd een klap van de molen te pakken hebben.... ;) Alleen moet je dan uitloggen en niet meer posten......
-
Jeee...... Weet je wat voor moeilijke vraag je stelt ? Ik ga proberen ( ! ) te beantwoorden, hoop dat het overkomt.... Ten eerste denk ik dat iedere zaak anders is. De omstandigheden, de situatie, maar ook de ondernemer zelf ! Omstandigheden : Wat ik links en rechts hier op het forum lees, via PM te horen krijg, of van mijn ex-collega's in het dorp : alle verhalen zijn anders. Er zit wel een verhaalLIJN in, maar toch. (Ik wil niet hebben dat iemand zich stoort, of het niet gepast vindt, dat ik mijn volgende regels plaats, anders laat weten, verwijder ik ze. ) Toen mijn zoontje dood geboren werd, en wij enkele weken later weer in de zaak en op straat waren, begonnen mensen met ons te praten : dat het zo erg was en zij ook zoiets meegemaakt hadden.... Kindje te vroeg, kindje ziek, kindje gedraaid in navelstreng, noem maar op. NEE DUS ! Zo was het bij ons niet ! Wat bij ons gebeurd was, had een kans van 1: 14 miljoen ! Ga me dan niet vertellen dat jij dit ook meegemaakt hebt ! Dit wil ik ter verduidelijking geven, dat écht géén één situatie hetzelfde is.... Sommige ondernemers zijn moe gestreden, sommigen hebben echt geen uitweg meer, en sommigen zien het te zwart in. Voor die gene die moe gestreden zijn, jarenlang herinneringen, incasso's, net op tijd af kunnen wenden enzovoorts kán het klaar zijn. Hoeft niet. Ik was intussen ook verrot van binnen. Ik had ook al eerder moeten stoppen, maar dat is dan weer achteraf. Ik had nog de "drive" er goed uit te willen komen. Maar ja, ik heb dan ook een vrouw en 2 guppen rond lopen. Moet je mijn traject dan volgen ?? Kan er dus geen antwoord op geven. Vanuit ondernemerschap zeg ik Ja. Je bent je verplichtingen en ondernemerschap aangegaan, dan ook afmaken ook. Maar wanneer er echt geen uitweg meer is, dan faillissement, of de ondernemer is intussen zo "ziek" van alle rompslomp, en kan het echt geen jaar meer aan....wat moet je dan ? De eerste zin in mijn aankondigingsbrief luidde : "Een goed ondernemer beseft ook wanneer hij moet stoppen " Het wil dus niet zeggen, dat wanneer je kiest voor een faillissement of WSNP, dat je geen goed ondernemer meer bent. Misschien juist wel. Ook een WSNP is verantwoording nemen. Aan de ene kant, gun ik niemand het traject zoals ik tot nu toe mee maak, aan de andere kant is het voor mij een verdomde goede leerschool geweest. Ik ben ook weer eens fijntjes met mijn neus op de feiten gedrukt. Ik was al langer niet meer full-time aanwezig, omdat ik zag dat het schip zinkende was. Maar had ik nog kunnen hozen ? Misschien wel, misschien niet. Gelukkig heb ik nog steeds geen spijt van de onderneming, en ook geen spijt dat ik sommige adviezen (als personeels sanering) in de wind geslagen heb. Ik zou het zo weer doen in ieder geval. Het grootste probleem heb ik tot nu toe de emotionele achtbaan gevonden, en de onwetendheid en onzekerheid die continu, dag en nacht, 24/7 speelt. Ik vind persoonlijk, dat ik, door dit traject te doorlopen, ik de "guts" heb gehad er voor mijn verantwoordelijkheden te staan, ik een ondernemer "pur sang" ben, tot het bittere eind, en al loopt het volgende week nog mis, zal ik er alles aan doen, ook hier weer zo goed mogelijk uit te komen ! Maar nogmaals, geen enkele andere ondernemer in de shit, die dit leest, mag of kan dit verhaal als leidraad gebruiken. Iedere situatie staat op zich, zaak is je goed te laten begeleiden. Upside Down, Almost Up, Whatever....Ikke PS : Ben trouwens wel heel blij dat ik via de achtergrond van HL (PM ) toch al enkele mensen van goed advies heb kunnen dienen ! [edit :] Aangezien ik één (1 ! ) zeer krampachtige weigeraar heb, is inderdaad de kans op WSNP nog steeds niet uitgesloten...
-
HL offline meeting 26 november 2010
Edward reageerde op ironny's topic in Wedstrijden, beurzen en evenementen
Wanneer je het enkel beperkt tot een borrel dan klikken toch vaak weer dezelfde mensen samen. Ik ben op zich ook niet zo'n voorstander van speedates, maar je kunt hier wel een nuttige draai aan geven. Wat mij vaak opvalt is dat ondernemers niet goed in staat zijn om een elevator pitch te doen. Doe maximaal een uurtje speeddate (max 3 minuten per date) en koppel daar een wedstrijd aan wie de beste pitch kan doen. -
Up-date zakelijk verhaal : In totaal zijn er een stuk of tien crediteuren die niet mee gaan in het akkoord. Hiervan is er één die faillissement heeft aangevraagd, zaak aangehouden, een stuk of 4 Graydons e.d. ( d.d. 08 oktober 2008 : de dagvaarding gaat NU de deur uit…. Niets meer van vernomen) En een stuk of wat, wat niet reageert. Dit zijn dan de super grote kantoren, waar de post op verkeerde afdelingen, in verkeerde brievenbakjes, en vervolgens in het ronde archief beland… Omdat ik zo min mogelijk crediteuren op mijn waslijst wil hebben staan volgende week, vandaag een laatste brief, en morgen fax, de deur uit gedaan : “Luister lieve mensen : ik ben met complete billen bloot gegaan; heb jullie mijn complete financiële overzicht gegeven, wanneer je niet voor vrijdag reageert, wordt je opgeroepen bij de rechtbank. Dit gaat jullie in ieder geval geld kosten qua advocaat en dergelijke. De kans dat het vonnis mijn kant uitpakt is zeer groot, dus dan zullen ook de proceskosten jullie kant op komen. Het openstaand bedrag is dusdanig klein, hier wil een advocaat geen brood aan verdien. Dus de keus is aan u…” Alle brieven zijn vandaag aangetekend de deur uit gedaan, en morgenochtend krijgt men er nog een fax over heen. Het kost een paar centen (nou, behoorlijk wat euro’s; sloeg stijl achterover) maar hopelijk levert het wat op….. Goh, laten we het eens gunstig bekijken…. Voor hetzelfde geld snapt men nu, dat er echt niets meer te halen valt, overleggen ze met cliënten (druk is nu zeer groot, heb trouwens aangegeven vrijdag WSNP aan te vragen) en heb ik dit weekend alles rond…. Zou toch niet waar zijn…. ? Ben bang van niet….Maar ja, ieder akkoord is er één en goed voor mijn percentage, die lijkt belangrijk te zijn. Dan nog effe wat leuks : Ik was altijd zeer actief in de winkeliersvereniging, jaarmarkten, kerstmarkt, paasactie’s noem maar op, maar ja, even aangegeven, niet meer mee te doen… Komend weekend gaat bestuur en evenementencomm. Op stap, en ik ben uitgenodigd, geheel verzorgd mee te gaan ! Hotelletje, diner, voorstelling enzovoorts. En alles wordt voor me betaald ! Wow. Nooit gedacht, best een vreemd clubje ondernemers, maar men is mij niet vergeten, en ik mag gewoon mee. Klein issue…. Ook de AM van de bank gaat mee…. Mijn AM….. Denk dat ik hem een beetje probeer te ontlopen… Hoop dat ik mezelf in de hand kan houden… Wanneer er geen gekke dingen gebeuren : Tot de volgende up-date : 31 Maart rechtbank ! Down Effe gauw een PS-je erbij.... beetje denkende... bestuur gaat ook mee....HL beetje promoten.... Maar ja, dit gebeurt natuurlijk in de hotelbar, na het eten, en is men zondag weer vergeten... Ideetje... maak eens een soort van pagina met makkelijk uit te printen (word of zo) visitekaartje's... Logo HL erop, adres en dergelijke ? Ik spreek natuurlijk heel veel ondernmers, maar in mijn netwerk heeft praktisch nog nooit iemand van HL gehoord... ???
-
Jongens, jongens, jongens (en weledelgestrenge dames, natuurlijk!) : Wat een dagen heb ik achter de rug …. :P Door de geflatteerde cijfers van mijn vroegere boekhouder, moest ik de ontvangen huur- en zorg toeslagen van de afgelopen jaren allemaal terug betalen (te veel winst gemaakt, dus geen recht op) Nu dus blijkt, dat ik er wél recht op heb, ben ik al enige tijd bezig dit weer terug te draaien en mijn centen terug te ontvangen. Helaas…je snapt het al, is de BD een molen waar je gek van wordt… In ieder geval worden nu de meeste posten (waarschijnlijk allemaal) teruggedraaid, en stort men het geld terug. Maar….op de zakelijke rekening (dus de bank vind dit wel prettig…, ik niet) of men verrekent met de OB o.i.d. In ieder geval is het overzicht compleet verdwenen ( 15 december : brief achterstand : inlossing niet betaald; 15 december brief dat ik complete bedrag terug krijg. Wel geld gestort gekregen (10%) maar nog geen overzicht waar dan de rest is gebleven….) Door deze rompslomp er niet aan gedacht, buiten het crediteuren akkoord, ook de BD aan te schrijven. Inderdaad, idioot stom. Maar ook voor mij geld wat voor veel mensen geld : voor de BD geldt toch een bepaalde huivering. En aangezien ik momenteel toch al niet zo sterk in mijn schoenen sta, is dit in de vergeethoek van mijn hersenpan terecht gekomen…. Omdat de hele, hele, vele telefoontjes naar de BD geen soelaas boden, afgelopen donderdag mezelf heel kwaad gemaakt, en een compleet dossier aangelegd. Een eenmanszaak is een rechtspersoon, dus alle schulden rusten ook op ZIJN/HAAR schouders. Maar…. Wanneer je de BD belt…kun je kiezen : Toeslagen (particulier) of Vorderingen (ondernemer) En wanneer nu alles eens door elkaar loopt ??? EEEUUUHHH …. Dus, heel de donderdag en donderdagnacht doorgegaan en een compleet dossier aangelegd. De stoute schoenen aangetrokken en mijn jas, en per direct naar het Belastingkantoor. Een afspraak kun je niet maken, men heeft een inloop spreekuur. Dus wanneer degene voor je héél veel te vragen heeft, zit jij héél lang in de wachtkamer….. Eindelijk aan de beurt, maar ja, intussen vrijdagmiddag, 15.00 uur (gaaaapp…) en de dame vond het toch wel een apart dossier, dus WILDE ZE EEN AFSPRAAK MAKEN !!!! Ik had het niet meer en dus staat er een afspraak voor eerste week januari. Toen gooide ik mijn dossier zakelijk op tafel (kwijtschelding en uitbetaling) Hier wordt niet eens naar gekeken, laat staan aangepakt, dit kunt u inleveren bij de balie…IK ben van Toeslagen, dit is weer Invordering ! Bij de balie een ontvangstformulier laten tekenen, krijg dossier weer terug, en even melden bij balie 5…. Die vent kende ik intussen al, want die liep heel de middag al een beetje rond en ons aan te staren… Geprobeerd dossier te overhandigen…. Maar nog geen poging om het aan te pakken. Gewoon terug naar de balie meneer, die zenden het wel door…Goedemiddag ! Koffie ????? Fl… op ! Een FUST ! Per direct aangesloten op een infuus ! Maar ja….. Gelukkig, vandaag een geweldig sollicitatiegesprek gehad. 3,5 uur reizen (heen, en terug nog een keer) maar het was het waard !! Heb er echt goede hoop op. Gesprek liep lekker, niet zenuwachtig, gaf de goede antwoorden (gezien de stiekeme aantekeningen die men probeerde te maken) dusssss… Hé, hé, nu kan het weekend eindelijk gaan beginnen…Vóór eindejaar bellen ze voor een tweede gesprek… UP ?? Marcel
-
Even een klein stukje stoppend ondernemerschap tussendoor. Waar zal ik eens beginnen ? Eigenlijk zegt dat al genoeg... Want je gedachten gaan van hier tot Tokio, of ze lijken stil te staan. Zoals eerder gezegd, het is een gigantische achtbaan. In principe is de kwestie niet zo moeilijk : - je toko wil niet meer - je besluit te stoppen - je rond het af - en je gaat verder (met wat dan ook...) DUS NIET !! Het proces te stoppen zit veel en veel dieper. Je weet allang, bewust al dan niet onbewust, dat het niet goed gaat. Daar heb je als ondernemer geen cijfers voor nodig. Dat is een GEVOEL ! Je merkt het, je proeft het, je voelt het... Heel langzaamaan sluipt het erin... en dan ineens, raak je het kwijt. Je raakt de "vat" op je bedrijf kwijt, op de cijfers, op alles.... De neerwaartse spiraal waar je dan al in terecht bent gekomen, gaat ineens sneller en sneller... Je kunt 1 rekening niet betalen, dan twee, dan 6, en nog meer... Gelukkig, je bent een goede compagnon, een betrouwbaar iemand, dus je kunt betalingsafspraken maken. Ook met een klein babbeltje met de bank, kom je wederom een kredietje verder. Totdat je zover komt, dat je bedrijf dus allleen nog maar uit leningen en aflossingen bestaat. En dat je dus eigenlijk alles met geleend geld gefinancierd hebt. En je blauw betaald aan rente en kosten natuurlijk... Gek hé ? Dat er onder de streep niets over blijft ! Iedereen maakt fouten en ik misshien meer dan jij... Maar je zou verwachten dat een bank of accountant eerder ingrijpt... Niet dus. Zelfs toen ik onder "curatele" stond van Krediet Risico Management, kreeg ik gewoon, standaard, mijn seizoenskrediet. Ja, zo stond het toch in de computer ?? Zou ik het achteraf, nu anders doen ? Nee, sorry, denk het niet. Ik verwijt mezelf namelijk nog steeds niets. Oh, aan alle kanten vliegen die verwijten om mijn oren natuurlijk... Waarom was jij niet in de zaak ? Waarom wel duur personeel ? Moet ik dit verantwoorden ? Ja en Nee... Personeel moest iig betaald worden tot 18.00 uur,....dus wanneer er niets te doen was, ging IK naar huis. Fout ? Misschien wel, maar ik zag het schip zinken, en wilde het niet beseffen... en zei dus dat ik het thuis druk had met afspraken e.d. Maar ja, dan beginnen klanten zich af te vragen waar jij bent...En dan blijkt dus maar weer eens dat de eigenaar de basis is van de toko, maakt niet uit hoe groot of klein. "Is-ie er niet ? Oh, dan kom ik morgen wel terug !" Maakt niet uit waarvoor, de consument vertrouwd JOU (W) oordeel... Intussen zelf het overzicht kwijt in betalingsafspraken, dwangbevelen, en intussen maar lachen. Personeel in delen uitbetalen, zelfs in kleingeld, omdat het niet meer anders kan. Je gezin moet eten, en de kas is leeg. Tuurlijk, er is omzet, maar nee , lieve schat, dat is voor de crediteuren....! Dan nog maar een weekje op kapotte schoenen, volgende week zal het vast beter gaan ! Een kromme gedachtengang ? Misschien wel. Heb nooit een cent uit de zaak getrokken, behalve het meest hoognodige. Misschien had ik het anders moeten doen, maar is dat niet altijd achteraf ? En ineens, terwijl het water boven je lippen staat, je personeel niet meer weet, wat ze nog aan de baas hebben, knalt de boel uit elkaar. En dan gaat het snel, echt waar... Nu weet je het zeker. Het wordt tastbaar, aangezien ze letterlijk aan de deur staan en een brief persoonlijk overhandigen. Failliet.... of nog net niet.. En ineens wordt je moe....zo moe.... Je bent moe gestreden, je wilt niet meer, als het maar afgelopen is...alsjeblieft.... Nu is de tent verkocht, ben er AL 5 maanden vanf, maar zo is het dus niet. Het is gewoon niet zo, wanneer je de toko verkoopt, die ook niet meer van jou is. Het blijft mijn hut ! Ook mijn dochter roept nog steeds vanachterop de fiets : Hé papa, dat is toch jou werk ?? !! Langzaamaan begin ik me weer eens onder de mensen te begeven. En steeds meer mensen, ook voor MIJ vreemden, vragen hoe het met me gaat, of ik al werk heb enzo. Sorry, het gaat KLOTE ! Ja, sorry, mevrouw, u vroeg toch iets ? Nou, ik zit al 5 maanden thuis, zonder werk, inkomen, WW of bijstand, we leven van 800 piek in de maand, 2 kleine kinderen, neeeuuuh, ik voel me niet zo top. Hoe is het eigenlijk met u ?? En dan ook nog die grote mate van onzekerheid. De hoeveelheid papierwerk ivm akkoord, het achter de bank of de deur verstoppen, telefoon niet aannnemen, precies weten wanneer de postbode komt, of die aanbelt ivm aangetekende brief, deurwaarders, vanaf boven uit het raam kijken wie er voord de deur staat... Maar ook: vrienden en familie verwaarlozen en niet meer bellen of bezoeken. Je komt de deur niet meer uit. Waarom niet ? Geen idee.... Het gevoel van falen is er niet, wel het continu nadenken...waar deed ik het fout. Wat had ik anders moeten doen. Had ik eerder moeten ingrijpen ? Personeel de deur uit, of minder betalen.... Sorry, nee...ik zou het zo weer doen en op dezelfde manier ! Dan de slotfase in : proberen uit die f***ng WSNP te blijven. Een nog grotere mate van onzekerheid dient zich aan... Alsjeblieft,... kunnen we dit nog hebben..... ??? Helaas, geen keus....we zullen wel moeten... De nieuwe eigenaren draaien nu alles low-budget, en ze snappen niet waarom Marcel de omzetten wel behaalde en zij niet... IK WEL.... Men kwam naar MARCEL ! En niet naar (****bedrijfsnaam****) en dat is een verrekte groot verschil ! Eigenlijk heb ik het zo slecht nog niet gedaan... Soms ben ik blij dat ik ervan af ben, soms denk ik wel eens..... ???
-
ik vertrouw tegenwoordig iets meer mensen op Hl dan enkele weken gelden. Zowieso is het in mijn situatie even niet makkelijk iedereen te vertrouwen, maar ik heb op HL al zoveel geleerd.... Nou, ik heet dus Marcel, ben 36 jaar (echte leeftijd 63 voor mijn gevoel) getrouwd, en 2, eigenlijk 3 kindjes. Ben begonnen in 2000 met de overname van een zonnestudio met prullaria, puur omdat ik de winkelruimte nodig had. Uitverkoop gehouden en kantoorvakhandel begonnen. Maar dan de echte, de betere. Géén Bruna achtig iets, maar waar je als bedrijf ook terecht kunt voor bijv. dozen enveloppen, inbindringen e.d. Insteek : pakjes enveloppen e.d kun je ook bij de Hema krijgen, maar voor het betere goed hoef je niet naar de groothandel, hebben we ook hier ! Na 2 jaar een aanbod gekregen een nog te verbouwen winkel te gaan huren. Huurbaas moest dus op voorhand al een huurder hebben. Wij huurden privé al boven zijn toko dus link was snel gelegd. Lang verhaal, zeer kort, relatie tussen hem en ons is vrij snel naar de klote gegaan. Op het moment van de heropening (want het is toch allemaal doorgegaan) zijn wij ons eerste kindje verloren na 9 maanden zwangerschap, overleed 4 uur vooraf. Hier hele grote tik mee gehad. Deze tik icm een te snelle verhuis, was er zakelijk eigenlijk nog niet aan toe, heeft heel veel geld en klanten gekost. Zakelijk, volgens de papieren ging het vrij aardig : Omzet 100K, 150K, 250K enzovoorts met sprongetjes van 0,5 jaar ! De planning was vorig jaar de 4 ton te halen en plannen genoeg om uit te breiden ! 1 ding zat ons nog steeds niet lekker.... hoe kunnen wij nu, volgens de cijfers en acc. goed draaien, maar we kunnen geen droog brood kopen ? Waar doe ik iets fout ? Nog nooit geen echt salaris mee naar huis genomen (wel wat privé opnamen natuurlijk, jaarbasis 12000) maar niet iets waar ik 100 uur voor werk... Crediteuren blijven oplopen... Grootste leverancier is het beu en gooit er uiteindelijk een leveringsstop in : niet gek hoor : 25.000 achterstand.... Ook de bank begint ineens te piepen : na jaren van de ene bedrijfsadviseur na de andere, kwam er ineens iemand die wel mijn rapporten las (stuurde ik altijd netjes in) in diezelfde week zat ik dus bij kredietrisico management ! Mijn acc. moest mee, en heeft daar alleen maar lopen schelden en tieren. De bank had fouten gemaakt door geen controle en dat kon hem niet verweten worden. Al met al, na een uur weer buiten en een bedenktijd van 5 dagen : of je trekt zelf de stekker eruit of de bank doet dit.... Volgende dag een feestje en loop iemand tegen het lijf welke regelmatig directeur wordt van bedrijven... een soort van de Nieuwenhuizen...(ken je hem ?) hij gaat mij helpen. Ook een oom van mijn vrouw (John) is acc. en gaat mee in de boeken. Beide komen tot de conclusie dat er iets rammelt....wat weten we niet precies, maar we hebben voldoende bewijzen om naar acc. te gaan. Wederom is hij helemaal over de pis, en hij heeft dag daarna alle contact verbroken. Geen jaarcijfers, salarisadm. BTW of loonaangifte meer, basta... Ook mijn boekhouding kreeg ik pas terug na ondertekening van kwijtschelding van.....(???) Nieuwe boekhouding opgestart en i.i.g. nog een dijk teveel betaalde BTW teruggevorderd tot 2004. Ook cijfers dus opnieuw ingeboekt. Kassastrookje voor kassastrookje... De cijfers die er daarna uitrolde waren eigenlijk zo dramatisch dat deze 2 heren al adviseerden per direct te stoppen. Maar ja, een ondernemer blijft knokken en probeert nog ergens een lichtpuntje te zien. Wederom (ja inderdaad) een BBZ aangevraagd en deze is afgekeurd omdat men de cijfers niet vertrouwde. Letterlijk : "er is ons al jaren een geflatteerde boekhouding voorgespiegeld"....... (IMK) Toen ook nog maar effe ondernemersklankbord ingeschakeld en die sloeg ook na 10 minuten zijn dossier dicht en gaf het advies faill. aan te vragen..... De beslissing wordt genomen : we kappen ermee... alles wijst erop dat ik ong. voor 300,00 per maand sta te werken. Er moet gewoon zwaar geld bij. Dit kan en mag ik mijn gezin niet aandoen... En nu ? Stoppen, maar hoe ???? Ik wil er natuurlijk zo goed mogelijk uitkomen en er zitten nogal wat haken en ogen in de loop der jaren( verpanding, leningen, eigendomsrecht, mede ondertekenign echtgenote, huwelijkse voorwaarden getrouwd enz.) Niemand, maar dan ook écht niemand kan je helpen : ik wil stoppen : HELP ! KvK : euh, ja, we kunnen je helpen met uitschrijven, verder niets IMK : daar zijn we niet voor Gemeente ; tent dicht, uitschrijven KvK, en bijstand komen aanvragen, proberen we je de schuldsanering in te doen, maar dat kan alleen maar wanneer je weer privé persoon bent. Dit kan ik (gevoelsmatig) niet maken. Ik ben een zeer bekend persoon en ga niet met de staart tussen de benen de hut dichtgooien en pleite... verrek ik ! Dan maar naar de bank. "luister, ik loop al 4 dagen te shoppen met cijfers om de toko dicht te gooien, het lukt me niet, hier zijn de cijfers, het is aan jullie !" 10 Minuten later stond ik weer met lege handen en een "succes ermee" buiten... Kun je je dit voorstellen ? Gelukkig via HL iemand ontmoet die mij momenteel geweldig begeleidt. Leveranciers zijn effe rustig, alleen de bank staat op achterste poten, maar ja, er valt bij ons toch niets te halen.... Heel traject uitgestippeld, ben een halve jurist geworden en ben vechtende om niet failliet te gaan en uit de WSNP te blijven. Papieren hiervoor gaan morgen wel de deur uit, kan het altijd nog terugdraaien. WOW,,,, dit was effe in tien min. rap typen !!! Dit was de grote verhaal lijn.... Misschien komt er nog wel aanvulling, misschien moest ik gewoon effe mijn verhaal kwijt...! "Down" / Marcel [Verandering: Titel aangepast voor het beter vindbaar maken op HL.nl]
-
Leverancier dreigt leveringen stop te zetten
Hans v N reageerde op Paul Oudshoorn's vraag in KvK, UWV en overige juridische zaken
Stel ik ben een ondernemer en ik verkoop printers. Ik huur een callcenter en laat bedrijven bellen met de vraag welke printer ze hebben, hoeveel ze printen, wanneer de huidige printer aan vervanging toe is en wie over de aankoop beslist. Na een paar weken bloed zweet en tranen en een investering van vele duizenden euro's heb ik een flinke lijst. Voor de zekerheid voeg ik wat fake bedrijven toe, voorzien van privéadressen van mezelf, mijn moeder en mijn broer. Dat laatste is een belangrijke les. Een (ex)medewerker (of iemand anders met toegang tot de bestanden) met steelt de databank en biedt deze te koop aan voor een redelijke prijs, zeg 30 ct per adres aan de jou. Hij heeft @live.nl adres, handje contantje op het station van Utrecht. Dat lijkt niet in de haak maar het positieve voor jou is dat nu helemaal niemand er achter komt. Elk nadeel hep ze voordeel. Wat niet weet wat niet deert. enz. Maar dan wordt je betrapt met 2 handen in de koekjestrommel. Er is dan volgens mij maar 1 ding wat je kan doen en dat is de consequenties aanvaarden en de schade beperken. In ondernemersland betekent dat vooral nog harder je best doen. Ik zou beginnen met door het stof te gaan en excuses maken. Je hebt ook wat geleerd hopelijk. Het is al geopperd. Zoek een alternatieve leverancier. Bel een callcenter en zorg zelf voor een mooie databank. (Zet er ook wat controle adressen in ;D) en werk keihard. Zet negatieve energie om in possitieve. En vooral maak deze fout nooit meer.