Wat is goed leiderschap inz mobiele telefoons bij de medewerkers in werktijd?

[LittleBit]

Frappant dat deze site geen Forum inzake Personeelszaken kent

(toch 1 der belangrijkste gebieden voor een ondernemer)

maar omdat het niet met arbeids rechterlijke aspecten van doen heeft

zitten de meeste raakvlakken van deze vraag bij het Leiderschap van een ondernemer.

 

We weten dat mobiele devices en vooral telefoon, ipods end steeds belangrijker worden.

Maar dat betekent dat je medewerkers tijdens een meeting toch kijken welke SMS er binnen komt

of soms menen een Tweet te moeten versturen onder werktijd.

of dat hun partners hen onder werktijd even bellen want 'het is belangrijk'.

Als je het geheel verbied ben je ouderwets.

Maar als je niets doet wordt het een kleuterklas.

Wat is wijsheid ?

Wat hebben jullie voor adviezen om op dit gebied goed leiderschap naar de medewerkers te kunnen tonen ?

 

 

[adlasko]

De gezondheidsfactor van roken komt echter steeds meer in het geding. Nog even en het wordt een item in een solicitatiegesprek.

 

Het was toch Gerrit van der Zalm die stiekem rookte met zijn raam open ?

Die zou je dus weigeren op basis van zijn rookgedrag bij zo'n sollicitatiegesprek?

Wellicht wil je als roker ook niet werken bij zo'n bedrijf.

 

Een beetje extreem voorbeeld, de gedachte telt.

Denk je dan nog als ondernemer ?

Hij steekt nl. met kop en schouder boven de gemiddelde professional uit en zou veel kunnen betekenen voor je bedrijf..

 

Volgens mij zal je eerst personeel moeten hebben die de vrijheden en verantwoordelijkheden aankan, voor je deze introduceerd in je bedrijf.

 

Onderstaand is gewoon een concept dat je voor jezelf zou kunnen toepassen.

Het is een concept, a.u.b. geen kritiek op kleine details of theoretische regeltjes.

Je kunt elk onderdeel naar eigen inzicht aanpassen, geheel vrijblijvend

Eventuele positieve aanvullingen zijn natuurlijk welkom

 

Bepaal als eigenaar het moment van verandering (0-punt) en meet na een half jaar de prestaties.

.Meet in deze periode (schatting) ook het aantal improductieve uren van al je personeel en geef hier een gemiddelde loonwaarde aan. ., moet er bijv. iemand 5 minuten privé bellen en moet de vergadering (10 man) hierdoor even onderbroken, is dat 50 minuten x gemiddelde loonkosten.

 

Vertaal de improductieve uren in gemiste kansen op meer omzet, kwaliteit (klachtenregistratie) en service (klantcontact)

Tel kosten en gemiste omzet bij elkaar en je weet globaal als eigenaar wat je niet wil te verdienen en wat je accepteerd in kwaliteit en service naar je klant, het is immers jouw geld en jouw bedrijf, jij trakteert.

 

Dan weet je ook daadwerkelijk of dit invloed heeft op de productiviteit.

 

Groetjes,

Roland

 

 

 

.

 

[P.J.]

Een forum is functioneel om onderwerpen vanuit elk perspectief te behandelen. Wat daarbij iemands eigen mening is, speelt in deze discussie geen rol. Er zijn wel degelijk medische aspecten aan roken en als je dat niet in de discussie wilt betrekken, moet je ook geen verzekeringen meer gaan afsluiten, waarin schriftelijk de risicofactor wordt meegenomen.

[adlasko]

Beste heer Odems,

 

Ik respecteer toch ook je mening ?

Ik heb er zelf voor gekozen naast het Botlek-gebied te wonen, met elke dag files van enkele kilometers, dus veel uitlaatgassen tussen de botlek en mijn woonplaats, dat beetje rook zal het niet veel erger maken

 

Wat is toch die fixatie op rokers ?

Alcohol is ook heel schadelijk voor je gezondheid bij meer dan 2 glazen per dag.

En momenteel onbeheersbaar overmatig gebruik bij de jeugd tussen 12 en 20 jaar.

Er is bewezen dat je schade oploopt aan lever, nieren, hersens, enz. en de effecten van verslaving gaan verder dan de roker, het afkicken is ook lastiger, maar wel leuke reclames van Heineken en Amstel, best wel stoer toch ?

 

Maar daar gaat het mij niet eens om, wel hierom :

Wat ga je doen als ondernemer, laat je hem lopen vanwege je beleid of neem je hem aan ?

Verkies je beleid als rookverbod boven vakinhoudelijke kennis en grote toegevoegde waarde binnen je bedrijf?

 

Gezien je reactie over het dan ook niet afsluiten van een verzekering, verwacht je dat ik consequent blijf in mijn acties.

Ik ben dan ook heel benieuwd naar jouw direct antwoord als ondernemer.

 

Rookbeleid of vakkennis ?

 

Groetjes,

Roland

 

[P.J.]

Ik heb ook jarenlang als werknemer gewerkt en genoeg meegemaakt om te motiveren dat ik zelf niet gecharmeerd ben van personeel. Ik ben daarvoor veel te rechtlijnig en individualistisch ingesteld. Met het in dienst nemen van een roker, neem je dus bewust extra risico. De medewerker brengt zijn lichaam bewust schade toe en kan indirect dus ook betekenen dat je hem voor een kortere periode kunt gebruiken. Dat is erg "afstandelijk" van mij geredeneerd, dat snap ik ook wel, maar sec op papier is dat gewoon zo. Andere werknemers zullen er de kantjes vanaf gaan lopen als er even geen leiding aanwezig is. Allemaal risico's waar je bewust voor kunt kiezen of bewust geen gebruik van maakt. En ja, ik snap je redenatie wel. Jij denkt dat die ene, onvervangbare roker zich heeft aangemeld in een sollicitatie en dat je die dan maar niet mag laten lopen.... Dat is een geheel persoonlijke keuze c.q. bedrijfs-politieke keuze. Daar kunnen wij met z'n allen geen antwoord op geven. Elk bedrijf heeft hier zijn eigen beleid.

[ikkrijg]

@Joost Die 20% is wellicht overdreven, maar wakkert wel de discussie aan. Dat is in ieder geval gelukt. ;-)

 

Overigens is een verlies van werktijd tussen de 5% en 10% wel reëel. Hoe meer mensen er roken, hoe meer werktijd er verloren gaat. (meestal verdwijnt er een groepje naar buiten)

 

Voor de gefundeerde onderbouwing:

 

Stivori

 

Overigens heb ik niet het idee dat werknemers zelf tijd compenseren die ze besteden aan roken, koffie drinken bij de automaat, etc.

 

Het is goed om mensen vrij te laten, ik heb geen enkel probleem mee wanneer iemand even iets anders doet. Het moet alleen geen absurde vormen aannemen. Bij veel rokers is dat helaas wel het geval.

 

Bij een sollicitatie procedure is een roker dan bij mij toch in het nadeel. (zie het document)

 

 

 

[Quibke]

Bij veel rokers is dat helaas wel het geval.

 

Dit gaat natuurlijk nergens meer over, en heeft ook totaal niets met de vraagstelling te maken. Door dit soort (en eerdere reactie's ) wordt het topic compleet uit zijn verband gerukt.

Dus stop over het roken en leuteren bij koffiezetapparaat, dat vroeg TS niet !

 

Mijn medewerksters (vroeger) waren allemaal jonge meiden, met allemaal een mobiele telefoon. Alleen bleef die telefoon achter in het keukentkje/kantoor, buiten de winkel. Wanneer de dames een oproep kregen, mochten ze deze aannemen, MITS (!!) ze vertelden dat ze op zaterdag aan het werk waren, en alleen in uitzonderingen gebeld konden worden. Na een x aantal weken hadden de oproepers dit ook door, en werd er niet meer onder werktijd gebeld.

 

In de pauze kunnen ze doen en laten wat ze willen natuurlijk. Maar het ligt er ook maar aan, wat voor soort bedrijf je hebt, zoals Ironny ook al aanhaalt.

 

Ik stond laatst voor een kassa te wachten en mevrouw erachter vroeg een moment geduld omdat ze haar tweet/SMS moest afmaken....

 

 

Per bedrijf is het verschillend, thuiswerkers, winkel, magazijn, fabriek, je zult er mee moeten leren omgaan. Jij bent de bas en bepaalt de regels. De koek wordt door jou gebakken, zoals heer Odems zo mooi zegt !

 

 

[Micha van Veen]

@ikkrijg

Cijfers van stivoro wil ik niet serieus nemen gezien alle berichtgeving rondom de die club.

 

@topic

Mijn moeder irriteert zich mateloos aan collega's die mail checken, sms'en, pingen, tweeten, prive bellen etc. Mijn moeder is 60 geworden en werkt met mensen welke allemaal minimaal 30 jaar jonger zijn. Je bent op je werk om te werken spreekt zij regelmatig verontwaardig uit.

 

Mijn laatste werkgever was/is gespecialiseerd in gecentraliseerde netwerkoplossingen voor bedrijven. Kortom flexwerken. Maar binnen dat bedrijf mocht het eigen personeel niet thuiswerken omdat het dan niet gecontroleerd kon worden.

 

Vorige week zag ik een paar items dat schoolleraren tot waanzin gedreven door mobieltjes in de klas

 

Volgens mij is het niks anders als de pre mobiele tijdperk. Mensen die niet gefocust zijn (om wat voor reden dan ook) zullen altijd een middel vinden tot afleiding. Is het nu de smartphone, was het eerder (of nog steeds) internet en mail, telefoon, naar buiten kijken, morsecode, rooksignalen, propjes gooien en stokjes gooien tegen dieren die niet gevaarlijk zijn.

 

Werkgevers zijde

Zorg dus dat de medewerkers gefocust zijn en dat iedereen op de juiste plek zit. En degene die niet past, weg...

Want volgens mij is het belangrijkste dat de mensen die voor een bedrijf werken ook willen dat het bedrijf werkt.

 

Werknemers zijde

Ik ben nu 7 jaar voor mijzelf bezig. En de focus die ik nu al 7 jaar heb, heb ik in momenten gehad in loondienst. Eerst gaan mensen je aftasten, plaatsen en pushen totdat het moment dat je vanzelfsprekend bent. En dan is de verwachting hetzelfde week in, en week uit alleen zonder hun focus.

 

Mijn ideeen:

Scholieren: mobiel inleveren aanvang klas. Te jonge leeftijd om te verwachten dat zij begrijpen wat het effect is

Werknemers: quid pro guo (sorry fan van silence of the lambs) maak duidelijk dat niets voor niets is. 8 uur uitbetalen is 8 uur werken. En in welke vorm dat ook is. Maar zoals eerder is gesteld "wees duidelijk en redelijk".

 

Micha

 

Klein ps'je over roken en koffie drinken.

Collega's zijn mensen die veelal in dezelfde business zitten en interesses delen, niet direct of perse vrienden zijn. Dus veel van de gesprekken zullen werk gerelateerd zijn. Of roddelen over collega's maar ook (mijn ervaring) over techniek, weetjes of probleemoplossing. En dat laatste ziet er minder positief uit, maar is dat wel.

 

 

 

 

 

 

[ikkrijg]

@QuDo Telefoondiensten

 

Ik vind het interessant om het onderwerp breder te zijn: 'Tijd die werknemers besteden aan privé zaken'.

 

Maar misschien moet dat dan in een apart topic.

 

Net zoals met je vrouw bellen/sms'en/tweeten/surfen is roken ook een privé activiteit.

 

@Micha van Veen

 

Ik kon geen ander cijfermateriaal vinden, maar helemaal onzin is het natuurlijk niet.

 

 

 

 

 

 

[adlasko]

Hoi allen,

Ik kan mij voorstellen dat je op een bepaald moment besluit de verantwoordelijkheid privé/zakelijk als zelfsturend bedrijfsproces in je onderneming te introduceren.

 

Enkele directe vragen aan de tegenstanders van de "dictatorstyle " (managementtool van o.a.steve Jobs - Apple)

 

Dit "nieuwe werken ": Het combineren van zakelijk en privé naar eigen inzicht :

1. Heeft dit je positie als besluitvaardig en daadkrachtige leider verstevigd of aangetast ?

2. Heeft er iemand hierdoor ook daadwerkelijk een toename in zijn nettowinst gezien ?

3. Zijn je overhead kosten hiermee toegenomen of afgenomen i.v.m. personeelsplanning ,verzuimcijfers en oplevering ?

4. Heb je hierdoor meer doelstellingen kunnen realiseren en financieren op je afdeling of bedrijf binnen je budget ?

5. Gebruik je dit als managementtool of wil je dit als vaste waarde binnen je bedrijfscultuur ongeacht de kosten of tot welk % van je winstmarge ?

 

Ik ben wel heel benieuwd naar praktijk- ervaringen en cijfers (%) uit jullie individuele situaties.

Zelf heb ik hier geen ervaring mee, ik wil eerst het kostenbesparend of winstgevend effect weten, dan weet ik ook of ik het kan toepassen in de praktijk.

 

Groetjes,

Roland

 

 

 

 

 

 

 

[Hans van den Bergh]

@ o.a. Roland:

Zoals zoveel nieuwe dingen, moet er het nodige aan ervaring mee worden opgedaan. Nog belangrijker lijkt mij - en dat geef jij (Roland) ook in zoveel woorden aan - is de vraag over de output, wat levert het op t.o.v. de huidige situatie?

 

Hoe je dat soort werkprocessen ook wilt inrichten, het uiteindelijke resultaat zal bepalend zijn voor het succes.

 

De succesfactoren zul je dan ook vooraf moeten bepalen, daarbij zul je - vasthoudend aan de succesfactoren - bereid en in staat moeten zijn om in alle processen effectief (lees: doelgericht èn doeltreffend) (bij) te sturen. Daarbij komt het aan op managen, het leiden, het plannen, organiseren, co-ordineren en - waar nodig - dus ook de kunst van het loslaten toepassen, want het is voor alle betrokennen een continue leerproces. Daar komt Lao Tse om de hoek, het grote leiderschap. Vergis je niet; tot op heel hoog niveau is men niet bereid of niet in staat los te laten, waar dat wel zou kunnen / moeten.

 

Succès en groet,

 

Hans

[Highio]

Ik heb bij een onderneming gewerkt, waar gewoon niet tussen 9.00 en 11.00 uur en 13.00 en 15.00 uur privé gebeld mocht worden. Ik meen dat dat goed was voor de productiviteit.

 

Groet,

 

Highio

[Hans van den Bergh]

Ik heb bij een onderneming gewerkt, waar gewoon niet tussen 9.00 en 11.00 uur en 13.00 en 15.00 uur privé gebeld mocht worden. Ik meen dat dat goed was voor de productiviteit.

 

Dat is bij elke organisatie verschillend, ik kan me voorstellen dat het minder effectief wordt gevonden wanneer een hartchirurg tijdens een operatie ook zijn gsm gebruikt of af en toe bij de tafel wegstapt om een sigaretje op te steken. De succesfactor (gezondere patient) wordt met die ineffectieve gedragingen negatief beinvloed.

 

In een andere beroepsgroep kan het misschien wèl effectief zijn om onder werktijd even met thuis te bellen dat het later wordt om vervolgens onder het genot van sigaretje o.i.d. nog even over wat dingen te brainstormen.

 

Daarom: bepaal vooraf de succesfactoren en houd daar aan vast, laat de processen daar het middel in zijn en niet het doel op zichzelf worden. Veel gemaakte fout!

 

Succès en groet,

 

Hans

[P.J.]

Je gaat er dus vanuit dat je een onderneming hebt met enkel "ondernemende" medewerkers. We kunnen dan beter een voorbeeld nemen i.p.v. een bedrijf vol bureauzitters.

Er is een loodgietersbedrijf. (grappig dat de spellchecker dit woord niet meer kent) Daar werken;

 

- 1 persoon op verkoop

- 1 persoon op het magazijn

- 2 personen op de administratie

- 6 monteurs in de buitendienst

- 4 hulpmonteurs (in opleiding) in de buitendienst

 

De persoon in het magazijn plant ook de werkzaamheden en zorgt ervoor dat je monteurs de onderdelen meekrijgen die ze nodig hebben om de klussen te klaren. Hij is tevens de eigenaar van de onderneming.

Voor de normale klussen gaan de monteurs met een hulpmonteur op de weg. Een paar, zeer ervaren monteurs doen speciale storingen, waarbij meestal geen hulpmonteur aanwezig is. De monteurs moeten doorlopend mobiel bereikbaar zijn i.v.m. de werkzaamheden en storingen.

 

In dit bedrijf kun je elke arbeidsvorm wel zo'n beetje spiegelen en kom je al snel tot de conclusie dat het onmogelijk is om een "algemene" rookregel te hanteren. Binnen het bedrijf mag gewoon wettelijk niet gerookt. De ene dame van de administratie rookt niet en de andere dame rookt in haar pauze buiten een paar sigaretten.

 

Zoals je ziet kan dit bedrijf in de knel komen als er geen regels zijn opgesteld t.a.v. roken en gebruik mobiele telefoon. Maar welke regels zijn dan hier het beste?

 

[John B]

Ik mis in dit draadje nog de term "voorbeeldgedrag". Dat kan ook behoorlijk helpen om een gewenste cultuur in een organisatie te stimuleren.

[Hans van den Bergh]

Maar welke regels zijn dan hier het beste?

Regels zijn middelen, communicatieve producten om gedrag in de processen te vormen en (bij) te sturen zodanig dat deze bijdragen aan het behalen van het succes. En dat kunnen dan blijkbaar geen algemene regels zijn, maar maatwerkproducten. Als de output afwijkt van het beoogde doel (het succes), is er dus bijsturing nodig (in dit voorbeeld gedrag dat afwijkt van de regels), Aan de leider dan de schone taak dit gedrag te be-invloeden, dus effectief (doelgericht en doeltreffend) erover te communiceren.

 

Succès en groet,

 

Hans

[Hans van den Bergh]

Ik mis in dit draadje nog de term "voorbeeldgedrag". Dat kan ook behoorlijk helpen om een gewenste cultuur in een organisatie te stimuleren.

Op zich een lege term, een containerbegrip, die goed en met volharding moet worden ingevuld en verduidelijkt om deze in de organisatiecultuur effectief in te bedden.

 

Voorbeeld: als een medewerker in de bediening van een horecabedrijf amicaal naast een gast aan de bar gaat zitten keuvelen, is dit waarschijnlijk niet effectief, want de medewerker moet alle gasten bedienen. Wanneer de manager naast de gast gaat zitten, kan dit wel effectief zijn, bijvoorbeeld om een opmerking van een gast aan te horen en hier even gericht aandacht aan te besteden. De medewerker kan vervolgens zeggen: 'Maar de manager geeft zelf toch dat voorbeeld!" Hier moet duidelijk nog worden ge-investeerd in de communicatie over de verschillende verantwoordelijkheden en bijbehorende bevoegdheden. Met weer het gevaar dat men teveel op elkaar i.p.v. op de klant gaat letten, dus dat de organisatie teveel naar binnen gericht raakt. Is sowieso een gevaar bij het alles maar willen vastleggen in regels en afspraken.

 

Succès en groet,

 

Hans

[P.J.]

Die etiquette leren ze wel op de hotelschool.

[adlasko]

Hoi Hans,

Ik mis een beetje de directe uitgesproken persoonlijke mening.

Deze mag best verschillen, wat voor mij belangrijk is :

Hoe denken jullie er zelf over, hoe pas je je mening toe in de praktijk ?

Niet zo veilig en algemeen aanvaard binnen het nieuwe werken, dat is de praktijk ook niet.

10 paar ogen die een andere richting uitkijken, geeft je een beter beeld van je omgeving dan 1 paar, maar dan moeten ze wel duidelijk zeggen wat ze zien, de horizon kent weinig verschillen voor de vele toeschouwers.

 

Had het ook graag in minder woorden gedaan,

Ik moet deze vragen stellen, deze antwoorden zijn voor mij belangrijk bij het bepalen van het nut en de afwegeing

 

Over jouw laatste opmerking,

"Daarom: bepaal vooraf de succesfactoren en houd daar aan vast, laat de processen daar het middel in zijn en niet het doel op zichzelf worden. Veel gemaakte fout!"

 

Hiervoor is mijn vraag bedoeld, wil je dit gebruiken als managementtool of als vaste waarde binnen je bedrijfscultuur.

 

Eenmaal gesetteld kan dit een niet te nemen drempel worden bij de omschakeling naar kostenbesparende maatregelen indien de continuïteit van je kritische bedrijfsprocessen zwaar onder druk staan of noodmaatregelen eisen.

 

Waarom pas invoeren als je bedrijf hier klaar voor is (verantwoordelijkheid, kwaliteit en technisch)

Mijn angst is dat je samen met deze vorm van flexibiliteit en zelfsturende verantwoordelijkheid simpel gezegd vele (duurdere)eilandjes creëert die een eigen leven gaan leiden, waarbij ze wel als collectief actie ondernemen bij het beperken van vrijheden.

 

Mijn visie in de vraag leiderschap is samengevat en primair :

De leider bepaalt de visie en het beleidstraject binnen een bedrijf

Als leidinggevende ben je nog geen leider, je eigen visie en geloofwaardigheid binnen jouw verantwoordelijkheidsgebied kan op elk moment door de leider ter discussie worden gesteld, ongeacht of de keuze van de leider in het voordeel of nadeel is van het kritische bedrijfsproces of zelfs rationeel of irrationeel.

De buffer tussen de leider en je geloofwaardigheid is jouw eigen competentie als natuurlijke leider, met het instinct de positie van de leider over te nemen (ambitie).

Als leidinggevende is je enige keuze, volg ik deze leider of niet. (balans voor- en nadelen t.o.v. uitvoeren eigen visie)

 

Een manager is geen leider zolang hij verantwoordelijkheid moet afleggen, de manager die dit beseft herkent hiermee ook beter zijn positie binnen het bedrijf, nl. ondersteunend op de achtergrond en als kritisch bedrijfsproces tussen (en niet boven) de overige afdelingen, het proces verzorgen, niet leiden.

 

De vraag onderaan de streep is voor de meeste eigenaars :

Wat gaat dit mij kosten en wat verdien ik eraan ?

 

Deze benadering en mijn vragen betreft uiteraard de profit bedrijven.

Non-profit is een ander verhaal

 

Groetjes,

Roland

 

 

 

[Hans van den Bergh]

@ Roland: wat ik heb geschreven, is echt mijn mening over deze kwestie. Die mening is natuurlijk wel gevormd door - en gefundeerd op - (leer- en levens-)ervaring, en die kan wellicht nog weleens verder fijnafgestemd worden.

 

Zo heb ik ook mijn mening over jouw post die aan mij gericht is: ik vind dat je erg stellig bent door bijvoorbeeld te zeggen: 'Een manager is geen leider, zolang hij verantwoordelijkheid moet afleggen.' Op dezelfde manier poneer je nog wat meer stellingen en ik kan op geen van deze iets zinnigs antwoorden. Hoewel ik vermoed dat die stellingen wel jouw mening zijn, want ik kan ze met harde waarheden zo van tafel vegen.

 

Om even bij dit ene voorbeeld even te blijven: juist een leider zal verantwoordelijkheid moeten kunnen dragen en hierover verantwoording af moeten leggen. Juist als manager en leider ben je duidelijk over ambities (visie, missie, strategie), daar communiceer je over en oefen je dus invloed uit om de cultuur als drager te laten fungeren van die ambities. Dat zal je moeten kunnen uitleggen, verantwoorden, al word je er vier uur 's-nachts voor wakker gemaakt.

 

Dan over je opmerking over managementtool, dat is een gereedschap dus een middel, afhankelijk van - en afgestemd op - je doel (succesfactoren) zet je dat gereedschap in.

 

Succès en groet,

 

Hans

 

 

[adlasko]

Hoi Hans,

 

Ik begrijp je reactie, maar jij de mijne waarschijnlijk niet.

Automatisme is ook een beperking in communicatie, als je mijn reactie leest zonder de automatisme van het leveren of krijgen van inhoudelijke kritiek, maar als respect voor jouw visie en mijn beleving van de algemene antwoorden tot nu toe, in samenhang met mijn behoefte meer inzicht in te krijgen in praktijkgevallen en kennis hierover te delen.

Hoe zie jij mijn reactie dan ?

 

Het is geen inhoudelijke kritiek van mij, juist bijval voor jouw visie.

Ik stel mij hierin erg kwetsbaar op door mijn persoonlijke mening te geven die vanuit mijn praktijkervaring als werknemer en leidinggevende is ontstaan en functioneel was.

 

Onderstaand is ook geen kritische reactie, maar iets wat in de praktijk regelmatig gebeurt.

Wat als je als manager met al je harde waarheden en al je moeite met zichtbaar resultaat, door de directie overrulled wordt, omdat ze gewoon vinden dat een andere richting beter bij hun bedrijfsprofiel past ? Je krijgt wel gelijk, maar je moet het anders doen vinden zij, waar zie je jezelf dan staan als leider ?

 

Over je laatste opmerking,

Dat is inderdaad wat ik bedoel, wil je privé/zakelijk als zelfsturend proces als gereedschap (tijdelijk) of als vast onderdeel in je bedrijfscultuur (object waar je met gereedschap onderhoud aan pleegt).

 

Als gereedschap kan je hem in je evaluatie en functiewaardering laten meewegen, als object maak je het onderdeel van je bedrijfsregels.

 

Ikzelf accepteer dat er meerdere soorten leiders op de wereld rondlopen, jij ook ?

 

Of zoals Lao Tse zou zeggen "

 

"Alle wezens onder de hemel hebben hun oorsprong in het zijnde; het zijnde heeft zijn oorsprong in het niet-zijnde."

 

Groetjes,

Roland

[Hans van den Bergh]

Het zou kunnen dat mijn interpretatie van jouw input anders is dan jouw bedoeling. Dat is het lastige - en tegelijkertijd het mooie - van communicatie. Het stemt ook overeen met het realiseren van successen: hoe worden ze ge-intepreteerd. Jij geeft jouw visie en ik lees het - blijkbaar onterecht - als stellingname. Dus ligt het in de codering en decodering van de boodschap, de fijnafstemming om op dezelfde golflengte te komen. Daarmee heb je direct een link naar be-invloeding van cultuur.

 

Dan even over waar ik sta: ik heb weleens een interimklus afgebroken, dus de opdracht teruggegeven, omdat de uitvoering niet strookte met de gemaakte afspraken. Ook heb ik ooit gewerkt bij politiek-gevoelige organisaties, waar elke nieuwe kabinetsperiode bepalend was voor het functioneren van die organisatie. Ook daar ben ik op een gegeven moment mee gestopt, omdat ik merkte dat ik het niet meer aan mijzelf kon verkopen.

 

Ach ja, die Lao Tse: 'Klei wordt gekneed om een kom te vormen, echter de leegte van de kom bepaalt haar bruikbaarheid, haal daarom voordeel uit wat er is, maar zie het nut van wat er niet is...'

 

Succès en groet,

 

Hans

[John B]

Voorbeeld: als een medewerker in de bediening van een horecabedrijf amicaal naast een gast aan de bar gaat zitten keuvelen, is dit waarschijnlijk niet effectief, want de medewerker moet alle gasten bedienen. Wanneer de manager naast de gast gaat zitten, kan dit wel effectief zijn, bijvoorbeeld om een opmerking van een gast aan te horen en hier even gericht aandacht aan te besteden. De medewerker kan vervolgens zeggen: 'Maar de manager geeft zelf toch dat voorbeeld!"

Dat heeft niets met het door mij bedoelde voorbeeldgedrag te maken, maar met rollen en taken. Want als de manager elk uur de briefjes van 50 uit de kassa haalt, zodat er niet teveel geld in de kassa zit, is dat geen reden voor elke medewerker om dat ook maar te gaan doen.

[adlasko]

Hoi Hans,

 

Dan hebben we toch meer overeenkomsten dan we dachten.

Ik heb precies hetzelfde gedaan uit dezelfde overwegingen.

Ook bij die ene die zich nu zoveel zorgen maakt om ons pensioen, maar intern handelt als elke werkgever waar zij mee te maken krijgen.

Verschillende visies hoeven nog geen inbreuk te maken op integriteit en zelfrespect.

 

Topics op dit forum zie ik als het uitwisselen van ervaringen en kennis ikzelf wordt er immers beter van en zal hierdoor zelf ook geen kritiek geven.

 

De kom is gekneed met de vraag, de kunst is deze te vullen met de juiste cocktail.

 

Groetjes,

Roland

[Hans van den Bergh]

Dat heeft niets met het door mij bedoelde voorbeeldgedrag te maken, maar met rollen en taken. Want als de manager elk uur de briefjes van 50 uit de kassa haalt, zodat er niet teveel geld in de kassa zit, is dat geen reden voor elke medewerker om dat ook maar te gaan doen.

 

Mee eens, maar wat je wel met het begrip 'voorbeeldgedrag' bedoelde, was mij ook niet duidelijk. Daarom zei ik dat het vaak bij het containerbegrip blijft, terwijl je dat juist concreet moet maken. De bedieningsmedewerker en de horecamanager dienen inderdaad zich bewust te zijn van de individuele rol en bijbehorende taken/bevoegdheden/verantwoordelijkheden.

 

Succès en goet,

 

Hans

[LittleBit]

En wat je ook regelt.....

mensen zijn altijd creatiever.

 

Een kennis werkt in onderwijs.

Sommige leerlingen nemen 2 mobieltjes mee naar school,

1 om in te leveren en 1 om te gebruiken ;-)