Verkoop producten zonder erkend dealerschap

[Janssen010]

Ik verkoop via een online webwinkel (succesvol) merkproducten. De producten worden ingekocht via erkende dealers of via een netwerk van erkende dealers. Op de website zelf vermeld ik nergens dat wij een erkend dealer zijn. De beelden van de producten zijn grotendeels bewerkt, waarbij de producten zelf gepresenteerd worden op een witte achtergrond. Waarschijnlijk omdat wij de producten goedkoper aanbieden dan de verkoopadviesprijs van andere aanbieders in de markt, worden wij steeds vaker gecontacteerd door de fabrikanten met het dringende verzoek om de producten van de website te halen omdat wij geen erkend dealerschap hebben. Ook werd recent nogal fel onze kant op gewezen omdat de fabrikant pertinent tegen online winkels is. Zij verkopen hun producten naar zeggen alleen via de bricks en een select aantal aangewezen winkels. Hoe zit dit juridisch. Sommige dreigen namelijk met juridische stappen. Naar mijn mening mogen merkproducten gewoon verkocht worden via online winkels, zolang niet gesuggereerd wordt dat er sprake is van een erkend dealerschap.

[eentje]

Inderdaad mag jij de producten verkopen zonder erkend dealer te zijn... geen enkel probleem zolang jijde spullen maar binnen de EER gekocht hebt. (zie voor jurisprudentie Makro vs GSTAR)

 

 

[TwaBla]

Verbazingwekkend hoeveel van dat soort leveranciers nog met juridische stappen dreigen. Als jij legaal inkoopt binnen Europa, mag jij gewoon verkopen en daar zelfs reclame voor maken. Zoek eens op 'uitputting merkrecht'.

[Ard-Sc]

Wat voor product gaat het om?

 

(er bestaat ook nog zoiets als "groepsvrijstelling", selectieve distributie etc)

 

De fabrikant zal zijn distributiestelsel echter juridisch goed in elkaar moeten hebben zitten wil hij dit 100% kunnen voorkomen. Of het nu gaat om cosmetica, bier, auto's of spijkerbroeken, zo links en rechts vallen er aantoonbare gaten in de beperkende werking van dit soort afspraken. (veel jurisprudentie te vinden op internet).

 

[Janssen010]

Hartelijk dank voor de eerste reacties. Dat wordt zeer gewaardeerd! Wij verkopen interieurproducten te denken valt aan stoelen, tafels, banken etc. We presenteren de producten op prachtige wijze, met keurige omschrijving. Ook de website straalt veel professionaliteit uit. Wij verkopen de producten vanuit passie voor design. Het blijkt dat winkeliers kwaad zijn op de importeur/ fabrikant dat wij de producten goedkoper aanbieden dan de prijzen die in de winkels gelden.

[TwaBla]

 

Zie NMa:

 

V:   De prijs van een product is overal hetzelfde, mag dat?

A:   Dat hangt af van de reden.

 

Volggedrag

Soms kosten producten of diensten overal hetzelfde doordat heel gemakkelijk te zien is hoeveel een ander bedrijf voor het product vraagt. Dan volgen bedrijven elkaars prijs vanzelf. Juist omdat ze concurreren en graag willen dat de klant bij hen blijft kopen. Dit heet volggedrag. Dit mag, want dit is gezonde concurrentie. Bedrijven mogen zelf hun prijzen bepalen.

Omdat door dit volggedrag overal de prijzen hetzelfde zijn, lijkt het alsof het gaat om een kartelafspraak. Maar dat is dus niet altijd zo.

 

Adviesprijs

Soms kost een product overal hetzelfde, maar is er toch geen kartel. Dit kan komen door adviesprijzen. Dan adviseert een leverancier de winkelier om zijn producten voor een bepaalde prijs te verkopen. Maar de winkelier mag die prijs ook best verhogen of verlagen.

Het dwingend opleggen van een adviesprijs is een verticale prijsafspraak. Zogenaamde verticale prijsbinding is echter lang niet altijd schadelijk voor de consument. Er moet per casus naar de effecten op de markt worden gekeken. Er is hierbij alleen sprake van een overtreding van de Mededingingswet (een kartelafspraak) indien aangetoond kan worden dat de concurrentie merkbaar beperkt wordt. Bij de beoordeling of een overeenkomst de concurrentie merkbaar beperkt, zijn met name twee factoren van belang: ten eerste de positie van de betrokken onderneming op de markt en ten tweede de aard van de overeenkomst.

 

Andere mogelijkheden

Soms wordt het tarief vastgesteld door een toezichthouder, zoals de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) of een ministerie. Zo is er bijvoorbeeld de Wet op de vaste boekenprijs waardoor Nederlandse boeken overal dezelfde prijs moeten hebben. Ook accijnzen en importheffingen kunnen een rol spelen.

 

Kartel

Soms kosten producten overal hetzelfde omdat de concurrenten met elkaar een prijs hebben afgesproken. Met deze afspraken willen ze zorgen voor minder concurrentie. Dit zijn kartelafspraken. In de Mededingingswet staat dat dit verboden is.

Of er sprake is van een kartelafspraak, kunnen wij niet zonder onderzoek beoordelen. De NMa ontvangt graag signalen.