Aansprakelijkheid retailer door verkoop product

[RicardoV]

Kun je als wederverkoper aansprakelijk worden gesteld voor het verkopen van product X wanneer distributeur A niet de toestemming zou hebben om product X te distribueren? Het gaat dan om het inbreuk merkenrecht en auteursrecht.

 

Ik heb een brief ontvangen van een advocaat betreffende een product waar zijn client exclusief distributeur van zou zijn (dus niet van fabrikant zelf een brief ontvangen).

Nou is volgens client de gelede schade nabij paar duizend euro doordat ik het product op mijn website heb staan.

 

Iemand die er wellicht meer over weet? Ben je als retailer aansprakelijk voor inbreuk op een merk- en auteursrecht als je het product bij een distributeur inkoopt die het recht niet zou hebben deze te distribueren?

 

Daarnaast: schade lijden omdat ik een product naam vermeld op mijn website? Dat caussaal verband ontbreekt mij totaal. laat staan schade doordat ik het product in totaal 1 maal heb verkocht.

[Entrecote]

Dat kan je toch gewoon verifiëren bij de fabrikant?

[Logic4l]

De vraag is hoe de deze distributeur aan zijn producten gekomen?

Als deze middels parallel import in de EU is gekomen dan kan het zomaar eens zijn dat de advocaat/merkenrecht houder een punt heeft in dat geval hebben jullie beide een probleem. Auteursrecht is wellicht een iets anders verhaal.

Er is op dit forum al een hoop geschreven over dit onderwerp maar dat had je waarschijnlijk al gevonden ? ;)

[TwaBla]

 

Distributeurs vinden het doorgaans niet leuk wanneer hun producten elders ingekocht worden. Als het een legitiem product is (dus geen namaak) dat elders in Europa op de markt gebracht wordt, is er niks aan de hand. Je moet wel onderzoek doen of je groothandel okay is. Dan kunnen ze blufbrieven en blafbrieven sturen, maar je mag binnen de EU inkopen en dan mag je er reclame voor maken. Er gelden wat extra regels voor gezondheidsartikelen en bijzondere luxeproducten, maar de rest is vrij.

 

Zoek maar eens op parallelimport en merkuitputting!

[RicardoV]

@Twabla, ik kwam dit topic tegen van je https://www.higherlevel.nl/forum/index.php?board=44;action=display;threadid=32716;start=0

Waar je vermeld

want je hebt als handelaar een onderzoeksplicht.

Hoe ver gaat volgens jullie deze onderzoeksplicht?

 

Stel nou dat leverancier X namaak verkoopt. Bedrijf A koopt in bij leverancier X, alles is origineel. Maar om voorraad kosten te besparen gebruikt bedrijf A ook dropshipping van leverancier X met een aantal artikelen. Leverancier X vermeld dat product B origineel is.

 

Aangezien alle andere producten van leverancier X ook origineel zijn, ga je er gemakshalve vanuit dat de leevrancier de waarheid spreekt en product B ook origineel is. Leverancier X staat immers niet bekend om de verkoop van namaak maar leverancier X is een algemeen begrip in de branche waar hij distribueert.

 

Jij dropshipt product B dus via Leverancier X. Product B blijkt toch namaak te zijn. Had jij hier een onderzoeksplicht die verder gaat dan hetgeen ik heb beschreven?

( ook aan de retail verpakking is het niet kenbaar dat het om een namaak product gaat )

 

Mijn andere vraag: is het redelijk dat er slechts 3 werkdagen gegeven worden om te reageren op een desbetreffende brief zoals in mijn eerste post beschreven? Dat lijkt mij in strijd met alles.

[TwaBla]

 

Is dit een theoretische case?

 

Wie stelt dat het geleverde product namaak is? En wat zegt leverancier X? Dropshipping maakt op zich niets uit, behalve dat het in dit geval gebruikt kan worden om de zwarte piet naar X te schuiven. De vermenging van reguliere handel en (mogelijk) namaak zou dan bij X of in zijn voortraject plaatsgevonden hebben.

 

Dit vertoont sterke overeenkomsten met Converse (Nike) versus Scapino (Makro, V&D, etc) waarbij de laatsten een partij All Stars hadden ingekocht bij een groothandel die volgens Nike bestond uit een mengeling van originele schoenen en namaak. Deze zaak kreeg een rare wending toen bleek dat de partij namaak met toestemming van Nike in Engeland op de markt gebracht was, om te zien waar de partij zou belanden. Dan is namaak dus met toestemming van de merkhouder in Europa op de markt gezet.

 

Daar zou ik bij voorbaat niet van uitgaan. Maar de bewering dat het namaak is, is niet hetzelfde als een bewijs. Lijkt me ondertussen wel iets voor een gespecialiseerde advocaat. Als X aan dropshipping doet voor verschillende webshops, lijkt me dat je de klagende partij moet doorverwijzen. Je hoeft overigens je leverancier niet bekend te maken, dat kan ook door een onafhankelijke derde partij vastgesteld worden.

 

Het kan ook allemaal bluf zijn van de groothandel. Gebeurt namelijk ook vaak.