"illegale" kopieen van meubels. Waar ligt de grens

[MPNL]

Hallo

 

Al even zitten rondneuzen op de site en in mijn verstand maar kom er niet uit.

In China wordt uiteraard ALLEs gekopieerd. Ik zie mooie meubels die ik met ons bedrijf (in de standbouw) wil halen zodat klanten die een stand bestellen uit een aantal meubels kunnen kiezen.

 

Vooropgesteld: nee: ik wil niet zeggen dat men design stoelen kan kopen vor weinig.

De stoelen die ik wil kopen hebben geen merken/labels/etc. Ergens is dit natuurlijjk "illegaal" maar is dat wel zo? En waar ligt grens? ik wil best de stoelen laten komen en hier van een stof laten voorzien die het origineel niet heeft.

 

Grootste voorbeeld is toch wek de Barcelona chair. werkelijk overal te koop. En allemaal kopieen.

Zelfs op marktplaats staan er meer dan 100 te koop, waarvan 95 kopieen. Iedereen zet er ook rustig "replika" bij.

En de advertenties blijven er maar op staan, niemand die het lijkt te interesseren

 

Dus mag je een kopie van een stoel importeren? hoe komt dat allemaal ons land in?

[Norbert Bakker]

Zo te zien is het auteursrecht op het ontwerp van de Barcelona Chair (dat dateert uit 1929) verlopen; iedereen is dus vrij om dit ontwerp na te maken, zolang er maar geen inbreuk op de merknaam zelf wordt gepleegd. Dit is dus ook de reden waarom de Barcelona Chair replica's open en bloot worden aangeboden, ook door professionele verkopers.

 

 

 

 

 

 

 

 

[jamesJones]

Volgens mij gelden dezelfde regels als andere producten en dat zou inhouden dat het importeren van namaak-meubels gewoon strafbaar is.

 

Nu weet ik niet of de mensen die de controle hierop uitvoeren experts zijn op het gebied van meubels.

[Hans v N]

Zo te zien is het auteursrecht op het ontwerp van de Barcelona Chair (dat dateert uit 1929) verlopen; iedereen is dus vrij om dit ontwerp na te maken, zolang er maar geen inbreuk op de merknaam zelf wordt gepleegd. Dit is dus ook de reden waarom de Barcelona Chair replica's open en bloot worden aangeboden, ook door professionele verkopers.

 

Is dat zo?

 

Volgens artikel 37 van de Auteurswet vervalt het auteursrecht op een werk "door verloop van 70 jaren, te rekenen van de 1e januari van het jaar, volgende op het sterfjaar van de maker." Bij een werk gemaakt door een rechtspersoon geldt een tijdsduur van 70 jaren na de eerste publicatie er van.

 

Ontwerper Ludwig Mies van der Rohe is gestorven in 1969. Dat zou betekenen dat de stoel in 2039 rechtenvrij is.

 

Waarom zijn er dan zo veel kopieën? Zou kunnen betekenen dat de rechthebbende, als die er al mocht zijn,(zou de firma Knoll zijn, even scrollen) niet optreedt tegen (vermeende) inbreukmakers. Na een beetje zoeken blijkt dat te kloppen. lees hier

 

Maar dat zijn pyrrusoverwinningen, vindt importeur Elzenga van Knoll. Hij is wat moedeloos geworden van het procederen. ‘Je krijgt het toch niet uitgeroeid.’

Het mag zeer waarschijnlijk dus niet. Maar weinig mensen storen zich er blijkbaar aan.

[Norbert Bakker]

Ontwerper Ludwig Mies van der Rohe is gestorven in 1969. Dat zou betekenen dat de stoel in 2039 rechtenvrij is.

Waarom zijn er dan zo veel kopieën? Zou kunnen betekenen dat de rechthebbende, als die er al mocht zijn,(zou de firma Knoll zijn, even scrollen) niet optreedt tegen (vermeende) inbreukmakers. Na een beetje zoeken blijkt dat te kloppen. lees hier

 

Op de Engelstalige Wikipagina staat toch wat meer info: zo is er niet alleen sprake geweest van auteursrecht op het ontwerp, maar ook op patenten op het functionele ontwerp, die inmiddels wel vervallen zijn. Dat had mij even op het verkeerde been gezet: het auteursrecht is dan dus inderdaad nog niet vervallen.

 

Daarnaast lijkt het exclusieve productie en handelsrecht recht van de firma Knoll niet volledig undisputed te zijn, er is sprake van een tegenclaim/tegenvordering.

 

Kortom: grote kans dat je gelijk hebt en de productie van en handel in volledige replica's (en gebruik van de naam in reclame uitingen) inderdaad niet geheel legaal is, maar het oogt niet als een uitgemaakte zaak

 

 

[MPNL]

interessant allemaal!

thanks. ik ga ze dan toch met een gerust hart halen. niet 100% gerust, dat dan weer niet

[Hans v N]

Heb je de laatste alinea gelezen van het stuk in de Volkskrant?

 

Wel krijgt de winnende partij sinds kort alle juridische kosten vergoed. Nefkens: ‘Dat verlaagt in elk geval de drempel voor veel bedrijven om namaak aan te pakken.’

 

Wel iets om even stil bij te staan. Als EZ (eigen huis...) zou ik er persoonlijk nooit aan beginnen. Als je een procedure aan de broek krijgt verlies je die vrijwel zeker en moet je ook naast een schadevergoeding ook de juridische kosten vergoeden. Ondernemen is risico nemen maar dit zou voor mij net een stap te veel zijn. Om het risico te minimaliseren zou je iets afstand kunnen nemen van het originele design. Als Knoll gaat procederen zullen ze de partij nemen waar ze het meest kans hebben en eentje waar wat te halen valt.

[Frans Sijtsma]

Ik denk dat je een stapje terug moet in je denkwijze:

 

Wáárom wil je graag een stoel hebben die de grens van gelijkenis met een designmodel opzoekt of er overheen gaat, terwijl er hondermiljoenmiljard stoelenproducenten in Europa, Amerika en Azië zitten met prachtige (en goedkope) stoelen

 

Het grappige (of niet) is dat ik bijna 2 jaar geleden al eens iets heb geschreven over namaak in de kantoormeubelindustrie. Dit naar aanleiding van een aantal persartikelen die in korte tijd verschenen.

Linken naar mn eigen blog mag ff niet, maar ik zal een stukje quoten eruit:

 

....[knip]...Tot ik ineens de voorspellingen voor 2012 in het MT tegenkwam over besparingen op kantoormeubilair. Daarin wordt door Patricia Timmer ineens gezegd:

 

“Een goede bureaustoel kost gemiddeld 800 euro, een designexemplaar van Herman Miller, Hog of Vitra het dubbele. Terwijl een kopie de helft kost. Dus we krijgen steeds meer de vraag of we niet een model kunnen aanschaffen dat op het origineel lijkt. Daarvan is op de Chinese markt natuurlijk genoeg namaak voorhanden. Het is inferieure kwaliteit dat wel.”

Ben ik dan de enige die denkt dat dáár juist je kwaliteit als dienstverlener moet liggen? Niet altijd ja en amen tegen de klant zeggen maar er je eigen principes op nahouden? Namaak is zo makkelijk. Beetje meeliften op de marketinginspanningen van het origineel en volstrekte afwezigheid van enige creativiteit.

 

Juridisch wordt voor namaak vaak de term ‘slaafse nabootsing’ gebruikt. Dat geeft mijn gedachten erover prima weer. Geen eigen ideëen, geen creativiteit

 

Bottom-line : valt er niets onderscheidenders te verzinnen dan het inkopen van grensgevallen?

 

Frans

 

PS. Het is niet zo dat iedere designer nabootsing over zijn kant laat gaan

 

PS2. Als je ze importeert zorg dan iig dat de kwaliteit goed is. Dit wil je namelijk niet meemaken

 

[Marnix Wansink]

Is dat zo?

 

Volgens artikel 37 van de Auteurswet vervalt het auteursrecht op een werk "door verloop van 70 jaren, te rekenen van de 1e januari van het jaar, volgende op het sterfjaar van de maker." Bij een werk gemaakt door een rechtspersoon geldt een tijdsduur van 70 jaren na de eerste publicatie er van.

 

Helemaaaaal niet mijn vakgebied maar zag toevallig bij DWDD (ofzo) dat deze wet 'vroeger' wel 70 jaar na uitbrengen was en dat dit later is aangepast naar 70 jaar na overlijden. Ging over een kerel die al wat ouder was en een hit uit 1916 of iets dergelijks had zien vrijvallen voor openlijk gebruik. Melding daar was dat de wetswijziging allen gold voor de gepubliceerde zaken na de wijziging.

[Hans v N]

Ik kan niets vinden over de betreffende uitzending maar begrijp, na heel diep spitten, waarschijnlijk wel waar het over zou kunnen gaan. Ben ook geen jurist maar denk dat het volgende wordt bedoeld:

 

De termijnen zijn in 1993 via Europa aangepast met terugwerkende kracht, of te wel is er sprake van "herleving van het auteursrecht". Dat zou kunnen betekenen dat mensen die te goeder trouw een werk zijn gaan uitvoeren of vermenigvuldigen met terugwerkende kracht in overtreding zouden zijn. Dit zou in strijd zijn met de algemene rechtsbeginselen.

 

5 Bij vergelijking van de voorstellen van het Parlement met de definitieve tekst van richtlijn 93/98 komt men tot de volgende slotsom:

In de eerste plaats bevestigt richtlijn 93/98 het beginsel van de herleving van het auteursrecht en naburige rechten die waren vervallen krachtens de nationale wetgeving die vóór de inwerkingtreding van de gemeenschapsrichtlijn gold.(14) Opgemerkt zij, dat die oplossing verenigbaar is met het algemene beginsel dat rechtsregels ex nunc van toepassing zijn. Om precies te zijn, wanneer een bepaling voorziet in het verval van een recht na afloop van 50 of 70 jaar te rekenen vanaf de gebeurtenis die het begin van de wettelijke bescherming ervan markeert, en wanneer die termijn op het moment van de inwerkingtreding van die bepaling nog niet is verstreken, moet in beginsel worden aangenomen, dat het betrokken recht bestaat. De herleving van het auteursrecht en naburige rechten krachtens richtlijn 93/98 houdt niet in, dat de richtlijn een zodanige terugwerkende kracht krijgt, dat er wat de temporele werkingssfeer ervan betreft, twijfel over de verenigbaarheid met de algemene rechtsbeginselen zou kunnen ontstaan.(15)

bron

 

Maw Marnix Geen reden om het wel te doen. 8)

 

Voor mensen die hier het naadje van de kous over willen weten.

 

[robes]

Goedendag,

 

Ik ben poosje terug op de Furniture Fair in Shanghai geweest waar 3000 exposanten stonden en alles wordt opgemeten, , gefotografeerd en uiteraard (na ) gemaakt.

 

Op veel stands is het verboden toegang voor Chinezen, maa deze vragen westerlingen om foto's te maken.

 

Als je op de beurs in China loopt zie je het kwaliteitsverschil.

 

Het is maar op welke doelgroep je richt, wil je goedkoop meubilair dan kun je bij de Chinezen terecht, voor kwaliteit kom je sneller bij de Europese producenten.

 

Deze laten het ook veelal in Azie maken, maar dan wel onder de Europese eisen.

 

Ik heb in shanghai een Franse producent getroffen die de productie in Vietnam heeft, ik heb hier reeds de 1e container van geimporteerd met kwaliteit voor de Europese markt.

 

Ben ook recent op de meubel en interieurbeurs in Parijs geweest en daar kom je bijna geen Chinezen tegen.

 

Groet Robin Besselink