vraagje over schending van intellectueel eigendom

[ZomerVijver]

L.s,

 

Ter info: ik ben beeldend kunstenaar en verdien daar een deel van de kost mee.

Enige tijd geleden heb ik op verzoek van een kennis een schilderij voor haar geschilderd. Daar zij het niet breed heeft ging dit schilderij voor slechts €100,- haar kant uit. Ze was er blij mee. Een landschapsschilderij van de Schiermonnikoogse kwelders. Enkele weken later vertelt ze mij dat de onderzijde van het schilderij haar teveel afleidt en dat ze graag een schilderij van alleen de lucht heeft, of ik het schilderij ook doormidden kan zagen. Ik heb haar op het hart gedrukt dat dat geen optie is, maar dat ik best bereid ben om een vervanging te schilderen en het geleverde schilderij terug te nemen. Dit zou echter vanwege verplichtingen wel even kunnen duren. Nu vertelt mijn vrouw me vandaag dat het deze kennis blijkbaar te lang geduurd heeft en dat ze het schilderij over geschilderd heeft. Wat moet ik hiermee? Hoe zit het met intellectueel eigendom?

Vriendelijke doch gefrustreerde groeten,

 

Johannes ZomerVijver

[R.I.P. - Benm]

In dit geval is het, ook mogelijk in het kader van die belangenafweging, de vraag waarom de eigenaar er voor heeft gekozen om volledig over het bestaande werk te (laten) verven. Waarom niet gewoon een nieuw doek arrangeren en het oorspronkelijke werk ongemoeid laten?

 

Omdat klanten soms onnavolgbaar zijn? Wellicht scheelde het de kosten van een nieuw doek - passende lijst was er al, dus snel aan de gang?

 

Er iets ludieks mee doen is misschien nog wel het beste.

 

Overigens had je wel een punt gehad als ze daadwerkelijk de onderkant eraf had gezaagd en de rest had bewaard (verminking). Als ze het voor 2000 had verkocht was je niets beter af geweest, maar wel als dat 3000 was geweest (volgrecht). Ik vrees echter dat je niet kunt stellen dat je dit bent misgelopen door haar handelen en er dus recht op zou hebben.

[Hans v N]

Uiteraard is het leuk en goed om iets negatiefs om te buigen naar iets positiefs en ik ben gek op creatieve ideeën.

 

Maar guerrillamarketing zoals Annedien dat voorstelt zou ik persoonlijk niet snel inzetten als mijn reputatie (uitermate belangrijk voor een kunstenaar) daarmee onder druk zou kunnen komen. Je gaat immers (overdreven) aandacht voor een ontevreden klant vragen door anderen ook zich ook als een ontevreden klant te laten gedragen.

 

Als ik het al in zou zetten dan zou ik het schilderij maken wat je voor ogen had (waar klant niet op wilde wachten, de lucht dus) en daar aandacht voor vragen in de media door dat samen met een reporter aan te gaan bieden. Daarmee laat je zien dat je wat in je mars hebt en ook ontevreden klanten tot tevreden klanten maakt. Maar ook hier loop je het (niet onaanzienlijke) risico dat het nieuwe schilderij niet in de smaak valt. Wellicht kan je het laatste via je vrouw eerst checken zodat je dat risico uitsluit.

 

 

[Annedien Hoen]

Ik zie dat PJ de reus op mijn reactie overschildert met een kneus?

Tsjonge jonge jonge zeg ;)

 

Volgens mij kan je best op een elegante manier een mooie ludieke wending geven aan het verhaal, ook om je eigen kunstenaarsego uit te dagen. En te leren wanneer je je verlies moet incasseren omdat je in je goedheid een of andere sneu figuur aan je mooie kunst hebt geholpen, of dat iemand voordeel geniet van het schenden van je auteursrecht/intellectueel eigendom, of misschien niet echt voordeel geniet maar wel aangepakt dient te worden.

Danwel, het is misschien ergens zelfs wel grappig dat iemand geen ontzag heeft voor je kunst.

(Zoiets als het kapot zagen van een bronzen Rodin om het voor de koperprijs te verpatsen, door een stel dieven ... )

Ik ken 'm zelf in de variant van dat ik iemand aan een mooi logo help (marktwaarde net zoiets als jouw schilderij of meer) en als voorwaarde stel dat ze (vul hier een paar redelijke voorwaarden in) en dat ze daar dan ook gewoon een loopje mee nemen, maar vooral omdat ze geen idéé hebben hoe het heurt. En het niet op waarde schatten omdat ze het gratis gekregen hebben. Dat laat ik gaan. Een groot bedrijf dat denkt dat ze zelf aan de knutsel kunnen gaan met mijn werk is een ander verhaal.

[TwaBla]

 

Dat zijn kabouterkneuzen uit het land der geuzen. ::)

[Hans v N]

Denk inderdaad dat je zoiets het beste een vervelend leermomentje kan laten zijn. We hebben een niet onverdienstelijk kunstenares in de directe familie maar die past er voor om werk weg te geven of tegen sterk gereduceerde prijs te verkopen aan familie of vrienden. Omdat ze daar altijd heel duidelijk over is geweest heeft iedereen dat ook geaccepteerd.

 

 

Neem aan dat het om bovenstaand schilderij gaat of om een soortgelijk werk. En dan vraag je jezelf af wat iemand bezielt om zoiets kapot te maken. Waarom leidt de onderkant af? Ziet ze Italië of Engeland? Bloed? Voetstappen op water? Een krokodil?

[Branko Collin]

In een discussie over het auteursrecht op een bord met eten (jawel!) noemde Arnoud Engelfriet gisteren jurisprudentie van de Hoge Raad: het volledig vernietigen van een werk mag wel en valt niet onder artikel 25 AW.

 

Wel kan er sprake zijn van een onrechtmatige handeling / misbruik van bevoegdheid, met name als het een uniek werk betreft. Ik citeer de HR: "[de opdrachtgever mag] slechts dan tot vernietiging [overgaan] indien daarvoor een gegronde reden bestaat en hij zich de gerechtvaardigde belangen van de maker ten minste in zoverre aantrekt dat hij er desgevraagd voor zorg draagt het bouwwerk behoorlijk te doen documenteren, althans de maker de gelegenheid biedt daartoe zelf het nodige in het werk te stellen."

 

De door SvdrH geciteerde uitspraak haalde deze jurisprudentie aan: de hoge onderhoudskosten die de gemeente had, golden als "gegronde reden".