Samenwerking co-operatieve franchise - als vof of losse contracten

[Rijder42]

Drie jaar geleden zaten wij als Deliveroo bezorgers bij elkaar en hadden een aantal ideeën om onze werkzaamheden uit te breiden buiten het platform van Deliveroo om. "Als wij toch zelfstandig ondernemers zijn, waarom gaan we dan niet ondernemen?"

Na veel voorbereiding, met een investeringsbudget dat we eerst zelf verdiend hebben, en een onverwachts succesvolle pilot, staan we nu aan de vooravond van de lancering van ons eigen maaltijdbezorgplatform. Een grassroots platform op basis van een gelijkwaardige samenwerking tussen de bezorgers, en ook een meer gelijkwaardige samenwerking tussen platform en restaurants.

Om enerzijds een merk op te kunnen bouwen met naamsbekendheid en anderzijds alle bezorgers toch veel vrijheid te kunnen geven naar hoe zij hun werkzaamheden willen invullen, hebben we gekozen voor een coöperatieve franchise constructie (coöperatief als bijvoeglijk naamwoord, niet als rechtsvorm).

 

• De franchisegever is een afzonderlijke onderneming (momenteel eenmanszaak, overwegen een bv) die vooral als functie heeft om de franchiseformule te ontwikkelen en te beschermen, en (vandaar de bv) indien gewenst leningen aan te gaan voor investeringen of collectieve zaken te regelen als verzekeringen.
• Iedere stad is een samenwerking van bezorgers de franchisenemer en kunnen zij samen per stad, binnen de kaders van het merk, beleid bepalen voor die locatie en lokale overheadtaken uitvoeren.
• Daarnaast is er een centrale franchiseraad waarin franchisegever en de verschillende steden gezamelijk beleid bespreken. Vanuit deze centrale organisatie kunnen ook gezamenlijke overheadtaken worden geregeld.

Nu is onze vraag hoe kunnen wij dit voor de lokale samenwerking tussen de bezorgers in iedere stad het beste vormgeven voor wat betreft contracten en rechtsvorm. Rechtsvormen als de BV of de coöperatie, of één groot bedrijf met loondienst, bieden niet de vrijheid en flexibiliteit die wij op dit moment willen en nodig hebben. We houden dergelijke opties wel open voor de toekomst, maar die zijn op dit moment niet passend bij waar we nu staan.

 

We twijfelen op dit moment aan één van drie opties:

1. Iedere franchisenemer (stad) is een vof van bezorgers (met beperkte bevoegdheid/aansprakelijkheid). Vennoten kunnen daarnaast nog een eenmanszaak oprichten om zakelijke overeenkomsten aan te gaan waar zij persoonlijke aansprakelijkheid voor dragen voor bijv. persoonlijk voertuig, aov of pensioensregeling.
2. Iedere stad is een samenwerking van freelancers / eenmanszaken op basis van onderlinge afspraken vastgelegd in een overeenkomst tot opdracht
3. Iedere bezorger wordt persoonlijk een franchisenemer en vormen dan naast een nationale franchiseraad een lokale franchiseraad die het beleid van die stad bepaalt

 

Overwegingen VOF

De vof met beperkte bevoegdheid ligt het meest voor de hand. We hebben een risico-analyse gedaan en los van wat pizza's die over de grond gaan zijn de restaurants richting de consument aansprakelijk voor wat betreft voedselveiligheid e.d. lopen de vennoten weinig risico voor wat betreft hoofdelijke aansprakelijkheid. Tegelijkertijd is het lastige hieraan dan wel dat de met de beperkte bevoegdheid er ook weinig ruimte is voor aanvullende zaken als een voertuig kopen op afbetaling of bepaalde verzekeringen afsluiten die de ene vennoot wel wilt maar de ander niet. Het idee is dat vennoten daarvoor de mogelijkheid hebben (hebben ze natuurlijk sowieso wel, het is een vrij land) om een eenmanszaak op te richten waar zij dit soort dingen kunnen regelen zonder dat andere vennoten daarvoor verantwoordelijkheid moeten dragen.

 

Overwegingen losse overeenkomsten

Aangezien een vof in feite weinig anders is dan een samenwerking tussen freelancers / eenmanszaken, is de vraag, is de vof überhaupt nodig? Kunnen de bezorgers onderling afspraken vastleggen in een overeenkomst en zo gezamenlijk franchisenemer zijn, of eventueel de franchiseconstructie er helemaal tussenuit halen en direct op gelijkwaardige voet samenwerken en samen ondernemen binnen de kaders van het gezamenlijke platform zonder dat we het stempel werknemers krijgen?

 

Overwegingen persoonlijk franchisenemer

Mij kwam de term "banenfranchise" ter ore, maar het internet lijkt vooralsnog niet vol van te staan van veel aanvullende informatie (of mijn Google is stuk). De manier waarop Bestellenbij is ontwikkelt heeft een duidelijke formule die sterk afwijkt van andere concurrenten in de markt, dus de lakmoesproef voor franchise is het probleem niet. Wat wij ons vooral afvragen is of zo'n lokale samenwerking van franchisenemers geen probleem kunnen vormen voor het mededingingsrecht en kartelvorming.

28 augustus 2022 aangepast door Rijder42

[Joost Rietveld]

Interessante vraag. Eerst een wedervraag:

Waarom moeten er per stad afspraken gemaakt worden tussen de bezorgers onderling?

[Rijder42]

3 uur geleden, Joost Rietveld zei:

Interessante vraag. Eerst een wedervraag:

Waarom moeten er per stad afspraken gemaakt worden tussen de bezorgers onderling?

 

Waarom per stad:

Om bezorgers meer vrijheid en flexibiliteit te geven. Wat werkt voor de markt in Nijmegen hoeft niet perse te werken voor de markt in Haarlem. Eén van de redenen waarom wij ons werk op een andere manier vorm willen geven, en dat wij tijdens de pilot deze manier van werken zo fijn vinden, is een stukje maakbaarheid en controle. De mogelijkheid om te dingen uit te proberen, te experimenteren, en op kleinschalig niveau de risk-reward afweging te kunnen maken zonder daarbij te veel rekening moeten houden met andere locaties. Wat restaurants (en klanten) waarderen is juist het idee dat ze op persoonlijk lokaal niveau met een platform kunnen werken ipv de stugge hiërarchische structuur van de huidige platforms. Als drie of vier bezorgers in Nijmegen willen kijken of het de moeite waard is om op vrijdag- en zaterdagavond tot 2 uur snachts door te bezorgen, lekker doen. Als bezorgers in Haarlem een lagere basisvergoeding willen inruilen voor een hogere kilometervergoeding, probeer het maar. Het merk en de franchise staan voor bepaalde kernwaarden die mensen kunnen verwachten, maar uiteindelijk is het overal een lokale onderneming, een lokale samenwerking tussen bezorgers en restaurants die onderling en met hun klanten ook een relatie opbouwen.

 

Waarom afspraken onderling:

Als restaurant en als consument wil je van een platform een zekere mate van kwaliteit verwachten. Een van de redenen dat zelfs restaurantketens als KFC en McDonald's interesse hebben getoond is omdat het huidige free-for-all model van Uber Eats en Deliveroo zich heel slecht leent voor maaltijdbezorging. Al sinds Deliveroo naar Nijmegen kwam merkten we dat samenwerken als een team beter werkt voor iedereen. Als je op elkaar kunt rekenen, op elkaar kunt vertrouwen dat je samen werkt om er samen beter van te worden, in plaats van dat iedereen eerst met zichzelf bezig is, dan worden we daar samen beter van. Je zet een sterk merk neer voor de klanten en de restaurants, je zit lekkerder op de fiets in de wetenschap dat je er niet alleen voor staat, en je kunt een betere balans vinden tussen het aantal bestellingen en het aantal bezorgers, waardoor we er uiteindelijk allemaal meer aan overhouden. Dit merkten we al vanaf het begin bij Deliveroo en dit zagen we ook tijdens de pilot. 

[Rijder42]

 

2 uur geleden, Gast zei:

Met order intake bedoelde ik inderdaad het plaatsen/aannemen/afrekenen van bestellingen. Ik denk verder dat het verstandig is om over bedrijfskundige of organisatorische vraagstukken in één draadje (Samenwerking co-operatieve franchise - als vof of losse contracten?) verder te gaan.

 

Goed idee.

 

2 uur geleden, Gast zei:

Wie gaat de werving van zakelijke klanten (restaurants), het contentbeheer, het adverteren en de klantenservice op zich nemen? Niet voor beantwoording hier misschien, maar dit zijn wel wezenlijke vragen.

 

Zoals we het nu voor ogen hebben:

We kijken per overheadtaken in hoeverre deze centraal geregeld moeten worden en in hoeverre deze op lokaal niveau geregeld kunnen worden. Zo gaat niet iedere stad hun eigen website-ontwikkeling doen, maar kunnen de bezorgers wel in hun eigen stad restaurant account management doen en klantenservice regelen, eventueel met centrale ondersteuningen. Daar waar er op lokaal niveau geen wens is of vaardigheden in de groep zijn om dit goed te kunnen doen, kan het alsnog vanuit de centrale franchiseraad opgepakt worden.

 

Vanuit de centrale franchiseraad zullen nieuwe steden in het begin ook getraind worden door meer ervaren steden. We merken dat veel bezorgers dit niet alleen leuk vinden om het bezorgen, maar ook juist om het stukje ondernemen wat er bij komt kijken, vandaar dat we zoveel mogelijk overheadtaken binnen de lokale teams willen houden. Uiteraard wil je een stukje kwaliteitscontrole houden, maar restaurants (en klanten) waarderen het dat ze gewoon op persoonlijke manier met iemand kunnen praten die ze toch al iedere dag langs zien komen, in plaats van (ik chargeer misschien, maar voor hun gevoel) account managers uit Amsterdam in een strak pak of klantenservice-medewerkers uit die alleen van een computerscherm aflezen. Op dit moment kom ik langs bij een restaurant om een bestelling op te halen, maak ik gelijk even een praatje en als er iets is dat het restaurant zakelijk wil bespreken, kunnen ze dat gelijk vertellen of indien nodig een afspraak maken. Als er een probleem is voor de klanten kunnen we nu direct onderling overleggen over een oplossing en met veel kortere lijntjes handelen.

28 augustus 2022 aangepast door Rijder42

[Roel J]

15 uur geleden, Rijder42 zei:

Overwegingen VOF

De vof met beperkte bevoegdheid ligt het meest voor de hand. We hebben een risico-analyse gedaan en los van wat pizza's die over de grond gaan zijn de restaurants richting de consument aansprakelijk voor wat betreft voedselveiligheid e.d. lopen de vennoten weinig risico voor wat betreft hoofdelijke aansprakelijkheid. Tegelijkertijd is het lastige hieraan dan wel dat de met de beperkte bevoegdheid er ook weinig ruimte is voor aanvullende zaken als een voertuig kopen op afbetaling of bepaalde verzekeringen afsluiten die de ene vennoot wel wilt maar de ander niet.

 

Ik denk dat een VOF lastig wordt, althans als de bezorg-ondernemers zich goed laten voorlichten.

Gezien hoe je andere topics presenteert geloof ik wel dat je het goed uitgezocht hebt. Maar die hoofdelijke aansprakelijkheid zal altijd een heikelpunt zijn en kan denk snel voor onrust zorgen.

Ook al hebben jullie het goed uitgezocht, iedere boekhouder of fiscalist die zo'n bezorg ondernemer als klant krijgt zal waarschuwen voor de hoofdelijke aansprakelijkheid en jullie kunnen ze als Franchisegever nauwelijks overtuigen, of het kost veel energie en tijd..

 

Zaken als een auto kunnen ook als buiten vennootschappelijk vermogen worden gekocht, dan is er geen VOF bevoegdheid nodig en ook geen eenmanszaak Hier een snelle link naar een uitleg hierover (ook inrelatie tot investeringaftrek)
https://jweadministratie.nl/2017/12/05/als-vennoot-investeren-vof/

Dit Is geen precies passend voorbeeld, maar geeft je een beeld wat het is en wat effecten zijn

 

Binnen de IB aangifte is aparte ruimte om bij een samenwerkingsverband buiten-vennootschappelijk vermorgen op te geven.

 

15 uur geleden, Rijder42 zei:

Overwegingen losse overeenkomsten

Aangezien een vof in feite weinig anders is dan een samenwerking tussen freelancers / eenmanszaken, is de vraag, is de vof überhaupt nodig? Kunnen de bezorgers onderling afspraken vastleggen in een overeenkomst en zo gezamenlijk franchisenemer zijn, of eventueel de franchiseconstructie er helemaal tussenuit halen en direct op gelijkwaardige voet samenwerken en samen ondernemen binnen de kaders van het gezamenlijke platform zonder dat we het stempel werknemers krijgen?

 

Als franchisegever bepaal jij met wie je zaken doet. Het liefst natuurlijk met 1 onderneming en niet met 50 losse bezorgers. De start kun je misschien nog wel met losse contracten doen omdat jij dan ook met je persoonlijk enthousiasme mensen kunt overtuigen en meekrijgen.

Maar je moet denk ik heel snel wel naar een rechtsvorm moet.

 

Hebben jullie naar de maatschap gekeken?

En kun je iets zeggen waarom de coöperatie niet werkt na onderzoek?

Volgens mij zijn dit namelijk de twee rechtsvormen die het dichtst komen bij wat jij beschrijft.

bij een maatschap kun je prima idd gezamelijk het franchiseconcept aangaan en de ondersteuning (lokaal) regelen.

 

5 uur geleden, Rijder42 zei:

We merken dat veel bezorgers dit niet alleen leuk vinden om het bezorgen, maar ook juist om het stukje ondernemen wat er bij komt kijken, vandaar dat we zoveel mogelijk overheadtaken binnen de lokale teams willen houden.

 

Dat komt natuurlijk omdat jij alleen mensen bij jou krijgt die het als een beroep zijn.

Ik denk dat je ook een rechtsvorm nodig hebt zodat er ook mensen in loondienst kunnen komen. Zo heeft ieder restaurant dan een ondernemer als hoofdbezorger of aanspreekpunt, maar bij een druk restaurant kan dan wel aangevuld worden met jongeren in loondienst.

(zodat er ook geen situaties ontstaan waar er 4 ondernemers bij 1 restaurant komt en ze allemaal hun eigen afspraken willen over bepaalde zaken)

 

 

Ik ga sowieso proberen te volgen hoe dit zich ontwikkelt ik vind het een heel interessant verhaal en leuk dat je zoveel met ons deelt over je plannen.

[Joost Rietveld]

Ik ben het goeddeels met Roel eens.

Ik citeer even twee stukken tekst van je:

 

6 uur geleden, Rijder42 zei:

Het merk en de franchise staan voor bepaalde kernwaarden die mensen kunnen verwachten, maar uiteindelijk is het overal een lokale onderneming, een lokale samenwerking tussen bezorgers en restaurants die onderling en met hun klanten ook een relatie opbouwen

En

6 uur geleden, Rijder42 zei:

Al sinds Deliveroo naar Nijmegen kwam merkten we dat samenwerken als een team beter werkt voor iedereen

 

Beide kun je ook realiseren zonder vof, maar juist door een coöperatie te starten. Dat is immers ook het doel van een coöperatie: behartiging van de belangen van haar leden, die via de ledenvergadering inspraak hebben. Coöperatie per stad, met daarboven een centrale coöperatieraad ter bescherming van het concept.

[Rijder42]

17 uur geleden, Roel J zei:

Hebben jullie naar de maatschap gekeken?

 

Wellicht had ik even moeten toelichten, waar ik het heb over vof overwegen we zowel vof als maatschap, maar omdat ze zoveel op elkaar lijken heb ik het op vof gehouden. Maatschap lijkt wel een betere optie ivm de gespreide aansprakelijkheid ipv de hoofdelijke aansprakelijkheid (maar uiteindelijk alsnog privé aansprakelijk), maar de vraag is even of dit voor ons is toegestaan, omdat de maatschap volgens mij alleen voor bepaalde (soorten) beroepen is.

 

Toen we twee jaar geleden begonnen hadden we ook verwacht dat de Wet modernisering personenvennootschappen inmiddels wel doorgevoerd zou zijn, maar dat staat nog steeds op de plank.

 

17 uur geleden, Roel J zei:

En kun je iets zeggen waarom de coöperatie niet werkt na onderzoek?

 

 

16 uur geleden, Joost Rietveld zei:

Beide kun je ook realiseren zonder vof, maar juist door een coöperatie te starten.

Het grootste probleem waar wij in elk geval op de korte-termijn tegenaan lopen met de coöperatie, of de bv, is de inflexibele loondienst-structuur waar je vervolgens aan vast zit. Op de lange-termijn als dingen eenmaal lopen is dit iets wat we zeker hebben overwogen, al zijn er dan ook nog een heleboel zaken die we willen uitzoeken, maar op de korte-termijn past een rechtsvorm met loondienst niet bij hoe wij ons willen inzetten om deze kans te pakken.

 

Wij zien, door alles wat nu samenvalt, een unieke kans om een verschil te gaan maken in de bezorgmarkt enerzijds en de platformeconomie anderzijds. Dankzij de enorm succesvolle pilot hebben wij er vertrouwen in dat er een reële kans ligt voor ons, niet alleen als organisatie, maar voor ons als collectief van werkenden. Gelukkig hebben we alles zo opgezet dat er weinig tot geen risico's op schulden zijn, maar wij zijn ons ook zeker bewust van het risico dat wij zeker in de beginfase ook slechts een educated guess kunnen maken over de balans tussen vraag en aanbod.

Daarnaast heb je ook te maken met het wegvallen van bepaalde fiscale ondernemersvoordelen die zeker gezien het risico wat we in de beginfase nemen, het verschil kan maken tussen wel en niet rondkomen. De onzekerheid van ondernemen is een risico wat we accepteren om deze kans aan te kunnen pakken.

 

Op dit moment willen wij, samen, doen wat nodig is om dit tot een succes te maken. Of dat nu betekent dat we 32 uur per week werken voor een inkomen waarvan we rond kunnen komen, of 60 uur per week. In een vof (of maatschap), of als zelfstandigen, kunnen wij voor onszelf beslissen wat onze tijd en inzet waard is. Natuurlijk kijken we straks ook naar de lange-termijn, maar op dit moment moet de beslissing hoeveel inzet wij willen geven genomen worden door onszelf, en niet door de vraag of er genoeg cashflow is voor een verplicht uurloon en bijkomende loonkosten.

29 augustus 2022 aangepast door Rijder42

[Joost Rietveld]

2 uur geleden, Rijder42 zei:

Het grootste probleem waar wij in elk geval op de korte-termijn tegenaan lopen met de coöperatie, of de bv, is de inflexibele loondienst-structuur waar je vervolgens aan vast zit.

Neem eens contact op met coöperatie expert Albert Griffioen. Er is meer mogelijk dan je nu aanneemt. Succes