Claimen schadevergoeding op minderjarige

[Fritz]

Hallo allemaal,

 

Dit topic gaat over het schenden van een geheimhoudingsverplichting, dus daarom maar in deze rubriek.

 

Een half jaar geleden bood ik op internet in diverse forums een webhostingbedrijf ter overname aan. Omdat ik niet wilde dat al mijn concurrenten en klanten hiervan direct op de hoogte waren, heb ik geprobeerd om de naam van het webhostingbedrijf vanaf het begin af aan zoveel mogelijk geheim te houden. In de forums werd het niet genoemd en meer informatie was alleen op aanvraag beschikbaar.

 

Wanneer er geïnteresseerden contact met mij opnamen, liet ik ze eerst geheimhouding beloven (per e-mail, ze hoefden geen geheimhoudingsverklaring te ondertekenen). Dat werkte goed, tot er na twee weken iemand contact met mij opnam die geheimhouding beloofde maar direct nadat ik hem meer gegevens had verstrekt deze op de verschillende forums publiceerden. Zodoende werd alsnog de naam van het door mij ter overname aangeboden webhostingbedrijf bekend en liepen de verschillende discussies snel uit de hand. Al binnen een uur na het uitlekken van de naam gingen de discussies niet meer over het bedrijf zelf, maar over de slechte ervaringen die enkele van mijn klanten zouden hebben met de diensten van mijn webhostingbedrijf.

 

Op dat moment (voordat de naam van het bedrijf uitlekte) had ik echter al een overnamebod gekregen van 5.000 euro. Een dag nadat de naam was uitgelekt, liet de betreffende bieder mij weten niet langer 5.000 euro maar slechts 1.000 euro over te hebben voor het webhostingbedrijf. Ik heb dat bod vanzelfsprekend van de hand gewezen omdat ik wist dat het bedrijf meer waard was, maar heb het uiteindelijk toch geaccepteerd omdat er geen andere kopers meer te vinden waren. Elke nieuwe geïnteresseerde koper wordt direct wantrouwend na het horen van de bedrijfsnaam.

 

Kortom: doordat iemand die mij geheimhouding had beloofd zich hier niet aan hield ben ik er in ieder geval 4.000 euro bij in geschoten. In september had ik een vrijblijvend gesprek met een advocaat die mij adviseerde om deze 4.000 euro te verhalen op de betreffende persoon, maar dat zou ik - gezien het lage bedrag - beter zelf kunnen doen bij de kantonrechter dan dat ik hem hiervoor inschakelde.

 

De identiteit van de betreffende persoon was snel opgespoord en in de afgelopen maanden heb ik hem verschillende brieven per aangetekende en normale post gestuurd. Eerst een aansprakelijkstelling, daarna een aanmaning, toen een sommatie en tot slot een ingebrekestelling. Op al deze brieven heb ik geen enkele reactie ontvangen. Uiteindelijk heb ik de ingebrekestelling op advies van dezelfde advocaat zelfs door de deurwaarder in de vorm van een exploot aan het adres van de betreffende persoon laten betekenen, maar ook dat lokte geen reactie uit.

 

3 weken geleden kwam ik erachter dat de betreffende persoon minderjarig is (17 jaar oud) en nog bij zijn ouders thuis woont. Maar ook van zijn ouders heb ik geen enkele reactie (zelfs geen schikkingsvoorstel) ontvangen.

 

Ik wil koste wat het kost mijn geld terug en ben vastbesloten om de zaak voor de kantonrechter te brengen. Een kostenveroordeling alleen al lijkt mij voor de hand liggend omdat de betreffende persoon en zijn ouders niet eens op mijn brieven hebben gereageerd. Ook mijn kansen voor een volledige toewijzing schat ik goed in; ik ben zelfs in het bezit van een verklaring van de partij die 5.000 euro bood waarin staat dat zij door toedoen van de betreffende persoon hebben besloten om hun bod te verlagen naar 1.000 euro.

 

Begrijp mij goed: ik ben er niet trots op om straks een minderjarige te dagvaarden. Maar ik wil in ieder geval een deel van de verloren 4.000 euro terug; anders ben ik degene die hiervoor moet opdraaien. Het hoe en waarom wil ik hier dan ook niet ter discussie stellen. Kom bij mij niet aan met uitspraken als "beschouw het als leergeld". Ik heb gedaan wat ik kon.

 

Maar zijn er mensen die deze zaak, juridisch gezien, objectief kunnen beoordelen? Is het uberhaupt mogelijk om een minderjarige te dagvaarden (ik heb dit nog niet aan mijn advocaat kunnen vragen)?

 

Ik zie jullie reacties met belangstelling tegemoet.

[Anders Floor]

Dat werkte goed, tot er na twee weken iemand contact met mij opnam die geheimhouding beloofde

 

Hoe beloofde hij dit?

 

/edit - sorry, las over de zin hiervoor heen. Per e-mail dus, zonder een getekende geheimhoudingsverklaring.

 

Een zwak punt in je verhaal lijkt me het feit dat je akkoord gaat met een geheimhoudingsclausule zonder dat je de identiteit van de andere persoon kent, en deze John Doe ook nog eens "geheime" gegevens overhandigt. Dat je zelf zo laconiek omspringt met geheimhouding is juridisch niet echt sterk, vrees ik.

 

Wat ik me verder afvraag is in hoeverre de betreffende persoon de prijsdaling geheel is aan te rekenen. Je zegt enerzijds

 

Zodoende werd alsnog de naam van het door mij ter overname aangeboden webhostingbedrijf bekend en liepen de verschillende discussies snel uit de hand. Al binnen een uur na het uitlekken van de naam gingen de discussies niet meer over het bedrijf zelf, maar over de slechte ervaringen die enkele van mijn klanten zouden hebben met de diensten van mijn webhostingbedrijf.

 

en anderzijds:

 

ik ben zelfs in het bezit van een verklaring van de partij die 5.000 euro bood waarin staat dat zij door toedoen van de betreffende persoon hebben besloten om hun bod te verlagen naar 1.000 euro.

 

"Door toedoen van de betreffende persoon".... Dat is een discutabele stelling. Wat is de werkelijke oorzaak van het verlagen van hun aanbod? Het feit dat je bedrijfsnaam openbaar is gemaakt? Of de discussies over de kwaliteit van je dienstverlening? De partij die 5000 euro had geboden kende je bedrijfsnaam al, dus dat lijkt me niet de directe aanleiding. De discussies over de kwaliteit van je dienstverlening wel. Ik betwijfel echter of je de inhoud van die discussies kunt toerekenen aan degene die je bedrijfsnaam openbaar heeft gemaakt. Hij zou immers vrij eenvoudig kunnen stellen "als het webhostingbedrijf geen klagende klanten zou hebben gehad, zouden de discussies niet hebben plaatsgevonden".

 

De relatie lijkt me dus niet 1 op 1 te leggen. Als je geen boeteclausule hebt opgenomen in de geheimhoudingsovereenkomst, lijkt het me lastig om puur voor het schenden daarvan schadevergoeding te vragen. Bij de gevolgvraag vrees ik dat het (ook) zal gaan over de vraag of de klachten over de kwaliteit van je dienstverlening terecht zijn. Het zal mogelijk dus een inhoudelijk verhaal worden waarbij jij eventueel de rechter moet zien te overtuigen dat de verhalen uit de lucht gegrepen zijn, en waarbij de persoon in kwestie mogelijk zal beweren dat jij een bedrijf met lijken in de kast probeerde te verkopen. Het lijkt me geen prettige zaak worden.

 

In hoeverre het "minderjarigheids-aspect" hierbij een rol speelt, durf ik niet te zeggen.

 

Ik ben geen jurist, voor de duidelijkheid.

[Gast mieke]

Even kort, want ik ben druk aan het werk.

Er zijn wat specifieke bepalingen voor aansprakelijkheid van een 17-jarige (zou ik op moeten zoeken), daar moet je op letten, maar dat is het probleem niet, dat lukt wel. Overigens, procederen is dermate technisch (welke kantonrechter is bevoegd, enz.), dat ik nooit een leek zou adviseren om dit zelf te doen.

 

Maar de inhoudelijke kant lijkt mij problematischer. Als er een getekende geheimhoudingsverklaring met boetebeding (dat boetebeding is van belang) zou zijn, dan had je een beroep op het boetebeding kunnen doen. Maar dat is er niet, dus je valt gewoon terug op de algemene wettelijke bepalingen.

 

Jij hebt schade, is hij daarvoor aansprakelijk? Dan moet hij iets onrechtmatigs hebben gedaan. Het schenden van de toegezegde geheimhouding lijkt mij wel onrechtmatig. Maar voorts is noodzakelijk dat er een causaal verband bestaat tussen de onrechtmatige daad en de schade. Hij heeft jouw overnameplannen bekend gemaakt. Maar daar is de schade niet uit voortgekomen. Die ontstond doordat allerlei mensen slechte ervaringen met jouw bedrijf op het net gingen zetten. Dus de discussie in de procedure zal zich gaan verplaatsen naar de vraag of die verhalen juist zijn. Nu zouden die verhalen natuurlijk nooit openbaar zijn geworden als jouw wederpartij jouw overnameplannen niet bekend had gemaakt, da's waar. Maar om nu te zeggen dat jouw goede naam geschaad is (en daardoor de overnameprijs gedaald) door zijn toedoen, dat lijkt mij niet. Het plaatsen van die slechte ervaringen, dat is de oorzaak van jouw schade. Zijn deze berichten juist, dan houdt het op. Zijn ze niet juist, dan moet je de posters aanpakken, maar het zal niet meevallen om die te vinden.

 

De wederpartij heeft geen enkele verplichting om op jouw brieven te reageren, dus alleen om die reden zul je nooit een kostenveroordeling krijgen. Degene die ongelijk krijgt in de procedure zal in de kosten veroordeeld worden. Overigens zijn dat altijd heel lage bedragen.

 

Mieke M

 

[Gast mieke]

Da's ook sterk, terwijl ik aan het typen was, heeft Anders (is dit een voornaam?) zijn korte opmerking aangevuld met een uitgebreid verhaal met werkelijk exact dezelfde inhoud als mijn reactie. Overigens, ik ben wel jurist (advocaat), maar met gezond verstand blijk je precies even ver te komen.

Ik moet misschien mijn mening herzien dat een niet-jurist niet zelf zou kunnen procederen ;)

[ThijsD]

Is het niet zo dat dergelijke verklaringen onrechtmatig zijn omdat de overeenkomst is gesloten met een minderjarige ? (Er vanuitgaand dat een toezegging via mail normaal gesproken wel bindend is)

[Gast mieke]

Dat is een ingewikkeld verhaal, ik heb een uitgebreid stuk over de handelingsbekwaamheid van een minderjarige geschreven onder de topic Overeenkomsten en minderjarigheid (hoe maken anderen toch zo'n mooie doorverwijzing naar een draadje, dat lukt mij niet)

 

De overeenkomst die is gesloten door een minderjarige is gewoon geldig, maar kan eventueel worden vernietigd door zijn ouders of, na meerderjarig worden, door hemzelf. Maar dat speelt hier allemaal niet, er is namelijk geen sanctie gezet op het verbreken van de overeenkomst.

 

Voor onrechtmatig handelen door een minderjarige (en daar gaat dit onderwerp over) kun je altijd iemand aanspreken, hetzij de ouders (jongere minderjarigen), hetzij de minderjarige zelf, hetzij beiden.

 

[RuMouR]

Dat is een ingewikkeld verhaal, ik heb een uitgebreid stuk over de handelingsbekwaamheid van een minderjarige geschreven onder de topic Overeenkomsten en minderjarigheid (hoe maken anderen toch zo'n mooie doorverwijzing naar een draadje, dat lukt mij niet)

 

Bij deze: topic Overeenkomsten en minderjarigheid

 

 

Hoe doe je dit? [ url= ] tekst voor url [ /url ]

[Gast mieke]

thnx

[Christine]

Ehm, € 5000 voor een webhostingbedrijf? Waar bestaat het bedrijf dan uit als het maar zo weinig waard is? En is het wel de moeite om over € 4000 te gaan procederen?

 

Je neemt zelf een risico door alleen per email geheimhouding te vragen. Ik kan je verzekeren dat een geheimhoudingsverklaring per email voor de rechter geen stand houd. Ik wil je als je wilt wel namens allerlei mensen per email geheimhouding beloven? Dat is vrij eenvoudig te faken. De ondertekening van die geheimhouding stelt ook niets voor, want hoe bewijs jij dat diegene inderdaad die mail heeft gestuurd? Had dan tenminste nog een elektronische handtekening gevraagd, kost niets en is heel eenvoudig, en houdt voor een rechter veel beter stand.

 

Kortom, ik denk dat procederen geen zin heeft.

 

dagdag

Christine

[kemdirect]

Ik had zo mijn twijfels over de aansprakelijkheid van een 17 jarige. Dacht dat ouders van een minderjarige (<18) aansprakelijk waren voor hun minderjarige kinderen maar dat blijkt niet het geval.

 

"Kinderen van 16 jaar of ouder zijn zelf aansprakelijk voor hun onrechtmatige daden op grond van artikel 162 van Boek 6 van het Burgerlijk Wetboek. Deze kinderen kan ook de schadevergoedingsmaatregel van artikel 36f Sr. worden opgelegd met de mogelijkheid van vervangende jeugddetentie als zij hun betalingsverplichtingen niet nakomen (artikel 36f, zesde lid, Sr.)"

bron: justitie.nl

 

Over de kansen bij een eventuele rechtsgang ben ik het eens met de eerdere posters. Bij het overeenkomen van een geheimhoudingsbeding is toch wel het minste dat je de identiteit kent en verifieert van degene met wie je de overeenkomst aangaat.

[Fritz]

Hallo allemaal,

 

Allereerst bedankt voor jullie inhoudelijke reacties. Ik heb ze allemaal, maar met name de zeer informatieve bijdragen van Mieke, aandachtig gelezen.

 

Als ik het goed begrijp is het dagvaarden van een minderjarige in ieder geval wel mogelijk. Over de haalbaarheid van mijn eventuele eis zijn jullie allemaal negatief, en dan vooral omdat:

 

a) De geheimhoudingsverklaring per e-mail is afgegeven en niet is ondertekend (waardoor de identiteit valt te betwisten);

 

b) Er in de geheimhoudingsverklaring geen boeteclausule is opgenomen.

 

Waarschijnlijk reken ik dit mijzelf aan als een tekortkoming en zal ik ervoor kiezen om mijn eis niet voor te leggen aan de kantonrechter, maar wellicht zouden jullie - voor het geval er zich in de toekomst een vergelijkbare situatie voordoet - mij nog kunnen laten weten of mijn kansen op een toewijzing van de eis in een vergelijkbare zaak beter zouden zijn wanneer:

 

a) De potentiële kopers hun interesse via e-mail hebben laten blijken, in dezelfde e-mail geheimhouding beloven, hun adresgegevens vermelden en vervolgens de vertrouwelijke informatie per post zouden ontvangen;

 

b) Zij in dezelfde e-mail akkoord gaan met een boeteclausule.

 

Nogmaals bedankt voor jullie bijdragen.

En natuurlijk allemaal een prettige kerstdagen toegewenst.

 

Groet,

Frits

[R.I.P. | Peter Bonjernoor]

...wellicht zouden jullie - voor het geval er zich in de toekomst een vergelijkbare situatie voordoet - mij nog kunnen laten weten of mijn kansen op een toewijzing van de eis in een vergelijkbare zaak beter zouden zijn wanneer...

 

Persoonlijk betwijfel ik het. Hoe kun je aantonen dat de persoon in kwestie die email verzonden heeft, en niet bijvoorbeeld een huisgenoot?

 

Niet, dus.