Samenwerking en connectiviteit als productiviteitskiller

[AmazingMinds]

Op 37Signals staat een aardig stuk over productiviteit en ‘getting in too much touch’. Erg herkenbaar allemaal, ook nav een post van Annedien niet zo lang geleden volgens mij.

 

Being productive isn’t something that just happens. You don’t just sit down and be productive. Real productivity takes time. It’s a process. You make your way into it. Sometimes it takes 15 minutes or a half hour or an hour or more to really get in that zone. And when you’re in that zone you are actually getting real work done. But once you get knocked out of that zone it takes a real toll on you. You go from highly productive to annoyed.

 

Meer over het verhaal hier.

 

Mijn concrete vragen: Hebben de ondernemers hier een intern communicatiebeleid, waarbij het constant verbonden zijn actief wordt ontmoedigd? Hoeveel van jullie hebben op de werkvloer nog computers staan die niet verbonden zijn met internet?

[nonex.nl]

Dat communicatiebeleid heet discipline. Als ik ontwerp, staat outlook, Skype, Firefox en MSN uit. Heb ik een spoedklus dan vind je me in de industriehaven van Zaandam op een omgebouwde visserskotter, verstoken van enige contact met de digitale snelweg.

[AmazingMinds]

Dat communicatiebeleid heet discipline. Als ik ontwerp, staat outlook, Skype, Firefox en MSN uit. Heb ik een spoedklus dan vind je me in de industriehaven van Zaandam op een omgebouwde visserskotter, verstoken van enige contact met de digitale snelweg.

 

Op die manier kan het natuurlijk ook :) Maar die discipline kan niet iedereen opbrengen.. Sterker nog, het lijkt erop dat steeds minder mensen die discipline kunnen opbrengen, of ze nou willen of niet. Ondernemers/werkgevers zullen daar de komende jaren imho rekening mee moeten gaan houden door maatregelen te nemen die intuitief (lees: op korte termijn) misschien ten koste lijken te gaan van de arbeidsproductiviteit.

[Jeroen Bakker]

Ondernemers/werkgevers zullen daar de komende jaren imho rekening mee moeten gaan houden door maatregelen te nemen die intuitief (lees: op korte termijn) misschien ten koste lijken te gaan van de arbeidsproductiviteit.

 

Ik ben dan wel heel benieuwd waar je concreet aan denkt?

[AmazingMinds]

Ik ben dan wel heel benieuwd waar je concreet aan denkt?

 

Nou, heel concreet bijvoorbeeld een 1-persoons ruimte met een bureau en een pc zonder internet (welk bedrijf heeft nou geen oude meterkast? ;)) die we voor het gemak maar even 'the zone' noemen, waar alle salesmanagers, accountmanagers of algemeen managers 1 dag in de week in verdwijnen. Uiteraard krijgen ze een thermoskan koffie mee en een lunch naar keuze, maar contact met de buitenwereld is er gedurende de dag niet.. En dan kijken wat er gebeurt met de productiviteit op korte termijn en op lange termijn.

 

Het voorbeeld is misschien wat extreem, maar ik kan me heel veel situaties voorstellen waar het heel fijn kan zijn om je een aantal uren echt af te sluiten. Misschien kun je (een eenvoudige oplossing) in een kantooromgeving denken aan een rode box op je bureau waarin je al je communicatiemiddelen (telefoon, computer) kan leggen om aan te geven dat je niet gestoord wil worden. Je bent dan alleen wel afhankelijker van je collega's en de manier waarop ze daarmee omgaan. En die hebben vaak de neiging om je toch te storen als ze je fysiek zien zitten.. ("kan ik je heeel even storen, duurt echt maar 1 minuutje" = dodelijk)

[Annedien Hoen]

Ik denk dat het bewustzijn aan 'stoorkant' ook moet groeien-- als de 'impuls' van je zelf uitgaat dan ervaar je het niet als dat je iemand nog meer gaat belasten maar je wil gewoon even iets weten. Of vragen. Ik merk dat ik, doordat ik de afhandel-kant bewust inricht ik de impulskant ook bewuster aanpak. Minder snel een mailtje de deur uit doe. Of bij iets zet dat ik er geen antwoord op hoef. Of het gewoon überhaupt niet meld, want heel vaak gaat de actualiteit erg snel van dingen af.

Er zijn ook bedrijven die meditatie invoeren als ADT-preventie.

 

Het heeft misschien ook te maken met verwachtingen. Mensen nemen het vaak persoonlijk op als ze twee weken moeten wachten op een reply op een mailtje, maar ik vind het inmiddels normaal - tenzij het echt urgent is, uiteraard.

 

ADT wordt in elk geval in rap tempo behoorlijk mainstream. Voor de ondernemers hier (... ;), daar zit vast handel in, bijvoorbeeld als professioneel vereenvoudiger...

 

[Nico Schouten]

Skype, MSN, email, Firefox, etc kun je gewoon afsluiten.

Om je even van je omgeving af te sluiten werken dit soort dopjes ook prima. Scherpe geluiden worden afgedempt tot een frequentie die je niet meteen uit je concentratie halen.

 

 

Al vind ik 's avonds ook wel lekker werken omdat er geen telefoon is die gaat, en omdat de (buiten) omgeving ook rustiger word.

[AmazingMinds]

Skype, MSN, email, Firefox, etc kun je gewoon afsluiten.

Om je even van je omgeving af te sluiten werken dit soort dopjes ook prima. Scherpe geluiden worden afgedempt tot een frequentie die je niet meteen uit je concentratie halen.

 

Toch vind ik dat iets te makkelijk. De trend is namelijk volgens mij dat steeds meer mensen juist problemen hebben met het afsluiten van dat soort 'verstorende' elementen. Het is een soort onzichtbare kracht waar meer en meer mensen moeite mee hebben (zie ook de links van Annedien). Daarom ben ik van mening dat je je werknemers daarbij moet helpen, ofwel door een stuk bewustwording (je hoeft de telefoon niet altijd op te nemen), ofwel door een concreet beleid (op dinsdagochtend werk jij in 'the zone'). Wat ik te vaak om me heen zie, is dat vaak juist die werkgevers/managers zijn die nog een schepje bovenop die kracht doen door multidisciplinaire zelfsturende teams te maken, je nog even te bellen om te vragen hoe het gaat met klant X, etc..

[Annedien Hoen]

Skype, MSN, email, Firefox, etc kun je gewoon afsluiten.

 

Da's ongeveer hetzelfde als stellen dat je overgewicht eenvoudig oplost door minder calorieën tot je te nemen dan je verbruikt. Het probleem zit op een dieper niveau, vermoed ik :)

Of misschien moeten we juist naar een hive mind toe...

[AmazingMinds]

Ik ben sinds kort aan het experimenteren met het indelen van mijn todo-list en dat bevalt me voorlopig heel goed.

 

De lijst is ingedeeld in 4 onderdelen:

 

Quick Wins - Taken die minder dan 5 minuten duren en waarmee ik snel resultaten haal. Een telefoongesprek, een mailtje dat ik nog moest versturen, iets wat ik nog moest nakijken, etc.

 

Normal Tasks - De normale taken van een todo-list. Alles wat groter is dan een quick win en wat aan het eind van de dag gedaan moet zijn.

 

Tasks when tired - De taken die sowieso nog moeten gebeuren, die niet perse aan het eind van de dag afgerond moeten zijn en die weinig mentale inzet vereisen. Bijvoorbeeld het redigeren van teksten, boodschappen doen, projectadministratie, etc. Het is een soort fase die tussen 'productief' en 'pauze' inligt.

 

Notes - Hier probeer ik zoveel mogelijk gegevens die bij de taken horen te zetten, zodat ik weinig tijd kwijt ben aan het opzoeken (een productiviteitskiller) van adressen, nummers, namen, etc.

 

Het idee - gebaseerd op het boek "Leading Change" van prof. John Kotter - is om op een gestructureerde manier via mijn todo-list 'productiviteits'-momentum te creeren. Een klein en concreet voorbeeld waar een organisatie zijn medewerkers imho zou kunnen helpen in de strijd tegen productiviteitskillers.

 

Overigens zijn opmerkingen/suggesties op mijn lijst van harte welkom, het is nog een work in progress op zoek naar de 'ideale' lijst.

[nonex.nl]

 

Of misschien moeten we juist naar een hive mind toe...

 

En die Hive mind: 'A group mind in science fiction is a single consciousness occupying many bodies.' hoe gaat die dan mijn rust verzorgen? Ik zie het tegenovergestelde als een Hyvemind: zoals de jongeren via msn gemakkeliijk met 30 personen tegelijk kunnen communiceren,kan een bij in de korf door gedragspatronen met al zijn vriendjes communiceren. Niet een collectieve 'mind' maar juist een zeer grote interactie tussen individu en omgeving.

Communicatie krijgt een andere betekenis met de multi-communicatie jeugd. Maar wat nu als die cultuur de corporate wereld binnenwandeld? Een zakelijk gesprek via msn?

 

[fictief]

Michel zegt 'bedankt voor je offerte. Ziet r goed uit.'

Justus zegt ' :) alsjeblieft'

Michel zegt 'ik dacht aan twee schetsontwerpen ipv drie, en de uren voor de uitwerking zijn wel erg hoog ;) '

Justus zegt 'tsja, die uren ben ik gewoon kwijt aan het uittekenen van het meubilair'

Michel zegt 'mijn budget is 80 % van je offerte'

Justus zegt 'ik ontwerp slim, en bespaar zo gemakkelijk 20% van je uitvoeringsbudget,dat is meer! 8) '

[/fictief]

 

[perry]

Waar het naar toe gaat, of in ieder geval naar mijn mening naar toe zou moeten gaan, is dat je communicatie middelen voor, naar en over groepen aan en uit kunt zetten, cq een bepaalde urgentie kunt geven..

 

Maandagmorgen van 9:00 tot 10:00 staan alle communicatie kanalen open voor gesprekken met het salesteam. Er komen alleen signalen via MSN, Skype, Gizmo telefoon, e-mail (en alle andere middelen die jou iets kunnen laten zien, horen, voelen. proeven en/of ruiken). Signalen van andere teams komen alleen op basis van urgentie binnen. Hier aan toevoegend dat communicatie middelen nog meer zullen worden afgestemd op onze zintuigen die we momenteel nauwelijks goed gebruiken als we achter de PC zitten. Ik doel dan in eerste instantie op horen, maar ook op reuk, proeven en voelen. Momenteel gebruiken we de neus alleen om te ruiken of de koffie klaar is. Met die neus en de andere zintuigen kun je veel meer waardoor je nog veel meer communicatie gefaseerder op he af kunt laten komen en gestructureerder kunt verwerken dan we nu doen.

 

Na 10:00 schakel je over naar het productie team. Om 10:30 zet je alles open voor mensen die op je lijst staan om een keer een gesprek mee te hebben, die mensen op die lijst weten dat en zodra beide personen in de gelegenheid zijn krijg je een signaal, je zou nu met die en die kunnen bellen, wil je dat? Klik hier...

 

Langzaam maar zeker begint het te komen, Trillian die een aantal media middelen onder één dak brengt, Skype die nu ook met groepen komt(doch nog steeds niet is wat we echt willen). Push2talk komt er aan, de vele radio stations die je bepaalde signalen wel en niet kunt laten door komen. RSS feeds die je steeds beter en gemakelijker zult kunnen afstemmen op je informatie behoefte.

 

Ik zie een soort dashboard voor me waarbij je o.a. door een 3D omgeving rond tourt en afhankelijk waar je bent de informatie te zien krijgt, mensen tegen komt die je op dat moment ook echt om je heen wilt zien, en de anderen jou ook!

 

Op spam komen zeer grote straffen te staan, in de zin van, je boodschap komt nergens meer door, of je moet er flink geld bij leggen.

 

Nog even geduld denk ik:-)

 

Perry

 

 

[LBX]

Uiteindelijk is het denk ik toch een kwestie van discipline en zelfkennis.

 

Zelfkennis om in te zien wat jouw persoonlijke productiviteitskillers zijn en discipline om er iets aan te doen.

 

Voor sommigen is Skype een productiviteitskiller, voor anderen is het een manier om snel een aantal Quick Wins te scoren. Ik denk daarom niet dat er een manier is die voor iedereen werkt.

 

Oordopjes, verlaten boten (die klinkt erg goed, overigens ;D), tekst op je voorhoofd met "Niet storen!" - whatever works.

[AmazingMinds]

Voor sommigen is Skype een productiviteitskiller, voor anderen is het een manier om snel een aantal Quick Wins te scoren. Ik denk daarom niet dat er een manier is die voor iedereen werkt.

 

Ik denk dat dat ook niet het probleem is. Het gaat om de fasering. Internet is soms een productief middel, maar af en toe ook een productiviteitskiller. Hetzelfde geldt voor vergaderingen. Soms komt iets goed uit, en soms niet: mijn zoektocht is naar de manier om het dusdanig te kunnen structureren dat productiviteitskillers min of meer gepland kunnen worden. In het kader van de originele post: samenwerking en connectiviteit zijn natuurlijk heerlijk, zolang je het zo kan regelen dat het altijd op een moment is, dat het je uitkomt.

 

Het probleem daarbij is de ongestructureerde invloed van de 24-uurs economie en daarbij behorende connectiviteit (ter extreme illustratie: welke ondernemer zou zich niet om 4u laten wakker bellen voor een miljoenenklus?) tegenover de innerlijke rust (en productiviteitsgroei) die een bepaalde fasering/afbakening geeft.

 

En wat betreft die discipline: hoeveel ondernemers laten een klant wachten totdat ze datgene wat ze aan het doen waren hebben afgerond, in het kader van die discipline?

[LBX]

En wat betreft die discipline: hoeveel ondernemers laten een klant wachten totdat ze datgene wat ze aan het doen waren hebben afgerond, in het kader van die discipline?

 

Hm, ik kan mijn vinger er niet op leggen, maar ik heb het gevoel dat we in een cirkelredenering terecht komen.

 

"Men" heeft geen discipline, dus moeten we iets vinden om discipline te krijgen zonder discipline. (Ik realiseer me dat deze weergave erg kort door de bocht gaat, maar grof genomen komt het nu zo bij mij over.)

 

Je kunt wel een systeem bedenken, maar dat consequent blijven toepassen vergt dezelfde discipline als het negeren van niet-productieve mailtjes en PM's.

 

Ik denk ook niet dat je een [nieuwe/belangrijke/...] klant hoeft te negeren als je bezig bent met iets anders. Je kunt best op zo'n mailtje reageren door te zeggen dat je op korte termijn contact zal opnemen. Alleen: veruit de meeste mailtjes en berichten hoeven niet direct beantwoord te worden.

 

In mijn optiek is connectiviteit geen probleem. Iedereen kan kiezen hoe hij of zij er mee om wil gaan. Klanten kunnen het eerst misschien wel vervelend vinden dat je niet steeds binnen 5 minuten antwoordt, maar de meesten begrijpen best dat je soms gewoon bezig bent met geconcentreerd werken. Aan hun opdracht, bijvoorbeeld ;).

[AmazingMinds]

Hm, ik kan mijn vinger er niet op leggen, maar ik heb het gevoel dat we in een cirkelredenering terecht komen.

 

"Men" heeft geen discipline, dus moeten we iets vinden om discipline te krijgen zonder discipline. (Ik realiseer me dat deze weergave erg kort door de bocht gaat, maar grof genomen komt het nu zo bij mij over.)

 

Je kunt wel een systeem bedenken, maar dat consequent blijven toepassen vergt dezelfde discipline als het negeren van niet-productieve mailtjes en PM's.

 

Dat klopt wel een beetje, maar niet helemaal. Vanuit de lean manufacturing komt de term 'pokayoke'. Abstract gezegd is dat een systeem waarbij de discipline intrinsiek in het proces of het product wordt vastgelegd. Daarmee wordt het foolproof. Ik ben dan ook juist op zoek naar zo'n soort systeem of een methode waarbij mensen niet meer de discipline hoeven op te brengen om productiviteitskillers buiten te sluiten, maar dat ze als het ware begeleid/gestuurd worden door de methodiek waarmee ze hun taken uitvoeren.

[LBX]

'pokayoke'.

 

Die is te mooi om niet te Googlen...

[AmazingMinds]

Hij doet het ook heel goed op borrels :D

 

Japanese term which means mistake proofing.

A poka yoke device is one that prevents incorrect parts from being made or assembled, or easily identifies a flaw or error.

 

poka-yoke - 'mistake-proofing', a means of providing a visual or other signal to indicate a characteristic state. Often referred to as 'error-proofing', poke-yoke is actually the first step in truly error-proofing a system. Error-proofing is a manufacturing technique of preventing errors by designing the manufacturing process, equipment, and tools so that an operation literally cannot be performed incorrectly.

 

To avoid (yokeru) inadvertent errors (poka).

 

Wordt veel gebruikt in productie-omgevingen, nog veel te weinig in dienstenomgevingen. Kent iemand voorbeelden van pokayoke projectmanagement-technieken?

[bedenkerij / bert]

Kent iemand voorbeelden van pokayoke projectmanagement-technieken?

• Zorgen dat één persoon voor iets verantwoordelijk is.
  
• Mensen met hun eigen shit laten werken. Dus niet een programmeur (of manager) iets laten maken waar anderen (of ondergeschikten) mee moeten werken.
  
• Wekelijkse vergaderingen waarin alle aktiepunten plus probleemeigenaren geëvalueerd worden. Dit kan ook middels, wat ik, "communicatie-databases" noem. Dat is, zeg maar, een open, voor iedereen inzichtelijk project management systeem. (cf. Het panopticon van Bentham en cf. Foucault over "discipline-" en "straf-technologieën". ;D)
  
• En voor mijzelf: Altijd een boekje en pennetje in de zak hebben. Als iemand mij iets vraagt schrijf ik het op, geef ik een inschatting van de tijd om (te besluiten) iets te doen en zorg ik dat iemand het nooit nog eens hoeft te vragen.
  
• Gelijkheid / eerlijkheid / oprechtheid zorgen dat mensen iets voor elkaar willen doen. Zonder dit zul je m.i. altijd overal achteraan moeten blijven jagen. Je kunt natuurlijk ook juist middels competitie en ongelijkheid de discipline stimuleren. Dat kost je bedrijf uiteindelijk meer geld, maar als je zelf ook graag flink in de pot wilt graaien dan moet je wel :P.
  

[AmazingMinds]

• Zorgen dat één persoon voor iets verantwoordelijk is.
  
• Mensen met hun eigen shit laten werken. Dus niet een programmeur (of manager) iets laten maken waar anderen (of ondergeschikten) mee moeten werken.
  
• Wekelijkse vergaderingen waarin alle aktiepunten plus probleemeigenaren geëvalueerd worden. Dit kan ook middels, wat ik, "communicatie-databases" noem. Dat is, zeg maar, een open, voor iedereen inzichtelijk project management systeem. (cf. Het panopticon van Bentham en cf. Foucault over "discipline-" en "straf-technologieën". ;D)
  
• En voor mijzelf: Altijd een boekje en pennetje in de zak hebben. Als iemand mij iets vraagt schrijf ik het op, geef ik een inschatting van de tijd om (te besluiten) iets te doen en zorg ik dat iemand het nooit nog eens hoeft te vragen.
  
• Gelijkheid / eerlijkheid / oprechtheid zorgen dat mensen iets voor elkaar willen doen. Zonder dit zul je m.i. altijd overal achteraan moeten blijven jagen. Je kunt natuurlijk ook juist middels competitie en ongelijkheid de discipline stimuleren. Dat kost je bedrijf uiteindelijk meer geld, maar als je zelf ook graag flink in de pot wilt graaien dan moet je wel :P.
  

 

Hmm.. zijn dat wel echte foolproof methoden of vereisen ze nog steeds discipline? Waar ik meer naar op zoek ben zijn bijvoorbeeld het volgende traject (sorry overigens dat het nu wel redelijk ver van de topicstart komt te staan ;)):

 

1) Voordat sales aan een klant een offerte maakt, maakt hij eerst intern een projectvoorstel aan met daarin een budgetair verantwoorde kostenraming (zeg bijvoorbeeld 2 programmeurs, 1 projectmanager, 1 editor over de tijdspanne van 4 weken).

2) programmeurs, projectmanagers en editors mogen voor een bepaalde datum 'inschrijven' op dat project als ze aan de eisen (tijd, functie, etc) kunnen voldoen.

3) Als het project 'vol' is voor de deadline, krijgt sales een bericht via de mail. Hij kan dan met zekerheid richting de klant stappen.

4) Als het project niet 'vol' is na de due-date, weet sales dat het ofwel 'nee' moet verkopen, ofwel andere voorwaarden aan het project moet stellen (met bijbehorende prijs).

 

Het is natuurlijk een extreme vereenvoudiging, maar op deze manier hoeft beschikbaarheid niet meer 'ingeschat' te worden, maar kan deze met zekerheid worden toegezegd op een datum die vooraf door sales is toegezegd. Daarnaast weet sales absoluut zeker dat de offerte, die bij de klant ligt, waargemaakt kan worden, binnen het budget.

[LBX]

Het beste dat ik kan bedenken is een zoveel mogelijk geautomatiseerd proces, verdeeld in verschillende stappen, waarbij de volgende stap pas bereikt kan worden nadat de vorige volgens een template is afgewerkt.

 

Bij geautomatiseerde processen kan je de sessie bovendien na een bepaald aantal minuten inactiviteit laten afsluiten, om mailen en MSN'en tijdens de sessie te ontmoedigen.

 

Of, als automatisering niet (volledig) mogelijk is, een handleiding met daarin een duidelijk in afzonderlijke stappen opgeknipt proces, waarbij voor elke stap een zoveel mogelijk ingevuld model voorhanden is (invuloefening).

 

Beide methodes laten helaas nog altijd ruimte voor tijdsverkwanseling. Het enige dat hiervoor werkt, is tijdsverantwoording. Advocaten doen het per 6 minuten, en reken maar dat je dan goed op je tijd gaat letten ;D

[bedenkerij / bert]

Hmm.. zijn dat wel echte foolproof methoden of vereisen ze nog steeds discipline?

Ze zorgen foolproof voor discipline. :)

 

Overigens begrijp ik je voorbeeld niet helemaal in relatie tot pokayoke. Bedoel je dat de verkoopafdeling niet iets mag beloven dat hun achterban misschien niet waar kan maken ???. Lijkt me triviaal?

[AmazingMinds]

 

Ze zorgen foolproof voor discipline. :)

 

Overigens begrijp ik je voorbeeld niet helemaal in relatie tot pokayoke. Bedoel je dat de verkoopafdeling niet iets mag beloven dat hun achterban misschien niet waar kan maken ???. Lijkt me triviaal?

Het gaat niet om dat het niet mag (dat is inderdaad triviaal, het was ook maar een voorbeeld ;)), het gaat er juist om dat het, gezien dat gegeven, niet kan. De in de methode ingebakken beveiliging dat een offerte fysiek niet de deur uit kan gaan, voordat de resources zijn toegewezen, voorkomt in alle gevallen dat er een fout kan worden gemaakt door een salesafdeling. Dat is pokayoke.

[bedenkerij / bert]

het gaat er juist om dat het, gezien dat gegeven, niet kan. De in de methode ingebakken beveiliging [...] Dat is pokayoke.

 

OK. Alleen zou ik het geen management-techniek noemen als wel een administratieve procedure -- het basiselement van elke bureaucratie ;D

 

Administratieve procedures zijn inderdaad vaak waardevol, zolang je nog weet waarvoor ze ook al weer dienden en zolang je alle gevolgen overziet. Ik voorzie bijvoorbeeld dat je ook een "light"-versie van je procedure zult moeten invoeren omdat een klant soms bij wijze van spreken om een pakje kauwgom vraagt; als de verkoper dan de hele procedure gaat afwandelen... Of wat als het druk is bij de verkoop maar niet in de rest van je bedrijf en je procedure je zaken ophoudt? De consequenties van regels overzien is erg moeilijk en daarmee zijn ze zelden foolproof. Of misschien zijn ze welliswaar foolproof maar toch vooral foolish. :D

 

Begrijp me goed; regels bedenken is ok, maar...

[AmazingMinds]

 

OK. Alleen zou ik het geen management-techniek noemen als wel een administratieve procedure -- het basiselement van elke bureaucratie ;D

 

Administratieve procedures zijn inderdaad vaak waardevol, zolang je nog weet waarvoor ze ook al weer dienden en zolang je alle gevolgen overziet. Ik voorzie bijvoorbeeld dat je ook een "light"-versie van je procedure zult moeten invoeren omdat een klant soms bij wijze van spreken om een pakje kauwgom vraagt; als de verkoper dan de hele procedure gaat afwandelen... Of wat als het druk is bij de verkoop maar niet in de rest van je bedrijf en je procedure je zaken ophoudt? De consequenties van regels overzien is erg moeilijk en daarmee zijn ze zelden foolproof. Of misschien zijn ze welliswaar foolproof maar toch vooral foolish. :D

 

Begrijp me goed; regels bedenken is ok, maar...

 

En toch.. ;) Het probleem van 'regels' is dat ze staan of vallen met de uitvoering ervan. Je kan er in principe omheen (net zoals ik 150 kan rijden waar 120 is toegestaan) en daar beginnen de moeilijkheden meestal. Pokayoke voorziet in een manier om die uitvoering af te dwingen via het karakter van de handeling.

 

Het klinkt misschien wat vaag en abstract, maar in mijn ogen schuilt de schoonheid van pokayoke juist in de extreme eenvoud ervan en het feit dat je niet hoeft na te denken of je een regel naleeft, maar dat het automatisch gebeurt.. (zie deze pagina voor alledaagse voorbeelden)

 

 

[perry]

feit dat je niet hoeft na te denken of je een regel naleeft, maar dat het automatisch gebeurt..

 

Om weer On topic te komen. Truuk is dus om iets te bedenken waarmee je kunt voorkomen dat iemand uit zijn concentratie wordt gehaald, maar toch connect blijft:-)

 

Het is niets anders dan de kreet als op het juiste moment de juiste informatie geleverd krijgen met het juiste medium. Een kreet die steeds moeilijker wordt om waar te maken, als het zoiezo al kan :-)

 

Perry