bedenkerij / bert

Brief maken aan belastingdienst met verzoek tot vrijstelling van betaling van BTW bij import uit Azië. Als je dat niet doet moet je BTW betalen bij inklaren en kun je die pas later als voorbelasting weer opvoeren bij de aangifte. Dat geld heb je hard nodig dus beter even een briefje maken. Kun je dat uitleggen? Zoals ik het [verkeerd] begrijp vul ik op mijn "Aangifte omzetbelasting" een bedrag in bij "Leveringen uit landen buiten de EU (invoer)", en dan moet ik daar 19%BTW over betalen; inklaring en invoerrechten regelt mijn koerier (DHL / UPS / etc). Deze door mij te betalen BTW kan ik toch nergens als voorbelasting opvoeren? Hmmm... Op http://www.belastingdienst.nl/zakelijk/omzetbelasting/ob02/ob02-120.html staat het antwoord. Vreemde regeling en wat een nutteloze administratieve rompslomp! Overigens is het mijn ervaring dat facturen, etc. vanuit het Verre Oosten altijd fout zijn en dat verzoeken om dat te veranderen niet helpen. Welk bedrag voer ik op? Datgene wat op de factuur staat, of datgene wat ik betaal. En wat als er geen factuur is. En wat als het als sample verzonden wordt (dus BTW-vrij) maar ik het gewoon wil verkopen? Hoe werkt dat in de praktijk; zoals ik het begrijp krijgt de belastingdienst z'n centjes uiteindelijk so-wie-so, ook al is de Chinese factuur fout, wanneer ik de BTW naar mijn klant in rekening breng. Het enige is dat ze er eventjes op moeten wachten. Ik heb geen zin in boetes en geen zin in nog meer administratieve onzin. Ik vrees dat ik toch aan het laatste moet. Ik denk dat er voor mij nog een nadeel is; met die foute facturen is het net alsof ik veel verdien, en dan moet ik nog meer procentjes betalen. bvd, Bert

Kijk ook eens bij Higher Level lid descartes. Animatronics is zijn business.

Zelfbewustzijn is voorbehouden aan mensen en enkele apensoorten, voor de rest heeft niets zo'n ik-besef. Waar baseer je dat op? Allereerst is het verschil tussen bewustzijn en zelfbewustzijn conceptueel best ingewikkeld. Ten tweede zijn veel dieren ondanks hun bewustzijn ook meer overgeleverd aan hun instinkten -- dat hebben mensen ook wel eens meer dan sociaal wenselijk, maar die sluiten we op of we vergeven ze het onder de noemer "crime passionelle". Een uitgebreid zelfbewustzijn vereist een controle over je bewustzijn waarin bij mensen taal een belangrijke rol speelt. Dat wil niet zeggen dat er zonder taal niets is, maar dan heb je wel allerlei (emotionele) problemen. Ook zonder taal kun je echter gebruik maken van je korte termijn geheugen. Er zijn weinig redenen om aan te nemen dat dieren niet zoiets hebben. Elk zoogdier heeft zoiets nodig om meer complexe, niet aangeboren handelingen te kunnen plannen. Als je dat hebt, dan kun je vermoedelijk ook een beeld van jezelf vormen, zij het op een heel andere manier dan de mens. Aangezien dieren dit alles niet met elkaar kunnen communiceren blijft de inhoud nog eens extra beperkt; ze moeten alles zelf uitvinden. Maar mensen zijn daarmee ook heel erg cultureel bepaald, en dus ook heel erg niet zichZELF. Wie heeft er dan meer ZELFbewustzijn? Ik weet het niet. Wat betreft de vraag van Annedien of delen van jezelf een ik-besef hebben... Laat ik eerst opmerken dat ons ik-besef in het algemeen nogal beperkt en onjuist is, en dat het een constructie is die onder meer ontstaat doordat, zoals een prof van mij altijd zei: "we catch ourselves in the act". Dus: we betrappen onszelf op iets terwijl we het doen. Dit "doen" kan, dankzij ons korte duur geheugen, ook mentale aktie omvatten, zoals denken en verbeelden. Aldus is er een eerste persoon die zichzelf als tweede of derde persoon ziet en weet dat ie het zelf is, als eerste persoon. Het is de vraag in hoeverre dit zonder taalgebruik mogelijk is, maar hieruit onstaat denk ik het zelfbewustzijn en ik-besef. (aangezien ik een neuraal netwerk verzonnen heb dat dit kan heb ik m.i. een machine verzonnen die bewustzijn heeft.) Aldus kun je je ook voorstellen een (deel-)ik te hebben dat niet naar zichzelf "kijkt" en dus (qua deel) geen ik-besef heeft. Naar je innerlijke zelf kijken vereist dat je een eerdere toestand / verbeelding in jezelf kunt vasthouden om daar later naar te kijken. Het is de vraag in hoeverre delen van jezelf deze mogelijkheid hebben. Je kunt wel naar je eigen lijf kijken natuurlijk. Je zou ook zonder een korte termijn geheugen met een ander deel van jezelf naar iets in jezelf kunnen "kijken". Dan zou het niet je hele ik zijn waar je naar kijkt, maar toch speelt dat ook een rol, zeker ook bij dieren, bijvoorbeeld wanneer een leeuw van plan is een gazelle te bespringen; dan heeft ie zichzelf en die gazelle in zijn gedachten. Het is een beetje een ingewikkeld systeem, maar mijns inziens leidt dat tot wat we ervaren als bewustzijn, een bewustzijn waarin je ervaring van jezelf weliswaar aanwezig is, maar toch niet verheven is tot zelfbewustzijn. Dat is wat alle zoogdieren in ieder geval ook hebben -- van andere hersenen weet ik weinig. (Angst of training kan dieren denk ik echter een behoorlijk zelfbewustzijn bijbrengen; het laatste doen we ook met kinderen, en het eerste doet een kind met zichzelf.) Je bewustzijn bestaat daarmee volgens mij uit een aantal lagen, maximaal ongeveer zeven, denk ik, elk met vele naast elkaar bestaande eenheidjes, die enigszins hun eigen leven leiden maar normaal gesproken toch gedomineerd worden door de hoogste laag, tenzij er iets levensbedreigends aan de hand is; dan handelen ze autonoom en breken eventueel door in je algemene bewustzijn. Instinkten zijn hier hevig mee verweven doordat je instinkten meehelpen met het trainen van je brein. (Voor zover de delen een "ik" zijn is hun zijn beperkt; bijvoorbeeld een lijn in een beeld herkennen, dus of het so-wie-so relevant is om van een "ik" te spreken...) Er is maar één, gebrekkig zelfbewustzijn. Samen met taal maakt dit zelfbewustzijn het mogelijk dat we kunnen liegen. Daarmee zou het zelfbewustzijn van dieren wel eens meer juist kunnen zijn dan dat van ons mensen en mensapen, ook al is het vermoedelijk veel beperkter. (Lees "zien" hierboven als "zijn".) Training is soms belangrijk - vooral voor taken die snel en/of vaak moeten gebeuren en altijd op dezelfde wijze. Als je bij iedere stap moest denken hoe je voet precies neer te zetten zou lopen ook niet opschieten ;) Het gaat veel verder en is veel fundamenteler. Dat wat jij ervaart als je ik (niet je beeld hiervan) is het handelen en denken van je "getrainde" brein -- (even los van allerlei mogelijke definities van "ik").

Dat is een vraag die je blijft houden wanneer je je "ik" / hersens / lijf als afgesloten gehelen blijft zien. Je kunt aangaande jouw voorbeeld zeggen dat iets in je ooghoeken (maakte dat jij) remde -- mede op basis van al dan niet bewuste training van jezelf. Meer eenvoudig en algemeen: jij kunt jouw aandacht op iets richten, of iets kan jouw aandacht op zich richten. :) De "jij" in bovenstaande zin wordt mede bepaald door voorafgaande aandacht, etc. ad inf. Overigens moet je onderscheid maken tussen "ik" en je beeld van jezelf; hierboven heb ik het steeds over het eerste.

Inderdaad. Net zoals bij kunst en wetenschap (cf. Einstein) gaat het bij uitvindingen er vooral om het probleem te vinden (en de vraag naar de oplossing te stellen). Ik ben zojuist begonnen aan een boek / onderzoeksverslag met de wat dit betreft prachtige titel: The Creative Vision: A Longitudinal Study of Problem Finding in Art door Jacob W. Getzels en Mihaly Csikszentmihalyi. En als je dan je oplossing voor het niet ervaren probleem hebt, probeer het dan maar eens te verkopen, aan een ondernemer of aan een klant, of aan de redacteuren van de website die je wilt oprichten... Jij hebt een aanbod, maar waar is de vraag, georgesplat? Je zult zelf de vrager moeten maken of vinden; hij/zij gaat niet zichzelf maken of jouw vinden. In je database moeten dus juist ook de potentiële vragers zitten, en het zal de nodige intelligentie van het systeem vergen om er geen spam-machine van te maken. Totdat je dit hebt opgelost is je enige optie m.i.: ondernemerschap.

Dat zal een hele klus zijn. Zo'n website / database zal al snel erg groot worden, waarmee het moeilijk wordt om vraag en aanbod bij elkaar te brengen (of, zo je wilt, om vraag te creëren). Denk aan de enorme octrooidatabase van bijvoorbeeld espacenet. Of kijk eens bij de Ideas Bank. Het kan wel, maar dan heb je m.i. een intelligente, meedenkende database nodig. Dat is nog wel te doen, maar een idee vertellen zonder het weg te geven blijft moeilijk, zelfs met octrooi. Daarmee blijft uitvinden hobbyisme. Wellicht is een vorm van tussenhandel die vraag en aanbod bij elkaar brengt een optie, maar zonder vergaande, intelligente automatisering zal vertrouwen ook hier een onneembare drempel zijn.

Aangaande het verf-voorbeeld denk ik gelijk weer aan Clayton Christensen: Die nieuwe verf gaat best wel gemaakt worden, maar in een nieuw bedrijf, wellicht opgericht door een bestaand bedrijf, ook al zijn ze concurrerend met elkaar. Misschien bestaat die verf al in een niche-markt; Hammerite misschien? Glazuur gaat ook lang mee (maar geen 100 jaar in de zon). Of beter nog: betonnen kozijnen, met gekleurd beton; ik weet hoe dit te maken; is m.i. heel erg mooi ook ;)

Dus, euh, als ik een mooi verhaaltje plus foto over mijn uitvinding schrijf dan mag iedereen het produkt voor nop maken en verkopen, maar voor de reclamefolder en de foto op de doos waar het produkt in zit mag ik copyright-centjes eisen ;D

:D Nee. Even opgezocht; ik denk dat ik er jeuk van krijg maar wil het wel eens uitproberen. Iets voor een volgende HL-bios/borrel? Zat ik ook al aan te denken; die verkoopfilm was ook best wel goede jeuk :D

Je kunt het snelst het meeste geld verdienen door iets dat al bestaat op een andere manier te gebruiken; geen ontwikkelkosten, wel inkomsten; wat wil je nog meer? Neem het bestaande product, pas het aan en verkoop het weer.

Reusje voor Annedien :-*

Voor mij is dat al zo gebleken; individualisme is een onzinnige wensdroom. Dat wil niet zeggen dat de delen geen invloed hebben: ook in je lijf en hoofd. Ook dat is kenmerkend voor ons neurale netwerk. Ik ben er nog; ik moet het nog even laten bezinken omdat ik zelf veel theoriën heb over tijd en dan moet ik even werken om te begrijpen wat een ander bedoelt. Ik denk dat ik het (deels) met iets meer wreedheid zie. Op de wereld zien best veel mensen dezelfde oplossing voor een probleem, gewoon omdat het de beste oplossing is. Echter, slechts enkelen gelukt het er iets mee te doen; de rest was te vroeg, te laat, op de verkeerde plaats, te arm, te bang, te onhandelbaar, enz. Zoals Jaques Lacan eens schreef: een tovenaar en chamaan kan niet meer gevolgd worden. Het is de kunst om nog net wel gevolgd te kunnen worden. Ik denk niet dat de tovenaars onder ons "slechtere" uitvinders / kunstenaars zijn qua uitvinden / kunst maken. Maatschappelijk gezien zijn ze helaas vaak wel meer nutteloos, helemaal wanneer ze dan ook nog gaan mopperen ;) . Ik denk dat ik je vooral begrijp/invoel als het om het schrijven van teksten en theorieën gaat; om communicatie dus. Ik weet ook niet altijd zeker of ik het wel zelf ben die schrijft. Echt bijzondere uitvindingen (dat zijn er slechts enkelen) komen zo uit de lucht vallen, zijn zo complex en eenvoudig tegelijk, enzovoorts, dat het achteraf heel moeilijk is om terug te leiden waar ze vandaan komen, mede omdat je zelf veranderd bent; wat eerst vreemd was wordt zo gewoon, dat het moeilijk is om terug te gaan naar de situatie van vreemdheid. In dat proces speelt analyse, als communicatie met jezelf, en kritiek met/op jezelf, een belangrijke rol, evenals plezier (en vermoeidheid). Laatst een gesprek met een kunstenaar hierover gehad. We herkenden veel in elkaar, maar bij hem bleef alles non-verbaal; het uit zich in zijn werk; maar zonder uitleg is dat toch ook wel moeilijk te begrijpen. Ik voelde me ooit ook echt een beelddenker, wat toen door gebrek aan uitbeeldende vaardigheden best lastig was. Na vele jaren academische scholing doe ik nu dus veel met woorden. Laatst had ik wel een randje-van-de-tijd gevoel: Iedereen is nu zo bang voor China, maar ik bezweer je: over 20 jaar hebben we allemaal een 3D-printer in huis staan en maken we alles wat we willen zelf. We moeten dus ook leren om minder hard te werken en nog meer plezier te maken; overal op aarde. Ik vind dit een boeiend perspectief, maar het is vooralsnog niet hoe ik werk, geloof ik. Er zijn vele creatieve wegen die naar Rome leiden. Volgens mij staan er op http://www.nieuweproductenbedenken.nl/ een hele trits.

Het artikel waarna je verwijst concludeert juist dat intelligent design niet nodig is: "Therefore, like the eye contemplated by Darwin, careful analysis shows that there are no major obstacles to gradual evolution of the flagellum." Overigens wist Darwin het zelf volgens mij nog niet zeker. Ik herinner me een college waarin een docent het ontstaan van het leven op aarde volgens de bijbel in tien punten omschreef, met God bovenaan. Vervolgens veegde hij God door, verving het door "Evolutie", en werkte hetzelfde lijstje punten af. Ik kan het helaas even niet reproduceren. Vaak zijn heel grote denkstappen in eerste instantie zo klein! Maar de gevolgen zijn groot. Als er al sprake is van intelligent design (anders dan uitvindingen natuurlijk :D) dan heeft God volgens mij in ieder geval niet bedoeld dat wij dat zouden ontdekken, in tegendeel.

:D Nee. Even opgezocht; ik denk dat ik er jeuk van krijg maar wil het wel eens uitproberen. Mijn grond is de werking van neurale netwerken; ik kan niet aantonen dat een verbinding tussen twee (groepen van) zenuwcellen in mijn eigen hoofd wezenlijk anders is dan die tussen (groepen van) zenuwcellen in mijn en jouw hoofd -- bijvoorbeeld middels dit bericht. Er is wel een verschil, maar dat is relatief, niet absoluut.

Dit komt m.i. vooral omdat beta-prestaties beter te meten zijn. Een slechte advocaat kan best heel goed gescoord hebben als student. Voor gamma's is het nog vager. Zij schijnen echter juist daarom wel geschikter te zijn om complexe zaken en argumentaties te doorgronden, bijvoorbeeld door onderscheid.tussen feit en mening te herkennen, evenals allerlei ismen, foute argumentaties, enz. Zo'n kort-door-de-bocht verhaaltje als in jouw laatste post zul je niet snel uit de mond van een gamma horen ;D

[off_topic]Vanochtend werd dit gevoel voor mij nog verruimt. In het radio-programma "Vroege Vogels" werd gesproken over gevoel en leervermogen van insecten. Binnen enkele jaren gaan insecten voor ons op jacht naar drugs en mijnen, omdat dit aan hen te leren is! Uitermate boeiend -- en, wie weet, lucratief voor een technostarter? Ik was op logische gronden al van mening dat je lijf, laat staan je centraal zenuwstelsel / neurale netwerk, niet de begrenzing is van je bewustzijn. Het idee dat insecten toch wat slimmer blijken te zijn dan ik dacht is dan toch een beetje een thrill.[/off_topic]

Ahum. Ik ben een gamma (en ook een beta, maar goed...). Onder beta's is ook best wel veel kaf en best weinig vindingrijkheid. Tot zo'n 30 jaar geleden zaten juist de beta's aan de top. Hoe en waarom hebben ze zich daaruit laten schoppen? Onder andere omdat technocratie niet zo geweldig is. Niet dat ik geen hekel heb aan veel managementgewouwel maar ik denk niet dat een beta een betere manager is dan een alfa of een gamma. Verwacht geen perfectie van menselijke samenwerking, maar met openhartige communicatie van boven naar beneden en weer terug is er best wat van te maken. Is die er niet dan heb je zwaar pech. Aangezien ik geen leden van het innovatieplatform op dit forum zie is dat inderdaad pech voor technostarters.

Nee hoor; in het bedrijfsleven is men altijd op jacht naar versterkende innovaties. Je wilt echt niet jaar na jaar met hetzelfde produkt bij je klanten komen. Ontwrichtende innovaties zijn wel problematisch, maar dat is oplosbaar wanneer we het begrijpen. Grappige verspreking: demoncratische overheid. Ik wordt wel erg moe van volkeren die iets willen of overheden die niet zouden luisteren; zoveel mensen zoveel meningen.

Nog een tip ;) voor de overheid en een ondernemer... Wetenschap is zwaar gesubsidieerd maar kent een mechanisme dat de kwaliteit enigszins overeind houdt: Middels openheid en een doelstelling om kritisch te zijn naar elkaar wordt een soort open (wed)strijd gecreëerd. En, alhoewel het door de politiek is uitgehold, is het de bedoeling dat je je meesters verslaat middels promotie (een principe dat bijvoorbeeld ook het Boeddhisme kent). Alhoewel er op universiteiten en hogescholen het e.e.a. wordt uitgevonden is het toch vooral gericht op kennis (wetenschap). Stel je bedenkt iets soortgelijks voor uitvindingen / innovatie; met openheid plus een wedstrijd-element. Mijns inziens moet je dit niet op een universiteit doen, om redenen die Clayton Christensen ook noemt aangaande ontwrichtende innovaties; dat lukt je nooit binnen een bestaande organisatie. Wellicht zou het een afdeling op een kunstacademie kunnen zijn. Ook al hebben die ook zo hun denkkaders, in ieder geval willen ze niet binnen paradigma's blijven denken. A propos: ik ben ooit een wetenschappelijke studie begonnen die over paradigma's en stromingen heen wilde denken, totdat die studie met hulp van toenmalig minister Deetman werd gemold omdat alles praktisch moest. Het gevolg is dat veel onzin-wetenschap kan blijven bestaan met de bijbehorende geldverkwisting omdat de critici zijn wegbezuinigd. Dus heel positief kan ik ook niet over de wetenscap zijn -- ook in kunst en wetenschap draait het om politiek, en overheidsgeld maakt dat spel niet leuker -- maar ik denk dat het marktmechanisme minstens zo inefficiënt is, dus wat dat betreft. Pfff... heb ik alweer een project bedacht.

Waarom denk je dat? Interessante aanname, please elaborate... :) 1. Stel je gaat solliciteren en je zet op je CV: Ik ben architect, uitvinder, ingenieur, filosoof, sterrenkundige, natuurkundige, beeldhouwer, schrijver en schilder, oftewel Homo Universalis'. Wie neemt je in dienst? Waar is überhaupt nog een Homo Universalis gewenst, behalve als ondernemer? 2. Da Vinci was van beroep en opleiding schilder. Van 1482 tot 1499 werkte hij voor de Hertog van Milaan. Daarna werkte hij in Florence voor Cesare Borgia als militair architect en ingenieur. Zie je het voor je in onze tijd: een kunstenaar die architect en inginieur wordt? 3. In 1516 ging Leonardo werken voor koning Frans I van Frankrijk die Milaan veroverd had. Daarvoor dus 17 Jaar voor de hertog van Milaan. Ik zie dat als een soort Super WIK-uitkering. In Nederland moet je het na vier jaar zelf zien te rooien. Maar, anders dan ik dacht heeft Da Vinci het tot zijn dertigste toch zonder deze broodheren moeten doen, dan echter wel vooral als gezel, volgens mij, dus... toch een soort WIK :-> 4. Da Vinci was buiten de schilderkunst autodidact. Hoe moet je in deze tijd als autodidact overleven als overal papieren voor gevraagd worden? Zelfs als ondernemer heb je hier last van, bijvoorbeeld omdat ook een bank of investeerder een CV van je wil zien. Maar... OK.... Als Leonardo (of zijn vader) ook nu zo slim zou zijn om (hem) kunstenaar te (laten) worden, dan zou Leonardo ook nu wellicht aardig kunnen leven, als kunstenaar, met de rest als hobby. Dus ik moet mijn woorden enigszins terug nemen. En, eigenlijk net zoals in zijn eigen tijd zou Leonardo ook nu erg weinig invloed op de stand van de techniek hebben omdat heel weinig van zijn schetsen zouden worden uitgevoerd. Zo gaat dat nog steeds met uitvinders. Ik vraag me af hoeveel meer Da Vinci's er zijn geweest wiens schetsen gewoon verloren zijn gegaan? Het is dat hij kunstenaar was...! Kan het ons wat schelen? Als de overheid en het bedrijfsleven oprecht zijn in hun streven naar innovatie, dan zou hen hen toch wel moeten deren, tenzij je het cynisme van enkele posters in deze draad deelt dat al die uitvindingen toch allemaal maar navelstaarderige rotzooi zijn en dat de goede ideeën toch wel boven komen drijven (al tonen de feiten, zoals de uitvindingen van Da Vinci, aan dat in ieder geval dat laatste onzin is). Overigens had Leonardo Da Vinci het in zijn tijd om vele redenen ook minder gemakkelijk dan hij het nu zou hebben, denk aan de strijd tussen kerk en wetenschap en homosexualiteit.

Helemaal mee eens. Maar.... Ik kan me wel ergeren aan het ophemelen van Da Vinci in door politici gesubsidieerde projecten om kinderen aan de beta-vakken te krijgen, terwijl Da Vinci indien hij nu geboren zou worden volgens mij in armoede zou creperen en inderdaad zo'n stofje zou aanmaken. Er is m.i. weinig oprechts aan al dat innovatie-gekrakeel; wel veel opportunisme. Als naieve jongeling ben ik toch wel in een aantal van dit soort valkuilen getrapt. Verder heb ik natuurlijk een groot eigenbelang. Het gaat niet slechts om een "vermogen tot uitvinden", als wel om de drang hiertoe. Dit schijnt (groten)deels erfelijk bepaald te zijn. De genen die ervoor verantwoordelijk zijn zijn zelfs bekend. Het fijne hiervan ben ik nog aan het uitzoeken. Ik voel me geen slachtoffer, in tegendeel, ik geniet van mijn ideeën, maar ik wil wel graag tegen de overheidspropaganda in aan andere, jonge technische creatievo's zeggen: Weet dat je zelden geliefd zult zijn en ontwikkel dus eerst en vooral je sociale vaardigheden en een netwerk. En als je er iets mee wilt, bereid je dan voor op ondernemersschap of word kunstenaar. Overigens, zoals Francois Lyotard eens schreef: Nieuwe grote denkers zoeken leerlingen om over hun ideeën te kunnen praten. E.e.a. is geïnstitutionaliseerd middels universiteiten, maar ook daar is disruptieve innovatie heel erg moeilijk (dat noemen ze daar een paradigma-verschuiving). Veel uitvinders blijven hangen in vormen van masturbatie. Best lekker, maar toch niet helemaal bevredigend :-* :D

Ik bedacht me er nog een: Een soort toegepast uitvindersschap uitoefenen waarbij je jezelf verhuurt om een probleem op te lossen. (In zekere zin doe jij dat ook.) Ik heb wel eens gedacht om serendipiteit te verkopen door voor klanten iemand uit een totaal ander vakgebied naar iets te laten kijken met de bedoeling nieuwe ideeën op te doen. Niet iedereen kan dat, maar... ik begin aardig te leren hoe dat zit; kom ik nog eens op terug. Een variant hierop zijn friskijkers van het bedrijf Symbio6. Er staat een interessant onderzoeksverslag op hun website.

:D Dat zou in ieder geval de status ervan verhogen. Goed idee! Hoeveel BTW zit er eigenlijk op een idee? Op kunst zit 6%. En hoe zit het met die nieuwe regeling dat wanneer kunst meer waard wordt de kunstenaar daar bij latere (door)verkoop procentjes van mag krijgen? Misschien loont het dan echt wel om ideeën als kunst te verpakken? ;D 8)

[...] Mijn grote bezwaar in dit geheel is de vooronderstelling dat alleen beta´s kunnen bijdragen aan innovatie in Nederland. Wat een kolder. [...] Mee eens. Bovendien is het totaal nutteloos om mensen die moeite hebben met wiskunde dat toch bij te proberen te brengen. Ik ken menigeen voor wie dit een jeugdtrauma was en die het dus ook nooit meer zullen aanraken laten staan waarderen. Het werkt dus totaal averechts. ga er liever gewoon leuke dingen mee doen. Dat was de reden waarom ik het wilde leren.

Dat weet ik niet. Volgens mij is entrepreneurschap op dit moment de enige echte optie. Verder ben ik zoekende en daarom vind ik een serieuze discussie op een forum zoals dit ook belangrijk. Ik heb alleen wat marginale ideetjes... Wie ingenieur is kan zijn uitvindingen weggeven en indirect geld verdienen door de naam die hij ermee maakt. Don Lancaster doet dat bijvoorbeeld. Ik heb een collectie ideeën die ik als kunst zou kunnen presenteren. Echter, de hoeveelheid werk plus de totaal onbekende markt ervoor doet mij nog even huiveren dit ten uitvoer te brengen. Maar wellicht ga ik dit samen met een "echte" kunstenaar ten uitvoer brengen. Er zijn ook mensen die met publicatie van hun ideeën geld weten te verdienen, bijvoorbeeld Robert Q. Riley. Verder zijn er kunstenaars die ook wel eens iets uitvinden en daar hun wegen voor hebben (wie weet wat er dit jaar weer op Robodock te zien zal zijn? Er zijn allerlei soorten "concept-ontwikkelaars" die vooral zakelijke ideeën uitvinden (in plaats van produkten of nieuwe technologieën). Dat zou je ook uitvindingen kunnen noemen. Dit zijn entrepreneurs of consultants, en meestal allebei. Misschien verhuizen naar Amerika. Zoiets als DARPA invoeren, maar dan in plaats van op militair terrein juist ook op sociaal- en milieu-gebied, en wellicht ook i.v.m. onze concurrentie-positie. Het is twee voor twaalf. Als Christine gelijk heeft met haar opmerking dat ontwrichtende innovatie in de zin van Clayton Christensen in Nederland onmogelijk is dan is het hier een aflopende zaak qua welvaart. De enige innovatie waarop we op dit moment nog een beetje durven te bouwen is high-tech innovatie vanuit de universiteit, maar ook daar zullen we zo voorbij worden gestreefd. Veeveevee: Ik denk dat je gelijk hebt met je definities, maar ik vindt dat kunst ook wel een functie zou moeten mogen hebben. Als echte kunst ook echt vernieuwen is, tegen alles in, dan is dit misschien wel een volgende stap voor de kunst zelf! En eigenlijk zijn we dan weer terug bij Da Vinci; ik denk in het bijzonder aan zijn tekening van een fiets; als mensen dat nou eens niet als kunst hadden gezien dan was de fiets er een paar honderd jaar eerder geweest. ;) Verder valt er nog heel veel te leren en beleid te maken over uitvinderschap en creativiteit. Daar doe ik nu onderzoek na en daar ga ik later nog eens over posten.