bedenkerij / bert

Er zal toch een recht pad van de rand naar het midden moeten komen, al is het maar om in het midden te kunnen beginnen :). Het lijkt mij dat je over dit pad zo vanuit "het hek" heen kunt racen en dan afbuigen naar de tractor die aan het werk is. OK. Als je dan de eerste keer vanaf de rand begint met ploegen (geen plantgoed of andere aanvoer nodig), dan kun je de volgende keren vanuit het midden werken. Ik lees dat Koert ook een esthetisch argument heeft; mooie strakke rondjes draaien... OK , het oog wil ook wat :D

Waarom begin je eigenlijk in het midden? Als je aan de rand begint heb je geen gps nodig; gewoon gaan rijden en de bochten afronden, aangenomen dat je kunt zien waar je geweest bent, zoals bij het ploegen, maar waarschijnlijk laat je meestal wel sporen achter.

In de roman "Anna Karenina" van de Russische schrijver Lev Tolstoj beklaagt Levin (in feite Tolstoj zelf) zich al over de koppigheid van de boeren die niet over willen naar betere landbouwmethoden. Dus of je nu richting Rusland moet met je ideeën..? ;D Overigens is een goede uitwerking en analyse van je ideeën m.i. wel belangrijk, plus wat getallen om het e.e.a. te onderbouwen. En dan zo'n smashing "Amerikaanse" samenvatting maken ("What does this mean for you?", "How will you benefit?", ..., oftewel; "je bent een ****** indien je het niet snapt). :D

OK. Voor mij zou het dan duidelijker zijn te zeggen dat je soms in cirkels moet werken in plaats van in spiralen, namelijk wanneer je niet over het gewas heen kunt rijden. Heb je een cirkel gedaan, dan ga je naar de volgende cirkel. Ik ben geen boer, maar ik vermoed dat ploegen in een spiraal kan; de ploeg maakt de sporen waar je later doorheen moet rijden. OK, dus het zijn dan geen cirkels, maar, euh, spiraalcirkels ;D... enfin. Ik ben aan het neuzelen, geloof ik 8)

Het probleem met de cirkels is dat je niet tussen de rijen planten kunt blijven wanneer de cirkels verschillende doorsnedes hebben; ergens in de cirkel moet je er een of meerdere malen doorheen. Dat probleem heb je niet bij rechte stukken; daar kies je op de uiteinden je baan. Wanneer je traktor strak de gps volgt rij je flinke einden planten plat. Met de hand moet je toch even een slingertje maken om een of meerdere rijen op te schuiven. Dat zal niet met elke machine achter de traktor even gemakkelijk zijn.

Wat wel mogelijk is is ervoor te zorgen dat ideeën van uitvinders of "spin-off"-ideeën van wie dan ook, te laten uitwerken door kennisinstituten, eventueel samen met de uitvinders. Dat zijn de ideeën die nu in de stoffige hoekjes liggen. Voor ondernemers die eventueel iets willen doen met een vinding lijkt mij dit nuttig omdat je weet dat een gerenomeerd instituut ernaar gekeken heeft. Kortom; leerzaam voor uitvinders, kennisinstituut, ondernemers en overheid. Overigens schijnen de meeste echt nieuwe vindingen van het "spin-off"-type te zijn; dat heet serendipiteit; je bent met het ene bezig en ontdekt het andere. De kans dat je je vinding in je eigen bedrijf kunt gebruiken is dan vaak niet groot. Een spin-off zal bovendien vaak tot een volgende spin-off leiden, enz., vooral wanneer je meerdere ideeënmakers (lees: uitvinder en kennisinstelling) bij elkaar brengt. Voor een kennisinstelling lijkt mij dat erg nuttig. Naar mijn inschatting heeft de maatschappij en dus de overheid er simpelweg belang bij om mensen van hun gouden eieren af te trekken. Het is moeilijk iets met zekerheid te stellen zonder het uit te proberen. De vaak benodigde geheimhouding maakt e.e.a. ook niet eenvoudiger. Je vraagt je misschien af waarom kennisinstellingen dit niet zelf al in de praktijk brengen. Dat is, denk ik, omdat ze zich enerzijds richten op betalende klanten (en niet op een idee dat misschien iets oplevert) --- dit is het gebruikelijke probleem met nieuwe vindingen --- en anderzijds lopen er binnen kennisinstellingen genoeg creatieve geesten rond die ook zelf wel iets kunnen bedenken. Dan werk je natuurlijk liever aan je eigen idee dan aan een idee van een ander (dat zal ook voor veel ondernemers gelden; waarom een idee kopen wanneer je er zelf genoeg hebt?). Echter; ook binnen een kennisorganisatie heb je hokjes, en hokjesgeest en serendipiteit gaan niet samen. Ik ben bezig meet een brief aan de TU-Delft om hen wat ideeën van de hand te doen waar ik zelf toch geen tijd voor ga hebben. Ik reken nergens op, maar wie weet?

Een lastigheidje is volgens mij nog dat machines verschillende breedtes hebben. Je zou dan bij elk rondje een stukje op moeten kunnen schuiven naar binnen of naar buiten. Dat kan natuurlijk, maar introduceer je dan niet hetzelfde nadeel als bij keren aan het eind? Alle machines even breed maken is overigens geen goede oplossing. Voor spuiten bijvoorbeeld zou je dan onnodig veel rondjes moeten rijden.

??? Hmmm... Op http://www.be-foundation.org/ lees ik: "The Be... foundation aims to offer a comprehensive source of help and information on youth suicide and deliberate self-harm (DSH)." 'k Zou dus maar een andere naam voor je stichting kiezen, jackflash85.

Ik ben gen expert, maar de standaard voor email is toch mime? Daarmee kun je ook plaatjes en zo toevoegen. HTML voor email is er door Microsoft doorgedrukt zonder er ooit een rfc voor te schrijven --- die is er vermoedelijk nog steeds niet. Voor desktop computers is dit inmiddels niet meer zo vaak een probleem, maar voor mail op mobieltjes, horloges, uithoeken van de wereld, mail via SMS, enzovoorts is het jammer dat dit ooit gebeurd is. Zowel "text" als "html" in een mail heeft als nadeel dat de mails groter worden. Dit is geen probleem als je ADSL hebt, maar met modems, mobieltjes, enz...

Wat ik leuk vind is dat dit op kleine(re) schaal met (open source) software wél werkt: wij doen regelmatig donaties aan makers van stukjes software die wij goed kunnen gebruiken. Yep. Ik werk al ruim tien jaar met niets ander dan Linux en de open-source gedachte heeft mijn mening over octrooien sterk beïnvloed. Als "jonge uitvinder" ben je geneigd te hopen op dat ene goede idee dat je via een octrooi miljonair maakt, maar als je echt iets wilt maken wordt het een stuk lastiger. Net zoals bij software moet iedere ondernemer of ontwikkelaar voor een uitvinding of een nieuw produkt de octrooidatabases doorploegen. Des te complexer je produkt, des groter de kans dat een ander een octrooi heeft. Stel een Chinees, een Spanjaard en een Japanner hebben een octrooi, dan mag je met deze mensen in je beste chinees, spaans en japans gaan onderhandelen over de prijs. Dit is niet alleen voor een startende ondernemer vrijwel onmogelijk. Ik kwam onlangs nog een nat lensje van Philips tegen dat wellicht toch niet van Philips is als wel van Varioptic. Aan de andere kant... Varioptic kan zich vanwege een octrooi nu misschien wel staande houden tegenover een multinational.

Ik heb geen concrete ervaring met open source CRM systemen, maar mijn favouriete open source index Freshmeat noemt er een heel aantal. Aan de datum bij "updated" kun je wel aardig zien hoeveel leven er nog in een project zit. 'k Ben nieuwsgierig naar je evaluaties. Ik ben wel nieuwsgierig naar deze drie: http://www.crm-ctt.com/ http://www.tutos.org/ http://www.egroupware.org/

Dat is precies de reden waarom ik met mijn website begonnen ben --- "begonnen", want waar het gaat eindigen weet ik nog niet. Echte, "disruptieve" innovatie en dan ook nog geld eraan verdienen is --- al het innovatie-gepraat ten spijt --- (? in Nederland) bijna onmogelijk (cf. Christine in het draadje over Clayton Christensen). Ik neem me nu voor dat ik mijn uiterste best doe mijn ideeën te exploiteren en dat ik ze, wanneer dat niet lukt, gewoon weggeef; ik gun ze toch wat beters dan een stoffig hoekje. :-\ en bovendien heb ik ideeën te over. Er zou m.i. een maatschappelijke weg gevonden moeten worden om als uitvinder/bedenker van bedenksels te kunnen leven --- min of meer zoals kunstenaar van zijn kunst leeft. Het octrooisysteem is eigenlijk nix; het houdt vooral erg veel ideeën onder de pet en het houdt ook erg veel nieuwe ontwikkelingen tegen. Maar goed... een betere oplossing heb ik helaas ook niet. Het liefst zou ik al mijn ideeën uitwerken, op televisie tentoonstellen, enz., en aan een ieder vragen te betalen voor wat i het waard vindt..., maar het is dan helaas al niet meer zoveel waard, want niet octrooieerbaar. :-[ Bij Demotech hebben ze deze radicale keuze inderdaad gemaakt. Weet iemand toevallig een griekse tragedie waarin dit dilemma ook speelt?

Ik heb wel een idee over hoe dit soort complexe verbanden tussen gegevens op te slaan, ermee te rekenen, enz. Ik noem het een multidimensionele, hiërarchische spreadsheet, database en programmeertaal. Voor mij is dit een combinatie van neurale-netwerk-techniek en computertechniek; daar ben ik ooit eens opzettelijk naar gaan zoeken om op nieuwe ideeën te komen. Kunt u mij nog volgen? ;D Toch werkt het vrij intuïtief; een stuk intuïtiever dan relationele databases. 'k Moet even nadenken hoeveel ik hierover prijs wil geven... Sorry[move] :P[/move]

Leuk idee, maar euh... wel een beetje paradoxaal; xxxx kunnen noemen is xxxx al minstens een beetje hebben bedacht ;D Gameboys met Word en Excell, zjjn dat niet palmtops, de wat duurdere mobieltjes, enz. OK, ze zijn niet water- en zanddicht :-| Probleem met werken op het strand is ook dat je beeldscherm de grote hoeveelheid zonlicht moet overtreffen. Dat heb ik al eens opgelost door op mijn (inmiddels gestolen) notebook de achterkant uit het deksel te snijden (don't try this at home) en wat draden te verleggen. Middels een nieuw klepje (wit van binnen) kon ik dan het zonlicht zelf gebruiken om van achteren het (doorzichtige) LCD-scherm te belichten (zonlicht gaat eerst door matglas). Werkte echt perfect; de belichting was altijd goed, want deze was het gelijk aan het omgevingslicht. Verder heb ik 13 April nog een idee voor een slim soort draagbaar toetsenbordje naar ID-NL gestuurd omdat zij namens een "multinational company [who are] constantly on the lookout for new technologies and products that make input and navigation for computers and hand-helds more user friendly" op zoek zijn naar ideeën. Update: zojuist een reactie gehad en het idee wordt niet interessant gevonden want grotendeels een softwareoplossing en dus niet octrooieerbaar. Nog ff wachten op die workboy dus, Susanne ;) Meer weten? Google eens op wearable computer systems Woorden in spraak omzetten bestaat al. Een vriend van mij met RSI had zoiets. Erg grappig wanneer tijdens het werken ineens de telefoon gaat :). Ik weet niet of het ook werkt in een grotere zaal of met groepen door elkaar pratende mensen? Eierenpellermachines bestaan ook al, industrieel tenminste: Even Googleën leverde op: http://www.kivits-ei-specialiteiten.nl/Produkten.htm 't Zou wel leuk zijn wanneer ook een heel vers eitje gepeld zou kunnen worden. Misschien een beetje perslucht onder de dop spuiten en BOEM! een kaal eitje? 8) Gezien mijn logo voel ik me wel verplicht iets te vinden om die gouden eitjes te pellen :D

En als ik nu een coöp opricht van melkinkopers die melk inkopen bij boeren om dit vervolgens in de winkels te leggen? Ik bedoel; OK, zoals een VOF van de partners is, zo is een coöp van de leden, maar ik zie de beperkingen qua handelingsbevoegdheden in de praktijk niet zo. Voor zover de statuten het toestaan mogen leden of bestuur toch handelen wat ze en met wie ze willen? Maar misschien is dit een ietwat academische vraag ???

Weet je dat zeker? Het is een tijd geleden dat ik het eens bestudeerd heb (ik ben verder leek in deze dingen), maar volgens mij kan een coöp in principe handelen zoals een BV. Verschil is dat, met name bij beperkte aansprakelijkheid en ook omdat geen 40 mile in guldens gestort hoeft te worden, je moeilijk financiers zult kunnen vinden en überhaupt moeilijker zaken kunt doen. Lastig is ook dat je zakenpartners bij grote deals min of meer verplicht zijn om de statuten te lezen. Vertrouwen is dus heel belangrijk. Daarom, denk ik, zie je coöperaties vaak in de landbouw (zuivel- en aardappelmeel-coöperaties; die verkopen natuurlijk gewoon aan niet-leden) en in de alternatieve hoek.

Volgens mij slaat Nils de spijker op zijn kop. Is het, los van partnerschap als ondernemer, trouwens niet ook een merkwaardigheid van Nederland (of misschien Europa) dat goede technici minder verdienen dan managers en consultants? Juist ook voor de gezagsverhoudingen is dit m.i. niet zo goed. En maatschappelijk gezien zie je dat goede technici manager worden vanwege het salaris, waarna Nederland vervolgens zogenaamd een tekort aan technici heeft. ::)

Niets ingewikkelds; zeg maar gewoon een veer waar je tegen in trapt wat strakker stellen of niet. Met "omgekeerd werken" refereer je denk ik aan dat wanneer iemand bijvoorbeeld continu heel hard trapt om zo snel mogelijk te gaan, hij in een lage versnellng terechtkomt. Of wanneer iemand heel rustig trapt om zo kalm mogelijk te fietsen hij juist in een hoge versnelling terecht komt. Nu is de menselijke motor zo'n rare machiene dat hier moeilijk over te redeneren valt. Voor krachtsexplosies heb je gelijk---wanneer je betere knieën hebt dan ik. Mijn versnelling zou je dan handmatig naar stand "cardio" :-) moeten draaien (waarmee de fiets onmiddelijk zwaarder trapt, maar waarna hij wel automatisch opschakelt bij toenemende snelheid). Voor lange afstandswerk is er voor ieder mens gewoon een optimum toerental/kracht-punt en hoef je dus nooit iets te verstellen, of je nu de brug op gaat, of wind mee of tegen hebt; dit gemak plus de verhoogde efficiëntie plus de ingebouwde beveiliging voor je knieën is dan het nut van instelbaar automatisch schakelen op kracht. Ik zou juist het tegenovergestelde doen?! Anders trap je je rot qua trapper-toerental bij lage snelheden. Bovendien; rustig fietsen betekent minder energie dus langzamer fietsen, dus juist bij lagere snelheid moet je een lager traptoerental hebben, toch? Toch maar instelbaar maken dan ;D Langzamer fietsen door alleen maar rustiger te trappen, dat lijkt mij nuttig, maar dat eerste zie ik niet zo.

Hoi Edo, Middels een website communiceer je natuurlijk met meerdere groepen tegelijk... Wel leerzaam... Ik was geneigd te lezen dat ik voor seed- en pre-seed-capital niet bij jou moet zijn, maar misschien was ik te snel met mijn conclusie... :-\

Precies; daaraan ontleen ik inderdaad het plezier. Daarvoor heb ik slechts één argument genoemd; je knieën niet kapot te trappen. Een tweede die ik zou kunnen noemen is efficiëntie. Bedrijfsmatig gezien heb je helemaal gelijk, maar als je zo denkt stop je misschien teveel goede ideeën te vroeg in de doofpot (cf. Edward De Bono). Bovendien: dat het niet interessant is voor de fiets betekent niet dat er geen andere toepassingen zijn, in tegendeel. (Overigens betrof mijn eigen uitvinding in eerste instantie een continu variabele versnelling en bleek het erg gemakkelijk deze automatisch op kracht te laten schakelen, waardoor ik geïnteresseerd raakte in automatisch schakelen; stel dat ik een octrooi zou hebben op mijn versnellingssysteem en iemand anders kopt de bal in door er een automaat van te maken; zonder toch?). Alles wat ik hier voorbij heb zien komen past volgens mij in een gewoon frame. Overigens zijn er ook frames waar nog geen goede aandrijving voor is. Ik kwam min of meer bij toeval op mijn eigen continu variabele versnelling omdat ik een voorwielaandrijving nodig had. Voor een ligfiets heeft voorwielaandrijving allerlei voordelen (een ook nadelen natuurlijk). Die markt is klein, maar de marges zijn groot en de klanten zijn vaak techneuten die rationele keuzes maken, wat ook wel prettig is. Dat is zo. Maar voor die mechatronische oplossing gelden dezelfde feiten aangaande krachten en toerentallen, dus deze exercitie is ook dan niet geheel zinloos. Verder denk ik dat veel mensen vooralsnog meer vertrouwen zullen houden in een goede mechanische oplossing; computers hebben geen betrouwbaar imago; meedenkende computers al helemaal niet.

'k Ben er nog niet uit, maar... volgens mij komt ook johannez er niet onderuit zijn systeem instelbaar te maken. Wanneer je automatisch op toeren wilt laten schakelen dan moet je volgens mij een toerental in kunnen stellen (zoals, wanneer je automatisch op kracht laat schakelen, je die kracht in moet kunnen stellen). In detail, stel dat je het niet in kunt stellen...: + Wanneer het systeem gelijk op en neer schakelt met de snelheid dan blijft het trap-toerental constant. Is dat 90 RPM, dan is het dat ook als je rustig wilt fietsen, en dat is niet leuk. + Wanneer het systeem sneller opschakelt dan de fiets aan snelheid wint, en dus minder snel terugschakelt wanneer die fiets vertraagt, dan daalt het traptoerental met de snelheid van de fiets; oftewel het traptoerental stijgt wanneer de fiets vertraagt. Je kunt dan nooit rustig, met weinig energie fietsen. + Wanneer het systeem minder snel opschakelt dan de fiets aan snelheid wint, en dus sneller terugschakelt wanneer de fiets vertraagt, dan stijgt het traptoerental met de snelheid van de fiets; goed voor rustig fietsen, maar niet leuk bij wind-tegen als je haast hebt. Maar... deze laatste zou eventueel zonder instelbaarheid kunnen.

Zoals gezegd: "Niet"; dat moet handmatig. Effe denken, misschien maak ik een denkfout... "Hoe sneller men fiets, hoe hoger de versnelling, hoe langzamer, hoe lager", zeg jij, waarbij je bedoelt: Des te sneller de fiets gaat ten opzichte van de weg, des te hoger de versnelling. Ik neem aan dat de versnelling ongeveer zoveel hoger is dat je even hard blijft trappen? Bij wind-tegen gaat je snelheid terug, en dus ook je versnelling; je blijft wel even snel trappen (qua toerental). Tja, moet kunnen dus, zou je zeggen; je brengt me tenminste aan het twijfelen, waarvoor mijn dank. Maar... wat voor kracht zet je dan op de pedalen bij verschillende snelheden, wind-mee of -tegen, enz.? Je snelheid valt bij wind-tegen per slot van rekening terug omdat je de kracht niet levert om de snelheid vast te houden. En dan toch de trapsnelheid constant houden? Mijn gevoel zegt me dat hier een natuurwet in de weg zit, maar op dit tijdstip in de nacht kan ik daar even niet mijn vinger opleggen. In jouw systeem bepaalt de snelheid van de fiets de rotatie-snelheid van de pedalen (net zoals bij elke gewone fiets); ma.w., je kunt niet zeggen; ik ga rustiger fietsen door minder omwentelingen te maken, want dan trap je gewoon in het niets (totdat je stilstaat natuurlijk) Is mijn aanname dat jij de versnelling ongeveer zoveel hoger wilt nemen dat je even hard blijft trappen dan niet onjuist? Jij wilt ook rustiger kunnen fietsen zonder iets in te hoeven stellen, dus de versnelling moet wellicht sneller terugschakelen dan je fiets langzamer gaat rijden? Dat lijkt mij echter wel minder efficiënt bij verschil tussen wind-mee en wind-tegen; bij wind-tegen moet je dan bij gelijke inspanning een hoger aantal toeren met je trappers draaien---aan de andere kant is dat wel iets wat je toch al wel geneigd bent om te doen op een tweewieler, want anders val je om. Maar wat is rustige fietsen: minder kracht of minder toeren met je trappers of allebei? Indien minder toeren dan moet dus de versnelling juist minder snel terugschakelen dan je fiets langzamer gaat rijden. Dat heeft tot gevolg dat je in een relatief zware versnelling wegrijdt. Dat is niet echt een probleem. Langdurig wind-tegen kan wel vervelend zijn voor je knieën. En bij flink wind-mee moet je flink toeren maken. (Wrijving door wind neemt met een derde macht toe en is dus best belangrijk.) Ik ga er nog eens een nachtje over slapen. Ik heb in ieder geval één denkfout gemaakt; wind-tegen of wind-mee werkt (indirect) wel door in jou systeem. Ik snap nu (half drie 's-nachts) alleen ff niets meer van de krachten die op de pedalen komen. Welterusten allemaal :-*

Ik bedoel het als feit. Ik bedoel dat het moeilijk is om een echt nieuw idee of product op de markt te zetten. En verder is het een verwijzing naar de eerdere automatische versnellingsthread. Ook wanneer ik zelf op iets echt nieuws stuit duurt het eigenlijk altijd langere tijd voordat ik er echt in geloof---zonder twijfelen geen nieuwe kennis. Maar de gewone man, i.e. iemand die niet uitvinder is, zal een idee dat misschien goed was dan al verworpen hebben; zo gaat dat m.i. nou eenmaal, al is dat nog zo frustrerend voor degene die met dat idee kwam, c.q. ik. Wanneer je een instelbare, automatische versnelling op de markt brengt dan moet je bijvoorbeeld de voordelen positief herformuleren voor niet-techneuten. Ik ben hier niet zo goed in, maar bijvoorbeeld: "Wissel niet steeds van versnelling, maar stel de energie waarmee u wilt fietsen; ontspannen, energiek of cardio" :D Ik zie nu pas dat johannez, die hier het nieuwe idee geopperd heeft, ook degene was die eerder niet in de instelbaarheid van de automatische versnelling geloofde. Voor wie dat ook zag klonk mijn opmerking misschien persoonlijker dan ik bedoelde. Blijkbaar zijn we allebei van de nieuwe ideeën en van de twijfel, oftwel de kritiek. Zo houden we elkaar scherp ;D

Maar met een veel te laag rendement voor een fiets, niet alleen vanwege de variomatic zelf (met een duwkettig haal je wel een rendement van 98%); ook de besturing van dit soort systemen kost (voor de fiets teveel) energie.

Stelling: Schakelen op draaisnelheid van het wiel is zinloos. Schakelen op trapsnelheid zou wel heel fraai zijn. Maar schakelen op kracht kan ook onder voorwaarden... OK, maar wat was dan precies de reden dat schakelen op kracht niet leek te werken? Met pedalen heb je dode momenten, dus wanneer je op de goede manier wilt schakelen op kracht, dan moet je daar heel wat voor doen. Wanneer je schakelt op kracht dan is de crux niet te schakelen op de kracht als wel op de maximum kracht per (halve) omwenteling. Schakelen op snelheid van het wiel is in ieder geval fout en zinloos; denk maar aan wind-mee of -tegen of berg-op of -af; daar reageert dit systeem niet op. Zoiets kan dus slechts van nut zijn bij het wegrijden. Als je eenmaal op snelheid bent is het alsof je geen versnelling hebt. [zie latere mails; het is nogal ingewikkeld] Je zou wel kunnen schakelen op snelheid van het trappen door te proberen dit op ca. 90 RPM te houden, maar heeft dit nut...? Voor iemand die altijd hard wil fietsen hoeft e.e.a. niet uit te maken: bij 90 RPM levert hij het meest efficiënt een bepaalde kracht en of je dit nu meet door die kracht te meten of de RPM... ik zie niet hoe dat uit kan maken, wanneer je het tenminste goed doet, wat niet makkelijk is. De redenatie wordt ingewikkelder bij mensen met wisselend fietsgedrag... Stel het systeem schakelt op trapsnelheid, dan geldt dat als je minder dan (zeg) 90 RPM trapt, dan wordt het trappen lichter, opdat je harder gaat trappen en weer op de 90 RPM komt, maar het komt ook goed uit wanneer je met minder energie wilt fietsen. Dat is precies wat we willen en dus erg mooi. Stel het systeem schakelt op kracht, dan geldt dat als je minder kracht hoeft te zetten (waardoor je een hoger RPM zou gaan trappen) het trappen zwaarder wordt waardoor je RPM gelijk blijft. Maar stel dat je minder kracht zet omdat je met minder energie wilt fietsen, dan wordt het trappen ook zwaarder (het systeem schakelt op). Je RPM gaat achteruit en dus ook je energie-verbruik, maar je moet wel even hard op de pedalen trappen. Dat lijkt wellicht niet zo prettig (alhoewel ik het juist wanneer ik echt heel langzaam wil fietsen nog wel eens doe). Schakelen op het toerental van de trapbeweging lijkt dus voordelen te hebben voor wie met wisselende energie wil fietsen. Maar het is niet makkelijk zoiets mechanisch te implementeren bij rotaties van 90 RPM op een hobbelende fiets en met een redement boven de 98%. Het is ook de vraag of het echt zal werken zonder dat de fietser ook maar iets hoeft in te stellen, en als dat niet zo is dan lijkt mij het voordeel gering. Schakelen op maximum geleverde kracht per halve omwenteling is voor de meeste mensen alleen prettig wanneer zij de automatische versnelling kunnen instellen. Dan blijken sommige mensen, ook op deze lijst, te denken dat een automatische versnelling nutteloos is (ook al heeft een automatische versnelling in een auto dat ook). Ik moet dan denken aan "Het Innovator's Dilemma" van Clayton M. Christensen , zoals elders genoemd door Christine: "[Christensen] shows how truly important, breakthrough innovations are often initially rejected by customers that cannot currently use them, leading firms to allow their most important innovations to languish." bron Tenzij je een elektronische versnelling wilt (of een vrij traag reagerende versnelling) kom je volgens mij toch uit op schakelen op kracht.