Christine

Daar heb ik mezelf ook over verbaasd. Maar ze kwamen met goede referenties, maar dat bleken meer stromannen die zelf ook gedupeerd werden. Alternatief was om in 2005 faillissement aan te vragen en zes mensen te ontslaan. Dat had ik moeten doen. Kan ik nog aangifte doen, na bijna drie jaar? Als dat kan dan doe ik dat. Ik klaag niet, ik vraag advies. Ik heb in dit draadje bevestiging gekregen dat ik met de stukken die ik kan overleggen bij de rechter wel kan aankomen en dat het niet in de eerste seconde van tafel wordt geveegd. Dat geeft me veel moed. De advocaat die ik heb gesproken dacht er anders over. Verder kan ik blijkbaar alsnog aangifte doen tegen de bank en tegen de KvK, ook dat is goed om te weten. Misschien kan ik ook nog aangifte doen tegen de advocaten van Krause. Die regelden mijn ontslag, zonder dat ik ooit een ontslagvergunning heb gezien - ze vonden dat dat niet nodig was omdat ik bestuurder was. Zonder deze claim van 70k had ik voor mezelf inderdaad besloten om alles te vergeten en er niet meer aan te denken en de diverse schulden gewoon te betalen. Dat was ik tot een paar weken geleden ook aan het doen. Het geeft zoveel negatieve energie om altijd maar met ellende uit het verleden bezig te zijn.

Hoe zie ik of ik wel of niet een advocaat mee moet nemen? Ik werk nu in loondienst en mijn inkomen is te hoog voor rechtsbijstand. Maar door alle betaalachterstanden en incassobureau's e.d. heb ik geen enkele reserve en hou ik aan het eind van de maand niks over. Ik teer een beetje in op de inkomsten van freelance werk van vorig jaar, in mijn BV, maar dat is ook bijna op. Ik heb twee studerende kinderen die ik twee jaar lang niet financieel heb kunnen ondersteunen, maar dat doe ik nu wel. In die twee jaar was hun studiefinanciering gebaseerd op mijn financiele situatie van een paar jaar eerder, dus kregen ze zowat niks. Waar ik de afgelopen tweeenhalf jaar sterk behoefte aan heb gehad is iemand die b.v. namens mij met schuldeisers kan praten en regelingen treffen en zo de stress bij mij weg kan houden. Dan had ik aanzienlijk minder incassokosten gehad, en van dat geld had ik zo iemand kunnen betalen. Inmiddels gaat het in mijn hoofd wel weer rechtuit in plaats van alle kanten op.

Dat hangt er maar helemaal van af wat je verstaat onder een "bedrijf in de softwareindustrie". Doe je consultancy, of bouw je een product?

Probleem is dat ik liefst ook wel het teveel betaalde zou terugvorderen, dat ik graag alsnog aangifte tegen de bank wil doen, en meer van die dingen, maar of je hebt daarvoor een advocaat nodig, die kan ik niet betalen, of je moet het zelf kunnen, en ik ben geen jurist en ik heb er als ik 's avonds thuis kom echt geen energie meer voor. Nu was ik laat thuis en schrijf ik nog wat hier op het forum maar ik heb eigenlijk meer dan 10 uur slaap per dag nodig, sinds een paar jaar, gelukkig hoef ik morgen niet naar kantoor. Ik ben een beetje gerustgesteld door de advocaat die ik heb gesproken dat er eerst een dagvaarding moet komen en dat ik daar naar toe kan gaan en dat daar dan een rechter is tegen wie ik kan praten en die ik stukken kan geven. De afgelopen jaren heb ik te vaak meegemaakt dat er ineens een deurwaarder voor de deur stond die ter plekke op al mijn spulletjes beslag kwam leggen en de openbare verkoop aankondigde. In mijn niet 100% heldere toestand "miste" ik nogal 's wat post, ook als het dwangbevelen en zo waren. Dus ik ga nou maar eerst naar de rechter, als er tenminste een zitting komt, en dan merk ik wel wat er verder gebeurt.

Zonder ergens op in te gaan, vraag ik me af, of je dit wel openbaar (de naam/het bedrijf) op het internet mag plaatsen zonder gevolgen.... ?? Incassade is gewoon een incassobureau. Het had ook een ander kunnen zijn. Die krijgen opdracht te incasseren, en hebben waarschijnlijk niet het hele dossier gekregen. Wat betreft Krause bestaat er geen twijfel dat de man malafide is. Hij is in Canada lang geleden veroordeeld wegens effectenfraude, hij benoemde in onze board iemand die naar later bleek een jaar in de gevangenis had gezeten wegens boekhoudfraude - het vonnis bepaalde expliciet dat de man nooit meer in een board mocht zitten - en er lopen voortdurend rechtszaken tegen de man. Google 'm maar 's. Ik reed in de VS in een auto die op zijn naam stond omdat het lastig is daar een auto te verzekeren als je pas kort je locale rijbewijs hebt, maar toen hij me wilde ontslaan vroeg hij niet de auto terug maar deed aangifte bij de politie dat ik de auto gestolen had. Ik heb daar een email van, en een getuige bij wie hij later hetzelfde heeft gedaan, met dezelfde auto.

Hij zat in de "board of directors" maar was niet tekenbevoegd. Hij overlegde een verslag van een aandelhoudersvergadering waarin ik ontslagen zou zijn, maar die vergadering had volgens de andere aandeelhouders niet plaatsgevonden. De man is niet zelf in Nederland geweest, een handlanger kwam met kopieen van paspoort en zo, en met formulieren, en die heeft de bankpas in ontvangst genomen. Die procedure deugt natuurlijk sowieso al niet. Ik moet nog ergens emails hebben van personeel die beschrijven hoe de handlanger op kantoor kwam met de bankpas en zo. Misschien kan ik alsnog aangifte doen tegen de bank, ik heb geen idee hoe lang nadien dat nog kan.

Ik heb een brief aan de officier van justitie in Amsterdam waarin ik aangifte doe tegen ABN Amro, met de bewijsstukken, en emails van aandeelhouders dat de aandeelhoudersvergadering waarop Krause zich beriep naar hun weten niet had plaatsgevonden. Maar ik was in die tijd echt ziek, niet alleen overspannen maar daardoor ook fysiek ziek. Ik heb de brief niet verstuurd omdat ik er psychisch niet toe in staat was, en omdat eerdere aangiften al niet hadden geholpen, zelfs een beslaglegging had niet geholpen. Ik had wel een advocaat, maar die kon ik al snel niet meer betalen. Intussen was het water afgesloten en de telefoon en de kabel, werd ik uit mijn huis gezet en wilde Nuon gas en licht afsluiten. Die laatste twee heb ik voorkomen, maar slechts op een uur na of zo. Tegelijkertijd lag mijn moeder plotseling op sterven, de rechtzitting voor de huisuitzetting vond plaats op de dag dat ze werd gecremeerd. Dus ja, ik heb weinig gedaan nadat het faillissement was uitgesproken en de curator al snel cashte en inpakte. Ik kan nog steeds maar weinig, ik heb een baan omdat ik ergens van moet leven en ik werk bij een leuke club, dat geeft veel afleiding, ik sport veel, men zegt dat dat ook helpt. Het is gewoon niet zo fijn als je overspannen bent en je zit met rechtzaken en deurwaarders en beslagleggingen en je zit al een jaar zonder geld, en daarna werk je gewoon bijna full time omdat je geen keus hebt, maar daar word je in je hoofd niet goed beter van. Gelukkig kan ik tegen een stootje, en ondanks alles kom ik er weer bovenop, ben ik niet meer zo raar in mijn hoofd, werk ik aan nieuwe software voor een nieuw bedrijf (voor mijn pensioen, want dat was allemaal verdwenen met Izecom). En gelukkig krijg ik erg veel hulp van vrienden en familie. Dus zo'n incassobureau van zo'n half gare bank, die stoppen we ook wel ergens in een hoekje.

Dag, ik heb hier anderhalf jaar geleden al gepost over dit onderwerp, maar het onderwerp blijft me achtervolgen. Ik weet niet of dit het juiste forum is voor dit onderwerp, anders wil een moderator het wel verplaatsen. In het kort: mijn bedrijf Izecom is in oktober 2007 failliet gegaan. Eraan voorafgaand had ik dikke problemen met een malafide Canadees/Amerikaanse investeerder, die niet wilde betalen maar wel criminele dingen deed met mijn bedrijf - zoals "pump and dump" bedrijven via zijn pink sheets fonds, op basis van persberichten van Izecom. Izecom had een vestiging in Amsterdam, en in Sunnyvale, CA. Ik woonde in 2007 in San Jose, omdat de Nederlandse markt voor ons innovatieve markt gewoon niks was, en de Amerikaanse markt wel wat bleek te zijn. Op 29 augustus merkte ik dat de malafide aandeelhouder, Krause, zich toegang had verschaft tot de bankrekening van Izecom bij Wells Fargo. Ik ben naar de bank gegaan, die hebben het nagetrokken, en me toen documenten gegeven die het bewijs waren van "account fraud". Ze adviseerden me om daarmee aangifte te doen bij de politie van San Jose. Dat heb ik gedaan. Daarna heb ik een fax gestuurd naar onze account manager bij ABN AMRO, dat ik vermoedde dat Krause contact met ze zou opnemen om de bankrekening van Izecom op zijn naam te zetten, en dat ze eerst contact met mij moesten opnemen. In de hektiek die volgde, ben ik naar Nederland teruggekomen, waar ik er achter kwam dat ABN Amro Krause een bankpas voor de rekening van Izecom had gegeven en hem had gemachtigd voor internet bankieren. Tezelfdertijd werd mijn pas geblokkeerd. Sinds de fax had ik geen contact meer met ABN Amro, en slaagde ik er ook niet meer in om contact met ze te krijgen. Izecom had een krediet bij ABN Amro van € 75.000. Ik had in 2005 een overheidsgarantiekrediet aangevraagd, maar ABN Amro weigerde ons dat. Ze vonden dat een gewoon krediet, waar ik in persoon voor moest meetekenen, veel beter was. In oktober 2008 kreeg ik een brief van incassobureau Oordijk, dat inmiddels Incassade heet. Ze gaven te kennen dat ik die € 75.000 moest terugbetalen. Ik heb ze twee brieven gestuurd met bovenstaande uitleg, en daarna niet meer van ze gehoord. Wel betaalde ik via Incassade een credit card schuld van €3000 af. Via "van den Hoeden Mulder" betaal ik een krediet van € 30.000 af, dat was geld dat ik prive had geleend om Izecom op te richten, naast de 50k die ik er vanuit mijn stamrecht bv in had gestopt. Begin dit jaar bleek dat Incassade stiekum de Izecom schuld bij de credit card schuld had opgeteld, en dat ik ineens voor beide afbetaalde. Ik heb ze onmiddellijk laten weten dat ik daar niet accoord mee ging, en sindsdien betaal ik alleen de credit card schuld, die nu is afgelost. De credit card was prive (hoewel het zakelijk onkosten waren die ik door het faillissement niet meer heb kunnen declareren) en de Izecom schuld is iets heel anders, een andere entiteit. Dat kan je niet zomaar bij elkaar tellen omdat toevallig Abn Amro en ABN credit card services hetzelfde incassobureau hebben, toch? Nu heb ik een brief gekregen van Incassade dat ik € 71.000 moet betalen, het krediet minus wat ik inmiddels zonder het te weten had afbetaald. De stand van het krediet was ergens tussen € 70.000 en € 75.000. Het is nu drie jaar na het faillissement. Getuigen herinneren zich minder, het faillissement is afgelopen dus alle stukken van Izecom zijn door de papiervernietiger gegaan, dus mijn bewijsvoering is nu veel moeilijker, en de mensen die bij ABN Amro werken zijn nu ongetwijfeld allemaal andere mensen, en de oorspronkelijke accountmanager en andere contactpersonen zijn vast niet meer te traceren. Ik ben van de week bij een advokaat geweest, maar die zegt dat ik weinig kans maak en dat ik gewoon zal moeten betalen. Ik heb ook geen geld voor een advokaat, dat zal duidelijk zijn. Ik heb voorafgaand aan het faillissement € 22.000 te weinig salaris gekregen, dat ben ik nu kwijt. UWV erkende dat ik door Krause frauduleus uit de salarisadministratie was gehaald, maar besloot toch dat ik daardoor geen recht had op faillissementsuitkering, of gewone uitkering. De gemeente Huizen besloot dat als ik 8 maanden zonder geld kon leven en als ik geen schriftelijke documenten had om te bewijzen waar ik dan die 8 maanden van had geleefd, ik ook geen bijstandsuitkering kon krijgen. Ellende genoeg dus. Maar nu verwacht ik een dagvaarding, en zal ik de rechter ervan moeten overtuigen dat als ABN Amro ondanks mijn waarschuwing mij uit het bedrijf zet en een oplichter er in, dat ik dan moeilijk verantwoordlijk gehouden kan worden voor het faillissement. Izecom is failliet gegaan omdat Krause het maar onzin vond om rekeningen of salarissen te betalen. Dat heeft hij eerder letterlijk zo tegen me gezegd. Maar ik ben maar alleen ik. Ik denk niet dat ik nog zo overspannen ben als ik de zes maanden na het faillissement was, maar helemaal helder is het nog niet in mijn hoofd. Ook niet in mijn financien. En Abn Amro is een groot bedrijf met veel geld en veel advocaten, en Incassade heeft nergens een boodschap aan, het enige wat ze ooit tegen me zeggen is "u heeft in prive meegetekend". Dus weet ik nu helemaal niet meer wat ik moet doen. Ik ben bereid mijn strop te nemen met de 50k en 30k die ik in het bedrijf heb gestopt, met de 22k salaris die ik niet heb gekregen, met de €3000 zakelijke onkosten die ik niet heb kunnen declareren. Maar ik weiger om Abn Amro een krediet terug te betalen terwijl ze zelf het faillissement hebben veroorzaakt. Ik runde het bedrijf al 5 jaar met de hakken over de sloot, en dat was me vast nog 5 jaar gelukt, en ik weet dat er nu wel een markt voor ons product is - we hebben het product als open source herbouwd en we hebben nu grote klanten. Ik hoop dat ik een kans krijg eea voor de rechter uit te leggen en dat ze niet gewoon gelijk maar beslag komen leggen. Maar ik zie het somber in voor mezelf als de rechter wel naar Abn Amro luistert en niet naar mij.

Kenmerkend vond ik dat NRC gisteren meldde dat het innovatieplatform bestond uit "politici en topondernemers". Terwijl er geen enkele ondernemer in zat. Als je het verschil niet weet tussen een manager in loondienst (Kleisterlee b.v.) en een ondernemer, dan kan het ook nooit wat worden met innovatie.

Meer met je eigenwijsheid dan met je eigen wijsheid.

Een snelle manier om kaf van koren te scheiden idd :) En als ze dan nog steeds ondernemer willen worden, dan weid ik uit over alle ellende die je gaat tegenkomen :-)

Ik ken geen angel investors die ingaan op businessplannen of voorstellen die ze zomaar per email ontvangen. Dus het nut van zo'n site ontgaat me een beetje. Of het business model van business angels moet de laatste paar jaar drastisch veranderd zijn...

Ik raad mensen altijd af om ondernemer te worden.

Da's wel gelijk een heel extreem alternatief - nog nooit van loondienst gehoord? Nou, zo gek is die gedachte niet. De gemeente weigerde mij ooit alle hulp, met het argument dat ik al zolang geheel zonder inkomen zat. Tussen de regels van de brief door las ik iets van "u zult wel criminele inkomsten hebben". Blijkbaar gaan gemeenten er van uit dat je vanzelf wel crimineel wordt. Zelf heb ik die verleiding gelukkig kunnen weerstaan.

Dat is een ongenuacneerde en tendentieuze aanname. De woordenboeken die je citeert geven betekenissen van het woord ongenuanceerd in overdrachtelijke zin. Letterlijk betekent het "zonder nuances". En daar is toch niks tegen? Persoonlijk zie ik liever dat iemand zegt waar het op staat dan dat ze woorden inkleden met enerzijds en anderzijds en allerlei voorbehouden zodat ze uiteindelijk niks zeggen. Maar ik denk dat we afdwalen. En ik zal niet meer posten hier, dat lijkt me dan het handigst. Is ook goed voor mijn gemoedstoestand.

Dat is een ongenuacneerde en tendentieuze aanname. De woordenboeken die je citeert geven betekenissen van het woord ongenuanceerd in overdrachtelijke zin. Letterlijk betekent het "zonder nuances". En daar is toch niks tegen? Persoonlijk zie ik liever dat iemand zegt waar het op staat dan dat ze woorden inkleden met enerzijds en anderzijds en allerlei voorbehouden zodat ze uiteindelijk niks zeggen. Maar ik denk dat we afdwalen.

Dat kan je niet verbazen, je weet dat genuanceerde meningen mijn sterkste punt zijn. Ik heb niet gezegd dat ze geen verstand heeft van de zaken die ze in haar boodschap naar buiten brengt. Ik heb gezegd dat ze geen verstand heeft van wat het verschil is tussen social media en online contact enerzijds, en real life contact anderzijds. Al is het maar omdat zij dat laatste nooit echt zelf heeft, ze ziet de wereld door een filter en ze beleeft de wereld in een glazen stolp. Dus wat voor normale mensen een avond in de kroeg is, dat kan zij helemaal niet weten. Volgens het stukje wat ik las heeft ze geen twitter account, geen facebook account en geen hyves account. Dus hoe kan ze dan weten wat mensen daar doen? Bovendien, al heeft ze accounts, wat ze daar doet gaat via derden omdat de RVD en de regering het niet goed vinden als ze dat soort dingen zonder toezicht doet. Dus ja, ik denk wel dat de koningin van wat ze op dit gebied heeft gezegd helemaal niets weet. Wat is er trouwens tegen ongenuanceerde meningen?

Net als iedereen in dit land mag ze best overal een mening over hebben - het is alleen misschien verstandig om wat terughoudender te zijn met het communiceren ervan. Daarom zeg ik ook "de koningin". Als koningin moet ze die mening niet hebben. Als persoon mag ze denken en zeggen wat ze wil. Alhoewel je je af kunt vragen hoe zinnig het is om een mening te hebben over iets waar je echt niets van weet.

Het is lastig om te reageren als je niet zegt wat je wilt beschermen, maar in het algemeen geeft een octrooi een betere bescherming, als het octrooieerbaar is. Je kunt een octrooi aanvragen tegen vrij lage kosten, zelfs wereldwijd, via de "PCT route". Meer info als je googlet op "octrooi pct". Maar als je daadwerkelijke bescherming wilt, dan moet je het octrooi echt indienen in alle landen waar je bescherming wilt, dus bijvoorbeeld in de landen waar inbreuk op je octrooi wordt gemaakt. Dan lopen de kosten snel heel hoog op, maar dan is er ook iets te beschermen. Je moet dan de afweging maken of de schade die je oploopt door inbreuk de kosten van het octrooi rechtvaardigt. Maar zoals ik zei, je kunt op korte termijn een aanvraag indienen die je wel een datum met terugwerkende kracht geeft zonder hoge kosten. Ik denk dat je het beste met een octrooigemachtigde kan gaan praten, die kun je alle details vertellen en die kan je precies vertellen wat je nodig hebt.

Het is de kritiek van iemand die zelf van toeten noch blazen weet. Het is dezelfde kritiek die je van vrienden en familie kreeg 15 jaar geleden als je zei dat je iedere avond een aantal uren online was. Dat vonden ze zielig, en dan nodigden ze je te eten uit omdat je te weinig sociale contacten had - dachten ze. Ik denk dat de ontwikkeling van "echt" naar online nog lang niet is afgelopen. Kinderen van nu groeien op met online, ze weten niet beter, en hoe beter ze er mee kunnen omgaan, hoe beter ze later functioneren in de maatschappij. Daarom heb ik mijn kinderen altijd gestimuleerd om te gamen, online te gamen, en te hyvesen en facebooken. De koningin moet geen mening hebben over dingen waar ze in het geheel geen verstand van heeft.

Ik moet nog besluiten of het een serieus yes moment is, maar ik heb per 1 januari een baan, in loondienst. Niet voor onbepaalde tijd gelukkig, maar toch. Part time natuurlijk, zodat ik kan blijven ondernemen. Fijne kerst allemaal!

Een loonsverhoging? Het moet niet gekker worden.... Het is natuurlijk heel logisch dat je iemand in dienst hebt die in de kracht van z'n leven heel zwaar fysiek werk doet en dat je die dan op z'n 65e vooral dat zware werk laat blijven doen, in plaats van zo iemand in te zetten om jongere mensen te coachen of op een andere manier z'n ervaring aan anderen te laten overdragen. Wij ondernemers zijn immers nog steeds de bruten en aso's die mensen tot hun laatste vezel uitpersen en dan bij het oud vuil zetten.

Dat is nou 's een ondernemer!

Dan bepaalt de overheid dat die werknemer toch ander werk moet gaan doen. Want de overheid weet wat goed voor ons is.

Ah, John, je weet, nuance is mijn sterkste punt. Zelfspot niet trouwens.