EstherG

Iets wat ik me al een tijdje zit af te vragen.. Ik weet dat je een idee/merk etc. kunt beschermen via o.a. het Benelux Merkenbureau. En dat je dat per land moet regelen. Én ik weet dat er sommige landen zijn waar je je idee/merk eenvoudigweg niet kunt beschermen omdat ze dat daar niet kennen. Maar hoe kun je je idee/merk dan - als het op je site (dus op het World Wide Web) staat - beschermen? Het is immers niet werelwijd beschermd maar wel wereldwijd toegankelijk. Wordt er dan gekeken naar het vestigingsland van de eigenaar van de site ofzo? Esther

Ik rook dus ook. En ja, ik wéét dat het niet goed voor me, dat ik er hele enge ziektes van kan krijgen etc. etc. Wat die overheid aangaat, het wordt steeds gekker in dit land wat mij betreft. Aan de ene kant de dingen op z'n beloop laten waar m.i. juist overheidsbemoeienis nodig is, aan de andere kant het betuttelende vingertje. Neem nou die waarschuwingen op de pakjes sigaretten, shag etc. ::) En waarom staat dat niet op een fles jenever? Of cognaq? Of op het blikje bier? Me zo de berichten herinnerend over hele campings vol met laveloze jongeren die een wedstrijdje bierkrat-bouwen hadden en over jongeren die zelfs met drankvergiftiging werden opgenomen in het ziekenhuis, vraag ik me af hoe lang het nog zal duren voordat ook deze verpakkingen de nodige waarschuwingsteksten zullen bevatten. En wat te denken van komkommers? Levensgevaarlijk! Want als je daar een kilo per dag van eet, ga je ook dood. ::) zucht

Over inspiratiebronnen gesproken ::) Las dit onderwerp en ja hoor... ratelderateltyperdetyptyp... niet alleen mijn vingers maar ook mijn gedachten sloegen ietwat op hol ;D Bermtoerisme Je komt ze steeds vaker tegen. Soms verscholen, soms open en bloot op de vluchtstrook. Één schoen. Geen pumps, een leuk naaldhakje of die lompe gymschoenen die nu in de mode zijn, zelfs geen een oerhollandse klomp desnoods, nee, daar ligt een grote, grove, lompe mannenschoen. Mét veters. Welke halve zool doet dat? Wie legt daar stiekem – ’s nachts waarschijnlijk – die dingen daar neer? En waar is de andere? En hoe kómen ze aan die schoenen? Wordt Nederland bevolkt door éénbenige mannen met een voorkeur voor stevige stappers? En hebben ze dan nog nooit van de slogan “een beter milieu begint bij jezelf” gehoord? Ik kan er niets aan doen, maar bij het steeds weer weer “spotten” van ogenschijnlijk achteloos achtergelaten schoenen, slaat mijn fantasie op hol. Volgens mij is een K-O-M-P-L-O-T. Is er een geheime, virtuele genootschap van ‘Schoenenkapers’ opgericht als tegenbeweging voor het ‘Tuinkabouter Bevrijdingsfront’. Stel me dan van die eenzame nerds voor met van die brilletjes. Die regelmatig virtueel vergaderen. Een heus prikbord hebben. En hun acties via mobieltjes plannen. Hun doel? Mij gek – en andere medeweggebruikers – gek maken! Want in delen van de provincies Utrecht en Zuid-Holland en bijna geheel Brabant vind je alleen maar RECHTERschoenen! De LINKERschoenen duiken vervolgens in de overige gedeelten van Nederland op. ;D P.S. Zijn er al opvangcentra voor die verlaten schoenen?

Ik ben gewoon benieuwd naar ieders reden, temeer omdat die vaak zo verschillen. Zal eens gaan speuren naar dat onderwerp, heb het tot nu toe nog niet kunnen vinden.

Wat was/is nu eigenlijk precies de reden dat jullie een eigen bedrijf zijn gestart/gaan starten? En hadden jullie altijd al 'ondernemersbloed'? Of is dat pas later gekomen?

Hoi Arjen, Ik zou het niet doen. Eens met zrski v.w.b. de negatieve nasmaak die iemand er aan kan overhouden. Het is m.i. sterker om klanten in je brochure en op je site over je product te laten vertellen. Dus een soort van mini-advertorials als het ware. ;) Komt objectiever over en 'toont' ook vriendelijker, menselijker zelfs. Want het zegt indirect ook iets over de band die je met je klanten hebt. En dát zegt weer iets over de service en aanpak. Esther

Ja die url was al vergeven >:( Dus gebruik ik de naam van de holding waar divine onder valt. En ja, bewust voor gekozen site los te laten staan van de huisstijl. Kleurstelling, lettertypes e.d. zijn echter wel gelijk.

Is het al de bedoeling dat 'ie het doet trouwens? Ik heb gewoon Flash geïnstalleerd, de site zegt van niét en ik kan nergens op klikken? Het is trouwens ook nog 'divine' zo te zien ;D He wat maf joh... dit is trouwens eerste keer dat ik dit hoor, heb jij soms nieuwere/oudere versie van flash? Zal bij update meenemen dat er klikmogelijkheid op moet voor problemen en dergelijke. En ja, het is divine (naar miss divine midler).

Ja, beetje wellicht beetje krom geformuleerd. Bedoel ermee al het mogelijke doen om bij de uiteindelijke opdrachtgever in een goed blaadje te komen. Met als doel rechtstreeks voor hen te gaan werken.

1. Overprofilering bij de uiteindelijke opdrachtgever. 2. Niet nakomen van afspraken. 3. Meerkosten, addertjes onder het gras. 4. Moeizame communicatie. 5. Opdracht niet begrijpen/er geen gevoel voor/bij hebben terwijl ze eerst aangaven het wel te kunnen. 6. Arrogante, betweterige houding. 7. Ontbreken van de 'klik' (als die er niet is gaat de hele samenwerking wat mij betreft niet door, hoe goed/goedkoop etc. ze ook zijn).

De eerste vind ik persoonlijk beter passen bij een hostingbedrijf. Het komt mij - maar dat is perceptie/persoonlijk - wat moderner en vlotter over dan het alternatief. Ligt voornamelijk aan lettertype. Qua toepassingsmogelijkheden denk ik ook dat je aan de eerste iets meer hebt, de elementen daaruit kun je ook los (zelfs als animatie e.d.) gebruiken. Kleurstelling is mooi en opvallend.

Net nieuw hier, dus nog druk aan het snuffelen op dit forum. Kon het niet laten mee te doen aan deze poll. Voor de vormgeving en bouw heb ik een multimediabureau ingeschakeld (intrige uit Eindhoven), opzet, content etc. heb ik zelf verzorgd.

Koffieverbod gekregen? ;D Ik heb wel wat met pumps hoor... Vooruit, nog eentje om het af te leren ;D De weg vinden is niet mijn sterkste punt. Sterker nog, het doelloos rondzwerven met een onverbiddelijk doortikkende klok zodat je – ondanks het feit dat je een half uur extra hebt uitgetrokken – met de zenuwen in je lijf en een chagrijnig hoofd nét te laat op je afspraak verschijnt, overkomt mij meer dan geregeld. Zo ook die dag. Ik had het eindelijk gevonden. Na het gebruikelijke van de weg schelden van slome medeweggebruikers, het zes keer doorkruisen van dezelfde straten en het driftig hanteren van het stratenboek. Het viel mee deze keer, ik was nog net op tijd! Een laatste blik, wat lippenstift... Netjes de knieën bij elkaar stapte ik uit. Met mijn pumps vol in de stront. Hondenstront. Een Deense Dog waarschijnlijk... WEL GLOEIENDE !^%@&^@*&* De man die net aan kwam lopen zag mij een toefje gras dat tussen het bouwafval moedige pogingen deed te overleven, gebruiken om de smurrie kwijt te raken. Scheldend en tierend beklaagde ik mij luidkeels over die idioten die kantoor houden in een keet die haast IN de stront was gebouwd. Hij gaf me nog een zakdoekje en vervolgde zijn weg. Hmpf! Niets meer te zien, het stonk niet meer zo. Ik kon eindelijk naar mijn afspraak. Een potentiële klant, alleen nog maar telefonisch gesproken. En terwijl ik in zijn kantoor zat te wachten, kwam hij binnen. De man die ik even daarvoor nog indirect had uitgemaakt voor idioot...

Ik zit nu al zo'n 18 jaar in het communicatievak. En ik weet niet of ik het aantrek maar in die afgelopen 18 jaar heb ik de meest vreemde en maffe - soms hilarische - dingen meegemaakt. Ben ik de enige die in dergelijke situaties terecht komt? ???Vertel eens? Een voorbeeldje van een van de stomste situaties waarin ik me ooit bevond (kopietje van eerder geschreven collumn): Met mijn geringe lengte van 1,625 m (jawel, die halve centimeter télt!) draag ik hakken. Een hak van 6, 7 cm geeft mij nét dat beetje meer lengte waardoor mijn ooghoogte het okselniveau van het merendeel van de mannelijke bevolking ontstijgt. Die dag had ik nieuwe pumps aan. Nog niet goed ingelopen, ze kraakten zelfs nog een beetje. Maar ze stonden fantastisch bij mijn donkerblauwe broekpak. Extra net gekleed zou ik die dag de voorstellen voor de nieuwe printcampagne presenteren. Ze hadden net een nieuw pand, in het hartje van Rotterdam. Zoals gewoonlijk had ik haast. Veel haast. Want natuurlijk zat alles op het laatste moment tegen en waren parkeerplaatsen dun gezaaid die middag. Terwijl ik op een draf aan kwam lopen, bleken mijn A2-kartonnen toch niet zo handig met die wind. Verwaaid en verfomfaaid stormde ik de hal binnen. Om vervolgens op de net flink nat gedweilde marmeren vloer in één ruk door te schuiven tot in het midden van de hal. Gadegeslagen door de voltallige Raad van Commissarissen en hun Japanse gasten, vlogen de borden door de lucht en kon ik mezelf net staande houden. Nadat ik alles bijeen had geraapt en in de richting van de hoge heren “new pumps, new campaign” had gemompeld, ben ik héél voorzichtig naar de balie gelopen. De campagne is doorgegaan. Hun pand heb ik echter niet meer met pumps betreden... ::)

Zit me zo af te vragen wat jullie nou scherp houdt. Uit welke dingen/mensen/boeken/gebeurtenissen etc. jullie je inspiratie halen. Wát geeft jullie nou een positieve impuls? Voor mijzelf kan dat een heerlijk brainstormgesprek met een collega-ondernemer zijn of soms gewoon een kort berichtje in de krant dat me aan het denken zet.

Liggen jullie nog wel eens regelmatig in een deuk om iets? Heb je collega's waarmee je uitzendingen van Jiskefet (ach, met weemoed denk ik terug aan Debiteuren/Crediteuren...) nog eens dunnetjes overdoet? Haal je wel eens een geintje uit met iemand? Kortom, valt er nog wat te lachen? Ik heb zelf een collega h-e-l-e-m-a-a-l over de rooie gekregen door alles, werkelijk alles in zijn kantoor van plaats te veranderen. Dat ging van het omwisselen van de posters op zijn muur, de melk in het suikerpotje en andersom, bureauladeblok met iemand anders wisselen, snelkoppelen weghalen, enzovoorts. In een onbewaakt ogenblik heb ik zelfs zijn auto op een andere (wel in de buurt, wilde hem ook niet uren laten zoeken) plek gezet... ;D Maar even serieus: ik vind humor zo belangrijk. Even lachen relativeert de boel, schept een band...

AAAARGH! Nou heb ik gelijk trek in aardbeien!!!! :P Mijn favo powervoer? Ligt eraan... nacht doortrekken (want megadeadline óf borrelend van de inspiratie) overleef ik op pot koffie met doodgewone kaakjes. En tijdens de middagdip wil er nog wel eens een caramac worden gesnackt. Maar ik heb van die buien (is dat typisch voor vrouwen of hebben mannen dat ook?): dan ben ik máánden achter elkaar gek op caramac of brossen of Curly Wurly. ;D

Vertel eens wat meer over je bedrijf? Je aanpak? Unieke kenmerken daarvan? De doelgroepen? Positioneringsniveau? Heb je internationale aspiraties met je bedrijf? Kortom, vertel..... Esther