4711

Maar je bent toch een zelfstandige ondernemer? Zo'n verklaring is voor (buitenlandse) werknemers. Overigens: geen idee hoe het in België werkt als men 'een verkapt dienstverband' vermoedt, maar dat lijkt mij meer het probleem (mits er dan een probleem zou zijn!) van de opdrachtgever en niet iets dat jij als NL ondernemer mee bezig hoeft te zijn.

Nee, dat heb je al geschreven. En dus verwerk je deze (de factuur dus) zoals gezegd op het moment dat je die wél ontvangt. (De betaling verwerk je natuurlijk als een overlopende activum op het moment dat je betaalt!)

'Prepaid' (dus: vooruitbetaald...) is accounting-technisch een overlopende activum op de balans. Dus zo verwerk je dit dan ook. De factuur verwerk je gewoon net als 'normale' facturen (dus: kosten/voorbelasting BTW in dit geval). En omdat desbetreffende factuur al (vooruit)betaald is streep je deze dan ook meteen weg tegen de vooruitbetaling (of een deel van de vooruitbetaling eigenlijk, want je zal altijd wel een bedrag vooruitbetaald op je balans hebben in deze situatie).

Gerichte gesprekken met belastingadviseurs (zeker over aankoop zakelijk onroerend goed!) zullen niet vaak gratis zijn. Misschien voelt het als mosterd na de maaltijd, maar het lijkt mij handig om in dit soort situaties ook vooraf te vragen: "Wat kost het allemaal?" Dan weet je hoe het zit. (Maar zo duur kan zo'n gesprek toch ook niet zijn, vergeleken met je aanstaande aankoop dan?)

In deze situatie geldt dus (want: verder geen afspraken over de samenwerking): - Wanneer een vennoot uittreedt, houdt de VOF op te bestaan. - Er moet een slotbalans opgemaakt worden (daar zal geen goodwill op staan) en de winst verdeeld worden conform afgesproken winstverdeling. - Daaruit blijk dan het kapitaalaandeel van de vennoten. - Als bezittingen niet in geld zijn (maar bijvoorbeeld computers e.d.), dan zal je dat dan ook op een of andere manier onderling moeten verdelen ("jij neemt dit, ik neem dat" dus). En na de afrekening is het over en uit. Als wij er van uitgaan dat alle verplichtingen en schulden van de VOF dan geregeld zijn natuurlijk. Maar je kan dus ook een voorstel doen zodat de samenwerking zonder jou door kan gaan.

En ik ben nu een beetje de draad kwijt (kan aan mij liggen): Wat is nou precies je vraag nog? (of weet je nu precies hoe te handelen om dit allemaal in goede banen te leiden?) OVERIGENS: Ik zou in jouw situatie (denk ik) gewoon een voorstel doen: Jij "verdwijnt" (zij schijnen te denken dat zij ook zonder jou kunnen!) en zij geven jou XXX mee en dan is alles verder voor hen. Even goede vrienden... (en geen verdere aanspraken op iets van elkaar). (Wat XXX is, dat weet ik natuurlijk verder niet.)

Dan zullen de bedragen voor belastingen e.d. niet echt bloedstollend zijn en zou ik mij eerder zorgen om maken hoe je voor 10.000 per jaar rond moet komen eerlijk gezegd. Want dat is dan toch niet echt een goudmijn, zou je zeggen. (Of ga je volgend jaar veel meer winst per kwartaal maken dan 2.500,- misschien?)

De Hartstichting is een ANBI... ::) En waarom zou het voor jouw klanten "zeer aantrekkelijk" zijn (bedoel je dat het voor hen fiscaal gezien aantrekkelijk is?) dat jij geld aan een ANBI geeft? (Ik vat het dus ook niet helemaal.)

Maar hij heeft (als aandeelhouder) wel de jaarrekening goedgekeurd? En wanneer dan? En hoeveel was zijn r/c schuld dan op dat moment?

Wij hebben het eigenlijk over twee verschillende dingen: - Het storten van aandelenkapitaal. - Het aflossen van een rekeningcourantschuld. Ik denk niet dat de rekeningcourantvordering zomaar na 5 jaar 'verdwijnt'. Zeker niet wanneer de jaarrekening laat zien dat deze werkelijk bestaat (en dat kan hier haast niet anders!). Maar ik weet het niet (want ik ben geen jurist!), dus enige haast kan inderdaad geen kwaad...

Persoonlijk denk ik dat het niet zo vreselijk interessant is hoe dit allemaal precies omschreven staat in de statuten. Want (als het verhaal klopt dan) het lijkt mij zo klaar als een klontje (en dat heeft Hermes eigenlijk ook al uitgelegd): Wanneer er een BV is met 2 aandeelhouder (50/50) en 18.000 aandelenkapitaal, dan zal er (nogmaals: als het verhaal klopt) in deze situatie uit de administratie blijken dat de BV een rekeningcourantvordering heeft op een van de aandeelhouders (de "wanbetaler" dus) van (tenminste) 9.000 euro. Het lijkt mij (maar ik heb er geen ervaring mee!) dan ook niet heel moeilijk voor de BV om dit te incasseren. En ik (géén jurist overigens!) denk ook niet dat deze vordering na 5 jaar verjaart. Dat zou wel erg vreemd zijn, want de aandeelhouder is geen 'gewone' debiteur. Ik zou eigenlijk denken: een deurwaarder inschakelen. (En het moet toch ook uit de jaarrekening blijken dat deze vordering bestaat? Volgens de wet hoort het ook in de toelichting te staan. Of hebben de aandeelhouders misschien nooit een jaarrekening vastgesteld...)

Nou, dat dus (wanneer je de gehele eenmanszaak inbrengt). En als het 'kapitaal' op de openingsbalans 50/50 verdeeld wordt, dan heb je dus 1500,- aan stakingswinst. En als het kapitaal -3.000 van jou is en 0 voor je vennoot op de openingsbalans, dan is er geen stakingswinst. Mits de inbreng met voorbehoud van alle stille reserves plaatsvindt (dat zou ik in de overeenkomst dan zetten). EDIT: Ik heb verkeerd gelezen: Je eigen vermogen is niet negatief, zoals ik dacht... Dan neem ik aan dat jullie op de openingsbalans de kapitaalverdeling 3.000 voor jou en 0 voor je vennoot aanhouden. Dus niets '50/50' zeg maar (want dan zou je geld weggeven en dat doe je niet neem ik aan...).

De kosten van een HBO opleiding Commerciële Economie als bedrijfskosten in een eenmanszaak...? Daar zal de belastingdienst toch anders over denken. Overigens is hier op HL heel veel geschreven over dit onderwerp, dus je kan van alles hier over lezen (via 'zoeken').

Dat kan fiscaal gezien ook. Maar inderdaad niet als de gehele eenmanszaak ingebracht wordt. De winst op het aan andere firmanten overgedragen deel vormt dan stakingswinst. Maar dat is in dit geval niet zo, want de "andere vennoot" brengt niets (qua geld) in. Behalve als het 'vermogen' dat ingebracht wordt negatief zou zijn, lijkt mij. Dus stel dat Sefsef meer verplichtingen dan bezittingen heeft in zijn eenmanszaak en de "andere vennoot gek genoeg is" om dit voor de helft over te nemen (omdat zij allebei dan waarschijnlijk denken/vinden dat de toekomst van een samenwerking zeer rooskleurig is), dan heeft Sefsef (belastbare) winst genoten. Je kan ook een gedeelte van de eenmanszaak inbrengen. Dan heb je (mits je doorgaat met het restant) meestal buitenvennootschappelijk bedrijfsvermogen. Als dat naar privé gaat, dan kan er wel sprake zijn van stakingswinst trouwens.

Maar dat komt toch gewoon doordat: Na een bezwaar kan je "hogerop": beroep, cassatie (mits aan alle formaliteiten voldaan...). Na een (afgewezen!) verzoek kan je verder niets.

Dat weet je van tevoren niet. Maar ongetwijfeld ook naar een soort 'collega'. [Let wel: ik weet ook niet van tevoren wie (qua persoon!) een bezwaarschrift gaat behandelen. Maar dat merk je vanzelf later. Een verzoekschrift is ook niet veel anders dan een bezwaar trouwens.] Trouwens: Persoonlijk zou ik gewoon een bezwaar indienen (ook ben je te laat!). Dan komt het meestal goed (als je een punt hebt dan wel te verstaan...). Of het moet om een heel apart ding gaan natuurlijk, ik weet verder niet waar je aan denkt.

Die moet je indienen bij de fiscus (en daar zal dus iemand dit behandelen). En je hebt gelijk hoor: Alles uit de praktijk (ik bedoelde alleen: niet zo "juridisch gesproken"...).

En hier een reactie meer 'uit de praktijk': Als ik een bezwaar maak namens een belastingplichtige (een klant/cliënt dus), dan gaat dat bezwaar naar een soort 'collega' van hem/haar (de belastingambtenaar in kwestie dus) bij de belastingdienst. M.a.w.: Iemand die daar naar de zaak (een aanslag, rapport of aankondiging bijvoorbeeld) kijkt 'met een frisse blik', een soort 'second opinion' dus. Als je daar geen gehoor krijgt, dan kan je (bij de 'sectie Bestuursrecht van een rechtbank') in beroep gaan. Maar dat komt eigenlijk nooit echt voor in 'mijn praktijk' zeg maar. Want eigenlijk is de zaak dan al uitgevochten...

Ik zit eerlijk gezegd niet zo heel goed in dat 'stamrecht-gebeuren' maar toch: Je stamrecht-BV heeft dus aandelen aan jou (in privé) verkocht die je in box 3 thuis vindt horen. Nu wil je dezelfde aandelen (maar tegen een veel hogere prijs!) terug laten kopen door dezelfde stamrecht-BV. En je vindt dat, omdat het een "box 3 ding" is, dit 'belastingvrij' is. Maar dan kan je dus winsten tussen jezelf en je eigen stamrecht-BV heen-en-weer sluizen. Vraag mij toch echt af of dit waterdicht is... (ik ga er verder niet in duiken, maar misschien kan je hier wel iets mee.)

Helemaal juist.

Een VOF is een samenwerking tussen ondernemers. Natuurlijk kan Sefsef ook zijn eenmanszaak staken (maar dat hoeft niet!), maar daar komt in deze situatie geen stakingswinst uit voort. Want alles wordt ingebracht in de VOF (als dat mag voor de vennoot!).

Voor mij mag het. :) Voor de schuldeisers (crediteuren, belastingdienst) mag het vast ook wel, als er maar betaald wordt straks. En of het voor je vennoot-in-spe mag: Geen idee. (voor de bank zal het ook wel mogen, neem ik aan: gewoon de tenaamstelling veranderen - althans als je niet rood staat dan!)

Wat vindt je vennoot? Stel dat je duizenden euro's aan verplichtingen hebt (crediteuren, BTW - alhoewel de BTW niet echt op je vennoot verhaald kan worden lijkt mij - etc.) en dat daar een afgeschreven computer, een paar tientjes op een bankrekening en een niet-betalende debiteur tegenover staat... Dan is het inderdaad de vraag of dat mag voor de vennoot. En: als je vennoot ook dingen inbrengt in de VOF, dan moet dat dan ook in de openingsbalans lijkt mij. Het is dus niet zo simpel om zomaar te stellen "ja, dat mag!" of juist niet.

De lening hoort inderdaad in box 3 thuis. Althans als de lening feitelijk niet gebruikt is om bezit van de onderneming te financieren (zoals een hele dure auto, apparatuur, een overname of zoiets). Maar dan heb je toch best veel belasting in box 3 betaald ook. Want je hebt in je aangifte (ten minste) 3 ton bezittingen zonder schulden ("op papier" dan) aangegeven. Dat zal toch snel zo'n 3.000 euro zijn (of meer). Dat heb je dus te veel betaald. En dan heb je vast ook de betaalde hypotheekrente van de winst afgetrokken? Dan heb je ook te weinig belasting in box 1 betaald (want het is een eenmanszaak neem ik aan). Misschien handig om het e.e.a. te laten corrigeren?

Dus (maar misschien lees ik het wel verkeerd, dat kan ook...): Jullie (3x holdings) hebben een soort werkmaatschappij met een "dodelijke" verplichting (iets van 'schade' inzake iets dat gehuurd is of zoiets). Nu heeft de eigenaar (dat is dus A in dit verhaal!) van een van de drie holding "iets slims" gevonden: Hij/zij gaat de aandelen (van de werkmaatschappij neem ik dan aan) verkopen aan de eigenaar (dat is dus B in dit verhaal!) van een holding die óók aandelen heeft in dezelfde werkmaatschappij. Het feit dat dit inhoudt dat B (door de dodelijke verplichting!) - of tenminste zijn/haar holding - hierdoor in theorie/praktijk failliet gaat (omdat hij/zij deze verplichting helemaal niet kan dragen!), mag wat B betreft de pret niet drukken. En de pret van A ook niet, want die vindt/denkt dat hij/zij van alle sores verlost is daarna. En daar maak jij je, als medeaandeelhouder in de werkmaatschappij (en jij bent dus C!), zorgen over. En je vraagt tevens of je 'het gebeuren' op een of andere wijze kan tegenhouden. Of lees ik het verkeerd misschien?