RT....

@Bart

Als mensen in de massagepraktijk een afspraak maken om het op te halen, zijn hier testers aanwezig waarbij mensen het kunnen proberen/ testen. Mocht iemand er dus niet tegen kunnen of niet lekker vinden ruiken. Dan nemen ze het niet mee. (lijkt me) Dus is in mijn beleving anders. Als mensen het product afhalen, worden deze ook niet verzegeld op dit moment, omdat ik er tijdens de afspraak ook tijd voor uittrek om de producten te laten ervaren. Dus die "behandeling" in het proces is ook wat anders dan dat je het echt op afstand koopt. Vandaar ook mijn vraag.

'Probleem' is dat ook in dat geval mensen al via de webshop iets hebben gekocht (aanbod en aanvaarding) en het moment van ophalen er niet toe. Ze zien vervolgens pas wat ze in handen krijgen als ze bij jou aan de balie staan, terwijl ze het dus al hebben gekocht (en gehouden zijn te betalen). Om dat probleem tegemoet te komen (moeten betalen voor iets dat je niet fysiek hebt kunnen beoordelen) is de bedenktijd ook hier van kracht. Vandaar.

Adnan, je hebt je feedback gekregen, doe er je voordeel mee...of niet. Iedereen wenst je verder heel veel succes met je concept!

In dit stadium is een advocaat overbodig, hooguit handig. Laat eerst zelf je tanden zien en wacht de reactie daarop af. Wordt het je lastig gemaakt, dan kun je alsnog een advocaat inschakelen en heb je een begin van een dossier met acties die je tot dusver zelf hebt genomen plus de reacties , wat een advocaat de nodige 'munitie' kan verschaffen.

 

Succes en groet

 

Hans

Ben ik het gedeeltelijk mee eens. Vaak bereik je inderdaad het beste om eerst zelf je tanden te laten zien (of überhaupt in overleg te treden) ipv met een advocaat op de proppen te komen. Dat laatste kan onnodig duur zijn, en escalerend werken.

Echter, als escalatie onvermijdelijk is, dan is het niet altijd onverstandig om een advocaat meteen van begin af aan de zaak te laten behandelen. Voor je het weet ben je namelijk zelf over en weer correspondentie aan het voeren met een wederpartij. Vervolgens leg je je eigen dossiertje aan de advocaat voor, en die kan dan niet zelden puin gaan ruimen omdat je niet heel handig bent geweest in je correspondentie, gevolg: extra werk, extra kosten.

In Engeland hebben we een snelrecht-procedure voor dit soort zaken (small claims track), maar bestaat niks vergelijkbaars in NL?

Is die procedure vergelijkbaar met onze kantonrechter?

Als het je advocaat een uurtje kost om een brief door te lezen en te beoordelen, kun je beter een andere advocaat zoeken.

 

Een slimme advocaat doet alsof hij grondig is geweest (4 uur) en pakt een soortgelijke brief waarin hij de namen veranderd. De zogenaamde notariële werkwijze. ;D ;D

Prima als hij er 4 uur over doet, als hij er maar niet 4 uur declareert ;) Ach, die jongens moeten ook eten...

En nog een goed advies: laat een goede advocaat eventjes naar je brief kijken. Dat voorkomt dat je straks alles over moet gaan doen omdat je de juiste termen bent vergeten te vermelden (twabla gaf je al een paar hints). Een brief lezen en beoordelen kan een goede advocaat binnen circa een uurtje voor elkaar hebben. Het kost wel geld, maar alles overnieuw moeten doen kost meer...

Als het je advocaat een uurtje kost om een brief door te lezen en te beoordelen, kun je beter een andere advocaat zoeken.

Vervalt de regel van 7 werkdagen/14 dagen (straks) ook op het moment dat een klant het product komt afhalen of geldt daarbij alsnog dat iemand het online heeft besteld en dus die rechten alsnog heeft?

Volgens de consuwijzer geldt de termijn dan nog steeds.

Ik vraag me trouwens af of die 'security'-tape niet iets te 'zwaar' is. Beetje met een kanon op een mug schieten-gevoel.

Volstaat een simpel papieren zegel (met jouw eigen ontwerp/logo) niet? Openen van een papieren zegel zonder het te verbreken is ook lastig, en als het wel kan: hoeveel moeite gaat men doen om dat voor elkaar te krijgen?

bron

 

Meer dan de vastgelegde en overeengekomen garantietermijn verlangen is volgens bovenstaande jurisprudentie pas aan de orde als de winst capaciteit aangetast wordt (geen sprake van lijkt me) of als de koper op basis van andere zaken en dan denk ik zelf aan bewijsbare zaken zoals uitlatingen met de aanwezigheid van getuigen of brochures waarin bijvoorbeeld staat dat de generator door de hoge kwaliteit vele jaren mee gaat, uit mocht gaan van een bepaalde levensduur. En dan uiteraard langer dan de overeengekomen 1 jaar.

Ik weet niet of je de omstandigheden die kunnen leiden tot non-conformiteit van een vermogensrecht (i.c. aandelen) kunt vergelijken met de casus van TS. Voor de volledigheid, het hof heeft de uitspraak van de rb bekrachtigd, lees hier.

Vraag me af of TS de generator al heeft laten repareren. In dat geval wordt het nog problematisch om de verkoper aansprakelijk te stellen lijkt me.

edit: blijkbaar was dat niet het geval.

Gefeliciteerd Linda Maas.

@Mikky Vrolijk (Kermie): de hyperlink verwijst naar het profiel van Linda? Deze is voor ons sterfelijken niet bereikbaar...: https://www.higherlevel.nl/forum/index.php?board=1;action=display;threadid=50334;start=0#msg473553

[Mod edit: fixed!]

Deze vorm van financiering lijkt mij erg tijdelijk.

 

Stel: je haalt 25K op met het verkopen van tegoedbonnen.

 

Vervolgens ga je een pand huren. waarborg leggen, inrichting kopen, stok kopen.

Dan komen al je financiers/klanten bij je langs om de tegoedbonnen om te ruilen voor goederen.

 

Je maakt dan een omzet van 25K. Geld dat je niet in handen krijgt maar al hebt uitgegeven.

Ik heb het idee dat je ervan uitgaat dat iedere tegoedbonhouder deze kan inleveren voor 10 euro, maar dat is niet juist.

Dit door middel van donatie van € 10.00 en ze daar in ruil voor een tegoed bon te geven van 10% bij de eerste aankoop in mijn winkel

Bij een omzet van 25K hebben de tegoedbonnen blijkbaar 22,5K opgeleverd.

Of dat vervolgens genoeg is om verder mee te kunnen is natuurlijk een tweede.

via TARIC. Krijg 0% maar zal ongetwijfeld iets fout gaan...

http://ec.europa.eu/taxation_customs/dds2/taric/measures.jsp?Lang=nl&SimDate=20121116&Area=CN&Taric=85423110&LangDescr=nl

Rare redenering. Een overeenkomst heeft geen derdenwerking.

Nee?

Die webwinkel is geen partij in de overeenkomst tussen merkhouder en distributeur, dus hij kan geen inbreuk maken. En van onrechtmatig handelen is al helemaal geen sprake.

Er wordt toch ook niet gesteld dat de webwinkel (van TS) een inbreuk maakt, maar dat juist de Nederlandse distributeur een inbreuk maakt waarvan TS de dupe wordt? Bovendien was het in mijn voorbeeld de distributeur die een webwinkel opent, ik heb niet gesproken over derden.

Maar het is, om te kunnen achterhalen waarom de leverancier/distr zich op hun standpunt stellen, interessant om te bezien of we wellicht toch argumenten kunnen 'verzinnen' waarom in dit specifieke geval er onrechtmatig gehandeld zou kunnen worden.

 

Argumenten 'verzinnen' gebeurt hier al teveel. Lijkt me beter om aansluiting te zoeken in relevante rechtspraak, want die ontwikkelt zich voortdurend.

Het was niet zonder reden dat ik 'verzinnen' tussen aanhalingstekens heb gezet. De argumenten die in de rechtspraak naar voren komen zijn ook niet uit de lucht komen vallen, die zijn ook 'verzonnen'. En de rechtspraak zou zich niet (hoeven) ontwikkelen als er niemand is die nieuwe argumenten 'verzint'.

Ik denk dat je als webwinkel niet te snel moet buigen voor ingesleten handelsmores. Zalando koopt ook op Europees niveau in, die laat zich niet gekoeioneerd door lokale distributies.

Dat hoef je ook niet, maar als je eigen leverancier niet meer aan jou wil leveren omdat het hem te heet onder de voeten wordt (terecht of niet), dan verkoop je ook niks.

Ben wel benieuwd of TS al in gesprek is geweest met de verschillende partijen en inmiddels wat wijzer is geworden.

Het is mij niet helemaal duidelijk wat er ontworpen wordt en wat precies je doel is.

Gelden distributierechten doorgaans niet alleen B2B?

In tegenstelling tot?

Ik denk dat we het erover eens zijn dat het doorgaans onmogelijk zal zijn om op te treden tegen internetverkoop.

Maar het is, om te kunnen achterhalen waarom de leverancier/distr zich op hun standpunt stellen, interessant om te bezien of we wellicht toch argumenten kunnen 'verzinnen' waarom in dit specifieke geval er onrechtmatig gehandeld zou kunnen worden. 'Het is internet, dus het mag' is dan wat kort door de bocht. Ik ga ervan uit dat de leverancier ook op de hoogte is van het mededingingsrecht en desondanks toch gemeend er een punt van te maken. Denk dat ze hun pijlen richten op de extensie, maargoed dat blijft speculeren (ook of het stand zou houden).

Ik geloof inderdaad ook niet dat de merkhouden/producent/leverancier de distributeur kan dwingen niet meer aan een andere partij te verkopen. De andere distributeur kan dat, indirect, wel als NL een inbreuk maakt op het recht van de UK distr. Dan zijn ze 'gewoon' civiel aansprakelijk en zullen ze vanzelf wel (moeten) stoppen met leveren. Vermoedelijk treedt de merkhouder hier op als soort van bemiddelaar?

And marketeer it is ;)

Inkopen, ja. Wat niet wil zeggen dat de verkoper ook in alle gevallen rechtmatig handelt door aan de Engelsman te verkopen, maar daar heeft die laatste natuurlijk geen boodschap aan.

Mijn gedachtegang is, dat er ook nogal wat Nederlandse verdelers gepasseerd worden door leveringen vanuit omliggende landen. TS is een Nederlandse ondernemer met een Nederlandse entiteit. Dat heet internationale concurrentie.

 

Ik koop wel eens sportkleding en schoenen 'over de grens'. Ik geloof in het algemeen niet dat Nederlandse inkoop voordeliger is of dat Nederlandse (advies)prijzen lager zijn. Hoeveel schoenen zouden vanaf de Engelse verdeler (of in het algemeen buitenlandse verdeler voorzover die er nog tussen zit) aan Nederlandse klanten geleverd worden? eBay/Amazon/Zalando etc...

Dat doet er niet zoveel toe. Ik mag best naar Engeland gaan, daar schoenen kopen van de Engelse verdeler en ze meer naar huis nemen. Dan heb ik de Nederlandse verdeler gepasseerd. De Engelse verdeler kan niet verplicht worden mij die schoenen niet te verkopen omdat ik een Nederlander ben en mijn 'eigen' verdeler heb die graag zijn producten aan mij wil slijten. Hetzelfde geldt voor internetverkoop, met dien verstande dat ik niet op het vliegtuig hoef te stappen. De Engelse verdeler kan bijvoorbeeld niet opgelegd krijgen mij te weigeren omdat mij IP-adres niet uit Engeland komt.

Dat is dus een wezenlijk verschil met de volgende situatie: de Engelse verdeler heeft een exclusief afzetgebied toegewezen gekregen (waarvoor hij waarschijnlijk ook goed betaalt). Vervolgens komt de Nederlandse verkoper doodleuk naar Engeland, opent daar een winkel en begint daar zijn producten te verkopen. Het lijkt me evident dat hij dan een inbreuk maakt op het exclusieve verkooprecht van de Engelsman en onrechtmatig handelt. Vervang de fysieke winkel door een elektronische, en je krijgt hetzelfde probleem. Alleen dan is niet meer aan te tonen dat iemand met z'n producten 'in Engeland zit', immers het internet kent geen grenzen. Als je echter als Nederlandse verdeler een webshop opent dat zich uitsluitend richt op de Engelse markt (hence the .co.uk extensie), dan kun je daarmee (wellicht!) aantonen dat iemand wel met z'n voeten in de Engelse modder probeert te staan.

Als een co.uk het verschil zou maken, dan mag je in dezelfde gedachte ook niet meer in Engelse Ponden prijzen...

Exact. Althans, als je alleen in Engelse Ponden zou prijzen terwijl je bedongen afzetgebied Nederland is.

Als TS een .com extensie zou hanteren en op zijn website verschillende talen zou faciliteren (Nl, Eng en kennelijk in de nabije toekomst ook Dld), dan wordt het mi al een stuk lastiger aan te tonen dat er door de Nl distr inbreuk gemaakt wordt.

Blijft een interessante discussie.

Waarom is het tld of de landenextensie hier de angel?

Omdat die extensie er blijk van geeft dat iemand zich specifiek op een bepaald gebied richt dat exclusief toebehoort aan een ander. Althans dat zou je kunnen beargumenteren.

Die geeft toch geen exclusiviteit aan nationale verdelers? En er wordt toch voorraad gehouden in en verzonden vanuit Nederland?

Ik volg je gedachtegang even niet, kun je toelichten wat je bedoelt?

Maakt een .com de zaak anders?

Gek genoeg waarschijnlijk wel ja. Althans, dan kun je niet meer beargumenteren dat je je specifiek richt op een bepaalde regio (tenminste, die gebruikte extensie doet dat niet vermoeden, er kunnen nog altijd andere omstandigheden zijn).

Het is een beetje een grijs gebied.

Mooi nu komen we ergens. :) Soms is een beetje prikkelen goed voor de discussie.

Dat is precies zoals ik er ook over denk, dan komen de beste oplossingen/argumeten vanzelf bovenwater.

Sorry voor de onzin uitglijder.

Ach, ik zag het als een extra motivatie om nog maar eens te reageren ;) Maar kon mijn laatste opmerking ook niet laten ;D

Waar ik dat lees:

Bij "Exclusieve distributie" pagina 33. en dan even doorlezen naar actief en passief. Copy/paste is geblokkeerd jammer genoeg. Maar wat er staat is erg duidelijk.

Vreemd, ik lees namelijk: ‘Het gebruik van internet (…) wordt in de meeste gevallen gezien als vorm van passieve verkoop.’ In de Richtsnoeren lees ik: ‘Over het algemeen geldt, (…) wordt gezien als passieve verkoop.’ Misschien dat jij vindt dat ‘meestal’ hetzelfde is als ‘altijd’, maar daar zit toch een kleine nuance in, die jij gemakshalve maar even achterwege laat.

Als ik even doorlees in de Richtsnoeren, dan lees ik onder punt 53 verder dat: ‘over het algemeen komen inspanningen om specifiek in een bepaald gebied of door een bepaalde klantenkring gezien te worden, neer op actieve verkoop in dat gebied of aan die klantenkring.’

Het is IMHO prima te verdedigen dat door een webshop met de extensie .co.uk te gebruiken, TS zich inspant om in een specifiek gebied gezien te worden.

Zonder de dat je de exacte omstandigheden en inhoud van de overeenkomsten kent, kun je onmogelijk stellig volhouden dat hier sprake is van een ongeoorloofde beperking. Het feit dat jij dit wel kunt, maakt je daarmee de beste mededingingsjurist die er rondloopt, chapeau.

Dan stel je dat het de merkhouder worst zal zijn aan wie hij zijn producten verkoopt. Waar heb jij dat gelezen vraag ik me dan af? De kernwaarde en het succes van een exclusief merkproduct zit vooral in de juiste distributiekanalen.

Daar ben ik wat kort door de bocht geweest, maar probeerde slechts te duiden waarom de leverancier eerst wel en daarna opeens niet meer wilde leveren. Een merkhouder zal over het algemeen inderdaad zorgvuldig zijn distributiekanalen uitkiezen. Echter, in dit geval heeft hij dat al gedaan. Namelijk een in Nl en een in UK. Ik kan me dan voorstellen dat het de leverancier het vervolgens geen probleem vindt dat de Nl distributeur zijn producten ook in de UK (doet) verkopen. Immers, dat is blijkbaar een afzetmarkt waarop hij (de leverancier) zich ook op richt. De UK distr. zal het wel uitmaken, dus die zal ongetwijfeld zijn gaan klagen bij de leverancier, waarop de leverancier de Nl distr. heeft aangesproken.

Het feit dat hij dat doet zegt me overigens dat daar waarschijnlijk omstandigheden aan ten grondslag liggen die wij niet kennen, maar het voor die leverancier blijkbaar rechtvaardig maken om tegen de NL distr te ageren.

Dan vraag je jezelf af voor zin het heeft om exclusieve distributierechten af te spreken als iedere ander met een "webshopje" inbreuk kan maken? Als je pagina 33 leest dan weet je dat er geen sprake kan zijn van de inbreuk. Het Internet kent namelijk geen grenzen omdat er sprake is van passieve verkoop.

Zie ook mijn bovenstaande uitleg. Dat het internet geen grenzen kent omdat er sprake is van passieve verkoop is gewoon kul en getuigt van geen enkel gevoel voor nuances...die er in het recht nogal eens toe doen.

En dan de dooddoener dat je toch niet gaat procederen en juridisch advies redelijk zinloos zou zijn. Alsof je bij elk conflict zou moeten gaan procederen of anders je mond houden. Natuurlijk is het juist zaak om te weten waar je rechten liggen en de tegenpartij daarmee te confronteren in een goed gesprek om procederen te voorkomen.

Ook hier trek je wat snel conclusies uit wat je leest.

Je zegt dat ik zou bedoelen dat je bij ieder conflict of moet procederen, of je mond moet houden. Uiteraard zijn dat niet de twee opties die je hebt, maar als je je mond opendoet dan moet je je woorden ook waar kunnen maken. Dus als je zegt, ‘dit zijn mijn rechten’, maar iedereen weet dat je die rechten niet kunt afdwingen, dan kun je inderdaad maar beter daar je mond over houden en het gesprek anders insteken. Je kunt natuurlijk wel op je strepen gaan staan, maar dan zet je wederpartij ook de hakken in het zand en dan kom je nergens.

Ik zal me volgende keer voorzichtiger uitdrukken.

En kopen bij de Engelse distributeur? En hoe zit het dan met zijn distributieovereenkomst? Mag hij wel aan buitenlandse klanten verkopen?

Die mag dat net zo goed of net zo min als zijn Nederlandse collega. De angel zit ‘m in het feit dat TS een webshop heeft met een .co.uk extensie en zich daarmee kennelijk op de Engelse markt richt (althans, dat is verdedigbaar)…toevallig de markt die toebehoort aan de Engelse distributeur.

Beste R. Je schrijft in mijn ogen nogal wat onzin.

Dat kan, maar daarom ben jij dan ook een chemicus en geen jurist.

Ook al is er sprake van exclusieve geografische afspraken dan nog mogen die alleen gelden en worden gehandhaafd voor zogenaamde actieve verkoop. Internetverkopen worden door de rechter gezien als passief en mogen niet worden beperkt. Strikt juridisch mogen ze je dus niet beperken als je via Internet verkoopt.

Waar lees je dat?

Dan volgt de vraag of de Nederlandse importeur op gezag van de merkhouder levering mag stoppen als je toch in Engeland verkoopt? Ik denk van niet. Maar als het een zaak van machtsspelletjes wordt trek je als kleine speler vaak aan het kortste eind. Maar volgens mij heb je een sterke zaak. :)

Volgens mij heeft hij helemaal geen sterke zaak als ik het zo lees. We weten niet wat in de distributieovereenkomsten staan, maar ik gok dat daar prima afspraken in staan betreffende de leverantie aan verschillende distributeurs. De leverancier zal het in eerste instantie een worst zijn welke distributeur zijn producten verkoopt, als hij maar kan leveren. Nu is hij op de vingers getikt door de Engelse distributeur en kiest hij (waarschijnlijk wijselijk) eieren voor z'n geld.

Wat voor een zin heeft het om met je distributeur exclusieve (geografische) verkooprechten af te spreken als iedere afzonderlijke distributeur via een webshopje inbreuk kan maken op het recht van een andere distributeur?

Hoe je het ook wendt of keert, procederen ga je toch niet, ook niet als je 100% in je recht staat, dus alle juridische adviezen zijn redelijk zinloos. Blous stelde het ook al voor: afnemen van de Engelse distributeur geen optie?

We horen uiteraard graag hoe het is opgelost, daar kunnen wij dan misschien ook weer iets van leren.

 

Ik heb 500 euro ingehouden op advies van mijn advocaat wegens schade die wij opgelopen hebben en bestellingen die wij hebben geannuleerd zwart op wit.

En met 'advocaat' bedoel je de leden van Higherlevel? ::)

Mijn vraag is: mag vennoot B (zonder relatiebeding) de relaties uit het relatiebeding van vennoot A benaderen zonder dat daar consequenties uit zullen voortvloeien? (het relatiebeding zegt hier niets over)

Denk dat de oud-werkgever, zoals Norbert al zei, er weinig moeite mee zal hebben om zijn oud werknemer aan te spreken als jij zijn relaties benadert.

Hoe is het relatiebeding exact omschreven?

Het is mij niet helemaal duidelijk. Er lijkt sprake te zijn van een overeenkomst. Lijkt me eenvoudig aan te tonen met email verkeer. Bovendien wijst ook de betaling op een overeenkomst. Daar kan de koper niet zomaar op terug komen.

Tenzij er sprake is van een ondeugdelijk product of onjuiste voorlichting. Wat is de reden die de koper opgeeft om er vanaf te zien?

 

De webshop verkoopt Chinese telefoons, en hij wijst mij nu aan dat het niet mag?

Natuurlijk mag men chinese telefoons verkopen zonder merk namen en die er absoluut er anders uit zien.

heeft u een artikel voor mij waarin staat duidelijk dat chinese smartphones verkoop toegestaan is?

En dat wist de koper vantevoren, of is hij daar later achter gekomen? Is dit die tweedehands Iphone webshop? Beetje vage omstandigheden zo.

Actio Pauliana is strafbaar in Nederland;

 

http://nl.wikipedia.org/wiki/Actio_pauliana

Alleen onder bepaalde omstandigheden kan het strafbaar zijn.

Maar TS is juist niet voornemens paulianeus te handelen.