kuifje

Je zou toch denken dat ze tegenwoordig etalagepoppen wel iets realistischer kunnen maken.

Ze kunnen een 'boete' opeisen, maar dat moet niet. Ik vind het nu niet bepaald getuigen van klantvriendelijkheid om dan meteen (?) de volle boete erop te kletsen. Ik zou het via die weg spelen: klantvriendelijkheid, jarenlange zakelijke relatie, etc, en dan hopen dat je een flink stuk van de boete afkrijgt.

Niet helemaal. De richtlijn stelt 'Indien een handelaar toegang biedt tot consumentenbeoordelingen van producten, wordt informatie over of en hoe de handelaar garandeert dat de gepubliceerde beoordelingen afkomstig zijn van consumenten die het product daadwerkelijk hebben gebruikt of aangekocht, als essentieel beschouwd'. Het eerste deel is daarbij belangrijk: Indien een handelaar toegang biedt ..... Dat wil dus zeggen dat de score die Google, Facebook en allerlei reviewsites je geven buiten schot blijven. Het zou ook moeilijk zijn: Hoe moet de handelaar aantonen dat 'pietje123' daadwerkelijk een heel lekker ijsje gekocht heeft?

Ja, op zich heb je gelijk, het kan allemaal. Maar dat gaat uit van een ideaalbeeld van een vennootschap waarin je onderling zorg hoort te dragen voor elkaars algehele welzijn. Dat is niet mijn beeld van een vennootschap. Dat is namelijk dat je elk bijdraagt naar beste vermogen, en vooral je best doet dat de activiteiten en winst van de vennootschap niet lijden onder je persoonlijke problemen of onder conflicten met de andere vennoot. (Let wel, ik zeg 'je best doet', ik weet ook wel dat dat niet altijd zal lukken.) Je bent immers de vennootschap aangegaan om samen een zakelijk doel te verwezenlijken, niet om verantwoordelijk te worden voor elkaars levensgeluk. Ook als het niet meer gaat in de vennootschap, ben je aan de vennootschap verplicht het netjes af te handelen. Ik ging trouwens wel uit van de waarheid van de stelling van TS, namelijk dat de vennoot zich ziek gemeld heeft OMDAT er een conflict is (en dus impliciet dat die venoot niet echt ziek is). Een onterechte ziekmelding is wel degelijk een probleem voor de vennootschap. Het probleem was er al, zeg jij. Dat kan best kloppen, dat er een zakelijk of persoonlijk meningsverschil ligt, maar de vennoot heeft door de onterechte ziekmelding een aanvullend probleem voor de vennootschap gecreerd en zich daarmee niet-loyaal aan de vennootschap getoond. Die ziekmelding kan best het gevolg van een ander probleem zijn, zoals jij zegt, maar dat wil nog niet zeggen dat dat aan TS is om op te lossen, of wel? 'Ik ben ziek, zoek het lekker uit hoe je de zaak draaiend houdt, maar ik wil wel de helft ontvangen' is verre van een constructieve instelling van de vennoot, zelfs al is hij ziek geworden door problemen in de samenwerking. De onderliggende problemen kun je hem misschien niet, of maar deels, verwijten, maar hoe hij er mee omgaat wel.

Tuurlijk Roel, maar er zit ook emotie bij. Ik ken natuurlijk de situatie niet, maar als ik een vennoot zou hebben die zou zeggen ziek te zijn terwijl hij dat niet is, dan denk ik dat dat voor mij een onherstelbare vertrouwensbreuk zou zijn. Dat is dan natuurlijk ook 'einde vennootschap'. En als er dan al mediation/verzoening/een oplossing zou moeten komen, dan moet het initiatief vooral van die ander komen. Eerst de vos tussen de kippen loslaten , en dan afwachten hoe de kippen het oplossen? Hup, daar hebben we al de tweede vertrouwensbreuk. Ieder verhaal heeft twee kanten, dat weet ik ook wel, maar ik kan me goed voorstellen dat als ik de TS was, dat het al te laat zou zijn om de vennootschap te redden.

Ik zie hier advies over de-escaleren en mediation en zo. Dat klinkt allemaal leuk en positief, maar kijk eens naar de eerste zin van TS: 'Ik heb een conflict met mijn mede vennoot en daardoor heeft hij zich ziek gemeld'. Als dat correct is, zou ik ook uit mijn vel springen en niet echt open staan voor mediation. Het is dan wel degelijk de andere vennoot die een bom gedropt heeft, die een probleem gecreeerd heeft. Of hij is ziek, of er is ruzie, maar niet: 'er is ruzie en nu zeg ik dat ik ziek ben'. Ik zou dat opvatten als een blufpokerstap van de andere partij, en dan waarschijnlijk zeggen: Jij niet werken, dan ik ook niet, en we zullen zien wie dat het langste volhoudt. Ik weet dat het (waarschijnlijk om historische redenen) gebruikelijk is om een moeilijke arbeidsverstandhouding met werknemers onder het kopje 'ziek' te zetten, maar met vennooten?

'Het' intellectueel eigendom van iets bestaat niet. Iets kan beschermd zijn onder een aantal verschillende vormen van IE: auteursrecht, merk, model (design), octrooi. Auteursrecht is van toepassing op software, en ook op userinterfaces etc. Auteursrecht krijg je vanzelf, de rest moet je aanvragen. Iemand mag dan de software niet kopieren. Iemand mag WEL opnieuw software schrijven die hetzelfde doet, of een userinterface dat er anders uitziet maar wel dezelfde functionaliteit biedt. Ik zie dus nog niet meteen in dat die softwaremaker iets fout doet (maar goed, je geeft ook wel weinig details). Je kunt best een merk hebben, maar als iemand anders dezelfde activiteit doet onder een ander merk, mag dat gewoon. Een zakelijk concept (en daar lijkt het hier om te gaan) kun je niet op zichzelf beschermen, je kunt alleen aspecten daarvan beschermen onder de wetterlijk voorziene vormen van IE. Ik zie dan ook niet in hoe je het gedeponeerd (wat je daar dan ook ook mee bedoelt, want het is wat vaag) kunt hebben. Wel het merk natuurlijk, maar het concept niet. En wat waarde betreft: vraag en aanbod, wat de gek ervoor geeft, hoe je het ook verder wilt noemen.

Ik weet niet wat de zakelijke activiteit van Maxn is, maar ik kan me goed voorstellen dat een verzekeraar zoiets wel wil aanbieden aan een zakelijk dienstverlener wiens hoofdactiviteit niet is het leveren van een technisch product, waar dus een kleine kans op een inbreuk bestaat, en als die inbreuk dan al voorkomt waarschijnlijk eenmalig zal zijn en simpel op te lossen, maar niet aan een partij van wie de hoofdactiviteit innovatie machines of complexe software is, waar een vermeend inbreukmakend product de halve omzet vertegenwoordigt, en dat jarenlang.

Nu, met 250k€ kom je niet zover. Als je bijvoorbeeld een miljoen omzet hebt in een bepaald product (dat is voor een technische MKB echt niet veel), en het loopt een jaar of 5 voordat de inbreuk is bewezen en het octrooi in stand is gehouden, en er dan een schadevergoeding van 5% op de omzet wordt toegekend (meestal ligt het tussen 1 en 10%), dan zit je daar al aan. En dan heb je je juridische kosten nog niets eens geteld. En dan is de US daar nog niet bij....

Als octrooigemachtigde heb ik toch mijn bemerkingen bij deze vraag. In een octrooiconflict voor de rechtbank kom je niet zomaar. Oftewel je pleegt inbreuk (maar ik verwacht dat een verzekering je dan toch niet zal helpen) oftewel je pleegt geen inbreuk, en dan zal een andere rationele partij jou nooit aanvallen (Ja, er zijn ook patent-trolls, en ja er zijn ook octrooihouders die heel agressief optreden om anderen bang te maken, maar dat zijn eerder uitzonderingen). Er is ook een grijs gebied, waarin je meent geen inbreuk te maken en de ander meent van wel. Normaal gesproken kan een octrooigemachtigde dit voor je uitzoeken en redelijk goed voorspellen of je aan de goede kant of de slechte kant zit. Als je dan aan de verkeerde kant zit, kun je alsnog met beperkte kosten de zaak beeindigen. Je komt, uitzonderingen daargelaten, niet zomaar in een duur octrooiconflict. Daar ben je zelf bij. Ik zou de verzekeringsmaatschappij niet willen zijn die dit soort dingen verzekert, want je trekt daarmee volgens mij alleen vrijbuiters mee aan, en die wil je juist niet al verzekerden. Waarom ben je concreet bang voor een octrooiconflict? Omdat anderen in het verleden een octrooiconflict gehad hebben? Dat zegt niets. Omdat je misschien toch wel inbreuk pleegt door onbetrouwbare leveranciers? Ik kan me zo voorstellen dat je dan toch niet gedekt bent, verzekering of niet. Ga gerust bij een verzekeringsadviseur langs, maar ga ook eens bij een octrooigemachtigde langs, om je daadwerkelijke risico in te laten schatten. Ik vermoed dat dat risico zomaar eens een heel stuk kleiner zou kunnen zijn dan je denkt. We hebben het hier niet over een stormschade die willekeurig ontstaat. Bij octrooiconflicten heb je zelf een hele grote invloed op de kans dat het gebeurt, en ook op de omvang van de schade. Typisch GEEN verzekeringsmaterie, lijkt me.

Maar zoals Maxn opmerkte: die partij zou dan ook nog verstand moeten hebben van Luxemburgs en Duits recht. Het kan dus zomaar zijn dat je daar een advocaat moet zoeken. Wat ik zou doen: Flink Googlen, dan een shortlist van 3 of 4 maken, en die mensen bellen en vragen naar hun concrete ervaring. In dat telefoongesprek leer je snel genoeg of ze verstand van platforms hebben. Wat je ook kunt doen is eens op ipkitten.blogspot.com kijken. Dat is een een blog over zaken in IE recht. Misschien zit er een zaak bij die op die van jou lijkt, en dan kun je de advocaten in die zaak benaderen. Of neem contact op met Arnoud Engelfriet van https://www.ictrecht.nl . Mogelijk kan die je wel helpen.

Tja, dat ligt eraan. Het kan beschermd zijn door een octrooi, op basis van zijn technische kenmerken [afzonderlijk, maar ook op basis van interactie met het andere product]. Zolang jouw product binnen de claims van het octrooi valt, mag het niet, of het er nu op het origineel lijkt of niet. Het kan ook beschermd zijn door een model. Dan wordt de uiterlijke 'look' beschermd. Hoeveel je dan moet afwijken is moeilijk te zeggen: zoveel als nodig dat er geen verwarring is bij een geinformeerde gebruiker. Ik ben geen deskundige op dit gebied, maar heb wel eens gehoord dat er uitspraken van rechters zouden zijn die het hebben over een specifiek aantal verschilpunten. Ik denk echter niet dat daar een keiharde regel uit te halen is. Het kan ook nog beschermd zijn door een merk of door auteursrecht. Dan gelden er weer andere regels. De originele maker heeft vele mogelijkheden om zich te beschermen, of ten minste om lawaai te maken op basis van vermeende bescherming. Of hij al die bescherming heeft aangevraagd, en hoe hij zich zal gedragen, kan niemand zomaar zeggen. Kortom.... het kan van alles zijn, hangt van de precieze details af. Je zult onderzoek moeten (laten) doen en het restrisico accepteren. Een gemakkelijk Ja/Nee antwoord kan niemand je geven.

Maar dan heb je toch geen geen dispuut met de verzekeringsmaatschappij, maar met de verzekerde, of zie ik het mis? De verzekerde was jullie opdrachtgever en is verantwoordelijk voor de betaling, laat hem het lekker uitzoeken met zijn verzekeraar.

Er kunnen best meerdere eigenaren zijn van een intellectuele-eigendomsrecht. Dat kan in vele verschillende verhoudingen met zoveel eigenaren als je maar kunt bedenken. Maar normaal gesproken ligt dat alreeds vast. Die partijen zijn al eigenaar in bepaalde verhoudingen op basis van overeenkomsten uit het verleden. Als een derde partij dit wil gebruiken zal hij toestemming van alle eigenaren moeten krijgen. En een stuk software kan ook best modules hebben die onderling een of meer verschillende IE-recht eigenaar(s) hebben. Wederom, als een derde partij dit wil gebruiken zal hij voor alle modules toestemming van de eigenaars moeten krijgen. Welk percentage je aan iedere module moet toekennen is een kwestie van onderhandeling. Je regelt dit gewoon contractueel, maar het zou zomaar kunnen dat er veel minder te regelen is dan je denkt. Ik denk dat je iets concreter moet zijn in je vragen om een meer gedetailleerd antwoord te krijgen, want ik kan bijvoorbeeld jouw vraag 'Verdeel je dan later als je uit elkaar gaat?' niet plaatsen. Overigens is 'twee partijen hebben de broncode' niet relevant. Het 'hebben', wat je daar dan ook mee bedoelt, van de broncode bepaalt niet wie de eigenaar van het auteursrecht is.

Je zult toch aan de wet moeten voldoen, met name de AVG, en daarvoor is opslag in de US gewoon niet toegestaan. Zie Ius Mentis. Ik zou zelfs zeggen: alles wat niet gemakkelijk en gegarandeerd ingesteld kan worden om ALLEEN in de EU gegevens op te slaan: Meteen van je lijst schrappen.

Maar het blijft een feit dat dat NL bedrijf geen royalties kan rekenen op omzet/winst in een land waar de IE niet van kracht is. In dat land is het gebruik van die beschermde kennis/technologie etc. immers vrij, zodat de overenkomst nooit kan voldoen aan het 'arm's length principle' Dus er zijn minimaal twee voorwaarden: De wetgeving van het vestigingsland moet het toelaten, en er moet IE zijn die bescherming biedt in het operationele land.

Je kunt als ondernemer (of ook als niet-ondernemer) uit ieder land in ieder ander land een octrooiaanvraag indienen. In zowel NL en BE, en in de meest andere landen, is een nieuwheidsonderzoek laten uitvoeren een verplicht deel van de de aanvraagprocedure. Fiscaal voordeel: kan ik niet op antwoorden, maar als men het heeft over fiscale voordelen, dan worden die meestal uitgelegd op basis van iemand die in dat betreffende land belastingplichtig is en een octrooi heeft. Het kan dus best zijn dat in NL de fiscale voordelen (potentieel) groter zijn dan in BE, maar dan ligt dat niet aan het feit dat het een NL of BE octrooi is , maar dat de ondernemer belastingplichtig is in dat betreffende land. En hoewel je wel de keus hebt om een BE of NL octrooi aan te vragen, heb je (meestal) niet de keus om te bepalen of je in NL of BE belastingplichtig bent. Overigens heeft een BE of een NL octrooi nog wel meer consequenties. Je krijgt alleen bescherming op het grondgebied van het land waar je een octrooi hebt. Kortom: voor het beschermen van je activiteiten in BE heb je NIETS aan een NL octrooi, en omgekeerd. Logischerwijs (maar ik ben geen fiscalist) zijn die fiscale voordelen er ook alleen voor business in dat betreffende land. Kortom: Je fiscale voordelen worden bepaald door het land waar je belastingplichtig bent, en dan ook nog alleen op omzet/winst uit een land waar je een octrooi hebt. Dus als je in NL het grootste deel van je winst maakt, heb je fiscaal niet veel aan een BE octrooi (en omgekeerd), onafhankelijk van waar je gevestigd bent.

Ik heb gezocht in de modellenregisters op haar naam en haar bedrijfsnaam. Beide gaven geen hit. Conclusie: ze vergist zich en heeft het model niet geregistreerd, of ze heeft het (heel slim) op een andere vennootschap geregistreerd. (of ik heb ergens een fout gemaakt, dat kan ook best) Verder heb je gelijk over de klimbergen en de valkuilen. En vergeet ook vooral de mistbanken en rookwolken niet. En wat ook niet helpt is dat wat in het NL een model heet, en in normaal Engels een registered design heet, in Amerikaans Engels ineens een design patent heet. Als het belang maar groot genoeg is, is zelf een 1% kans om te winnen al voldoende om rationeel gezien een rechtszaak op te starten,

Het is niet dat ik je niet geloof, maar... hoe weet je dit? Heb je de modelregistratie gevonden (mijn complimenten in dat geval, ik kon het niet vinden) of heeft de ontwerper je dit laten weten? (in welk geval ik voor haar hoop dat ze gelijk heeft, maar ik heb niets kunnen vinden, dus ik twijfel er een beetje aan. Zeker gecombineerd met dat ze niet wil laten weten hoe (er is niet echt een reden voor dergelijke geheimhouding, maar goed, iedereen doet wat hij wil) is er een concrete mogelijkheid dat ze verkeerd geinformeerd is. Het zal niet de eerste ontwerper zijn die een stuk minder goed beschermd is dan hij/zij dacht. Maar het is ook inderdaad mogelijk dat ze het superslim heeft aangepakt). Zo'n schadeclaim is niet zo spannend. Dat is meestal de echte (geschatte) schade (verloren opbrengst * aantal stuks). De verliezer draagt hierbij bijna altijd de proceskosten, ook de kosten van de tegenpartij, dus dat is een dikke afschrikking. Dan worden er ook nog wel eens andere 'schadeposten' opgevoerd (verlies van exclusiviteit, morele schade) maar meestal is dat secundair wat betreft de financiele waarde en/of de kans op success. Enerzijds kan dat natuurlijk flink oplopen. Anderzijds weet je je ook dat er een financieel maximum risico aan zit dat relatief gemakkelijk te schatten is. Dropshipper of niet maakt hierbij niet uit. Althans, ik zie niet in hoe, ook het recht om het product commercieel aan te bieden/te verkopen (en zelfs: reclame ervoor te maken of het op een beurs laten zien) komt exclusief toe aan de modelhouder, dus ook een dropshipper zit fout, net zo fout als iemand de het zelf zou maken en dan verkopen.

OK, je hebt gelijk, daar had ik overheen gekeken. Maar let op: de beschermingsperiode van niet-geregistreerde gemeenschapsmodellen is slechts 3 jaar (vs 25jaar voor geregistreerde modellen), dus na 3 jaar is het product 'vrij'. En de beschermingomvang is beperkter: alleen namaak, dus een directe kopie, is verboden. Ik kan niet uitmaken of dat hier het geval is, maar het is juridisch gezien een relatief strenge eis die gemakkelijk te omzeilen is. Ik zie toch wel verschillen: de 'handjes' lijken rond bij de namaak en ovaal bij het origineel. Ook komt er bij de namaak een stijf buisje uit het lichaam voor de draad, bij het origineel niet. Ook lijkt de draad mij verschillend (gladde plastic draad bij de kopie, het origineel bestaat niet in die variant). Ook lijken mij de ledematen bij het origineel een stukje korter. Kortom, ik denk niet dat de geinformeerde gebruiker in verwarring zal zijn als hij de twee naast elkaar ziet (en dat is de standaard voor namaak) Het is moreel gezien ongetwijfeld namaak, maar ik ben er lang niet zeker van dat het dat juridisch ook verboden namaak is.

Sorry dat ik het niet met je eens bent. Hij zegt nergens dat hij het onder een bepaalde merknaam verkoopt die lijkt op de merknaam van het origineel, alleen dat het fysieke product lijkt op het fysieke product van dat merk. (...'Na wat googlen kwam ik al snel op de besbetreffende merknaam tegen en het ontwerp lijkt er echt heel erg op.'....') Ik blijf erbij dat merkenrecht in dit hele verhaal geen rol speelt (tenzij TS natuurlijk ook een gelijkaardig merk gebruikt, maar ik heb niet de indruk dat dit zo is), maar alleen modellenrecht. De hoofdvraag die TS beantwoord moet zien is dan ook: is er een geregistreerd model? Misschien wel, misschien niet, dat is zoekwerk. De hoofdvraag die ik voor jou had is 'krijg je automatisch enige mate van bescherming voor een model zelfs als het niet geregistreerd is (zoals dat bij een merknaam het geval kan zijn)'? Ik denk nog steeds van niet, ik heb er niets van gehoord tijdens mijn opleiding en carriere (maar die was/is ook niet primair gefocussed op modellen maar zijdelings wel, dus het kan best dat ik dat gemist heb ) maar ik laat me graag aan corrigeren (wel met bron dan, als het kan).

Is dat zo? De basis van ons economisch systeem is vrije mededinging, en uitzonderingen daarop zijn er alleen als de wet daarin voorziet. In dit geval is (volgens mij) de enige wettelijke mogelijkheid een modelbescherming op hoe het ding eruit ziet. Hoewel er bij merknamen rechten kunnen ontstaan door inburgering en op basis van een handelsnaam, heb ik er nog nooit van gehoord dat dat bij de 'look' van objecten (dus bij modelbescherming) ook zo is. Ik zeg niet dat je ongelijk heb, ik heb er alleen nog nooit van gehoord. Je kunt het natuurlijk op slaafse namaak gooien, maar het zal niet meevallen om dat hard te maken voor de andere partij. (Natuurlijk kan ook het merk beschermd zijn, maar ik neem aan dat de TS het product onder een ander merknaam verkoopt, dus dat is geen issue)

Juist NIET doen, zou ik denken Als de bank spontaan voorwaarden geeft die onduidelijk zijn (want: in het Engels), dan zal het normaal gesproken ook voor risico van de bank zijn als er een 'misverstand' is over de interpretatie en staan ze zwakker in een eventueel conflict. Een misverstand kan jou dan niet, of minder zwaar, aangerekend worden.

Ja klopt, wraak is misschien niet het juiste woord. De tegenpartij is de oppositie gestart terwijl er al een conflict speelde. In die zin is het 'wraak' voor het niet voldoen aan de eisen van de tegenpartij, niet voor het feit dat verloren hebben. Maar misschien is 'breed schade proberen aan te brengen zonder duidelijk doel' een betere omschrijving. Ik kan natuurlijk niet in het hoofd van de andere partij kijken en ken hun beweegredenen niet, maar het lijkt voor mij toch erg op een intimideren/pesten.

Je eerste vraag is: Ja, maar alleen voor je huidige activiteiten. Als je ze breder zou maken zou je zomaar eens wel inbreuk kunnen maken. Zij hebben nog steeds wel merkbescherming, die is niet van de baan met je kort geding (zelfs niet met een bodemprocedure). Je tweede vraag: Ja of nee, afhankelijk hoe je hem bedoelt. Meer rechtsgronden om zelf inbreukplegers aan te pakken, dat wel. Maar voor de huidige vraag (die al in kort geding is behandeld) 'pleeg jij inbreuk of niet op hun merk? ' maakt het niets uit. Daarom is de oppositie, ingesteld door de andere partij, tegen jouw merk, eigenlijk onzin. Het verandert niets aan de grond van de zaak waar het de inbreuk betreft, het is rationeel gezien gewoon een pesterij uit wraak (jij bent tegen mijn auto gebotst, dan ga ik lekker jouw fiets kapot maken, iets in die trant)