bestellingen onder een valse naam...

[member123]

Goedendag,

Ik heb regelmatig last man mensen die onder een valse naam bestellen.

Dit is vaak de naam van de vorige bewoners of zomaar een naam.

Handtekeningen zijn in meeste gevallen ook vals.

 

Bij bestellen op naam van de vorige bewoners kan je hier vrijwel niks mee bij het uitbrengen van een dagvaarding kom je hier vaak pas achter dat er niemand met die naam op dat adres woond en kom je bij het nieuwe adres van die bewoners uit waarna de oorzaak blijkt.

 

Wat ook regelmatig gebeurd is dat je uiteindelijk de bewoners van het adres aan de telefoon krijgt en dat die vertellen: dat was een vriend(in) / kennis die hier opgepast heeft danwel ingewoond heeft.

Maar nu woond deze persoon hier niet meer en heb ook geen enkel gegeven van hem/haar, weet geen geboortedatum/plaats, geen adres waar ze egwoond hebben of daarna naartoe verhuist zijn weten helemaal niks van die persoon.

 

Vaak zijn die mensen gewoon verzonnen en bestaan ze dus helemaal niks.

 

De politie hoef je niet bij aan te komen, die zijn volledig nutteloos, nemen je aangifte op (kost je ongeveer 2 uur per aangifte) en daarna hoor je 7 a 8 maanden niks meer en dan komt er een brief dat het of toch civiel rechtelijk is of ze hebben van de persoon gehoort dat het een inwonend persoon is egweest maar kunnen die persoon niet achterhalen vanwege te weinig gegevens (die slikken dat verhaal over een geheimzinnige inwoner altijd als zoete koek).

 

Op dit moment heb ik er 1 die eerst de naam waarop het pakje was afgeleverd helemaal niet kende, paar weken later was het "misschien" wel een vriendin die daar gewoond had. Later wist ze niks van het gehele pakje en nu weer nadat ik de handtekening (van de bewoner van het adres) had getoond was het zo dat ze dat pakje inderdaad had aangenomen en direct had afgegeven aan degene waaraan het geadresseerd was omdat dat iemand was die regelmatig op haar kinderen paste destijds.

 

Ik heb de factuur dan ook aangepast naar de naam van de bewoner van het adres (waarvan ook de handtekening is) omdat zij het pakje in ontvangst genomen heeft en heeft gehouden (ik geloof niet dat er een oppas is egweest met de naam van de geadresseerde) en heb hiervoor een deurwaarder ingeschakeld.

 

Hoe zou de rechter hier mee omgaan als dit voor de kantonrechter komt?

 

Vaak zijn die kantonrechters als er eens een klant reageerd ook maar lulletjes die gelijk het verhaal van een klant als zoete koek slikken omdat het die arme zielige consument is tegen dat gemene bedrijf die zomaar geld wil voor een geleverd product.

 

Ik heb dit 2 keer eerder bij de hand gehad en 2 keer kozen de oplichters eieren voor hun geld en betaalde alsnog.

Maar iemand dit wel eens voor een rechter laten komen en wat waren de ervaringen?

[Hans v N]

Ik verkoop wel eens wat op Ebay en marktplaats. Ik controleer dan altijd even de naam en adres via telefoongids.nl. Dan weet ik zeker dat het opgegeven adres klopt. Als ik een kloppend adres heb én een normaal email adres (geen hotmail oid) mag de koper achteraf betalen. Dat is tot nog toe altijd goed gegaan.

 

Nu is het natuurlijk steeds gebruikelijker dat mensen alleen een mobiel nummer hebben. In dat geval zou je het nummer kunnen bellen om te verifiëren of de gegevens kloppen als mensen persé niet vooraf willen betalen.

 

[member123]

achteraf betalen doe ik ondertussen ook niet meer.

Maar gebeurd ook wel dat het bedrag gewoon gestorneerd wordt.

en ik kan in mijn branche zeker niet iedereen gaan bellen om bestellingen te controleren.

 

[R.I.P. - Benm]

Storno is lastig natuurlijk, maar waarom neem je uberhaupt machtigingen aan als betaalmethode? Zou het niet volstaan het bij ideal en overboeking vooraf te laten?

 

Wellicht is het zo dat veel mensen kiezen voor incasso als betaalmethode, maar dat wil niet zeggen dat ze niet zouden bestellen als die optie er niet was. Voor de consument is het nl een handige gratis 'verzekering' waarmee ze hun geld kunnen terugboeken als de levering tegenvalt... maar of ze zonder die optie van hun bestelling afzien?

[member123]

dat is een hele discussie die we hier al eens gevoerd hebben.

kort egzegt: ik verkoop een impuls product, bij vooruitbetaling haakt 90% na het plaatsen van de order af omdat ze nog eens nadenken of ze het wel willen hebben (als ze niet meer geil zijn). (komt uit eigen ervaring).

 

Ideal werken niet alle banken mee (b.v. de ING) en niet iedereen heeft altijd zijn calculator bij zich (b.v. op werk)

ongeveer 80% wordt betaald via machtiging.

 

Gaat me nu echter vooral om hoe de rechter met zo een situatie omgaat

 

[Highio]

Beschik je na stornering over persoonsgegevens van de rekeninghouder(s)? Stemmen deze overeen met de gebruikte gegevens bij de bestelling? En met de huidige bewoners van het afleveradres? Handtekening bij uitreiking?

 

Het is gewoon een risico wat je loopt met incasso (machtiging die gewoonweg niet geind kan worden lijkt me nog een groter probleem) en in enkele gevallen word je daar kennelijk het slachtoffer van. Het ligt echt aan je doelgroep. Ik heb twee verschillende webshops en de betalingsmoraal verschilt ook aantoonbaar, zoals iedereen vantevoren zou aanwijzen.

 

Groet,

 

Highio

[Highio]

Voeg er nog IP nummers van het bestelproces en evt. e-mailcorrespondentie aan toe en je weet of je bij de juiste partij claimt en dan kun je ook gerust naar de rechter...

 

Groet,

 

Highio

[member123]

ik sla al ipnummers op en doe ook wel aan de hand daarvan controlles in combinatie met e-mails.

Probeer daarvoor de personen vaak al een reactie per e-mail te ontlokken maar dat lukt zelden.

 

zoals de persoon die ik nu heb die reageerd nooit per mail.

[StevenK]

Op dit moment heb ik er 1 die eerst de naam waarop het pakje was afgeleverd helemaal niet kende, paar weken later was het "misschien" wel een vriendin die daar gewoond had. Later wist ze niks van het gehele pakje en nu weer nadat ik de handtekening (van de bewoner van het adres) had getoond was het zo dat ze dat pakje inderdaad had aangenomen en direct had afgegeven aan degene waaraan het geadresseerd was omdat dat iemand was die regelmatig op haar kinderen paste destijds.

 

Ik heb de factuur dan ook aangepast naar de naam van de bewoner van het adres (waarvan ook de handtekening is) omdat zij het pakje in ontvangst genomen heeft en heeft gehouden (ik geloof niet dat er een oppas is egweest met de naam van de geadresseerde) en heb hiervoor een deurwaarder ingeschakeld.

 

Hoe zou de rechter hier mee omgaan als dit voor de kantonrechter komt?

Die wijst dat toe.

Vaak zijn die kantonrechters als er eens een klant reageerd ook maar lulletjes die gelijk het verhaal van een klant als zoete koek slikken omdat het die arme zielige consument is tegen dat gemene bedrijf die zomaar geld wil voor een geleverd product.

 

Ik heb dit 2 keer eerder bij de hand gehad en 2 keer kozen de oplichters eieren voor hun geld en betaalde alsnog.

Maar iemand dit wel eens voor een rechter laten komen en wat waren de ervaringen?

Het probleem is meestal dat een eiser zich verkijkt op de bewijslast en de deurwaarder blijkt vaak ook daar te weinig van te weten. het gevolg is dat een betwiste vordering als 'gesteld, betwist en onvoldoende bewezen' wordt afgewezen.

 

In mijn zaakvoorbereiding ben ik ook altijd relatief veel tijd kwijt aan het bij elkaar krijgen van bewijsstukken voor ik daadwerkelijk de dagvaarding uitbreng.

[member123]

Ik kan bewijzen dat de bewoner van dat adres het pakje in ontvangst genomen heeft doormiddel van de door haar geplaatste handtekening.

Haar verdediging is echter dat ze het vervolgens heeft afgegeven aan iemand met die naam die daar oppaste en dus niet verandwoordelijk is voor de ebtaling.

Ze kan echter geen gegevens van die persoon overleggen want ze heeft geen contact meer het die persoon.

 

Dan is het dus een kwestie van of de rechter de gedaagde zomaar geloofd of dat die bewijs moet overleggen van dat er destijds inderdaad iemand met die naam was die daar oppaste en ze dat pakje daaraan gegeven heeft (of op zijn minst adres/contact gegevens van die persoon).

 

Meer bewijslast als de handtekening die ik heb voor het in ontvangst nemen van die zending heb ik ook niet.

[R.I.P. - Benm]

Meer bewijslast als de handtekening die ik heb voor het in ontvangst nemen van die zending heb ik ook niet.

 

Dat zou wel heel spijtig zijn.

 

Met in het ontvangst nemen van een pakje gaat de ontvanger geen betalingsverplichting aan. Je zult die betalingsverplichting toch op een andere manier moeten bewijzen. Zou dat niet zo zijn, dan kon je mensen at random pakjes gaan sturen en ze daarvoor laten betalen. Er zijn bedrijven (geweest) die op die manier werk(t)en, en er schijnen daardoor best wat consumenten gedupeerd te zijn.

 

De pest met incasso is dat het extreem fraudegevoelig is. Je kunt zaken op andermans naam bestellen als je slechts adresgegevens en gironummer van zoiemand kent. Als je de ontvanger zegt dat daarvan sprake is (door een stalker ofzo) heb je feitelijk al een probleem om het tegendeel te bewijzen.

[member123]

Het gaat er hier om een pakje dat gericht was aan persoon Truus van Achteren maar in ontvangst genomen is door Bep van huisjes

Truus van achteren woond echter helemaal niet op dat adres, sterker nog de eerste keer werd er ook gezegt door bep van huisjes dat ze die persoon niet kende. (dit is later dus veranderd naar dat het iemand was die wel eens oppaste).

 

Het is dus zeer de vraag of Truus van Achteren in het geheel wel bestaat.

 

Bep van huisjes zegt dus het pakje aan Truus van achteren te hebben afgegeven maar daar verder geen contact meer mee te hebben en kan/wil dus ook geen enkele info verder geven over truus van achteren.

 

Ik stel dus dat Truus van achteren niet bestaat en dat Bep van huisjes nadat ze dat pakje dat niet voor haar bestemd was gewoon retour had moeten sturen.

nu ze dat niet gedaan heeft is dat feitelijk diefstal (maar aangezien de politie hier te nutteloos voor is heeft aangifte doen geen nut) en zal ze die producten dus moeten betalen.

 

Iets mogen houden geld enkel als je iets is toegestuurd met als doel je dat te verkopen, dat is hier duidelijk niet het geval aangezien het niet eens aan haar gericht was.

 

Vraag is dus of bij de rechter ik moet aantonen dat Truus van achteren niet bestaat (wat dus vrijwel onmogelijk is) of dat Bep van huisjes moet aantonen dat haar verweer juist is en er dus wel een Truus van achteren bestaat en die dat pakje in ontvangst genomen heeft.

 

Ipnummer zou hier ook nutteloos zijn aangezien Truus van achteren aangeeft dat Bep van Huisjes het via haar computer besteld heeft toen ze daar aan het oppassen was.

 

Als ik dus moet aantonen dat die persoon niet bestaat is dat in de praktijk een vrijbrief voor iedereen in Nederland om lukraak producten onder valse namen te gaan bestellen en hoef nooit iemand dus nog te betalen. Een verhaal over dat het door een onbekende besteld is en bij jou afgeleverd en je het aan die onbekende hebt afgegeven is dan al voldoende om onder de betaling uit te komen.

[member123]

Met in het ontvangst nemen van een pakje gaat de ontvanger geen betalingsverplichting aan. Je zult die betalingsverplichting toch op een andere manier moeten bewijzen. Zou dat niet zo zijn, dan kon je mensen at random pakjes gaan sturen en ze daarvoor laten betalen. Er zijn bedrijven (geweest) die op die manier werk(t)en, en er schijnen daardoor best wat consumenten gedupeerd te zijn.

 

Dat klopt, maar in dat geval moet je het pakje dus gewoon retour sturen aan de afzender.

Het feit dat ze dat niet gedaan heeft (was zelfs niet aan haar gericht) maakt dat er naar mijn mening wel een betalings verplichting ontstaan is.

[R.I.P. - Benm]

Dat klopt, maar in dat geval moet je het pakje dus gewoon retour sturen aan de afzender.

Het feit dat ze dat niet gedaan heeft (was zelfs niet aan haar gericht) maakt dat er naar mijn mening wel een betalings verplichting ontstaan is.

 

Dat valt nog maar te bezien. Voor zover ik weet ben je, zeker als particulier, niet verplicht enige actie te ondernemen op zendingen die ongewenst worden bezorgd. Ik kan me wel voorstellen dat je verplicht bent in geval van misverstand of iets dergelijks het pakje terug te geven aan de afzender, maar of dat impliceert dat je het zelf actief moet terugsturen of dat de ontvanger het moet (doen) ophalen is alweer wat anders.

 

Bep van huisjes zegt dus het pakje aan Truus van achteren te hebben afgegeven maar daar verder geen contact meer mee te hebben en kan/wil dus ook geen enkele info verder geven over truus van achteren.

 

Dat zou interessant zijn als je zo'n zaak liet voorkomen. Ik denk dat een kantonrechter dit nl ook wel een vreemd verhaal zal vinden, wel het pakje doorgeven maar vervolgens geen contactgegevens hebben.

 

Als ik dus moet aantonen dat die persoon niet bestaat is dat in de praktijk een vrijbrief voor iedereen in Nederland om lukraak producten onder valse namen te gaan bestellen en hoef nooit iemand dus nog te betalen.

 

Maar is het het zo moeilijk te controleren? Bij incasso kun je, neem ik aan, nagaan of de rekeninghouder klopt met de geaddresseerde? Als er dan een naam verzonnen wordt, zou op die naam ook een bankrekening moeten bestaan... dat lijkt me te hoog gegrepen voor de gemiddelde amateurfraudeur.

[Highio]

Niet hier discussiëren, maar nogmaals druk uitoefenen op vermeende fraudeur is mijn laatste advies. Meld dat je voldoende technisch bewijs hebt voor een naar wens aangifte of civiele zaak en dat je daar alleen door aangifte van bewoner vanaf te houden bent.

 

Ipnummer zou hier ook nutteloos zijn aangezien Truus van achteren aangeeft dat Bep van Huisjes het via haar computer besteld heeft toen ze daar aan het oppassen was.

Ik neem aan dat dit een veronderstelling is, anders ontstaat er naar mijn inschatting toch wel een medeplichtigheid. Experts?

 

Groet,

 

Highio

[member123]

 

Dat valt nog maar te bezien. Voor zover ik weet ben je, zeker als particulier, niet verplicht enige actie te ondernemen op zendingen die ongewenst worden bezorgd. Ik kan me wel voorstellen dat je verplicht bent in geval van misverstand of iets dergelijks het pakje terug te geven aan de afzender, maar of dat impliceert dat je het zelf actief moet terugsturen of dat de ontvanger het moet (doen) ophalen is alweer wat anders.

De wet zegt dat als jou iets wordt toegezonden met als doel om je het te verkopen dat je niks hoeft te doen en het mag houden zonder te betalen.

Hoe dat zit als je een pakje dat helemaal niet aan jou gericht is staat niet in de wet maar lijkt me dat je dat niet mag houden aangezien het ook niet voor jou is. Om je het vervolgens zelf moet terugsturen of laten ophalen door de eigenaar is een tweiffel geval maar als je eigenaar uiteindelijk contact met je opneemt zal het wel terug moeten, dat is in deze dus niet gebeurd en degene die het in ontvangst genomen heeft heeft mij hiervan niet op de hoogte gesteld, niet retour gestuurd en ook niet na contact daarover.

 

Dat zou interessant zijn als je zo'n zaak liet voorkomen. Ik denk dat een kantonrechter dit nl ook wel een vreemd verhaal zal vinden, wel het pakje doorgeven maar vervolgens geen contactgegevens hebben.

Inderdaad, maar hoever zal de rechter zoiets controleren of eenvoudigweg afhameren omdat het de zielige consument tegen het boze bedrijf is.

 

Maar is het het zo moeilijk te controleren? Bij incasso kun je, neem ik aan, nagaan of de rekeninghouder klopt met de geaddresseerde? Als er dan een naam verzonnen wordt, zou op die naam ook een bankrekening moeten bestaan... dat lijkt me te hoog gegrepen voor de gemiddelde amateurfraudeur.

 

Nee, incasso gaat via een extern beveiligd systeem waarbij ik geen naam en bankrekening gegevens te zien krijg (vroeger wel maar mag tegenwoordig niet meer).

In dit geval ging het om betaling op factuur en is er wel een rekeningnummer opgegeven bij het bestellen maar die kan ik dus niet controleren. Bij postbank rekeningen kan je wel eenvoudig zien op welke naam en woonplaats de rekening staat maar bij bank rekeningen dus niet.

[Karel Stromph]

Als dat betalen zo moeilijk is vraag je dan vooruitbetaling. Boter bij de vis, dat moet je klant in de winkel ook doen.

 

Wat betreft de verkeerd bezorgde pakjes, ik kan in het wetboek niets vinden, dat je voor de fouten van anderen moet opdraaien c.q. in actie komen. Je mag de afzender op de hoogte brengen en dan moet hij het maar uitzoeken, lees: voor zijn eigen spulletjes zorgen. Maar je kunt het evengoed laten, als het schering en inslag wordt. Hoe dan ook de leverancier zal moeten bewijzen dat je een overeenkomst met hem bent aangegaan.

 

Een strafzaak kun je uiteraard niet starten, dat kan alleen de Officier v. Justitie. En civiele zaak kun je ook niet starten omdat je geen rechtsbelang hebt. Dat heeft alleen de eventueel gedupeerde leverancier, doch dan zal HIJ moeten bewijzen dat er een overeenkomst is gesloten tussen jou en hem.

 

Ik raad je aan a) de pakjes die niet voor jouw bestemd zijn niet in ontvangst te nemen (sorry, die woont hier niet)

b) wordt het in je bus gegooid: zet hem een korte tijd apart, en wacht af tot de afzender zich meldt, hij moet zijn eigen spullen op(laten)halen.

 

Avé Karel

[member123]

voor de duidelijkheid:

ik heb in MIJN webshop een bestelling ontvangen.

deze bestelling heb ik ter atentie van de naam waaronder het besteld is verzonden.

Iemand die op dat adres woond heeft het vervolgens in ontvangst genomen maar dat was niet de geadresseerde.

 

Ik heb me als eigenaar van de spullen bij de bewoner van dat adres gemeld dat er niet betaald was en daarop heb ik 5 verschillende verklaringen gekregen varierend van (als eerste) dat de naam waaraan het pakje gericht was onbekend was voor haar tot dat ze geen pakje ontvangen had tot dat het iemand was die daar oppaste.

 

Teruggeven van pakje wwerdt niet op gereageerd (aangezien ze eerst beweerde niks ontvangen te hebben en dus die persoon niet te kennen).

Pas nadat ik de handtekening overlegde kende ze de persoon plots wel als iemand die in versie a bij haar ingewoond had (misschien) en in versie b regelmatig bij haar opgepast had en vaak spullen via haar pc op haar adres besteld heeft.

[StevenK]

Het gaat er hier om een pakje dat gericht was aan persoon Truus van Achteren maar in ontvangst genomen is door Bep van huisjes

Truus van achteren woond echter helemaal niet op dat adres, sterker nog de eerste keer werd er ook gezegt door bep van huisjes dat ze die persoon niet kende. (dit is later dus veranderd naar dat het iemand was die wel eens oppaste).

 

Het is dus zeer de vraag of Truus van Achteren in het geheel wel bestaat.

 

Bep van huisjes zegt dus het pakje aan Truus van achteren te hebben afgegeven maar daar verder geen contact meer mee te hebben en kan/wil dus ook geen enkele info verder geven over truus van achteren.

 

Ik stel dus dat Truus van achteren niet bestaat en dat Bep van huisjes nadat ze dat pakje dat niet voor haar bestemd was gewoon retour had moeten sturen.

nu ze dat niet gedaan heeft is dat feitelijk diefstal (maar aangezien de politie hier te nutteloos voor is heeft aangifte doen geen nut) en zal ze die producten dus moeten betalen.

 

Iets mogen houden geld enkel als je iets is toegestuurd met als doel je dat te verkopen, dat is hier duidelijk niet het geval aangezien het niet eens aan haar gericht was.

 

Vraag is dus of bij de rechter ik moet aantonen dat Truus van achteren niet bestaat (wat dus vrijwel onmogelijk is) of dat Bep van huisjes moet aantonen dat haar verweer juist is en er dus wel een Truus van achteren bestaat en die dat pakje in ontvangst genomen heeft.

En het mooie is dat Bep dat alleen kan bewijzen door de identiteit van Truus te produceren.

[Sheepdog]

Hoe ben je aan de (conflicterende) verklaringen van de bewoner gekomen?

Per brief, e-mail of telefoon?

 

Per brief is natuurlijk het mooist. Als dit per telefoon gebeurt dan raad ik je aan om de gesprekken op te nemen. Dit mag in Nederland als één van de partijen hier mee instemd (dat ben jij). Vraag in je gesprekken duidelijk naar de naam van de persoon waarmee je praat ("spreek ik met Bep van Huisjes?" - "Ja").

Jij kan bewijsmateriaal produceren dat iemand een bestelling heeft geplaatst voor dat adres en dat deze op dat adres is bezorgd. De opnames zijn (zover ik weet, ik ben geen deskundige) toelaatbaar als bewijs. Hiermee maak je de tegenpartij ongeloofwaardig en een beetje rechter zal de tegenpartij om uitleg vragen. Wat hij/zij daar vervolgens mee doet is dan nog de vraag.

Vaak komen mensen echter niet opdagen waardoor je automatisch kan "winnen".

 

Zo weet ik van een rechter (oud klant van me) in Amsterdam dat NOUN en UPC reglematig zaken van wanbetaling laten voorkomen. Enkele honderden worden in één dag afgehandeld. Stelregel is dat zowel de NOUN als UPC de bewijslast hebben om aan te tonen dat er niet betaald is. De administaties van deze grote partijen zijn echter verre van sluitend. De rechters weten dit. De meeste "wanbetalers" komen niet opdagen omdat ze weten dat ze fout zitten of wat dan ook. Deze zaken winnen NOUN en UPC dan ook altijd omdat de tegenpartij geen weerwoord geeft. Komt de vermeende wanbetaler wel opdagen en weerlegt hij de stelling van NOUN of UPC, dan wint deze bijna bij voorbaat. De vermeende wanbetaler hoeft niets te bewijzen totdat de bewijzen van NUON of UPC wel sluitend zijn. Pas dan moet hij/zij met tegenbewijzen komen.

 

Als vooruitbetalen voor jouw webshop geen optie is omdat men dan afziet van bestellen en je niet van incasso en op factuur leveren af wil, dan is het niet ontvangen van betalingen nou eenmaal een "beroepsrisico". Dit hoort dan bij je manier van zakendoen, hoe vervelend dit ook is.

 

De vraag is dus:

Hoeveel procent wordt nu niet betaalt en is het ondernemen dan nog steeds de moeite waard?

[Hans v N]

http://www.dereporter.nl/oplichters-op-zwarte-lijst-thuiswinkelorg/

 

Weet niet of dit iets is maar het beperkt in ieder geval de schade. Als er één keer een valse naam gebruikt wordt is dat erg maar als mensen weten dat ze er mee weg komen is het hek van de dam.

 

[member123]

Hoe ben je aan de (conflicterende) verklaringen van de bewoner gekomen?

Per brief, e-mail of telefoon?

per telefoon.

Als ik nu bel wordt of de hoorn erop gegooit of krijg ik "lalalalala ik luister toch niet...." of ik krijg nu dus het antwoord dat het een oppas geweest is.

Opnemen is nu dus niet meer nuttig maar zal ik in eventuele toekomstige gesprekken met wanbetalers zeker wel overwegen (ben ook bezig met internet bellen wat dat nog makkelijker zou moeten maken).

Per brief is natuurlijk het mooist. Als dit per telefoon gebeurt dan raad ik je aan om de gesprekken op te nemen. Dit mag in Nederland als één van de partijen hier mee instemd (dat ben jij). Vraag in je gesprekken duidelijk naar de naam van de persoon waarmee je praat ("spreek ik met Bep van Huisjes?" - "Ja").

Jij kan bewijsmateriaal produceren dat iemand een bestelling heeft geplaatst voor dat adres en dat deze op dat adres is bezorgd. De opnames zijn (zover ik weet, ik ben geen deskundige) toelaatbaar als bewijs. Hiermee maak je de tegenpartij ongeloofwaardig en een beetje rechter zal de tegenpartij om uitleg vragen. Wat hij/zij daar vervolgens mee doet is dan nog de vraag.

Vaak komen mensen echter niet opdagen waardoor je automatisch kan "winnen".

dat klopt ja, in de 40 rechtzaken die ik de afgelopen 2 jaar heb laten plaatsvinden is er 0 x verweer gevoerd en 1 x na betekening vonnis alsnog beroep aangetekend (en dat is door die klant gewonnen omdat hij kon aantonen in het buitenland te zijn geweest voor werk (waarschijnlijk zijn broer geweest maar die heeft weer vaag lulverhaal over een misterieuse vrouw die in huis gewoond heeft maar onvindbaar is wat de politie dus slikte als zoete koek)).

Maar ik verwacht enigzins dat deze persoon wel verweer zal voeren aangezien ze nu ook op brieven van de deurwaarder reageerd.

Zo weet ik van een rechter (oud klant van me) in Amsterdam dat NOUN en UPC reglematig zaken van wanbetaling laten voorkomen. Enkele honderden worden in één dag afgehandeld. Stelregel is dat zowel de NOUN als UPC de bewijslast hebben om aan te tonen dat er niet betaald is. De administaties van deze grote partijen zijn echter verre van sluitend. De rechters weten dit. De meeste "wanbetalers" komen niet opdagen omdat ze weten dat ze fout zitten of wat dan ook. Deze zaken winnen NOUN en UPC dan ook altijd omdat de tegenpartij geen weerwoord geeft. Komt de vermeende wanbetaler wel opdagen en weerlegt hij de stelling van NOUN of UPC, dan wint deze bijna bij voorbaat. De vermeende wanbetaler hoeft niets te bewijzen totdat de bewijzen van NUON of UPC wel sluitend zijn. Pas dan moet hij/zij met tegenbewijzen komen.

lijkt me vreemd, het is nu eenmaal vrij lastig om aan te tonen dat iets NIEt betaald is. kunnen ze enkel door dus alle rekening afschriften van al hun bankrekeningen van een maand voor het begin van de betaal termijn tot aan de dag van de rechtzaak te overleggen waarna de rechter dus elke betaling zou moeten gaan nalopen om te zien of er inderdaad niet een betaling van de gedaagde tussen staat. dan denk ik dat elke zaak 3 dagen in beslag gaat nemen.

Als de klant zegt dat ze wel betaald hebben kunnen die eenvoudig het betaalbewijs (rekening afschrift/stortings bewijs) aan de rechter tonen.

Als vooruitbetalen voor jouw webshop geen optie is omdat men dan afziet van bestellen en je niet van incasso en op factuur leveren af wil, dan is het niet ontvangen van betalingen nou eenmaal een "beroepsrisico". Dit hoort dan bij je manier van zakendoen, hoe vervelend dit ook is.

 

De vraag is dus:

Hoeveel procent wordt nu niet betaalt en is het ondernemen dan nog steeds de moeite waard?

levering op factuur is reeds een paar maanden geleden gestopt en dat heeft me zeer veel omzet gekost (om in percentages te praten: voordat ik ging leveren op factuur had ik 100% bestellingen. Dat ik levering op factuur ging aanbieden liep dit op tot 107% bestellingen. het aantal wanbetalers ging echter omhoog van 3% naar 25%. Nadat ik uiteindelijk stopte met het leveren op factuur liep het aantal bestellingen terug van 107% naar 60% oftewel: het leveren op factuur heeft me niet enkel veel problemen en wanbetalers opgeleverd maar uiteindelijk ook nog eens 40% van mijn omzet gekost.

Nu de afgelopen maanden loopt het aantal bestellingen heel langzaam weer terug naar de 100% maar daar ben ik nog niet en kost veel werk en moeite.

 

Het aantal wanbetalers is nu weer redelijk stabiel op rond de 3%

Het gaat dus nog om vele tientallen zaken die ontstaan zijn in de tijd dat ik wel op factuur leverde.

[Tonino]

Zou je enkel bewijsmateriaal mogen vragen aan de wanbetaler?

 

Het lijkt me op zich toch geen probleem om een briefje in de straat van deze wanbetaler te verspreiden in de trant van:

Truus heeft op die en die dag vanuit het huis van Bep (de buuf) een extra grote zwarte voorbind dildo (oid) gekocht bij mijn webwinkel. Deze is door Bep aan Truus gegeven maar helaas heeft deze niet betaald. Mocht iemand weten waar ik Bep kan vinden ....

 

Of iets van die strekking. Een heel klein beetje gemeen, maar...

 

Je mag toch gewoon wat rondvragen in de buurt?

 

Gr

Mark

 

[member123]

ik ben voor goede klanten altijd zeer discreet en noem ik nog niet eens de websitenaam voordat ik zeker weet dat ik de juiste persoon aan de lijn heb.

 

Voor wanbetalers..... laat ik zeggen dat ik wel eens een hele straat gebeld heb om aan informatie te komen en alle plaatsgenoten met dezelfde naam om iemand te achterhalen.

Hiervoor ook wel sportverenigingen aan de telefoon gehad.

 

Onlangs (zou....) er nog aangifte gedaan zijn tegen mij omdat ik het verhaal blijkbaar had uitgelegd aan de dochter van de klant en aan de oppas (tja dan moeten ze hun naam maar zeggen als ze opnemen en niet enkel: jahhhhh? of Halloooohhh?)

 

Net nog voor een oplichter zijn werkgever achterhaalt en die aan de telefoon gehad.