Nu spritualiteit en andere minder grijpbare zaken aan de orde komen, waag ik me aan deze topic.

 

Als kind hoorde ik dat ik intelligent was en was daar trots op. Deed alles er aan liet niets na nog intellegienter te lijken. Daarin was ik behoorlijk geslaagd. Goed, ik had wel wat in mijn mars, maar meer dan dat ook niet. In de loop der jaren reisde en las ik veel. Zodat ik allengs behoorlijk belezen en bereisd werd. Maar dat is iets ANDERS dan intelligentie. Ik had ook ondekt, dat ik als ik echt intelligent was geweest vele problemen veel sneller en eenvoudiger had opgelost. Louter lexiconale kennis reikte niet.

 

Allengs had ik ook ontdekt dat als ik echt hulp van anderen nodig had, mij deze hulp vaak onthouden werd, omdat ik "intelligent genoeg" was om het zelf op te lossen.

 

Hebben van jullie ook last gehad van dergelijke schijn intelligentie? Zijn jullie ook (voortdurend) hierdoor in de steekgelaten?

 

Karel

 

 

Met enige trots meld ik, dat ik vandaag 1 puntje gestegen ben in mijn eigen intelligentie besef.

 

...

 

De hoofdzaak in het voorval was, dat het meisje volstrekt GEEN REDEN had om te vallen,

 

Het zal vast aan mij liggen, maar ik mis de connectie tussen deze twee regels volldig.

Peter,

 

Dat het in een split van een seconde tot mij doordrong, dat de val een aanmerkelijk ernstigere oorzaak had kunnen hebben, dan een simpele mechanische.

 

Karel

 

Mijn intelligentie is momenteel met minimaal 10 punten gedaalt. Mijn (denk) niveau kan dit niet halen....

Mijn intelligentie is momenteel met minimaal 10 punten gedaalt. Mijn (denk) niveau kan dit niet halen....

Heb je daardoor de taalfout in 'gedaald' staan? ;)

 

Succès en groet,

 

Hans

Hahahaha ! ;D

 

Of het zijn gewoon geen tijden om hier rond te surfen....!