Mijn huidige kleine design consultancy heeft een bijzonder softwarepakket ontwikkeld. Dit wordt reeds een aantal jaren succesvol geexploiteerd.
Maar de markt vraagt nu om een volgende generatie van dit type software. Gezien de investeringen die hiermee zijn gemoeid ben ik al een tijdje op zoek naar durfkapitaal. De bedoeling hierbij is om een nieuw (IT) bedrijf op te richten waarin de investeerder(s) zullen deelnemen.
Onlangs vond ik (via via) een drietal informal investors die het produkt en het nieuwe bedrijf wel zien zitten. Gezamenlijk willen ze graag het benodigde kapitaal inbrengen. So far so good....
Maar het voorstel van de kant van de investeerders is nu: gelijke monnikken, gelijke kappen. Daarom wordt het aandelenkapitaal eenvoudig door vieren gedeeld en krijgt ieder 25%. Maar aangezien ik het bedrijf straks ga leiden krijg ik prioriteitsaandelen waardoor ik 51% zeggenschap heb. Op zichzelf heb ik weinig moeite met dit voorstel. Maar mijn gezond boerenverstand zegt me dat mijn inbreng in het bedrijf nu dus even hoog gewaardeerd wordt als de inbreng per investeerder. Immers: ik krijg een evengroot deel van de taart.
Ik heb nu wat berekeningen gedaan en kom tot de conclusie dat mijn inbreng op het ongeveer het dubbele geschat moet worden van de som die per investeerder wordt ingebracht. Mijn tegenvoorstel was dan ook om de investeerders ieder 20% te geven en ikzelf 40 procent. Met behoud van de 51% zeggenschap natuurlijk...
Mijn inbreng bestaat niet uit harde euros maar valt uiteen in drie delen:
1 De ontwikkelkosten van die delen van de software die onmiddelijk hergebruikt kunnen worden. Dit zie ik als een directe besparing voor het nieuwe bedrijf.
2 Zes maanden werk zonder salaris.
3 Sowieso een 15% aandeel in het nieuwe bedrijf als ‘uitvinder’ van het produkt.
Aangezien zij de ‘harde’ euros inbrengen heb ik er geen moeite mee dat zij hun kapitaal inbrengen in de vorm van een lening aan het bedrijf.
En hiermee loop ik vast bij de investeerders. Ik heb laten weten dat ik open sta voor discussie en graag argumenten wil horen waarom ik ongelijk heb. Maar tot nu toe heeft men mij niet kunnen overtuigen. Ik kan uitstekend door de bocht met deze mensen en zou mij geen betere investeerders kunnen wensen. Het gaat me ook niet eens om het geld: als het bedrijf goed draait zal mijn 25% deel ruim voldoende opbrengen. Maar evengoed ben ik er huiverig voor ondergewaardeerd te worden en het nieuwe bedrijf in te gaan met het idee dat ik ‘genomen’ ben.
Heel graag zou ik commentaar en meningen ontvangen van deze discussiegroep. Wat vinden jullie ervan?
Ik heb respijt gevraagd tot na het eerste weekend van oktober om er over te denken...
We hebben cookies geplaatst op je toestel om deze website voor jou beter te kunnen maken. Je kunt de cookie instellingen aanpassen, anders gaan we er van uit dat het goed is om verder te gaan.
kodia
kodia
Hier is de situatie:
Mijn huidige kleine design consultancy heeft een bijzonder softwarepakket ontwikkeld. Dit wordt reeds een aantal jaren succesvol geexploiteerd.
Maar de markt vraagt nu om een volgende generatie van dit type software. Gezien de investeringen die hiermee zijn gemoeid ben ik al een tijdje op zoek naar durfkapitaal. De bedoeling hierbij is om een nieuw (IT) bedrijf op te richten waarin de investeerder(s) zullen deelnemen.
Onlangs vond ik (via via) een drietal informal investors die het produkt en het nieuwe bedrijf wel zien zitten. Gezamenlijk willen ze graag het benodigde kapitaal inbrengen. So far so good....
Maar het voorstel van de kant van de investeerders is nu: gelijke monnikken, gelijke kappen. Daarom wordt het aandelenkapitaal eenvoudig door vieren gedeeld en krijgt ieder 25%. Maar aangezien ik het bedrijf straks ga leiden krijg ik prioriteitsaandelen waardoor ik 51% zeggenschap heb. Op zichzelf heb ik weinig moeite met dit voorstel. Maar mijn gezond boerenverstand zegt me dat mijn inbreng in het bedrijf nu dus even hoog gewaardeerd wordt als de inbreng per investeerder. Immers: ik krijg een evengroot deel van de taart.
Ik heb nu wat berekeningen gedaan en kom tot de conclusie dat mijn inbreng op het ongeveer het dubbele geschat moet worden van de som die per investeerder wordt ingebracht. Mijn tegenvoorstel was dan ook om de investeerders ieder 20% te geven en ikzelf 40 procent. Met behoud van de 51% zeggenschap natuurlijk...
Mijn inbreng bestaat niet uit harde euros maar valt uiteen in drie delen:
1 De ontwikkelkosten van die delen van de software die onmiddelijk hergebruikt kunnen worden. Dit zie ik als een directe besparing voor het nieuwe bedrijf.
2 Zes maanden werk zonder salaris.
3 Sowieso een 15% aandeel in het nieuwe bedrijf als ‘uitvinder’ van het produkt.
Aangezien zij de ‘harde’ euros inbrengen heb ik er geen moeite mee dat zij hun kapitaal inbrengen in de vorm van een lening aan het bedrijf.
En hiermee loop ik vast bij de investeerders. Ik heb laten weten dat ik open sta voor discussie en graag argumenten wil horen waarom ik ongelijk heb. Maar tot nu toe heeft men mij niet kunnen overtuigen. Ik kan uitstekend door de bocht met deze mensen en zou mij geen betere investeerders kunnen wensen. Het gaat me ook niet eens om het geld: als het bedrijf goed draait zal mijn 25% deel ruim voldoende opbrengen. Maar evengoed ben ik er huiverig voor ondergewaardeerd te worden en het nieuwe bedrijf in te gaan met het idee dat ik ‘genomen’ ben.
Heel graag zou ik commentaar en meningen ontvangen van deze discussiegroep. Wat vinden jullie ervan?
Ik heb respijt gevraagd tot na het eerste weekend van oktober om er over te denken...
Kodia
Link naar reactie
Aanbevolen berichten
15 antwoorden op deze vraag