Ik wil met mijn man een CV beginnen. Wij zijn gewoon in gemeenschap van goederen getrouwd in Nederland, maar mijn man heeft de Engelse nationaliteit. Hij wordt de stille partner en ik de beheerende partner. Hij is dus aanspreekbaar tot het bedrag van wat hij inbrengt als stille partner. Kunnen eventuele schuldeisers via ons huwelijk toch bij zijn investeringen komen?

 

En als dit mogelijk is, kunnen wij dan posthuwelijkse voorwaarden laten opstellen bij de notaris, of is het handiger om een BV op te zetten om dit probleem voor te zijn?

 

Ik hoop dat er een slimme brein rondloopt die mij uit mijn misere helpt :)

Met een CV is de stille vennoot aansprakelijk tot zijn inbreng. De stille vennoot mag daarnaast nimmer beheerhandelingen verrichten.

 

Met de oprichting van een BV kan de aansprakelijkheid in prive worden beperkt, maar bij opzet of wanbeheer kan de vennoot aansprakelijk worden gehouden. Ook met een BV is het opstellen van huwelijkse voorwaarden aan te raden. Dit kan ook achteraf, het kost alleen wat meer dan voorafgaand aan een huwelijk, maar onmogelijk is het niet. Je zult daarvoor naar de notaris moeten.

 

Mijn excuses voor het korte antwoord, maar dit brein heeft nog wat anders te doen, dus ik hoop dat je hiermee vooruit kunt. ;)

  Op 22-2-2005 om 20:22, Edward zei:

Met een CV is de stille vennoot aansprakelijk tot zijn inbreng. De stille vennoot mag daarnaast nimmer beheerhandelingen verrichten.

 

Met de oprichting van een BV kan de aansprakelijkheid in prive worden beperkt, maar bij opzet of wanbeheer kan de vennoot aansprakelijk worden gehouden. Ook met een BV is het opstellen van huwelijkse voorwaarden aan te raden. Dit kan ook achteraf, het kost alleen wat meer dan voorafgaand aan een huwelijk, maar onmogelijk is het niet. Je zult daarvoor naar de notaris moeten.

 

Mijn excuses voor het korte antwoord, maar dit brein heeft nog wat anders te doen, dus ik hoop dat je hiermee vooruit kunt. ;)

 

Begrijp helemaal dat er ook andere dingen in het leven zijn dan casusjes op dit forum oplossen ;D

 

Als ik je antwoord goed lees kunnen eventuele schuldeiser op een aantal manier achter de stille vennoot aan gaan;

1. Als er opzet of wanbeer in het spel is;

2. als de stille vennoot zich met beheersdaden bezig houdt.

 

In mijn casus is de stille vennoot in gemeenschap van goederen is getrouwd, en kunnen de eventuele schuldeisers, zolang er geen sprake is van bovenstaande, geen aanspraak maken op een bedrag groter dan de inbreng van deze stille vennoot.

 

Maar, nu ben ik de beherende vennoot, en dus hoofdelijk aansprakelijk. Als ik dus geen posthuwelijkse voorwaarden laat opstellen, kunnen eventuele schuldeisers via mij, het prive kapitaal van mijn echtgenoot/stille vennoot uitwinnen.

 

Rest mij nog een vraag; waarom zou ik posthuwelijkse voorwaarden moeten laten opstellen in geval van een BV. Ik dacht altijd dat door het opzetten van een BV ik een mooie firewall tussen mij en de BV zou zetten. Ik niet hoofdelijk aansprakelijk, wanbeheer ect terzijde, en de BV en de persoon juridisch gescheiden.

Ik wacht met smacht op een slim antwoord van het brein....

Zelf zou ik indien één van de partners gaat ondernemen in ieder geval de gemeenschap van goederen omzetten in huwelijkse voorwaarden.

Dit beperkt namelijk de aansprakelijkheid van de onderneming tot de partner die de onderneming drijft.

 

In plaats van een CV zou je ook een lening kunnen krijgen van je partner. In dit geval is je partner helemaal niet aansprakelijk bij een mogelijk mislukken van je onderneming. Ook niet bij "wanbeheer of beleid".

 

Waar zie je het voordeel in van een CV met je partner?

  Op 22-2-2005 om 21:12, gooz zei:

Zelf zou ik indien één van de partners gaat ondernemen in ieder geval de gemeenschap van goederen omzetten in huwelijkse voorwaarden.

Dit beperkt namelijk de aansprakelijkheid van de onderneming tot de partner die de onderneming drijft.

 

In plaats van een CV zou je ook een lening kunnen krijgen van je partner. In dit geval is je partner helemaal niet aansprakelijk bij een mogelijk mislukken van je onderneming. Ook niet bij "wanbeheer of beleid".

 

Waar zie je het voordeel in van een CV met je partner?

 

Ik was op zoek naar een handige manier om het prive kapitaal van mijn man te beschermen zonder een BV of NV op te zetten. Als ik bijvoorbeeld een eenmanzaak zou opzetten dan is het vermogen wat nu op zijn naam staat kwetsbaar uit hoofde van ons huwelijk.

Mischien nog andere oplossingen?

Ik denk niet dat je onder die huwelijkse voorwaarden zult uitkomen - als 1 van 2 op een of andere manier aansprakelijk is, is dat met het vermogen van beide partners.

 

Zolang je niet van plan bent wanbeleid te gaan plegen zou een BV de problemen moeten voorkomen.

Yep huwlijkse voorwaarden.

Laat je even voorlichten bij een (goede) notaris.

 

Een vriend van mij heeft het enige tijd geleden gedaan.

Het is wat meer gedoe dan wanneer je het voor het huwelijk had geregeld, maar niet onoverkomelijk.

En in dit geval beter laat dan nooit.

 

Suc6

Bij een c.v. is de beherend vennoot aansprakelijk voor alle schulden van de c.v. De aansprakelijkheid van de stille vennoot is beperkt tot zijn inbreng.

 

Als je in gemeenschap van goederen getrouwd bent zijn al jouw schulden ook de schulden van je man, en andersom. Dat betekent dat het vermogen van je man via de omweg dat schuldeisers jou aanspreken toch uitgewonnen kan worden.

 

Een b.v. biedt bescherming omdat bestuurders niet (zonder meer) in prive aansprakelijk zijn voor de schulden van de bv.

 

Ik heb begrepen dat vooral banken bij het verlenen van krediet de huwelijkse voorwaarden proberen te omzeilen door te eisen dat de partner de kredietovereenkomst mede ondertekend. De BV als firewall werkt dan dus niet.

 

Iemand ervaring hiermee ?

 

Gr, Niek

 

  Op 23-2-2005 om 09:50, malamut zei:

Ik heb begrepen dat vooral banken bij het verlenen van krediet de huwelijkse voorwaarden proberen te omzeilen door te eisen dat de partner de kredietovereenkomst mede ondertekend. De BV als firewall werkt dan dus niet.

 

Iemand ervaring hiermee ?

 

Gr, Niek

Klopt helemaal, overigens zijn het niet alleen banken die een dergelijk beleid hanteren, kredietverstrekkers in het algemeen, maar verhuurders, leasemaatschappijen, etc... Bij horeca is men tegenwoordig bijzonder voorzichtig, maar ook indien uit een liquiditeitsonderzoek blijkt dat een andersoortige onderneming een risico vormt zal de kredietverstrekker meer zekerheid verlangen.

  Op 23-2-2005 om 12:44, Edward zei:

  Op 23-2-2005 om 09:50, malamut zei:

Ik heb begrepen dat vooral banken bij het verlenen van krediet de huwelijkse voorwaarden proberen te omzeilen door te eisen dat de partner de kredietovereenkomst mede ondertekend. De BV als firewall werkt dan dus niet.

 

Iemand ervaring hiermee ?

 

Gr, Niek

Klopt helemaal, overigens zijn het niet alleen banken die een dergelijk beleid hanteren, kredietverstrekkers in het algemeen, maar verhuurders, leasemaatschappijen, etc... Bij horeca is men tegenwoordig bijzonder voorzichtig, maar ook indien uit een liquiditeitsonderzoek blijkt dat een andersoortige onderneming een risico vormt zal de kredietverstrekker meer zekerheid verlangen.

 

Nu, dan heeft het dus ook geen zin om tijd en geld in posthuwelijkse voorwaarden te gaan steken.

 

Iemand anders een ideetje hoe het geld van een partner veilig te stellen, Cayman eilanden, ander paradijsje met bankgeheim?

.. onder het matras in een oude sok... ;)

  Op 23-2-2005 om 14:43, 2thePoint zei:

.. onder het matras in een oude sok... ;)

 

;D

  Op 23-2-2005 om 14:41, IPcoco zei:

Nu, dan heeft het dus ook geen zin om tijd en geld in posthuwelijkse voorwaarden te gaan steken.

 

Iemand anders een ideetje hoe het geld van een partner veilig te stellen, Cayman eilanden, ander paradijsje met bankgeheim?

 

Beter is om overtuigd te zijn van het slagen van je plan. Zoniet, ander plan maken. Het is niet verkeerd om van te voren de risico's te inventariseren en zoveel mogelijk te beperken maar als jij je van je plannen laat weerhouden doordat het risico te groot is dan moet je je volgens mij afvragen of het eigenlijk wel een goed plan is.

 

Gr, Niek

  Op 23-2-2005 om 14:41, IPcoco zei:

Nu, dan heeft het dus ook geen zin om tijd en geld in posthuwelijkse voorwaarden te gaan steken.

 

Niet helemaal waar. Iedere hindernis is er één. Een oplettende contractpartij kan bij risicovolle overeenkomsten meetekenen van de echtgeno(o)t(e) verlangen. Jij bent echter ook zelf bij de onderhandelingen betrokken en kan dit simpelweg weigeren en blufpoker spelen c.q. partijen tegen elkaar uitspelen. Daarnaast is niet iedere contractpartij altijd even alert. Een BV met daarnaast ook nog huwelijkse voorwaarden werpen aardig wat drempels op.

Het kan ook zo zijn dat de bank mede-ondertekening van de vrouw verlangt in verband met het gestelde in art. 1:88 BW (geldt ook onder huwelijksvoorwaarden). In dat geval hoeft er geen man overboord te zijn. Echter, meetekenen bij de financiering als mede-(hoofdelijk)schuldenaar is niet iets wat de echtgenote graag zou willen.

  Op 23-2-2005 om 22:29, Wekkel zei:

Het kan ook zo zijn dat de bank mede-ondertekening van de vrouw verlangt in verband met het gestelde in art. 1:88 BW (geldt ook onder huwelijksvoorwaarden). In dat geval hoeft er geen man overboord te zijn. Echter, meetekenen bij de financiering als mede-(hoofdelijk)schuldenaar is niet iets wat de echtgenote graag zou willen.

Interessant punt. Personen en familerecht is niet mijn vakgebied (en dat wil ik ook graag zo houden), maar wat mij nog bijstaat is dat er een uitzondering wordt gemaakt voor het normale beroep of bedrijf en voor de bestuurders van een NV of BV . Alsdan is toch geen toestemming van de echtgenoot vereist? Anyway, ik ben het volkomen met je eens: tekenen als echtgenoot moet je niet willen.

 

  Op 23-2-2005 om 22:44, Edward zei:

  Op 23-2-2005 om 22:29, Wekkel zei:

Het kan ook zo zijn dat de bank mede-ondertekening van de vrouw verlangt in verband met het gestelde in art. 1:88 BW (geldt ook onder huwelijksvoorwaarden). In dat geval hoeft er geen man overboord te zijn. Echter, meetekenen bij de financiering als mede-(hoofdelijk)schuldenaar is niet iets wat de echtgenote graag zou willen.

 

Interessant punt. Personen en familerecht is niet mijn vakgebied (en dat wil ik ook graag zo houden), maar wat mij nog bijstaat is dat er een uitzondering wordt gemaakt voor het normale beroep of bedrijf en voor de bestuurders van een NV of BV. Alsdan is toch geen toestemming van de echtgenoot vereist? Anyway, ik ben het volkomen met je eens: tekenen als echtgenoot moet je niet willen.

 

Het is zaak om in de praktijk op deze bepaling te letten. Alhoewel door velen bekritiseerd lijkt het er op dat dit artikel nog wel even stand blijft houden. Volledigheidshalve de relevante aspecten uit het artikel:

 

  Quote

Artikel 1:88 BW

1.

Een echtgenoot behoeft de toestemming van de andere echtgenoot voor de volgende rechtshandelingen:

a.

overeenkomsten strekkende tot vervreemding, bezwaring of ingebruikgeving en rechtshandelingen strekkende tot beëindiging van

het gebruik van een door de echtgenoten tezamen of door de andere echtgenoot alleen bewoonde woning of van zaken die bij een zodanige woning of tot de inboedel daarvan behoren;

 

Dit artikel ziet op bezwaring van de echtelijke woning. Het gaat om overeenkomsten tot, niet zozeer de zekerheidsverstrekking zelf. Daarom zal bij het tekenen van een offerte van de bank voor een financiering 1:88 al kunnen spelen indien daarbij zekerheid wordt verstrekt op de echtelijke woning. Kortom, bezwaring echtelijke woning (of inboedel), altijd 1:88 checken.

 

  Quote

c.

overeenkomsten die ertoe strekken dat hij, anders dan in de normale uitoefening van zijn beroep of bedrijf, zich als borg of hoofdelijk medeschuldenaar verbindt, zich voor een derde sterk maakt, of zich tot zekerheidstelling voor een schuld van de derde verbindt;

 

Het criterium voor de uitzonding luidt 'anders dan in de normale uitoefening van zijn beroep of bedrijf'. Dit is een vrij beperkt criterium. Immers, wanneer handelt men in de normale uitoefening van zijn beroep of bedrijf als het gaat om zich als borg of hoofdelijk medeschuldenaar verbinden, zich voor een derde sterk maken, of zich tot zekerheidstelling voor een schuld van de derde verbinden. Ik ken slechts weinigen die daar een beroep van maken. NIet iedereen zal zijn bedrijf maken van het stellen van borgtochten of zich als hoofdelijk schuldenaar verbinden. Deze vrijstelling zal dan ook niet snel van toepassing zijn. Voor het overige betekent dus gewoon dat 1:88 van toepassing is. Indien de lening door twee personen wordt aangegaan zit je dus al met dit artikel als bank.

 

  Quote

5.

Toestemming voor een rechtshandeling als bedoeld in lid 1 onder c, is niet vereist, indien zij wordt verricht door een bestuurder van een naamloze vennootschap of van een besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid, die daarvan alleen of met zijn medebestuurders de meerderheid der aandelen houdt en mits zij geschiedt ten behoeve van de normale uitoefening van het bedrijf van die vennootschap.

 

Dit is het artikel dat ziet op de B.V./N.V. situatie. Hier zie je dat het criterium voor de uitzondering wat ruimer is: 'mits zij geschiedt ten behoeve van de normale uitoefening van het bedrijf van die vennootschap'. De woorden "ten behoeve van" geven een ruimere strekking aan de uitzondering dan de woorden die we onder sub c. terug zien komen. Deze verruiming is expliciet aangebracht omdat de tekst anders een te beperkt karakter zou krijgen. Dat leidt tot de rare gewaarwording dat een gehuwd persoon zich niet zomaar hoofdelijk medeschuldenaar mag maken ten opzichte van een derde maar wel ten aanzien van bepaalde vennootschappen waarin hij voldoende invloed kan uitoefenen. Ergens komt dat krom over.

 

Aan de andere kant moet men de praktische grond voor deze uitzondering in ogenschouw nemen. Immers, als iemand zelf een finanicering namens zijn eenmanszaak aan kan gaan, zou dat bij een B.V. situatie waarbij de venootschap voldoende in de invloedsfeer van de gehuwde persoon ligt, eigenlijk hetzelfde moeten kunnen zijn. Omdat een bank vaak de bestuurder/aandeelhouder persoonlijk borg wil laten staan voor de financiering van de B.V. is deze uitzondering gemaakt. Dat leidt in feite tot hetzelfde resultaat als het geval met de eenmanszaak (=bank kan uiteindelijk persoon in privé aanspreken). Echter, door de rare eisen gaat dit wel iets verder. Met slechts 1 aandeel en bestuurderschap kan een persoon gebruik maken

van de uitzondering mits zijn medebestuurders maar voldoende aandelen hebben.

 

In ieder geval is artikel 1:88 BW een bepaling waarop men acht moet slaan in de praktijk. Kennelijk moeten wederpartijen in bepaalde transacties goed doorvragen en desnoods na laten zoeken of een partij gehuwd is. Als je zelf de partij bent die 1:88 tegen het lijf loopt, kan je natuurlijk je mond houden en later je echtgenoot (als dingen mis gaan) de rechtshandeling(en) laten vernietigen. Daarbij moet wel gelet worden op eventuele verjaring (art. 3:52 BW).

 

Wekkel,

Komt loud and clear over! Ik heb je duidelijke verhandeling opgeslagen en zal het 1:88 BW nog eens door de google gooien.