Veel Nederlandse ondernemers zullen het varkentje zelf wel eens even wassen: een naam bedenken voor hun bedrijf. Maar moet je dat wel zelf doen, eigenlijk?
Ik heb het er soms over met vakgenoten. Nederlandse ondernemers zullen dingen vaak zelf wel eens eventjes regelen. Want geld uitgeven aan zo’n naamstrateeg, wat doet die nou helemaal? Of zo’n creatief, wat heeft die toe te voegen - en waarom moet dat zo duur zijn?
Nee hoor, kladblokje erbij en lekker brainstormen.
Was het maar zo’n feest. Regelmatig krijg ik mensen aan de lijn die vastgelopen zijn in hun gebrainstorm. Of me een paar ideeën mailen met de vraag welke ik de beste vind. Het enige wat ik hoef te doen om een existentiële crisis te veroorzaken is vragen: Wat wil je er eigenlijk precies mee zeggen? Wat is je strategie? Wat zijn de merkwaarden?
Oh ja. Daar moet je natuurlijk wel goed over nagedacht hebben. Want met zomaar een leuke vondst ben je er niet.
Ik vertel je vijf redenen waarom je niet zelf je nieuwe bedrijfsnaam moet bedenken.
1. Het is moeilijk
Waarom is het moeilijk? Omdat, als je het goed wilt doen, je rekening moet houden met de strategische doelstellingen, de naam herkenbaar moet blijven, de naam nog niet mag bestaan, geen vreemde bijbetekenissen mag hebben, te onthouden moet zijn, moet blijven hangen, niet alleen de opdrachtgever moet aanspreken maar vooral de klant van de opdrachtgever, er ook nog een beetje goed uit moet zien (sommige letters zijn erg lelijk bij elkaar) en uit te spreken zijn, zonder het uit te hoeven leggen (Ja, nee, je moet dan die 2 uitspreken als ‘to’ en het is dan met dubbel s, en de rest dan in het Nederlands.). Als die naam er dan staat dan moet ‘ie zo vanzelfsprekend zijn dat mensen niet geloven dat ‘ie nog niet bestond. Dat het bijna niet uit te leggen is dat het zo’n uitdaging was om die naam te bedenken.
2. Het is een kunst
Daarmee bedoel ik, dat je niet eventjes een formule kunt toepassen om tot een goede naam te komen, ook al willen sommige websites je dit laten geloven. Je denkt aan zus, je denkt aan zo, je bedenkt wat opties en klaar is Kees.
Is dat zo?
Nee. Lang niet altijd.
Je zult hopeloos verdwalen in een woud van matige tot slechte ideeën. Je zult de kansrijke suggesties per ongeluk over het hoofd zien. Je zult honderd dingen bedenken die je, als je eenmaal even op Google gaat kijken wat er nog beschikbaar is, allemaal al bedacht zijn en geclaimd, soms gewoon om het claimen, maar toch kun je er dan niks meer mee.
Je weet niet meer waar je het zoeken moet. Iets met een Grieks woord anders? Of toch een grappige klanknabootsing? Misschien een guitige oud-Hollands(ch)e referentie, of een duur staande “ck” in plaats van een ordinaire “k”? Of, nee, iets met de beginletters van onze namen! Waarom niet iets wat lijkt op dat ene bedrijf wat ongeveer net zoiets doet als wat wij doen?
De kunst is om door te gaan, om te weten wat je grondstoffen moeten zijn om tot een stevige naam te komen die iets kan vertolken. Die een merk kan neerzetten. Die mensen kan laten oplaaien als ze zijn ingedut. Die effect hebben.
3. Na een tijdje wordt het een straf
Als je voor je eigen bedrijf een creatief proces doorloopt en je bent hier niet ervaren in dan wordt waar je mee bezig bent vaak een ramp. Met haat pak je je lijstje krabbels er bij en vraag je je af waarom je er ook alweer aan begonnen bent. Eigenlijk zou iemand anders dit moeten doen.
4. Als er meerdere mensen bij betrokken zijn wordt het proces vaak ugly.
Wanneer ik iemand van een organisatie spreek waar ze zelf een nieuwe naam aan het bedenken zijn en ik leg uit dat proces ugly wordt weten ze vaak meteen waar ik het over heb. Want de directeur wil zus, de communicatiespecialist kent de strategie beter en wil zo maar kan het er niet echt goed doorheen gedrukt krijgen, uiteindelijk gaan de mensen zélf - want zo krijg je draagvlak, toch? - namen bedenken en de beste wordt uitgekozen. Maar de beste is vaak nog maar een matige. Zo krijgen een hoop bedrijven en organisaties een naam die weliswaar nieuw is, maar niet echt een verbetering.
5.Je eigen creatie beoordelen is moeilijk
Goed. Het is je gelukt, je hebt een naam bedacht die best aardig is. Maar hoe ga je nu beoordelen wat je er werkelijk van vindt en of het een goede naam is geworden? Misschien ben je er al wel te veel mee getrouwd inmiddels, of wil je er in vredesnaam een keer klaar mee zijn, ‘dus doe die maar’. Of blijf je twijfelen tussen twee opties en hoe vaak je je compagnon ook vraagt om advies, je komt er niet uit. Je eigen criticus zijn, je eigen feedback verzorgen: het is moeilijk.
Dus.
Begrijp me niet verkeerd. Als je er goed in bent moet je het gewoon zelf doen. Als je kan denken als een strateeg, merkexpert, taalvirtuoos en jurist: niet uitbesteden.
In alle andere gevallen: maak gebruik van de fantastische naamcreatie-experts die er in Nederland rondlopen.
We hebben cookies geplaatst op je toestel om deze website voor jou beter te kunnen maken. Je kunt de cookie instellingen aanpassen, anders gaan we er van uit dat het goed is om verder te gaan.
Annedien Hoen
Annedien Hoen
Veel Nederlandse ondernemers zullen het varkentje zelf wel eens even wassen: een naam bedenken voor hun bedrijf. Maar moet je dat wel zelf doen, eigenlijk?
Ik heb het er soms over met vakgenoten. Nederlandse ondernemers zullen dingen vaak zelf wel eens eventjes regelen. Want geld uitgeven aan zo’n naamstrateeg, wat doet die nou helemaal? Of zo’n creatief, wat heeft die toe te voegen - en waarom moet dat zo duur zijn?
Nee hoor, kladblokje erbij en lekker brainstormen.
Was het maar zo’n feest. Regelmatig krijg ik mensen aan de lijn die vastgelopen zijn in hun gebrainstorm. Of me een paar ideeën mailen met de vraag welke ik de beste vind. Het enige wat ik hoef te doen om een existentiële crisis te veroorzaken is vragen: Wat wil je er eigenlijk precies mee zeggen? Wat is je strategie? Wat zijn de merkwaarden?
Oh ja. Daar moet je natuurlijk wel goed over nagedacht hebben. Want met zomaar een leuke vondst ben je er niet.
Ik vertel je vijf redenen waarom je niet zelf je nieuwe bedrijfsnaam moet bedenken.
1. Het is moeilijk
Waarom is het moeilijk? Omdat, als je het goed wilt doen, je rekening moet houden met de strategische doelstellingen, de naam herkenbaar moet blijven, de naam nog niet mag bestaan, geen vreemde bijbetekenissen mag hebben, te onthouden moet zijn, moet blijven hangen, niet alleen de opdrachtgever moet aanspreken maar vooral de klant van de opdrachtgever, er ook nog een beetje goed uit moet zien (sommige letters zijn erg lelijk bij elkaar) en uit te spreken zijn, zonder het uit te hoeven leggen (Ja, nee, je moet dan die 2 uitspreken als ‘to’ en het is dan met dubbel s, en de rest dan in het Nederlands.). Als die naam er dan staat dan moet ‘ie zo vanzelfsprekend zijn dat mensen niet geloven dat ‘ie nog niet bestond. Dat het bijna niet uit te leggen is dat het zo’n uitdaging was om die naam te bedenken.
2. Het is een kunst
Daarmee bedoel ik, dat je niet eventjes een formule kunt toepassen om tot een goede naam te komen, ook al willen sommige websites je dit laten geloven. Je denkt aan zus, je denkt aan zo, je bedenkt wat opties en klaar is Kees.
Is dat zo?
Nee. Lang niet altijd.
Je zult hopeloos verdwalen in een woud van matige tot slechte ideeën. Je zult de kansrijke suggesties per ongeluk over het hoofd zien. Je zult honderd dingen bedenken die je, als je eenmaal even op Google gaat kijken wat er nog beschikbaar is, allemaal al bedacht zijn en geclaimd, soms gewoon om het claimen, maar toch kun je er dan niks meer mee.
Je weet niet meer waar je het zoeken moet. Iets met een Grieks woord anders? Of toch een grappige klanknabootsing? Misschien een guitige oud-Hollands(ch)e referentie, of een duur staande “ck” in plaats van een ordinaire “k”? Of, nee, iets met de beginletters van onze namen! Waarom niet iets wat lijkt op dat ene bedrijf wat ongeveer net zoiets doet als wat wij doen?
De kunst is om door te gaan, om te weten wat je grondstoffen moeten zijn om tot een stevige naam te komen die iets kan vertolken. Die een merk kan neerzetten. Die mensen kan laten oplaaien als ze zijn ingedut. Die effect hebben.
3. Na een tijdje wordt het een straf
Als je voor je eigen bedrijf een creatief proces doorloopt en je bent hier niet ervaren in dan wordt waar je mee bezig bent vaak een ramp. Met haat pak je je lijstje krabbels er bij en vraag je je af waarom je er ook alweer aan begonnen bent. Eigenlijk zou iemand anders dit moeten doen.
4. Als er meerdere mensen bij betrokken zijn wordt het proces vaak ugly.
Wanneer ik iemand van een organisatie spreek waar ze zelf een nieuwe naam aan het bedenken zijn en ik leg uit dat proces ugly wordt weten ze vaak meteen waar ik het over heb. Want de directeur wil zus, de communicatiespecialist kent de strategie beter en wil zo maar kan het er niet echt goed doorheen gedrukt krijgen, uiteindelijk gaan de mensen zélf - want zo krijg je draagvlak, toch? - namen bedenken en de beste wordt uitgekozen. Maar de beste is vaak nog maar een matige. Zo krijgen een hoop bedrijven en organisaties een naam die weliswaar nieuw is, maar niet echt een verbetering.
5.Je eigen creatie beoordelen is moeilijk
Goed. Het is je gelukt, je hebt een naam bedacht die best aardig is. Maar hoe ga je nu beoordelen wat je er werkelijk van vindt en of het een goede naam is geworden? Misschien ben je er al wel te veel mee getrouwd inmiddels, of wil je er in vredesnaam een keer klaar mee zijn, ‘dus doe die maar’. Of blijf je twijfelen tussen twee opties en hoe vaak je je compagnon ook vraagt om advies, je komt er niet uit. Je eigen criticus zijn, je eigen feedback verzorgen: het is moeilijk.
Dus.
Begrijp me niet verkeerd. Als je er goed in bent moet je het gewoon zelf doen. Als je kan denken als een strateeg, merkexpert, taalvirtuoos en jurist: niet uitbesteden.
In alle andere gevallen: maak gebruik van de fantastische naamcreatie-experts die er in Nederland rondlopen.
Link naar reactie
Aanbevolen berichten
71 antwoorden op deze vraag