Horloges, dropshipping, oplichting, kapitalisme, de nieuwsgierige geest

 

Korte samenvatting:

Jenny Odell is een Amerikaanse kunstenaar die een tijd een werkplaats naast een vuilstort had, om daar met een kritisch oog te bestuderen wat mensen weggooien. In dit nieuwe werk (link = PDF) kijkt ze kritisch en analytisch naar een 'gratis' horloge dat iemand haar voor dit doel had opgestuurd. Wat voor soort mensen 'verkoopt' 'gratis' horloges?

 

Waarom vind je dit interessant of wil je dit delen?:

Wij kijken vanuit ondernemersperspectief naar dropshipping en zijn dan voornamelijk geïnteresseerd in de vraag: werkt het? Kunnen we er geld mee verdienen? Hoe zetten we het in? Odell benadert het vraagstuk vanuit de tegenovergestelde richting, als iemand die eerst het product of de advertentie heeft gezien, en gaat dan op zoek naar de man achter het gordijn.

 

Leestijd is schat ik een kwartier.

 

 

Heel interessant artikel. ::)

 

^{Fijn dat je twee uur bedenktijd hebt...}

 

In dit nieuwe werk (link = PDF) ...

;)

Verstopt in het verhaal (over scams) ook nog deze anecdote...

 

In “How Madewell Bought and Sold My Family’s History,” Dan Nosowitz recalls the process by which J. Crew acquired and subsequently mythologized Madewell, his great-grandfather’s workwear brand, after its last factory shut down in 2006. J. Crew now uses the brand for a line of high-end women’s clothing. Its marketing draws heavily on the age of the original Madewell, and J. Crew is fond of including “since 1937” under the logo.

 

This is part of a larger effort to portray the Madewell brand in retrospect as a venerable, solid company known for craftsmanship and quality. But Nosowitz points out that the original Madewell was actually unconcerned with style or design, and often contracted out their clothing or imitated existing designs. Not only does old Madewell not live up to the story told by new Madewell, it was a completely different company that made unglamorous overalls for cheap.

 

Nosowitz writes, “J.Crew’s Madewell is grasping to emulate some sepia-hued commitment to quality in the original company, some moral or ethical standard from better, more authentic times. But that’s not what motivated my great-grandfather at all — his motivation was profit, and quality was a means to an end.”

 

Dat zie je bij meer merken: faked authenticity. :)

 

Interessant artikel, maar afgezien van het platform en de logistiek niet echt nieuw toch? Zogenaamd dure artikelen goedkoop wegzetten doet zo ongeveer iedere grootgrutter. Ik heb een flink aantal jaren geleden bij niet nader te noemen woonwarenhuis eens geprobeerd een serviesje te kopen. In de maanden november en december afgeprijsd van niet echt heel veel tot heel veel minder. Maar het was pas oktober en wij wilden het best meenemen voor de wat hogere prijs. Dat ging dus niet, het werd alleen verkocht tijdens de actieperiode....

Tussenpersonen hebben in de meeste gevallen wat meer toegevoegde waarde. Die controleren de kwaliteit en zorgen voor goede service. Een dropshipper verbeterd niet de logistiek en zorgt niet voor een stabiele kwaliteit. In China is het heel normaal dat fabrikanten de goederen die minder goed uit de productie komen gewoon op Aliexpress en Taobao dumpen.