Het Nationaal Dreigingsbeeld is een jaarlijks verslag van de politie waarin de staat van de misdaad wordt georganiseerd. De versie van 2017 kun je hier downloaden (linkt naar een pagina die naar een PDF linkt).

 

Ook acquisitiefraude krijgt hierin aandacht. Ik citeer hier enkele relevante passages. Het acquisitiefraudeverhaal wordt samen met factuurfraude (facturen onderscheppen en aanpassen) en CEO-fraude (zich voordoen als de baas) binnen hetzelfde hoofdstuk behandeld. Andere soorten fraude die ondernemers raken worden elders in het rapport behandeld.

 

Quote

Bij acquisitiefraude is sprake van misleidende handelspraktijken tussen organisaties. Ondernemers worden met aanbiedingen overgehaald om een contract te tekenen waaruit dan een aanzienlijke betalingsverplichting ontstaat, terwijl er geen of slechts een geringe prestatie tegenover staat. Een klassiek voorbeeld van acquisitiefraude betreft het aanbod om een advertentie of naamsvermelding in een bedrijvengids of op internet te plaatsen. Het draait bij acquisitiefraude niet alleen om het verwerven van opdrachten, maar ook om het uitlokken van onverschuldigde betalingen door middel van spooknota’s.

 

[...]

 

Recent doen zich ontwikkelingen voor bij drie vormen van acquisitiefraude: spooknota’s, factuurfraude en CEO-fraude. Nieuw is verder de opleving van het telefonisch benaderen van slachtoffers.

 

Spooknota’s nemen tegenwoordig een grotere plaats in dan klassieke acquisitiefraude. In het geval van een spooknota stuurt de fraudeur ongevraagd en zonder juridische basis facturen aan potentiële slachtoffers. Tegenwoordig ontvangen niet alleen bedrijven dergelijke spooknota’s, maar ook particulieren zijn steeds vaker doelwit. Fraudeurs versturen facturen van voorgewende geleverde prestaties van bedrijven of organisaties die feitelijk niet bestaan, maar ook voor zogenaamd uitgevoerde diensten van daadwerkelijk bestaande bedrijven of organisaties. Vaak bevatten deze facturen tekst in kleine lettertjes onder aan de factuur waarin vermeld wordt dat het om een aanbieding gaat. Slachtoffers zien dit over het hoofd en betalen klakkeloos; vanwege de tekst in de kleine lettertjes is deze vorm van misleiding juridisch moeilijk aan te pakken. De facturen worden tegenwoordig meestal digitaal verzonden en zijn op naam gesteld (naam, adres, woonplaats). Particulieren krijgen bijvoorbeeld namens het Centraal Justitieel Incassobureau (CJIB) bekeuringen op naam gestuurd.

 

[...]

 

Het contact tussen fraudeur en slachtoffer verloopt tegenwoordig doorgaans langs digitale wegen. Het is dan ook opmerkelijk dat de laatste tijd sommige fraudeurs de voorkeur geven aan het telefonisch benaderen van slachtoffers. Dit heeft wellicht te maken met preventieve maatregelen die worden getroffen om digitale oplichting te voorkomen en met voorlichting die wordt gegeven waardoor mensen zich steeds beter bewust zijn van digitale gevaren. Een voorbeeld van deze werkwijze is de nepdeurwaarder die bedrijven telefonisch benadert met een dringend betalingsverzoek van duizenden euro’s voor een (niet-bestaande) bedrijvengids. Te kennen gegeven wordt dat bij gebrek aan betaling de volgende dag alle bankrekeningen van de benaderde bedrijven geblokkeerd zullen worden. Nadat het televisie-programma Opgelicht aandacht besteedde aan deze werkwijze, zijn vijf verdachten aangehouden. Het is onduidelijk of deze werkwijze, waarbij intimidatie een stevige rol speelt, bredere toepassing gaat krijgen.

 

De Fraudehelpdesk krijgt al jaren tussen de 3000 en 4000 meldingen per jaar voor klassieke acquisitiefraude (zie tabel 6). Voor spooknota’s kwamen in 2014 en 2015 meer meldingen binnen dan voor klassieke acquisitiefraude: respectievelijk 9500 en 8300. In 2015 is voor het eerst onderscheid gemaakt tussen spooknota’s aan bedrijven en spooknota’s aan particulieren. Bij ruim een op de vijf meldingen in dat jaar is het beoogde slachtoffer een particulier.

 

Het aantal betalende slachtoffers is veel kleiner dan het aantal meldingen. Op grond van de cijfers over 2014, betaalt bij klassieke acquisitiefraude nog geen 4 procent van de slachtoffers, bij spooknota’s ligt dat percentage iets hoger (ruim 4 procent). Het bedrag dat betalende slachtoffers afhandig gemaakt wordt, is in geval van spooknota’s gemiddeld lager dan bij klassieke acquisitiefraude. Over de omvang van CEO-fraude en factuurfraude is weinig bekend.

 

De melders van acquisitiefraude zijn vooral kleinere bedrijven. Voor zulke bedrijven is de impact relatief groot. Wel neemt volgens experts het aantal particulieren dat zich meldt toe; daarover zijn pas sinds 2015 cijfers bekend, waardoor nog niets over ontwikkelingen gezegd kan worden.

 

Slachtoffers van acquisitiefraude voelen zich bedrogen en opgelicht. De gevolgen liggen niettemin hoofdzakelijk op het financiële vlak. De bedragen uit tabel 6 tonen de schade van de gemelde gevallen van acquisitiefraude. Er is sprake van een omvangrijk dark number. Onderzoek laat zien dat wanneer een delict op internet plaatsvindt de kans op het doen van melding of aangifte klein is. De schatting van een expert van de Fraudehelpdesk is dat 90 tot 95 procent van de slachtoffers geen aangifte doet. Uitgaande van een meldingspercentage van 10 procent, resulteert dit in een gemiddelde jaarlijkse financiële schade van ongeveer 2 miljoen euro.

 

[...]

 

Bij de aanpak van acquisitiefraude staat publiek-private samenwerking centraal. Er wordt gewerkt aan voorlichting, preventie en het verbeteren van de inzet van het strafrecht. Om met dat laatste te beginnen, in januari 2016 is het initiatiefwetsvoorstel Strafbaarstelling Acquisitiefraude aangenomen door de Eerste Kamer. Dit voorstel behelst onder meer dat ondernemers onder een overeenkomst uit kunnen komen als die via een ‘misleidende omissie’ tot stand is gekomen. Een misleidende omissie is het weglaten of verborgen houden van belangrijke informatie bij het aangaan van een transactie waardoor het als onrechtmatig handelen kan worden aangemerkt. Acquisitiefraude tegen ondernemers is strafbaar gesteld met een gevangenisstraf van maximaal twee jaar. De wetswijziging is per 1 juli 2016 van kracht.

 

Daarnaast wordt al jaren ingezet op preventie. Instanties zoals de Fraudehelpdesk, het Ondernemersplein en VNO-NCW/MKB waarschuwen burgers en bedrijven voor (acquisitie)fraude. In de media is aandacht voor slachtoffers, bijvoorbeeld in het televisieprogramma Opgelicht.

 

Tegenwoordig kunnen bedrijven software aanschaffen om de uitgaande geldstroom te controleren. Door verbanden te leggen tussen gegevens uit bijvoorbeeld het betaalbestand, het personeelsbestand en het crediteurenbestand kunnen onregelmatigheden worden geconstateerd en kan acquisitiefraude worden voorkomen.

 

Door de combinatie van voorlichting, preventie, wetgeving en eigen maatregelen van bedrijven zal het aantal gevallen van acquisitiefraude binnen de perken blijven. Het aantal betaalde spooknota’s zal naar verwachting eerder dalen dan toenemen. Wel zou tijdelijk het aantal spooknota’s richting particulieren nog verder kunnen toenemen. De voorlichting die erop gericht is te waarschuwen voor deze oplichtingspraktijk, zal meer bewustzijn kweken waardoor minder burgers erin zullen trappen. De traditionele acquisitiefraude zal vermoedelijk op hetzelfde niveau blijven: ongeveer vierduizend meldingen per jaar, met een beperkt aantal betalende slachtoffers. De te verwachten ontwikkelingen omtrent factuurfraude en het telefonisch benaderen van slachtoffers zijn ongewis.

 

Goed gevonden! Mooi artikel.

Verplaatst naar de media-rubriek (zodat het ook vermeld wordt bij blok "interessante artikelen" rechts)

 

Bij het Fraudemeldpunt wordt een op dit forum genoemde gids niet gekwalificeerd als frauduleus.

 

Bij acquisitiefraude is sprake van misleidende handelspraktijken tussen organisaties. Ondernemers worden met aanbiedingen overgehaald om een contract te tekenen waaruit dan een aanzienlijke betalingsverplichting ontstaat, terwijl er geen of slechts een geringe prestatie tegenover staat. Een klassiek voorbeeld van acquisitiefraude betreft het aanbod om een advertentie of naamsvermelding in een bedrijvengids of op internet te plaatsen. Het draait bij acquisitiefraude niet alleen om het verwerven van opdrachten, maar ook om het uitlokken van onverschuldigde betalingen door middel van spooknota’s.

 

 

Misschien behoeft de Fraudehelpdesk ook wat educatie? De wet is net 2 jaar oud.

Fleur van Eck heeft daar jaren voor gelobbied. Ik vrees dat ze vooral stagiairs in dienst hebben.