TwaBla

Aantal aanvragen: 2008 = 2760 2009 = 3240 Het IMK houdt een index bij, dus die hebben precieze cijfers. Een paar verdwaalde stats uit onderzoek: 38% van de aanvragen wordt afgewezen (Friesland) 50% idem, ruwe schatting voor Amsterdam 60% van de ondernemers die wel een BBZ-bijdrage krijgen, zijn na 3 jaar alsnog afgehaakt (Rotterdam) 48% idem in Friesland 71% idem in een niet nader genoemd bureauonderzoek Er moet onderscheid gemaakt worden tussen starters die een aanvraag doen en gevestigde ondernemers in nood. Interessant is of starters een hogere levensvatbaarheid hebben, of juist niet. Het lijk een beetje een subsidie op verborgen werkeloosheid, want ook degenen die wel overleven zijn vaak marginaal succesvol. Krijg je de discussie wat beter is: meer werkelozen of meer gesubsidieerde ondernemers....

Dus je hebt in je startfase al genoeg geld verdiend met het bedrijf om een bedrijfswagen uit de reserves te financieren. Niet geleased. Niet gefinancierd. Niet geleend. Maar uit de verdiende reserves. Hoe werkt dat door op je balans en op je lopende rekening? Weet je zeker dat je de aanschaf niet naar Verlies & Winst hebt gebracht?

Dat kun je nooit aantonen. Eén geval van misleiding valsifieert jouw stelling al. En ga je alle cases na? Je kan wel bijdragen aan de kennis door vast te stellen om hoeveel aanvragen het gaat, hoeveel daarvan goed- en afgekeurd worden, welke invloed adviesbureaus hebben en hoe die verhoudingen verschillen van gemeente naar gemeente. Daarna kan je eventueel inzoomen. Misleiding is ook lastig te definiëren. Er zijn twee partijen betrokken: de ambtelijke en de advieskant. Die kunnen om allerlei redenen een aanvraag willen goed- en afkeuren, los van het doel van de boordeling. Er zit bovendien altijd een element van subjectiviteit in een haalbaarheidsoordeel, dus wanneer wordt een oordeel misleidend? En wanneer zijn de aannames van de aanvrager misleidend?

Er is geen 'jullie'. Dit is een forum van talloze deelnemers met uiteenlopende achtergronden en deskundigheid. Er is één deelneemster die in een ander topic de beschuldigende vinger richt op een advieskwestie in ws Amsterdam. Dat roept de vraag op hoe andere BBZ-procedures verlopen. In dit topic wordt de mogelijkheid besproken om te onderzoeken wat bekend is van BBZ-cases bij gemeenten en in de wisselwerking tussen deelnemers komen ideeën aan de orde, onder andere: bestaat er niet reeds onderzoek? In die zin wordt jouw bijdrage dus zeer gewaardeerd. En ik ben het helemaal met je eens. Het uitgangspunt dat er misleid wordt in adviesprocedures kan geen startpunt van onderzoek zijn. Breng eerst maar eens in beeld hoeveel BBZ-zaken de afgelopen jaren behandeld zijn, hoeveel tot een uitkering geleid hebben en wat daarvan de succesratio is. Als dat niet al gedaan is. Neem daarna bv een steekproef van afgewezen cases en probeer na te gaan wat daarmee gebeurd is. Pas daarna zou je kunnen denken aan een beoordeling van gemeenten en evt adviesbureaus door (een steekproef van) BBZ-ondernemers. Maar het is waarschijnlijk lastig om adressen van de populatie te verzamelen. Wellicht met hulp van gemeenten....

Als je goede contacten hebt met een gemeente, kan je daar je vragenlijst mee afstemmen. Welke data zijn simpel te genereren? Welke zijn complex (en dus aanleiding om het geheel op de lange baan te schuiven). Stel een simpele vragenlijst op en begin met de (zeg) twintig grote gemeenten, waar waarschijnlijk de meeste aanvragen zijn. Dat moet al interessante analyses opleveren en kan behulpzaam zijn bij evt dieper of breder onderzoek. Er zal toch al wel iets bekend zijn over het aantal BBZ-aanvragen....

Dat kan dus wel door een student of HBO-groepje uitgevoerd worden: de eerste statistische verzameling. Is misschien wel te doen met steun van een landelijke overheid e/o VNG. En zou zelfs een taak van het CBS kunnen zijn. Misschien eerst de grote steden?

Zijn er geen stats? Aantal BBZ-aanvragen per gemeente. Inzet adviesbureaus. Aantal goedgekeurd, aantal afgekeurd en de categorie daar tussen in. Kun je met steekproeven naar de kwaliteit kijken, daar waar eigenaardige uitbijters zijn.

Als ik een kapitaalmiddel aanschaf, loopt dat via de balans (dus ten koste van mijn opgebouwde reserves of met vreemd vermogen) en gaat de afschrijving ten laste van mijn inkomsten. Als je geen geld wil lenen om die auto te kopen, zul je geld moeten lenen om eten te kunnen kopen.

Beide partijen hebben een kopie van de overeenkomst met dezelfde wijziging?

Hoeveel is 1,5 K volgens jou?

Waarschijnlijk teveel techneutologie. QR-codes scannen? Paypal-betalingen in de winkel? Een website voor een winkelstraat: wie gaat zijn aanbiedingen* elke week uploaden? * Ik zie geen shop. Volgens mij was dat wel de bedoeling. Het is als gids wel een mooie site.

Het is dus een BV die genoeg winst maakt om een bedrijfsauto te kunnen aanschaffen uit opgespaarde reserves maar niet genoeg om zijn directeur een redelijk salaris te betalen die een WAO-uitkering overbodig maakt. Of snap ik iets niet goed?

Dit platform kan zeer behulpzaam zijn bij het opbouwen van jouw dossier. Niet jouw case, maar dat dossier waarin talloze slachtoffers van valsheid in geschrifte en corruptie hun ervaring delen. Of mensen wier BBZ-aanvraag is afgekeurd om voor hen discutabele redenen. Hangt ervan af wat je wil bewijzen. Ik denk zomaar dat je meer mensen in de laatste groep aantreft dan in de eerste. En dat je je eigen zaak geen dienst bewijst door je woordkeuze. Maar nu herhaal ik mezelf.

Hoe weet je of het een succes is. Het is een demo-project van Paypal, dus veel PR. Maar succes?

Stop met zeuren en zoek de rechter-commissaris op, zoals eerder is aangeraden.

Deze vraag komt in verschillende varianten vaak voorbij. Volgens mij moeten we eens iemand uitnodigen om zijn/haar ervaring te beschrijven. Wat je doorgaans ziet is dat mensen klein beginnen met handel om dan langzaam hun contacten uit te bouwen en verdiepen. Dus eerst wat inkopen bij Nederlandse groothandels, dan adresjes vinden in Duitsland, Frankrijk en Italie, om uiteindelijk bij producenten uit te komen. Die contacten zijn hun bestaansrecht, dus verwacht niet dat iemand hier even een panklaar stappenplan gaat publiceren om vervolgens tig copycats te zien ontstaan die allemaal op prijs gaan concurreren. En wie slechts een paar tientallen wil inkopen voor een webshop, is aangewezen op lokale groothandel. Het loont de moeite niet om daar dingen voor te gaan importeren, bedrukken of borduren. Dat is ook geen business, maar een hobby. Voor de vragensteller: had je Google al geprobeerd? Gewoon goed doorzoeken. Kom je oa hier uit... ;)

Als er sprake is van massa-distributie zijn er in Europa waarschijnlijk verschillende inkooppunten en kun je je spel spelen. Als het een exclusief merk is dat goed greep heeft op zijn kanalen, zul je het dansje met de aangewezen distributor moeten maken. En het is maar de vraag of ze met jou in zee willen. Een aantal luxe-leveranciers is behoorlijk veeleisend.

We kunnen natuurlijk niet een exmod ruimte geven voor iets wat we van anderen niet toestaan. Er wordt nu echter overlegd (achter de schermen) of we niet alsnog ruimte zouden kunnen bieden aan min-of-meer gereguleerde crowdfunding-initiatieven, bijvoorbeeld in een nieuwe en duidelijke afgebakend categorie topics: de crowdfunding coral. Het is immers voor ondernemers wel van belang en zou weleens een aardig overzicht kunnen opleveren van geslaagde en minder geslaagde crowdfunding-initiatieven: zowel op het niveau van financiering als eventueel later succes of falen. Dat overleg loopt (alle mods verzaaaaaaaaaaaaamelen!) en in de tussentijd blijft dit topic dus open.

De opdrachtgever kan bevestigen dat ze twee weken kennismakingstijd vragen of dat ontkennen. Beide varianten helpen bij het maken van een keuze. Twee weken gratis werk verlangen vind ik niet netjes.

Nico, ik bedoel meer dat we hard proberen om promopraatjes te onderscheiden van informatieve bijdragen en zelfs enthousiaste observaties. Als jij nu je goedbedoelde steun voor dit initiatief brengt als een promoverhaal, plaats je moderatie voor een dilemma. (Ik vind het trouwens een prachtig product.)

Dit had op 10 andere manieren gebracht kunnen worden, maar nou maak je der een plat promopraatje van. ::)

Toch is het praktijk bij grote overheidsinstellingen, gesubsidieerde instellingen en (afdelingen of werkmaatschappijen van) grote bedrijven. Die plaatsen veel bestellingen en orders in december, om hun budget netjes op te maken. Volgens mij wordt het daar wel degelijk als kosten opgevoerd en niet eerst via de balans verrekend. Het zal vast niet correct zijn, maar je kan die potentiële bron van inkomsten als ondernemer ook niet negeren. Maar dat is een zijspoortje in dit topic. We hebben dat al eens eerder besproken trouwens.

Er zijn ook opdrachtgevers die een opdracht graag voor de jaarwisseling gefactureerd zien, zodat ze hun budget besteed hebben. Dat is dan voor de uitvoering. Mag dat? hangt ervan af hoe je het noemt...

Niet creatief boekhouden. Creatief ondernemen!

Als je met de klant je planning bespreekt, kan je een deel in 2013 plannen en de afronding in 2014. Je facturen volgen die planning, afhankelijk van je gangbare werkwijze. Deels vooraf, deels onderweg en deels na afronding. Onderhanden werk kan zoveel vormen aannemen (in je hoofd, op papier, in code, in concept, geleverd maar nog niet gefactureerd) dat je gewoon de ondernemerskeuze kan maken wat wel en niet geboekt wordt als zodanig. Ik heb nog een paar goede ideeën op voorraad: moeten die op de balans? ;)