TwaBla

Lijkt me dat je als de wiedeweerga moet gaan zorgen dat je niet opgelicht wordt. Als het niet al te laat is. Ken je de natuurlijke personen achter de firma waarmee je zaken hebt gedaan? Weet je wie dat zijn en waar ze wonen? Ken je andere afnemers? Heb je background checks gedaan?

Had je al eerder zaken gedaan met deze firma? Het lijkt er namelijk op dat in elke fase iets verkeerd gaat. Geen foto's, problemen met producent, container al geladen, verrekening onmogelijk: het is een lange lijst doorspekt met smoezen en zo'n werkwijze is doorgaans typerend voor ondernemers die wel incasseren maar niet leveren. Dreigen met invordering is nog niet hetzelfde als daadwerkelijk tot uitvoering overgaan. Maar op dit moment moet je wellicht niet meer denken wat 'voor beide partijen' het beste is, maar wat voor jullie zelf voorrang heeft. Straks is je complete voorschot verdwenen in een denkbeeldige container...

Kun je niet beginnen met terugvordering van je voorschot vanwege wanprestatie? Dan doet je leverancier misscien wat harder zijn best om de schade te beperken.

Heb geen verstand van SEO. Maar volgens mij is het logaritme van Google primair gebaseerd op autoriteit, af te lezen aan het aantal inkomende links en de waarde van de bronnen. Al die tijd die aan dat verbindingsstreepje wordt verspild, wordt dus niet besteed aan de wezenlijke vraag: hoe maak je die site relevant voor je doelgroep?

Dit zwabbert alle kanten op. Zo te zien zit Joey nog op school en bouwt hij in gedachten een grote onderneming op. Dan wordt de wereldeconomie ineens relevant. Maar daar heb je niks aan. Gewoon klein beginnen, met iets bijzonders dat nog niet zo veel mensen doen. Blijf bij je interesse. Modelbouw, trekharmonica's of boerenfluitjes. Gewoon één klein ding heel goed gaan verkopen (nadat je ingeschat hebt of je uberhaupt een kans maakt) en van daaruit verder groeien.

Gonder. Als in Gone Where? Gone There! Of Going Where? Going There!

Zo te zien heeft topicstarter zich ook niet echt voorbereid op dit gedoe. In de brief zou staan: Dat suggereert dat de brief van Acushnet Nederland is. Komt er een zaak van, dan is de eerste vraag in welke hoedanigheid partijen optreden. Acushnet Nederland vertegenwoordigt de merkhouder. Je ziet ook vaak groothandels samen optrekken met de merkhouder. Als de merkhouder niet aanschuift, zijn het doorgaans loze blafbrieven. Een groothandel kan overigens wel auteursrecht hebben op fotografie van producten.

Nou komen we in de categorie 'klok horen luiden maar geen flauw benul'. Het domein van merkrecht, auteursrecht en dealerjurisprudentie is tamelijk complex, ook omdat grote partijen steeds weer nieuwe jurisprudentie creëren tot aan het Europese Hof toe. Zelfs experts aarzelen om te beschrijven wat 'mag en niet mag' omdat dat tamelijk fluïde is. Dan dragen losse opmerkingen niet zoveel bij. Volg nou es een paar linkjes die in eerdere reacties staan. Zo te zien is de brief afkomstig van Acushnet zelf. Die doen nogal driftig aan brand protection en bescherming van het geautoriseerde verkoopkanaal.

Het heeft Red Bull jaren gekost om in die schappen te belanden. Die moesten eerst bij tankstations, strandpaviljoens en in legerkantines verkopen voordat de grote ketens het aandurfden. Inmiddels is de categorie wel geaccepteerd en dus ook behoorlijk vol met ook talloze huismerken. Je zal dus eerst elders moeten bewijzen dat jouw product iets toevoegt, voordat je het oor van een inkoper bij Jumbo of AH krijgt. Ergens in Limburg zit een ontwerpbureau met goede connecties in blikverpakkingen die vrijwel alles weet van lanceringen van energydrinks. Ik kan zo snel niet op z'n naam komen.

Evert van Gelderen over dealerjurisprudentie toegespitst op de speelgoedhandel.

Bekijk ook deze presentatie eens.

Had je ook de laatste paragraaf al gelezen? Ik zou nog even doorzoeken, want de auteur van bovenstaande verzuimt aan te geven hoe je dat dan wel kan vaststellen. ;)

Dat is tussen de merkhouder en de wederverkoper, maar daar gaat geen derdenwerking van uit. Bovendien zijn zulke licenties illegaal als ze dienen om de mededinging te beperken of de prijs te reguleren. En dat is doorgaans het motief om verkoop door derden tegen te gaan: prijsregulering.

Ken je overigens de brand protection bij Acushnet al? Een risico van parallelinkoop is dat een slimmerd namaak mengt met echte merkproducten. Hier nog zo eentje. Dan heb je wel stront aan de golfbal!

Nee. Je moet in de jurisprudentie zoeken. Als je NIke in je nek krijgt, wordt het echt interessant. Mijn advies is om een nette brief terug te sturen waarin je uitlegt dat je volstrekt legaal inkoopt binnen de EU bij wederverkopers van het merk en dat je vanwege uitputting van de merkrechten reclame mag maken voor de producten die jij verkoopt. End off! Als ze desondanks doorgaan met het verzenden van dreigbrieven, ben je helaas genoodzaakt om de kwestie uit handen te geven aan een deskundig jurist en de kosten daarvoor bij hen in rekening te brengen. Het zijn bullies!

Eerst maar even een disclaimer: als je het idee hebt dat dit een serieuze dreiging met een rechtsgang is en niet de zoveelste blafbrief van een gepikeerde groothandel, dan is het zaak gedegen juridische bijstand te zoeken. Okay: dan de reactie in onderdelen. Parallelimport is toegestaan binnen de EU (de EER om precies te zijn) dus je bent niet verplicht om merk A bij groothandel X te kopen. Als je merk A binnen de EER van groothandel Y gekocht heb, dan mag je daar ook reclame voor maken. Zoek maar eens op uitputting van het merkrecht. Je mag dus het merk noemen (woordmerk) en tonen (beeldmerk). Je mag echter geen verwarring veroorzaken. Je kan dus niet beweren dat je wederverkoper van groothandel X bent en met uitdrukingen als 'geautoriseerde dealer' of 'officieel verkoper' moet je ook voorzichtig zijn. Je mag daarentegen weer wel vertellen dat het merk Titleist afkomstig is van Acushnet Company. Als de Nederlandse of Europese rechthebbende aanklopt, hoef je eigenlijk alleen maar aan te tonen dat je ingekocht hebt bij een partij waarvan je redelijkerwijze kon verwachten dat die het authentieke merkproduct verkocht - een buitenlandse groothandel of wederverkoper bijvoorbeeld. Dat hoef je perse aan de merkhouder zelf te bewijzen. Als je de indruk hebt dat ze de markt willen dichttimmeren (beperking van de mededinging) kan je ook een onafhankelijke accountant laten vaststellen dat je inkoop kosher was. Overigens kan alleen de houder van het merkrecht bezwaar maken tegen vermeend misbruik; een willekeurige groothandel kan daar op zichzelf niks tegen doen. Zo te zien heb je echter te maken met de Nederlandse zetbaas van de merkhouder. Ik vermoed dat een 'redelijk compromis' in hun ogen er heel anders uitziet als jij hoopt. Ze willen jouw aanbod gewoon zo snel als mogelijk van het web en van de markt verwijderd hebben. Maar je kan je kont tegen de krib gooien, want er bestaat zoiets als vrijhandel in Europa. Ik ben het dus met Hans niet meteen eens. Je zou overigens eens contact kunnen zoeken met Eduard de Wilde, want die heeft ook z'n neus weleens gestoten aan een golfbal.

Ja, ik zie al prepaid cadeaucards voor me met Schone Was of Vlekkeloos Ondergoed als thema. Het Schuim Schoon Kado! Misschien meteen een cleaning service toevoegen voor de grote voorjaarsschoonmaak. De Schuim Poets Ploeg. Met gratis spaties!

Krijg je al snel een studenten-service formule die als franchise uitgebreid kan worden naar andere universiteitssteden. Idee: sluit een deal met lokale studententverengingen die dan als affiliate kunnen fungeren. Dus wie zijn was draait bij Utrechts Schuim ziet 10% van de prijs terugvloeien naar de vereniging, Idem bij Twents Schuim en Katholiek Brabants Schuim. Idee: kijk goed naar nieuwe betaalmiddelen en gebruik een kaart of mobiel systeem waarbij ouders bv de wekelijkse was vooruit kunnen betalen. Starbucks werkt ook al met prepaid, dus daar zit toekomst in. Idee: laat een Marktplaatsloket sponsoren door Marktplaats. Halen en brengen!

Ik had zo'n schilder afgelopen najaar. Die maakte een begroting voor een klus (alle dakranden) en schatte dat het een dag of tien werk was. Die schatting was zijn verantwoordelijkheid; ik had gevraagd naar een offerte voor de klus op zich. Als hij het in zeven dagen uitgevoerd had, had ik vast geen korting gekregen. Ik heb hem drie weken lang van koffie voorzien en aan het end nog een klein klusje toegevoegd met de suggestie dat hij daar wat extra voor in rekening zou brengen, omdat hij de eerste klus blijkbaar onderschat had.

Een jaar of dertien geleden is Tapestria met dat doel opgezet door David Sonnenberg, een zoon uit de Hunter-Douglas familie (bekend van Luxaflex). Volgens mij is er onderweg iets fout gegaan, maar wellicht zijn er opvolgers. Daar heb je dus niet zo veel aan.... :P

Vooraf schat je het werk in op anderhalve dag. Dan blijkt al snel dat je opdrachtgever een verkeerd beeld heeft gegeven en pik je op dat-ie eigenaardig reageert. Lijkt me dat je na één dag al moet kunnen en had moeten waarschuwen dat er meerwerk aankomt. Niet zozeer om je juridische positie te versterken, maar om het gezeur te voorkomen dat je nu hebt. Maar je hebt wel gelijk: dat is de koe in de kont gekeken. ;)

Volgens mij heb je een van mijn vragen maar half beantwoord. Het lijkt me dat ook van jouw kant gewaarschuwd had kunnen worden. Ik ben het verder wel met je eens overigens. Zoals je het omschrijft was er geen sprake van een vooraf overeengekomen projectprijs, maar een inschatting dat de klus een bepaalde tijd zou duren. De klus bleek groter en dus was meer tijd nodig. Volgende keer misschien duidelijker waarschuwen en aangeven dat je in de extra tijd bent beland?

Is opdrachtgever bevoegd? Wat gebeurde er op het moment dat duidelijk was dat de voorziene anderhalve dag onvoldoende was? Heeft iemand aan de bel getrokken? Is het geheel nu succesvol afgerond/ingericht?

Die leegstaande winkel is geen kans, maar andermans probleem. Er staan in Nederland heel veel winkels leeg en dat is allemaal andermans probleem. Er ligt vast een goed idee op een ondernemer zoals jij te wachten, maar een toevallig leegstaande winkel is geen goed begin van het ondernemerschap. Zit er al een pizzapuntenverkoper in de buurt? ;)

Boosheid en verdriet zijn naaste buren. Als je vaak boos wordt, zou je dat andere deurtje eens kunnen proberen.