Wekkel

Het toverwoord bij algemene voorwaarden is overhandigen, overhandigen en nog eens overhandigen. Altijd die algemene voorwaarden meesturen (liefst op de fax en voor akkoord laten tekenen onder terugzending). Deponeren bij de KvK is een manier om ze makkelijker opvraagbaar te maken, maar overhandigen werkt veel beter in juridische benaderingen. Je kan het beter anders benaderen. Lompe, volledige uitsluitingen van aansprakelijkheid kennen weinig genade bij rechters, zeker indien de wederpartij een natuurlijk persoon is, niet in de uitoefening van beroep of bedrijf. Het is veel beter je uitsluiting van aansprakelijkheid toe te spitsen op je persoonlijke situatie, niet alle aansprakelijkheid uit te sluiten (sommige dingen kunnen best echt aan jou liggen) en na te gaan in hoeverre je tegen dit soort dingen kan verzekeren (hetgeen je weer in de kostprijs kan verrekenen). Een uitgebalanceerde uitsluiting van aansprakelijkheid heeft veel meer kans overeind te blijven in een geschil dan een lompe exoneratie voor alles en iedereen.

Dat de 2e, 3e en 4e bestelling niet is aangekomen lijkt mij geen reden om de 1e bestelling te weigeren. Die heb je gewoon gedaan en het lijkt mij, buiten juridische redenen, ook moreel normaal dat je de levering aanvaardt en netjes betaald.

Allereerst ben ik benieuwd waar de vof overeenkomst vandaan komt. Met wat achtergrond van de opsteller daarvan kunnen we wellicht beter achterhalen of beredeneren wat de achterliggende reden van bepaalde bepalingen is. Ik haal niet uit de overeenkomst dat de vof voorwaardelijk aangegaan zou zijn totdat na 6 maanden het geschetste levensonderhoud betaald kan worden. Als algemene kanttekening geldt dat ik af moet gaan op de greep aan artikelen die je hebt gepost. Het uitgangspunt lijkt mij dat jullie twee de onderneming voortzetten en hij eruit gaat. Dan is de eerste vraag of hij er wel uit wil. Indien dat niet zo is, levert dat meer moeilijkheden op dan als hij wel uit wil stappen, maar.... Ik zie dat de inbreng bestaat uit kennis, arbeid en vlijt. Ik kan er niet uithalen dat er bepaalde goederen ingebracht zijn. Kortom, jullie zijn gewoon drie gasten die met eigen koppie een onderneming drijven zonder dat er belangrijke goederen voor nodig zijn of belangrijke kennis. Indien jullie tweeen de onderneming zonder problemen voort kunnen zetten zonder hem en daarbij dus geen belangrijke kennis van hem of bepaalde goederen bij nodig zijn, heb je een sterke positie. De vof kan namelijk gewoon beeindigd worden door opzegging door een vennoot. Dat staat glashard in artikel 4 van de vof overeenkomst. Dat geeft je een overwicht in de discussie. Je kan namelijk de vof altijd als laatste redmiddel beëindigen indien hij er niet uit wil. Overigens kan ik niet achterhalen wat de beeindiging op grond van artikel 8 lid 3 inhoudt. Dat lijkt mij echter het laatste redmiddel. Het is veel beter om in goed overleg uit elkaar te gaan. Dat laat tevens ruimte om een paar praktische zaken af te dichten. Juridisch zit er een verschil tussen (i) het beeindigen van een vof en het voortzetten van de onderneming in een nieuwe vof en (ii) het uittreden van een vennoot uit de vof met voortzetting van de vof door de overige vennoten. Het verschil zit hem met name in het wel en wee van gezamenlijke goederen. Bij (i) zitten deze gezamenlijke goederen in een ontbonden gemeenschap na beeindiging van de vof en moet er (a) iets gebeuren ten aanzien van de vennoot die uitstapt en (b) daarna de goederen weer ingebracht worden in de nieuwe vof (in niet juridische termen: de oude vof leeft dus strikt genomen niet voort in de nieuwe vof). Bij (ii) treedt een vennoot uit, blijft de vof bestaan en wordt ten aanzien van het gemeenschappelijke vermogen voor een gedeelte ontbonden (nml. ten aanzien van de uittredende vennoot). Door middel van overneming van het aandeel in de goederen van deze uittredende vennoot (eventueel tegen vergoeding van de waarde daarvan) blijven de goederen binnen de vof gemeenschap. Dan blijft de vof gewoon voortleven. Dit verschil is minder uitdrukkelijk aanwezig als er geen gezamenlijke goederen zijn (wellicht alleen een bankrekening, welk saldo waarvan makkelijk te verdelen is en doorgaans geen key asset is). Zoals ik het inschat is in jouw geval dus het onderscheid vof beeindigen en opnieuw aangaan enerzijds en de vof voortzetten waarbij een vennoot uittreed minder relevant. Overigens kan het fiscaal wel een staartje hebben (denk aan stakingswinst) dus ik zou zeker streven naar een benadering waarbij de huidige vof daadwerkelijk wordt voortgezet. Daarom lijkt mij een uittreding van de ongewenste vennoot na te streven middels een soort uittredingsovereenkomst tussen jullie drieen. De vof overeenkomst gaat namelijk wel min of meer uit van een beeindigingsgedachte, zie artikel 4 en 15, en niet van een voortzettingsgedachte (de overeenkomst spreekt over voortzetting van de zaken der vennootschap. Indien je de vof overeenkomst zou volgen, zou je met beeindiging van de vof te maken krijgen. Dat vertaald zich in de praktische benadering dat je de uittredende vennoot overhaalt uit te treden, dat jullie hem braaf gewoon zijn deel betalen (alleen een saldo op de bankrekening?) en de vof met onderneming voortzetten, hetgeen je vastlegt in een korte overeenkomst. Indien er wel gezamenlijke goederen zijn (die belangrijk zijn voor de vof), onderhandel je over het overnemen van deze goederen door hem voor zijn deel te vergoeden. Scheiden is lijden en dat geldt voor het huwelijk als bij iedere gemeenschap. In de overeenkomst regel je minimaal: dat hij uit de vof treedt; dat hij zijn aandeel in de vof vergoed krijgt; dat hij kwijting geeft voor deze betaling en finale kwijting voor alles wat hij kan vorderen terzake van de uittreding; dat de vof met onderneming (in afwijking van de vof ovk) niet wordt beeindigd en geliquideerd, maar door jullie wordt voortgezet; dat hij uit wordt geschreven uit het handelsregister als vennoot (als hij er tenminste instaat); manier van informeren van relaties over zijn uittreding en dat vof gewoon blijft bestaan tussen de overblijvende vennoten en aan verplichtingen zal blijven voldoen. Als extra punten (zal je wel over moeten onderhandelen) kan je denken aan: dat hij geen bestaande klanten meelokt of daarvoor zal werken voor bv 6 maanden; afspraken over het verlenen van opdrachten aan hem (liefst doe je dat natuurlijk zo min mogelijk). Er is vast meer te bedenken. Wellicht weten anderen nog een paar punten. Zo kan je op een fatsoenlijke en duidelijke manier met deze kwestie omgaan. Ik zou zeggen, overleg het eens met je mede-vennoot en ga dan met de gewenste uittreder praten op een gemoedelijke manier.

Dan loop je nog steeds tegen het punt van de Pauliana aan zoals door Edward naar voren gebracht. Iedere handeling waarbij je je schuldeisers benadeelt staat bloot aan een eventuele Pauliana. Praktische vraag, hoe zou je crediteur weten dat je een waardevolle licentie of IE recht bezit?

Of de softwaretool moet stiekem door een ander ontwikkeld zijn ;D

Ik dacht meer aan je contract uitzitten maar dan ook niet voortzetten. Slechte bedrijven verdienen geen klanten.

Bij casus.com wordt nog melding gemaakt van een akte van bekrachtiging waar mogelijk extra kosten voor worden berekend. Dan zit je met EUR 795 + kosten akte bekrachtiging al boven de EUR 800. Zo overbodig, een (notariële) akte van bekrachtiging (kan gewoon onderhands).

Ik begrijp dat je een vent bent en nu alles bij Vodafone wegtrekt? Alleen door daar klant te blijven, blijven dit soort bedrijven in stand :-*

Ik denk dat er maar twee dingen interessant zijn voor jouw situatie: 1. doelsomschrijving in statuten; en 2. kosten. De inhoud van de statuten van je B.V. kan met het standaard KNB model statuten voor een B.V. (oftewel, ieder standaardmodel van iedere notaris) geen enkel probleem vormen voor jou situatie (ik neem aan dat je gewoon enig-aandeelhouder gaat worden). 1. doelsomschrijving In het doel staan standaard altijd holdingactiviteiten. Als het goed is staat daarin het nemen van licenties al bij. Zo niet, dan dient dat toegevoegd te worden. Bovendien dient naast deze holdingactiviteiten de werkelijke activiteit van de B.V. goed maar ook ruim omschreven te worden. Dat is geen hogere wiskunde maar gewoon opschrijven wat het is. 2. Kosten Een B.V. oprichten is met name een administratief proces, zeker bij een enig-aandeelhouder. Bijzondere expertise lijkt mij in dit geval niet persé noodzakelijk tenzij je uitgebreid fiscaal of juridisch advies wil ten aanzien van de toekomstige activiteiten van de B.V. Dan zit je niet meer over oprichting te praten maar over advisering nu en in de toekomst. Dat zijn twee verschillende zaken. Dan rest nog de vraag of de aandelen in geld worden volgestort (waarschijnlijk het minimumkapitaal van EUR 18.000) of in natura. Als het een inbreng in natura betreft, komt er wat meer bij kijken en zullen de kosten van oprichting hoger zijn. Ik neem aan dat je de aandelen in geld volstort. Kosten van oprichting kan je gewoon nagaan door notarissen te bellen. Je kan de goedkoopste nemen, ik zou willen adviseren een notaris te kiezen waar je een goed gevoel over hebt (bv naar aanleiding van het vragen van een offerte). Liever een snel en afgewerkt product dan goedkoop maar er achteraan moeten rennen. Het een sluit het ander niet uit, maar dat zou mijn persoonlijke benadering zijn. Op EUR 50-100 zou het niet moeten aankomen. Reele kostprijs ligt tussen EUR 800 en 1500 ex BTW en externe kosten. Het is maar net welk kantoor je kiest.

Kan je dit wat nader toelichten? Het is mij onduidelijk wat precies de werking is van deze afspraak. Het is onduidelijk of en zo ja, wat de vof overeenkomst aan bepalingen bevat over dit soort kwesties. Als er een regeling voor is, dan moet daar natuurlijk acht op worden geslagen. Het is vaak prettiger om een contractuele regeling te hebben die je kan volgen dan naar de rechter stappen. De wettelijke norm daarvoor is art. 7A:1684 BW maar van procederen wordt niemand wijzer. Bovendien moet er sprake zijn van 'gewichtige redenen'. Het is maar de vraag of bovenstaande punten voldoende zijn voor ontbinding door de rechter. Voorkeur verdient dus een gezamenlijke regeling dan wel het volgen van de regeling in de vof overeenkomst als die er is. Zijn bovenstaande punten al met de vennoot besproken? Hoe op basis van de vof overeenkomst met deze kwestie moet worden omgegaan zal in de eerste plaats van de inhoud van de vof overeenkomst zelf afhangen. Zit er een voortzettings/overnemingsbeding in? Voor de debiteur is het vervelend dat hij met twee facturen wordt geconfronteerd, maar de juiste factuur zal hij gewoon moeten betalen. Dat wordt niet anders als de vof zou ophouden te bestaan. In het kader van relatiebeheer zou je nog kunnen overwegen de originele factuur iets te verminderen vanwege het gedoe. Een factuur waarvoor niet gewerkt is, is een loze factuur. De factuur belichaamd immers niet de vordering van de vof op de klant. Het is meer een stukje papier waarop is aangetekend wat de vof denkt van de klant te kunnen vorderen. Indien die factuur niet klopt, resteert weinig anders dan de factuur te crediteren bij de klant met een briefje dat per abuis een tweede factuur is verzonden. In dit geval is het wellicht iets anders omdat de vof de factuur niet heeft verzonden. Dan lijkt mij een formele brief aan de klant dat factuur 1 goed is en factuur 2 niet van de vof is voldoende.

Yep, daar refereerde ik al aan met de laatsgenoemde punten. Laat ons weten hoe het verder gaat.

Denk alleen al aan fiscaal advies en doorlichting van de target, 'change of control' clausules in belangrijke contracten, pensioengaten etc. Dat is nog maar het topje van de ijsberg. Kortom, als het enigszins serieus is, de overname, expertise inhuren.

Allerminst. Het lijkt mij meer accepteren dat anderen wellicht niet de hogere intelligentie of welbespraaktheid hebben die men zichzelf nog wel eens toe wil dichten ;) Respect hebben voor andermans uitingen mag best, zolang ze er maar geen potje van maken.

Je kan altijd kiezen om een draad niet te lezen. Zolang het niet 500 nieuwe draden per dag zijn, moet het wel te overzien zijn.

Tsja, ik kan mij voorstellen dat je gevoel over het forum eensch wat minder is, maar zonder concrete voorbeelden kan ik er als relatieve beginneling bijzonder weinig mee. Mijn ervaring van het forum is in ieder geval vrij tegenovergesteld of wellicht heb ik meer eelt op de ziel :P

Indien een onderneming wordt overgenomen door middel van een activa(/passiva) deal, kan het zo zijn dat werknemers automatisch overgaan op grond van de wet. Dan is heronderhandelen van arbeidsvoorwaarden er niet direct bij.

Je vragen beslaan een krachtenveld dat te gecompliceerd is om in een forum voor het voetlicht te krijgen. Een gedegen kennis en inzicht in alle relevante stukken en feiten is nodig om een zinnig antwoord te geven op je vragen. Wat betekenen EV en werkkapitaal zonder een blik op het geheel? Mij zegt het nu niets (overigens ben ik ook geen econoom :o ). Zo te zien gaat het in ieder geval om een overname met een redelijk volwassen karakter. Mede door de zin "Ik kom net kijken wat betreft overnames" zou ik denken dat je je gewoon moet laten begeleiden door een accountant en een ervaren advocaat en je niet tot een forum moet beperken. Veel overnames gaan om serieuze knaken, dus wat werk mag daar wel aan verricht worden.

Je kan inderdaad de machines gebruiken om het geplaatste kapitaal van de B.V. bij oprichting vol te storten. Zie art. 2:204a BW (Stefan maakte een tikfoutje). Dan verklaart een accountant dat de waarde van de machines tenminste evenveel is als het bedrag dat je op de aandelen moet storten. Meestal zal die stortingsplicht 18.000 euro bedragen (het wettelijke minimum). Een deel van de machines apart verkopen aan de B.V. is een advies met een staartje. Dan loop je namelijk tegen art. 2:204c BW aan. Je verkoopt dan goederen als aandeelhouder aan je net opgerichte B.V. Dan moet een accountant verklaren dat de waarde van de aldus verkochte machines tenminste de waarde van de tegenprestatie van de B.V. (de koopprijs) bedraagt. Dit wetsartikel probeert dus te voorkomen dat je met 18.000 euro je aandelen in geld volstort maar vervolgens voor een veel te hoge prijs meuk aan je B.V. zou verkopen en zo die 18.000 euro er weer uit zou trekken. Indien je geen accountantsverklaring heb voor een dergelijke verkoop, is deze verkoop vernietigbaar (door de B.V.). Geen ramp zou je denken, maar reken maar dat een curator er gebruik van maakt als er iets met de B.V. mocht gebeuren. Een advies met haken en ogen dus. Aangezien je de machines toch in de B.V. wil hebben (ik dacht dat dit zelfs min of meer verplicht is om gebruik te kunnen maken van geruisloze inbreng voor de Inkomstenbelasting (gehele of zelfstandig deel onderneming inbrengen)) kan je ze net zo goed storten op de aandelen in natura.

Dat zal je aan de bank moeten vragen, denk ik :-*

Het is de vraag of dit ook geldt onder Schots (Brits?) recht. Daar geldt toch iets meer het geschreven woord in plaats van onze boterzachte redelijkheid en billijkheid. Een en ander is met EU richtlijnen wel grotendeels gelijkgetrokken tot een bepaald minimum maar dat geldt meer voor consumententransacties. Tussen bedrijven kan dit anders zijn. Op voorhand zou ik, indien Schots recht van toepassing is, het veel meer benadering op de letter van de leveringsvoorwaarden.

Interessant punt. Personen en familerecht is niet mijn vakgebied (en dat wil ik ook graag zo houden), maar wat mij nog bijstaat is dat er een uitzondering wordt gemaakt voor het normale beroep of bedrijf en voor de bestuurders van een NV of BV. Alsdan is toch geen toestemming van de echtgenoot vereist? Anyway, ik ben het volkomen met je eens: tekenen als echtgenoot moet je niet willen. Het is zaak om in de praktijk op deze bepaling te letten. Alhoewel door velen bekritiseerd lijkt het er op dat dit artikel nog wel even stand blijft houden. Volledigheidshalve de relevante aspecten uit het artikel: Dit artikel ziet op bezwaring van de echtelijke woning. Het gaat om overeenkomsten tot, niet zozeer de zekerheidsverstrekking zelf. Daarom zal bij het tekenen van een offerte van de bank voor een financiering 1:88 al kunnen spelen indien daarbij zekerheid wordt verstrekt op de echtelijke woning. Kortom, bezwaring echtelijke woning (of inboedel), altijd 1:88 checken. Het criterium voor de uitzonding luidt 'anders dan in de normale uitoefening van zijn beroep of bedrijf'. Dit is een vrij beperkt criterium. Immers, wanneer handelt men in de normale uitoefening van zijn beroep of bedrijf als het gaat om zich als borg of hoofdelijk medeschuldenaar verbinden, zich voor een derde sterk maken, of zich tot zekerheidstelling voor een schuld van de derde verbinden. Ik ken slechts weinigen die daar een beroep van maken. NIet iedereen zal zijn bedrijf maken van het stellen van borgtochten of zich als hoofdelijk schuldenaar verbinden. Deze vrijstelling zal dan ook niet snel van toepassing zijn. Voor het overige betekent dus gewoon dat 1:88 van toepassing is. Indien de lening door twee personen wordt aangegaan zit je dus al met dit artikel als bank. Dit is het artikel dat ziet op de B.V./N.V. situatie. Hier zie je dat het criterium voor de uitzondering wat ruimer is: 'mits zij geschiedt ten behoeve van de normale uitoefening van het bedrijf van die vennootschap'. De woorden "ten behoeve van" geven een ruimere strekking aan de uitzondering dan de woorden die we onder sub c. terug zien komen. Deze verruiming is expliciet aangebracht omdat de tekst anders een te beperkt karakter zou krijgen. Dat leidt tot de rare gewaarwording dat een gehuwd persoon zich niet zomaar hoofdelijk medeschuldenaar mag maken ten opzichte van een derde maar wel ten aanzien van bepaalde vennootschappen waarin hij voldoende invloed kan uitoefenen. Ergens komt dat krom over. Aan de andere kant moet men de praktische grond voor deze uitzondering in ogenschouw nemen. Immers, als iemand zelf een finanicering namens zijn eenmanszaak aan kan gaan, zou dat bij een B.V. situatie waarbij de venootschap voldoende in de invloedsfeer van de gehuwde persoon ligt, eigenlijk hetzelfde moeten kunnen zijn. Omdat een bank vaak de bestuurder/aandeelhouder persoonlijk borg wil laten staan voor de financiering van de B.V. is deze uitzondering gemaakt. Dat leidt in feite tot hetzelfde resultaat als het geval met de eenmanszaak (=bank kan uiteindelijk persoon in privé aanspreken). Echter, door de rare eisen gaat dit wel iets verder. Met slechts 1 aandeel en bestuurderschap kan een persoon gebruik maken van de uitzondering mits zijn medebestuurders maar voldoende aandelen hebben. In ieder geval is artikel 1:88 BW een bepaling waarop men acht moet slaan in de praktijk. Kennelijk moeten wederpartijen in bepaalde transacties goed doorvragen en desnoods na laten zoeken of een partij gehuwd is. Als je zelf de partij bent die 1:88 tegen het lijf loopt, kan je natuurlijk je mond houden en later je echtgenoot (als dingen mis gaan) de rechtshandeling(en) laten vernietigen. Daarbij moet wel gelet worden op eventuele verjaring (art. 3:52 BW).

Dat lijkt mij een riskante benadering. Het lijkt mij beter om ook bij bedrijven de AV minimaal eenmaal (de eerste keer) toe te zenden en liefst gewoon iedere keer.

Het kan ook zo zijn dat de bank mede-ondertekening van de vrouw verlangt in verband met het gestelde in art. 1:88 BW (geldt ook onder huwelijksvoorwaarden). In dat geval hoeft er geen man overboord te zijn. Echter, meetekenen bij de financiering als mede-(hoofdelijk)schuldenaar is niet iets wat de echtgenote graag zou willen.

De liquidatieprocedure van een Nederlandse B.V. kent de volgende twee opties: 1. de normale (lange) periode; en 2. de zogenaamde turbo-liquidatie. De normale procedure dient te worden gevolgd als de B.V. ten tijde van het besluit baten heeft (bijvoorbeeld activa die te gelde kunnen worden gemaakt). Een turbo-liquidatie is mogelijk als de vennootschap geen baten meer heeft. Indien de B.V. in dat geval nog wel schulden heeft, is de B.V. technisch failliet en zou eigenlijk het faillissement aangevraagd moeten worden. In de praktijk zal de aandeelhouder vaak zorg dragen dat de laatste schulden worden betaald. 1. Normale liquidatie De normale liquidatie procedure voor een Nederlandse B.V. kent een aantal stappen: 1. het nemen van een aandeelhoudersbesluit tot liquidatie van de vennootschap; 2. deponeren van het liquidatiebesluit bij de Kamer van Koophandel; 3. deponeren van de rekening en verantwoording (eventueel ook plan van verdeling indien er meerdere gegadigden zijn voor het saldo); 4. aankondiging van de deponering in een advertentie in een nationaal verspreide krant; 5. twee maanden wachtperiode, waarna men een verklaring vraagt aan de Kamer van Koophandel dat de rekening en verantwoording tenminste gedurende de advertentie termijn ter inzage heft gelegen; 6. verklaring vragen aan de desbetreffende rechtbank dat geen verzet is gedaan door een schuldeiser tegen de rekening en verantwoording (en/of plan van verdeling); 7. uitschrijven B.V. uit het handelsregister bij de Kamer van Koophandel. De B.V. wordt in de status van liquidatie gebracht door het nemen van een aandeelhoudersbesluit daartoe. Dat zal jij met je mede-aandeelhouder moeten doen. Bij het aandeelhoudersbesluit wordt een vereffenaar en ook een bewaarder van boeken en bescheiden aangesteld (een van jullie twee?). Na het nemen van het aandeelhoudersbesluit bestaat de B.V. juridisch nog. Haar activiteiten zijn echter gericht op de vereffening van haar vermogen (betaling schulden en uitkering van een eventueel batig saldo). De B.V. wordt als B.V. ‘in liquidatie’ geregistreerd in het handelsregister en de vereffenaar wordt geregistreerd (dit moet je uiteraard zelf opgeven bij de opgave van liquidatie). Nadat de rekening en verantwoording is opgesteld (en eventueel het plan van verdeling) wordt deze gedeponeerd bij de Kamer van Koophandel. Zodra deze deponering plaats heeft gevonden, kan een advertentie worden geplaatst in een nationaal nieuwsblad. De Trouw geldt daarbij als een goedkope ingang. Na plaatsing van de advertentie hebben schuldeisers twee maanden de tijd om hun eventuele bezwaar tegen de rekening en verantwoording (en/of het plan van verdeling) naar voren te brengen bij de rechtbank. Tijdens deze twee maanden periode kan geen uitkering worden gedaan aan een gerechtigde (bv. een aandeelhouder) anders dan met machtiging van de rechter. Na het verstrijken van de twee maanden periode is het zaak bevestiging te krijgen dat, uiteindelijk, geen verzet door een schuldeiser is gedaan bij de rechtbank tegen de rekening en verantwoording (en/of het plan van verdeling). Een dergelijk verzet is vrij theoretisch in de praktijk, maar het is een wettelijk middel dat een schuldeiser heeft. Na ontvangst van de bevestiging van de rechtbank dat alles ok is, kan je de B.V. uitschrijven uit het handelsregister bij de Kamer van Koophandel. 2. Turbo-liquidatie Het is aan jou en je mede-aandeelhouder om te beslissen of je de koninklijke weg wil volgen van de normale procedure of de turbo-liquidatie. De eerste route kost je enige maanden en wat centen (bevestiging Kamer van Koophandel/rechtbank, advertentiekosten), de tweede route alleen een formulier 17 voor de Kamer van Koophandel. Een turbo-liquidatie is dus een stuk sneller en goedkoper. Echter, bij een turbo-liquidatie laat je de buitenwereld niet zien wat je precies doet. Indien er later toch nog een schuldeiser aankomt, is het natuurlijk prettiger als je toch die koninklijke weg van de normale procedure had gevolgd. Ten tweede kan je je afvragen in welke gevallen de B.V. echt geen baten meer heeft. Dat het EUR 18.000 startkapitaal ‘er niet meer is’ hoeft niet te betekenen dat de B.V. het nu kwijt zou zijn (vordering op de aandeelhouders?). Formeel kom je niet heel snel bij een ‘gebrek aan baten’. Of je dat praktisch gezien wat kan schelen mag je zelf beslissen.

Dat hangt er vanaf. Wat is het verleden van de B.V., wat zit er nog precies in en zijn die verrekenbare verliezen wel bruikbaar (daar zien tegenwoordig allerlei fiscale anti-misbruik bepalingen op toe)?