Ilja van Roon

Zou je iets meer kunnen vertellen over de site? Wie, wat, waar, wanneer en waarom, dat soort dingen. Hoe ga je er voor zorgen dat het een success wordt? Er zijn toch al -tig van dit soort sites?

Zonder in muggezifterij te willen vervallen, maar voordat je deze vraag kan beantwoorden zou je het begrip 'strategie' echt moeten definieëren. Wat is strategie? Zijn dit je je zakelijke doelstellingen, bv. je financieële projecties? Of is het je business model en hoe andere stakeholders daarin een rol spelen? Is het de opsomming van de activiteiten die je moet ondernemen om je doelen te bereiken? Wat bedoel jij met strategie? Wat zijn de kenmerken van een goede of slechte strategie? Wat is het doel van strategie (moet het wel een doel hebben en zo ja waarom?)? Hoe kom je tot een strategie en wat doe je als je deze al hebt? Andere vragen: Is strategie wel belangrijk? Zijn er aanwijzingen dat bedrijven met strategie het beter doen dan bedrijven zonder strategie? Ben benieuwd.

Annedien, wat heb je uiteindelijk besloten te doen, lost van het sturen van dat mailtje?

Over plagiaat gesproken.... http://www.joelapompe.fr.st

Annedien, Bedacht me net tijdens het stofzuigen (don't ask...) dat er nog een ander aspect is dat je mee kan nemen in je kosten-baten analyse. Zeker de grotere bedrijven ondernemen juridische stappen ten dele om te zorgen dat er zich geen precedent vormt. Men andere woorden, ze laten zien aan de markt dat ze niet met zich laten sollen. Dit kan afschrikkend werken op andere lieden die misschien andere concepten, producten etc van ze willen inpikken. Immers, je laat zien dat je bereid bent te vechten voor je zaak.

Annedien, het zuigt natuurlijk als je denkt dat iemand je concept jat. Echter, de scheidslijn tussen inbreuk op copyright en het legale 'geïnspireerd' raken door een ander is uiteindelijk een kwestie van een goede advocaat/juridisch adviseur.... Je vroeg om advies. Mijn suggestie is dat je eerst voor jezelf bepaalt wat de materiële en immateriële schade zou kunnen zijn van deze copycat actie en dit af te zetten tegen de mogelijke kosten van a) juridisch advies inwinnen; en eventueel b) juridische vervolgstappen nemen. Het is een kosten-baten analyse. Als je door het jatwerk pegels gaat missen of je om wille van je eigen reputatie/ego je breinwerk wil beschermen, zou je kunnen besluiten om meer actie te ondernemen dan alleen een mailtje. Mijn eigen ervaring is dat een lief briefje van een advocaat - waarin deze in juridsche taal en verwijzing naar relevante wetsartikelen stelt dat er onrechtmatig gehandeld is en de wederpartij wordt verzocht de stoute activiteit te stoppen - soms tot resultaat kan leiden. Als dat niet helpt, kan je vier dingen doen: a) Het er bij laten zitten en het van je af zetten b) De mensen physiek en mentaal bedreigen c) onderwereldfiguren inhuren om ze 'echt' af te schrikken d) een rechtzaak beginnen Sterkte!

Ik weet van de tijd dat ik politiek actief was in Den Haag dat we bij de gemeente een vergunning aan moesten vragen om te flyeren (rond verkiezingen bv). Echter, dat was geloof ik alleen in het centrum en weer niet erbuiten. Er is dan vast een Algemene Politie Verordening (of hoe zoiets dan ook heet) uitgevaardigd. Deze regelt op microniveau wat er wel en niet in een stad mag gebeuren. Geen flauw idee wat enqueteren betreft. In beide gevallen zou ik je gemeente bellen waar je van plan bent te gaan opereren.

Leuk initiatief inderdaad! Er zijn al teveel Guru Schmurus, het beste advies komt vaak van mensen die met hun lieslaarzen in de modder staan. Ideetje: misschien kun je de interviews met videocamera vastleggen, opknippen per onderwerp en beschikbaar maken op CD-ROM. Dan kunnen de kopers ervan per onderwerp (bv. werkruimte zoeken, partners zoeken, omgaan met de bank, wanbetalers bedreigen etc) kijken welke van de ondermers hier iets over hebben gezegd. Daarnaast zouden ze natuurlijk gewoon de integrale tekst kunnen lezen of het hele interview kunnen zien. Additioneel voordeel van CD-ROM is dat distributie/productie simpeler en goedkoper zou moeten zijn, zeker voor lagere oplages. Daarnaast kan je inderdaad via de KvK kijken of jouw content toe kan worden gevoegd aan bestaande KvK CD-ROMs, die krengen zijn toch al zo leeg! Of, zoals iemand al schreef, als aparte CD-ROM in het starterspakket worden toegevoegd. Success!

Zelf geloof ik sterk wat hier eerder is gezegd: 'mindere' klanten die leiden tot omzetverhoging op de korte termijn, hebben een negatief effect op je bedrijf op de lange termijn. Om dit praktisch in te kaderen heb ik vanaf het begin redelijk gedetaileerd bepaald wie ik als klant wil hebben, waarom en tegen welke prijs. Natuurlijk heb ik gekeken waar behoefte aan is in de markt, maar even zwaar heeft meegewogen wat ik zelf wil. Het is immers mijn feestje. Naar mijn idee werkt dit als een soort self-fulfilling prophecy, of tenminste als een filter voor ongewenste klanten. Een variant op 'soort zoekt soort'. Zolang je consistent en consequent bent, komt het wel goed. Het kom wel aan op discipline: nee durven zeggen tegen klanten waarvan je stiekem weet dat ze niet bij je passen. Gelukkig heeft het mij geen windeieren gelegd. Zes maanden nadat ik begonnen ben, heb ik de klantenlijst die ik voor ogen had. Mijn positionering is strak, helder en consistent. Ik heb nee gezegd en zal nee blijven zeggen. Toch, in alle eerlijkheid, het is makkelijk praten als het goed gaat. Ik vraag me af of ik sterk genoeg ben om nee te zeggen als het wat minder zou gaan. Je moet eten natuurlijk, maar het is risico is dat je dan in een neerwaartse spiraal terecht komt.

Stel, je werkt zelfstandig als dienstverlener en de zaken gaan goed. Echter, je hebt nog capaciteit over om zelf meer opdrachten aan te nemen en dus meer omzet te maken. Wat vinden jullie de verstandigste tactiek en waarom? a) opdrachten pakken die je pakken kan (ook kleine klusjes en klanten die je alleen kunt krijgen tegen een lager tarief) b) je puur richten op je 'ideale' klant (precies gewenste bedrijf(stak), tarief en grootte van opdracht) ook al betekent dat dat je minder ideale klanten laat schieten c) andere optie.

negeren is vooruitzien zeg ik altijd. Niet dat het zinnig is, maar goed. Meten is weten ja, alhoewel ik het soms frustrerend vind dat veel van mijn bezoekers via "boomark or direct typing" binnenkomen. Dan weet ik dus niet of ik door iemand ben aanbevolen, of dat een mailtje van mij is geforward naar iemand die vervolgens op een link klikt, of dat de FIOD een onderzoek is gestart. Who knows...

Zowel voor offline als online advertenties denk ik dat het een simpele kwestie is van vragen aan je klant waar hij je van kent en dat bijhouden.Vragen is zeker simpel als het aantal opdrachten overzichtelijk is. Maar je moet het wel meteen doen, eigenlijk al in het eerste contact ("Waar kent u ons trouwens van?). Als je het laat wachten totdat de opdracht is afgerond of het product is afgeleverd, is de kans klein dat je het je nog herinnert. Je zou het in een simpele matrix kunnen zetten, waarbij je op de ene as de opdracht zet (met de codering zoals je die gebruikt in je offerte en/of factuur) en op de andere as alle business development activiteiten (netwerk X, referals, beurs Y, advertentie Gouden Gids, Adwords etc). Op het punt waar een opdracht en het gebruikte kanaal samenkomen, zet je het bedrag neer dat gemoeid is bij de opdracht. Zo kun je over tijd simpel de bedragen per kolom optellen, om te kijken wat je per development activiteit binnenhaalt. En als je dat nu afzet tegen het aantal uur/de kosten die met dat kanaal gemoeid zijn geweest, weet je meteen wat je Return on Investment is. Simpel gezegd: of het loont. Een beurs bijvoorbeeld is kostbaar en arbeidsintensief, een Gouden Gidsadvertentie (om bij de oorspronkelijk vraag van deze thread te blijven) kost je 10 minuten aan de telefoon en een confirmatiefax. Kosten-baten, simpel.

Een advertentie heeft alleen maar zin als je ook van te voren weet hoe je de effectiviteit ervan gaat meten. Als je dat niet doet, weet je aan het einde van de rit (volgende gids, nieuwe nummer etc) niet hoe je moet beoordelen of het zin heeft om nog een keer te doen, al dan niet in aangepaste vorm. Ook met Google, traffic naar je site is leuk, en die piekjes in je statistieken zijn geinig, maar het moet wel allemaal te herleiden zijn tot opdrachten en euros.

Camelot, je bent langdradig en dus je klant kwijt. Wat je wilde zeggen is: Dokken. :)

ok...how about: "Ik schrijf." bondig genoeg? zap-generatie ook....:) Ik zweer het je, de volgende generatie praat niet meer in volzinnen maar in de verbale stenovariant ervan. Toch weer de circulariteit van het leven. Eerst beginnen bij holbewoner gegrom, dan poëzie, vervolgens weer "jij..ik..deal". Zou wel de communicatie met klanten bespoedigen, denk je niet. Geen ingewikkeld offerte meer met procesbeschrijving, doelstellingen, kostenstructuur, maar gewoon: "Ik schrijf. Jij tekent. Nu." I kinda like it...

Op Ecademy staat in een van de fora een thread over het werk van de antropologist Dunbar, wiens werk interessante inzichten oplevert voor netwerken. Hij gebuikt onderzoek naar o.a. de sociale netwerken van apen om zijn stelling te onderbouwen, dat er een inherente grens is aan de grootte van een menselijk netwerk. "... there is a cognitive limit to the number of individuals with whom any one person can maintain stable relationships, that this limit is a direct function of relative neocortex size, and that this in turn limits group size ... the limit imposed by neocortical processing capacity is simply on the number of individuals with whom a stable inter-personal relationship can be maintained." Die limiet zou 147.8 zijn (wie is die 0.8 dan?). Dunbar zegt dus niet dat je niet meer mensen kunt kennen, maar dat je simpelweg niet de breincellen hebt om met meer mensen een zinnige relatie op te bouwen. Aangenomen dat dit waar is, roept dit vragen op over het nut van netwerken. Dat wil zeggen: heeft het zin om alle meetings af te struinen en duizenden kaartjes te vergaren? Dunbar's stelling impliceert van niet. Immers, je hebt de tijd en energie niet om echt iemand te leren kennen en om daar een vertrouwensrelatie mee op te bouwen. Wat je overhoudt is een bak met addressen en misschien een levercirrrose van alle netwerkdrankjes. Wat denken jullie?

In mijn ervaring zijn de meeste netwerken niet gebaseed op een solide idee dat door alle deelnemers wordt gedragen. Noem het een missie, visie, doel, strategie, thema, whatever. Dodelijk. Alleen bij elkaar komen om "kennis te maken" of kaartjes uit te wisselen is een garantie dat de club niet of nauwelijks van de grond komt. Dit soort netwerken zijn ook meestal gericht op nemen en niet op geven: de obligate 60 seconden pitch, en het deprimerende rondhangen met kaartjes in je hand. Mijn ervaring is dat op de meeste netwerken de 95-4-1 'regel' van toepassing is: 95% van de deelnemers zit passief vanaf de zijnlijn mee te kijken, 4% draagt redelijk actief bij en 1% houdt met grote inspanning de boel gaande. Op het moment dat die 1% wegvalt, bloedt een netwerk meestal snel dood. Tenzijn het netwerk doelbewust interactie mogelijk maak. Annedien had het eerder al over Ecademy (www.ecademy.com), ik heb er zelf goede ervaringen mee. Ik groei mijn netwerk en haal er internationaal business mee binnen. Het is een dynamische site, er gebeurt veel, er zijn veel mensen die bijdragen. Geen visie, geen klandizie. Een netwerk moet met alle leden eerst vragen betantwoorden als: wie zijn wij? Waar staan we samen voor? Wat zijn onze gemeenschappelijke doelen? Wat zijn onze waarden en wat is onze pool van talenten, skills en ervaring. Eigenlijk niet anders dan het runnen van een bedrijf.

of toch maar zo?

Een even kijken of mijn signature er goed op staat.