Ilja van Roon

[nerd]Waren er geen bladen als 'Kijk' en 'Blokfluit Quarterly'?[/nerd] ;D

Dat is een vraag die niet te beantwoorden is op basis van wat berichtjes en een logo. Een idee is maar een idee, en om zakelijk success te behalen moet je je idee strak kunnen uitwerken. En die uitwerking, die hangt af van je adverteerders, marktonderzoek, distributie, content, contracten, etc. Welke mensen betrek je, hoe goed kun ze je aansturen, hoeveel reserves heb je (financieel, emotioneel). Nu snap ik ook wel dat je niet zomaar alles vanaf day 1 uitgekiend kunt hebben en ondernemerschap is ook risico nemen en in het diepe springenn. Dus een balans tussen voorbereiden en dromen. Als jij denkt die balans te hebben gevonden en in staat bent om je idee handen en voeten te geven, go for it!

Zat nog verder na te denken over wie ik dankbaar ben, en bedacht me dat ik ook veel geleerd heb van oud-collega's en oud-bazen die ik mij lieten zien hoe (ik vond dat) het niet moest Dus mensen die mij lieten zien wat mismanagement betekent, hoe slechte besluiten worden genomen, hoe organisaties zonder goede leiding ten onder gaan, hoe persoonlijke vetes en egoisme belangrijker kunnen zijn dat het oorspronkelijke doel van een organisatie, hoe te snelle groei dodelijk kan zijn, hoe geld blind kan maken etc.

Waarom? Ga eens bij de Bruna kijken: 3 miljard tijdschrijften, dus moordende concurrentie, zowel voor lezers als adverteerders. Er zitten echt ontzettende mooie en professionele tijdschrijften bij, alleen geen hond die ze leest. Je zegt dat er 1 andere magazine is gericht op jongeren, maar de vraag is of dat je primaire concurrentie is. Misschien dat jongeren - als ze al een magazine kopen - eerder iets specifieks kopen, zoals een magazine over auto's, gaming of fashion. Daarnaast zul je, als je jongeren aan wilt spreken, rekening moeten houden met concurrentie uit veel andere hoeken. Immers, de 16 tot 22 jarige kan zijn of haar centjes besteden aan een iPod, PSP, uitgaan, internet, concertkaartjes.

Dus je hebt jezelf opgevoed, gekleed en gevoerd? En jezelf alles geleerd, zonder naar school te gaan en boeken te lezen die anderen hebben geschreven? Je hebt nooit inspiratie opgedaan door het werk van anderen? Nooit met bewondering gekeken naar wat anderen deden of lieten en gedacht: dat is hoe het zou moeten?

Ik heb veel leraren gehad, mensen van wie ik vaardigheden en kennis heb opgedaan. Maar het meeste dankbaar ben ik degenen die iets in mij zagen dat ik zelf niet zag en mij de ruimte gaven om te groeien wanneer ik dacht dat ik het niet kon of waard was. Mensen die iets in mij triggerden, een stukje geloof, ambitie of visie. Mijn grootvader, inmiddels 96. Een grote bron van inspiratie voor wat het is om Mens te zijn, te vechten voor waar je in gelooft, onbaatzuchtig anderen te dienen, en tot het einde toe nieuwsgierig en leergierig te zijn. Omar Hassan, de redacteur van de krant in Kuwait die mij vaderlijk onder zijn hoede nam toen ik als kaalgeschoren 22-jarige binnen kwam hobbelen met alleen maar vage poezie op mijn conto :) Leerde me onder tijdsdruk helder en eerlijk schrijven, goede vragen stellen, keihard doorgraven en lol hebben in mijn vak. Hij was de eerste die mij het gevoel gaf dat ik talent had dat het waard was ontwikkeld te worden. Mijn eerste baas in Nederland, die ondanks mijn totale gebrek aan ervaring op het gebied van PR mij vroeg zijn PR te gaan doen. Ik ben hem dankbaar omdat hij iets in mij zag dat ik zelf niet herkende en omdat hij mij ruimte gaf om dingen zelf uit te vogelen (lees: fouten te maken). Mijn eerste Aikidoleraar, die mijn als 12-jarige toestond om met de gevorderden mee te trainen, zodat ik door grote mannen en vrouwen elke les stevig door de zaal werd gesmeten :) Ik heb het geluk dat een van mijn klanten impliciet ook een soort mentor voor mij is. Mede door zijn blinde vertrouwen in mij - veel meer dan ik eerst in mijzelf had - ben ik de afgelopen twee en en half jaar gegroeid als ondernemer en professional. Heb daardoor ook begrepen dat ik veel meer kan dan alleen een 'leuk stukkie' schrijven.

Ik denk dat kosten en data capaciteit slechts twee van de vele factoren zijn die uitmaken wat voor een MP3 speler je koopt. Design en integratie met software en online diensten zijn minsten zo belangrijk. Dacht je echt dat de hele iPod range zo'n success zou zijn als het slechts een kwestie is van kosten+data? De behoefte is anders dan alleen kosten besparen. De behoefte die een MP3 speler bedient, is die van het luisteren naar je muziek waar en wanneer je je ook bevindt. De vraag is dan: wat is de optimale hoeveelheid muziek? Is 2 Gb genoeg, of 10G of 128 MB. Als je gaat sporten of in de trein zit, hoef je echt je hele collectie niet mee te nemen. Dan: hoe lang duurt het voordat je compressiemethode de markt op kan en hoe groot zijn dan de kleinste MP3 spelers? Over een paar jaar bieden de goedkoopste spelers ook gigabite capaciteit aan. Hoedanook, compressie zal met de tijd minder relevant worden. Ik kan je echt dat artikel op HBR review aanbevelen: de centrale stellig is dat uitvinders/marketeers standaard de aantrekkelijkheid van hun vinding overdrijven, terwijl potentiele kopers het nadeel van de switch stelselmatig grote maken dan die is. Biedt jou compressie genoeg aanleiding om die gap te overbruggen? Wat zou de introductie van jouw standaard betekenen voor bestaande spelers? Wat betekent jouw compressiemethode voor Apple's verdienmodel rond de iPod en iTunes?

Er zijn ook mp3-spelers met flash-geheugen die 256mb of 512mb hebben... deze zijn meestal goedkoper dan harde schijf-spelers, en als er een keliner formaat is dan kan daar meer muziek op wat uitkomt op een goedkopere speler. Je geeft een interessant antwoord: ik vraag wat iemands behoefte is en jij antwoord met wat er mogelijk is. Zoals ik er tegenaan kijk, zijn dat twee totaal verschillende zaken. Of zie ik dat verkeerd? Nogmaals: is er echt een behoefte aan verdere compressie van muziek? Van wie dan precies? En zijn ze bereid om daar hun bestaande spelers voor op te offeren, aangenomen dat ze niet backwards compatible zijn.

Mag ik je nog even wijzen op een erg interessant artikel in het juni nummer van de Harvard Business Review? Het heet "Eager Sellers and Stony Buyers: Understanding the Psychology of New-Product Adoption". Goed leesvoer, wellicht ook voor andere HLeraars. http://harvardbusinessonline.hbsp.harvard.edu/b01/en/common/item_detail.jhtml?id=R0606F Hier de samenvatting: "Companies that introduce new innovations are the most likely to flourish, so they spend billions of dollars making better products. But studies show that new innovations fail at a staggering rate. While many blame these misses on lackluster products, the reality isn't so simple. The goods that consumers dismiss often do offer improvements over existing ones. So why don't people purchase them? And why do companies keep peddling products that buyers are likely to reject? The answer, says the author, can be found in the brain. New products force consumers to change their behavior, and that has a psychological cost. Many products fail because people irrationally overvalue the benefits of the goods they own over those they don't possess. Executives, meanwhile, overvalue their own innovations. This leads to a serious clash. Studies show, in fact, that there is a mismatch of nine to one between what innovators think consumers want and what consumers truly desire. Fortunately, companies can overcome this disconnect. To start, they can determine where their products fall in a matrix with four categories: easy sells, sure failures, long hauls, and smash hits. Each has a different ratio of product improvement to change required from the consumer. Once businesses know where their products fit into this grid, they can manage the resistance to change. For some innovations, major behavior change is a given. In those cases, companies can either wait for consumers to warm to the product, make the improvement so great that buyers get past their apprehension, or try to eliminate the incumbent product. Firms can also make products that are compatible with incumbent goods, seeking out those who are not yet users of the existing product or finding true believers." Je kan het artikel los aanschaffen voor het schamele bedrag van $6, zou wel eens een goede investering kunenn zijn!

mvandevelde, je hebt meer gekregen dan je lief was omdat HL vol zin met eigenwijze ondernemers, die van nature dit soort vragen stellen en ze ook vaak zelf gesteld krijgen. Het is niet wat je verwachte, maar zie het dan als een gratis vingeroefening voor wat je straks te wachten staat in de offline wereld wanneer je klaar bent om met je product de markt op de te gaan. Verwacht je echt dat investeerders en andere voor jou relevante partijen deze vragen niet ook zullen stellen? En opnieuw, en opnieuw, en opnieuw? De vraag die voor jou relevant is, is hoe ga ik daarmee om. Technico vroeg zich af waarom jij dan iets zou hebben ontdekt waar generaties wiskundigen overheen hebben gekeken. Ik schaar mij bij Christine en ben ook van mening dat best wat uitvindingen - achteraf - voor de hand liggend zijn geweest. Het kan dus best zijn dat je wat unieks bedacht hebt. Alleen, ik snap zelf niet goed welk probleem je hiermee oplost of wat je mogelijk maakt. Mijn muziekcollectie is al een hele tijd redelijk stabiel op 40 Gb, en de harde schijven worden alleen maar groter. Ik bezit ook een iPod, en daar staat een selectie op, en als ik eerlijk ben luister ik slechts zelden naar die andere 38Gb. Ik heb zelf geen 'pijn' die opgelost moet worden, op wiens pijn doel je dan wel?

Geen plaatje, maar wel een verhaal dat ons allen zal aanspreken: http://wcco.com/watercooler/local_story_188011355.html 11-jarig jongetje dat al 3 drie jaar limonade verkoopt...met een heus pak aan, en daar erg veel geld mee verdient (voor zijn doen). Die komt er wel... ;D

Zat me net af te vragen wat nou eigenlijk een 'goede deal' is met een klant. Gaat het volgens jullie alleen om veel omzet en/of hoge marge, of is soms naamsbekendheid of relatiebeheer een belangrijker criterium? Zijn jullie bijvoorbeeld bereid om tegen kostprijs of zelfs een verlies een klant te bedienen, als die een goede naam heeft en het als referentie goed zou doen? Zomaar wat losse flodders, wat denken jullie?

Dave, het zelf verzamelen van contactgegevens van redacties is een uitermate tijdrovende taak. Ben je er van op de hoogte dat je dat ook via PR Newswire kunt laten doen? Kost je een paar honderde euro, maar dan versturen ze het naar hun up-to-date bestand in zo'n beetje elk land ter wereld dat je wenst. Kijk eens op www.prnewswire.com Redacties kijken naar de nieuwswaarde van een bericht voor hun lezers, de specifieke locatie van waar het bericht vandaan komt is niet belangrijk. Dus als je bericht relevant en van waarde is, dan heb je een kans dat het geplaatst wordt.

Na publicatie van mijn boek over zakelijk schrijven een paar weken geleden, heb ik afgelopen vrijdag de communicatieadviseurs van een bekend Nederlandse consultancy een schrijftraining gegeven. Mijn eerste, en zeker niet mijn laatste! Toen kreeg ik gisteren een mailtje van een Engelse uitgever van computerbladen, die vroeg of hij de PDF van mijn boek mocht toevoegen aan de DVD die elke maand naar 17,000 abonnnees van een blad gaan. Ehh.....ok. De PDF is in een paar weken tijd al 2,600 keer gedownload van www.capturedeliverexcel.com. Kijk, dat is nou leuk :)

Leuke update: Ik heb afgelopen vrijdag mijn eerste schrijftraining gegeven op basis van het boek, was voor een groep communicatieconsultants van een bekend Nederlands bureau. Ging goed en was leuk! Daarnaast wordt de PDF opgenomen op een DVD van een Engelse magazine voor Apple gebruikers, met een distributie van 17,000. Kijk, dan wordt het leuk ;D

Mira, in de Intermediair van deze week staat een aardig artikel over 'gemene' vragen die recruiters stellen aan kandidaten. Zoals: wanneer verloor je controle over jezelf? Zou je jezelf wegsaneren? Hoe zou een karikatuur van jezelf eruit zien? Het zijn vragen die onverwacht zijn en die, volgens de recruiters, veel 'persoonlijke' informatie over iemand prijs geven. Althans, andere info dat die je bij de standard vragen over opleiding en werkervaring krijgt. Check het artikel even, success!

Als je thuiswerkt, mag je slechts nog onder absurd strenge voorwaarden kosten opvoeren voor de ruimte en het gas, water en licht die je gebruikt. Ik woon op de bovenste etage van een klein appartementencomplex, dus nee ik heb geen aparte opgang naar mijn kantoorruimte en geen apart sanitair. Ja, tenzij ik aan een touw het raam in klim en in een PVC fles plas. Bedankt Den Haag!

hoe wil je trouwens 'starten met 10,000 bezoekers'? Ga je ergens een bestand opkopen, of bedoel je dat je start met 0 bezoekers en dat je er naar streeft in eerste instantie 10,000 bezoekers te krijgen?

Op welke wijze beinvloedt PayPal nu de reputatie van de gebruiker en wat zou GBuy beter doen?

Ik weet niet of lagere transactiekosten alleen genoeg zullen zijn voor mensen om te switchen naar de dienst van Google. PayPal is inmiddels bekend en vertrouwd en het zou met niet verbazen wanneerindividuen en kleine handelaren het wel best vinden. Immers, de switch naar een ander betaalmiddel kost ook weer tijd/geld en voor lage verkoopvolumes hoeft dat niet te lonen. Besides, als PayPal besluit zijn transactiekosten te verlagen, dan wordt het voordeel van switchen nog lager. Ik zou eerder benieuwd zijn naar wat Google voor nieuws te bieden heeft op het gebied van features en het gemak van integratie in bestaande sites, advertentieprogrammma's etc. Hoedanook, Google heeft weer een stap gezet richting world domination.

[zondagmelig]Ik hoor steeds meer over dit 'e-mail' gebeuren. Misschien dat ik daar ook eens wat mee moet.[/zondagmelig]

Aido, wat zeiden de grote bedrijven zelf toen je ze deze vraag stelde?

Drie tips: 1) waterijs 2) waterijs 3) waterijs

Steefie, ik sluit mij aan bij de andere die zeggen dat het niet noodzakelijk verstandig is om alles low cost te doen. Low cost onderneming is al snel low cost klanten en tenzij je dan volume kun draaien, zoals Easyjet, is het moeilijk leuke winst te maken. Jij zegt: maar ik heb geen keus. Dit betwijfel ik. Desnoods leen je geld van familie, verkoop je je auto (of iets anders) of vraag je wat extra crediet bij de bank. Aan geld is altijd wel te komen, je hebt er alleen geen zin in. Ondernemerschap is risico lopen. Jij wil geen risico lopen, dan moet je ook geen ondernemer willen zijn. Een miljoenenbudget heb je niet nodig, maar ik krijg ook de indruk dat je het werk onderschat. Ik vraag me ook af of je 'berekening' wel klopt, want je zegt dat je met 1 of 2 klanten 'breed' kunt leven. Ga je dan duizenden euro's per klant opstrijken? Dacht het niet. En hoeveel uur werk (die gratis marketing van je) heb je daarvoor moeten verzetten? Trouwens, nog een ander punt: die winkelruimte mag je gebruiken. Voor hoe lang? Wat is de kans dat die persoon van wie de ruimte is opeens besluit die ruimte verhuren? Staat er iets op papier, dat je recht hebt op x maanden gratis huur en een opzegtermijn van y maanden? Je moet er niet aan denken dat je naamsbekendheid hebt opgebouwd en in je ruimte hebt geinvesteerd, en dan opeens moet verkassen....

Wat een ontzettend gaaf verhaal over het onstaan van Puma en Adidas: http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/5055542.stm Twee Duitse broers die in de jaren 1920s de eerste lichtgewicht sportschoen ontwikkelden, in WOII ruzie kregen en uit elkaar gingen, aan weerszijden van een riviertje in een klein pokkedorp voor zichzelf begonnen en daarmee het dorp in tweeen scheurden. And the rest is history...