Kees de Kruiff - In Memoriam

Beste Fred, Vreemd dat deze reacties aan mijn aandacht zijn ontsnapt en dank je voor de reminder. Here we go: De financiële sector heeft zich de laatste decennia ontwikkeld tot een bedrijfstak waarin “double digit” winststijging het uitgangspunt was. Ik kan me nog herinneren dat ten tijde van mijn studie bedrijfseconomie aan de EUR (medio jaren ’80 van de vorige eeuw), een autonome groei van 5% of hoger als “fantastisch” werd gekwalificeerd. Tot die tijd waren banken redelijk winstgevend op hun kernactiviteiten: het aantrekken en uitlenen van geld. Een kleine tien jaar later, ik was toen hoofdredacteur van o.a. Het Verzekeringsblad, was de wereld al veranderd. Uiteraard was geld aantrekken en uitlenen nog steeds belangrijk, maar de verkoop van verzekerings- en beleggingsproducten was financieel veel aantrekkelijker. Dus bereikten ons op de redactie regelmatig verhalen over koppelverkoop: “Ja, je kan die lening krijgen mits je ook de verzekeringen bij ons afsluit”. Verzekeringen die zelden tot de best geprijsde in de markt behoorden. Toen al is het feitelijk mis gegaan. “Shareholder Value” werd het toverwoord en wie herinnert zich niet de verspreking van Ewald Kist, die als voorzitter RvB ING sprak over “miljoenen klanten die ze nog konden uitmelken”. Ehh … cross sellen zoals dat in goed Nederlands heet. Meer dan eens tekende ik uit de mond van de heren en dames bankiers op “dat met alleen kredietverlening er geen droog brood te verdienen was (vanwege de hoge administratieve lasten)”. Inmiddels zijn we in een situatie terecht gekomen dat de overheid (lees: belastingbetaler) opdraait voor de riant belegde boterham die de banken de laatste decennia (op papier) hebben verdiend. Aangezien het failliet laten gaan van de banken hogere maatschappelijke kosten met zich meebrengt dan het overeind houden (op korte termijn althans?), heeft de regering die verantwoordelijkheid terecht genomen om dat niet te laten gebeuren. De manier waarop het is gebeurd, daar kunnen we nog een goede boom over opzetten, maar dat het is gebeurd is mi een goede zaak. En daarmee Fred, kom ik bij je post van 16 januari: Als we de lijn van “vrij ondernemerschap” (met alle voor- en nadelen die er bij horen) ook op de banken hadden losgelaten, was er geen overheidssteun geweest en waren er al lang een paar omgevallen. Wanneer de overheid (en daarmee ook de belastingbetaler) hun maatschappelijke verantwoordelijkheid nemen, dienen banken dat ook te doen. Uit de geluiden die mij bereiken, zijn de banken echter meer bezig met de winstgevendheid en de balansverhoudingen zoals ze die na de crisis wenselijk achten, dan met het nemen van die verantwoordelijkheid. En daar heb ik stevig de pest over in. Hans trekt de lijn door naar de basisoorzaak van de crisis: Ik onderschrijf deze stelling maar gedeeltelijk. Inderdaad, de crisis is begonnen doordat banken te makkelijk krediet hebben verstrekt. Maar dat geldt voor de USA, niet Nederland. Met de Nederlandse kredietportefeuille was/is in principe niets mis. Het is in Nederland mis gegaan omdat banken, in hun jacht naar shareholder value, geparticipeerd hebben in foute Amerikaanse leningen. Het is slechts een kwestie van tijd voordat de volgende tijdbom ontploft: leningen aan het voormalige Oostblok. Hier staat naar schatting een 1.200 mld euro uit van West-Europese banken, waarvan iets meer dan 200 mld voor rekening van Oostenrijkse banken komt. In Nederland hebben met name ING en Eureko grote belangen in deze landen. De vraag is natuurlijk wat daarmee gebeurt. En als dat inderdaad een probleem wordt, dan is dat wellicht een reden voor de zoveelste reddingsactie. Waar de Nederlandse belastingbetaler voor kan opdraaien zonder dat er een link is naar kredietverlening in Nederland. De vraag is natuurlijk wat, in de huidige crisis, “gezonde bedrijven” zijn. Niet ieder bedrijf dat nu in de problemen komt of zit, is per definitie ongezond. Tegelijkertijd hebben veel ondernemers gedacht dat de bomen altijd tot aan de hemel zouden groeien en daar het uitgavenbeleid op aangepast. Of zoals Wouter Bos medio januari terecht zei: “Wanneer je als makelaar of projectontwikkelaar nu al dreigt om te vallen, dan heb je iets fout gedaan. De laatste decennia groeiden de bomen tot aan de hemel en is er dik verdiend”. (Zoals ik me de quote in De Wereld Draait Door herinner). Al voor de crisis adviseerde ik mijn klanten altijd goed te sparen in de BV zodat een leegloop van 3 tot 6 maanden financieel zou kunnen worden opgevangen. Op het moment dat Bos de opmerking maakte, was de crisis in Nederland een maand of 4 oud. Terecht stelt Marco dat de overheid al kredietsubsidie aan MKB’ers geeft: Marco heeft het over de BBMKB (Besluit Borgstelling MKB Kredieten). Dit is echter een andere regeling die ik voor ogen heb. De BBMKB brengt nogal wat papierwerk met zich mee en om de een of andere vage reden wijzen banken hun klanten nauwelijks op deze mogelijkheid. Van der Hoeven heeft deze regeling medio oktober uitgebreid. De methodiek die ik voor ogen heb is vriendelijker voor het MKB (geen afsluitprovisie) en administratief makkelijker af te handelen. Last but not least: De crisis waarin we ons bevinden, is geen normale crisis. Derhalve denk ik dat “normale oplossingen en uitgangspunten” ook niet helpen. De crisis is begonnen in het financiële systeem. Daar is de rotzooi grotendeels veroorzaakt. Dan mag minimaal worden verwacht dat er ook proactief wordt meegeholpen de rotzooi op te ruimen. En die signalen krijg ik niet. Waarbij ik aanteken dat de banken het wellicht ook niet kunnen. Indien dat inderdaad zo is, dan staat er nog veel meer rotzooi op de balans dan we momenteel voor mogelijk houden. Het zou mij niet verbazen indien dat inderdaad zo is. Tegelijkertijd is het ook te makkelijk om de schuld 100% bij de bankiers te leggen. Vraag creëert immers ook aanbod. Nagenoeg iedereen heeft de laatste decennia dollar- en eurotekens in de ogen gehad. De overheid wilde double digit rendementen bij pensioenfondsen zodat de premies laag konden blijven en derhalve de koopkracht (agv belastingmaatregelen) niet onder druk zou komen te staan. Burgers eisten hoge rendementen om zodoende minder te hoeven storten op de beleggingspolis zodat een duurder huis kon worden gekocht. Ondernemers en managers zochten de grenzen op om zo de bedrijfswaarde / bonus op te krikken. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Hiervoor betalen we nu met z’n allen de prijs. En het prijskaartje wat daar aan hangt, kan nog generaties lang doordreunen. Alleen vraag ik me af of de prijs die de banken betalen, in verhouding staat tot de rotzooi die ze hebben gecreëerd en de prijs die door anderen wordt betaald. Fred, nogmaals dank voor de reminder en ik hoop dat ik je vraag voldoende heb beantwoord!

Afgezien van hun verkoopresultaten (of het gebrek daaraan), als ik kijk naar hun voorkomen, (gebrek aan) algemene ontwikkeling, het soms afschuwelijke platte taalgebruik, het semi popi-jopie gedoe, etc. zit er werkelijk niemand bij die bij mij z'n proeftijd zou volmaken. Met uitzondering van wellicht Dion en Marinel als ze het ZZP OKE-concept kunnen doorgronden. Het is m.i. ook onzin dat een goede verkoper alles kan verkopen. Ik zie een succesvolle marktkoopman/vrouw nog niet zo snel bij Gucci in de PC ook een topomzet draaien. Om maar eens twee uitersten te noemen.

Het kan ook andersom. Bij mijn eerste schreden op het online winkelpad heb ik eens voor ca 300 euro spullen besteld bij een website die er zo goed uitzag dat ik verder niet oplette. Goederen lieten op zich wachten en toen kwam blondie er achter dat er geen normale contactmogelijkheden waren anders dan via een of ander suf systeem. ING Card gebeld, die sturen een formulier en nemen dan met de, in dit geval, Turkse webshop-eigenaar contact op met het verzoek eea terug te storten. Je raadt het al: nooit meer iets van gehoord. Terugblikkend valt het me nog mee dat er verder niets met de cardgegevens is gedaan...

Ergo, het is voor mij een reden om een transactie niet door te laten gaan indien: - Er geen verschillende toeslagen zijn voor verschillende betaalmethoden - Er geen optie is om iets te kopen zonder een betaaltoeslag - De toeslag pas bij het uitchecken helder wordt gecommuniceerd Ik krijg altijd een "vliegticket gevoel", waar de prijs die wordt/werd gecommuniceerd zelden de prijs is die je betaalt. Voelt toch een beetje als een auto kopen en er bij aflevering achter komen dat het stuur optioneel was.

Aandelen zijn aandelen en een lening is een lening. Dus als eea naar aandelen wordt omgezet, is er geen lening meer. En hoeft er ook niets te worden terug betaald. Een optie kan zijn dat er een achtergestelde converteerbare obligatielening wordt uitgegeven. Over de obligaties wordt dan rente betaald en op moment X is het mogelijk de obligaties om te zetten naar aandelen. Maar: waarom een tijdsspanne van 4 jaar?

Grote klasse. Eigenlijk is het een hele emotieloze weergave van het proces. En da's heel knap want degenen die je op HL (en daar buiten) kennen, weten dat jij verre van emotieloos bent.

Is in de kosten ook je salaris inbegrepen? Enne ... wat is de prognose tot en met juni tav de omzet en kosten?

Beste Jef, Je reactie is mi een beetje kort door de bocht. Om je een voorbeeld te geven: onder de laatste twee kabinetten Balkenende is er toch wel eea ten goede voor bijvoorbeeld ondernemers veranderd. Bijvoorbeeld de invoering van de MKB-korting en lagere vpb-tarieven voor BV-ondernemers. Uiteraard zijn er ook een aantal aftrekposten verdwenen, maar over de gehele linie zijn er meer ondernemers financieel op vooruit dan achteruit gegaan (indien ze winst maken). Ook is goed geluisterd naar de klachten "uit het veld" betreffende de eerstedagsmelding. Ook die is verdwenen. Dat ook langer doorwerken nu op de agenda staat, is mi een goed punt. Mijn column is daar ook niet tegen, wel de manier waarop het gebeurt. Groet Kees

Wat een suffe reactie. Om even Off Topic te blijven: Ik had een privé akkefietje dat in een ambtelijke molen dreigde te verzanden. Toen ik heb Fred Teeven (VVD) eind vorig jaar gemaild en binnen no time zat er beweging in de zaak. Het kan dus ook anders!

Dank je René :)

Fred, Frans en Jeff, dank voor de reacties. Frans, excuses dat ik inderdaad niet op je eerste post heb gereageerd. Ik deel je mening tav doorwerken tot 65 volledig maar teken daarbij een dat indien je voor je 65e stopt en wel een inkomen geniet , daar volgens mij de reguliere belasting- en premieheffingen op van toepassing zijn. Dus daar valt weinig eer te behalen mits je zelf hebt gespaard voor het eerder stoppen. Uitzondering is indien die vervroegde uittreding wordt gefinancierd door de werkenden middels een omslagstelsel (bv bij ambtenaren). Dan is het nu al nagenoeg onbetaalbaar en dat is ook een van de redenen dat Alternatief voor Vakbond werd opgericht. Helaas horen we weinig meer van deze club sinds Mei Li Vos is vertrokken om zitting te nemen in de Tweede Kamer voor de PvdA. Dat ik dezelfde pagina van Trots op Nederland twee maal heb gelinkt, was mi functioneel. Net zo als het posten in de agenda van de bijeenkomst 15 maart. De motivatie staat er bij en is al eerder in dit draadje ter sprake gekomen. Ik noem dat geen spammen en wie de moeite neemt de link te lezen, ziet dat het inhoudelijk aansluit op hetgeen wordt besproken. Overigens staat er nog een andere bijeenkomst met Rita Verdonk in de agenda (niet door mij geplaatst) en daar heb ik geen (negatieve) reacties bij gezien. @Fred: wanneer ik stel dat het om de vorm gaat en niet de inhoud, dan bedoel ik dat de inhoud van de link niet wordt betrokken in de discussie. Alleen het feit dat de link er staat. Terwijl een deel van de inhoud over de AOW gaat (en andere zaken die ondernemers raken). Mijn stelling is en blijft: als je iets wil veranderen, doe dat dan niet alleen met woorden maar met daden. Vandaar dat ik denk dat als we al een draadje openen over "ondernemers en politiek", de aandachtspunten zouden kunnen zijn: - Welke politicus begrijpt de ondernemer en waarom? - Wat is jouw, als ondernemer zijnde, grootste bezwaar tegen de "Haagsche en lokale politiek" - Welke bijdrage lever jij om dat te veranderen? Last but not least: Jef je slaat de spijker op z'n kop. Tenzij Rita 76 zetels krijgt ;D

En de tweede kneus is binnen. En zoals me wel vaker is overkomen, gaat het weer eens over de vorm en niet de inhoud. Het was me al bekend dat het op HL niet op prijs werd gesteld promotie te maken over je eigen bedrijf of een andere organisatie waar je een commercieel belang bij hebt. Voegen we politieke partijen nu aan dit rijtje toe? Jammer dat ook deze kneus anoniem is, ik ga liever de discussie aan over de inhoud. Al dan niet via PM’s.

Beste Fred, Zoals gewoonlijk is er geen speld tussen te krijgen ;D Ik herinner me dat al medio jaren '80 tijdens mijn studie Economie aan de Erasmus Universiteit het vergrijzingsprobleem een casus was. De meeste politici gedragen zich echter niet anders dan CEO's die van kwartaal- naar kwartaalcijfers leven. Het zou tof wezen als degene die me gekeusd heeft met bovenstaande motivatie zich bekend maakt. Ja, voor degenen die het nog niet weten, ik ben bestuurslid in de club van Rita. Zowel op landelijk als lokaal niveau. En ja, daar kan je een zeker belang aan koppelen. Niet voor mij persoonlijk want ik heb geen enkele ambitie om ergens "op het pluche" terecht te komen. Dat is ook niet te combineren met mijn ondernemersactiviteiten. Is het natuurlijk mogelijk jezelf af te vragen welk "belang" ik dan wel heb. Ook ondernemers klagen dat "Den Haag" niet luistert. Naar mijn mening kan je dan twee dingen doen: of je probeert er voor te zorgen dat er naar je wordt geluisterd, of je stopt met zeuren en klagen. Ik heb voor het eerste gekozen. En met succes. Een aantal van mijn opvattingen worden breed gedragen binnen Trots op Nederland en zijn terug te vinden in voordrachten, persberichten, et cetera. Dat geeft een stuk voldoening. Een aantal van die opvattingen zijn ook al eens op HL ter sprake gekomen en hebben geresulteerd in leuke draadjes, bijval, nuance en soms ook afkeuring. It's all in the game. Indien er ondernemers zijn die een soortgelijke route willen volgen, dan zijn die welkom op 15 maart. Die bijeenkomst is geen "wassen neus" maar daadwerkelijk bedoelt om alle opvattingen en ideeën te toetsen bij de mensen die betrokken zijn bij het wel en wee van Nederland. En zowel op landelijk als lokaal niveau zijn er nog vacatures genoeg die het mogelijk maken "woorden" in "daden" om te zetten mocht je besluiten na die bijeenkomst echt actief te willen worden.

Helemaal mee eens. Wat mij betreft mogen alle aftrekken, toeslagen, etc in de IB-sfeer verdwijnen in ruil voor een belastingvrije voet voor werkenden en een vlaktax percentage. Voorheffing wordt dan naheffing en in de administratieve sfeer zijn zowel bij particulieren als de overheid enorme besparingen nodig. Het verhogen van de AOW-gerechtigde leeftijd dient op dit moment maar één doel: het verbeteren van de positie van de pensioenfondsen.

Als ik me een bepaalde Heinekenreclame nog goed herinner, is er ook een variant met ingebouwde tap 8)

Je kan aandelen op twee manieren volstorten: - met geld (via de bank) - of bezittingen waaraan een waarde wordt toegekend. Het lijkt me aannemelijk dat de inbreng van zijn klanten gewaardeerd is op 1.800 en hij zo die 10% heeft verworven. Staat hij in het aandeelhoudersregister met die 10%?

Mee eens. En daarom kan je twee dingen doen: klagen en geen actie ondernemen of wel actie ondernemen en te proberen invloed uit te oefenen. Ik heb voor het laatste gekozen en ben bestuurslid geworden in de organisatie van Rita Verdonk.

Dit topic is bedoeld voor discussie over bovenstaand(e) evenement(en).

Ere wie ere toekomt Joost. Het was misschien bescheiden maar zoals je ziet wel essentieel :) Gelukkig heeft minimaal een lid van de Tweede Kamer het wel door :)

De regering wil langer doorwerken aanmoedigen, maar wettelijke regelingen verhinderen dat degenen die wíllen doorwerken dat ook mogen. Absurder moet het niet worden. Zo kreeg een van mijn vrienden een brief van zijn werkgever. Hij wordt 65 jaar en derhalve wordt zijn arbeidscontract ontbonden. Zo staat het in de cao. En die is door Donner algemeen verbindend verklaard. Mijn vriend wil wel doorwerken, maar de werkgever dumpt geheel legaal werkwillende 65-plussers het leven achter de geraniums in. De brief arriveerde twee weken voordat de discussie over het verhogen van de aow-gerechtigde leeftijd de vakbeweging liet steigeren. Dat die discussie juist nu weer wordt opgerakeld terwijl de kaartenbakken van het CWI volstromen, is niet zo vreemd. Doorwerken betekent minder aow- en pensioenuitkeringen, waardoor de dekkingsgraad van de pensioenfondsen en de schatkist heel veel beter wordt en de dekkingsgraad-problemen (deels) zijn opgelost. Het is een zeldzaam staaltje opportunisme vanuit het pluche dat de kassa van de BV Nederland beheert. Begrijp me niet verkeerd, gegeven de ontwikkeling van de verhouding inactieven/actieven is langer doorwerken op termijn onvermijdelijk. Maar wil je serieus iets veranderen, dan begin je doorgaans dat mogelijk te maken voor de mensen die dat ook willen. Je begint met een paar stuivers uit te geven om zo (later) de euro’s binnen te harken. En je ontwikkelt samenhangend beleid. Een paar simpele maatregelen waar de groep welwillenden al mee geholpen is: • Ben je in loondienst geweest en begin je daarna een onderneming, dan kun je je pensioen niet uitstellen. Maak dat nu (eindelijk!) eens mogelijk • Verbied (in cao’s) de verplichte pensionering op 65. Geef werknemers de keuze al dan niet langer door te werken; • Stimuleer ’bejaarde starters’ niet zo krenterig. Geef ze de volledige starters- en zelfstandigenaftrek in plaats van die 50% waar de jongere generaties recht op hebben; • Verhoog de doorwerkbonus substantieel voor 65+. Vier eenvoudige voorbeelden van maatregelen die kunnen worden genomen zonder dat er meteen een krater ter grootte van de Grand Canyon in de schatkist wordt geslagen. Meer dan een paar miljoen kost het niet. Ergo, sommigen zullen er zelfs doordacht en samenhangend beleid in zien. En dat komt toch altijd een stuk constructiever over dan opportunistisch alle argumenten te misbruiken met als doel de pensioenfondsen (en de schatkist!) een handje te helpen in deze barre tijden. Met dank aan Joost aka Denarius die kort voor deadline een aantal vragen beantwoordde en zo een mooie bijdrage leverde aan het tot stand komen van deze column. Deze column is ook gepubliceerd in De Telegraaf op 13 februari 2009

Zonder lullig te willen zijn, maar zonder aandeelhoudersovereenkomsten is dat inderdaad het geval. Bij een BV worden in principe twee verschillende functies onderscheiden: - Kapitaalverstrekkers - Uitvoerders Ik gebruik even "Jip en Janneke termen" want ben geen jurist. De kapitaalverstrekkers die fondsen via het eigen vermogen beschikbaar stellen, zijn doorgaans aandeelhouder. Degenen die het ondernemingsplan realiseren, zijn de uitvoerders. Bij kleinere ondernemingen zijn beiden functies veelal in één of meerdere personen verenigd. Maar dat wil niet zeggen dat wanneer je als uitvoeder je taken verzaakt dat automatisch betekent dat je ook als kapitaalverstrekker het veld moet ruimen. Beiden functies zijn immers ook in de statuten gescheiden. Aandeelhoudersovereenkomsten verbinden beide functies doorgaans.

Joost, wederom een geniaal antwoord :)

Dus als ik het goed begrijp, is hij het hele jar afwezig geweest terwijl jij probeerde een schip dat averij heeft opgelopen, drijvende te houden. En nu wil meneer ook nog geld toe. Wellicht kan je het beter anders doen en zeggen dat je er ook geen zin meer in hebt. Gewoon zeggen de tent te liquideren en de schulden te verdelen. Eens kijken hoe hij dan reageert. Vaak kan een dergelijke actie heel verhelderend werken. Als er een schuld is van 54k en jullie hebben meegetekend, dan is hij verantwoordelijk voor 27k. Maar let op! Indien de bank de overeenkomsten een beetje slim in elkaar heeft gestoken, dan geldt die 50/50 niet. Is een van beiden de spreekwoordelijke kale kip, dan draait de ander voor het volledige bedrag op.

Indien je onderneming middels dividenduitkeringen leeg maakt, blijft "Meneer 10%" recht houden op 10% van het uitgekeerde dividendbedrag. Dus er ontstaat een claim in de dochter. De Grote Vraag is natuurlijk: zijn er inderdtijd aandeelhoudersovereenkomsten opgesteld? Aangezien TS er niets over zegt, neem ik aan van niet. Misschien is dat (wederom) de les voor alle ondernemers die met partners in een BV opzetten: bezuinig niet op de verkeerde zaken! Waren er in deze casus goede aandeelhoudersovereenkomsten opgesteld, dan had TS zijn partner kunnen uitkopen voor het bedrag dat de aandelen waard waren voordat deze een enkeltje Noorderzon boekte. Over aandeelhoudersovereenkomsten en het waarderen van aandelen is veel geschreven op dit forum. Vragen zijn welkom, maar gebruik eerst even de zoekfunctie (rechtsboven aan dit scherm ;))

Dat een groot deel van de zzp'ers zich niet heeft verzekerd, wil niet zeggen dat ze dat niet kunnen doen. Uit eigen praktijk weet ik dat een aantal er gewoonweg het geld niet voor over heeft en dat liever ergens anders aan besteedt. "Ik ben nooit ziek", is het meest gehoorde argument. Let it be. Ondernemen is risico's nemen en afdekken. Welke je afdekt, dat bepaal je zelf. Overigens ben ik van mening dat wanneer je kostwinner bent, het misdadig is niet een dergelijke verzekering af te sluiten. Je hebt immers een verplichting naar je gezin toe. Natuurlijk is het mogelijk dat je nooit ziek bent geweest. Maar ook hiervoor geldt: resultaten behaalt in het verleden zijn geen garantie voor de toekomst. Bovendien is het ook mogelijk dat je buiten je eigen schuld om ziek of arbeidsongeschikt wordt. Er zijn verzekeraars die je zonder (uitgebreide) medische keuring een verzekering kunnen aanbieden die een inkomen van circa 12.000 euro dekt (het bedrag dat je in de WAZ ook kreeg). De premie is uitzonderlijk laag. Indien die premie alsnog te hoog is of je krijgt de verzekering niet omdat je medische verleden je daarbij in de weg, dan is dat vervelend. Maar het is de vraag of alle andere ondernemers daarvoor moeten opdraaien. Last but not least: toen Zalm de WAZ in 2004 afschafte, zat er circa 1,1 miljard euro in de pot. Daarvan is circa 200 mln gereserveerd voor toekomstige uitkeringen die al waren toegekend. Al met al is er dus nog een potje van 900 miljoen dat de ondernemers ooit eens bij elkaar hebben gespaard. Ik vrees met vreze dat dit geld in de bodemloze overheidsput is verdwenen.