Sietse Voorhorst

Beste Ingrid, Het bestaan van een VOF wordt niet bepaald door de inschrijving bij de Kamer van Koophandel. De vraag of de VOF is blijven bestaan is erg feitelijk en kan ik op basis van deze informatie niet beantwoorden. Ook bij lopende overeenkomsten speelt verjaring. Niet de overeenkomst verjaart, maar een uit de overeenkomst voortvloeiende verbintenis verjaart. Ook daarvoor geldt dat het belangrijk is om verdere informatie te hebben.

Een aantal kanttekeningen. Dat er geen contract is (schriftelijk), betekent niet dat er geen overeenkomst is. Een mondelinge overeenkomst is ook bindend. Alleen kan het problemen geven in de bewijslast. Het feit dat er vorderingen zijn op/ van vennoten hoeft de beëindiging van de VOF niet te belemmeren. Dit is een contract en kan worden beëindigd. Vervolgens moeten jullie de consequenties van de beëindiging afhandelen. Een VOF kent geen eigen vermogen, maar vennoten hebben een zogenaamde kapitaalrekening. Ik begrijp dat jij €20.000 positief staat op jouw kapitaalrekening en dat jouw medevennoot €12.000 negatief staat op zijn kapitaalrekening. Aangezien er geen activa zijn, lijkt het erop dat er verlies is geleden in het verleden. Vanuit het perspectief van de VOF is er dus €8.000 te weinig om uit te keren: dit bedrag wordt door jullie beiden gedragen; ieder €4.000 dus. Aangezien jij nog een vordering hebt, ontstaat er een vordering van €16.000 op jouw medevennoot (€20.000 - €4.000), terwijl jouw medevennoot een schuld aan jou heeft van €16.000 (€12.000 + €4.000). Dit is een aanzienlijk (netto) bedrag. Wellicht helpt je dit.

Beste IVDG19, Mijn advies in deze is om een advocaat in de arm te nemen. Deze casus kent veel haken en ogen en advies op basis van de nu beschikbare informatie is erg onbetrouwbaar. Daarnaast komt een regeling eenvoudiger tot stand als er adviseurs bij zijn betrokken die niet emotioneel betrokken zijn. Om een paar voorbeelden te geven: Vereffening is een term die normaal gebruikt wordt bij rechtspersonen, bij personenvennootschappen (b.v. VOF) gaat het om afrekening. Dit is fundamenteel anders, omdat een VOF geen rechtspersoonlijkheid heeft; De VOF zou zijn beëindigd eind 2001. Dat brengt allerlei vragen omtrent verjaring met zich mee; Hoe is de vertegenwoordiging geregeld, wat is de rol van de oom die de vereffening naar zich toe heeft getrokken? Er wordt nog feitelijk gebruik gemaakt van de ruimten, mogelijk rechtvaardigt dat een vordering. Ongerechtvaardigde verrijking? Er worden kosten in rekening gebracht. Voor wie zijn deze kosten? Verhuurderslasten? Gebruikerslasten. Dit leent zich voor een advocaat die zich specialiseert in vennootschapsrecht. Mogelijk kan je je wenden tot een mediator? Gezien de familiebanden lijkt dit een te onderzoeken mogelijkheid. In ieder geval heel veel succes.

Hi Joris, Allereerst worden de kosten voor oprichting gedragen door de zojuist opgerichte rechtspersoon (voor zover ik weet ik ben geen fiscalist). Daarnaast geef je aan dat je in dienst wilt blijven van de groep. Wat bedoel je hier exact mee? Heb je nu een arbeidsovereenkomst met de groep? Wat in dit soort situaties veel gebeurd, is dat je in dienst treed van jouw eigen B.V. Deze B.V. gaat vervolgens een managementovereenkomst aan met de groep. Zo heb je gelijk het probleem van het gebruikelijk loon getackeld. Hou er wel rekening mee dat je in deze situatie minder rechten hebt dan als werknemer. Dit kan gevolgen hebben bij beëindiging, pensioen, sociale verzekeringen, e.d. Het is dus afhankelijk van de wensen hoe je dat het beste kunt inkleden.

Beste MRE, Zoals Cosara al zei: "Een vereffenaar heeft, tenzij de statuten anders bepalen, dezelfde bevoegdheden, plichten en aansprakelijkheid als een bestuurder, voor zover deze verenigbaar zijn met zijn taak als vereffenaar." (2:23a). Alle schuldeisers moeten worden voldaan, dus ook de aandeelhouders. Dit alleen voor zover er sprake is van een schuld aan de aandeelhouders, niet voor het aandelenkapitaal als zodanig. "Blijkt de vereffenaar dat de schulden de baten vermoedelijk zullen overtreffen, dan doet hij aangifte tot faillietverklaring, tenzij alle bekende schuldeisers desgevraagd instemmen met voortzetting van de vereffening buiten faillissement." (2:23a) Dit betekent dat als het vermoeden rijst dat er onvoldoende geld is om iedereen te betalen, er door de vereffenaar faillissement moet worden aangepast. Als de aandeelhouders de enigen zijn die nog niet hebben betaald gekregen en zij willen geen faillissement, dan kan er dus ook worden vereffend buiten faillissement. Als er alleen schulden overblijven aan de aandeelhouders en er zijn geen baten meer, dan zou je ook een gebruik kunnen maken van een turboliquidatie.

De term "liquideren" is spreektaal, in het algemeen wordt hiermee ontbinden bedoeld. In beginsel lijkt het erop dat je de BV wilt ontbinden. Daartoe neemt de AVA een ontbindingsbesluit. Als er geen baten meer zijn, dan houdt de rechtspersoon onmiddellijk op te bestaan ("Turboliquidatie"). Als er nog wel baten zijn (omdat je bijvoorbeeld de activiteiten nog niet hebt overgedragen), dan moet het vermogen van de BV worden vereffend. Blijkt bij de vereffening dat er onvoldoende vermogen beschikbaar is om alle crediteuren te betalen, moet het faillissement worden aangevraagd. Een vereffeningstraject doorlopen om de kosten van de accountant te besparen is onverstandig, want veel meer werk en tijdrovend. Al met al is het lastig om te adviseren op basis van weinig informatie. Wat is de reden om de activiteiten pas per 1 januari over te dragen? Kunnen alle crediteuren worden betaald? Is de waarde van de over te dragen activiteiten bepaald? Zijn de aandeelhouders van de BV die overdraagt en waaraan wordt overgedragen dezelfde? Of wordt er afscheid genomen van een aandeelhouder? Zo ja, is die het er mee eens? Zo maar wat vragen die opkomen...

Laat voorop staan dan zonder de betreffende documentatie je ieder advies moet laten toetsen door iemand die wél over alle informatie beschikt. Als je de vraag omdraait: kan je als ex-directeur van een BV succesvol een koper van de activa houden aan een concurrentiebeperkende clausule als de BV inmiddels is geliquideerd? Als ik de inschatting zou moeten maken, zou ik daar niet onmiddellijk een succesvolle zaak in zien. De vraag is wat je in dat geval zou moeten vorderen: dit kan bijvoorbeeld nakoming zijn (het nalaten van verkoop van bepaalde zaken), maar dan kan die vordering uitsluitend worden ingesteld door degene die daartoe gerechtigd is. Dat is op eerste gezicht de geliquideerde BV. Een andere mogelijkheid is toerekenbare tekortkoming. Daarbij wordt de schade vergoed. Het is heel lastig aan te tonen wat die schade is, als de BV niet meer bestaat: welke schade zou hij moeten lijden? Op het moment dat uitsluitend de geliquideerde BV uw wederpartij is, is nog maar zeer de vraag of iemand anders hierbij belang heeft. Zonder belang geen vordering. Is er meer bekend over de wijze waarop de BV heeft opgehouden te bestaan?

Gefeliciteerd! Prettig dat er nu een goed einde in zicht is. Bij wanbetaling heb je iig een executoriale titel, waardoor je het makkelijk uit handen kan geven. Hopelijk gaat het goed genoeg dat hij in ieder geval deze 7 maanden uitzingt.

En? Hoe ging het? Heb je gelijk duidelijkheid gehad? Of moet je daar nog op wachten?

Ben je al wat verder gekomen? Is er al een zitting geweest? Waar ik benieuwd naar ben zijn eventuele achtergronden van Y. Is het een noodgreep omdat hij zelf in de problemen zit? Dreigt een faillissement? Of is het een opzet om de boel te belazeren? De reden waarom ik dat vraag is vooral vanwege de spreekwoordelijke kale kip...

Faillissementen zijn juridisch redelijk specialistisch. Met de overeenkomst zou ik gedegen juridisch advies inwinnen. Ongeacht of je dit gebruikt is het goed om te weten waar je staat. Wellicht is er gehandeld in strijd met deze overeenkomst, waardoor niet de VOF, maar de vennoot gebonden is. Het is speculeren, maar daar zou een jurist mee kunnen helpen. Je zegt overigens "belazerd". Is er sprake van ongelukkige keuzes? Of is er bewust gehandeld voor eigen gewin? Wellicht kan dat ook een ingang bieden.

Een standaardstrategie is inderdaad niet te noemen. Er blijft altijd een keuze-moment en afweging van voor- en nadelen. Grote organisaties zijn soms erg lastig aan te pakken. Vaak hebben ze veel meer middelen om jou aan te pakken dan omgekeerd. Dat is heel frustrerend. Soms is er wel een feel-good moment. Denk aan Youp van het Hek met T-mobile of gevallen waar een klacht viral ging en er opeens heel snel een mogelijkheid was. Vorige week een aardig voorbeeld: levering van drukwerk voor een event was door de drukker zonder overleg een dag uitgesteld. Telefonisch kreeg ik alleen de receptie die alleen een terugbelnotitie wilden maken; op e-mail werd niet gereageerd. Was al een tijd bezig. Na 1 stevige tweet werd ik binnen 5 minuten teruggebeld. Uiteindelijk is het allemaal (net) goed gekomen.

Gebruik je een strategie voor onderhandelingen? Kan je daar wat meer over vertellen? Een eind maken als is exit? Of zijn er ook andere uitkomsten mogelijk? Speelt het dan een rol hoe lang iemand al bij je werkt? Hoeveel je in een persoon geïnvesteerd hebt? Kan sowieso een kostbare grap zijn, al helemaal als je ook nog alle investeringen (in bijvoorbeeld cursussen etc) weggooid. Of mediation werkt hangt meer af van de betrokkenen, dan van het conflict. Vaak kan een derde een hoop betekenen. Ook als dit niet eens een mediator is. Natuurlijk werkt dit niet voor iedereen.

Heel scherp. Gebeurt nog verbazingwekkend vaak niet. Hoeft niet een vuistdik contract: een emailtje met bevestiging van de afspraken is al een goed begin. Dan merk je in een vroeg stadium dat je het niet eens bent.

Denk je dat ze die strategie bewust hebben geformuleerd? Of is er in de tijd gewoon een gewoonte ingeslopen? Ik heb het idee dat het vaak niet verder gaat dan vechten of vluchten. Deze fasen ken ik niet in deze vorm. Begrijp ik goed dat het hier niet om een strategie gaat, maar juist een kwalificatie van de strategie is? Heb je hier een bron van? Ben ik erg in geïnteresseerd. In klantrelaties zie ik dit ook inderdaad, het voorbeeld van de klantenservice vind ik inderdaad een sprekende. In complexe overeenkomsten (samenwerkingsovereenkomst, licentieovereenkomst, levering, etc) zie ik dit eigenlijk nooit. Geregeld wordt een lange relatie weggegooid voor de korte termijnoplossing. Niet bewust, maar omdat het grote plaatje ontbreekt. Hoorde recentelijk nog het voorbeeld van de ene afdeling die een relatie met een partner verbreekt wegens een conflict, terwijl de andere afdeling ze nog heel hard nodig heeft. Kostbare miscommunicatie. Het erkennen en aanhoren van de grieven kan vaak veel kou uit de lucht halen. Dan hoef je het niet eens te worden, maar is er wel meer begrip.