Norbert Bakker

Prima oplossing, omdat jij als fabrikant dit regelt en er achteraf dus nooit discussie kan ontstaan over verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid. Als importeur of verkoper moet je dit niet op eigen verantwoordelijkheid (willen) doen, vooral overlaten aan de fabrikant

Klopt, maar die zijn bedoeld als tijdelijke - next best - oplossing tijdens vakantie of zakenreis, niet voor permanent gebruik Dat is helemaal geen oplossing inderdaad, maar dat stel ik ook geenszins voor: dat moet de fabrikant regelen bij of na productie, niet iemand anders.

Zelfs als het mag, is het zeker niet de meest veilige en dus niet de meest wenselijke optie: Vraag van jouw (product)aansprakelijkheidsverzekeraar zal zijn: waarom? Waarom biedt de fabrikant niet gewoon ook een Europese stekker aan zoals veruit de meeste producenten in de VS? Vanuit oogpunt van risicobeperking veel beter en nauwelijks kostenverhogend bij genoeg volume. Vraag van mij is : is hier sprake van een normale importsituatie waarin de fabrikant weet dat jij importeert tbv verkoop in de EU en daar ook instemming/toestemming voor heeft gegeven? Want de meeste van dit soort situaties komen vooral voor bij grijze of parallelimport zonder medeweten van de fabrikant.

Beste André, Nee dit klopt niet. Ten eerste kan de op deze manier berekende BTW nooit kloppen: op een omzet inclusief BTW van € 100.000.- is de BTW nooit € 21.000,- (de BTW is dan € 17.355,37, namelijk 21% van de omzet ex BTW van € 82.644,63. Beide bedragen bij elkaar zijn precies € 100.000,- ) Maar sowieso is het niet zinnig om die BTW überhaupt in deze berekening op te nemen: die BTW betaal jij namelijk niet! Dat doet jouw klant, en jij draagt het alleen maar af Doe jezelf dus een plezier: en gooi die BTW uit je berekening. Vervolgens kun je je eigen berekening dan controleren via een online tool als berekenhet.nl (of die tool het rekenwerk laten doen)

Dat is "financial lease met pandrecht"; een variant op financial lease. Alleen in deze variant wordt lessee economisch én juridisch eigenaar Bij de hoofdvariant (voor zover mij bekend nog steeds de meest gebruikelijke) houdt de lessor het juridisch eigendom totdat alle leasetermijnen zijn betaald. Het eigendom gaat daarna niet per sé over naar de lessee (dus het is lang niet altijd huurkoop)

In beide gevallen ben je als verhuurder of lessor juridisch eigenaar. Hoe levert ook economisch eigenaar zijn een lager risico op voor de verhuurder? Overigens vraag ik mij af of hier van rechtswege al geen sprake is of moet zijn van economisch eigendom van de huurder (en auto dan bij zakelijke huur geactiveerd moet worden op de balans). Kenmerk van economisch eigendom immers is dat je niet alleen het genot hebt en de kosten en lasten betaalt (direct of indirect), maar ook dat je belang hebt bij de waarde-ontwikkeling. Juist dat laatste kenmerk ontbreekt bij traditionele verhuur. Als ook het economisch eigendom bij huurder ligt (of daar zou moeten liggen) dan is het inderdaad gewoon financial lease.

Eh...nee. Als jij dusdanige aanpassingen doet dat er sprake is van een vorm van "nieuwheid" waardoor het product patenteerbaar wordt, dan is de CE markering van het oorspronkelijke product niet meer aan de orde: er is dan sprake van een nieuw product waarvoor een nieuwe CE markering beoordeeld moet worden Maar eerlijk gezegd: ik betwijfel of er iets te patenteren valt, wellicht verwar je hier patent met merkrecht?

Kennelijk. Maar is er dan ook geen Europese typekeuring? Voor zover mij bekend moet ergens in de EU voor voertuigen op de openbare weg beoordeeld worden of ze wel voldoen aan vereisten zoals spiegels, verlichting, max snelheid, breedte etc..... maar het zou ook kunnen dat dat is of wordt meegenomen in de CE beoordeling... ?

Stap 1 is typegoedkeuring RDW. Zonder dat mag je niet de openbare weg op, en is er ook geen enkele verzekeraar te vinden voor het wettelijk verplichte WA risico (laat staan de oroductaansprakeljjkheid)

Nee, ik bedoel met "serieus" hier alleen dat de prospect is wie hij/zij zegt dat hij/zij is. Iedere prospect die door de offertefase heen komt (waarin ook een kennis en ervaring toets) is namelijk interessant en wil kennelijk zaken doen, zolang de identiteit maar klopt. Thnx! Daar ga ik naar kijken.

Een ander alternatief is om toch ook je andere bedrijfsmatige risico's zoals transport, voorraad en gereedschappen, montage of CAR-dekking en je wagenparkrisico's te combineren in één pakket. Dat maakt het ongetwijfeld makkelijker om het in de standaard acceptatie bij de reguliere verzekeraars ondergebracht te krijgen (zoals ASR, Goudse, Univé, Allianz, Nat Ned, Centraal Beheer, Interpolis/Avero Achmea)

Wat voor installaties en voor welke afnemers? Voor technische risico's zijn er heel wat goede algemene voorwaarden zoals Uneto-VNI Dan moet er iets bijzonders aan de hand zijn, waardoor jouw risico niet in de standaard acceptatie past . Lever je toevallig aan petrochemie, lucht/ruimtevaart, scheepvaart of automotive of doe je voornamelijk zaken met afnemers in USA en/of Canada? In dat geval lijkt me dat je vooral de grote technische verzekeraars moet benaderen zoals Zurich, Dupi, Amlin, Chubb, Geo, Riskpoint: maar die kun je niet of nauwelijks rechtstreeks benaderen: daar heb je inderdaad een gespecialiseerde adviseur voor nodig Dan wordt je niet afgewezen door de verzekeraar maar door de tussenpersoon : kennelijk vinden die het te veel werk met een te kleine kans op een goed en ook voor de tussenpersoon lonend resultaat. Mijn voorstel zou dan werken op feebasis zijn (Dit is geen aanbod! Ik neem dit soort opdrachten niet meer aan, maar om andere reden) , bespreek dat eens met een assurantiemakelaar.

De meeste concurrentie doet het tot nu toe allemaal handmatig, maar dat werkt enorm kostenverhogend. Essentie van deze 2e webwinkel is een STP waardoor de kosten per dienst flink omlaag kan. Er is 1 partij (fintech) die het wel heeft werken, maar die heeft de luxe dat te doen vanuit een omgeving waarin de klant al is geverifieerd. Samenwerking met deze partij is een serieuze overweging, maar ik wil ook alternatieven bekijken.

Correct, en de optie van vooruitbetalen gaan we inderdaad serieus overwegen... Dank, maar bijkomende complicatie is dat voor de eerste dienst het juiste moment om de dienst af te nemen juist enige tijd vóór inschrijven bij KvK is. Er is dus lang niet altijd een KvK inschrijving. Voor de 2e dienst is een KvK inschrijving een vereiste, en ook al geïmplementeerd (er vind ook een check plaats op SBI Coderingen)

Terechte vraag. Voor deze dienst is dat vooral omdat mensen die haast hebben er gebruik van maken en zij afhaken als het proces stil lijkt te liggen vanwege de check. Het is dus vooral een wens om het proces zo snel en soepel mogelijk te laten verlopen Maar eerlijkheidshalve: het gaat (nog) niet om hele grote aantallen, dus voor nu en voor deze dienst is handmatig controleren tijdens kantooruren geen bezwaar. En ondergetekende is bovendien niet zo gebonden aan kantooruren Maar... er staat een 2e webwinkel in de stijgers met exact hetzelfde dilemma, en daar gaat het om veel grotere aantallen waarbij handmatige controle enorm arbeidsintensief en kostbaar is. Het liefst zie ik dus een oplossing die voor beide sites bruikbaar is.

In deze e-shop heeft dat vooral te maken met de kosten van externe partijen die worden ingeschakeld in het salesproces : voordat we die gaan inschakelen moeten we zeker weten dat de prospect serieus is. Nu doen we dat handmatig aan de hand van KvK-Check (wat niet altijd mogelijk is omdat niet iedereen al ingeschreven staat op moment van aanvragen van onze dienst) en bellen met het opgegeven telefoonnummer, maar dat gebeurd alleen tijdens kantooruren: het liefst zouden we dit automatiseren zodat het salesproces direct doorgaat 24/7. Een oplossing die we nu aan het bekijken zijn is een kleine aanbetaling via Ideal, maar dat schijnt de conversie negatief te beïnvloeden. Keuzes, keuzes....

Deze vraag had ik al een tijdje, maar sinds kort heb ik niet 1 maar 2 aanleidingen: aanleiding 1: de eigen webwinkel Voor een nieuwe online dienst is het nodig om tijdig - bij voorkeur voordat een prospect de hele salesfunnel ingaat - te controleren of de persoon wel echt de persoon is die hij of zij zegt te zijn. Maar dat blijkt lastiger gezegd dan gedaan. Er zijn wel diverse technische oplossingen zoals IDIN, maar volgens mijn sitebouwer zijn die lastig te implementeren, is het kostbaar en - last nut not least - zou het een enorme conversiekiller zijn. Ik ben benieuwd hoe andere aanbieders van online producten en diensten dat doen? Hoe en wanneer controleer je of de klant de klant is? En kloppen de opmerkingen van mijn sitebouwer? Aanleiding 2: gevalletje identiteitsfraude? Ik kreeg een brief van een mij onbekende webwinkel dat ik de bestelde keukenmachine van ruim 500 Euro nog niet had betaald. In eerste instantie dacht ik: vreemde scam om per post te doen: maar het was allemaal net iets te perfect Nederland en KvK gegevens en website klopten. Uiteindelijk gebeld met de klantenservice, die mij aangaven dat er op mijn naam en adres en een vaag hotmailadres inderdaad een foodprocessor was besteld, die was afgeleverd aan een pakketautomaat. Op de vraag hoe mijn identiteit was gecontroleerd kwam geen antwoord, wel dat er op mijn naam en adres een creditcheck was gedaan. Het bedrijf verzocht me aangifte te doen van identiteitsfraude. Vervolgens bleek dat je bij de politie voor van alles en nog wat online aangifte kan doen, maar niet van identiteitsfraude: daarvoor moet je een persoonlijke afspraak maken om op het bureau aangifte te doen. Echter: de politie wilde geen afspraak met mij maken, want er zou hier helemaal geen sprake zijn van identiteitsfraude maar van oplichting met openbare gegevens: niet ik, maar de webwinkel moest aangifte doen. En terwijl ik mij een beetje voelde wegzakken in een Kafkaesk drama, begon ik me wel dit af te vragen: hoe kun je in vredesnaam als webwinkel anno 2022 een nieuwe klant een machine van ruim 500 Euro laten bestellen op basis van alleen een naam, adres en een vaag hotmailadres, via achteraf betalen, en af te leveren aan een ander adres dan het huisadres? Hoe kijken (andere) webwinkeliers hier tegenaan? Hoe voorkomen jullie dit en hoe lossen jullie dit op?

Wie zijn je klanten: bedrijven of particulieren? Want dat bepaalt in grote mate wat je wel en niet kunt opnemen in je algemene voorwaarden zonder het risico te lopen dat die bepaling vernietigbaar zijn. Zie ook dit artikel over de "zwarte en grijze lijst" En wat doe je precies? Zonde nl om zelf het wiel uit te vinden als er al goede branchevoorwaarden zijn. Welke eisen stel je aansprakelijkheidsverzekeraar aan je voorwaarden? Overigens: voorwaarden opstellen is geen doe het zelf klus, schakel daarvoor altijd een ter zake kundige jurist in.

Sociale verzekeringsplicht (met verplichting afdracht premies WW en WIA door de werkmij, ook al zijn jullie in loondienst bij de eigen holding) De consequenties voor deze sociale verzekeringsplicht voor jullie eigen managementfee (verrekening!) en voor jullie arbeidsongeschiktheidsrisico en de verzekering daarvan: je kunt wel een reguliere AOV afsluiten en/of je aansluiten bij een schenkkring maar die gaat niet uitkeren. Specialistenwerk

En verzekeren is in ieder geval een stuk goedkoper dan faillissement aan moeten vragen (los van de reële kans op bestuurdersaansprakelijkheid in dat geval)

@rouwverwerking: Je belastbare winst uit onderneming (of resultaat uit overige werkzaamheden). Dat heeft dus niets te maken met BTW of bruto/netto , alleen met jouw bruto winst(marge) Goede vragen om te stellen aan het UWV. Meestal wordt je - net als je start vanuit de WW (zonder de startersregeling) - permanent gekort op je uitkering op basis van het aantal uren dat je maakt als ondernemer. Bij de WW geldt dat je gedurende de termijn waarop je recht had op een uitkering, de uitkering weer kunt laten hervatten zodra je je activiteiten als ondernemer volledig hebt gestaakt. Waarom dit alles relevant voor jou is? Omdat je bij mijn weten bij starten vanuit de Ziektewet voor het deel dat je gaat werken betergemeld moet worden of zijn, en ik aanneem dat je dan overgaat op WW rechten. Vraag in ieder geval specifiek na wanneer jouw Ziektewetrechten eindigen, want na die datum kun je zowel de Ziektewet als (heel belangrijk!) de WIA vrijwillig voortzetten en dat is in jouw situatie van groot belang om te regelen.

Dat geldt ook voor vastgoed in Box 3. Dan moet je dus in Box 3 een onderscheid gaan maken tussen liquide en niet liquide eigen vermogen? Het staat juist (vaak) niet op de balans (behalve bij de kopende partij bij/na overname of koop) En of het verkoopbaar is verschilt enorm per beroep en sector (In mijn branche is de getaxeerde goodwill zeer goed verkoopbaar )

Die fiscale voordelen worden al drastisch afgebouwd en vanaf 2023 verdwijnt ook de FOR. Ook nog eens een (imho discutabele) winst-ondergrens afspreken lijkt me dan ook overbodig. Maar.... je wordt deels op je wenken bediend: in de recente voortgangsbrief van Minister van SZW Van Gennip wordt voor ZZP'ers gesproken over een minimum uurtarief tussen de 30 en 35 Euro om hun zelfstandigheid t.o.v. opdrachtgevers aan te kunnen tonen. Uiteraard is dat alleen relevant voor bepaalde sectoren en ZZP-ers die voornamelijk voor 1 of een paar opdrachtgevers werken, maar een de facto ondergrens is het wel

Zeker: zorgen dat je voldoet aan de definitie van DGA voor de Pensioenwet (er van uitgaande dat de verplichte deelname in jouw branche niet ook voor DGA’s geldt). Voor de Pensioenwet volstaat een aandelenbelang in de werkmij van 10%; bestuurder zijn is geen vereiste

Nee, dat doet het niet. Wat het uitsluit is zakelijk contact op direct of indirect initiatief van TS. Contact op aantoonbaar initiatief van de klant is niet uitgesloten