Norbert Bakker

Beste 20Watt, Als de verkoopprijs hoger is dan de boekwaarde van de auto, is dat meerdere inderdaad winst en dat heeft gevolgen voor je TOZO-uitkering. Dus: niet de volledige verkoopprijs, alleen het deel boven de boekwaarde wordt gezien als winst. In dat geval zou ik even wachten, of accepteren dat je minder steun krijgt

Beste Epaboni, allereerst welkom op Higherlevel! Als jij ingeschreven staat in de gemeentelijke basisadministratie (m.a.w. inwoner van Nederland bent met een vast adres en een burgerservicenummer ) dan kan dat.

Mod comment. Topic voor de 2e keer opgeschoond. Alle off topic reacties over "falend overheidsbeleid, hypotheken, arbeidsmigranten en ondeugdelijke uitvoering van toeslagen, bodemverzakking in Groningen, Sbrenica en de tweede wereldoorlog" verborgen. Dit topic gaat over huftergedrag van bedrijven door of tijdens Corona

Beste dcrivera, een nieuw topic openen lijkt me niet nodig: dat vervuilt alleen maar ons forumoverzicht. Ik heb de titel verduidelijkt

Het is compliance vanuit de wwft. Yep. Als je net als ING een boete van 775 miljoen Euro voor je kiezen hebt gekregen, dan wil de compliance wel eens doorslaan...en dat zal nog wel een tijdje zo blijven Misschien dat het moederbedrijf dan om moet gaan kijken naar zakendoen met een moderne US bank mét vertegenwoordiging in de EU? Ik snap: dat is eigenlijk van de zotte, maar het is wél een oplossing

Beste OVOVOV, allereerst welkom op Higherlevel Zie de reactie / tip van Roel in het andere Bankrekening-topic (waarin je zelf gereageerd hebt): vraag de Amerikaanse bank van de moedermij of zij bancaire samenwerkingsverbanden in de EU hebben lang welk kanaal zij dat kunnen regelen/masseren.

Mod comment: @dcrivera: reactie in een nieuwe post samengevoegd met bestaande topic.

RTL kon uiteraard niet achterblijven, maar richt zich niet op brance-organisaties maar bedrijven zelf: RTL biedt MKB gratis reclamezendtijd @Mikky Vrolijk: wellicht iets voor het mooie Higherlevel filmpje?

Beste SwearyGringo, dit is een ondernemersforum, geen beleggingsforum. Dit onderwerp valt buiten onze scope (dubbel zelfs: beleggingsvraag én werknemersvraag), en gaat daarop op slot. Welgemeend advies: benader een belastingadviseur

Niet om het een of ander, maar er zijn nu al heel wat Corona topics op Higherlevel die weinig tot geen concrete ondernemerrelevantie bevatten Zolang het het overzicht van meest actuele topics niet al te veel "vervuilt" is dat niet erg: wie het wil lezen, leest het en de rest mag het negeren , maar zolangzamerhand worden al die minder relevante Corona-topics storend, en beperken ze het zicht op de Corona-topics met concrete informatie. Dus wat mij betreft: stoppen even met dit soort topics. Edit: collegamod had - met weliswaar iets andere motivatie - zelfde gedachte.

Gevoelens en fysieke uitingen van vermoeidheid, uitputting en stress noemden we vroeger "overwerkt" of "overspannen", tegenwoordig heb je een "burn-out" . Door mijn recente ervaringen met dit fenomeen gaan bij mij veel alarmbellen af bij het horen van deze klachten, want rondom dit modesymptoom gaat een hoop mis. Dat heeft vooral te maken met de perceptie (ook van huisarts en bedrijfsarts) dat iemand inderdaad iets te veel hooi op zijn of haar vork heeft genomen of het werk te stressvol is geweest, en dat tijdelijk een stap terug doen en rust nemen de juiste manier is, al dan niet ondersteund door slaappillen en maagzuurremmers. Niet zelden blijkt de werkelijke oorzaak veel te laat toch iets anders en meer fysieks: een depressie bijvoorbeeld, een immuunziekte of - veel te vaak! - kanker: bij dat laatste is men soms te laat met vaststellen Mijn dringende advies daarom aan iedereen: neem langdurige vermoeidheidsklachten serieus en blijf niet te lang hangen in het pappen en nathouden poortwachter-circuit van huisarts en bedrijfarts: zorg voor een doorverwijzing naar een specialist en vraag tijdig om aanvullend onderzoek met bijvoorbeeld een CT-Scan of MRI : dat redt letterlijk levens.

Hangt er vanaf wat je onder dat risico verstaat. "Oververmoeidheid" op zichzelf is geen aandoening maar een symptoom van iets anders: dat kan zowel fysiek als psychisch van aard zijn of een combinatie daarvan. Arbeidsongeschiktheid als gevolg van die specifieke oorzaken is gedekt op een goede AOV, maar veel verzekeringen kennen wel een uitsluiting voor arbeidsongeschiktheid als gevolg van het structureel werken van meer dan 65 of 70 uur per week. Bij een beroep waarin dat - net als bij ministers - gebruikelijk is (o.a. advocaten, medisch specialisten) doe je er dus verstandig aan de juiste verzekering te (laten) kiezen en is goedkoop duurkoop. Gedekt wel, maar ik vermoed weinig relevant: mensen met beroepen waarin je het risico loopt op oververmoeidheid, hebben zelden genoeg aan een uitkering op minimumloonniveau. En oververmoeidheid zou -mits alleen psychisch van aard (m.a.w. geen andere meer fysieke oorzaak) - goed behandeld en enige uitzonderingen daargelaten- ook niet langer mogen duren dan de wachttijd van de verplichte verzekering (standaard 1 jaar): weinig kans op een een (toch al lage) uitkering dus Maar los daarvan: ik twijfel vooral aan de kwaliteit van de schadebehandeling en reïntegratie van het UWV: UWV komt voor werknemers en vrijwillig verzekerde ondernemers nu pas na 2 jaar in actie (*) : er is weinig tot geen ervaring met interventies vanaf dag 1: en juist dat is belangrijk bij dit soort type klachten (*) = voor ziektewetvangnet (flex)werknemers en vrijwillige ziektewetverzekering formeel eerder, maar in de praktijk gebeurt ook daar de eerste 2 jaar weinig

@Ondernemer62, allereerst welkom op Higherlevel Interessante opmerking! Wat je stelt klopt op zich, maar gelukkig geldt er voor retailers een belangrijke tenzij waarmee de retailer zich alsnog eenvoudig kan ontslaan van de productaansprakelijkheid en deze in de praktijk daardoor niet loopt. Hoe zit dat: De op de Europese richtlijn gebaseerde Nederlandse wetgeving is artikel 6:185 tot 6:193 van het Burgerlijk wetboek (boek 6, titel 3: "produktenaansprakelijkheid") . De wet legt de productaansprakelijkheid neer bij de fabrikant of de importeur van buiten de EU, maar in artikel 6:187 BW lid 4 staat het volgende: Kortom: als je als retailer voldoet aan de informatieplicht richting de benadeelde, is er niets aan de hand: ook als de importeur of fabrikant inmiddels niet meer bestaat. Het gaat immers om de informatie die je had op het moment van aankoop/import. Het is gelukkig niet zo dat bij verdwijnen (oa faillissement) van de importeur of fabrikant de productaansprakelijkheidsrisico's alsnog bij de retailer komen te liggen.

Als je alleen binnen de EU koopt en je niet assembleert of repareert en niet levert onder een eigen merk of label, dan loop je geen productaansprakelijkheidsrisico’s en kun je de restrisico’s van bedrijfsaansprakelijkheid als retailer/verkoper goed en relatief goedkoop verzekeren.

Zou kunnen Dat denk ik niet, omdat Ron heel specifiek benoemt dat het alleen voor producten van buiten de EU geldt. Dat is bij garantie niet relevant en bij productaansprakelijkheid juist wel. Productaansprakelijkheid is vastomlijnd begrip in het Nederlandse en internationale aansprakelijkheidsrecht; over wat het is kan en mag daarom geen twijfel bestaan. Ter voorkoming van verdere (begrips-) verwarring: schade aan het product / niet werkend product = garantie = verantwoordelijkheid verkoper (met evt verhaal op fabrikant) schade veroorzaakt door het product (als gevolg van een gebrek, o.a. ontwerp- of productiefout) aan personen of goederen = productaansprakelijkheid = niet de verantwoordelijkheid van de verkoper maar van de fabrikant Zie ook de duidelijke wettekst van artikel 6:185 van het Burgerlijk wetboek: (produktenaansprakelijkheid): In letterlijk zin: nee dus. Bij productaansprakelijkheid mag je de consument doorverwijzen naar de fabrikant of importeur (sterker nog: de eigen verzekeraar zal dat ook vereisen) In figuurlijke zin: bedoel jij hier zeer waarschijnlijk garantie, en dan klopt het (behoudens de term "productaansprakelijke")

Een overeenkomst van levering maakt je niet automatisch ook productaansprakelijk. Daarvoor is meer nodig :producent of importeur zijn, het goed bewerken (assembleren of repareren etc) of je als zodanig gedragen (o.a. eigen merk) Het zou kunnen, maar dat valt op basis van deze summiere informatie niet te beoordelen. Vooral de rol van het "contact" (importeur, groothandel, de feitelijke dropshipper? en zo ja wat maakt dat jouw rol?) is vaag. Ik zou de vraag en de feitelijke situatie (wat voor soort producten, waar vandaan, welke overeenkomsten etc) voorleggen aan je verzekeringsadviseur. Als een andere partij het productaansprakelijkheidsrisico loopt, hoeft de verzekering ook niet zo duur te zijn. Ben je wel productaansprakelijk; dan is een passende verzekering dringend nodig en heb je mogelijk nog meer zaken te regelen

En nog veel vervelender: certificaten die wel echt zijn maar niet meer geldig omdat de fabrikant het productieproces of de gebruikte componenten heeft aangepast (zonder jou als afnemer daarvan in kennis te stellen). Grote kans dat je productaansprakelijkheidsverzekering dan ook geen dekking (meer) biedt! Advies daarom: test zelf, en bij voorkeur batch-gewijs in Nederland. Ben je (nog) niet groot genoeg om deze kosten zelf te kunnen of willen dragen: importeer dan niet zelf, maar koop je producten in de EU

Nee, dat is geen verzuim, en al helemaal geen ziekteverzuim. Wie thuis kan werken moet dat gewoon doen, en wie niet thuis kan werken zit - doorbetaald - thuis, maar zonder dat er sprake is van "verzuim". Doorbetaling is verplicht, maar met verzuim heeft dat niets te maken. Noem het voor de zuiverheid van de discussie iets anders: Quarantaine-verlof, Coronaverlof of wat dan ook maar aub géén verzuim!

ik vind "other positives " toch passender klinken : je hebt wel iets - dus positief (in de negatieve betekenis) - maar wat anders dan Corona

Het lijkt me een sterk inhoudelijk argument om CB ervan te overtuigen dat ze de aansprakelijkheid in deze kwestie te snel en/of te lichtzinnig hebben erkend en jou moeten compenseren voor jouw schade: wat ze er voor de rest mee doen (ik weet het antwoord al) is dan hun eigen verantwoordelijkheid.

Het begint bij het besef dat "dit probleem" niet de erkenning van de aansprakelijkheid is, maar het feit dat jij daardoor extra kosten hebt. Eerst zul je bezwaar moeten maken bij de eigen verzekeraar tegen de erkenning van de aansprakelijkheid. Daarbij zul je met héle sterke inhoudelijke argumenten moeten komen. De opmerking "Technisch is een aanrijding zoals beweerd onmogelijk" is overigens meestal geen sterke: in de praktijk blijkt de aanrijding dan toch vaak net iets anders dan de eigen chauffeur beweerde of zich herinnerde te hebben plaatsgevonden én wel mogelijk te zijn. Foto's van de situatie ter plaatse zeggen dus niet veel: ze bewijzen alleen maar dat een bepaalde aanrijding niet op een bepaalde manier kan hebben plaatsgevonden, maar dat zegt niets over de aansprakelijkheid op een net iets andere manier. Maar lukt het je toch om die twijfel bij de eigen verzekeraar te zaaien, dan is het goed om te snappen dat gelijk hebben en gelijk krijgen 2 totaal verschillende dingen zijn. Een verzekeraar die terug moet komen op een al erkende aansprakelijkheid in het buitenland mét een getuige: dat wordt een dure juridische procedure met een onzekere uitkomst. Een verzekeraar zal dat niet doen bij alleen cascoschade aan tegenpartij van een paar duizend Euro max. In dat geval kun je de verzekeraar wél verzoeken om de schade niet als schuldschade aan te merken: jij krijgt dan je eigen risico terug, geen terugval in no claim en de schade telt niet mee in de schadecijfers van het wagenpark. Dit is wat mij betreft de meest praktische oplossing Wil de verzekeraar hier niet aan meewerken, dan wordt het tijd voor een interne klachtenprocedure: hierin staat dan niet zozeer de inhoud van het voorval zelf centraal, maar het feit dat je meent dat verzekeraar jouw belangen niet goed (genoeg) heeft behartigd. In plaats van een verzoek leg je nu een eis neer om deze schade niet als schuldschade aan merken. Kom je bij de interne klacht nog niet tot een voor jou bevredigende oplossing, dan wordt het tijd voor zwaarder geschut: een juridische procedure: je stelt de verzekeraar aansprakelijk voor jouw schade (eigen risico en terugval no claim, schade in schadestatistiek) en vordert compensatie. Een eigen jurist of rechtsbijstandsverzekeraar (zelfs die van CB zelf) kan dat verder begeleiden. Lang verhaal kort: in alle gevallen blijft de oorspronkelijk tegenpartij volledig buiten schot en richt je je alleen op de eigen schade bij de eigen verzekeraar, behoudens als jij "smoking gun" bewijzen hebt dat tegenpartij en diens getuige bezig waren met een vorm van bedrog oid.

Welk probleem? Iedereen die koorts heeft verplicht thuis laten blijven lijkt mij een uitstekende maatregel, zelfs als er geen Corona zou zijn. (Sterker nog: ik vind het eigenlijk absurd dat mensen met koorts nu - ook vóór Corona - niet vrijwillig thuisblijven tenzij ze echt niet anders kunnen (iemand zonder familie en vrienden bijvoorbeeld). Los van dat het lichaam rust nodig heeft, wie weet welke besmettelijke ziekte je draagt) Dat je met het afzonderen van iedereen die koorts heeft ook het aantal Corona besmettingen terugdringt is een mooie bijkomstigheid. Typisch gevalletje van geen "false positives" maar "other positives"

2 mogelijke routes. Maar eerst 2 relevante wedervragen : wie is de eigen autoverzekeraar en was er ook schade aan de lading?

En dan - stel dat dat er allemaal is , wat is dan de aangewezen route volgens jou Highio?

Ik ook, maar wat is het alternatief en vooral: is het alternatief niet erger? Één monopolist, ongeacht of dat een publieke of private partij is, werkt niet per sé efficiënter en ook niet goedkoper dan een paar oligopolisten die veel geld uitgeven aan marketing: dáár zit tenminste nog enige efficiencyprikkel en keuzevrijheid in. Ik acht de kans zelfs groot dat een monopolist uiteindelijk veel duurder en inefficiënter is, kijk maar naar de NHS in de UK. (en lees ook deze interessante en neutrale/genuanceerde samenvatting met voors en tegens van het nationaal zorgfonds) En "kleine" zorgverzekeraars? Die bestaan al bijna niet meer: de 4 grote concerns hebben 85% van de markt in handen. (maar innovatie zit juist bij de kleine verzekeraars zoals DSW, ONVZ, Iptiq en ASR: kijk bijvoorbeeld eens naar ASR Vitality) Wellicht moeten we het idee van ons zorgstelsel (publiek bepaalde basisvoorziening, private uitvoering, grotendeels toezicht en handhaving door een vermeend onafhankelijke "autoriteit ) juist koesteren en kopiëren naar meer sectoren met een een nutsvoorziening: banken, energiebedrijven en openbaar vervoer. Voor een (groot) deel gebeurt dat overigens al!