Hans van den Bergh

Werk een plan uit, dan kom je alles tegen wat je moet onderzoeken om je idee op haalbaarheid te toetsen. Om jouw ondernemersplan voor te bereiden, heb ik de volgende tip voor je: Neem 5 A4-tjes: Op het eerste A4-tje schrijf je 'Wie ben ik?', op de tweede 'Wat kan ik?', op de derde 'Wat wil ik bereiken?', op de vierde 'Hoe is dat te bereiken?' en op de laatste 'Wat is ervoor nodig om het te bereiken?' Ga gedurende een aantal weken gedisciplineerd elke dag een uur ervoor zitten om deze vragen in willekeurige volgorde te onderzoeken en te beantwoorden. Je zult merken dat deze vragen de hele dag door je hoofd gaan spoken, maak meteen notities van die gedachten en vul die op de betreffende A4-tjes in. Na een tijd kun je de A4-tjes in bovenvermelde volgorde leggen en heb je in een logisch lopend verhaal de basis voor jouw persoonlijke ambities en je ondernemingsplan. Succès en groet, Hans

Ik zou haast zeggen: "Juist daarom!" De processen die leiden tot een geloofsovertuiging lijken identiek te zijn aan processen die leiden tot de overtuiging dat er een kerstman bestaat. En waarom zou het één een 'mijnenveld' moeten zijn en het andere weer niet? Als die processen niet identiek zijn, zou ik graag willen weten waar ze verschillen. Overigens heb ik zelfs een fout gemaakt in mijn column, dat ik bij dezen graag herstel, want Jezus is in de zomer geboren. Hoe rijmt dat met het feit dat we Zijn geboorte nu twee dagen in de winter vieren en pas een krappe week later de jaarwisseling, terwijl met Zijn geboorte onze jaartelling begon? Ook dit bevestigt mijns inziens eens temeer, zoals ik ook in de column beschrijf, dat het geloof in Jezus bij bepaalde culturen op één of andere manier 'erin gemasseerd' moet zijn geweest door plaatselijke tradities en rituelen eraan te koppelen; als je dat kunstje maar goed genoeg verstaat, kun je dat als frisdrankfabrikant blijkbaar ook met een roodwitte goedzak uithalen. Een groene kabouter werd ooit verbonden aan de Kersttraditie en de Kerstraditie werd weer verbonden aan een nieuwe, roodwitte variant, en ook daar wordt weer in geloofd! Daar houdt de vergelijking in mijn ogen ook niet op: "Als je zondigt, brand je eeuwig in de hel en als je je goed gedraagt, kom je in een paradijselijk hiernamaals." of "Wie zoet is, krijgt lekkers, wie stout is, de roe." Waar mensen zich in dit geval beledigd om voelen, daar kan en zal ik mij niet voor excuseren. Door er een betekenis aan te geven waarvan ik onderbouwd kan aangeven dat ik dat juist heel anders bedoel, beledigt degene in feite zichzelf. Om een paar voorbeelden te geven van de betekenis die op geen enkele manier door mij eraan gegeven is: op geen enkele manier heb ik profeten in mijn column als hoerenzonen afgeschilderd, Sinterklaas met God vergeleken of Maria als fornicator betiteld. Dat noem ik dus woorden in de mond leggen, en dat zou ik dan weer als belediging kunnen opvatten. (doe ik niet, hoor) De vergelijking gaat over de beïnvloedingsprocessen en als voorbeeld neem ik de beste marketingtruc ooit van het sterkste merk op Aarde, dat in 1936 toevallig de keus heeft gemaakt om het kerstverhaal in die truc te betrekken, net zoals er lokale tradities in het kerstverhaal werden betrokken. Mijn vraagstelling en vergelijking is erop gericht die truc als het ware af te pellen, zoals je een ui kunt afpellen tot je bij de kern komt. Het zou toch ook mooi zijn als iemand er zo misschien achter komt hoe en waarom hij / zij tot een bepaalde geloofsovertuiging is gekomen? Lijkt me - naast de marktingbenadering die ik koos - juist heel gezond om af en toe eens bij jezelf te rade te gaan waarom je in het leven staat zoals je erin staat... Succès en groet, Hans

Met de prijsrange die jij aangeeft voor jouw product, is een goed rekenmiddel te hanteren: Een goede salesfreelancer benadert telefonisch 100 suspects en zal hieruit ca. 25 suspects halen met meer interesse, die 25 krijgen meer informatie toegestuurd en worden nagebeld, dit zal bij elkaar gemiddeld ca. 10 uur werk zijn. Uit het nabellen van de 25 prospects zullen er ca. 4 op afspraak bezocht moeten worden, indien de salesfreelancer dit ook doet, zal dit ca. 8 uur werk zijn. Uit die 4 zal er gemiddeld 1 betaalde opdracht voortkomen. Je zou dus kunnen rekenen met een afgesproken target van gemiddeld 1 binnengehaalde opdracht per 18 gewerkte uren plus telefoon- en reiskosten en daar je beloning op toe kunnen passen. Een echte sales-tiger zou niet schrikken van deze rekensom en een verdeling van 20% als vaste vergoeding voor onkosten en de resterende 80% als prestatiecommissie zeer acceptabel vinden. Een redelijke commissie ligt vaak tussen 10 en 15% van een binnengehaalde opdracht. Bij een opdracht van 6.500 á 7.000 en een totale commissie van 15%, is zijn gemiddelde uurtarief dus €55 (€1000/18uur). Succès en groet, Hans

Wees wel zo attent de bron te vermelden. Succès en groet, Hans

Laat ik het niet merken! Om maar eens wat te noemen... Succès en groet, Hans

@Starterscoach: Uit jouw voorbeeld maak ik op dat er sprake is van belediging als vooropgezet doel, waarbij je de colportagepraktijken gebruikt om Yehova's getuigen te beledigen. Nu heb je altijd de vrijheid dat te doen. Pas indien een Yehova's getuige dit ook als beledigend ervaart, kan degene trachten via rechtsmiddelen jou die vrijheid te laten ontnemen, dus de vrijheid om zoiets te kunnen doen, geeft je nog niet het recht. Net als bij het pikken van een brood: je kunt het doen, die beslissingsvrijheid heb je, maar het recht heb je niet. En ook hier geldt mijns inziens: 'Misschien is niets helemaal waar, en zelfs dat niet!', want er is weleens een predikant geweest die het van een hongerige dakloze wel kon goedkeuren, terwijl dit ontegenzeglijk een zonde is tegen het bijbelse achtste gebod, maar de dakloze paste op zichzelf wel weer het eerste werk van barmhartigheid, zoals in Matteüs 25 : 31 – 40 staat, toe. Vast moet komen te staan dat jij het doel had te beledigen en dat de ander dit dan ook terecht zo heeft ervaren, het recht op beledigen bestaat inderdaad niet. Ik zal altijd te goeder trouw met mijn vrijheden omgaan, maar ook mijn rechten beschermen. Zo ook mijn mening in de column, waarbij ik een klinische beschrijving van situaties hanteer om over een beïnvloedingsproces vragen te stellen. Want het is door de beïnvloeding dat men de situatie is gaan inkleuren. De reacties hierop die wellicht als 'beledigd' te betitelen zijn, kwamen mijns inziens voort uit een zeer eigengemaakte interpretatie van de tekst die mij vervolgens in de mond werd gelegd om zich vervolgens (ten onrechte door mij) beledigd te kunnen voelen. Die vrijheid heeft men, evenals het recht dat te vermelden. Omgekeerd heb ik echter het recht te verduidelijken dat hier van beledigen geen sprake is, tenzij men er een eigen interpretatie aan geeft die ik - aantoonbaar - niet heb gebezigd. En als je dat dan doet, kun je dus op een pad terechtkomen waar @Marjan volgens mij ook op doelt, dat je een aantal vanzelfsprekendheden, maar die een ander blijkbaar wel koestert, uitsluit, waardoor je opnieuw naar een kwestie kunt kijken. Maar je kunt van tevoren niet bevroeden dat dit als beledigend kan worden ervaren. Het is een beetje zoals in de 'De nieuwe kleren van de keizer'. Ontdoe het van de hardnekkige aannames en overtuigingen die er over bestonden, kijk er dan ongehinderd door de ogen van een kind naar en het bleek dan toch maar dat de keizer naakt op de praalwagen rondreed. Voor de keizer niet leuk en voor degenen die plots de ogen geopend werden, soms ook niet. Succès en groet, Hans

'Misschien is niets geheel waar... en zelfs dat niet!' (Multatulli). Hiermee geef ik meteen maar mijn levensovertuiging, nl. anarchisme en vrijdenken, prijs. Vanuit deze levensovertuiging, maar met nu eenmaal een culturele achtergrond, opvoeding en scholing gebaseerd op de Christelijke waarden en normen, las ik ook de bijbelverhalen, maar wel door een andere bril. Net als de vele interpretaties die er op de wereld zijn (en er ooit nog veel meer waren) van het al dan niet aanwezig zijn van een oppermachtige, kan en mag ik een verhaal over Jozef en Maria dus ook op mijn manier interpreteren. Vanuit mijn levensovertuiging gun ik de mensen hun emotie, die zij vanuit hun geloof in een oppermachtige vrijuit naar mij toe mogen tonen, maar dat dan graag zonder mij soortgelijke vrijheden te ontzeggen. Ik probeerde het bijbelse verhaal eerst te ontdoen van alle verklaringen die er door geloof en overlevering aan gegeven zijn, en lees dan terug dat Maria feitelijk zwanger was van een ander toen zij in het huwelijk trad met Jozef. Dat men er behoefte aan had dit te verklaren, begrijp ik. (Maar verplaats je zelf maar eens in die situatie: je aanstaande vertelt je dat ze heel graag met je wil trouwen, maar dat ze ondertussen zwanger is van een ander. Ik zou me eerlijk gezegd ietwat in het ootje genomen voelen :'(, en de bruiloft op z'n minst eventjes uitstellen: understatement...) Dat diepgeworteld geloof tot de algemeen bekende verklaring leidde, kan ik ook weer begrijpen. Zo heb ik ook Santa Claus proberen te ontdoen van alle verklaringen en ook daar het ontstaan van een hardnekkig geloof van miljoenen AngelSaksische kinderen verklaard en ook die is glashelder: dat is iets wat wij nu uitgekiende marketing zouden noemen! En nogmaals: ik vraag me dan (in de titel van de column) dan ook af: kan daar 2000 jaar geleden ook al sprake van zijn geweest? Waar zouden we terechtkomen als vragen stellen verboden werd? Misschien zijn er meer voorbeelden te noemen van het fenomeen dat marketingtechnieken tot hardnekkig geloven leidden? Succès en groet, Hans

De religieuze kant is volgens mij nu wel afdoende besproken tot op het niveau dat ik Jezus en Mohammed in ieder geval moet bewonderen voor de volharding die zij aan de dag hebben moeten leggen om hun destijds onmiskenbaar vernieuwende denkbeelden en inzichten te verkondigen, ondanks de hevige weerstanden die zij hierbij moesten ondervinden. Des te vreemder vind ik het en nogal paradoxaal dat juist veel volgelingen en bewonderaars van historische vernieuwers zich voor verdere, mogelijk vernieuwende inzichten hermetisch lijken af te sluiten, deze soms zelfs afdoen als respectloos e.d. Vernieuwende inzichten zijn toch niet 16 (i.g.v. Islam) tot 20 (i.g.v. Christendom) eeuwen geleden tot stilstand gekomen? Maar goed, dat is mijn bescheiden mening, zo vernieuwend vond ik mijn verhaaltje zeker niet, en al helemaal niet van enig (anti-)religieuze betekenis. Hopelijk kan de discussie weer terug naar het vraagstuk van de column? Namelijk de processen die ertoe leiden (prikkelen) dat je ergens zo van overtuigd kan raken dat je er daadwerkelijk in gaat geloven. Succès en groet, Hans

En ik voel me er prima bij. Succès en groet, Hans

Ook u kan ik uw gevoelens (van plaatsvervangende schaamte) niet ontzeggen. Een geheel eigen, wezenlijk andere interpretatie eraan geven, is ook uw goed recht. Echter, dat is dan uw interpretatie, waar ik bij dezen grote afstand van neem. Ook van de verbanden die u legt, aangezien ik de door u gebezigde termen niet heb gebruikt, er zelfs niet naar heb verwezen en in mijn latere toelichtingen - gebruikmakend van mijn vrije recht op meningsuiting - nog eens heb benadrukt c.q. genuanceerd dat ik onderzoekend het proces beschrijf van beïnvloeding. Met andere woorden: het verhaal dat u ervan maakt, heb ik niet geschreven, dat kunt u mij dus ook niet in de mond leggen. Uw levensovertuiging is Moslim, de mijne is een andere (zelfs geen Christelijke meer), beiden zijn wij echter op een bepaalde manier beïnvloed om tot die overtuiging te komen. Wederzijds respect zou dan nog wel de grondslag van de discussie moeten zijn, temeer daar vrijheid van levensovertuiging een grondrecht is. Succès en groet, Hans

Waarvan akte en respect voor jouw gevoelens hierover, die ik je niet kan - en niet wil - ontzeggen. Echter het beïnvloedingsproces om iemand tot geloof (in Allah, in God of in diens vermeende, aardse nakomeling) te brengen is blijkbaar vaak hetzelfde als bij de Sint of Santa (dan laat ik gemakshalve het gewelddadige afdwingen in naam van een Oppermachtige maar even achterwege, evenals de bangmakerij dat je als kind misschien in een zak naar Spanje kon worden ontvoerd...) Er bestaan mijns inziens technieken om rotsvast geloof te bewerkstelligen, blijkbaar toont hersenonderzoek dat inmiddels ook aan. Door mijn verhaal - overigens zonder God met Sinterklaas te vergelijken - loopt de rode draad dat dit soort beïnvloeding vaak al in ons aller kindertijd begint. Naar mijn vrije mening kan dit dus ook in de kindertijd van Jezus hebben plaatsgevonden. Achter de columntitel staat ook zeer bewust een vraagteken, omdat mijn mening allerminst zaligmakend is. Succès en groet, Hans

MIjn reactie is kort en duidelijk: Ik ben (als kind) Christelijk opgevoed en niet Islamitisch of anderszins, dat - naast mijn achtergrond qua opleiding en (werk)ervaring - is dus mijn referentiekader. Was ik in een Islamitische cultuur opgegroeid met verder dezelfde achtergrond qua opleiding en (werk)ervaring, had ik dit stuk met andere namen opgetekend. Verder verwijs ik naar mijn eerdere reactie. Succès en groet, Hans

Als deze column gevoelig ligt voor iemand vanuit de geloofsbeleving, kan ik dat best respecteren, al is het verhaal juist bedoeld om duidelijk te maken hoe je met bepaalde marketingtechnieken ineens iets geloofwaardig kan maken. Maar dan meteen een mening over de persoon klaar hebben alsof ik dat met de Islam niet zou durven en mijn pijlen op de Christenen richt, vind ik dan wel weer kort door de bocht. Mohammed heeft zich zo'n 16 eeuwen geleden ook laten leiden door visioenen die niemand anders heeft kunnen controleren en wist dit zodanig uit te dragen dat ook hij veel volgelingen kent. Dus hetzelfde principe, maar dan met een andere naam. En onthoud dat wij, 'Nederlandsche Landjepikkers' tot en met 1948 eeuwenlang de grootste Islam-natie ter wereld waren, toen hadden we Indonesië nog als koninkrijksdeel. Er zijn nu eenmaal kinderen die heilig in de Sint geloven, totdat ze erachter komen dat het een zorgvuldig opgezette, bedrieglijk geloofwaardige, jaarlijkse campagne is. Zo ook in de USA waar veel kinderen geloven in Santa Claus, terwijl dat een verzinsel is van Coca Cola. Het principe van overtuigen dat leidt tot iets werkelijk gaan geloven, daar ging het mij in de column om. Ik ben dan ook blij dat het bij een meerderheid wel zo is overgekomen. (en dat het 'prikkelt' ;)) Succès en groet, Hans

En breng die 50 A4-tjes eerst eens terug tot de vijf die je eerder geadviseerd zijn, krijg je betere focus van, geloof me. Succès en groet, Hans

Exact. De markt verlangt duidelijkheid, dus PMC's (productmarktcombinaties) bepalen, voor elk van die combinaties de beste propositie bedenken en dit in een marketingmix (de beroemde P's) gieten. Breng er altijd structuur en samenhang in en bewaak dat. Succès en groet, Hans

Beste WIlly W, Je 'Speelt al een tijdje met de gedachte', m.a.w. het zal nog een stuk concreter moeten worden. Het is dus raadzaam eens gestructureerd de aannames en opties op een rijtje te zetten en te onderzoeken. Dit doe je door middel van het opstellen van een plan, zo kun je de haalbaarheid van je idee toetsen en (bij)sturen, tot er een concept ontstaat wat concreet te maken is. Om jouw ondernemersplan voor te bereiden, heb ik de volgende tip voor je: Neem 5 A4-tjes: Op het eerste A4-tje schrijf je 'Wie ben ik?', op de tweede 'Wat kan ik?', op de derde 'Wat wil ik bereiken?', op de vierde 'Hoe is dat te bereiken?' en op de laatste 'Wat is ervoor nodig om het te bereiken?' Ga gedurende een aantal weken gedisciplineerd elke dag een uur ervoor zitten om deze vragen in willekeurige volgorde te onderzoeken en te beantwoorden. Je zult merken dat deze vragen de hele dag door je hoofd gaan spoken, maak meteen notities van die gedachten en vul die op de betreffende A4-tjes in. Na een tijd kun je de A4-tjes in bovenvermelde volgorde leggen en heb je in een logisch lopend verhaal de basis voor jouw persoonlijke ambities en je ondernemingsplan. Succès en groet, Hans

Ooit - men zegt ca. 2.000 jaar geleden - was er een verloofd stelletje in het gebied dat wij nu het Midden Oosten noemen. De man was timmerman en had inmiddels een eigen woning plus werkplaats, dus hij was er klaar voor om een gezinnetje te stichten. Om het huwelijk een feit te laten zijn, moest de timmerman zijn aanstaande nog wel zijn woning binnenvoeren. Voordat dit gebeurde, werd de vrouw - die nog maagd was - echter zwanger. Het was een raadsel hoe dit kon gebeuren, en normaal zou een vrouw in die tijdgeest en in die omgeving al snel van overspel, ontrouw, ontucht of iets dergelijks worden beticht en tot de dood door steniging worden veroordeeld. Maar de optelsom van overlevering, geloofsovertuiging en de zucht naar een geloofwaardige uitleg (misschien om steniging te voorkomen?) leverde het volgende verhaal op: ‘De vrouw was draagmoeder van de zoon van God.’ Nooit eerder en nooit later is het voorgekomen dat een maagd zwanger werd zonder bevruchting, zelfs heden ten dage zullen vrouwen met zo’n verhaal niet gemakkelijk wegkomen bij hun aanstaande. De timmerman echter – een zeer gelovig mens – vond deze verklaring zeer plausibel en voerde de vrouw toch zijn huis in, waardoor zij – terwijl ze strikt genomen zwanger was van een ander – toch zijn vrouw werd. De zoon werd geboren in een periode dat de overlevering over de zoon van God door de plaatselijke heerser toch wel als bedreiging werd opgevat. Hij beval voor de zekerheid om toch maar alle eerstgeboren zonen in die periode te doden. Het timmermansechtpaar wist hieraan te ontkomen. In die donkere periode van kortere dagen en lagere nachten stond er ook een hemellichaam fel te schijnen. Deze werd gezien als een wegwijzer en een teken dat deze zoon wel de nakomeling van de oppermachtige moest zijn. In de 33 jaar die volgden, werd de zoon steevast voorgehouden dat er een God was en dat hij daar de zoon van was en dus heel bijzonder was. Hem worden zelfs wonderen toegeschreven. Zoonlief die met deze opvattingen werd opgevoed, kon dus niet anders dan hier geloof aan hechten en gedroeg zich dan ook als zodanig. Zoals elk geloof, had de stroming die hij vertegenwoordigde ook tegenstanders en uiteindelijk werd de ergernis zo groot dat men besloot om deze jongeman met die vreemde opvattingen, 33 jaar oud, maar te doden op een manier die voor die tijd zeer gebruikelijk was: kruisiging. De jongen was zozeer in de opvattingen gaan geloven, mede omdat dit door zijn naaste omgeving nooit werd ontkracht of tegengesproken, dat hij zelfs bereid was ervoor te sterven. Het verhaal over de geboorte, het leven en de dood van deze bijzondere jongen ging, in de eeuwen die volgden, de wereld over. In gebieden waar men moeite had dit verhaal te zien als de enig echte religie, werd aansluiting gezocht met plaatselijke gebruiken. Zo werd er een verbinding gelegd met de periode dat de wintertijd inging en met de lokale gebruiken daaromheen. Bijvoorbeeld: In een bepaald gebied werd een boom mooi versierd als teken van die overgang van langer naar korter daglicht en vervolgens werd de boom in brand gestoken om de boze geesten weg te houden. Door het verhaal erbij te vertellen dat de zoon van de oppermachtige precies in deze periode geboren was, werd de kwestie steeds geloofwaardiger gemaakt en geleidelijk vloeiden plaatselijke rituelen en het verhaal over deze jongen in elkaar over tot een aangepaste, lokaal aanvaardbare versie. En als je er maar trouw in geloofde, stond er aan het eind van je aardse bestaan een prachtige beloning te wachten. De rituelen rond de geboorte van deze jongen houden in de donkere periode van het jaar in diverse vormen nog steeds stand. In de lage landen van Europa was er een geloof in een goedheiligman die - in de periode dat de dagen korter en donkerder werden - goede dingen voor kinderen deed en voor de kinderen die erin geloofden, was er een prachtige beloning te verwachten. Kinderen die stout waren, werden echter door de Moorse knechten van de goedheiligman ontvoerd om als slaaf te gaan werken. Kinderen werden met deze opvattingen opgevoed en hechtten daar geloof aan. Na een tijdje, als ze wat ouder werden, werd de kinderen verteld dat het niet echt was, het bestaan van deze goedheiligman werd ontkracht en tegengesproken. Maar het jaarlijkse ritueel hield lang stand, de kinderen van voorheen haalden doodleuk hetzelfde trucje later weer met hun eigen kinderen uit. De bewoners van de Europese landen, zoals Engeland, Spanje en de lage landen gingen de wereld over. Een nieuwe wereld werd ontdekt en die werd - na het nodige landje pikken - ingericht als nieuw te bewonen land, en de gebruiken en rituelen van de diverse culturen vloeiden geleidelijk in elkaar over. In sommige delen van de nieuwe wereld ontstond het geloof in ‘Santa Claus’, een dwergachtig figuur in een groen pakje die stoute kinderen in de donkere periode ontvoerde, maar lieve kinderen beloonde. Zijn naam lijkt verdacht veel op die van die Europese goedheiligman (Sint Nicolaas, al snel verbasterd tot Sinterklaas, klinkt bijna als ‘Santa Claus’). Kinderen werden met deze opvattingen opgevoed en konden daar alleen maar geloof aan hechten. Daarbij werd dan ook steevast het verhaal van de jongen verteld die ooit in het Midden-Oosten was geboren uit een maagd. De boom werd versierd, Santa Claus was op jacht naar stoute kinderen en deelde stiekem prachtige beloningen uit aan lieve kinderen. De boom werd later verbrand of men stak andere dingen in de brand. Na een tijdje werd de kinderen verteld dat het verhaal van de jongen echt was, maar het bestaan van die groene dwerg Santa Claus werd ontkracht en tegengesproken. Maar dit jaarlijkse ritueel hield lang stand en de kinderen van voorheen haalden hetzelfde geintje later weer doodleuk met hun eigen kinderen uit. In 1936 was er in die nieuwe wereld een fabrikant van een drankje die iets bedacht om het brouwsel breder onder de aandacht te krijgen. Het drankje viel namelijk bij veel mensen in de smaak en er werden soms zelfs wonderen aan toegeschreven. Hij bedacht dat Santa Claus degene moest zijn die dit wonderlijke drankje, Coca Cola genaamd, in de donkere periode van het jaar verdere bekendheid moest geven. Maar dan moest het wel positief worden gebracht, zonder dat Coca Cola ook verbonden kon zijn aan een dreigende figuur in een groen pakje die ook kinderen ontvoerde. Hij bedacht daarom een geheel nieuwe Santa Claus: een vrolijke, vriendelijke dikkerd in een roodwit pak, die als door een wonder met een fel verlichte arrenslede langs de hemel kon rijden. Kinderen werden met deze opvattingen opgevoed en hechtten daar geloof aan. De boom werd versierd en Santa Claus deelde stiekem prachtige beloningen uit aan de kinderen. De boom werd later verbrand of men stak andere dingen in de brand. Maar na een tijdje werd de kinderen verteld dat die vrolijke, vriendelijke dikkerd in een roodwit pak niet bestond, zijn bestaan werd ontkracht en tegengesproken. Dit jaarlijkse ritueel houdt nog steeds stand...

Neem vijf A-4tjes. Op het eerste A4-tje schrijf je 'Wie ben ik?', op de tweede 'Wat kan ik?', op de derde 'Wat wil ik bereiken?', op de vierde 'Hoe is dat te bereiken?' en op de laatste 'Wat is ervoor nodig om het te bereiken?' Ga gedurende een aantal weken gedisciplineerd elke dag een uur ervoor zitten om deze vragen in willekeurige volgorde te onderzoeken en te beantwoorden. Je zult merken dat deze vragen de hele dag door je hoofd gaan spoken, maak meteen notities van die gedachten en vul die op de betreffende A4-tjes in. Na een tijd kun je de A4-tjes in bovenvermelde volgorde leggen en heb je in ieder geval de basis voor jouw persoonlijke ambities en jouw ondernemingsplan. Succès en groet, Hans

De bedoeling van definities is de voorwaarden eensluidend te maken. Neem bijvoorbeeld het woord 'bank', dat kun je definiëren als een zitmeubel of als een financiele instelling. Door in de voorwaarden een duidelijke definitie van begrippen op te nemen, voorkom je grotendeels dat iets voor meerdere uitleggen vatbaar is. Succès en groet, Hans

inderdaad goede tip die kan werken. Indertijd ook gedaan door een tijdje de slogan 'veel gekopieerd, nimmer ge-evenaard' te gebruiken. Succès en groet, Hans

Welkom hier op HL, Het klinkt alsof je wel contacten hebt in die wereld. Als dat zo is, zou je dus rond kunnen vragen in dat netwerk wie de beslissers zijn bij de ondernemingen waar jij op doelt. Ik weet niet hoe jouw skills verder zijn op het gebied van acquisitie, dus het actief verwerven van opdrachten, maar dat is snel te leren. Met die vaardigheden in de tas zou je via je netwerk kunnen proberen de beslissers te benader en met hen om tafel te komen om dan te kunnen nagaan welk voordeel jij hen kunt bieden (lees: welke oplossingen jij kunt bieden), zodanig dat zij het voordeel ervan zien om met jou zaken te doen. Om met een oude marketingkreet even in jouw termen te blijven: "Verkoop dan de gaten, niet de boormachines!" Succès en groet, Hans

Beste Renate (zeg maar Hans, hoor), ik probeer dan toch te begrijpen hoe je dan nog vragen kunt hebben, als je de geformuleerde vragen al hebt beantwoord. Op mij komt het nu over alsof je heel erg over het middel (de manier van promotie) zit na te denken, waar je beter eerst jouw doelen nog helderder zou kunnen stellen. Dat is de beste volgorde: eerst doelen bepalen, en dan de middelen erbij zoeken om de doelen te behalen. Succès en groet, Hans

Om jezelf voor te bereiden (voor de trouwe lezers: 'komt-ie weer, mensen!'), neem je vijf A-4tjes. Op het eerste A4-tje schrijf je 'Wie ben ik?', op de tweede 'Wat kan ik?', op de derde 'Wat wil ik bereiken?', op de vierde 'Hoe is dat te bereiken?' en op de laatste 'Wat is ervoor nodig om het te bereiken?' Ga gedurende een aantal weken gedisciplineerd elke dag een uur ervoor zitten om deze vragen in willekeurige volgorde te onderzoeken en te beantwoorden. Je zult merken dat deze vragen de hele dag door je hoofd gaan spoken, maak meteen notities van die gedachten en vul die op de betreffende A4-tjes in. Na een tijd kun je de A4-tjes in bovenvermelde volgorde leggen en heb je de basis voor jouw persoonlijke ambities en je ondernemingsplan. Succès en groet, Hans

Beste StefanR, Het geheel eens doorlezende, komen bij mij de volgende vragen op: Wat versta jij onder bedrijfsplan, als daarin het marketingplan ontbreekt, de investeringsbegroting, de omzetprognoses etc...? Is jouw 'bedrijfsplan' wellicht nog in het stadium van een idee dat je hebt opgeschreven, bijvoorbeeld omdat je aangeeft niets te weten over de term kengetallen? Mijn advies: zoek een format op voor een ondernemingsplan en werk dit door; dan kom je alle vragen tegen, die je zult moeten onderzoeken om je idee te vertalen naar een concept wat je op diverse manieren op haalbaarheid kunt toetsen. Om jezelf voor te bereiden (voor de trouwe lezers: 'komt-ie weer, mensen!'), neem je vijf A-4tjes. Op het eerste A4-tje schrijf je 'Wie ben ik?', op de tweede 'Wat kan ik?', op de derde 'Wat wil ik bereiken?', op de vierde 'Hoe is dat te bereiken?' en op de laatste 'Wat is ervoor nodig om het te bereiken?' Ga gedurende een aantal weken gedisciplineerd elke dag een uur ervoor zitten om deze vragen in willekeurige volgorde te onderzoeken en te beantwoorden. Je zult merken dat deze vragen de hele dag door je hoofd gaan spoken, maak meteen notities van die gedachten en vul die op de betreffende A4-tjes in. Na een tijd kun je de A4-tjes in bovenvermelde volgorde leggen en heb je de basis voor jouw persoonlijke ambities en je ondernemingsplan. Succès en groet, Hans

Bij elk idee, dus ook het idee van de meest effectieve / succesvolle promotie, is het van belang dat je jezelf het volgende afvraagt: Wat wil ik ermee (met die infodag en / of andere promotiemiddelen) bereiken? Hoe is dat (met die infodag en / of andere promotiemiddelen) te bereiken? Wat is ervoor nodig om dat (met die infodag en / of andere promotiemiddelen) te bereiken? Succès en groet, Hans